Skip to main content

Full text of "Futuhus Salatin"

See other formats


اركذناع/الاانا 
كاتا | | 


© -723 


ال-7 
(الاا/تك ه115 


84 
٠‏ 
مكتئ مهى 

دردنى «وقع بعد مقن هي + التتصر م م خصود كن يسنك » ليكنى سد قدو 
هدي نكت بر جسته ناكفته زمانك ‏ 

حجند سال دوهش > 00 يدش أز أع شاعست ا (دو سح ا “الاع)ء 
كو أتعى أ أعصامى , و تصذينفشس افتوج | الشلاطيق رداك 5355 
دا نشمنك أن ل 1 ايران. از ذامه و 0 تا وكا انوازه 5 
كشتته انك دل أينصدا هلما سسب دى د اشم كه 5لا ص عصاءدى نام» دا بااندكب 
زيادىه 9 نتصانى ل جرع 5 تعديل ايراد نمايم - 


2 3 ل ب 
احدى أز تذ كر5 تو يسان أسمئ أزو لبردك أسرمت » ازيىن د(و9-ه أطلا عى منصل 
كامل أذ أحوال او نداوم» حقى أز 8 او هم ناباك هستم- وليكعن از 
جنداينى موضع ادن تصذوف ننفوس كه «هصنف أشارة به وقاثم وابدعه بدود 
>مى د نمايد يعض معدو مان در حصوص 7 بك سدس ه 2320 همع أ و م 


9 


١ 


تعس 0 أو ا «وذور دود م وتمام و ساد 1 ممكاءة وأ كك 0 بردم وك 


هرمن أيه (11(ض| 1101111111 1[]) دو قبهوسعت كعاب كانه إ نويا افس 
لَه 5 
حلد اول به ساون 3(9هغ»2 تمرك 05 اشارة لل فهر ست أسير نر 1 11ت ا 
صم ص - 5-0 


يه 


ص 


(0 

كتاب ” خزيدة كله الو بون ميد ذكر مى كنك كه تالوف عمان| لدين 
مصعيود الو حسينى و يى أز تذكرةهاى ا فاوسى كو ل وأسيهركم 
دوآنى فهرست نام, تخاص هءةٌ شعرا وا دري هى سازد كه شا شا مل أن تذكره 
بودهائد و أزر حدلة ايشان يم خواجهة عبدالملكا عصامى أسس.ءت 
(مراجعه شود به فهرست اسعرنعر صنحه (4)- أاين تذكرة از هيم جا 
والح شطار رم أذ نون كلام أو بيتوان راس زد كه أينى عصامى أيا 52 
فنتوح السلاطيينى أسمت يا شحاصن ديعر. كذشته ازين يعم ديكعر با اندى 
تغهير اسم شيخ عبد الماك عصامى اقب كلها بكر سوكيج نا" االتحون العو ان 
فى ابناء «الاواثل والتوالى ٠‏ دو ”7 عربى تاليقا كرد: ويكا نسكةٌ أزاون 
تاريخ در كتب خانة من ع نون اميت (دراجعه شود به فهرست آن كب 
خانه جلد اول صنتم ؟(١)-‏ ممعن اسبت كه هم آن خواجت وهم اين شيخ 
يعم باشد بلعة محجب تيوست 5م اين عبدالملكا عصامى ازاولاد آن كروة 
بذى عصام باشد 5ه در.لخان 5 كزيدنك ويه ايشان 2520 سطور 
ذيل مى ايد 

50 اين قدر مسخناد مى شود كه جد عالى خا نواد 
مصذفا عصام اأسمت (صنحدء +4)| بيت [) و نياكان «صافف به أو نسدمت دأدنه 
به لقمب عصامى ملقمب شدنك د وك تحقيق نشد كه أينى عصا م كيسرت - 
يكى از باسقانيان كه عوسوم بديى اسم وا به نيعو خةصاتى معروف أسمت 
حاجب نعمان بن مأذْر بود 

ازاجداد #صافت اول كسم كه بيه هذنوستغان إمى قضرا لعلف عصامى 
ارت كم بقول 565 در داوالكلانةٌ بغداد به عهد دو سه خلنا.ى عباس 
وزاوت مى تسود وك از <ودراثى يم از خلفا رنجيده أز خدمت وزارت 
معدت شد وايا خيل و اتباء الخرييه #فازم علد كرووداء حون شير 
ملتانى رسدود بعفى از خهيل و اتباع أو د 0 5 كُزيد ند و بعفض هدرأة 
او از انها ١ه‏ به دهاى و در أن ايام فرمانفرمام هخد و ستان 
ملمطان قدي لحاننق ال بود- سلطانى جون خبر أمدن وزيم بغداد شنيد 
ذود به استقبال أو جنك فرستكُ نياهة و "ماضك وزاوت يدو درون 
بأ يكداةءت 20 قو أوالاقد ٠٠‏ لس 500 به 57 واسطه به فخرالملكف 


محصامى مى رسك (صنتحة 0١0‏ 49!()- 


)5( 

ا عما 0 .3 2-2 بود 0-0 م 0 )76 به مهد ساهطانى 

20 0 حدامدت لالت ددر 58 ا مصرفححة 00 )- 
و سية سالاو يق عضا مى 0 يكرير مماوأانى ٠‏ 3 ]”] رجهيتك 6 ىه 
يسر صد را لكر م عصا مى بوث ظاهرا د 0 مان غب. لك اديت بابى ليك مأصب 
سية سالارى رساد؟ فا كك 5105 جد 5 اسحاواامن نبير 5 00 
كويا دود أو وتيك داد5 بالا أورده 505 مصاقفا ذكراات 1 2 كود نمى 
كذك و سببشس جذوى به نظرم دى ايد كه شايرد درو بدو تاي كت يدورشص 


وفات كردة ‏ 


00 د خاتمةٌ فدوح ا لسلا طون مى كويد ىه عمرش, ده مدى و طل كردىة 

رم حون اتما م كاب دق نمايد لكان مى ثلهود 4 دران موقع كه اين ابيات 
لافيت ل ادال مار الل »5١‏ قا دون 5 0 0 0 ها : 
>ى روسك م 0 بومتك 5 5 ريك مى تو ان قياس كرد كه تلد د 
ندارم 9 به كدام سال 9 حايما 5 واقع رودنغ ظن غالب اين ىه لآ 


مد يله مأزوره وفات كردن 5 أسمتك ل 


مواد ١‏ موطن آم ازخكراو 0 دهلى بودة واوائل عمر خحود را يعنى 
تا شا نزد #سالئكى در دهلى به ظل ع.اطنشت 5 555 عر لعفن عضا مى 
وق امعد و ون كن ماله 1 مجرى كه سلطان متديك شاءة بن 
تغاق شاه همةٌ اهالي شهر دهلى رأ را 9 را از كان واهان جد كردىة 
بة سوسم دولت "بان دكن برالك عصامى دران معادرك همراة جل خون 
بود 1 58 او كه ييرى نودساله بود دو منزل 15 ذوت كرهانو عضااميق 
جوانى شا نز د » ساله با قافلءٌ اهاا ى شهر د هلى 0 واناجار يهزأو سكاتى 
وهدوحلت به دولت اباد دكن أمكان مواد ر أن بشي سكعونت كزيك- صعوبةها > 
أيى سغر وا كه 8 خود شاهد عينى دوده درين كتاب مختصر ا يهان 
كردة أسمت (صفده»م 1" تا -)"60.٠‏ 1 


)*( 


جتن ل« تعارم مى و نهلك 45 أن اين مان سياه ا آاه) ا الختهام 


و 
فقو | لسلا طون اسك (3ا7اد<) يعاى 03 لان 6 لوده إن و واو فا أن ىم د أز 


3 تاريذى الو 0 5 و! درو وال اك إذامدت داشن» الم 


6م 


وقاثع ههه 


- 


ودر اعلب ا مكل شووش سرآن دكن» و كرفتارى ملكا عالم مقط 
1 لك ران ارس نامو الاين اسسمعيل 1 ان م 
رمي او در قلع دول تاباد»و غاورث شير دل ا بة دست سلطان 

موحددى شا: بن تغلق شاىفء و محداصرة ا قلحه و باز تركا محد! صر ىم دم قرار 
نمودنى جوهرء ود اخلى شدن حسن ظفر خان با نقتم و نهروزى و تاج كزاردن 
0 سو أو د( 6 جامع دولتاباد وغيره ود حاضر و ناظر 


بود5 داشك ‏ ا 


بدابوون ل عصامي فور متداهل بودة و مدل به زنى كر فتن هم ذىاشكه 
وليز عزم مصمي كرد 5ه از هلمك «هاجرت لوده راهى حرم شود مى كواست 
ىم أر بهم ابقا ء نام خانواده خويسشس يادكاريىب به هد وستان كذارد 0 ازان 
يس 5526 نمايد- ‏ دريى موضوع تتقيدة ذود را بغاييتى شوخى و 
خوش مؤزئى تو وح داد5 أسمتء مراجعم شود بك صفصه (٠‏ 00 واز 
هدوى ابي'ات وأذم دى كرد ل 5ه أولاد قلمى وأام اولان صلبى تر جوم مىداد ‏ 

عصادى فناضل قرزان» وشاعري يكانةٌ دوزكر حود بود ويا ذهن 5 
و طبع ناتك أز ذفن ريم بجر وافى شت .- أزدين ووس تصمدم كرقعت 
كه يادكرى يه صورت شاهنامءٌ داك در عتمب ون كذارد واز هلد بكذود ‏ 
بد يوى أاسيت كم انصرام ممعتدن جذزه و! مواد واقر «ستاز م أسحت وخزر 
مسكين باشن كى يدون مواد كافقى و وامى كسى أز د جذون كارو برايد ‏ 
هرآنجء كه از تبيل مواد خود داشعه ظاهرا در غارت شهر دولتآباد از 
دست وفةه و ضائع كشكه بود- أزسن جهبمت دو لامب و جساتعو ام معرم بوك 
كه در كنفا حمايات و سريرسكى أو مله مطاوي فراهم شود افصة 1 


"2 


بيت ه تا (()- 


ال11 ا 


اندرين قكير مى بود كه دوزت عسات اوورا هم دو دوللشتابان 
اتفاق ملا قات يا ون بها | لدين حا جب قضيع ( رهس قضاة) إقدانى كه 
مرد م بغاييت خوش خلق و نيوعوسهركء2 فاضل فضيادت دوست و شاعر 





(( 


شعر شخاس 9 شا عرثوار دوت 59 وان ملاقّات ب عضا مى ١‏ ماوت اكرام 


5-5 - 


9 عارك تدج وى وفغار 0 الى يدك أو از اإشعارى حريضش. بكرا نى 


ل ممسم ممما م ل م لي 


ده 5 
دى - 2 


- دقو -ه 


ا 4 لدي 7 نالل هما 1110000 أت ساطاد 5 به نعاشتنى اين 


5-2 


خجسته نامىه كُرديك رصنصه ©! بيات كلم + جنا نددجه در ليلةالقدر يعذى 





بتاريخ ١»‏ رمضان سذةٌ +5 مصجرى و به كار كردة وا دو ظرف مد قليل 


اع : . 00 3 
و حيرات اكيز 2 بيق . أذ ر ذج ماك 9 نكي دو جود حابن 1 فيه وا و دوازد5 
ا 3 أ ىا | | ل لد اه كاش ري» 6 أ قنك قراعاتفت 
را ار 13 اح اي لك ماوع وه لح اع ور مقر ال زأاعاد 
ني م 
سرود 5 بتاريع 1 وببجعالاوا ّ ا احوربى دك أتمام وسانهد ( صغفحى ”ا 8" 
دن 


ردبسكثا 3 :. 0 9 صنحهدئى 4١‏ أ 1 يدد لك 3 ش 5 ان و يكل ر. 7 سمطان علاء الك دن 
بيعنى /0 ا اليف كر ى »> 9 ل اسم فخوم السلا لين #وسوم د.ا ةك 222 9 اجن 
كداب جذان كي | ١‏ ام أن معو م و و 3 مسشةءى ١‏ يقدء: سما ب د هذد 5 لدان 


١ 1‏ بواتتى وا «الكابى 5 


ده 


لي 3 سمك كشور كثا١‏ رن أسلام 9 و جسوع وفائع 4 رديه 


. 00 0 00 دإ دده ١١١‏ مم 58 أ اش | 
أز عهد بعد به 2 كِ > تنموك 2 وى و وم را 2. 0 2 6 ب .د له. كِ والحمعك دن مدق لتحيو :0 


. ل - ب || ٠.‏ م 
برت از شعرا 5م دري و دعه _اط الل 5 أم كى ددن أرتهد. ك0 5 وه رو 
بىقو 
ركا نأو جأون الذي عقو و كي دواردة سؤار أبوانت دو ٍ دارد تك ندون كا 
دي 


أست - 9 ددر ظلرف ان دلا تت ممما كف 2 تخا مشكول در كوثى دوك 5 رلكة 


مقارن ابن 0 3 5 0 شاه" ن و5 سار للك ا ل و أ كمسب ناريخ 
8 


از يواكند5 حكايات و لاد كم 1 أقواة 0 شنود 5" دوك همك ل 0 
كم رايد در د اعثت 9 سج 5 5 رَ لاسا 7 0 ام ب 5 5 همجون 0 
ده 


هر سحدن محتق را به موضذضىع مذناسب و همتتفى ترترسب دادهة در سلكا نظم 

اين شاهناء» كشيد:ة اسسمت - وبراس بعفى احوال حخشك و خالى از طبع دود 
يه ص - - 

قراثنى فراخور هريكا مهيا ساخته باهم ربط و ديوستتكى ديدا كردة و داد 


01 

هخر ملخى دادة اسمت (صندعدء "ال 1!(5) مثلاً دو يهام يلدوز و جوا ب 
! لتقدصش (صنصه +!|| و ||[)ء مشورةٌ تركانى شمسى دو باب «عزولي وضوم 
(صفده )!| و 8خ(|)ء مكالمةٌ كرشاسمبي و رام ديو (صفحه 0و"( و2)!!18 عروسى 
خفر خان (صنصه ‏ ل رعااوا اعادو يمعايت كرون “ا فرعن نادو مدع بارع 
نا وسم) و كيفيت كور كردانيدن او (صفصه وم تا )0 و خطابة 
عون الديق ماهرو 7 اهل لشكرو (صفحهة "١/١‏ و لاا و مشّورة على شه نكهر 
با برادران (صنهه ود” تا 40") و بسيارى ديعر- همين جيزها است كه 

عصامى أن را به حوائم تعبير مى كذد (صنحه "(! بهت (١١‏ تا 1()- 
عصامى در ديباجة كتاب مىكويكد كه عزم مها جرت مى دارد اسن 
شاهنامةٌ هزد كه ود رأ يا بندٍ انشاى أن كرو» اليك در ظرف حند ماه 
حاضر ساذيى وةثراك حرم 5556 شك (صفح»ه ا( بيست (١‏ تا (للء صفحه |( 
بيت ( تا “ء صنحءمه !٠‏ بيت "ل !| و صنصم |( و -)١١‏ جنانبيء 
فوح !لسلا طون را (بعارين ١‏ ربهع الاول سنة (5 هجرى) به اتمام رسانيدة 
در خد ممت سلطان علاءالدينى بهمنى شاه يوشكش دود ازذان بعد از حال 
او جوز معلوم نيست - يناف متاق كا يزيا ريع حرم داشت مى توان 
حدس زد كه يه امتجرى اين كم فقوح السلا طين وا به ابيص كاه ساطان تقد يم 

ذمود يا اندى بعد آن از هنث مهاجرن كرىه راهى حرم شده باشد ‏ 


أز يكا جهمت فتوح السلا طييى جواب شاهنامة فردوسى أسمت» 9 أز 
جيت ديكر يء طور يكا مين ود ببالة اا جه فردوسى در شاهنامه 
آز آدم تا سلطان متكحيود فز نوى 1 هاي شاهان و كُردان ايرانى و١‏ بيان 
نهو دكا و عصامى أى همة د در ديباجه ب طور متصر ذكر كرى5ه از سلطان 
متحدون فؤنوى تا به حي كه اين زنامه مى نوا شمت ههة وقائع و فتوحات سلا طوى 
دأى كه شايستةٌ نامههاى شاهان بود سال به سال و ماط به ما5 ترتهب واو 
مضه ومشريهاً د( قنان يحمر شاهنامره به نظم ددر أووده اسمت (صغصة 9->!؟ 
بهت 5( تا 9()- 


ولفكن نظر 2 صذات مختصة فتوح أ لسلاطين مى توان كفت كه اس يدروى 
بر رحسب ظاهر و بر بنام تركهب و طرز و سبك أست وؤمية تار يضية عصامى 


(0 

با رزمية فردوسى و نظامى از حهث خصو صها ن فرق بين دارد- جنان كه 
خود در اين ضين تبصرة نبودة شاهنامء فردوسى وا به طاوؤس و كيس 
عام وا به بلبل و تصنيفا خحود را به طوطى تشبيه داده صفات هر ينم و١‏ 
مموؤز كردانونىة اعت اك 489 بهت تا «()- حق ايى اسلت كه 
صفا تر كه فتوح ا لسلاطين در بر داود 000 هست و تاليس و ثانوس 
ارده دخصوصيل أز همه برحجسته تر و قابل ملاحظه اين أست كه اس 
واهية تا زيدي ايست و از افسانةهاى شكفت و باور تعردثى ناكح وش | 
است ‏ جحنى | زمايان و يهلو انان من 5001 از حيث قوت و شجاهت 
وازهر حيث بدا از حد ود بشرى بهرون نسى رونك و جدى ل زمائى هم جنان 
السك ك2 مع 1 درممان بل اناه كذشته و مىكذْرد- | لقصه در وزمية ا 
هوي جيز ل خاري از قوت بشرى به نظر نسى آيد - 

شعر عصامى و ققط به واسطةٌ صنفا مثُنوى مى شناسم كه به ملاحظة 
شعركوئى صنف مشكللم اسست از اصذاف شاعرى و ديكر اصناف سهن را هم أز 
يكا حيث دامع و حاوى أست» و لمعن از غؤل و قصودة و وباعى وس همي 
معلومات نداوم.- از بعقي ابياتشس مكدر شم مى شود كه صذفف مكشلوى را كولم 
دوست مى داشت و بر غزل و قصيد». أن (أا ترجوم دادة اسست (صفحه ١١‏ 
بهت 1 تا ((ءو صفصحه #8( بيت ()- تااندازةٌ كهاز طبع او شناسائى بهم 
وساندةام بكتوأ نم تحمونى كاي سدع مرا لين سلاطون وامرأ جنان 5 شعار 
عراس ما بود السيت ابدا ميل نداشتء ازآأن رو قصايد 0 انشا 
نكرن ك 59 وك البته فزل و وباعى داشعه باشن كه بد يكنا نه تسد هم أزان 
به ما نرسيد5 أسرت 


عصا مى د شخر ياوس وى مخصوصاً ددر صئف مثذوى شا يسك مقا مى بسن 
عالى است و فى الواقع فقتو السلاطين بكر ين اتمونة مثنوى و دالعص ترين 
أثار قدماسم هااست كه ب» زان يارسى دو هنك و ستاى انشا شدة ‏ سكين 
قبع فانت. سليس و دوالن و د( جز المت و مانت الفاظ و محكى ١‏ استوارى 
معانى سم تا سر بر يكا شوو ويكا عهار سمه لوانتو كة ف را كه بهان كرون 
با وجود | يججاز , اختصا رهويم نععة ذرورى و ذرو نعذاشته و اجزأى هر واقعة 
وأ با ترتويب وقوع حلقه در حلة» و تسلمسل تام تيه موده أسدتد جنين 


)8( 


ووانى و ترتيب و سلسل كمتار و حغوى طرزادا و فهماندن كه او دازف *ن دد 
كلام رانو فاه لوي الوه د اوور انض بلاق افقاو بالطل ار مهدا تمد رباك 
0 قدر الاو اا به كاو دردىة كه ا ساد تر ازاى ممكن لدون- 
و اسلوبف سحن واثى تجفان شوربنى و دل يسذى أسعت كم وشطالعم كامدة 
به هدج 57 ملمول نمى شود باعه هر فصل و حكاية كم بخواند به غايت ا لب 
توجه مى يابد- ووقق كه رقائع فابعه رأ شرح دهف أن ونان كهمرندكئى 
ييدا مى كند كه هذكّامء مطالعى درش تلان و لطوف طبعان رأ دل بهم برا يد 
9 وقكر دست د هك ا وا ٠رادعد‏ شود به صنحه /"1١‏ برت 5 تا (! و صنحة 
"ا بيت ( تا 9[)- واز مدان مضائق و دقائق بوان أن جنان آسان 
بمرون مى أيك 4 كويا درأاى مرج «شيةة و اشعال نبود ةر با وصف زود شعرى 


معانى هم ىالعيزد- هم دريى امه تاريكى تفروم وتاز» وأا كاه حكايات 
هه من ده 


دو شس معزلا و "صودت أمهيزء “اه قصة عشق 9 وحدبك» كاه ذرح عروسىي 
شاهانه مربوط و (وسوم و إداب زهان قد يودى» كاه اتدل سغرك شادى 


ب الوانى عدت هاء هم وكا لمءة 9 «ندورةٌ سران را دم دوكرء ال1همى حكارءات زيجا 
دس > 25 

لل 

ريمت ؟ تا 5! و صناحده 1[[1 بومت 5( تا '!(! و صفحدى “|1 يومت | و 5) 


ممم ممم لماي 


9 با لخصوص ١‏ أغاز 5 اتنحجام عاك بأ حاامم م سطاطب 2 حوادات 55 أو تبص 5 


١ 3 


9 د سكهاأنى علا الدين 0 ا د 4 أون كاب 4 م أو ذالوف كرد 


م 


اوداب ثام واصحاب عام و دانش وااف اثى كه كيال را بع الناظ 


م /. : ١ ١‏ ما 0 5 : م 

اد دو 9 فدات ١‏ بد ى 85 9 سه دل عر صك كردن أمرى ادشت جه ددر دشواو 
٠. .. - َ 00 '‏ ؛ 0 . 

: 0 همد .ان ان د ب كود ورن و 3وأفى شا يداك دم نظام در أوردن <ء كدر 


2 


«.وزولن كردن و 2ك ندر جكير خراشى 9 خونابهة اشعادى مى بايد نهودك- 


مرا جنك شرد دك لدعم م( رامت | نا ين]| و صبحودك 75 بست | و دأكدك 1 بدت *'] ا م| 
و صاحدة 89 دعت | نا 4 صهددن براه دبست لا 0 9] ااخكمكا 9( ورامت 0 د 5 5-2 
*لله يس ن| 2 9| صنحدن إ/32 بيه | و١‏ صلتمد "0 بيت 8 وغورة 


مرأيءط شرد يدا ص 5+9 بيت (+٠‏ «|"ا إ|أ5 و نؤ س لات بست +٠‏ | تا ن| 


(9) 


و أن هم در صورر كه مثنويم با هزاران شع مى بايد نعاشت آن خون أشامى 
به جه حد و انتها مى رسد - او كيان مى دانزكد كم وقائع تاريضية 
سه صد ساله را جبع أووى' تثمودن وياز أن وا بااين همه شيوة ها ء شايسته 
ودلكش در يهرادةٌ نظم كشيده شادكارى در ظرف كام 2 مان 2 9 دوذ حاضر 
سا ختنى و بالا همه حال كه بديى جؤالت و دعا عت 5 با ارتضاك جنصس 
دوازد: هزاو بيت كعتنى كار هر شووابيان نهست بلكه بدونى كوف ترديد 
من تؤاق كفي كذ اكلوري: اميت كه نظير ندارد- أنه خود قصا فى 2707 
50 5-00 خويص كنته ودران وصفا شعر هم كر 8 أست خالى 
أز 520000 نئيست » قي | لماه شود به صندحه )ل 

جند ان كه به دقكر زياد تم مطا لعة نامةٌ أو كرده شود دو دل 7 
و عظمت او بيش از يميش جاكزين مى شود و مدبت و مودت با أو مى أفزايد- 
خلق ولخو ومشرب وعقيدء ول را هى توان از بعفى أبهائ فتتوح السلاطين 
بدسدت أورن (صفحه 495" بيت !! وغيرها و صنده "اه و 8 . عصامى 
م0 حساس ٠‏ وقوق القلب بود» معحبت به نوع بشر ابي نهايت داشت» 
بر بيجاركان و زبونان خيل شنوق و مهربان» با مظلومان و آففت رسيدكن 
به مذتلها درجه همد رد ودلصش بغايت بم حال ايشا سو خت » به كسم زيان 
وسلافة ى, فتن ود وذانها بو كر تلاردب دوسا نكان: دا روا نمى داشته- بغايت 
لراواتن و تخوامم نوق و ار مياهات بوهود: و عتجب ١‏ تعبر طبعاً مغائرت 
واشمتب اما ذوددارى و شرافت نفس را اه ازدست نمى دادم 5- شر 
متحبدت وطن خود دهلى 1+ و من حيث المجموع هلدوستان ؛ بي اختوار 
بوك« ا خانه نشينى و مزلت كز ينى ر! دوست داشل »2 ذامجوثى 
وجاه طابى در نهاد أو نبود- اكر شهرت وناماورى خواسم نام حون رأ 
نكري مان ,ونوا ند لفقي ونيا" ادن سنعة اوماث تطيدا بهرة ار بقودى 
و ظرافت» رقي طبعى و بذلءكوئى نهز داششستء وك بذرون دود ادب 
و شا يستكى | بدا يا ندى كذاشلاة» و هرجه بر سبيل خوش مز كى كنته در كسوئ 


* صنسهد 099 ر صغصئا +/” . ١‏ صنصهن |) بيى ]|١‏ /|. 
| صفهات ”|| طثر”م وم” زوي”_ زه” برهم" . 
| صفهم .1 م8٠.9‏ . ١‏ » صفصن (! بيت 5]| ]| . 


1 


)١+( 
كاه أشكار ا اندر 0 208 تعجيءة سا ختنة - د هدم 58 شوخى‎ 00 
ظرافمت أو #خل غلجه از خود بشعند»  باوجود جندين فضل و هنر‎ ١ 
ذل فتولت اباد تقريباً كمذام ته 0 مال 9 3 نيك 1 مساتغخطى ا بلذكىه‎ 
رن نكيم - واضم اسسمتك 4 امانت و زردوسكى ئ‎ 1 9 - ١ 000 د‎ 
درست كارى و جاه طلبى » ب! هم جه قدو سازكار هستقند!- و نبايد أينى نكته‎ 
ناكفته يكذ رم كه عصادى بل درد عشق نبود؟ و تا أن زمان كه‎ 
نتوج السلا طون ل نظم در 0 أوود ِ 00 ا مششك 5« - لعن‎ 


خلامه اين كة عصامى مردى صاف باطن وصاف كو سك» حندت فوسك 
و واست خانه بود و از درون و كتجروى و خهانت قطعاً تتفر داشت 
طرفدارىي مغرضائه و جاتبدارى قيرمتصفانه را طبهعت او به هينم وجه 
بر ل نا ونطون هوه كذ 2 كفت و بيوغرضانه و بيبا انك كفخى2» و در 
مساثل سهاسى به كمال أزادى اظهار عتيدءٌ خود تنود هرأ يهنه قول 
أوبر قوا. ف يكير مورخان هجون فها الدين برنى وغيره البعة كد ا 
وهم أن حيث اههت تاريضخى وهم به واسطة | وصاف يسند يد هك فوق | لذ كم 
فوح | لسلا طون سجمت 7 ساثر همقطا دأن كود دارا برجستكيم وروشنى است - 
وقدر اين نامك به قول عصامى (صفصه ه”! بيت !|) مر كس دألك كم 


واه واسقان دارد ‏ 
' سمه :ههه 


ده ع 
براه تصحيم تن دو لسغ خطى در 3 سيت بودى» دكن نسةة محنوظءه 
جئناب محمئ غوث صاحب : 


صفوة 81| يمس | :ا ا صخسهن 7٠٠‏ بيت || تا 4|' صنغتهن 00" بيت | و !8 صغبوك ١5م‏ 
بيت (|' صقووت ||0 بيت |! وغيرة | صغووت !| بيت أاو!-. 
صقووخ ات ببست !| ١‏ صغهة ١9‏ بيك 4| . “ صندت "و بيت 5 نا | . 


01 

نسدة متحفوظةٌ كاب خانة | نديا أفس كه هرمن أيهم (ن![)؟! مونمعع 11) 

به يم سمت 5 كاب كانه در سلقون (0 نيرلا 2١175‏ أن وا ذكم كر دا أسست 

درون كاب به نسكةٌ 1( «دوسوم كُرىيك< أندريون نسذه أز دو مواضم 

اوراق به كلى ساقط شك: ودو موضص تقريدا نحمفه ورق از داييى كلذه شدة 

است ‏ علاوةبرين در جندينى جا از ناسص سقطها أفتاد: و نيز در صدها 

مواضع الفاظ متتنى رأ كرم داكا توودة اسحدت- تاريش اسعنساع مندرج 

نهست وك از وسمالغط و ديكر قرائنى مى توان قياس كرد كه تقريباً به قرن 
دهم از هجرت نبوى صلاعم يعنى هبار صد سال قبللى ذوشته شدهة است ‏ 


نسح ديكر كه از حيد ر اباد دكن است درين كتاب به نسهة (.1]) موسوم 
شده- أين نسغة بغايت مغلوط و يرا ز تصرفات ناسثم است- وليكعن وش 
بضعانه أن همه ابهات كه به واسط سقوط اوواق از نس*ة (]) مفقود اسمت 
كأوادن لسع .افيه م اقوهد و يكاين طرو يو غوف ابيات ا نسخكة )يصن 
وشصت بيت و هند م«صراع اضافه مى شود علاوة برين از ميان ابياتز كم 
به نسكة .0 از قام اسم افعاده است ذدوونى نسذة»ه 05052 ع يافنت 
مى شود و إلا در اغللب مواضع ابيا كه از نسحة (1) سقط شدداست دوسن 
نسكة هم موبتود نهست» و جنديى ابيات 5ه در أو نسضه موجود باشد از اين 
نسكة مفقود أسدت- تآارو سواد كردن درج نشدة أاست- قهاساً در أوا كر 


نسدة (.1) ازميان دوازدة هزار بيت (دك تصريص «صذف) فقط يازدة 
راو عدر لوسرم و امف داود وأزروه نسح (.1]) جميعاً يكا صل وو نوى 
9 أنه يرآن عد ند أإضافه مى شود - غرض اين نسح جابى من حيث ١‏ لمججموع 


يازدة هزار هنصث و بيست وهفت بهت رأ داوااست ‏ 


أز حيث ا ستمساح نسح (.1) بالأسبء ار نسحةٌ (.11) ببثر و صحيم تر أسمثك- 
ازين وو نسخة )١(‏ وا اساس طبع اين كقاب قرارداد» أام- و من كتاب 
موك" - ودر هر كا 5ه سدقطل مشخر ى أز ناس هر دو نسخه د ريافكم ان وأ 
٠‏ يا نوشت نشان ىاد« أمو م مواضىعى يه وطامب ابيات ساقطه و از قياس 


)1١( 


وسواق كلا م بو | نسكام ب بردن أن وا به نظلم دو أوردة دو يا فو ضمت درج 
مود" أم نا مها لعة كذذى كان وابه» فهمدود ن وطالب سهو لكت بهم وسث مراجعه شود 
به نانيقت صنحات 6رولء "زو “زرء كزة*لء لان "الء ذلاكلء 6زم 1م لال 


م 


ووس بروم, 4(!- 


0ك 


و 


صههوى 


بعفى از نكات كه فرو كذار شد و شامل يانوشيت نشدة ىروايذجا دري 


مى شول :ل 


منهة ١‏ » بجيمت «>»|: 


وو 69 بالوشست : 


و “١‏ وو 


و (0» يومكت ا( : 


وو ”/»(» يانوشيمت: 


وو “6 | ل و 
وو +>9| ( وو 


در آلا( بوسمت ١‏ 


وه '/ءلاء دانوشمت : 


وه * ل اء» وو 


وو | ذ(!ء»بهت "| 
ْ و99ا 


وده 


عثمان سدجيحج 6 ذا سب 1 نمايك ‏ 


... قليكس هم بود و فيلفوس و فيلقوس هر دو صحيم 


ست 


....أست » وك كمان م شلوك ئ در إينحها س9 ريه 
واقع شد 5 - 


٠ 6 ٠. 2) 5‏ . 
“هم نفس '! بجا ى ”هر نفس '““ مناسب مى تمايود - 


“ همود“ دوسمت إسسمثت و حاجرت يانوشت لؤسرمك - 


ضمان....شهر دار را ضمان >-ى شوك كْ دريون شبر وار 0 


” نو“؟؟ دوسسعتااسسعت و حاحءت يا نوشات ني 50 


'“شران ذا س.ر فى 5 رى مردآن عرى“ رايد حواند ‏ 
حا جدت يا نوشدت نيست - 
د . 
0 كن وشوشس ك وك '”بى هخوص ؛؛ وى بايد ولأسوب 


٠. س‎ 


به ظرف اب كه به زبانى هنك “”بدرهذ»'' (مطبهر: ) 


مى كويكك- 57 صوفؤى '/ ما زوك أشنت «علروق- 


أو دد كيتول وقات كردى5 9 مزاوشس د همان جا 


أسنت - 

مر 5 

مغهر (- فغهرت ده نحده) دوست اسدتك وا داجمت 
” مغرىى ٠»‏ نوسمت - 


د هم و نسد ده در .و ضع ” اركلى '' بعجاى 


“اركلك » هم آمدة اسست ‏ 


صفدصدهة 2!99 بيمت ه 


و»* 


له 


ور 


وى 


7'ة"اء يانوشت 


سر 


*] 'زق + 


ور 


راو 


1 


كمان مى شود كة يهش از بهت ” (اباجى مغل ...الحم ) 


بيكى از مهان وفاته است :»م نام يي اذاي يذج 
سر د رأن مذ كور شد» باشدى جرأ كه *” متحمون سو باه ١‏ 
نام يكا مهرد اسمت (” "و سكنو ف شر به | : قاط 
جاب شد:)- درين صورت نام فقط ههار سر 
مذكور شد و نام سر ينجمين كه حذ نف شد 5 أاست 
باشد كه يى أزيس جهار كس ( تعلى تغلق » قر مشى » 
تولك ) بودة كه در مهم على بيك و ترتاكف هيراك 
ملك نانك ألخثر بكا مهيسرة رفتلد» مراحعك شود 
به صغدهه ١|‏ 


لبوا كثير - البعه زياد بعرييد- ظاهرا اشاره اش 


به حديث 0 أاست عن أبى هريرة قال 
اه 2 > 7 2 


أبوالقاسم ص ى الله عَلَيْه و 1 والذزى ننسى 
بيده ام تسعر نا اعم لبكيتم كثهرا 5 الفصعكم 
ليد (بخارى) - از ابوهريره وضى الله عل ووايت 
أسست كع وول لا 0 الله عليه ل بنرمود: 
سوكنك مى خورم بدانى ذات كه جانم اه دسمت 
أوست كه أنحة كه من مى نانم اكر شما دانستيكد 
البنة زياد كريستين و كم نخد يد 


بجا بيت جاب شده آأيسنى بيت مى دا يل :ل 


بلكن عاق از دعم شاه جهان 
به جعور بار ذكر شد روان 


ب..عى مابيدء و بدون طور اهم مى توان خواند- 


” بس مر بر يشست أسيى سوار»»؛ 


تومي و كلكو ديو قلطاو كقرة: كات را 


وى 


نهز مى كو بيلك - 


)006 
صغحه 2009 بانوشت: ....شدة أست- كمان مى شود كه قدو كان وأايسرىم 
بوك هموسوم به كين كه به خطاب ملكااودر 
سرفر از شدء» مرا جعه شوى هم به صنحةه +04 بهرت (١‏ 
ده 259 بهرت 9(: كيان مى شود كه بيك بعد أزاين بهت رفكه أسسرمت ‏ 
و“ هندوسرم» كه دويى بيت بهاو اشاوة كرن5 
شدك استء شايد كويال اسعء مراجعه شود به 


صنححةه !59 بهت |[ 


بيو شضع 


شيارة 


- ”سس ع 2 
عموان صفعة 
55 
تو جين 6 رى ٍْ | سيك أ 
نْ ده إل دقو 
نعمت رسول!المك صلى1لل5 <لبيك و سلم ٌْ 0 
1 ني بها 
صفرثك شب مدراج مهفين مصطتون لبيك | سلام 0 


- 


مثائب د 51 ٠‏ شور حي الام كل ب ل واله: 05 و 57 5 وح 7 سكلور ثاثى 


علا د الوثيا 5 يوا لمر دمن شاع الساسان خلن | للع ملكه 3 
دم شكايت روزكار و اعل أو ت, آستان شاة كر ين ؟|. 
در تأهيكا و روش سلوى كويد ] 
در اضريلت سحن ء فصايل شاور كويد 6 

ده وى 
صنامت سعادت يك خواب ديدن خواجة ذظامى كنجك را توراداك مواتى 5 7 
در سيب نظم ايى كناب كويد 
١‏ 0 د يق 
در ذكر جميل تاضى بباءالدين حاجب قصك كويل : رض 


توحيى ثائى مشنيل يط ذكو سلاطين ماضيت كت در كتب سائرة مذكور اتن 
بر سيبل ايجاز برق 


0 


ذكر آغاز تغلب 5 ملعى رم د كرت ددن 5؟؛ 


ذكل ظهور 2 خاكم أ بين بم صلى | للك لمك و سلم 0 دمن آلم و صحعيك 


رضوان|! لمك تلم أجيعين 3 : . 7" 


قُسطءٌ 1.١‏ ) اين نهرست ثداره . 





شمارة 


2" 


٠‏ م 


"١ 


"5 


فق 


" 


2 
"4 


"0 


0 


"9 


وان 


له 
2- 5-5 ثْ 2 -_ م 
سبكتكين اناراللة برهانهم بر سيبل اختصار 


ذكر يادنابهان هندر ستان ير سبيل ايهام و ايجاز 


ده 1 
آفاز فتوح السلاطين از ولادت سلطان متعوود غزئوى اين سيكتكين غازى اثاراللك 
برها نهم 


١ 
يها‎ 
اا ملىف هن و ستان‎ 
0 10 
سيكتكين بيش از ذويت يادشاهى و تيد يسنن‎ 
0 4 7 5 
عيلك ا تكيدتن مويد شتدوى برا م مئات‎ 
لل زذنا 0 ذل‎ ١ 
و درياتشن و#‎ 


ينا 


؟ 


قصل دشن سامطان متكدور ان با اياز 5 سوال ابقل د مسلا از ساماان متهيو د 5 جواب كفن او 


١ 
دن‎ 


مدن وسةان يك غؤثوى 
دحادت آل مانب و متكا مف مع.ردى 


سك جيز آرزو يردن سلمان مص.ود ماب مرادة ودرياتتن آن هر سم جيز را 


تشنكا رسيدن سلداان .صيود در باغ و شريت آثار خوردن أز دست يترزام 
١‏ سه الل 

سكا لمث آثبا د كتحد شك و د هليز متحرو د أدأاة فؤثين توراللك مرثنى5 
54 5 ْ سُّ ٠‏ 
م كد ب شدن مكرود ماة تؤلبيس اثاراللك برها ذس 5 مسحت ل جامع 5 مدا شان 

جو آب بيش او 

1 
55 7 


مييثدى شددىة دود و شحايت كردن ماعدان أزان 


له 
ذوراللة مرقدة ير سجيك ايجاز 


10 


00 


توي 


3 


م60 


ووم 


"2, 


رمع 


فر 


"0 


0, 


وله 


0 


30 


5284 


1| 


شمارة 


وا مٍ 


7 


اسم 
سوس 


)سم 


مم 


اس 
لخر 


0 


ووم 


> 


"١| 


" 


وذ 


"2 


1 


عثوان 
دها 5 ع - 
جلوس سلطان متصعيد | بن متعيود سيكتكين و اولاد ار طاب ذراهم و جعل الجنة مثواهم 


زلا 
ميل كشيدن سران لشكر بك جشهالى معي شاة ابن محيود ثاة و - مس “ردن و تاج 


و ده 
كرئتن غزان غؤئس را و بعد دك سال غيات|لدين از ايشان يسدن 
د 


بو 
تاختن سلمان غنات الدين متعيد اين سام در غؤثيى 


دن 0 
عؤييت تيودن سلمنان معؤالدين متصيدن يار سوم در هلدورستان ( تهرورى ياثثن 


او بر هتدوان 
دع دمي هو 
جئبيدن سلمان معؤالدين متعيد ابن سام كرت سوم در هندوستان و تهروزى يا ثئن 
2 هلد وان 
يدا فها 
لبدو سن جيل ترف تازى سوار سلطان معؤا لدين ا در حن وك سألن 


لها دكا 


مصاى كردن يخهوورا 2 كُو ين يا ساعنان م+ؤ ا لد ين بار دوم 5 كشتحع دن ايشان 


دا ده دما و وإ 
محكعمر كردن سلمنا ن م>زالدين كا ليور ل و درون أمدن دشتو راح كا ليور د و 
مصا لدى بار كشئن 


ده ره دق 
باز كشفن ساطان معز | لد ين متعود آأين سام ار هكد و ستان با ففم 2 تعدرت يا كامة 
٠‏ ف : 
دوستان 7 زاب الى دن امهب را كذا نتن در كبرام 


ده 
- > بق - ُ 


دق دها و 

دؤيمت ثمودن تطبالدين ايبف در غؤئس و ديس الدين التئيش را بة هلد, ستان 

كن | شئن 

افا دنا 0 
ينبا كردن سلطان معزؤالدين تعاب اييف را زير تضت ر ملب كردن طانية كد در 
1 فقا لكا يهو له 0 
يانتن بر جيجند را اوج 
به ذيي فقا (ق ديه 

ر سددان بر وثاا ت غياب |لدين مدية سام دكا معؤا لد ين مععيد سام 5 ملف غور 


1 


دك ٠‏ وال غيات اندين متهيو د متعيث سام كرد ن 


م 


و 
14 


14 


7| 


ب" 
7 


الا 


اله 


للد 


0 


للد 


9+ 


؟؟9 


89 


1 


شبا ر5 عخُوان صنكىع 
ا دنا - 
و كرتن او ملف لكونوتى را 96 
لق دتن زف 
51 تتؤييمت ثيودن سلعلان معؤالنين متصعيدن سام جاذب <رارزم و بلخم و وشت باز كشئن 
در عن وال هذى و سنا ن ميل كردن ِ شيعد دن او !+*ا| 
عار 0 دى م2 ده له 35 
يا قصة مملكرت-م نا جالدين يلدز و تعلبالدىينايبى و تاصرالدين قباجكس كوين 
١‏ 
فا إلى 
ملا ب | المت راقم ؟'+] 
م و 
48 اختلان اتتادن ميان ياد وايبىف ومنلؤم شدن يلدز بك سيت كرمان )| 
زدف 2 


هوا 2 دل 
دهلى بع تس او 8- ا 
95 54 ووه 74 


له 2 25 2 
وله روات شان سطااان شيس | لد بدن ١١‏ توا ين بك ملئان بك تصى تباجك و غروق شدن ثها جكا 


در آب ؟ || 
5 75 
؟5 ذكر مثائب سلمطان شيس | لن ين ! لننيش و سيا رت دهلى ١|‏ 


آمدن سيان دردهلى وأوردن آب زمؤم ودادن مر سلمان شو سالدين را د 
ساعان آن آب در عوص اثداخمن ]| 


ذه 
بنصف كردن تاضى سعد و ناضى عمات يا تاضى حمين الدين تاكورى در باب سباع' 
دل 7 


رحمهم اللك «لميهم | جبعين ١‏ 
دفو 
4 شور أنكيضتن ملهدان در مسعد جامع دهلى و تلف شدن ايشان دران 151 
١‏ بن و 
4 رد كردن سللان شرس الدين يلين خرد رأ 7 


ده عام سام 


شمارة 


1 


1 


31 
10 
315 
أن 
14 
419 
> يا 


7” | 


نا 


0 


يرف 


7 
وْسضبن 


يف 


9 


عنوان 


دس 2 دن 
دذران ديار 


ده و ده 
تا خان سلطان شيس الدين التقيش در بيياسان و أجين تكرى كويد 
ذكر أمدن تنخرا ليلى نضا مى دير يغنىاد ا شهر د هلى 5 وزارت يفن أو 
0 زنن 2 سس اول 
ده 
مشورت كردن اركان دولت براه كار ملمى د ملى دادن دكا وكن| لدين فيروز شاة 
يني يه 7 زلن 5 9 
جلوس سلطان رك نالدين نيروز شاة اين سلطان شيس الدين التنيش ثوراللك مرقدهيا 
5 د د 9و 
جلوس سلمان رضيك ا لد ين د ختو سالان شيس الدين اليش 
دجس شدن سلمطان رضي و كشند شدن ياقوت امير آخور شاة و شهزادة 
يد يه ده و 
جلوس معؤالدين بهرام شاة ابن سلطان شيسالدين إالتتيش صاب مرقدها 
عقد كردن الطونكت رضيك را در تبوشلى5 و لشكر كشيدن در دهلى 
دما فقا 


ر سيحاك_ هر جنبش سلعلان رضيك يك سلعنانى معؤالدين و لشكر ترسنادن سلمطان 
معؤالدين يت تصن او 


لشكر كشيدن سلطان رضيط بار دوم در جائب دهلى و متهزم شدن او وبا شوهر 
- 9 71 0 2 
كشت شدن در حس كيتهل 
1 فقا ذقا يها ده 
دجس كردن اركان دولمت سلملان معؤزا لد ين ر! د ملىب ب علاءا لدون والىنيا 
نا 5 5 
مفوض كرد | نهدن 
دو به 5 
0 1 - 
زا د 
معبوس شدن علاء ا لدين يسر ركن الدين فيروزشاة 
1 ينو 03 
جلوس سلمان تاصرالدين اين تاصرالدين 
5 59 5 :5 1 
عزيست سلطان ناصرالدين در حدود أجهت و ملتان بك قصد دفع مظل و تبيررزى 


ياكئن دران 


كميى كردن لشكر د هلى در آب سقد و فيروزى ياثقن بر مغل 
58 


|] 60 
| 
|) 
|١6 


]9 


وسم| 
5 | 
9مم| 


|] 


|*9 


؟”"| 


سوم | 
يزيز 


| 


هرر 


|"6 


شيمارك 


79 
+48 
ام 
ا 


4م 


م 


6 


1م 


7م 


4م 


89 


9 


1 


9 


س9 


9 


؟9 


عثوان 


م 3 
ضيط كردن ثاصرالدين اطراف أجهك و ملتان را 
دق 
يسدر آمدن در حرم سلطان ناصرالدين و شادى كردن و أذين يسنن در شهر و كر 
به 
بر كشتن بلين زر از سلمنان ناصرا لدين و آكاهى ياقتن سلعنان و لشكر كشيدن بر أر 
ل 
عزييت كردن الغخان جاتب ملتان وتيروزى ياذئن اوبير يدخواة 
وه 0 
رسيدن الؤخان در دقرت و بعد جندكاة خود را زحيتى ساختن و يدان هانعم 
النداس جِثر سييد كردن 
خوا سين الغ خان از دضرات 5-2 جدو سبين 
١ 0‏ . ده عو 7 
كرو بسحن بسران سلمطان تأصرالدين با يسران الغخان وثرة #إردن شهؤاد كان 
زذن 9 
جلوس ساملان غيا فا لدين مين رد 


7 


بو كشانن طفرل در الكهنوتى و رثمن ترمنى تبرت جرن خان در لكهنوتى و شكستن ار 
و <ًا يسن درهد ا و آويضة بكدن در أوده 


دق ات 
روان كردن سلطان غيات الدين بلبنى يهادر را در لكهنوتى' و شكستك آمدن بهادر 


از لكعهنو تى 
1 نيا - 1 5 و 
عؤييت ساطان غيا ب الدين يلين جاتب لعهنوتى و نهروزى ياثتن ير طغرل 


باز كشتن سلمنا ن ياك لين بلبى شاة اذ لكهنوتى وايسر خود يذرا خان رأدر 
لكهنو تى كن | شنن 


- دق ده 


سن 7 
ؤْ حهاثى شدن سلدان غياتثا لد ين يلين شاء 0 فو سناد ن طلب برا تان ملب 


0 وو 
دز بيت كردن فأى على بر وصد سومركان و رسيدن سى هؤار مغل و شهيد شدن 


تان ملف با امرام خويش در هلك جا توا لى 
مصائ دادن تان ملف با مل و ب شون مغل و شكستن ايشان لشكر اسلام را 


و شهيد شدن تان ملف بر دست نزوئة 


بي 
شبادت يانتن محعيد خان يعنى خان شهيد علية الرحية والنفران 


|0+ 
8+ 
0 


برك 


|] 


06 ا 


]1١ 


رن 


0 


|] 


)16 


]0+ 


ااا 


ري 


| 


بابا| 


| 4 


9 


94 


9؟9 


]++ 


| 


2 


عنوان 
د 
شنيدن سلمطان غياث الدين يلين شاة واقْعَءٌ خان شهيد در عين زدمت ور زيادت 
شدن زحمت أو از غايت حؤن يمر 
ذكر يشيءا ن شدن سلماان فيا يق | دين يلبن شاة اج 6-5 عور2 كم لسر اورا بك 
وسممت قلبكارى كشنة يود ند و طلب كردن أن عورت را 
به " قعل 0 
3 : 
بك كيخسرو يسر مععيد خان دادن 
ادها 93 آمو 
جلوس سلطان معؤالدين كيتباد بسر بغرا خان 
ده 
رذن 
كشدكر شدن نو مسليا ثان 44 مسنولى ملى سلمئان بون ثى يك | تكيدغت نظا م | لدرين 
امير داد 
ده و 7 ان 
رسيدن خير وفات سلطان غيا ث الدين بك يغوا خان مقطع لكهنونى 
ده و ساام 
جلوس سلمنان تاصرالد ين يغرا خان در لكهنوتى 
ع رةه الل 
دنا م6 
كشند شىدرن كيخدرو بسر خان شهيد و يشييان شدن سلمنان معز | لى ين 
مها هه 
زهر تميس كردن نظا م الدبين امير داد برا , سلطان معؤالدين و دريا نتن سلطان 
دوكراب 
نصةٌ آوردن نيررز خلجى بند كردة از بايل و عيادالبلى كردا ثيدن يويبف 
- و و 
خصوممى إثتادن فيررز خلجى را يا إيثمر كجهن و إيغير سرخم 


ملى دادن بيروز خلجى بكا شيس الدين كيومرت يسرٍ سلطان معؤ! لين كيقبا د هم 
در حيات يدر و خود ثانْب كيو مرت شدن و بك خما ب شاسقى خان 


مليوس كد يدان 
دده ين 74 
كشننا شدن سلطان معوًا لدين كيقباد از دسف يسران تركى 
محترؤ بودن إيتير سرخط با كيومرت در كرشى كيلوكوهزى و آوردن متحيون بسر 
شاسنى خانى كيو مور ت لل د كشنكا شدان إبيقهر 7 


جلوس ملطان جلال الدين فيروز شاة خلج | ارالك برها نع 


اما 


|ا8'١‎ 


“81 | 
رن 


45 


ما 
4 


]6١9 


]8 


لا 


"+! 


5 


ب!ا+> م 


اا 
6 
5 ]|| 


اا 


6 


)]١9 


؟| 


|١؟ا‏ 
؟؟) 
م" | 
| 
0م) 


|59 


|" 


|١1١6 


]9 


١) 


عفوان 


نس اد رقائم 
2-7 - 

ذكر وشدم شدون سيدى مول ا والغفران 
ذكر أثتادن تصط در شهر دهلى و يلاد ميالى أو در عهد سلداان جلال دين 
برو آمدن عليا و نقران دهلى به استسقا و در تمازكاة دهلى رقن و بر آمدن 

قاذى عالم د يوا نك بر سر مغير و دعام اسنسقا خواثئدن و باريدن يارآن رحمث 

و باز أمدن خلق در خانها__ خود 

ده 
شكار رفن سلطان جلال الدين جانب بل كتارة 
دفو 

تؤزيدت كردن ساعلان جلا لالدين جائب جياين و آأوردن بثان و ثرو يردن در 

دروازة يدان 

يها 
1 ىن 8 38 1 5 
در مناقب سلطان جلال الاين رحي"! المت علميك و روان كردن على كرشاسب را در كرّة 
عز ييمت كرشاسب ملى در اقطاع كرّة 
عزييت كردن كرشاسب از كزة در ديو كير 
- و 
مصاى كردن كرشاسب ملى با كاذها مقطع لاجورة و فيروزى ياثتن 
ذكر تم كياتكت و مصصر شدن رام ديو و ترود آمدن او با مال أز ديوكير 
ده 
شنيدن يهيلم بسر راءديو اسير شدن بدر و لشكر كشيدن. او يا تركان 
- بن 

يوزص الكيختن رامديو يدش كرشاسب ملى و صلم كردن بسر رام ديو بهيلم 


ع ده 


ثازة روئى ثمودن كرشاسب ملف با را رامديو' و ملف مرهتهم هم يدو مفوض 
داشتن و باز كشنن 
زييمت كردن سلطا ن جلال | لدي جا نب كاليور در عين تكرائى از غائب شدن 
لا 8 
ملف علاء الو ين كرشاسب از 21 و خيريانتن از را_ همير 


م١١‎ 


لام 


برخرض 


ثم 


رين 


رود 


م 


سم 


0م 


شيا رة 


|. 


اذا 


|” 


وس 


رفوا 


وم 
سم 
الها 


4غر| 


وع| 
| 
١"ا‏ 
'”"| 
ويد 
يزيد 
نفكلا 
]| 
"| 
14 | 


|] 


9 


مثوان 
روان كردن سلطان جلالالدين الياس بيى را در كرك و متوارى شدن 
كر شاسب ملى از سلطان جلالالدين 
--- ل 
رسيدن ألاغ در كز و خير جنيش سلمان جلال| لين كفتن 


-_- 


د 
027 18 5 م 5-5 
توراللك قبرة 
زر ريزى كردن كرشاسب ويار شدن خلق با أو 
دس - ِ- 2 
جلا ل ١‏ لد ين بو ه 
0 و و»ه و9 9 
رسيدن كرشاسب هر د هلى د ذا فنك رسن ركن الى ين در مولنان 
ه نس 
ذكر ميلكت كر تن سلطا ن علاء ! لىيى متحيد شاع 


ده دي 


جلو سن سلمان علا ءالدين متصيى شاة 


وم وه 
علا بيعت الغ خان و ظفرخان جائب ملتان و اجهك راسهر شدن يسران سلمطان 
جلا ل! لد ين 


عيبت كردن ظفر خاى در سيسثان و يروز شدن 
وعم 
لشكر كشيدن الغ خان و نصرت خان در كجرات و فيروزى ياثنن 
و - 2م 
0 و وو 5 لي 
رواى كردن ظنر خان قاصد را با سرمك و د|مفى ير شاك مغل يك دعوى و جنبيدن مغل 
ب 
شنيىدن سلطان علاء الىدين خير رسيبدن ملاعين و در كيلى لشكركاة كردن 
در ذكر مصاى كيلى كوين 
1 1 و ا 
شهاد ت يا دن ظفر خا ن عله ا لو حية والغفران 
4 ب 5 
عزيست كردن الغخان در رتتهنيور و فيروزى ياقتنن أو 
و 
ثامة فرستادن الغ خان بررا ‏ همير و مشورت كردن همير با وزيران خويش 


عه 
جواب نامكخ نيشتن را_ هيير بر الغ خان 


ك 0 - 220 
ذكر مصصر كردن الغ خان رنتونيور را 


نفوض 


احجزثيرل 


يفرش 


"06 


عزن 
الفرض 
لكل قل 


9م 


0م 
)0م 
0م 
برك 
م 


9"ظ, 


يز اح 
ا" 
ا" 
ناض 


براض 


|0 


وم | 


برك 


| 


|09 


| 51 


04 ا 


|09 


1 


|؟١‎ 
1 


علدا 


برد 


علدا 


| 


للد 


عذوان 
- 2-2 
07 سامنان علا ديك وكا قصس رنتوئهور و وك يا كن 
س 3 5 
عل يوت كردن سلطان علا دا لىد ين يك قصى جنور 0 كدئكا | تكيضسن سلييان شك در ثليت 
ده وو 
بن كيان شدن سلطان علاء | لدين در ياب الغ خان و زهر سيردن 


١‏ أوردن سلطان ملى ثانب را د در ديوكير أو سناد ن 


2 
روان شدن ملى احين جهيتم در كجرات و كريضئن را كرن يار دوم و استقاميت 
اسلام دران ديار 


ذكر ترستادن الب خان از ملتان در كجرات و رسهدن ملاعين در كجرات 
و متيام شدن 


عؤيبت كردن ملى ثانب بع جانب تلئف 


رسيدن ترغى بار دوم در هلد وسنان 
ل 07 ىس 


ب 5 و 2 8 ركس 
يبوستن يلال رام دهورسيئك بر ملف ثانب و رهبرى معدر كردن 


2ه 


غدر كردن اناج من يا ملى ثانب در دوه معبر و أسير شن او 


يدكيان شدن سلطان علا د! لدبين بعد كشتن اياجى در باب مغلان و كشن 


ايشا تيام 
لك 
مئاتب سلطاى علاءالدين طاب مرتدع 


ملى ثائى را يك دنع ايشان 


مصاى كردن ملى ثائى يا على بيك و ترثاى و فيروزى ياثئن ار 


به 2 به 
قصءٌ طبيب برن و مثنيك شدن سلمان علاءا لدين و در راستى كوشش كردن 


براض 
فض 
9و" 


64 


اولض 


00 


لض 


10/1 


09 


5| 


راض 


0ًظآ] 


آآظآآط8 


50 


ووثمم| 


الوم 


دسم 


شمارة عنوان صغههلا 
14 | ذكر مجلس كردن سلمطان طاء الدين و ير انها ختن شراب و شرا بضانها روس 
9 عؤيست كردن سلطان علاد| دين در سيوائة و انتم آن كر 
اا رواب شدن ملف نانب و مصان دادن با كيف وأسير شدن كيف بر دست او ام 
الا ذكر كار خير خضير خان اسسس 
7 تصيحصت كردن مادر خضرخان را و انسائة كنتن خضرخان بيش مادر - 
"الا حكاييت : لام 


بو 
"ام رسيدن سياى أذ جائب د يو كير و خير مردن رامديو كفن و رواىن شدن 


ملف ثائب أن طرك 00 سوس 
رواى شدن ملى ثانب بار دوم در ديوكير و استقامت اسلام كردن دران ديار 6 


1] روان شدن ملى ثائب جائب كنيل و سيف باز كشتن' و در حضرت دهلى 

عيبت مود ن 00 ترس 

دى - 

ابا آغاز شدن (ؤ حيمتك بكا سلما نى علا ء الى ين و سيرى شدىدن ملى أو ١‏ كشنك شد ن 

الب خان وس 
بي بر كشئن حيدر و زيرت در كجرات بعد كشتن الب خان ورواىن شدن ملى ديثار 

شعنةٌ ييل و م غرض باز أمدن 2 
9 جد!ا كردن خضرخان در اتيروهك و از ولولكءٌ مشق' م فرمان' ب حضرت آمدن 

00 
و در كالبور متعبوس شدن ام 


هه 
+48 متكضر كردن ملى نانب بيش از ثقل سلمان و ملى يك شها بالدين عيرشاة 


دهائيدن و خود نانب أو شدن 00 وباو 
1 يق ده اول ل 


إننا م 
4١‏ جلوسى سلمطان شهابالدينى طاب ثراة و كيفيت كور كردن خضر خان 
جعل|ا لله الجنة مثواة 1 5 مزلا 
4|] طلب كردن ملف تانب عينالبلى را از ديوكير يا جميع مسليائان زر روان كردن 
أو يك تصن حيدر و زيرف و شئبدن عي نىاليلى تلف شدن ملى ثانب در 
ين - 7 2 
حنوك جدور َ هيان جا مائدن . بكم 


شمارة 
"6م| 


]00 


05 


|4107 


]648 


]69 


١١ 


؟؟] 


م9 | 


ا 
]| 
09] 


)|9 #4 


١4 
]09 


> > م 


عئوان 
ذكر كشنئا شدن مل نالب و ابتدالم ملى قعطلبى 
مشورت كردن يايكان يا جهت كشان ملى ثاب و غلية كردن مبشر و بشير و صالم 
و منير و كشن ايشان مللى ثائب رأ 
جلوس سلمطان قعلب | لد ين ثورالل مرقدة 
فرسنا دن سلمطان قطب! لد بين مل تخلق را بر عينا ليل دو بار و يعد از مصالعة 


روات شدان ملى عين ! ليلكي ١‏ كجرات 


عؤييت كردن ملف عيناليلف از جتور در كجرات و فيروزى ياقتن او بر 
حيدر و زيرف 


عؤيست سلطا قطب الدين جا نب د يوكير 

كيفيس خسرو خان و عزيمت او جائب تلنف 

ياز كشتن سلطان قطلبالدين ١‏ د يوكير و يلغاى يران ملى خيش در إلورة 
و ثلف شدن شان 

داستان شكار بدائن 

بر كشئن يب لكهى در ديوكير و روان شدن خسروخان يك تصن أو و اسير كردة 
و وحصوت ترسادن 

كرنتار شدن يى لكهى بر دست سرآن لشكر و بردن بش خسروخان 

عؤييمت خسرو خان از ديوكير يك جائب يدن 

كشاتنا شدن سلطان قطلب! لدين بو دسس خسروخان بئا در 

جلوس خسرو خان و خطاب مرا( يل كردن خود را و شهزؤادكان و مادر 
شهزادكان خداوئكى شك را كشتن و منخدومةٌ جبان رائى جهيتائى را نيز 
كشتن كك دخثر رامديو بود 

700 0 << 

بودن ملعب قبخرا لدون جونا أخريف اسبان خاص وي يدر خود ببوسئن 

بر كشاتن ملعف غازى از ناصرا لدين و ييوستن يعفم سران با و 

يبوستئن سراى بر ملى فازى از اطراك' و رائدن لشكر از ديباليور جانب دهلى 
و تروزى يافنى 


0 


م١‎ 


إيزاء كر 


0م 


اك 
ءام 


| لاس 


ول 


اس 


لمر 
ومس 


فر 


رم 
مبم 


ليسم 


كر 


مار 8 


١+! 


م 


ب 


١60 


"9 


١|+ 


"| 


"١ 


عنوان 
. 2ه د م 
زروآان دن كان خاثان بت كن تخلق 3 مصاى دادن لخلق با او ١‏ 2-95 سو سغى 
و نيروزى يا نن 
35 
بيت ملى ثازى د تصد دك ةا 5 د هلى و مصاق دادن با ثاصرا لدين 
والاررزى يا ندذن 
9 
هروز شدة رثن تعلق در ينكاة خود ورسيدن ا<مد اياز بر تغلق و آوردن 


آمدن آنان بر تضه كاء ر تصاص كردن بر طائفة يرارٌ و قير آن 
زنا 
جاو س سلمان غياث الدون تغلق شاة 
8 و يه 
فرار كرنئن ملى غيات الدين' و باز الب كردن خؤا نم و كشيدن بعض قريات العام 
و نتمان كردن از لشكر نائها__ قديم ر ادرارهاى اثية و مشالمسسل 
مم و 
و 
بلناى كردن تمر و تين از دروغ درداختن عبيى 
و 
يكايك كوج “ردن تمر و كين از زير حصار تلنف بعد عبد يسآن با را_ تلثف 
وم و :2 5 6 
سبيدن الغ خان در كوتمير' و از مجير آبو رجا كك كرتكير متعصر كرذة يوك 
جشم دن 5-7 
ثامكاها ترسةادن مجير أب رجا بر زمونداران ديو كير و ثلف شدن لشكر ثمر و تكبين 


در كران 


ر يهان هحيود خان ١‏ دهلى' د بار دادن ساعنان تغلق د سيا سمت ترمودن 
بر طا نْفْهُ يغات 
تزيمت كردن الغ خان باردوم در تلك و كنم كردن تالف و يودن 
م 
ذكر تنم تائف و فرود آمدن را رد رديو 


تاختن الغ خان از تلاف در جاج 


ٌ 
ر سبيكدن ور مل 0 توج مغل در هن و سان د مصان دادن شاسبي د ظكر يانةن 


كر فر ج مغل 
1 


صتحدوخ 


ويم 


4١ 


مم 
تبكر 


4 


89 
رخو 
وم 


وس 


م١‎ 


0 


و 


>> 
اء*” 


”+ 


بزفخكز 


"6 


"١9 


> !م 


١"! 


مم 
رقف 


6 


لق 


"6 


11 


ام 
زاوف 


ود 


رارك 


0م 


علموان 


زثان لات كزيان و سرود كويان أز درون «صار بارون [مدلد بك قدر 
تزيمت بهز ام خان يك قصد بهاد ريورة و اسير شدن بورة 


ده م" 
باز آمدن ساعلنا ن غيا ث ا لد ين تعلق شاع از لكهنودى و شبيد شدن در كر شىف 
اننانيور 


جلوس سلعلان 82 شاة ابن تغاق شاة 

ثريب دادن ساعلان محعيد شاك | بن تُغلق شاع خلق هاى وسثان ! 

نا خدن ساطان ا ابن تغلق شاة هم در آفاز ملف در كلاثور و فرشور 

ذكر بر كشت بهاءالدين كرشاسب 

تزيمت كردن امد اياز از كجرات در ديوكير و لشكر كشى كردن با قصل كرشاسب 


دو 
رسيدن سلطان «حعمد ابن تخلق شاة در دولتاياد و ترستادن احيى اياز را بر ايلك 
و رسبيدن يكايكب در كومتج 


7 لك ورج 
شكستك ركئن كأيلت و بها الدين در دصار هسدرىف 
نه م.م 0 
كرينتك رثئن يهاءالدين كرشاسب از هسدرى در حدود دهورسيلك و اسير شون أو 
د - 
زب 
عؤ يمت كردن مكيف ذاة ابن تغخلق ذاة از دولتاباد در دهلى و ضيانت كردن 


ده 
زييمت ثمودن سلمدان متصينى ابن تنلق شاة در ملتان يم تصن كشلى خان 
و ثيروزى يا نن 


ده 
مكتوب ترسنادن كشلى ذان »ا ساعان متحكعين ثاة 
جواب ثامة سلمان در كشلى خان 


ثامزد شدن لالتابهادر و لالناكرئف در يوهنى' وايا يزكها__ كشلى خان درجار 
ذوردن وإسيبدن سلنان مون در ملثان 


هه 
مصاىي كردن سلطا ن محكتسى ثاة أبن تخلق شاع ب كشاى خان 


دف ده ده 


"١ 


ا" 


14" 
ا" 
"١١‏ 
رفقر 
بزارقيل 


فر 


4" 
9" 
ال 
سم 


مومع 


كاير 


ضور 


غرير 


نور 
خرير 


وزيز 


شيارة 


م 


الأوض 


عرق 


وسرم 
كار 
تمرثر 
فر 
مم 
بريرض 


مقرض 


حيرض 


افرش 


10 


خض 
١0+‏ 
|6" 
بض 


واعق 


علوان 
نت 1 
عزييمت كردن متعين شاة ابن تخلق شاة از ملتان بك دييالدور و رسيدن خبر كشند 
شدن بورة از لكهنوتى 
د 


و شادى كردن 


دق 
آغاز ظلم سلطان متعيد شاة ابن تغلق شاة در شير دهلى و رواى كردن خلق 
در ديوكير 
ده 


دق 
إلى 


أن 
سيب اول ازاسياب خرا 


٠ 
7”( لذ‎ 


ده 1 ده زان 
١ 1‏ 0 0 1 د ده 
ذكر آبادانى ديوكير متضين ذكر جميل شين الاسلام برها نا لحق والدين 
ذكر سيم و مس و آهن ر جرم 
35 5 س 
3 ذمه ب © - م - - - 
زين! لح والدين 
رسيدن ذرومط شيرين در هندوستان 
دن يس 
لشكر نرسنادن سلمان ميد شاة اين تخلق شاة در كو5 تراجل ير نيت تلف 
رما - 
ا 28 
متعين شاة ابن تغلق شاة جائب تللىف 
ذكر بركفتن شاهو ر كلجند و هلاجون بر سبيل ايجاز 
ده ده 
رسيدن سلطان متعيد در دهلى و ثلف كردن بقيهُ خلق 
زاب ده 
قصةٌ بركشتن عين الوين ماهرو 
ده با 5 
مصاب كردن عين | لن ين ماهرو با متحيد ثاة أبن تغلق شاة 


7 يه 
بركشتن نصرت خان در بدر بكا اشتعال خم 


1 


ع 


يريغل 


ريل 


غرير 


لزلز 
وأعقيل 
0" 
00 
اي 


9ظظ] 


الخل 


ولخير 


1 


16م 


ام" 
لفل 
يفافز 
اوقل 


حاقل 


- 
شمارة 
سم 
ظ]ًظآ 
0 
انض 
08 
0ظ] 
٠م‏ 


"5! 


م 
ململ 


حر 


9ظْ] 
بل 


اا» 


ريم 


علوان 
2 
لشكر كشبدن ا 
ى 
رود آسدن ل 
مم 2 
عزيست تتلغ خان از بدر در كو بير 
7 , 
ده 
ذكر بر كشتن على شك تنهو ظفر خا نى 
عؤيست كردن على شنا بك تصن سكر 
مصاى كردن على شك با حشم سكر و فيروزى يا فتن 
ل ل درآن 


5 شبر ةع حرسها! ل تعالي 


م م 


0 
عزيست كردن تقلغ خان از د يوكير بع قصى على شك جانب دهارور و يدر بر طاريق 
تازيدن 


- 


ده 0 


2 "م )2 
امان خوا سنن على شاة از قتلغ خان و تنم شدن حصار يدر 


2-2 م »م 


مقسدان دويار 
' 7 

رسيدن نرمان سلطان ير تتلغ خان برا روان كردن خلق ديوكير در دهلى 
ذكر عؤيمت كردن الب خان جائبٍ دهلى و رسيدن عالم ملف در ديوكير 
بركشئن تاضى جلال و ميارى جور بنبال در زمين بزودة از ببدادى 
يكايف زدن لشكر برّودة بر لشكر مقيل و شكستة رنتن مقيل 

يا 
مصاى كردن عزيز خبار با لشكر برودة و كشنك شدن أو 

2 8 حم 2 

يمت كردن لشكر برّودة در كهنبايت و مصصر شدى كهنبا يك 

بها 
جتبيدن سلمان متعيد از د هلى جاتب كجرات 


الفاضل 
لاقل 
0 
4م" 
4 
09" 
9أ'ظ] 


99 


واخل 


برزكير 


0م 


0> 


0> 


0+| 
0+١! 


ثم»م 


0»5 
062:9 


6|+ 


شيارة 
براق 
6م 
ايم 
دض 
١/4‏ 
9 
١8+‏ 
١6١‏ 
مم 


الس 


براي 


10 


عض 
انض 


0 


]09 
9+ 


"١ 


وم 


29 


عنوان 
ر سيد ن اعنام ملف در ودج والشعر در حصن ررد أرردن 
زر سبيد ن لشكر بزودة در يهروج و شكستن ايشان 
خروج كرد ن خاق د يوكير با ملمطان ا و ميلك كردن امعان من 
ذكر كشت شدن احيد لاجين و قلتاش ر ميلكت كرتن سلطان ناصرالدين انغان 
نيروؤزى يانقّن لشكر ديوكير و جلوس سلطا ن تاصرا لددين 
رسيدن قاضى جلال و ميارف خوم مغنى در د ولتاياد 
5 و 
عؤيست كردن ثورالدين جانب كلبركن با الغ خان 
ظفر يا فى حسين هتين بر جلال دوهنى 
رسهددن ركاب سعان ت ظفر خان در حصار كلبركة 


د 
رسيدن ظفر خان بت ثاصرالدين و فرستادن ثيؤة با يندها زر و عؤيمت ظفر خا 
جانب د ولننا ياد 


و 
ذكر قتم شدن كلبركك 
دي 

رسبدن خير خردج لشكر ديوكير يكا سلطا ن متهكيك ابن تخلن شاك و لشكركث 

كردن جا نب د يوكعر 
2 ده اق 

فى 

و بسن 

ححا ينف 
دق 
بر كشئن طغى در كحجرات و بازكشتن سلمان متعيد اين تغلق شاة 
لاك سيران اوور كوو وت لوكينو ارده علقي ينا لب كرد 
2و 

عملف نوودان خان | عظام ظفر خان از ديو كير جا نب مرج 


مؤدة يا فقن ظفر خان در خواب بك تجديد و تصن سرنيؤ كران 
1 


وراك 


000) 


لفك 


9 غ0 


0+ 
6| 


00 


ضرك 


00 


كرك 


وعوق 
>0 


بيرك 


شيارة 
بر 
90 


خض 


9م 


بر 
ا "+٠‏ 
واس 
بسر 
7 اس 
١س‏ 


دسم 


ىم 
4٠م‏ 


وء+” 


اا” 
نكر 


ساس 


عفوان 


مصائ كردن ظفر خان با سرتيؤ و نيروزى يا تن ظفر خان 


هؤيبيت كردن لشكر سرانيز و كشتعا شدن سرديؤ 
٠ 0‏ 3-3 

عل ييمك كردن فلف خان يعن كنم كتكهر جانب دولا ياد 5 خلاص دادن أسيران قامة 

ونرار نيودن جوهر 

ينا ده زث هه نه ول 

جلوس سلمان علاءالدين والدثيا ابواليظفر بهمن شثاةاللملان ايداللة ملكت 

و سلما ثك 

3 و 0 ع 
متفكر شدن خد| وندعالم از ام ونائي سران سياة ر قوىدل شدن از مزدة خواب 
عزيبت عماداليلف و ميارل خان در حدود آب تارى و بر اتلداختن 

تهائهال د شين 
ع بيت كردن اركان دولمت در أقعاادات خودي يشان ر نام آنْ كويد 

د 
2 يمت تطب اا لميلىف ١‏ سيد آ دا د ىف مهندرى 
عؤييت كردن قير خان يك قصد كلبان و تبروؤى يا فنن 
مكتوب ترسنادن سكذدى ر خان بر كايا نيد بر سبيك اخلاص 
ع لبت كردن سكتدىر خان در حك واد دليف وبر د سعك أوردن د زتصير يبك ر نف 
له 52 

عزيبت كردن نا صرالدين در اكار و أسير شدن بر دسمت ثراين 
عؤييت خوا جه جهان بكا شهر كلبركة و فهروزى يا ثفن 
مجلس كردن اعظم قبايون خواجة جيان يعد نتم _كلبركك 

ده 
مرمت كردن | عقام هما يون خوا جه جهان ديار كلبركى رأ 
ذكر كشتعا شون صغد رخان از لشكر سكر 
يرواثة خواجةٌ جهان جائب لشكر سكر 


خواب خوش ديدن خداوثد عالم و عؤييت رايات اعلى سيت سكر 


01 


09 


00) 


برله له 


0064 


+09 
+09 
051 
!05 
برلمك 
01360 


00119 


061 
+لا0 
ااه 
اواك 
غوي م 
براك 
0014 


0184 


شيا رة عنوان 


قَ 
صفدهلا 
«اام رسبدن رايات اعلى در كلبركت ر استقيال كردن ادظم هيايو خواجةٌ جات رن 


وزهر مياللب 1 00 *4ه 
ما 2 لوث كردن رايات أعلى 0 كلبر كن جام من شان محعين عا (م يا سران 
ديكر بر طريق اختصار ' م0 
به 5-0 


5 ذكر مرت كردن شهر سكر و عؤيست مبارى خان در حدوك هريب و فيروزى ياثتنى ‏ ب "م0 


اام رواى شدن خداوشس عالم از سكر جانب مندهول و مالكذارى كردن كهييرس 


و مفسدان د يكر 1 ٍ ّ/)ظ 
مام ر سيد ن قا صن قاضى سيف و درفتاداشت اطاءعك آرردن مه 
9" ييوسئن قاضى سيف در دضرت جهان ينا 5 044 
+0" عيير5 كردن رايات اعلى از أب كينهة و وسيدن عرايضص لوال ف شدن 

حصار منن هول 7 0 09 
|" شبيضوص. زدن لشكر ثراين در لشكر منصور و منهزم شدن لشكر ثراين ,01 
1 رسبيكان شهز اد معظم ظفر خان بك يا يبوس شاع رك 
0" ذكر در آويختن لشكر منصور در -صار منددهول 0 098 
ام عؤييمت رايات اعلى در سمت ين دكا عزم شكار 1 00139 
ممم عزيبت رايات اعلى جا نب سكير و كلبركك لاوم 
“لم آمدن قيرخان از كرير ينا نيت غدر و منهزم شدن أو 0 للك 
جنبش رايات اعلى جانب كليان و يبوستن سكندر خان بن حضرت شاع جهان يثاة  ...‏ 099 
مط مصاى كردن سكئد ر خان با قير خانى و اسيهر شدن قير خا بر دست أو وهلا 
9" عابت رايات اعلى از كليان و تنم كردن حصار 7 !1 
بير ذكر در تسبيب ايى كناب متضين مد حت خان اعظم سكلدر خان دام عالياً ٠‏ عر 4 


بس ده ده - به يل 
- - دي ل 5 3 7 
مرقنىة' و منزمست متعين ثاة ابن تغلق شاك 3 ٠‏ "1 


د 
شيارة 


| موس 


موس 
»راس 
عرسم 
كم 


لور 


عكوان 
سن 
از دست طغى تا سك سال وزوال ملف او 
5 1 ده ده دق دن 
دعان د ولت خليفه بر حدق علاء ا لد ين والدنيا يوا لمذافر بهمن شا ةالسلئاان 
دى دى 37 
ذكر در كيفيت تصنيف و مشقت مصاف 
ءٍِ 9 


ذكر دردرجة جوهر معائى و خطاب ايى كتاب 


يه دنا 
محفتم ابى كتاب متضين ذكوهش نفس و اميدوارى از حضيرت كرد كار 





8 >١ايب‎ 
95-84 


"١ 


ل 


50 


ماي 


ص- 


فتو السلاطين 


> 


-_- 


توحين باربى عر اسيك 


ب 


جهان 


هم أئ نامه كأعاز ازان نام شد 


نام خدا وند هر دو 


زهر خامه كان نام سر ثامة نهسيت 
ميلد س همان به جو كيرد قلم 
ازاى نام كر اعفقادش مين أسات 
ومس” كير الى مرك ايزه شناس 
كسم كو ترا بر قلم دست داد 
خدائ كه از حكم أو شد وروآن 
وكر ن جه قدرت ى د سلرت دبهر 
هم از جنبص نوك كلىف قضاشص 
بقمو خالق هر وحود مد سحت 
زاحعست به شصش روز كرد أشكار 
وكر لخواس م صد هزاراس جنين 


به يكا دم زدن اأشكار 2 


وك حسيتش جو جنس بود2 شد 


(١‏ درهردو تسفغط ([1 تن ]) ثامك 


كننى ابتد! نامه كاو أكهان 


در اننجام كاوص سرانجام شد 
تتؤؤفن اكزاق. تكامعو بشاية: نشدت 
كلد ير سر نامه ناصمصضص (قم 
بكيرد جهان اعتقاد من اين أسست 
يعاد در دل خود نهانى قهاس 
جو كيرى قلم جونى نيايد به ياد 
به روك خامة 


ودق ناتوان 


بر أودى زان ابر صحيفه صرير 
سواد 9 بيار جهان كشستك فاش 


همه جهز ازو دو وجود أمدسدت 


نكويم دو عالم كه هزده هزار 
رواق سيهر و بساط زممن 


و كن كفنت » تقن ير شك كار 1 
0 
اعمال ما 


يعد توشه يرداز 
بن كت ويناد 
درو هقت. أاتنشقى و هشيت باغ 
جو مرغان بسقان يه يسقان رونك 
كنك هر جه خشواهد كس أ ليست 
وا« نعلى افكلا1ن 


بس شمع دانش بر افرو تددن 


حعيبان درس 


5 


و 
جه خونها درين حست وجو اب شد 


شنيدم كه روز بيه روزم قديم 
يعم بر يم ماو اي مى سهرد 
جو شد خواجة تند و8 تزد مار 
جو بشكست جوب كه سركوب بون 
كَزيد أركه أن خواجه را خسته مار 
خرد كنت جون مار ير زهر يون 
وزان زخم كو خواجة أن مار خورد 
يك كو كزان مور مسكينى جه زاد 
وذان بكرم أسود» در مغز جوب 
جو در بهلى 1 تهزبين هر ننس 
جه دانى كه بر هركس و تاكس 


در هودو هع (11 عن |) مورازان' ‏ 


دو باغ كرا ثمايه اند بنى 
درو هم خس و خاو وهم بار و كل 
جزا خانة جبد و اهمال ما 
يكى رأ درو عيشء» ديكعر به داغ 
در أتشعه أتنصشس يرسعان رونك 
خرد را درين (ر" كذرثاه نهسسبسيت 
جه قدرك كم در قدرنش دم زلنذكن 
جو يروانه بودسات ير سوختلك 


كسى ذأ كم ابسن د جلم ياياب شك 


به تاثير ‏ تقدير | وبالعظهم 
سم .هووة. .451 تلق .ولتن .منود 
بد بر سر ماو هجوي سه جار 
دو شك زنكه كر م كه دو جوب بود 
زمانى بر أمد زاهر دو دمار 
سزد كر برو خواجه در قهر بود 
وواست أو به جا برد نش يى فشرد 
كه در راك مارافعلنى سر نبهاى 
جه أمد كه حجان داد هنكام كوب 
مر 


ببهنى همتم كنت نمايلد و بس 


جه سود و زيان ايد أز هر كس 


يكلم از خسي كرد روشنى جراغ 
خدائ كه سود و زيان أفريد 
همو مور ر!ا كام از نوش داد 


كسس واجه رهرة درون ماجرا 


همه جيز و]| ضد ازان أفريد 
به هر سينه بنهاد خوفا و رجا 


دو دو 
بهشك_مثا و جهذم مبها أز وسنت 


فراز أقريد و نشيب أفريد 
كفاه و عبادت عذاب و كرم 


تسب و روز و ههر و مه وصبص وو شام 
همان اتش وآب وهم خاف و باد 
جه زيبا جه زشت و جه يرى جه ديم 
تاثير جحعيبش بدآان هر جه هست 
همه يكا به يكبا زيم فومانى أوست 
وكر دوست (| كفى يام بندكد 
مه مدحض دإد أسسمتء بيدكآأد ليست 
يى را زدوزع برد دور بهشات 
جز او كس نداند كه يف مشت خاف 
وان قطرك أ كه ويزدفد «وأ 
بود خازي رزق جانى أوره 


كهبم خاى را زنده دارد ز آب 


همان خس به جشم دكر كردهة داغ 
كبس نوش و كه نيص ازو شك يديد 
همو نيص در كام ماران لهاد 
كه كويد حديم به جون و هرا 
كه مقدار هر جوهر اين ددا يد 
كه اين دلخراش آمد أن جاننزا 
همه مومنى و كبر ييدا ازوست 
بريى خاف نه دن خيه عالى كشيد 
حيات و همات و وجود و عدم 
كل وخار و كوك وكه و صهد و دام 
همان درد و درمان وهم ظلم و داكن 
جه د رويش مسكين جه كيهان خد يو 
سرس كو كه أز زير جو نس رست 
جه إدبار د شمن جه اقبال دوست 
وكر دشمنم وأ كنك سر بلنك 
وكر مى كشد جام فرياده نيست 
يعم را ز كعبه كشى دو كنشات 
جرا كه به آوى است وكه در مغاف 
كران عذوة: كلق ا كنرف نذا 
موكل برو نيز فرمان برام 


كند كه هم از أب كيتى لخراب 


همه عاجويم أو جو رانّد قضا 
كديس د درون يا كيه د سدمك نجسنك 


ز تقدير أو هر دو 


همان به كه هر جيز كآيد به ييصش 


وكران ‏ بترسم كه اجون فافلا 


زما يوزشض و عبجز و عذر و نياز 
جهان سر به سر از نو و تا كين 
ازان قطرة د ١‏ تيك ا “شسنافة 
أرو روبع مسكونى به قدر و قياس 
درو ادمى راجه عرض و جه طول 
عصامى جو اول قلم بر كرفت 
فرو ماند يكباركئى 


> م م- 
نه دستل كه اندر نفسخينى ورق 


ُ حيرات 


كند كر ز نامس تهى اسه را 
ضرواواردت يكم تيغ عذر اخته 


جه بر اولها و جه بر آنبيا 
وكر مهست جز عاجزى هست نيست 
جو يكف وشتة سرسرى با دو سم 
سر وشته زين رشكة بع بدي 
سر رشقه كم ديد يابنك مانك 
عقول از مجانين زنجهر اوسست 
بدانى ز دانا و بينال خويصس 


نوازشى از أن شاه عاجز نواز 
هدمو بود و باشك همو هسست وبس 


درياك 5 


جو بر قطركة ف يكا ذوره خاكف 


بعد قطره آمك ز 


جه جيزاسست أ مرد ايزد شناس 
بو الفضول 


ز فعرص به دل اتشم در كر فك 


كه كويد ثنايشس رهض 


كف حون :زان آن كا سبكم ناركن 


بجا أورد حق به توحيدك حق 


يما 


جو توحيد ياك اسينت تكويم ساقهم 


جه دانم من اين نامة كردم سياه 
خدايا جو توفيق دادى 52-7 
كه ايى نام خوص 1 به يايان برم 


دز أن دم كه ايك جرعه باقى بود 


34 تزدش عبادرن بوك يا كناد 
توازينى كوجكه بككذرم 


نام 


ساقى بوك 


جو خسيم بيامرز اين خاكا را 
شفيعم كننى أن سيد ياكا وأ 


دل سَّ 3 
نعمت وسول الله صلى أللك علية و سلم 


مدمد كي متصون عا لم همو سركت 


تفستين كل كلشنى /اثنات 


هم أز نور او صبصم خلقدت دميكد 
شد از نقد: اعججاز امل نصاب 
عنا يت كن توج 


شك انبيا ‏ زبدة 


ل 


| قلا كياا ىن 
كا ذا كت 
به هوكى تسن زننكد انبيا 


همو هسات متصود از أن و اسن 


كس اين راز ود جون تواند نهفت 
ملا ثكا همك 


كرامى تر اؤ توح و أدم هموست 
كة بشكفت از باد صبم نجات 
به أصحاب تحقيق روشن تر اسدت 
هم از خلق او باك وحست و زيك 
شهنشاه اقلهم فقرش خطاب 
شناعنت كنى زمره خاكهان 
كه باشك جهان را طفيلصش نجاك 
تر كو يه از بهر ما 
وكررن هباسيت أسبان وزمهن 


كه خود كفنت إيزد جو ””لولا كا » كفت 


داخل فوير أو 


به يكف شبب عذان داد شبديز وا 


وها كرى اين خاكا خونريز رأ 


| درهردو نسطة (1[إان |) ثامت خوش خوش 22020 درهر دو تسغع ([1 2 ]) ثقل . 


شد ازخاف يايص فإاكا سم بلند 
ملائك شد از ديدتنش جان فشان 
كرفته به جانى جبرثهلش ركاب 
بؤد جون كذشت از تهم ترديان 
بعرداند جون يكا دو سه باركى 
كشاده درى ديد بي يردةدار 
به خلوت كه خاص بشها فته 
جو بشليد ييشضىف دورود واسلام 
شدة جامةٌ هموص أو جا جاكف 
ا سكا 
عنايت در أمد عنانص كرفت 
به هوش أمد الدق بديكد أنجه ديد 
جه امرو جه نهى واجه صوم و صلوة 
سه قسم أمد أن جمله احكام ياف 
دوم أل كه مستور دأرد مدام 
نهار در أن حفرت اي نهاز 
همة مغفرت بيهر هما خواسخه 
جو باز آمد أن سروو انبيا 
نفستين جو زد دسستا بر مسطهر” 
يس أن كه به بستر جو يهلو بسود 
همان شب شد اين راز مشعل عيان 
دكر روز كين كنيد 


لا جور د 


: جر مان زمين شاف برسرفكذن 
كواكب سعاددت نقاورشى كنان 
كه ناكاه ازو نيز شك دو حجاب 
سرا يرده زآان سوك كون وو مكان 
دوف لكاو افك مب 11 
درون تر جو در وت دادنك بار 
ا خوشص أاز فضل حنق يانه 
يقين أن كه شن باخدا هكلام 
جو دو كوش كرد أن متالات ياف 
جو سيراب تر كردش از دست شيك 
طبيب كرم نبض جانص كرفت 
به كوش خحود احكام يك يكا شنيد 
جه ذكر و جه فعر واجه حي وا زكوة 
يكن ١ن‏ كه كويد به آجسام خا 
يه سهوم مير بود والسلام 
دو رحست از بهر ما كردة باز 
انجه وا خواسةةه 
كبر يا 


هب يافته 


به خلو تكه از حضرت 


هذوزء أ عجسلب2» بسترش كرم دود 
آبا عائش_ه»» ماد مو مذان 


دو خرمى بر جهان باز كرد 


إغاامة لخر من 1ن الشتاكان ايكذ بدك 


جو اين مزدةٌ خوش به يارآن وسيد 


ابوبعر را 


نداود درس روس معا كل متجال 


دل مومن اس قصه |(١‏ شد كوا 


به انجم همان حال شب كفت راست 
يس أن كه به اصحاب خود باز كفنت 

كوئثى صبا دو بساتهن وزيد 
كه در تحت قدرتم نكنجد محال 


كو أاثنى مص طفا 


د كر ملطت 


يذاه ول اين مالهرا محرت اتيت 


ب 


ومزا تب منا ثب حلفا ب 


شر ور أود شى كافرس بي شكااسات 


زين الحق والشرع والذيى' و دك ثانى 


علاء لل نيا وأ لك بيى يوالمظفر بهمى شا السلطانى 
خلن ا للك ملكت 


و عادل عبر 


كييك نتن كاه شه |سحكوار 


ابويعر. صدين 


به صدق و به عدل و به شرم و تبرى 
جو اوصاف شان كفت ثتوان تمام 
كلم مضتصر هم برين يك ستمن 
هزار افرين باد بر خائف شان 
على جون ازس كاروان روحت برد 
حسن جو سفر كرد ازين كوجكاه 
بر فقيل عياض 


وسيكدكس أزو 


وزو خترقه بر يور أدهم رسيك 


الل 


همان ويؤه عثان2» على شيرنم 
درو جار ركن آمد اين هر جهار 
كسى نهيست برتر ازين جار مرد 
همان به كه بر حعم خيرالعلام 
كه موصوف قرأن است هر هار تن 
بسر مؤده بر روضةٌ ياكا شان 
يعد خرته بر يمر بصرى سيرد 
شرف يافت ازيق عبد واحد كلاه 
كه شد تاز از بوم لقص ربياض 


ملك واو أن حله در بر كشيد 


ازو يافتا أن خواجة مرعشى 
يس أن كه به صاق لاقت ل 
أزان يس به خواجه علو كش عرب 
وزو خواجه اسحق جشغى نؤاد 
يس أن خرقه بو احمد شت يافنت 


محمد كه او نهيؤ از حش لت بود 


و زو يوسفا أن يمر جشتى كرفت 
وزو يافت أن قطب جشتى سوشت 
وزويافت أن اشر فْالدين شريف 
و زو يافت هارونى عثمان بهر 
وذو در بر أن خرقه عبد بعيد 
وزو يافت أن قطب دين بختيار 

زو كرد 


و زو يافته 


دربر ملاذ ملوا 
خواجة ما نظام 
يس أن خواجه برهان دين غريب 
به زين الحق أن دير بر جاده داد 
زه خرقه ان در بر اين كرام 
هر أن دل كز أن خرقه بون كرفت 
از أن خرقه دارد نصيبسم تمام 


دورارء2 يل" 


- 


سر افراز مكار 


أ درهر دو تسلخط (|! ٠‏ |) هريقط . 


2 درهردو تسكع ( 11 ١‏ 1) 


مه 


حريتم! به صد فرحت و د لخوشى 
هبهرة كه تعريفش أز بصرة بود 
به ديئور تلسبت كذك دو لسمب 
به بر در كشيد أن لباس مراد 
كه حورش برشت و ملائىف بيافت 
زسوداثم خوش كرد اؤ أن مايه سود 
جو ووحس هوام بهشتقى كرفت 
كه بو دست مو دود و مقبول هجشت 


.ثايء ٠‏ 1 . 
كه شك رندنى نلسبيت أن حريف 


ص 


در أورد أن خلعت خوش به ب 
معينالدين أن بيهر متتجرى لقره 
كه أوشى و لاكيض خواند ديار 
فريدالحق آن شا ملك سلوكف 
ف هه .عريه أن كلمع السرام 
جو بكرقت از أن خرقه كامل نصيب 
كه دأند همعو ذأكد سجانه د اد 
ورسهد آذ 1 علية السلام 
دو عالم به يكف تار هو لل كرفت 
نيعدام 


اسفندياو 


كزو تاز شد عبد 


ايف“ ول 'يل ياشكا ويا يليا اشوس' مى يايد - 


به عهدش ز بيداد دوران خجل 
جو از نه فلى صيت عد لس كل شت 
جوان بحت شاه كه از راث يير 
به هر سوا كه حَيمه زد لشعرش 
سرى وا كه او حواست ازتن جذا 
تلى را كه أو كرى قيد خهال 
رنعى يكانهة شده 
علاهالدين أن شا" كيتى يناك 
ظفر خا ز صلبص مقطر شد اسات 


دو صن لشتكير از قوت يكا تن إاسسنت 


ب»" دهر دو 


جهان رابه داد و دهص تازه كردن 
دصيط جهان شد سياهص جو آب 
ز ايرانهان هر جه زاد ار نبركد 
فريدون زداد و دهصس هرجه راند 
نتروحر كه در تيغ لاؤس بود 
به مازندوان انهه وسخم كشان 
سن كآنى سعندر زهاتفا شلهد 
هنر كآنى ز رسكعم سهاوش كرفت 
هر 5 5 كه دركارها جم فشرد 
همان فعم اسكندر فهلفوس! 


و عدلص هوا جهان 
دوات ملا كف ازو تازى كضست 


معتد ل 


ظفر ييشروء فتسسم شد رهبرشس 
فلك كرد در دم ز كردن جدا 
كشيد أسبان كردنش در دوال 
جلكى انشانه شك" 
كي سوق در عهك أو دادخواه 
ازان كتوكض بوالمظفر شد اسست 
كه هم بهملى أسث وهم بهمى است 


فلكا را ز احسان 5 أوازة كرن 


يه 


به فهروز 


جهانكير تر تيغص از إفتاب 
به توران دو افراسهاب أنجه كردن 
به كيتى ( توشيوروان هر جه ماند 
شكوه كه در نام كاموس) بون 
زبيؤن به أرمن زمين هرجه زاد 
به جام أنجه كيخسرو نهو ديد 
زكودرز و كيو أنعيه راد از شكعفت 
به همسرتف ز ذهر أنه حاتم ببرد 


به هلد وابه جهن و به زنك و به روس 


دل بهسى و زوو اسننخديار 


(١‏ هرهر دو نسضل (|] * |) نهلقوس» نام يدر إسكندر نايس و فليكس هم يود 


1 


همه هسنا دو شاه اخرزمان 


اكر كردا بيداديف_ روزر 
َ يام ل اواج ضحدا كيان 
به شص ماه دو كشوو ديوكمر 
خونى مسلمان توحيد كوان 


درآان حالث 596 خسرو نامور 


كشيد.ى 


يكل تيغ جون ازدها 
به نهزه نهادىى سر بدك سكعال 
جها ند ى 


اسهران د شمت 9 أسهيران كوك 


أزو جور اقليم (رأ 
مكمر آىكه تاجانى بود هر نفس 
انس يس جهان را جهان خسروا 
كذائى تو شك فرض بر خاص و عام 
خرن ملد جون ذداسنت بالا كر قمست 
زبان وا جو طفل از سن كرف واسسدت 
دو در خط شود دست كودكا لوست 


ه كا 


وازع.: درين. كازوياز 
1 كراج * 5 
صعليدم ‏ جو بكووا رسن عوفدميه 


صرأ 


يس از يارىى حضرت كيبريا 
جو با خود در أمد به كفنت و شليد 


شمب و روز مود از حال ١و‏ 


١> 


كة بر د سيت ضحا ف داد اين ديار 
م أورد كرد آز 


تن خا كيان 


بر أمد , مومنى زاهر سو نغقهر 

دكر باركه طوقان شد اندو جهان 
هد 

تو بسخخى به 


سو آأر كردن خصم كردى جدا 


ييكار دشسن كبر 


فون هه لفون بال 
عقوي ادو لت < اداه زا 
تو آزاه كرددى كروها كروه 
كدامين زبان شععر كويم ترا 


سرأيم همى مدحت شاةا بس 
سكن جر بم مكل حنت بوت ناروأ 
خصوصاً كه بر مرد صاحب كلام 


5 م 
دعايت وود بم زيبان د 
اكر جز 


بكويم 


در آوداق شهنا مه فد نقسشسى 


وم 
ذا يمت نويس_ك نكست 


اكر ‏ شه دهد زينهار 


بك 


بس يارى از شاك نؤزنين رسديد 


- 


بعرد سم به صد أرزو حجست وجو 


به هر لححظه ياس دلش داشت 
جو فردوسى اين (وزبازار يافت 
به صن حر خامهة وأبر كرفت 
توا ريم اران و تووان تتمست 
نهانى يكحلىم مجلسى ساز كرد 
فسن :أن كه يعر ناء خوشس نبشت 
كروه كزان بوستان كل جلمد 
عمجب مهبر در ملى مقصود زد 


اكر 


بداد أذ 


شه به فردوسئى تيز هوش 
خزانه زرى يعلبار 
شنيدم كز أن نامه مقصود وس 
جو متقصوى شاعر به دامنى نديد 
نه أهمروز محموى بيلم به جا 
همان ثام»ه بينم كه در روزكار 
جهان تاكه باقى اإسست اندر جهان 
رهى هم زا يزدان جو توفهق يافت 
لوقن خواهدى از ايزد كاردان 


أكر 


لطفب 


م 


شه دسستا كيرد مرأ 
موشم به طغرائل شاهص كلم 
جو اين امه كردن به لثامت تمام 


كشايد فقاه به ثامصت جهان 


١١ 


درم يكا زمان نيز نكعذاشتم 


دل شاه منداك درين كار يافت 
وك كندنٍ كان كوهر كرفت 
ز يهران تاريضدان باز جست 
دل خويش با طبع هبراز كرد 
بها واست اتشعده جون بشت 
به فردوس آعلاش نسبت كلذل 


د 


بر : سعةه از نام متحمود زد 
هم آخر شد اندر جهان شرمسار 


>» ( 


+ دركاه شه بون اقليم 


0 
فقا عى 


ترص از عطايص خريد 
له فرىوسى أن كذ كوهر كشا 
از نام شان يادكر 
به شهذامه باقى أاست نام شهان 


لعنلت نبى واه تدتوق يافنك 


دل شاه بر حال خود مبربان 
3 مك | حىء خود يذيرد مرا 
تعاورم يي ثامه جون يوسغخان 
بيه هر كشوور أرلاة واهص كلم 
شود منتشر در همه خاص و عام 


كن فز نيى برند شس ١‏ هلد و سكان 


ازين نام»مه أ خسرو كا مران 
كه متصود من نيست جز إتباع 
كه خسرو به خشوأهمد:! جذند ان دهد 
دكر مدج ش.اه مظثر حش م 
خدايا به حق خدالى خويش 
ازهى كفت و كو هسست مقصود منى 
بدان دم كه محمود رد با اياز 


دادار دانات نهان 


داز 
5 خوراهم ازاشه نه وجه فقاع 
نا خواسعه ابر تيسان دهد 
ساكتم 
صدق دل احمد وراسست كيصس 


مستصثد 


اسلام و و حريد أز 


وسانانى معبون 


سن 
2 اوقات فردوسىم وف ساز 


در آفاق نا فيض دارد قراو 


جهاندار 


و 


دارى 


اندر 


جهان 


در شكايت روؤكار و اهل أو بر أستاى شاه كويد 


شها يدش ازين عالم دون يرست 


نكعشق ‏ يعمل مرد صاحلبهبا هذر 
نه شهنامه ن كخمسه كشنن عيان 


وكر يكا هنرمنكد بيدأ شد 
نانفا" كبان: .. عله كانه اشيتن 
همين يك سن د و جهان واأست أاست 
كسم را كه أمروز جليد زبان 
كروه أ نين ياداشتى 
به صى لابه يكا حرف حاصل كنزد 


2 


0 


درهر دو تسلفدن ([1 ى [) '“ يشواهشل' 


مر 


ديواد آز 


درون بهوفا ‏ نامور 


له كنتة باسغان 
ز غوفام جهال شهدا شد 
به بازار او صدقى ناياب شى 
كق باأخل قافن راسي شا مك نانيك 
كبر عست السعر َو لون زمان 
نه بر جنك ثابت نه بر اشتن 


به هر جمع زان حرف لافى زتنكد 


برانلك ‏ از عربده باد ما 
جو زهرسم شونكد اريه كامم وساد 
تمائدة درين مالم عهرمب جوم 
ز كو طبعى حون به هر فصل و باب 
به ابهات بيشكا رواآاى شك كنزد 
معلى كبر 
حكم در نظامى و خسرو شونن 


كه أن ر! بكعويند ازين بهغر است 


نداوند از لفظ» و 


به نزديك خود هر يكم بو على أاسست 
اكور بعد دوم يكم هوشملك 


به صن عربن5 وققص ابتر كنزد 


ضرووتك ز فوفام اين ابلهان 
همان كل ييمال كلجه نؤاد 
“مقاع كرانمايه دأرم نسم 


خريد | وك وجو صد ف د يك # اد وخت 

جو بازار باشد ير از شيشه كر 

ازين خيره جشيانى تهره ضيعير 

بسازم يعمل خلوتة جننى ‏ كه 

كروكانى ايى نام شه يسلد 
دارم دك 
/ 


نهم سؤدوان كاوركان دو سر آست 
0-6 / 


سسافر اندو سرال 


درهو دو شسطم ( ]1 إن [)'لملف» 


ا 


به شاكردى أونك أستادى را 
جو سكر شونن اريه جام رسذك 
مكمر كم تمهزان بسيار كو 
برك از سو داس حرف صواب 
رقمبام شائيسعه را حك كللك 
نه از هييم وزدم دو ايشالن اثم 
وكر كس نصيدت كلنى نشلوند 
كن انون .و اشؤيلف تانن هون الست 
هين خود يرسخيدن ازغافلى است 


يبسلادك 


يديد آيد از دهر ناداى د 
به زخم زبان كوهرش بشعزلد 
هخر هال دانا بمانلك نهان 
جه خوش كنت اجو ديد وقت كشاد 
نهارم يرون تا تحجويك كسس ” 


9 
م 


ال 


و 


١دجر‏ كهر 
بج تركا صحببلت نلبيلم كزير 
كة مهمان آي كشورم هند مال" 


كند جوهرى 


مرأ هسيلت دو سبر هوا دذكر 


ل هم جان د ران و« كه جان رود أستك 


هذا 
سبك بشكلم كوم هوذكا ميمه دا 
كه ثيك 0 وج صمرأ واس كهر 
يس از فر توفيق يروردكر 


مل 3 خواهم أز حضركٍ شهريا , 


دد تخبيك و ووش سلوكا كو يل 


4 يايان وسائم 0 اين ثاميه د 


درس مك كه دو كنت وكو ماندكة ام 
جو مرغان دري مرغزار أمديم 


هه - 


جه دانه كه ادم جووان دأنه ديى 
اكر طاعقص و| كليم التزام 
به ما شك واجب شكايت كنيم 
نبا شيم ري از هههم جيز 
بكوثهم كو توك و ترب كو 
عصا مى شب و روزء بيكاه و كالاء 
ز خوان شهان مى طلب ريزه نان 
جو ناموسيان جنى ازين نلك و نام 
ذا سير ادباكه اديب طلب 
ترا هرجه كفت أن نشايد2 معن 
رمن اليشعى. اكوف. أعالم. .كرد 
كه دو هر قدم مزد ورنجت دهند 
سؤدء يا جو بهرون خلوت نهى» 
ببلدى دو كوش و دو حشم و دو لب 


درهردو سخ (|| ٠١‏ |) ' تصارت ' 


را سست اعتققادى فرو سائد» آم 
درين مزرعة دانه لواو أمديم 
به نقد بهشخقص رواذد خريد 
جخيس 


بية كفران نعست وعايت كذيم 


دانه برما لعرددى حرام 
به خوان كرجه سلون و من است نيز 
همه شال زين شان كر فتيم 3-7 
همى باش شاكر : درويش و شاه 
ذْ زتبهل درويش هر دو جبهان 
وهاننده مى باش از خاص وعام 
ادب كه يياموزد آأز ب أدب 
وزين هر جه نيعو نيايد2/ مكن 
زا ياك تجارب» جهان مى نورد 
به هر دم ز اسرار كنت دهند 
يكم بند ‏ بر يال شهوت نهى 


شوى شاد د غم » تمين ا علر ب 


نكوئى بجر ذكر در هيم كول 
وكرن خطرهاسست دو هو نظر 
تو ّ هوش يكذ ر أازين هفمت خوان 


كنى كر درين را" كذ اخقيار 
وله كه دوو افون 11 واشت 
جو مردان يكم كرد كيت نت 
و هر كلشل كمهر تازه كل 
مكمو با همنشهن 
وك اثى أ اهل صحب.ت و8 


7 و 42 
يعمل خلود كن به خاطر درون 


حرينض شوى 


عجب ف كر [يدون درون (ر” روى 


توأ خلو م هٍٍِ كذ ركه بو دل 


ا 


نحجولى بجر صلع در هيم روه 
زايد خطر در حطر 
كين امحان زه نين 4 مازندك وان 


ربان نهز 


به مقصد رسى و شوى كا مكار 
ثرا كرى آن وط|» كشعن خطاست 
جو بهوه زئان جند در كلب جا 
0 هو سوخ م الجاشلن كن “ند 
كه ريزد به جام تو دنيا و دين 
كنك خاطرت ميل حّلوت به كوك 
كه تا جان بود زو نهائى يرون 


كه دايم همقيم و مسافر شمووى 


تو دو لون و يال دو ر5 بود 


جمب و راست زير و زبر ييش و يس 


دأدارو لسرن 


دو فضيت سخى و فضائل سخنور كويد 


سكس بين كه تركيب شد أزاسه حرف 
17 را ز سين تاكه تاي امدست 
كمر تا ؤ نا بست شام مفو 
زنوى تا وكاب فلكا ساتم اوسيت 
شنهدم سكا بود اول سهمن 
ز نقص سكا حرف مكنم فذاق 


شليهدم زا اهل سحن اين سحمن 


كه لاك بهانى اسيت هر يكا شكرف 
خرد بردرشص با حراج أمدست 
شك از قاف تا قاف ا« ستمون 
وزان يس به تاثير تعلهل كن 
قضا آخر ”كنى» به جايص نهاد 


2 دق و 
كه امك سحن در درويات كن 


سكن ام أذ اسفان بر زمسن 
سضن كز زبان خرى ناطق است 
وكرنهة ياوة كو 


جو كأو أر بود 5 نادان <دموش 


العدسسم ردم 


ز دانا مسرأ به يىه ناسزا 
دك راكه ذوق سضمن حاصل أاست 
كياب اكن ايزا “سملو 
افق اكرقل بدالاكم كر سكن 
اك يفاك كران كسابيت 


بو د 


اندر 
وو أب حهام است در خاكدان 
وكر در جهان اسيت سجر حلال 
فُسونى مجرب كر اندر جهان است 
خرد را اكر نثر خوش درخور است 
بتدكق. كوي #اتيدى ‏ رو اكالم ايوق 
سكين جون سكين كوس كردد رميم 
غزل كرجه از عشق و شعراز ثناسدت 
دل وجان من مست بر مثنوى است 
بجر مثلوى بر طريق شكيرف 
كروه كه در شاعربى دم زنلك 
فؤزل 
وك كر بود 


خوص أيد درو ا خسروان 


وزو در شرف شد همان و هنمن 
از اتسان و حيهوان هبو فاوق است 
شد ازاياوة كفتينى ز كاوان فرو 
جة داند كس آَهَرِمُن ست يا سروش 
نه اذ مرك نادان هزاوان دعا 
همان است ذل وان دكرها كل است 
شافيق. ‏ تقض . سلجههت 5 “فايكل. يون 
به جوكانى معلى برد ز الجسن 
همهن طبع موزون أستء» د يكار هيا ست 
نهفتهة به هر طبع جالاكادان 
هميس نظم خوش هستء ديكر وبال 
مين در زبان سحن أووان است 


جو موزون تر اسست نظم ازو خو شار ست 


شو 3 فوماتى شمدحجو فر يكيم 


يم د لنوازسات يكن جانفزا سات 
كه جملة مصاريع او با روى است 
دو عالم كه بندى مهان دو حرف 
به شعرر يعم يا 


نياود 


دانا شى 


درس باب 
هر يم مطلعم خوشعوار 


بتان را درو هم ستودنى توآان 


بود 


زشعر وغول زان شداين فنى عزيز 


درس فنى كه جانى جهاد نزود 


بد ا نذد مردآان 


مما حامبا هذى 


كه كس بعك أزو هم نهايك دكر 


صفنت سعا د رت" به خواب ديدى خواجن نظا مى كنجه رأ 


شبى جون شب قدر بل وروؤ عيد 


دق 
مترفات. ‏ امية. عار 


عه 


فيلك كرى5 


همه بيدلان ‏ حجان 


- 


همه بسر عاشقان رق أب 
اكر عاشقى دل د و جان بباز 
جو رقاتى قدمواوتى از تردبان 
وكر هر دو خواهى كه يكا دم رووى 
تو مى سكم حجان در ترازوئم عشق 
سخنى تركاء ما ا كجا تا ختيم 
: اوصاف 5 شسب فتادم كدجا 
زه شب كه اززيب و حسن و جمال 
فلكا را به هر شام در انتظار 
كه ان شب مكرايد أين شام د 
من أن شب يك مجلس كردة ساز 
دل أز هر دو عالم بير دا خته 


. هو دو تسنفنا' يك تدارد‎ (١ 


ستاره جو خرشيد يى يك يديد 
قضا بر كشاده دكانى نياز 
ز جشمان شان خواب بشقافعه 
به صن ناز خوبانى نازكا به حواب 
جه اندر حقيقت جه اندر مجازر 
به ديك وفقينى ‏ توان 


سملا يبمب أزين ترد بان كم دذى 


قدم نهز 


كك كود روأسعت الى جو سنلقف د مشق 
كنجا | بودن ههرك كلجا با ختهم 


بسم بود خوشخر ز روز وصال 


كه وأ ماجرا 


ْ يكا ذديث 5 كردد هزاران هزار 
وهاندى ‏ ز روز بد ايام (آأ 
حر يفم دل مست و ساقى به ناز 
نهايسش كرى ورد جان ساخغه 


هردو سغة 'را' نداره . 


كارف كناد من از بيقن وقوه 
ندانم جه مرغم درين دامكاه 
بسس توبة كردىم2» شكسكم نكست 
كنون عاجؤز إز ف سمت نفس بدم 
بر اهل عذاب اوجه اندر مغاك 
زمينم كه باشك سزائ عذاب 
وو ار أتص أيد كفا يديد 
جنذان در هراسم ز كردار خويش 
جو يرسندم أز كار تذبهر جيسا نت 
ولهكن جو ايمان به خوف و وجاست 
خدايا تو هسقى به هر صبص و شام 
كناهم فزون شك كر از هر شمار 
كى 


ددج ان بمب مناجات كردم ليدم 


تو أ مر|أ معصهيت سوز 
به زارى دو جشهمم بس خول فشاند 
- نهم كن شت أن مب د لفروز 
وزآن يس دو جشيم غنودن كرفت 


يعم ميهمان ذانهة ديدم به خواب 


مسافر درو أمد5 2 بيش ها ر 


بكشخم در أن خانه هرجار سو 


نشد خاطرم ماثل هيم كس 


همان دود أهم ( فرقد كشت 
يم خوشس مى يرم در هوائث كناك 


شعسغعونر از توبهائم خودم 
شود أتشين مله آجزائل خا 
بود خوابكاهم به هتكام خواب 
ز خاكم كذندش عذابي شديد 


كه اميد بسدت از دلم بار خويش 


جوابي جز اقرار تقصير جيسست؟ 


هنوزم اسيك أز در كبر يا سمت 
يذير ند كٌ عذر هر خاص و عام 
كرمهال خود را فزوننر شمار 
روانم تو بر نفس فيروز كنى 
وزآن حال جز حق كم أكه كس 
زبانى ناطق الله اله 53 
دلم بود با ديده هوم منوز 


سوم جامة خوايم ربودن كرفت 
جو بستم نظر از سهالا و سبييد 
مانو تر 
كرفته به هر كني كنصي قرار 


از خانة ‏ آفتاب 


تشس نه درو مرد مان 5:١‏ بم 9١‏ 


أو 


كه با برآارم زمان نفس 


جو بسيار كشتم در أن جام نغز 
يكم بير ديدم لشسلكه كموشس 
يرفكم :2 ييتشكيكن: بعلم سسكام 
سنناىدم به تعظيم أو يكا زمان 
زمان هجو زين ماجرأ دمر كذْشيت 
من أن كه كشادم زبان با ادب 
م عورا لدبي تانى 1اكة الى اله 
دبع خيس ند كه كران 
و روز با تو منم هملشين 


”كك روؤو شببت مونس و يأر كهسمت 


7 شسب 
به ارشاد آن يير أموزك, 
يس از خمسه اوقات ورد و درود 


ندائم كه أن بيهر كذنجه سرشت 


سر خامه را تاجه نيرنقف داد 
زبانص كليد در هر قل 
ز شهريى زبانى به ملكا سحن 
جو لهلى سخنهاشص موزون شك" 
قلم جون يلم هقفت ييعمر كرقت 
بم نامة خوص نبشت أز درىى 


جو دويافتم آن كناييت كه وفت 


' هر دو نسخم ' برارجع” . 


١9 


برأ تين مرداى بيدارر مغز 
ز وويض عيان جمله سهمائث هوش 
عليكى ‏ شايدم ‏ به وفق ‏ تمام 
جو فرمود بلشين2 نشسخم روآان 
ناز وسء نه ازدى سن زاد5 كشت 
ز صبححى ببرسيدم آسرار شب 
درين مرحله از كجا مى وسى©29. 
جو مى دانهم جند يرسى نشان؟ 
بينديص و در خاطر خود ببين 
به هر غم ترا يار و غمخوار كهسرت» 
جو انديشه كردم درآن (وزكار 
جرااز خمسه اوقات من خوش نبود 
دران وقت كابيات كمسه نبشت 
كه در هر رقم كذ ستحرى نهاى 
دلص امد أاسواو وا مهمون 
جو او خسروس نامك أز ملف كن 
بر أن لهلى آفاق مجنو شده 
جو بهرام هر هفت كشور كرقت 
شي به طغرائم اسعلدرى 


سو لس 5 جهو أن تكود ل شكاب 


به يا خاستمء سر فعندم به يال 
”كرت زود نشناخت اين نا نصيهر 
يس أركه سرم وا زايا بركرفت 


سرم (!ا در اورد اندر كنار 


ازين خرمى خوايم از سر برقت 


نظر جونى كشادم2 شدم د حريف 
أز ديدها جوم أب 


بسن «(بزم 


2ه مشغو ل 


به صد عصمت اينكف ضام 


+آ 


بكفاتم كه ال يير مشععل كشا م 
بدين ناسهاسى تو 
طريق كريمانه 


بعنتا كه ”بادبى جو من “امكار» 


عذورم يذير» 


به بيدأاريم از سم أقسر برفت 
نه متجلس به جا يافتم» حريف 


جم أن جنان شب نبينم به خواب 


در سبب نظم أيى كتاب كويد 


منى ودل شب هر دو يعدل شديم 


ازين بجر غم كس كم امد كران 
دلم كفضتفء ”آخر جرا فم خورى 


وليه 


نكستين ز هندوسقان ولت بند 
«خرامان بله سر به رائط حجار 
ز كفقار دل تازه شد جانى من 
ساخعه تا ز قصال 


3 1 
شف م هند 


طبيعيت به دامانٍ من جنكف ول 
لسن 00 سروياق 
١‏ كال مى فون 4غ وين رلته اأننيك 


همان كمسة را ييص انداختم 
نظم نظامى شك م 
شك 
نر 

ز دويا طليعا ر ساحل شد يم 


4 3 


بواحل. رودن زان 


جه انل بير 


ز هن بصشلكو اينى ينكد اكر قابلى 
مهان (أ به عزم حرم سفت بنك 
كزان رةه حقيقت رهىا از مججاز» 
أ بيه قر ماني من 
سو كعبةم كردم مراحل يسندن 


به قارورةٌ 


جوارح 5 


تسلغخط |[) 'دهى ' 


بعفنا كه ”“هندوستان جا تست 
"امساكر شو الو مق شوين زنو ياد 
”جو اجداد تو برك ورخت آز جهان 
'” جو كردى تو هم دو اسغر وا ويس 
بعفتمء “مرا هييم قرزنك نيسيت 
”وزسن يس زؤى خواسخن مذكرم 
“*وكر با خلموت 


”جنا تنكف شبديز روانم شعبم 


كذيز ل ب روم 


”روم سول بازار در هرم 


ب د" 
”به يكا مالا دأوم يكى سيمبر 
تعغردم اسير عيال 


درين دور اخرزمان 


“يدان ا 
” خصوصاً 
دبع له مه بعل زايك السييل 
طبيعت» حودير كنم من :كوكن ناشت 
عفنا كه “فرزلك از من بزاى 
“به بحر رحم دارم اقؤزون صدف 
”به يكادم بزايم هزاوان يسر 
”” بقال 


”ز كنم تو مكحذر كه أز|وصصت 
ممينى و دل ش ايد يم اس ماجرا 
بكدفتم » ىلا 


مسرأ دل جو با طبع دمساز ديك 


"١ 


ولادسكه جد و أبائي تسات 
و ليكن د وو ياد ا ور كذ أو 


ازيشان و ماندىى أزين كاروان 
بر م جد و آبائل خويصس» 


جز تو أ طبع يابنك ليست 


]ا 4 


از خانه أراستنى منعرم 
بِمْم | دفع غوفال ‏ شهوت دوم 
كه مالض وه ز شهرين لب 
ببخدم دل خود به ديكر مهس 


ديكر و و ماه دكر 
007 


ل" 


به دا در نيايم درس حشكف 


جو داساله شثء كردى أهر منم» 
به دوو سكن جام خود هوش داشت 
ازين كشور آأركه عزييست نما 
كه از هر صدف زاأيدك افزون خلف 
ز هريكا يعم نغز و شايسته تر 
فرووند» هر يكا جو كوهر بود 
وكر يكمذرى نيؤ نيعذارمت» 
اتريرد اطيق الدرائن كيدا 
جه كويد دريس مشورت رأ تو؟» 


جو من مذهب طبع من بركزيد 


من و طبع و دل» هر سهء بر خا ستيم 
دوين مصلدت بسته هرريكا كبر 
كه يكا كنس كوهر بك دسمت أوريم 
دلم كضتء ”اس مرد صاحب هثر 
”نفست أن جه كنتى تو از ياد وفنت 
جو بشنيد طبع من اين ماجرا 
داك 


”به خلوت يم مجلس خوش بسار 


“كه كردت بر أيد به هر صبم و شام 


من و دل بمانديم از كفنت و كوي 


" 


به خلوت يعم متجلس أراستيم 
موافق شد در همه كير و شر 
به هندش كذاريم وا يس بكذريم 
جهاند | ذ كنتار 


2 
سواد دو ديواننت برب'اد وفمت» 


تو بهرلاور 


ينمه “ار زرى شك ملم كيمها 
و 

ثم در متفور جون كه دارى بيحار 

طلسب كن حريفض طبيعصت ثواذ 

شو ىك جملة «.طلمو برت از و- تمام » 


شمب و ووز كشتيم در حسست وجول 


كه يابهم ازان كونه موزون حريفه 


كزو كردن أسود طبع ظريف 


ك١‏ ذكو حميل. فاضى بهاء أ لد بى حا حب قصنم كو يى 


دريغاء درين خشكا سال سها 
كه كردن ظرينفان برايد دص 
بكويد كه ”” جونى درين كفنت و كول 
اك صاحصلب فكر سا اك قؤون 


و 


ثيرو سد 5مس ©» كيستى 
مرا طبع من در جنمن دوزكار 


ا كان 


زذن 
بجا تصن تقبينا ' مناسب مى ثمايد - 


ند يدم بي مود صاحب صفا 


هر فى 


كلد طبع متجروح. وا 


هذ مطذلو ب دادى ازين جسمتا واجو_ نم 2“ 


موك كذى يهما © كتدج درون 
و 
نشسقه به كذي أز بيذى جيستقى ؟ 
و 
24 مكر من دامهلست 5د انتظطار 
نظر ناشتم دو سهاكئ و سهيك 


كه بضضت از كدامين طرف آيدم 
وزه باه عيص از كذداميى طرف 


كد لير تقرس بون لواف نهدا 
دريس بوده أم كز يس يكا دو ما" 


در افد بيك ضل حرمى از درم 


بيرسهيد مس2 ' از كتجا مى وسى © 


بكنعاء “ملم 


3-5 


بخت بيدار تو 


”به فرماى أن قاضى هوشمئك 
بعفتمء ”بكو نام آن قاضيم 


| يعتعاء «بهاء السق أن تيز هوش 
بيذ هر قصه !1 حون د دبل وايس صواب 


جبينهصشس مه و أفعابض ضيميهر 


بر أيد به كرد فقيران مدام 


3-5 اوصاف قاضى شنهدم ز يمت 


برفتم بر ايوانس ميد وار 
درونتر شدم ديدسمش بيقطر 
مرا ديد جون قاضىم نيعنام 
به نقد2 بشاشت مرا بنده كرد 


قرف 


ده 


خرمى كه بعشايد م 


2 از 
م دقا 

رسك در لطفا از كدامين صدف 

درون يشمب سكن أز يه زأيد مرأ 


قاصد ل 


يك بامدادان ‏ يكاك 
دعا كفت و بس كشت كرد سرم 
كه جان يرور و دل كشامى رسى» 
طرب كن كزين يس شدم يار تو 
وسم بر تو اح كوهر أرحمند» 
رهانى د« أ الدة ماضيم » 
همه تن زبانى و دل و حشم و كوش 
شهضش حاجب قصها كردة خطاب 
همه نظم و نثرش طييبعمتا يذير 


بكو سك 


قرار از دل من يرون برد وت 
كه يابم به يا بوس أو دسترس 
نمود" بر آيوا نص يكعسر ور 
نه دويان بر ايوانص» يردهددار 
معرمان اين جل خوبتر! 
قدم زىف به تعظهم من جند كام 


جه كويم مرا تاجه شر مالك 5 كرد 


در 


مر|ا دست بككرفت وشد عذور خوأه 
تشسكيم جون روايه رو يكنا دكر 
به تقرير او تازه شن جا ن من 
جنان خوش حر ين كه طبعم بجت 
بيار آننيه دارى ( كدي ١‏ 
به صن عيش در يمشن آن تُوكلُون 
ز رويش جو خوش يافتم فال خويس 
بعنعاء ”جني بلبل خوشنوا 
'” جنين مرغ حيف أست د رين بوستكان 
جنين بلبل (إك 


سؤزائل زأار 


و يه 
مرا برد آىكه به درثكاه شاه 


م 


قاسم تعينى كرد ذو صدوكاك 
از حال و 


هواى ذو شس ي.افمت نوهسانى من 


مرا ضف 


ى خب 


بد داوم 


2 


نو 


ببار جه دارى ز ابر كهر» 
ز كفقاو خودى شعر خوالدم قفزون 
بكلفتم برو قصة حال خو يس 


ل كلزار 


- 


فردوس با شك سرأ 
جنهين طوطى و حبس هند و سان 
نباشدء مكير مجلس شهر يار» 


وسانيد د بك ماك 


ب 00 
بجر كا احم 


ازين كارض إيزد جزائث دهاد| 


دل 


ا , 


أو 


9 
مهل 3ق 


خيرباد! 


توحيل ثانى مشتمل به ذكر سلاطيى ماضية ' 
كة دو كتب ساكرة مذكور اند ' بو سبيل أيجاز 


وب به كردون ز خاك 
ور از طاعقصس سر بتعا بهم ما 


وكر سر در أريم در بندكى 


7 هرادو تسخع ١‏ درفش ” 


كزو ست أخخر خسروان در در خش * 


يك د : وج افكذن لآ مغاكف 
جو شاكر نباشهمء قحط أورد 


به فرماندهم عهد قرمان ذهى 
جو دروخواست أن ياك يروردكر 
نخست آدم أورد اندو وجوى 
جهان 


يس اورد طهمورت وديس هشلك 


- 


وزو كهومرت أمد اندر 


به جم داد أوكهة جهان وا زمام 
جو خواهد كه خون ريزد از خاكيان 


كفا 
به إيرج دهد ملكا أايران زمين 
كذك كا مكنا و 


يس ملوجهر رأ 


ازان يس دهد ملكا مر كيتبان 
وران يس ببخشد جهان را يه زم 
هم آخر به نودر يس اأز حننكا» 
بس ألكهم به كاؤؤس روييئه كفش 


. 


يس اخهخر به كيضسرو ارد به تاب 
يس أن كاه أورا به غارى برى 
به كشعاسي أن كه دهد تاي و تت 
ز كشتاسي آركة به اسفلديار 
وزان يس به بهمن به عهد بعهد 
دهد بعد ازان ملكا رأ مم قار 
به داراب بدهد ازان يس جهان 


هرادو نسنذء *” مهو اسب ١‏ - 
1 


هم 


كه متجروحج را توش و دزمان دهد 


كه كردد ل<دكاونديشس أشكار 
كه مقصوكى ازو شاك كونينى بود 
كزو 


كه كردىنك با ازدها هر دو جنىف 


كشت أئينى شاهى عيان 
كه اسباب عالم أزو شد تمام 
دهد ملكا جم (آأ به ضهنا كيان 
فريدون كشى زار ضبحاكا را 
ذ نوق و سام ريزدش حون به كين 
كه تور و سلم ا" 
هم 56 دهد ناج و دخقص به باد 
نه أمران. ريسن كنن شنا 


قرارت دهد اندو أن تخيتثاة 
سيارد وواآان كويانى درفصس 
كشاند ز شمشهرص افراسياب 
بيه الكوايية تضت كهان بسيرد 
كند جنك لاهيضص فهيروز بحضصت 
دهد ملك ايرآن رمين را قراأر 
يم فغعسص عالم ‏ سيارد كليد 
كه بد دختر بهمن_ دز كشال 


9 
ز داواب يكا مردف بيدا كند جهبانشس دهدء نام دارا كلى 
كشا ند مر أورا هم از لشعرش>- دو سرهنكف بر حاف أرد سرش 
يس أرايد آفاق را جون عروس از اقبال اسعندىر فهلفوس 
بكر داندش دو سيالا و سبيد كند خلجرش (ر| جو تابذزكه: ش.يد 
جهان و1 كشد 8ج فرمان أو كند تازه عالم به دوران أو 
مر أورا دهد شاهى بحر و بر به ييشص ببندلد شاهان كبر 
هم آخر سرش را به خاكا أورد 
كرامى تنش در مغاك 2 
ذكر أغاز تغلب در ملف عجم و فتورن! شدى 


سكععيذد ور > ين كو جكه يركذ شات بسم..ا ط اطاعيت جهجان در لو يقت 


بك شسمش ير هر يكن مقا مم كفرقمت 5 داد 9 يكن بيداد نام كرفت 
بيعم شه به هو تخحتعا هم نشسيت به هر تت صاحب كلاه لتشسس.ن 


جو قيصر به روم و اجو خاقان به جين شده ضبط هر مرزيان هر زمين 
جو أن ييزد جرد وجو بهرام كور كر تلك هر يكا زميل به زوو 
جو هرمز جو يرويز واشيرويه هم ابه هر سو بر آورد" شاه علم 
جو بهرام جوبوين جو نوشيروان ‏ كرفتلى هر يكا به زور جهان 
به شهنامه كم ديدةام يكا رقم مكر | قص خسروان ‏ عبجم 
كروه ز تركان كروه مغان ‏ ابه ايرآن و توران شدة كامران 


جهان قريبند: در هر دو قوم خصومت فكندة همهيشه ز سوم 


| هردو نسكك '' تملرت " 


اكر أب جيصون ليود مهان 


يرن نك 


د ندا خون 


بديس بم 
نبود سنت جون قوت دين شان 


ز يشت فريدون دو فرزنك زأى 


ا" 


شك ل د مبدام جوحون ازخون شان 
هم آخر شد نى از جنفايض زيبون 
فزون بود هر روز و شسب كين شان 


جهان طرفه كين دروايشان نهاد 


يه عمم يسنك كردون به كل داد شاى 


هذور أستك ان كين د( أولاد شان 


ذكو ظهوو نبودت خا تمأ لنبييى متحمد ا لنبى صلى أكلة 
علية و سلم و على ألك و صحبة و ضو أن الك عليهم أ جيعينى 


جو نويت به اقبال أحيد وسهد 
سهاة ملك داخلس شد تمام 


دفو و 
بزد سمدعة دين بث مهيمر د وسن.ءكت 


علمهياشس أز صدق عالم كرقنت 
اكر شك يهان بى انديشس أو 
اكرجه ثبالد ‏ جهان بر قرار 


يس از وى ابوبعر و آىكه عمر 


ره داك و انصاف نعذاشخلن 


3-3 


#وزان يس به كيتى بس فخنه زان 
جبان فريبند: كرد أنحيه كرد 


جه شاهان كم اماي تهرشص شى ند 


5 9 5 
' بط قساكك (.0' برابى بيت بيت ما بعد اجبان نريبندك كرد آنصك كرد الخ) مقدم آمدة اسسمت 


دسل وايت دين لك فرقد ١‏ سود 


جهان 


وستيكل5 رن 


2 


جملهة يكرقنت ب لشعر ىن 


مو ححدد كن 


َم 
دخ دهر آأز لاست كفر شس ريتك 
رة رأست بعرفقت و متهم كرفت 
يه حبه كم نآمد از كيش أو 
بود دو جهان شرع او ياثدار 
يس آر: عثمان و أن شهرنر 
همه شرع أحمك بيا داشغند 
شمن ونيو كاف اتلس كان 
دودمان بر 3 


سر درد 


بسم تذكا حجشمان أسهرشى شد ند 


بر أن كس نهايى عاب جهان 
جو در و3 اين دا مكاة سران 


جو دور خلاقت به هارون وسسيد 


كه فاوغ بود از حساب جهان 


بشد خا سرهاكم تاىآوران 


جهان باز بر وسم قالون وسيد 


: اولاد هارون 0 هارون كذْ شت 


ذكر تغلب توكاى دو مل عجم و إلنجا به دأ رأ اخلافة 
و ذكو سلطان محمون أبى سبكتكيى أنا رألاة برها نهم 
بو سبيل ا ختصار 


به دورانر عباسهان كرجه باز 
هم آخر شنيدم يس از جذدكاه 
حو اد “ال عمامن. كد تافقنة 
سعادت جو شد يار ودولت»* رفوق 
ز توكان شهان كه برخاسخند 
يعه خسرو از آل تركان يزان 
يسمه جار تركيس در زسسر تاي 
به ظاهر همه ميل او با اياز 
اكر ييش ازو هركس از خسروان 


ين كشور خوش يس از ترك و تاز 


نسكة 1" هوران ' 


بعردكد | تركان | ييحم تركماز 
به اسلام جسخذك هر يكا يناه 
شد أز كين تركان مها لف حريق 
به داد و دهص عالم أواستند 
كه حق ملعت دين و دنهاش داد 
بلاس نهان كرد زير دواى 
به باطنى مبرا ز عشق مجاز 


سياه سوك هلد كرد روان 


بشخ سول كشور خويص باز 


يعم صاصم كرد به ييل و به مال 
كس دل نه بسل درين مرغزار 
علد كسم معيد وهنا ف 
درين كشور آرامكير 
كلد ل كسبى بد هلندو ز بى 


نكشت 
ولك بندةانئصشس جنان تاخخند 
جهان تا بود أندورين بوم و بس 
من و توكة أي مرك فرخنده وأ» 
كبس جام بقضانه مسبجد كليم 
كذهم كنيز و 
يتين أن كه أثار اقبال اوسديف 


كر امروز شعرص بجا ناوريم 
هران كار كان دى دوين خانه شد 
تو امروز كاري كك والى به كام 
مرأ هسمك ذل( سر فسربا نه لعيمسسى 
جو كس نشلوى با كه كويم بكلوس 
مراست أز قم دلبر جان ثواز 


بها ساقى امشكلب حريفم توثى 


وى خواسةق دحتر ل ب جمال 
نه كس بر كشاىد م دزس يا حصار 
نراندى كس از حون هندو قرات 


و 


ثه بنياى ) بتضانهال > كين 
كه بنياد هنك و بو أندا ختلد 
ز اقبال محمودىد باشى أآثر 


درين كشور امروز كهريم جا 
كه أآز زور زثارها بش كنيم 
زن وابحة هندوان و1 مدام 
نيتنسب سن وان تكر كفت وكرسيت 
به فردا ز كفران قفايصس خوريم 
به امووز ان جمله اقسانه شد 
به فردا هم افسانه كردى تلام 
درين ساز دارم ترانه يسم 
مككر با دل مست و افسانه جوم 
همو شك حريغم هبو ساقى أسات 
شبم هيجو زلفص سياة و درآأز 


كه افسانةُ منى تو خوش بشنوى 


من افسانه كويم توخوش كوش دار 


جو دور طرب در رسك هوش دار 


2 


ايهام و ايجاز 


بهار اك عربازاآدهة هلنْدىى سرشست 
عو يس ز شاهان والا تبار 


ابا كام 


غزنين 


كه زد تيغ هندبى به هندوسغان 
به نام كه كواندند خطبه نكسسست 
كه يشان اين حصئروال حصين 
كه يععذشت جون باد از ف سنك 
كه در مولقان و لهاؤر تاخمت 
كه بركنن ‏ بتهانة | سومئات 
يتهورا ‏ كه أوود اندو كمنك 
بداؤن كه بيعرفت آأغقاز كار 


كه جهيال را دو خراسان قفروخت 
كه جيجند وا كشت در جندروال 
همان شهر دهلى به دور قديم 
يس أن كه ز دهلى سيه راكه رانك 
كه يكير فت مندل كذه و 56 


جو كلف أب شبشير كه موج رانك 


-- 


ان فاو سههات هند ى نجبش_سثا 
نفسخين درون زامى كنى مختصمر 
ذْ تاثهد و 


توفيق 2 يروودكار 


نكستين كد امى به هلدوسغان؟ج 
نفستين كه أسلام كرد أشكار؟ 
كه أين بوم را كرد جون بوسقان؟ 
كه زد سكة بو ام دوسسلت »© 
زا تيغ كه شد سرح روك زميسن؟ 
كه زد أتش كيذه در كاك هنى؟ 
كه آعلام اسلام را برفراخت؟ 
كه زد تيغ در كشور كوجرات 
كه در دود5 هندو اتش فكلمن بو 


يه 


ده 
در أن شهر اول كه شد شهريار؟ 


3 3 
كه كوهنت را در ترائن بسوخت؟ 
كة أورد ديعير سران در دوال؟ 
عهك ىف شد تحتتخنها ا | 9 


كم خوى تابه دريال قلزم فشاند© 


ب 


ورأن يس به دست كه دادند دور؟ 


لشعر خرو شان به قللوج راند»؟ 


كه يكرقات لبمهنوتى و أن بهار 


2 سه 
كه يكرفءتى ٠.الكادر‏ 9 أن كوه 
2258 2 
أوده وا كه هاليد بر همق بهم 


كم جالوو و سيواته رأ فتم كرد 
5 7 م 
به حتور و مندوور و كالهور 
نفستون كه زد كيمكه در ديوثهر 
كه برقت از زور بازو تلك 
كت نف قزط كزالق يو لون سيت 
به هر يا كه زد تيغ جون أفعاب 
بع هندوسعان ملك ثارت كه رانك 
كه شش دانك امل برامد زعدل 
كه در مجلس عمر سر مسدت يون 


به غفلت كر تيغ رد (دوزكار 


دهدث كر مر| قرصت ايام دون 
7لا أسم خردمنن افسانهمجو 
مرا هسست دو سر خهاك ععجب 
كه يكا يار در كوش كار كيان 
وك 


سركرانى از خمار فيم 


بها ساقهيا دورسك أز سر كم ار 


"١ 


كرا داد اين دسترس («وزكار؟ 


به هذندو كه زد قلبهاث سرهةج 


كه افراخخمت إز فتسص و نصرت علم؟ 
كه از ا هدو بر لووك كردن ؟ 
كه دإف او علمبهاثل اسلام نوو 
به دست كه شك وال معدر أسهربٍ 
كه يعرقت جاجانكر تابه بنكفا؟ 
كه شمشير در أب دوريا بشست؟ج 
به تيغ كه بن كوهر قتس باب ؟ 
به نيعمى درين ملى نام كه مانن 


كينتى كه نكذاشت دان ز بذل ؟ 


ك 


كرا 
دهم يكا يكا أز 2 خاطر يرون 
وم "فوشن . “كلق حجان استاد 


جه صبص و جه هام و جه روز و جه شب 


در دور خود هوشيارى تمود؟ 


حخنزته بكرفمت ذر كارزاو؟ 


قرو لشوانم اقس انها شبان 


نيايد برون زآن كرانى دمم 


3 52 و 
كزان دور دورافتد أر عبر خمار 


يعم سلكا بر شيشة عم رنم 


5 





أغاز فتوح ا لسلاطين 


سس ا#ة اس ام 


از ولادت سلطان محمون غؤزنوى ابن سبكتكين غازى 
اناواللك بوهانهم 


دو افسانه أيم به فرخندكى 
يكلو يم كك أو “وول سول ووم 
شلكيدم ز ييرآني بهدارمغز 
كه تاريشض هتجرىس به وقنتا سعيد 
همان شاه غزئهن كه مصحمود رأ 
نمسم بد زز تركاى مالك وقاب 
كن ابه شام ملك :اذاو :فين 
شيم شاه بر تضت كوهر تكار 
مككر ديك در خحواب أن هو شملك 
ناكهان 


-- 


يعاا يك براوورف ‏ سر 


همان شمب ز أبسغنانى حرم 
يعسه زاد اندر دل فصي مسد 
دوان شب شدة اجضباع سعود 
جو شد روز آن شاء قرمانروا 


هنان خواب دوشهن بد يشان بكافنت 
1 


د هم مرد كان رأ ذو سحو زفك كى 


كه آمك بك فهر 


_- 


وزى شا" روم 
به تركيصب موزون و تقريبر نغز 
جو برسة صل و شصلت وويكا در وسيكد 
يدر أمد بيشكا و ني خطا 
كه نامش درين وزن نايد صواب 
كه نامض بكويند اسبعتكين 
به خواب اندرون بود أن شهريار 
كه أز صحن قصرش درخق بلند 
سايةٌ أو جهان 
فيتى فروشاند كرد 
حم 00 عم 
كزو كشت رون حجهان سر به سر 


شلئيدم كه شلب روز عاشور بود 


: بازار 


يى بون لك در 


و ويهتان يق هرف اراق نيدت 


يكم بتخردى زان كروة سعون 
زبان دو دعام شهنشه كشاد 
'“قوى خواب خوش ديد شاه جهان 
”كه شيزادة كو شمب دوش زاد 
”جهان رابعيرد به خوباخترى 
“بيه دسسلت ره هنت | قليم دا 
”نتسخسن كند قصك إقليم هند 
” زخونها م كغار 


”وزان يس كشب نيغ قهر ار نيام 


زاالنهه. ٠‏ فتوايت 


” بدي خواب و زان كونة دوش زاد 
“0 تعبير بشنيد > شد ' شا ند كشت 
وزان يس بدان يور دوشيئلك>زاد 


رم حوب احخررى كرد متحمو نل نام 


زكر 


الؤااالها سفن كلق , كلييهد لخاد 
كه “با جهد شهزادة (ر| يرورند 
جو بعذ شت از سال أو بيست و هار 
به هرجا كه مشعل ازو كشت حل 
فرس قادص اندو 
به فرمانرواثى 


ىف داناتر أز اهل تعبير بود 


يمنا كه *”<ش» تا ابك شاه باد 
حجول 
در عيص بر اهل كيتى كشاد 


0-1 


د لجل 


نش نه 


شود دور جهان يرورى 


كلزار 
سياهش (وألن بكذ رد ز أب سند 


ككل عنم لتهانة. سوناف 
قالهم د يكر بعير د 
شهنشاه: آفاق را مؤده باد» 
فووغ فرافص ز فرقد كذؤشات 
شاء تركى تراد 


تما مم 


همان فز نين 


به خدام فرمود يس شا" نهو 


(حستك برنكد» 


به تيمارداريصس 
ز هر فنى بهاراسخكقش كردكار 
كرد 


خطابسشس يدر سيوف ا لدول 


دران دوزكر 


وكاوت باقن ميدكين و لوس يوق ها عرز توق 
اناوالك مو قل هما ' و نا حدنى دج ملىف هين و سثان 


جو بر سخصد أفزود هشخادنوهضت 


زيادت بورفمت 


مهس جند ديكر 


همان شاه فؤنون ز عالم كشت 


ر قيبانى د ركاه برخ. ستند 


- 


نا 


بيوشيد متحصود تاجح و دواجى 
كمربست ييششس به هر جا سر 
نقيبان كر تنك يالك يلند 


خدايصس جو بيهر جهان برودى 
سسا زكرد 


همان سال أن شهرمرد 


همه رورسم دونيرؤزدى 


شفيد م 


م 


يكايك درأمد به 


فثة وستجان 


و 
مر أورا در اقصاتك غزنين ببرد 


شلخيد م بك فرمانٍ قرمانروأ 


زسك صل فزون شك جو هنتاه و هيت 


جو أنفعادصش آن شهرو كشوو به د ست 


1 


به غز نهىن شهنث_اا محمود كشت 


سرأ يردة زآن سوم يروي زدنك 
وزان يس برامد بران تخمت عاج 
هوا خوا5 أو كشت هر داووره 
حتسو 3ك 


اندران بارجا شد سيذند 


فرستماد د عالم هه شد ررى 


٠. ,* 7‏ 
در معرمت بر جهان بازكرد 


3 دى 
سس شر همخد اهنك كفار كرد 


4 


شندش كار بر كام د53وسغخان 
فقادش همان راثم جييال دست 
به دلال باراو- يرن يرت 
به هشعغاد دينار جيبال را 
بباييفن. به كارن أدوائد وعدن 


2 
شهنشاه در كشوو بالئح رقت 


سسراسم بمالهد ملكا هرات 
وزان يس سيه راند دو كوجرات 


قصةٌ استخراج حكمائى «ندوستان و رفتى رسولان 
هنى در غؤنيى باجؤيه بر محمون سبكتكين بيش أ 


١ 


+ ممه 


نومت يان شاهى و عهد بسكن 


حكايت شنيدم به نقلم صحيم 


ازا ان راويانى امي و فصيم 


قم قروا دوو "نهنا فين تقل دقلف وسينا ون 
بسم خوض كردند جون در شمار 
كه ”” متحموند ثاصم به فزؤلين بزاد 
”دريس وقت أن طفل د«اساله كشت 
'' جنين أسيت در طالع سعد أو 
وباس ريق معو ل دان 
” بكيرد 


9 
كرفخلد جون موبدان زان شمار 


همه كشور كوجرات 
برفقند بر كشوراوائم خويش 
جو جييال كو راك أن عهد بود 
وزيران خود را به خلوت نشاند 
وزيران جو زين حال أكه شدند 
00000 


الى واكك هندوسغعان 


دهن كرىى بايد به آاوند خام 
”شليديم كان طفل تركى نؤاد 
#ركو وت ما وا نجع كن وهال 
”يم عهدنامه بضجواهند ازو 
كشور كوجرات 


” كند شرط كو بعد أزاى تركتاز 


” شود ضبط أو 
” بدينى شرط بيذيرد اين جزيه رأ 


جو جييال 


وزيران شليد 


واه 


خر 


كفتبا ف ند دفتو همه ونيف أن 
جنسن أمد از خوض شان آشكار 
جهان رابه داد و دهش موده دان 
كه نوورش ز آأقصال عالم كشت 
كه شاه حو أو كم بوك بعد أو 
درأيد به كلعشت اين بوسقان 
كنك يسمت بعهانة سومفات» 
جنهن 
يعنتند آاينى قصء بر والم خويصس 


د لهاى اندران دوؤثار 
اذا ميك ان اين حكايت شذود 
بر ايشان هبين قصه وا بازخوانك 
درين كارو با رام «انّْ زدنك 
برومدة قاف أو امو اين بوسعان 
كه در يضتكى كموشضون 0 رأم 
درين مه به د«اساتكحمى سر نهاك 
رسولان فرسعد ير أن لخردد سال 
كه در هنك جون _ تازد آى نامتجر 
بكيرد 


ف هل همند وان وأ ا هزفك باز 


وكر ن قفرستند به ها همال ماى 


هين رأ را از دل و جالن كزيد 
بر أن شاة فرخلدة و كوو سبال 


م ده 


برفقذد يهشتنس به صد خرمى 


كان 


كشضيدنك ييشصشس هدايا تمام 
ابه فزتهن ز هند وستان مىرسهم 
فرستادى ها شاة هندوستان 
” جنيى كضشتاء “1 شاك روش ايمر 
'”” به شرط كه جو شاه نز نين شوى 
5-5-8 كشور 
”زر و يهل و كوهر تسمامصى ترا 


جو محمود أين قصءه وأ كردكوش 


دواد 


بقازى كو جرأ تك 


بعنتاء '” يذ يرفكم أز رام هذى 
جو زين ماجرا جنداسه كذشت 


سولي كشور هاف لشكم كند_ايكد 


شغ ليدم د افس _انهاتق كهنى 
: بنتضا نها ببس غئيست كرقفت 


به دسكس قعاد أن بت هندوان 


همان كهنىه | إناربندان يير 
ببردنلك ‏ بر خسرو كامكار 


ازان شرط نيه را بداد ند ياد 


يكرا 


همان مام شهزأد5ك وا بانفتند 
هى كردبازى كود كان 


نهاد نك ييششس سرى بر زمهون 


ابا 


#نتند > 
و 


“الى خسرو نيعنام 
به فردوس از بوسكقان مى وسهم 
بر ايوانت ا خسرو كامران 
هدايام منى أز 0 در يذير 
7 ده 
زنى صهر بر سية خسروى 
به دسسلتا تو أفتد يلت سومكات 
فنان: بسكن واوة سفاوى أنه ما 
يذيرفت مال أن شه تهزهوش 
همان شرط كو راست خاطريس ند » 
بكشتلد در كشور خود روان 
به جاث يدو شاه محمود كشت 
به أقطاع كجرات سر بركشيد 
5 نين 
جهان ماند ازان كذججها در شكفمت 


بركنده بعضهانهائ 
2 دم و يو 


برقتند بر شاة-> حجزيةيذير 
-١(‏ بيعران » كوهرى بهيشمار 
كه كخسرو به غَوْ نين درآان سرنهاد 


بغير وضا همهم ياسم لذاين 


.هه 


يقفا “نوو كرون شاشر تنطمات 
جو 50 فرى! براأيكى بلند 
يس از ايميص شه باهزاران نياز 
وزان يس در انديشه افقاى شاك 
به دل كفنت أن خسرو تيزهوش 
”به قرداكه مسغانى جام هلاكا 
”من ازبت فروشى شوم عام وفاش 
'” وكر ندهم أن بعت مرا خاص و عام 
”قدم جون توأن زد دريس طرفه راك 


ذدكر روز كز دامين اسسمان 
بفغرمود شك » 3 سووهلمات هتلود 


دد 


جو أن بم يرسعاى زناردار 
“يران قوم تنبول يكسم د هنك 
يدان ا شود وعد 5 ها وفا 
* نلشسكتئن هر يك به فرمانى شاه 
أنة تنبول دار 


* جو تليول خوردند أن كمرهان 


#درامد يس 


يس از يوزش و مدحكدت شهريار 


ابن هرسك بيت در تسنغفةُ | موجود ليست . 


4م 


كتون كشكتن از شرط تبون درست 
بريد از منى أن سلكا رأ يكزند» 
به آوطانى خود جملءه كشغذى باز 
كه كارش عجبب شك درين كار" 


كي د كر لمك دهم شان » شوم بت فروشس 


برارند سرها ز باايى | خاكا 
: بعت س١‏ حاتنى 3 ببست تراش 


3 عيكث '», نام 


متكحمود 
5 1 
ىه غول ازعشب دارمو يوش جاه » 


يكس 


واك خوش زد جو كاراكهان 
72م 
معدى 


يراورده ‏ سم 


هند وأن 
بسوؤند و سازنك ازآان جونه زود 
د واينك إيدى 


ب هنكام بار 


همان جو نه ا برك شان دود هلخد 


شو د وأاست 9 د دير بين مباى 


بكرن ند شا جهان 


يابوس 
به صفا نعال اندو آن بارلا 
جذان كرد كص كنتهبك شهريار 
سغاوىند دو ييص شا هجهان 


بكنتذى > 5 والاتبار 


أ - الاك 


” بقرهنا ل كان بنتت بياولكد زود 

”بعن تاره أن عهك ديري خويش 
١ 5‏ 

جو بشليد اين قصءه خكنديد شاه 

7ل و كه از من ط مب ب كليد 


"” بخور د يد 5 برك أن لسك تمام 


ازس يس شما واست معبك شيهم 

جو لومهد كشتنلدك آن كمرهان 

نشستذن در مابم أن صلم 
- 


9 


وديا 8 نك بس ام بيه مه لسر هلو 3 


كه شاه نعونا مى 5 واست كيش »2 


بعنتا كه ”ان قوم كم كرك" رأ5 


ون و« عا مهام 
شكم صلم 
برفتند ازا ييصس شاك جهان 


دي 
4 
كم 


غصه 


بعذريد 


رأ جاك 


دريدنك بعضاى | ؤ 


دق 
ز#ن قصء يكذ شت عيد دراز 


بكم موبك - حيلةٌ كرد سار 


حيله أ نكيختنى مويل هغل وى 


5 
نعردة ازين حال كس را خبر 


همان جا ىه 


خرد سبال 
سكحكن فروبرك"#بود 
درانهجا فكندى و حذك سهر 
جنذان عاىدت كشت كوساله را 
به دان كه سكن بوى ست نيان 
وسيد 2 به دنبالسش أن بعت يرست 
جرانيدى أن جو دران حالكه 
جو زين ماجرا جندلاه كذشت 


بير سود همسايء » *” اين خأد" جيست 


ع : 
8 أ ىم مدأ الفط 


فروبرند يكا سلك أ نابكار 
نهفنت أين حكايمت ر جلس بشر 
همى يرورش داد و بد سكال 


1 دي ا درو تعبية كردن 5 بود 


وزان جو همى كرد كوساله سهر 
كه هر صبسص كز انه كرد رها 


حود أ خا نه كو سال رفتى دوان 


92 3 
0 


وزان يس كرفت سوثكم خانه را" 
برهمن يع صبم در خند« كشت 


خصوصاً به وقت كه بايدكريست 


به ماتم نشسته همه كوجرات 
برهم جو سركوب همساييه دين 
”كشت أن كه در كشور كوجرات 
”به خواب اند رم كفت دوش أن صلم 
كوسالة خانه 


قنمكت 


««*ترأ ددر 


الى هم جمع كن بت ير سان تمام 
””ب»ه هر جا كه كوسالكه بويد زمين 
حو فسا زه اين انض دزا "كوو كرق 


بعنعا كهء ”“بشغعاب اام خوشخبر 
يس أن كا» أن هردو ناياكاكيصس 
يكفتند اين قصة در انجسن 
كشادىند كوسالهةء جون شد دوان» 
هى رقت كو سا له حال اه 


جو كوساله با بت يرسغان 


در 
وسيوك 
زمهين ١(ر!‏ ببوثويك أز ار جه 
همان جا زميهن يكا دو كز كافتذى 
كشهدند أن سلكف وا از مغاكف 
يس أى5ه ازاى دشت كشعغلد باز 
بيسعند اذين به هر جار سوم 
حو شك شيو !رامو يفو يد شد 
به هر خانه شد شور در كوجرات 


> /م 


شد محو ان اق ما منكانت» 
بعفغعا كه “*”غم رفمت و شادى ورسهد 
2 ماتم از فورقت أن منات 
“ازين يس مخور هييم اندوة و غم 
رها كى مر أورا به وقنت سبحر 
به هر سو كهاو مىرودء مى خترام 


ملم زير 5 ذاك عزلت كزين»» 


عندذاب | خحصومصستا_ قراموش كرد 
بنوسر درين كار تعتجيل تر» 
برفكلى سوك بزرلاننى | خويشس 
به يكاجا شده هر كجا برهسن 
بي بركرتتلد ‏ آن كبرهان 
50 به داه كم كرد راء 
به جال كه هروور جو مى جريد 
دويدند | أن زمر ياوةرو 
يعم سنك زان كافتنى يافتند 


سدبار أر للايش يفسعكن ياىف 


بعردىنلكد هىو سو يكم زم ساز 
5 و" 2 

برامكد نوائل ‏ طرب- كوبهكو م 

به ديبا كرفتخلد ديوار و در 


مذلا رن اندران 515 شد ”” سومذات » 


كن هند و سكدان شي عزيستك كراى 


يك د سنثف ا اورأ بسك سوملمان 
و« : 5 2 

دكر برد در فغزئين أن بعت تمام 

كه أن معبكد كفر و1[ بشعذخلكد 


يس أنكه يم را برند از جهار 


دوم وأ برند أن كروة سعون 
سوم ياره رأ در «دكينه برلد 
جهارم بر ايوانى دارالحرم 
شنيدم به نزديكا أن «وزكار 
وافم ينافيت كران 
كز أن ييشقر اين مددى بر شو 


هم آخر شنيدم جو شاه جهان 
سية راند و ملكا خراسان كرفت 
هزارى دو در لشعرص كشت ييل 


جلك 


غلا م! كر كك 9 


خنلجركذار 
زكشقى به جيصحون يلم سفت بيست 
عجم رأ به نهرو دين ضبط كرد 


ام 


ازان يار سوخت در كوجرات 
وذان يس بكفت أن شه نيعنام 
همان سنك وا جار قسمست كنزن 
دركاس أن شهر يار 


قفوو يفصن 


به ييهضص ذ(ر مستين-> يجمعهم زود 


زز دكارالضلافه ‏ يم ش_,بريار 
دل شه اآزاآن منؤزؤدة شك باتوان 


نبود بسرت 
به نيروث اقبال كههان كرفت 
به جشم حسد جاهش انكّند نيل 
جها ر 
بس فوي ايران و توران شكسيت 
مظفر نشد كس برو دو نبرن 


دن 


برو جع آمد هزارس 


جهان جملءة يعرفت و شمهر ماران 


هم آخير أزين كوجئله كوج كرنى 


5 يك هر دو تسطع هيوئيسن أست . 
3 


قد 


- - َّ 35 
رخوأ ستى بيغمبر متحين مصطني) صلىأ لله علية و سلم 
ضووت مجيو د سككين يوا رياس وب 


شلخيدم كه جو خاتم انبيا 
ز كيتى برانداخت مؤى و لات 
شبيم با جهانأفرين دو نهفت 
كه *“”جمله بقان رأ به نهروك دين 
“بمائد از يتان دو جهان سومنات 
“للم بجر قلعش مشوش بماند 
جو أن فير ددر ذهن * احمد كُذشت 
درامد شتغابندكه روحالامين 
به فرمان حق كفنت بر مصطنا 
كه ”بعد از تو شاه زاهل كرام 
“يديدايد آم رزبدة ك'اثنات 


ابين وحى را جبرئيل امين 
أاحيد مناجان كرد 


ٍِ 


”هم أهمروز أز قدرت خود نمام 


شنيد م همان احظة متحمو3ك وا 


دعاكرفد يهغمبر اورأ جو ديد 


هم آخر يس از سه صد واند سال 


به نيروكث كرام و عونى خدا 


مناجاتنت بسيار كردق و بكيفت 


كه شد معبد كشور كُوجرات 
كه يكف معبد اهل آتشص بماند» 
همان لحظه وحيش نبوداركشت 
كه بن ييكا دركام روح أفرين 


بعد خد١‏ 


0-2 


سلام و درود 


هم أز أ مان و متحمو ن نام 
هم أو بشكند خانة سومئات »» 


ورسانيد بر أ حيكد ياكادين 
كه ”يارب مرا روك أن شهرمرد 
رخص برفرزاى» 


انبها 


ووالم ز ثور 


تلمودنلك ‏ هبر | سرور 


كه “يارب جهان را بدو ده كلهد» 


فيد م 4 محجره ميمون خصال 


جها نكير شدء تاخضت در كوجرات 


نس  )1.(‏ ذكر“ . 


2 ع -9020 يا 


_- 


ااراير 


سلطاى متجيو نل ف ايا و سوال اهل حسكد 


أذ سلطاى متحيون ‏ د جواب كفتى أو 


بر أن سر كم ذبوك سر فسار عشق 
بس خواجه از عشق كردى غلام 
درين (ر5 يكم شد فقير و أمير 
درين ملكا يوشند شاهان يلاس 
ملايكف ازين رشته دو جه فتاد 
نباشك يشر هر كه زين و5 يرون أسات 
كسم كو درين را« نلهاف سر 
درين كاووان بين 5ه هرصبم و شام 
شنيدم ز افسانهكويانى راز 


بد ل كشمت شاهيص بر بلندكى 


به ملحمصشن شدهة ديكعرى يادشا 
شهنشكه جو أز زمرةٌ صححو بود 
مجازا | شهم بود كردن قواز 


به ظاهر شسب وروز در كار ملى 
به باطى همىبود در بزم «آأز 
نهان جز دم عشق كارش نبود 
برينكونه جون جندكام كذشات 
زمانة بر أن سان كه أتثهن اوست 


شدة حاسدآن هر طرف در حسد 


جو هم نيرزد به بازار عشق 
وذزين نانك صياد إفتد ب دام 
سفشس هم كه امك درين دام أسهر 
درين بزم صوفى كشد درد طاس 


بشر رأ دوين مرحله ره فتانى 


نباشد ملك هركة زون #حان درون أست 


بروى اسمت از كاروآن بشم 


كه محمود عاشق جو شد بر اياز 


به صبرشى درامد يراكندكى 
غلا ص به شه كشغه قرمان روأ 
دران بزم هشهاريكم مى نمون 


حتيوقت كمربسخه يميسٍ اياز 


به رونق ازو كشعه بازار ملف 


هميشه | حريف خجساه ايان 
جز اس كار در روزكاوش نبود 
ز حالات شه عشق اظهاو كشت 
حسد كرن بيدا ميان دو دوست 


يعد برده عشقص برو از مبجاز 
هم كرو 


يعر روز وفتنزكد درو ييصش شا 


.م 


از زهرةٌ اوليا 


زينها رس دهد شهر يار 
جو بشلهد أن شاه فيروز جلف 
وزان يس بعنتند آن بيدلان 
”ب بوكاثة جون مى كثى عدل و دأد 
“كه دارى جنان مرحست بر اياز 
” خصوصاً كه در حق, شهز أ د كان 
نبينيم ا مير اياز 
” جوايى نعته در ذهن وا جانداد 
جو بشنيد شه اين سكن زآن كروك 
يس آركه به دل كفت ار كفي واز 
”هبان به بر اين شبهة ذا صواب 
ورا فسن يترمود قدا حجان 
دكر روز كز طاق فيروزةرنكا 
ز دارالضلافه شع نامداو 
شكارافكنان جند فرسنتكف رقت 
شليدم دصم برا اكريو: ستقان 
ابرههم ‏ كزين 


درسو 9 
أُسبغمٌ | |) 'ملاست كن ' 


يزيز 


دكر كفت اجادوى يضفته است اياز 


ملامصت كر زمرءٌ مقبلان 
بكفتل ين ةا كيتى ينا 5 
2 


مستكلو.. 715 ' اكفتجييعة معد وا 


و ُ 
يعمد شبه برا شه كليم أشكار» 


بعفقاء ”نشايد درين در درنك» 
كه ”اس مفخجر زمر عاقلان 
ترا ايى غلطء واست كوء جون فتقان ؟ 
كه كم يرسى أز حال اصحاب راز 
كه هست*لكى ثايت جو أزادكان 
ترا در دل اى شهاة كردن فراز 
ضرووت ازين دهن بيرون فنقاد» 
دلش زين سوال خطا شك سترة 
كه *” ىو راز كخوشتر حديث اياز 
كنايت مر اين قوم كويم جواب» 
كه ””فرد|أ بكويم جوأاب شمان » 
زر افشالك شاه قلف يدرف 
جو خرشيد با كوكبه شك سوار 
به هر جاكه صيد از دالش سنككف رفنت 
به ييقغ نص يىم كاروانف فمان 


كه بك يور ترد شه واستخين 


١‏ هر دو د ف درا. 


برانه سوك #اروان وخص واست 
به فرهاري يك أ برهم د لير 
بيرسهد يس أز ييحم ساووان*» 
يعفتس هميان ساروان بهدرتىف 


وزان يس سبئف بازكشت ابرهيم 


خدرداد شه را اران كاووانى 
دكر باره كفقسشسش شه نامصجو_ر 
”بعن بازيرس كه اين كاروان 
شنيدم دكرباره ‏ هم أبرهيم 
كمه كالرواقي .موسيه جار 


وه 
” كجا مى روث رون دار كزين 


دكرباوةه شيزادة بر ش»ه دويكد 


و 
كتفش 0 مم ب ١‏ تان 0 جهان 


و 


سومبار شهزادةٌ واستين 
سو كاروان وفمت و أمد شقاب 
به بار جهارم شم واستين 


اياز كزين هم ازان يكا نظر 
وزان يس سوك كاروان شد ووان 
و خلق وزارخت وز نفع و زضرم 
خبرداد بر شاة عالم ووان 


2 


برفمتا و 


ترد 


كه ”اين كا ووان از كجا شد درواىئ؟9» 


اندران كار دبي 
كة ”اين كاروان أمد از ملا زنك » 
عذان داد بر سدتى شانا كريم 


كه ”در كاروان بار ديعر بيو 


كمربستّه بر حكم شاه كر يم 
كة. ”اين كاووان شه كجا عورم سار 
سنرداود اندر كدامين زمهن؟9» 
ينعا كه “داريم عرم هريو» 


كنت النحيه از كاروالى شليد 


و 


به فرماننى صنفدار روح زمين 
به شام جهان كفت يكسر جواب 
نظركرد ١‏ سوم اياز كزين 
ييف كه حكم شع نامور 


جو أكاداث أز همه ير و شمر 


ز آغاز و اتجام آن كاروان 


4 
جو بشليد ازو خسرو تيعنام | رخآووى سوك همان قوم خام 
كه كردىنن از ششيه سوال سقهيم بد يشان بنرموكد ‏ شا" كريم 
كه ”معلوم شد حال شهزادكان ‏ ؤ يرسهدن > قصه كاروان 
”يقس شد كه نزديك اهل يقين ‏ سزائم كرم هسمتا اياز كزين 
نيدم ازان زمره ناصواب 


برين كونه فرموى خسرو جواب 


مسحابي خدو دعاك سلطان محمون مؤنوى 
١‏ نار الله بوهانة وقع باز كشتى أز هنل وستان به غؤنين. 
شلنيدم جو متحنود كشووكشا ‏ به غزنهن شد آر هلد رحلت كرام 
يكم كمرم هم ز آأقصات هلد به بيس امون ددر تواحى سالك 
بعنتا كه “من رهير ماهرم > دوين كار الحق عجب ساحرم 
”مرا كو شهنشاكد قرمان دهد به فرقم كلاه | دلالت ‏ نهك 
“به غفؤتين سيه را به راه برم كه وال« دوماهه به ماهم برم 
جو خسرو ازا هندو زرقساز ‏ ره ديد بر قطع رأ درآز 
شلهدم همان مرك كمراة رأ كه جون غول برد او زرك شاك رأ 
بفرمود ‏ أن خسرو تامور كه إقوابم شه را بود راهير 
فرض جو سيه جنك منزل كذشتا) بينقانى لشكر به يكا تهرادشست 
همه وحشاتانكيز و مردمشكار كياص نرسقه درو جر كه خار 
جبان در جهان غار در قار بود كران تا كران دشنت و كهسار يود 
سراي كه يايانى أو كس نديد انه در وس كبس هييم مردم وسيل 


ظُُ 


دراآان دشت حجان أووك بود كم بجز فول و يا اؤدهال دزم 


ز طوفان توح أندران تهركادشيت 
شنيدم ز هوأبى و بىرهى 
همان رهير كبر و عشوةككر 
بكفتاء «”ازينى جا قريب أست أب 
بد سن عشوه يكا روز و يكا شب تمام 
دكر روز لشعر به جام وسيد 


4 و يديد أمد أن جا نه رأ5س 
وذزان يس شخيدم كه فرمانئروأ 
بيرس_يد آأزآأن غول عشوة كرا 
”كه هارا حنين ياوه انداختى 
راشاة اين سكين 
انتقام هفات 


جو بشنيد «هندو 
يقيى انعه بر 
'”همى خو| ستتم تا شهنشاه رأ 
“بسي حيله كردم كه در عينى رأ" 
“جو ديدم كه من با تو الى نامور 
“بدين حيلءه كردم سياهت هلاكا 


دن 


جو در نهمتك حود شكام كامكا و 


يو 


جو زان رهبر كمره ذول لتو 
خوى أو ريضتلن 
شاه جهان 


كه ”امروز ينه هين جا زنهم 


بغرموى تا 


يس أن كه بغر موك 


هرودو شسغك '' شان 1 


اام 


زمين كمعخر از أب لمناكاكهمت 


سيه كشت تومهك أز روبهى 


بيامد به ييص شه نامور 


_- 


بنرما كه لشعر براند شعاب» 


هى برد آن قول هامون خرام 


- 


شد از تشنكى كسته جمله سياد 
طلب كرد أن غول كبراك را 
كه '”دردل جهبودت ازين عشوة رألى 
به تاراير ما حيلةٌ ساختى ؟» 
بكننا > 


دد| 


شاة فر مده فى 
كمربس خم از كش_ ور كوجرات 
ز إيدو فرسخم به دار بقا 
به غفلت زنم تيغ بر فرق شاك 
به 


ياآبى ايشان»* سيردم به خاكف 
كنو خواههم كُصء تو خواهى كذار»» 
شنيد اين حكا يمت شه نامجوى 
أو يضتاد 


3 
شاح مغيلا نشس 


به كشووكشايان و كاراكهان 


به 


همه بر در حق نهايش كليم 





أ بعردىدد عيان 


مكر 


جو با سركشان شاع اين قصهرانكد 


رأكس 


جو أن روز ناخوش تمامى كذشت 
جهان كشت تاريكا جون ير زاغ 
شبهنشاه اندر دل شب بكحعاست 
دران شب بر ايوانى يروردكار 
كه أر سات كعبه دوآاى تير دشت 
أزان روشنى ماند5 شه دم شكدنت 
همان دم سراننى سيه را بتحخوانك 
سيهة جون ازا كا دو مجل كُذْشعت 
سيهة سوتُ أن رود أهنك كرد 
جهو | نوف كاشين حلق ‏ تشلاه جكر 
ازأن رود جوى يك دو ميك كشت 


دران وأ5 55 ش.! 5 أخختر سعيد 


لكر 


كه لشعر ز ويابى آمد به جان» 
دران ووز لشعبعمر همانجا بمانك 
همان داشت جو داشت ظلما ث قشت 
دران تيركى كمشد أن دشت و راغ 
و" و أب از حضرت حق يهو أ ست 
نها يش جنان كرد آنى شهريار 
بيعم ووشلنائثى يديد|وكقشت 
يس (١١‏ لطف هادى قياس كرفت 
روشنائى برانكى 


سية > سمرت أن 


بيه رودبارلى يديداركشيت 


وزان وود خلق آب سيراب خوردى 


سيه رانك زاى مركل4ه بيش خر 
يعر ش_ _اةراض يديداركش.ت 


هين رانك تا سر به فؤنون كشيد 


بام هركهم بنددى دك برو خدام 


رة رأاست يابد به هر دو سرا 


حكا درمت أ مذا ثب و محا مى متحيو د ى ‏ 


دران شب مر اورا نمى برد خواب 
به دل كفضنتء ””نا أيدم ياد خو يس 


”ىم خوا بم نيايد دو ياس كذْشيت 


شب | بود بر تتا كوهرنكار 
مكر خاطرشضص 
دل من بدين كونه كمبود ريش 
بخسعم ‏ مر خاطر مقبل 
به جشمم جهان جمله تاريك كشت »» 


بود دو |اضطراب 


يس از فكر بسهار فرموى شاه 


”به يهشم بياريده أووا شتاب 
به فرمان دويدنكد خاصانى شاه 
دكرباره خسرو به تاكيد شان 
بدان ‏ 13 ببجوينك ‏ بار دكر 
شلخيد م فرس خا دكان حد يو 
هق اأطرات. تورقه كناد 


هم آخر به يا مسجد ىم دو ستجود 
بد يك ند ثالان يب كند: بير 
كه ”يارب ز محيود دادم سغان 
جو ديدند خاصانى شه زال را 
به صف حيالعك و اووا به شاك 
كر 8115 ان بو واستع “| فنك 
بكنةت.س كه ””بركوىم أ كذك5 بير 
يس أركه به شه كفت أن يهرزن 
نو 00 جوان داشتم در جهان 
” شليدم به كابل أاسهرامدنك 
”به عهك جو تو خسروى دادكر 
”كر امروز اس شاه فيروزفن 
”به فردا زلم يلكا در داملت 


“كه در عهك تو هردو يور جوان 
0 


و" 


يك حدر كال خويا سر كردن نكاة 


بود دا د خواصه جه مرد و جه زن 


كه دادش دهم هم به راث صواب» 


ذن يك ند كس كرد ايوان شاه 
فقيو الكنتسقة: ايك اتن4 نطو 


كه بودنك محرم بر ان شا؟ نيو 
نديدند آنجا كس از خاص و عام 
كه نزديكا دولا آن شان بود 
همىكفتا دو سجدة با زار زير 
خراشى ز دردم به جانصش رسان» 
بكفتنىء ”مى خوانددت 
كو زان كو فزن كبرو 55 


كه در كار أن زؤال خاطر كماشت 


يادشا» 


كه از د ست كيست أ ين خروش و نفهر»» 
كه “*شاها هم از تسمت فريان من 
كه بك هر يكم قخك كو أكهان 
ب سيت ان د ستكير أ من ند 
ز من ورفته يكعبارة هردو يسر 
نعوشى خلاص اسيران من 
كشسم جوئلم از ديدة يهراملنت 


به زندان كابل سهرد نلك جان ٠»‏ 


ده 


جو بش_ليد شه قصة ييرزن 
”كه در عهكد من أين ونون بيوة 
يه صد زور و زارى بكتردد هلا 
”جو فردا زنك حنكا در داملم 
2-6 أي قصع شه كفت با كود نهان 
كه شه داشت بر دست يكا كوؤة أب 
ازان كوز»ه شه دستت كوتاكرن 
جو زان كوزة آب شك داشت دست 
”كه تا زال را كموساتم به كام 
بكنت أن 5ه أو شاه وروشذضمير 
شليدم جو لخر سر ز غرفه كشي 
دل نهاد 


شلأهدم كه وفمت ويس از شش مهت 


به ار همان ييرزن 


جو شد فدم أن حصن كابل به تيغ 
بسم بندى أز اهل غزئين و فور 
به فرمانى أن خسرو ساد كيص 
شه از هر يعس قصة مى ش نهد 
ب تقرير شان ا شان واشناخت 
بعننا كه “*خلعت بد يشان د هلد 
دك 


وزآن يس به هر يى طفيل دو مرد 


همان ذ يو بود 


بنديان رأ 


0-5 


يه دل كقتء «صد واس بر ملف من 
كه جز فم ندارده دكر شيهيوةٌ 
زسوز دلصش آتص اقتتّك به خائف 
جكونه من ايس زال وا خوش كلم؟» 
ورسيكد اين نيلم ز كارأكهان 
همى خواست تا نوشد أن وا شغعاب 
نخورده يك قطرة زأن أب سرد 
يكل نياك در دل خود ببست 
ؤلال حنى باد بر منى حرام 
كه در كلب شود رود كذنةديير 
تبهر» براورده و لشعركشيد 
زغؤنين به كابل روان شك هجو باد 
كرد 


همى ريخت خون مغان بي دريغ 


يمه فخم دز بيدأ ره 
كه “دست أو ريد اهل زندان تمام» 


كه بردند اصحاب كابل به زوو 


كشيد نل ؤلتجير زلجير | يهش 
جو لوبت به آبلائل بهولةا ورسيد 


و افيف ات رمن ».كو القن .و1" انواتفنك 


كلام شرف ب ار شان نهيذك » 


بريد نى بدن 


ليدم بغر مود 


زر و جامه قرمود و أزاد كرد 


دكر هم باهمدادان ياه 


به غزئهن درأمك جو قرمانروا 


215١ 


نيدم كه با كوكبه شضصهريار 
سوم خانةٌ ييرزنى وخس رانك 
دو يور جوان رأ به دستش سيرد 
بعفتا كم 


|] 


3 مادر مهربان 
“بهم دسلت لخودم دلا يكم أب سرك 
“به شص مه نخوردم مكر أب كرم 
”زارويت مرا كرد حق سرخروم 
جو أن زال روك جوانان بديد 
دعا همىكفت بر شهريار 
جو شه رأ بس مدح و تعظهم كرد 
جو شه خورد أب از كفا يهرزن 
وزان يس شنيدم شه ياكدين 
بدان تا بود بر دوش همستتيم 
وسد كر بر ايوانى شه دادخواك 
شد أن روز آين رسم هر بوم و بر 
نبودست أزأن بيش رسم بريد 
نه امروز أن شاه بيقم نه زال 
هبون قصه ماندسسيت دو وروزكار 


به فردأ هو 


اه 


مكحمو ل كو ثم 


هسه شهر ازو يافت برك ونوا 
كرم 


جو ييشص درأمك مر اورا بخواند 


5ه اندران «دوزكار 


يس أى!« دسق به يايصس ببرد 
جو أسودى اززاوروك هردو جوان 
كه خوى مرا تشلكىى آب كرن 
كرد يحضته جكر كرم 


رهاثى ز غم يافتم موا به مولم» 


م أن 
به صد شوق اندو به بر شان كشيد 
كرفته دو يور جوان در كفار 
يعر كوزهة دادش 5 أر أب سرك 
سو تسم قصر خود وانن با التجس 
در تعون 


بريد | بغرمود بر 


نتجنبك زر ايوان شام كريم 
وساند خبر زوك بر سمع شاه 
اعزافة همان وا ردم قدو 
شد اين وسم زان شاه عادل يديد 
وزس م شك سه صل و آند سال 


و 
1 فردأ بوت عينه شبر يار 


تو هم كرابه أمروز كار كذى 


زلى 


0١ 


سك جيز أرزو بردن سلطان محمون* طاب موقل 
ولبزناحى أن عوس ور 


شنيدم ز يمرا نى اقفسانهةكوم 
بس خواست از حضرت كردثار 
يعم أن كه دانلك شه ياكدين 
دوم أن ىم لك مر جملة شهان 
سوم أن 3 بهند لبى ر! به خواب 
درس جست واجو ماند ليل وانهار 
هم آخر جو ده سال يعسر كذشت 
يكم 


شذهد م دوز 


هنكام شام 
مكر تمع ررين دران باراه 
جهان 


جو بشنيد فراشصء» بعد از دعاى»ء 


ازوو بازيرسيد ‏ شاه 


“هس امدم بر شهر يار 


رسيدم جو نزديكا ايوانى شاك 


در 


اكه "انين اقمع قروو فياف كريع 
”دس بيش من دأراين شمع زر 
“” جو حل كردد اين مشعل سبق من 
”مرا هجون كه أن عالم متحترم 
” نكشتم من از حكم أن ياكدين 


يخ 


مرأ رس يشمب 5 جها ندار راد 


متحمو نت أن حكسرو 


- 


4 نا مجو ى 


كه كرىن برو اين سك جهز أشكار 
كه يور تكين سبك هسست يكين 
به دوؤزح رودا يا بيشت از جهان 
جو ده سال أن خسرو كامهاب 
كة كردن برو اين سه جيز اشكار 
ذا قا كدير أن 5 دو ديكير كذ ثست 


- 


1 ف 


_- 


دم بيكه وق فراض شيحعاة 
كه بيكه جراأ أمدى الى فلان 
بعفعا كه “الى شاه كشوركشا 
هيسن شمع افروخته اشكار 
فتيبر مرا كفنت اثنادي وراك 
به حق خداوند عرش عظيم 
كم و سبق امروز دارم نظرم 


ببر شمع بر ما فرخذكى"فنى »2 
ب نام خدا داد يكسبر قسم 
بعنتم *بها أنجه دارى ببين, 


يو 
بياوردن مع بيكه فتاى ., 


1ن 
جو اين قصه ا شاه كيتى ورد ز تقرير فراش در كوش كرك 
همان دم بكفتش كه ”اين شيع زر به يفص همان عالم دين بير 
”“بغعويص كه "أل مرد روشن ضمير ‏ ببخشيدت اين شمع 5 امير 
ساهو لفق الو كت ام :14 اكت يه اتا روطان ددا 
“ترا نيو آزادكردم ‏ كلو جو دراراهة حق كشاتيم ر هقمون » 
شنهدم جو أن شاة رو زمين ‏ ابه راه خدا كرى بذك حجنن 
بديد أن سرافراز مالك وقاب > همان شب وسول امهل رايه خواب 
به خواب اندرش ديد جون مصطنا ‏ يعنعا كمه “«اى شاعم قرمارروا 


“تو يور تكيى س_بكا بيشكمى سزاوار فردوس و كشور يكحمى 


5-52 


“بم شر عم شمروعم جدذان كردىكم كه د نها 9 دين دسسمتااوودكة 
'” مكور غم كزين يس خدا يار تست قضما و قدر ممدنى كارو تست» 


و 


بلى هر كه اقفرو خحمت بيع 00-7 شود روشنصب آاز ور قضا 
خدايص به خود أاشنائى دهاد 


وزو دهر وا ووشنائى دهاد! 


قشنت وسيدنى سلطانى محمون دو بام 
وشوبت أنار خوودن أز دسمدك بيرؤ د 
شنيدم يىه روز آنى شهريار به صحرا فرس واأند عزم شكار 
شكارافكذان جنك فرسسح برفضت- )0 تهى كرد أز دأآم و دد كوه و دشت 
يعم آهوث خاست ازاييص شاد | جدا كشدءت خسرو ز خيل و سماه 
به دنبال أهو جو شيران نر فرس كرمراند أن شه نامور 


بسع .اانه ير قصن آهو شعاب هم آخر بران صهد شد دستياب 


شنيدم جو نزديكا أهو رسيد 
جنان بر سرين زد كه از سر كشت 
و مركب قرودأمد أن شيرمرد 
وزان يس ازان جايعه كشت باز 
شكاب أن جذان رائد أن شاة راد 
شنيد م كه مركب جذان راندة بود 
دخ شهر بكرفت لون كا مياب 
شنيدم كه از تشلكى خون ا 
هم آخر به يكا بوسان ورسيد 
بعنتقصس كه ١ل‏ مادر 


زود درياب 


مهر بان 


”مر أله ييرزن 


باو كشع أن .واه “دان شبويار 
“يل شربت خوش بهارم ترا 
يكيفت اين و بشلا فمت اندر جمسنى 
بيدنشرد آأنثار را دو قدح 
دعا كضتا و بر دسست خسرو سيرن 
دادص كا مهاب 


قدح باز 2 


قدح بستتد أز د سمت شه يهرزن 
شنيدم جو از بيس شه رفت زال 
جنيس.ى 


غرض جون كه باد ا 0 اجن 


يه “بود مرأ كاش باى 


اهدو تيكل 550 


كاك 


ز تركص يم كرهة»ه بركشيد 
ز ييكانى و تا ير زمين دوز كشضلت 
به نام خدا صيد را ذيم كرد 
لشعر خويس شد رخس تار 
كه از سمدتا لشكعر يريوشان تخّانى 
كه هم شاك و هم مركبص مانده بون 


ضرورت همى راند وركمب شغهاب 


إما 
دج ذحى 


همه أب شك اندران صهده 


كك يكا ييرزن بر دورش شسكه دين 
يكم قطرة أبى به حلقم جكان 
كه أذ تشذكى أب شك حون منى » 
انار 


يعن يعدم كز 


وزيى سوختخن باز دارم ترا» 


صبر اب 


اثارى ‏ بياورد > أن يهيرزن 


ز صشربت بر امود يعسر قدح 


شه تشله أن رأ به يكدم بخموردى 


يه 


بعفعاء ””*يم ديكعر اوور شتاب 


وزاى يس شتابان شد اندر جمن 
انكبين إ!» 


كر رن 


ف[ ناوش 3ن هل 


د 


بهاورد ‏ أن 





بيفشرد و شربت به ساغر فشاند 
شهنئشة عجب كرد اران ماججرا 
دكرباره كف#قتنس شه امورو 
دكريارة هم فيمه يركشت جام 
بدان ييرزن كفت يس مرزيان 
«جه حال است كز شربيت نار تم 
”قداح لت ات جواتمرد زن 
بدو يمرزن كضشتء ”اس شهريار 
” تمذاكر باغ دهقاى شدست 
جو بشنيد شهء شد نهانى خجل 
«يى به نار ديكر زر بسغان بيار 
جو ازا ييص شه در جمن رقمت زال 
به صد عذر بنهاد سر بر زمهن 
177 عالم غيب و دانا راز 
”جو 56 شك م » عذْ رمن دريذير 
“مرا تا كه با تن بود جان قرين 
يه اسباب دهقان درين بوم و بر 


جو شه كشت تايب »' همان يمرزن 


و 


بينشرد و ير كشت سا فر تمام 


قدح جون كه يرشكا به كسرو سيرد 


شنئيدم آاذان يس شه ليك بهت 


4 هو ن و الستخع ” كك يى 1 


0 


سوك شهر ازان جا فرس راند سفت 


نيم 


5 


بخورد آركه أن شربت ناب رأ 


جام خالى بياند 


كه “*أور يكم شربت خوش دكر» 


بع حيرت جو نوشيد أن را تمام 


0 بار نكسكين دوبار دك 
بكو عو اسن ما جرأ بيش من » 


يقين دان كه فرماندة اس ديار 
ازاى شربت نار تقصان شدست » 
يس أن زال راكفمتء ”1س سانه دل 
بهنشار و شربت به دستم سيار » 
بناليد شه بر در ذوالجلال 
به صك عجر كفت أن شه ياكديس 
اهل نيهاز 
به جرمم ز خلق كرم وأ مكبير 


دلم ‏ تا بوى با خرد همنشين 


يذيرنكة | عذر 


ندارم دكرياره هركز نظر» 
بياوره يكا نار تر أز جمن 


شبنشه به صد شكر أن رأ بتتورد 


ب متام عدت الاستمم 


به شهر اعد و زأن يس أن شهيرمرد 
#2 م 


به يادشض حريفانى بزم صبوح 


بيا ساقياء هم ب يادش مرا 


64 


بر حسفا نا د هقان تمذا تكرن 


د" و شهر شك هر كحتجا كوا و دشست 


مم 
كرفتنند هر صبصم ‏ جام فتوح 
روآن ده يح شربت جانفزا 


دريى تشنكى تازه أم كن ز سر 


جو محيود زان شربت نار تر 


حكا درم أشيانة كنحشكىكت د هايز محمونى شا" غؤنيى 


جفهنم خبرداد د هقان دمر 


به قصنىد حصارري سي ةراندرةبود 


شنيدم جو برشست فراهص شاك 


نظر كرد ب« باركاه | مهر 
دراى أشيان بيضةٌ جند ديد 
1511 فروى أمد از باوكاك 
جو بشايد شهء كرد أنجا مقام 


جو كلحوشكف ازان ببدغية جوز 5 كيد 


جو يران شددء أن جوزه يرواركرد 


دق 
سدية رانك و در حد غؤنلين رسينى 


م 


و أذ فز نهين أن .ا » ووشنضمهر 


به شص ما ييرامنصش ماندةدبود 


دمامه يما كوج زن شهريار 
بهر فرو هشخن باركاه 
درو ديد كنججشكى خانهكير 


00 


همى بود نا يختهدشك بيضءهخام 
همى بوى تا بال و ير بردميد 
الويكة اي كرتي اشن مسا ركرة 
علمبال أو سر به اخغخر كش_يد 


جنيى آيد از شاة روشنضصير 


كه بر زير دسغخانى بود دس تكير 


/ا'ة 


د 5" 
محل رث شداى متحيهون نشا ” نمؤنهى اناواللك بوها ذك' 


دو مسحجى جامع و بيدا شىى جوك أب بيش أو 


ساب ب ب 2 > سسا سداد 


شفذهد م يه متحمود فر خندهدورةالدلك 
به يكا جمعه دمر مستجك جمعه بود 
فاق حال ذاقه معدن وهم 
به دل كضتاء ””بهر وضو كر ز جا 
”ز مسجكجد شتخابلدة ييرون روم 
“”بعوينى خلق ‏ كه ”*محمود وأا 
كم دو تسكة جيف مك بك ريخت 
“اكر خحود 


«“وكر ابي وضو أيم 


بسازم به مستجكل وضو 
درين كار حيرانى جو شد شهريار 


ب» بيشس يعد جوكل أ كشاد 


ماه اداكردى ب مو مذنان 
بدادهسص زا جوش كرم أبرو 
شضلهيدم ز 


كرد ند كان 


كه بودسيت أز خا معان خد_ 


به كار 


م 


عباد.ن ‏ مدد مى تُموك 


فسرد”:" شك أن خسرو تاؤلاوو 


بحهيز م ازين جمع طاعت كرام 
ز شرمندكى زار و درهم شموم 
مر كشات-- أهورمنم (رهنيا 


١‏ أثين يرههز كاران كذ شضستء 
5 اهل دانص بكايند رو 
همى بيند م خالق ب نيازء 
قدوت خداوندٍ يروردكار 
وضوكرد دو ول ع د 
ز مسجد سوئ خانه شد بعد ازان 
كه شك يرد5ه يوشش دران وروزكاد 
هممن داسقان فاش شد سو بة سو 


جهان 


كه أن جو هلوز أست به مستجى روآان 


لسلس هه 


64 


, ْ 1 
شو مغ كى ينس طعبى كه سبلطانى محيودن غازى' اناوالك 
بوهاه واأزوراع ؤدنى حسى مجياد ىى شى »س بون 


شنهدم كه محمودى فرخلدةكيشس 


طلب كرف مهبلمدبى نهو را 
بكفنقش كه ”در مدت ملكا من 
«بوكد تا رواق 5 بعيا ةل 
#فتيفه وذ ى. يعن من ,ازا حون 
”به ارشاد اقبال و نيروك را 
ديت أن كه أى مرد روشن ضمور 
”تو كنفتى به بازار آن شاك را 
5 


زان رام سست امد أى را ههزن 


دوم أن كه جو شاه إقلهمم فور 


بو ايوانم ‏ أمد اطاعيتكرا 
06 تاج 9 دواجم بهارا سخى 


”درون خواتدى أن خسرو غور رأ 
«ايا جامة ساده أن يادشاك 
“يس از يايبوسم به كرسى نشست 
”كه كولى صلم جو عروسم به تضمدت 
“7 سوام آن كه جون جامه أن يهرزن 


“بهاورد بر من در أن دوزكار 


يى روز در آخر ملكا خويس 
كه بودسلتكثا دستقور فرمانروأ 
مدار جهان أز تو بودء أ حسسين 
نكيزدى وزيرلضد جو تو يضتهدرا 
به رايت كرفتم شسمال و جلوب 
خطايت كمافعاد جز يذتنم جا 
به دساتم اجو شك شام كابل أسهر 


فرسغنن و ييداكنلدشس ‏ بها 


زذنا 


زاسر دورافككنده دعواش زور 
دو بو لحت 5 نشاندى مرا 
وزآن يس جو مشاطه بر خا ستى 
به 1 شاهانه داديسض جا 
جو مردان درأامد دران باركاك 
دلم در تفكر جنيى ذنقش بسءت 
به كرسى هم أن شماء فهروز بغت 
همه نقص بسعخه به طغرام من 


تو كنتى مراء :أاى شه كا مكاو 


<< بكو بيس دلال جا ممه نهلك 
”هم آخر جو شد 55> أن يمرزن 


كبن 


33 اين اام دوروو فبرنيا: 


”” بر نتجيد أن كند: يير 
“د كزون به ي بر روك من وازنذكد 


“يفت آأين و ازييص من جا مه برد 


"وزلان جامة موزهال زنان 
”همان موزة يوشهدة أن ييمرزن 
”همه رور كشال به بازارها 
نهامك بر آيوائم آن ييررن 


”جبارم دراآن دوز كاى 3 كار 
ددر ا ثذانم ١و5‏ ناكهان شب قنتاد 


ود 


من و تو وسيديم در كلشنس 
“مذت كنتم» 'امشب همصن جا كذيم 
”تو كفقتىء *نشايد خ دأو ند كان 
”“ز رأث تو من روس كمتافتم 
”جو شد ووز أن مرت و ومتضميير 
بر آيوانم آمك به هلها م بار 
”وزآن يس زبان دو شكايت كشاد 
«داكر دوض در كلبة ايى فتقهر 


'”* جه كم كشت از عقل 9 هشها ر بيت 


09 


يكم رأ به د نقد قيست دهننء 
: زششسغى مضمون قرمان مين 
وزان يس يه جربى بعفت اين ستضن 
كشيدم بر أثينى و وسم نثار 
ببالى نداوم كه قيمت كنلكء, 
شنيدم هيه دورزيان و١‏ سيرد 
بعردند أن درزيان در زمان 
سر أ سر منقصس به طغرا ل من 
وزان يس طلبب كردسمصس بارها 
إهانت بس شك به طغرالى من 
همى أمدم من ز دشلت شكار 
به وو جهان را« ظلمت كشان 
له بن سباق وا توارو. سهد 
به يستانى درويصشس خيمه ز نهم » 
به كذيج ‏ فقيران كند خرابكاهء 


كه بودست درآن كلشنى أرامكهر 
سلام 9 دعايم بكدنت أشكار 
بكفتا كهء ال شاة فرح نؤاى 


همى كش تى 


از لطفا آرام كمر 


*# ”وك قدر درويص كشترل قرين 
”بعنت اس و بنهاد در ر" قدم 
”بسم جستمصس تا مرم تكلم 
”به هيي از سبيل أن جبا نديد مرد 
” دكر يلجم أن است أ هوشمند 
”بهاورى و از من طلسبكرد ره 
“زدى راك ناخوش ددأن ١وزكار‏ 
“زرايت مرا جوى فتادى ايى خطا 
“فقاىم ترش إزأن عطايم لخريد 
” جهان تا كه ياقى است در هر ديار 
حسن جون ز محنود كور كشا 
دعا و كنا كضتا مر شهريار 
'” بر إ تسان است لسنان كر كه ام 
” نهنكك همه عمر كس رأ صواب 
”بديس معصيت بندة ماخوك نهست 
”” نهوا هد خرد مند در هميم كار 
“جر ضدش رود لهك حكم خداى 
جو بشنيد اسن قصه شه از حسى 
بعنقص يس أن ل" قرمائروا 
”طفيل صوابت خطايت تمام 
در أن ووز دسخور و قرمانروا 


53 أين بيت در نُسطْةٌ .] مواجون لببسص - 


4+ 


ماهد م يعرنى ند 


به لسن تؤولمت به جرخ برس» 
بماندم منى أزرد» شر مك " هم 
به ييشص ترا بس مذمت كلم 
مى التفات ‏ تكرن 


فردو سغعحّى نقشبلكن 


به اقبال 
جو شهنامه 

تو دادن ندادى مرا رس به ول 
كه زر بايدش داد يكا ييلوادر 
دل شاعر آزرده شد زان عطا 
عطال مرأ در إهائلرت كشيد 
ازان را ناخوضص منم شرمسار» 
سراسر نيوشيد اين قصة وا 
وزان يس بكفتء 1 خداوند كر 
كب يضته را هم فتتد را خام 
له هموارة ريزدى هوا در ناب 


كه رأيم فزون و خطا اند ى إست 


كنن غنفللن | در همه (روزكار 
فسرئك"اشود مردم يضته راى » 
يذيرفت عذرش درآن انجسن 


”كنت افزون صواب اسحمت واندكف خطا 
ببخشيدم ا صاحب نيعنام » 
باهم صفا 


هم آخر كشيدنك سر دو نقاب 


1 


ببرد ند با حود خطا 9 صواب 


خدا هردو (١ا‏ رسغنا رى دهاد 


يه بود ند هموا رك د عدل 9 داد 


وفات يافتى متحمون سبكتكيى و جلوس يسرأو 
مكمن بمتكيون واذكز اولان محمون تور الء موقم 
بر سبيل أيجاز ظ 


شليدم جو محمود فيروزفر 


- يروردكر 


شعر خداوند 
ز تاريح جون جار صد سال كشت 
شده سى و شص سال از عهكى شا 
سفركردى ازينى خاكدانى فذا 
بلى» هر كه شد در جهان أشكار 
وك هر كه از قر بت بالخد 
كلزار فر خند فى 
سفر هون كلد زين كين خاكدان 
ل ياكص ار خاكا كردن تمام 


خورد بر ز 


بود ساقيص حور و صهبا طهور 
جو مسيل كه يان أود از دوسغان 
”بها ساقهاء از صراحى راز 
كه انتم ز مستى برون زين جمن 


جهان ديد: در ضبط خود سر به سر 
هى بوه مش_غخول لهل و نهار 
زيادت بر أن بهست ويك بر كذ شت 
كه خالى شد أز ذات او تضت كاه 
كمر بسته 
همينى است ورأهفشس سرا نجام كأ 


8م جرم 


ماكاد بقا 
درين مزرعه تضم نيمى فككرزد 
بود مرىف لو خوشعر از زندكى 
ز زندآن زنك يمه در بوسغان 
ووان عزيوش به هر صبم و شام 
َه مرغ جمن كو بجست از قنسى 
حريفش ملكا در سراُ سرور 
به هر دم بكويد دران بوستان 
مر] د5 يعى ساف جالن نواز 


ديك بكعيرم وطن 


به كلزار 


كشيدند بر قصد اين شهريار 
به بار جهارم همان قوم شوم 
دران بار هردو سيه تا سه روز 
به باو جهاورم ؤ ساصوقيان 
شكسةة». شرت سوق غزنين: نهاد 
ز فزئين همان سال أن سرفراز 
رها كرد 
جو يويدود فوجش بسم مرحلهء 
همان قوم كش دان تاي و نكس 


به 


فز نين مودود رأ 


جو مسعود يل بعد 5 سال تضفت 
ا به ماربى كله حبس بود 
دكر برنهاىوند تاجشش به سر 
جو بكذشت ازاآن ماجرا جار ماه 
كمر بسلتا يكسر به كين يدر 
كرفت و يعشتش دران حريكاء 
كه أؤز نفدو كشتلكد مسعودى را 
جو مودود خولهائ شان برفشاند 
وزان يس ازين كاروان رت برد 
يس أززو على و متحمس به تضمت 
على بود قوزند مسعودف را 


* در نسة (11) " تقوو 


1 


شعستند از لشعرش هر سه بار 
كشيهد ند لشعغر دران مرز و يوم 
همين بود با هسدكر كينة دوز» 
سرك علان 


و و 
همه بلكيشسن دستتا دشدسن فتخّانى 


بييجيد مسعوى 
به هندوستان شد يم تركتاز 
كه بود ى- يسر شا" مسعونى رأ 
شلايدم كه در حل ماوى كله 
كشيدة يكح روز شمشير كين 
يع فتدلة د يكير ا نكيختاد 
تبى كرد و از خاكدان برد رخت 


ازان حبس اورا كشيدندكد زود 


ببسخلن هريكا به ييشصش كير 
سية رانك مودود از تضت 5 
بدا دش خدا بر مخالف ظفر 


نه تنها كه با أن كروة تباك 
كيه بعرى ند 

به نه سال جا يدر ملكارانكد 
كليد جهان ديكران را سهرن 


به شوكت نشسعغلدك أز زو( بحصت 


قرمان روأ 


هه 
ميث يسر بود موف وك و 





به 


قلق إن «مكيدة' وان .ته 
شاهدم يحم روز سرلش عران 
سير ل لك خاتم به 2520 
جو از دور ملعض برآمد دو سال 
كه س ولك كر عهد هس_عون دود 
به عزئين هيو كشت فرمانروا 
فلا مان «تحمو د فهرورفر 


سيراك نلك خاتم به فرع نؤاد 
جو از عيك أو هضشت ساك كُذْشست 
بدان زحمت أو از جهان وت برد 
انيدم 


هران أبم ههم لكك 


صلص كرد 


تشتو نان و شقن ها كنت اولخدو يفيل 


همه دخغران را به سادات داد 
به غزنين جبل سال مانم براند 
جوواشك ابرهيم ار جهان برد وحمت 
كه بود يسر ٠هقر‏ أن شاه وأ 


5-38 


أن شاع نام دسعود 


د بوت 
يعم خواهرى بود در حسن طاق 


شغخيدم | به عهد ملف أ بر هوم 


37 نسضة (1)' كن بر آل سلجوق بد يادشاء'” . 


1 


16 


و 
به شركت و راندنك ملكي دو مراك 
ز شاهى بعردنكد معزول شان 
كه بد يور محمونى أختر سمعيد 
ب نغ ,تقر همان عر ل بدك يتسا ل 
غلا ونس ّ خدام محدمو ل بو 3د 
جيل روز جون قدت ازين ماجرا 
يكايكا مو أورا بريدند سم 
و 
ىم بلك دور مسعو لك محدمو ذل راد 
مر اورا شلحيد م 4 قو للج كشمتك 
ممالكا به دسمت برادو سيرد 


كم بك يور مسعول فهروز ج مك 


كم | فاتاى با كس هم اودا نبرد 
0 بوث كردن كقصشس 5١‏ شيرد ل 
هيه كشو و 9 شهر أزو بود شاد 


هم آخر خدايصس ازين ملكا خواند 
علاء الول بعد ازو شك ب> تهت 
#به غزئين هلو كشت قرمان روأ 
كريس هم أذ الخ متحموثف بود 
اكه بر آل سلجوق بد يادش!ا 
كه نامض بضموا ندند ”مه عراق» 


4 يبوث سمت شاه حايم 0 كر يم 





ا 
لسلكة | 


ب غؤنيى همو كشت ترماذروا ' 


جو شن صلم » سلجوقيان زاتفاق * 


جو مسعو 3 أزين كأروأن رخات رانك 


لك أورسلان ابنى مسي عرو 3ل راد 


دوم | بود بهرام كوكب يتاق 
مواد 

به غزنين جو شد اوسلان شهري ر 

فيان ارسللان دو افهراء فداه 


شنيهدم كه بهرام مسعود راد 
سوم روز در ملكا سلمجوقيان 
همان ساججر ابنى ملكاشاه نيو 
دروآن كرد بر قصدٍ فؤئهن سياه 
نان ١‏ رستلان. كوق ناو شان 
هم آخر جو كارش درامك به تذكا 
عنانداد ازان حربثكه در قرار 
همان ملكا مزؤئين به بهرام داد 
ارسعلان شلخيد م دراآان تكست كا« 
يس ازويى دران ملكا بهرام نيو 
بر أو كشعه سلجوقيان جمله يار 
سوم مادر از اهل سلجوق بود 


ومو 


هرودو تسكك سلجوتهان ذى: و “3 


11 


ب مس عو ىك داد نك 


ديك عراق 


به نيروثم اقبال شد يادشاه 


إكرام أو شاكر أزادكن 
2 
دو يور جهانعير أز وس بباند 


سر نهاك 
مهث عراق 


- 


كه بعد ار يدر تاي بر 


ىه مسعود زادشس ْ 


شلهدم بر اثيى ود (وزكار 


به سوث ليالانى كود سرنهاد 
١‏ سهد أز برادو شكا يت كذان 


كه بوىدست سلبجوقثيان (| لخديو 


لدم حملمبه أورد 2١‏ كوك قاف 
بيفؤناد قارورة أو ب شتلك 
جو فنويروزشك سنجر كامكا و 


يس أن 5ه به اقطاع خود سر نهاد 
دوسال و سةروز و دوه» بود شاه 
شد آر وي يحضت كشور خديو 
أن شهريار 


ى. بود نك | عدا 


مدد هم به سلجوقهيان مى ذمود 


| هرودو صتخم ' يم" 





سو يدر بود أن شاة راد 


3 اميك م كن - با سي كم 1 | ذ١‏ بود 


جو يكا قرن أفزون ز عهدش كذ شت 

و 

شنيدم ييل لشعر اهل فور 
ز 2 1 1 

علاءالدين أن شاه فورى نؤاد 


ذن 


بوم 


يكن تير خورد و از مركب فتتقاى 


يكرى نك يك هن تركقاز 


جو يشليد 0 | مم اس سير ك3اقينن 


جو أز عهد آن خسرو نيعنام 


- 


ش_لمحهدام كزين كأارواى و< حمك يرال 


ملكا خس رو و تركا غزنين نزاد 
ب عر نهنى شمو لشييينتن فرمانروأ 


شسالوميك م 


47 


كه دو 


فقتورى به ملعكص يديداركشات 


3-35 


به غزلين يدس قصدش أورد زوم 
و 

كم أورأ برادر بدك رن سام واد 

شلهدم جو لشكر به غزئين براند 


ببىي دفعصشس سيا "ا 


-_ه 


مواى دو لشكر مصاققيى كُذْ شمءت 


دوا كرد از 


كه بن يور بهرام فهروزمند 
مق كر برق "اقيم «سيرنياة 
به فارت شدك توي حدر د سامت 
به غزنين شددة غوريان كيذه خواة 
وزان بس ونه غؤنين يكشتلد باز 
كه عوربى ز ذؤلهن عنان تاب كشت 
دكر باره 


جبل سال يكذ ست و د5 م تمام 


شك ضابط أن بلاد 


- 


كلود 


مماالك بذ حخسرو سيرد 
ى لوث سسامكت از أ ممو دل راد 


به عهدش جيان يافت برك وتوأ 


آخر ملكه أو 


_ 


و 
به غؤئهن غزان كشا.ن ديكار جو 


4 


كونتى حزان غؤنين رأ و بعد ى5 سال غياث الاين 
اج أ ديك وى يسعكى 
به فؤنون يكايكا غزان تاختنه | جو خحخسروملكف بود لاساضته 
به هذد وستان رفت تاداده وذك كرفقلن ‏ غزئين مؤان بهد رلك 


بر امك جو از ملكا او هفى» سال سفركوى ازينى عالم دون خصال 


فق جا سس يسم كشت فرمان روأ و همذ م بك كسمو راد و 


قؤان جون به فزتهن دران دوزكار 


كر فئزكد د#اسصال 9 ا قراو 


دا حدى سلطاى غيات أ لى بى واحهى أبى سام ١و‏ 0 
فياف الديق. أن دالا ووو قلف ك3 يدوو فوتفلوة ادام باد 


و - 
جو بعد أ يدر كشت صند ار غوو _لموك م سوم غزنون أورد زود 
و . 
سياه غؤان وأا به يكا هو شكس.ت جو افقاد ان تختعاهص به دست 
دما 


معزالدين ان خسرو تامور كه مر سام رأ بود كهتر يسم 


هه 
فيا تالدين اورأ 7 غزنيى كذاشت سياه به كردس جو يروين كذاشيت 
» يس أن كه أزانها كحراميهد تضشت ز أقصان فز نون سول غوو وفست 


درهر دو تسغفك اين دو بيت يس از شش بيك ما بيعد' آمدن5ة است 


كه ناورك بو وى كسما تركتاز 
مده شهر و كشور هواخواة أو 
و ب 


ز عهدش جوشش سال كاهلل كذ شت 
خروشان م بل مذد و سغان 
جو در نبهرواله سياهفش رسيد 
كرازان هلد وس كان و بكو ا ند 
ابا شاه فزنين مصاقي بحرن 
در أفواج تركان ب ا 21 قنتاى 
به اميد ديدار أتباع خويش 


معزالدين ان شا :5 ازتم سم عوىك 


بكي هوو خسر و مهلكا بوك شا 
به اهور جون شا" عمو ثهون وسهين 


قفرس_خاد 


بيلم به دسات_ يسر 


جو ييل و يسر شاه غزثين كرفت 
دكر سال لشعر ز فؤنيى كش_يد 
ولكا حدس رو افق بم د سنس أسومر 


نواحى ‏ لاهور وأ ضبطكرن 


ىو 
د كر با ره 


درن باو ١3‏ سعمدت هانسى فغتاد 


19 


نهازرده موري هم أز و أو 
جو محمون بر تضيت فز نهن نشس.كت 
همى كرد لكشت اس بوسغان 
١‏ قذوي َم ا كجرات وانكد 
صف ييل واند أن جذان دو نبرد 
رمودنك جون وحشى ديده دأم 


فلكفبه ونج شان جملة بر باد دآد 


در اقصات لاهور جون در رسهد 


كد بد ترىم از آل متصعودشاة 


بدو وا يويكار ‏ خسرو نديد 
مطيعانه با او دراووف سم 
دمامهةزدفد و رلا غؤنينى كوقمت 
8 آقطام لاهوو يعسر وسيك 


به يكا مه شك انا سكو نت بِذّْ ير 


به حكعمش كمرر بست هر جا كه مرى 


وزاىج!ا سوث هنك أورد زور 


كمر بسب_ ملكا بو تصد | سن 0 سغان 


وخ كردت اولهن 0 تركادان 


م 


شنيدم جو رايان هلد اين خبر 


يتهووا ز اجمهر لشعركتث_يكد 
ز دهلى بييوسيت كوبند راس 
دكر جمله رايانى هندى ديار 
ببرد ند 85 ترانى سيا » 


صف ترى جون در ترائنى رسيكى 

ازا تشنويت <انن شلهاو ا .ولد 

يتهورا شده يشلت يم سوار 

به ييهشصض سخادهة يى ذو ييل 
: كُوبند 


مقّد م بود 
جب وراست شان قوس از هتدوان 


همان جهرة 
وزان حجانب افواج تركان تمام 
جني وراست لشبير سرانى سياه 
جو أز هردو جانب صف ]راستنكى 
شنيد م خحود أن خسمرو جيركا د ست 
نه در ييل ديد و نه در يهلبان 
شخيدم به ىسكس بك نيزا بود 
خروشان سوك فوم كوينك واند 
جو كويند ر! ديد آن نامدار 
برا نكهضت رخس أن يل صف شعن 
شنيدم كؤان زخم أن شهر مست 


جيرا كوبلك 


/ 


4+ 


بسس اهل هندش به يارى رسيك 


بع فوج يتهوراتم ‏ لشعركشائ 
شّد5 سما خعيه أ دم كار زاو 


فقة 0 للووفان .نواد رفن ده 


كر 3 نك 3 ١‏ ويا ١‏ ديا ١‏ 


-_- 


د يم 
كر 3ك به قلمب سدية خود قرار 
خروشان و جوشالن تر از وود نيل 
كه بد جيرتر از تلامى هلود 
كه كمبوكد د( دفترم نام شان 
نشسة#»ه بر اسيانٍ كيتى خرام 
قرارى كرفته به فرمان شاك 
حريفا از دو جانب همى خوأ ستنكى 
خرو شيك و +جوشيد جون شهر 5000 
يع حمله وك بم هند وان 
جو خود راند خكسرو به قصن هلود 
بسم خونى هلدو دورانجا فشانك 
وان فوج ابو يعدت يماض بسوار 
5 


بزى نهزة كوينكن وأ دهن 


ب كو بنك دا او د ند أن شكسءك 


برانداخت زويون بر أن شور نم 


جدان بازوش شد ز زويين قكار 
بعد خلجيم بود نزديكا شاه 
دويكد هو ووأن در جنا بس كُرقءت 
جو لشعر دوان حال شه را بديد 
به افواج تركانى شكسخع فنمان 
دكر بار: شه جون ز هندوسغان 
ذاو "امن عه لاهون. المسرسلد: وا 
شنيد م ميس يكا دو آأنجا يم.ا نك 
جو در غؤنين أمد شرزة زود 
همان خسرو تركا رأ يا يسم 


2 


مو اولاد بوث 


مكحيو 3 


“١| 


شد أنى دوذ اذ 


متكدمو [ 


كهذ. ار "مضت "افتاف. ان شيويا و 
جو شه را جنان ديك در حرباه 
كشيدش برون بر طريق شكفت 


سو ل ملكا حود هر لك سر نياد 


شكس3ك باختر شد وروأآن 


سو تسم 
قاو “| تجا نشو سد كول ١‏ توا 
يس آنككه به غزنين ز لاهور راند 


ذه 


و و 


تشم 


و - 
كه دو خحسروى بد د5 و جار سال 


كشانيد أز أن نامور 


مححيط كرم معدن جود بود 
كردش أسمان 
خا لى جهان 


عو دومتك تهودى سلطانى مععز أ لك ببى وحمي باذ سوم 
٠ 0 . ٠.‏ هه ٠‏ + 
دو هنن وستان و فيروزى يافتى أو بر هندوان 


و 
شلحيد م : دذكر كنا يان هذد 
به خواب اندوون ديد أن شهر مست 


| تُسطعمٌ (1 " شهسواو '. 


شبس بود در خواب خوش بر سرير 


يعر ييرمرد لس كليد ى به دسسمت 


5 *' هردو دمستشك ايشان‎ ١ 


هم ققنضاء * ...وأ كوو أن وان 
كماى برى سام اسمت أن بيردرد 
جو بيدارشد شه كس ورا كشت 
يس أن خواب هم خويص تعبيركرد 
يس أركه سرانى سيه ورا بخواند 
يكم كار اكهان 


وزان يس يننا ل 5 دوسقان 


رام زد هسنيو 


سرآان جملءه يهشش لبهادند سر 
در و5 جخون كفنت د هقان د 


كه جون شاة غزنين زغزنهن دو بار 


2 , 
شهان ذأ به قذوج بحىد تخصت كاة 
رده 


دو كرك 0 در هلك حسرو بننا دمت 


يعى روز غلطيده بر بسخره 
تفمر هلىكرنى با لون بسس 


مكس كر نشسل به روس و سرش 
جو فعر نبانهش از حد كلْحذأشت 
7م شاه | قاهم كير 


“دسم شد كه جون مردم لورفيق 


بيرسه دك 


”به دل أانجه دارى به من باز كوه 


“١ 


وزين بركنكا ملك هنك 9 سكان 3 
4 ددر خواب اين مزد5 اظهار كرد 
همى د أ شمت اين وآاز و ددر شهفنت 


دل دويش بر كنف بير كرد 


يي بو وام هندكى زنك ا كيان 
2و 
ببايك شدانى ذو بهم هند و سان » 


0 
به ذفرمانشسش بساتخطذك هريكا كمر 


كم قصةٌ لعز 5 خا طريذ بم 
سيهرانك ‏ بر قصد هندى ديار 
5 م هه ْ 


در أو وات جوجحدد صاحب كلا« 
به يك بار هم بشنت با أو نساحت 
0 هلف 9 سان وفمت ف سير يأر 


به تبان * 


با لون مادر سسا له 
بجز مادرش بر سرش كم كسس 
به خاطر همى ذورد حسرت نيان 
ماد رش 


ز فعرص دل مادو الالاكشيت 


براندى ازو مهريان 


جه فكعر است كآن مى كذى در ضمير ب 


ل ديات أنلد يشه ماندى غريق 
3 ها مونى انك سنن به تذها ديو > » 


وز مادو جو بشخيك اين قصه شاه 


”جو راز دل أرمن تو دو خواستى 
“ويم كنون با تو إسرار دل 


بس أن5ه زبان در شكايات كشاد 


و 


يعفنا 41 د3١‏ ملك هنث و سان 
”كريؤزان ب شهر أمدم هرك و باو 
جو مادر شللميك اين لكان أز يسم 


شسخو 


”يع يلحمد 1 مادو 


م 


خود 
2 رم كارت ئ دل بند ى. 5 ثاميهياب 


/ م 
دو بارت كرثك يدن لومين كرد 


دو 
اليل كه صن بار در هم نفس 
ل صدبار د بكر براووده نيش ! 
” جه كفتلد خوش خاك شويند كان 


هو اين يمد كسرو ْ مادر شم مجك 


به تك نشست و خزانه كش_اد 


إرذفا 


بعفعا كى ««ا مادو نيكاخواة 
بينم كزيور د بحدرض واستى 


كه دايم نداربىى*»* تو أذار دل» 
به نفرين فذلمكا را همى كرد ياد 
برائدم سياه دو كرت كران 
بود رين قبل خاطرم دو فكار» 
يعنغا فر خذل: قر 


بل | ل شاه 


ف “6 اسايض.. ناا ملىف عالم دهان" 
جو معقول بهذى يذيرندكة شو 
سر از كوشص و سعى أن برمقاب 
دو صى بار ديكر دو جويند5 3 


مو برام كسح 


مس ايد أر بهر مقصود <تويض 


ذز روك بو كر 


4 راز وسك دا سات جو يذ د كان » 


دكرباره خاطر به 


هدش كشيكد 


به هر مردك نقد به مقدار داد 


يل جار بودند دو لشكعرشس كه يودنكد در ستركشى هسرش 
شك 5" م 5 ذحدا ست خسروآن 4 هذعا م دمكار هر يكف جوان 
فسضة |1)' دائم تداى ".و نسضةٌ ر) ' دائم ثدارى ' 


/ هر دو دسلشخ '' بهش  *'‏ 
0 


سوم اليه صفدار كاصوس زور 
2" حكم 


- 


ا 


يه 


لك تاج دين يلدز أبن مرك راد 


.- 


دكر أن قبايه كه دو مولخان 
دكر | جيرك 


كه بن بذلدىكك 


و 
جها رم مكلبه | ز يمرا ن غور 


كه شك هر يكن يعد أو 0 يار 
كه شى بعد شه شا فزنينبلان 


شهنش_اءه شك بعد شاه جهبان 


التقمصشس نامور 
قطمب2 فرزانهفر 


جعبيد نى سلطانى معز أ لك ببى ماحول أبى سا م كونت لديو م 
در هغل وستانى و فهووزى يافتى بر هلد وان 


ملك قطب د ين | يبك ار بندكن 
رشق » افيقن فداه أسرار خو بيش 
دوق وكمكوو فيو 131 ايك وا 
"نويا 


“وليكين 


زغليث 


از آقاليم هلدوسخان 
درون بار دارم اميد 
ب تا هد حق مارت غوريان 
دوكر أن 41" افوأ 


ج اسهان ما 


اسيانٍ مب مى و مأك 


”هو از د 


1 هر دو 3 سكع خوميل '-. 


مى شود كت ازين دو سرلشكر نام_يى 
خرميل بط مصراع أولى در وزن درسست ثمى آيد 


بكر 5 ز خاصانى شاه جبان 
به خلوت جز أو كس تبود ىم بءه يميش 
نهد “تار هرات يكو افقس :اذ 
زم اميم اندريقى بيوسخان 
كه كردد شلب تمر5 روز سييد 
روه واسست دو ملكا هند و سان 


يدل ١ا‏ 


ضرورت سواران ها يركم اند 


نديد" كين ههاغستب 


از صفحعات اا 8/ معلوم 
' خريف ' و دير “خرميل أسست د 


لهذا خريف جالم خرميل و خرميل بجا نم خرمئد آوردة شن . 


”بفرمام! تا جند يهلى جو كو 
»سنا تلد در صحن ميداكم” شان 
”وزان يس سيه جملء كردد سوار 
”دران صحن مهدان دوايد تمام 
”جو با يمل اسهان ما حُوكلئد 


جم 


و 
بس زند ار هجوب و كل باشكيوه 


إآى” 
ببو شد هيه آلتا كاورزار 
بغا زد امهو نان كيتى خرا م 


ص 


همى رانك لشعر به أهنف هند 


جو آمدى به نزويكا [اقصاثُ سند 


بيو ستى جهل ترك تازبى سوام سلطا معؤالدبى ١أ‏ 


دو حل سحك 
جبل ترا جالاك تازىسوار يي روز يهوسات بر شهريار 
- و 2 
به كارو وغا هر يك وسخمس تك هر بكم باد يا أد هس 


بيرسيد شان خسرو (روزكار 
”كجا عزم داريك ازيسن بوم و بسر 
يعمه مرد زيرك أزآان جل كراز 


هم از ملك تُركهم و تركى زاك 
”ازان حادثه إلى شه نامدار 


ود 


سر از كشور خويش بمرونل زدهم 


! هردو تعن بيفرمان 


مسططلم ١|‏ ||) 'ميدان" 


ص 


وى هان» دمى وسهك ازكداه.يون ديار؟ 


جه داريد درودل غرض زسس سفري؟»» 


د عا كفتك بر دسرو عتميو فتوا و 
جبل ترف مائهم از يكا باد 
بك فلك ممارأ دران ملكا زاد 


تماهى بيش لهم خيل 9 تباو 
4 در عزم كل هما يون ركيم 


٠ 14 1. ٠ 
أدى بيت در تسلئذة || موجون بيست‎ 


:1 2 1 4 
' سكة / ا بر 


7 يم كشتهم مخدميو ور يابوس شاء 
530 

جو بشنوكف_ شه قصك حال شان 

دل 

هشوى ١‏ أنك لش كر عه هوشها, 


١ هم‎ 


ب" 


كو زتحد اقضاق: «ملعان كذاشان 


ه 
٠.‏ 


95 ليعى كر هرة اندو دياو 
شلخيدم يتهوراتض ‏ مغروررا 


ب يكف بار بخ ثم كن منصوو .متك 


و أ هخم كس الغذفاقن تكعرد 
به حن تراتنى جو لشكرو وسيد 
نمى كفت كس أين خبرر بيس رأال 


هم آخر جو لشكر درامد به تنك 


به كوش يتهورا ييحم از زنان 
كه “الور توا “قله هله كان 


“شنيدم همان تركا يشرموار 


”دكربارة أمك درين بوم و بر 


يتهورا جو اين قصه را كرد كوش 
بغرموى تا تخت بند, ‏ ذ زر 
«كة اين باوآن ترك اشفعهرام 
“به دست أورم زنده هنكام جنىف 


جو أمد به ممزديكا افواج تركف 


7/9 


بود بعد أزين بت ما نيعضواءد» 


10 


دسس 0 أن كه ووانكرد با خود تمام 


بفر و لع خلعت ا با شان 


غنيس تكراينده ازا هر ديار 
وى امتمير اين ما جرا قاش كشت 
د بوم ينهو رأ كزك أشكار 


بر أن كونه زان فتصم مغرو ركش.ءت 
نبردشص در آفاق كممانى مرد 
همه عام و خاص اين حكايت شنيد 


كك مغرور بوث أن سواسهمه» وى 


يكفنت اين حكا ين يؤوههش كنان 


و : 
كه روتافت از والىم شو كاوزاو 


بمكاد هر نك لجسم شر» 


شور و 
بخنديد و خونص درامد به جوش 


بس زندك بهم شب ناموو 


يكرد د 


به يا نكت بذك سى نهم ددرنك» 


كمر بس مت هذى و لي تاراج ترك 


يتهورا ‏ يرون 


به 


و7 


3 


بيرامنصس خيببها 


يعر باواه 


مصافكودىنى يتهو رأ و كو بنى با سلطاى معنؤ الك يى 
ووم و تموهوى ايدان 


دكر روز كؤ شاك خلتجر كذ ار 


دو لشكر ستادنك بر روثى دشدات 
به يكبا ددع سم لق عند وكم جيرة ل سك 


جيرة ‏ كوبندك 


به 
مخدام شده با همه خيل خويضص 
به دسات حيبص بهولك شد جا _ كبر 
بدمسة!ا راول سو دسمت واسيت 


دقر جا نمب أن يا هنك وش كار 


به قلمب سيه ود شك أرام كير 


إن 
مقدم شك" خربكاا ا ديودنك 
معلبه سهغماده سو لم موسر 5 
كين كر ى5 - ميل فهرو 1 جحاكف 


يس قللب لشير يكا أماي وار 


- 


#همان قطب أيبكا وو هر يكا سياه 


بن مك 5 


رك 


اكر يجام يدصءٌ 


عنان داد هند وم سب د فرار 
و 

غبار از نهم طاق كردون كشت 

هدكة ه«أدوث جندة در فوج ا 

ى شكس ا دندان أ شهريا , 

سقاى آر بتهورا يكا آأماج ييص 


و 
دى و 


كم 'ميقة» رالى يعلى وزير 


بس أفشرد و كرد ز مهدان بكاست 

فيقكة أوا ا ةا 1 يمجن و يسار 

كن كُردش رامة ذوج فرمان يذ ير 
و 7 

كه بك دو همهم كلاو ميرد سسرة 


ىء زفي أهنين د سنت 5 يولاد جنك 


بياواسيت هرسو به رهما ن شا 5 


بد مسال 0 يخوا| تن وأك رسمت مى شود 1 





خود أمكى به نزديكا خسرو ستان 


شلهدم درين بار با شهريار 
همه زير يولاد و أهن ‏ نهان 
و شد أز لو سمو لشكم ا راسكه 


همان جهرة كوبلى غرق غرور 


يم يهلانى ‏ يولاديوشس 


يكايكلد جو با قوم خربكاا زدلكد 


ذوي 


سير وأ دراورد خربكاا به روه 
بعفعا به يارانى هالاكاشست 


جو متجروح شك يهلبا ن سك جار 
شليدم صف. يدل . جوى. بازكشت 
حو 
بجنبلد يكسر 


و 
خود از قلمب جنبيد با سركشان 


شه ديد فوب عدو دو فرار 


سرانى سياك 


جو هندو بديد اين جايس رستخيرز 


صف تركف شد حير" زأن د ستبواد 


همه سرقرازان براوركى» تيغ 
سيك جملك سر دو فغذهست لهاد 
يتهورا ‏ همان رام إقليمكهر 


سرش ١آ|‏ بريدند شيرانى غور 


بيفتا دى 


د 


كوبنك در حرب لاه 


سعط 1١ ١‏ خرئى " هرادم 


7/1 


55 5 ٠ 


بورنش_سخه به باد 
وسيث 5 سوأو ةك صد وسى هزؤأر 
29 1 2 

هيو نان شان فرق بركسخوان 
بجنبيد حون عردم ناصبور 
به بيش صف او دوان با خروشص 
بس د نبك » و بوق و طاسكا زد نك 
بجنبيد ازالى جا درآان هاى وهو 
كه بر ييلبا نان براوند دسمت 
سرا سر صقا يدل مل در قرأو 
بزد كوس و خربكا , ز يولان كن شت 


بنرمود قا از يمينى ‏ و يسار 


بغنا: ند لشك_كر كيلمه خوالا 


١‏ بر 

همه نيزة و تهر و خنجر كشان 
و 

ز هيبرت شده صفا به صقا دو كريز 

و مند و عذان دلو هز يممت سيرو3ك 


براندنى بر هندوان) بهيدريغ 


ع_ 


هم ١‏ : ضرمك بر 3ن سمت تركان قاد 


ية دسيرتث زندكعه امد 


_-ٍ 


مدق 

ببردنلك يس بر شهُ شرزةزور 
و 5 

سرش رأ ببردند دو ييص شاه 

1 هر دو تسضع 'اخرئى 0 


9٠ 


كر فلك دوسهمت 


يدل 


ز جور 


بس خيمه و أسلي وزينى و ستور 


بس هندوان ر! بريدنك سم 


روز أجمهر وا 


شنيد م همان 


د ل 35 و 
معزالدين أن شا : عوربى نؤاد 


هر طرف با شكوه 


جون ضيط كرد 


همى قات شعيو ةك ارون از قهاس 
شطهن م مر ان د كن 20 خوأ ند 


رقيبان د و كا" برخ" ساتذد 


يم 


فوا -[من. يعن. ساييان. د«يلكن 


بيستند أذين به هر جار سو 
به يكا هفته داد طرب داد شاك 
بلى ‏ هر كه شعرى بجا أورد 
شنيدم جو اأفواي هندو شكسات 
بيو سهد ا أن هذد وان از شكيفقت 


مص 


”” هيه سجز يوشان حجابك سوار 
جو بعليد اين قصه اهل سياك 
ا و او 
بك انست كاين نصرك أزايزد اسسنت 


ذبان كرد وقفا أن شم كامعاو 


/9 


خروشان و جوشارتر از رود نيل 
درأآن تا ختنى 3 سنك تركان فتذاد 
كرفت اهل لشكعر دران شرو شور 


مود نك د سسم دران بوم و بر 


كر فتذكى تركاى ‏ كشووركشا 
در اطرافا اجمير دسم نهاد 
كزان سهم جنبود هرجا كك كوه 
از اوطانى هندو براورد كرد 
جنينى أيد از هرد ايزدشناس 


بس زر به دامانى هريكا فشانك 
يعد جش ىاه بياوراس خنلكد 
كه بر بام خرفشية سايه فكعراد 
لشيندده را مشكران كو به كوس 
نَبْد ليها غاقل ز شكر الء 
ز كيتى به دوراآنى خود برخورد 
بسم هذندوان زندة امك به دست 


كه *”آن قوجها كو كه ماروا كرفمت 


كه هر لبك قو سق واهوارو» 
برفتاد ‏ دوا حضرك يادشاه 


برو ييش ازان كشخهبود اش.كار 
كز افلاف بر شاكران واورد أسمت 
بروردكر 


نكككنى كز آأميزش ما و طين 
2و 
نكس يون 7 حيو ا نت مخلوق كرد 


ز حيوانى ناطق جو مرق اقويد 


ز دين محمد ترا بهر دأد 
به كيعتى ترا داد فرمهاندهى 
نكوثى) أكر | شعر يروردكار 


كم و ملام رن و مردء شاه و كذدأ 


كس كو سر از شكر يزدان كشيد 

و4 اندوز خوشس كفنت يارآان 5 
و 

وكر متعمى مع حىقى مى كذأر 


ده 


و 
به صكع يت بكو شك ا هذيم دود 


تو كر شك 
نعوئى بجر شكر هر روز و شسب 


تعميمت دريا فتتى 


شلهد مُ 0 شا ها ل 5 أ ١‏ مدعا نل 


١‏ شاهان يكل شاك ع نيى نؤاد 


دكر فورى آن شاة والانسسب 


هم 


جه نغرز افريدت 


جهان اقفر ين 
يس آى؟ه ناطق بكشتى و مركن 
يبس از جمل» مردآان قرأ بركزيد 


در 


- 


لطفا بر دان داكت كسان 


هبة نتسهر 9 كشور ثرا فنتى رهى 


ترا جون ظفر باشد الى شهريار 


فريضه أسست كويلد شكر دا 
همه لتعمتصش سر به نقصان كشيكد 


كه ” هر حال مر بند: را شكر بهة» 


و 
ىج نعم شوى هم درين جست واجو ل 


,4 لعمرك فزو نكردد 0 دايدار 
نبيزى به دهر أى 2خرد ملك مرد 


ند يدم جر أين در ججان كيميا 
تعيمك 


: كنرأ نى تافقى 


ز كفغقار ديكر ببندىى دو لمب 


مساح له 


ممعم 9 د 3 شما 


جو حق داد شان د سكخرس در ججان 
دو «المعم » دو سلمطانى كشو ركه ١‏ 
كه نا مش بخواندنك محمود رأد 


كه آمد معؤالدين اووا لقمب 


ملعم يى معين * و يتحول دكر 


له 


لك دو د نك أر لطف 9 احسان سصر 


برفتنك اكر زين جبان هر جهار بود نام شان در جهان يايدار 
مرأ كر رسد دست بر ياد شان بع هر صبص نوشم هغح عاشقان 
ميم شكر حق»2 نقل نام كرام درين ميهسانخانه باشد مدام 
به هر صبسص كويم زا تقرير روح كذ كام نشداط است وقت صبوح 
مواقي كاك اسووااو قم را حوية 11 كرك لكان به 
جنان كن كه از مستى آنى شراب 
ندانم كر آفاق كرددى تراب 


يرون أمدن دختر ا كا ليوب 3 مصا أححى بازكشتى 


عر لين أن شاه داريا حشم 
جو فيروزشدى بر سياه هلون 
كار انو . دل - اطي الور 
جو در ليور آمد آن شهريار 
بخورد ند دهشت از افنواج نام 


بكفتندء ”اين لشعر بييكعران 


و 


“يتهورا و كوبنى رأ بريد 


١ سمح‎ 


” مربادا| كه فصث -س كند ب حصا ر 


هنان راس كو بود در كالهور 


همى بود در 


دوذ 


و رن ا 


هوادو مستشم ' معؤ 
1 


4 در لك حقى بود ثابت قدم 
دكر رور أراناجا عزيمست نمود 
و 0 دق و 
زان كس ٍ هاث و رون أر حصار 


به يكف حللء صنهانل شان بردريد 


١‏ بلمهاد براورد دماو» 


هندن و 
دلص شك ز بيطاقتى ناصبوو 


حصا رش “0 كشتتى 9 دريا 


حشم 


همه اهل دؤ سو به عشرتك كشيد 
يعرى لد 


مك د ختر ل بعر دود 


شكس به يكا عمز ك أذواج صيمر 


حش سلححى درون حصا ر 


رات دو 
تواهى" مهو وى نض ماه بجا د 


همه عرق زيور ز سر ا به قات 


شنيدم دران ووز عشرت كئان 
4 تعظيم بو سدس جيك ل 2 د ى , 


*” بنى5 أ نصجه هر سال فير سوم فوا تي 
يدر جوس زدخخر شنيد اين سكن 
”جوايد وعيد ى به سان 3527 
كراج ديارو بي به دخخر دهلكد 
“”وليعنى تو امسال معذوو دار 
“”درين بوم و بر ديكرى يادشاست 
“جودر ملىف مين د يكر_يم هست شا« 
”وكر خواهى أزوى بضواة اين خراج 
جر دختر شنيد اسن خبر أز يدر 
كوهر نعار 


تازتهنان قزون 


به فرقص يكم تاج 


_ 


به دنبال أو 


شدة هريكم بر هيوئان سوار 


وم 


مكمر هندوان رأ وعيذ م وسهد 


وعايت همى كرد بر دين خويش 


درون هبه زار و بهرون تعار 


كه ثور مه أز حسن أو صىفزود 
به يكبارك 


يعرد ل تاراج صبدر 


يعم طرف زادىد أآز دوؤزكدر 


5-39 


درامكد به صى خرمى بيش رأ 


جو امروز ماراسيت روز وعيكد 


يعن انيه و .1 بوم مأاسات 
يقشت» ”1 كرامى تر أز جان من 
بيع ناي ردين به فر قسشس همك 
كه معزولم از ضبط ملكا و دياو 
به معزولى از من خراجيس مخضواه 
كه شد جمع بر وس همه سا وبا 
برون أمد از حصن با زيب و فر 
نشتستخه بعك يكا اآشقر راهواو 
همه كرىة تلقهن به غمز»ه قفسون 


يكايكف برون أمذ ند از حصار 


َه و 
ز اقفواج تركان برامد تروش 


دويدند تركاى به سول حصار 
بديدند فوجب ذز سييموين تأأان 
غمز»ه همه ناوكا و تهغ زنى 


جو ديدند تركان سياق جلون 


فكعندنقد ‏ شلشيرها دور نيام 
همان د ختر وات دو ييضص بود 
دعا كفت شه وأ به صك أفرينى 
لاع حك رمام ا وله 


”به أمروز رايانى هندوسغان 
”بس كنس مر دخخران را دهنك 
”من أمروز بر عادت بوم خويش 
”جو معزول شد رام هط از ديار 
شايدم همان شاة اختخرسعيد 
عتحجب كرد و كحُنديك و فرمود شاك 
شعرلب بكفتاء «اس شه نامور 
”“ازين كشور و بوم دسل بدار 
جو بشايد شه كضماء 1س سيمتن 
به شرطالا كه در قلعة كا لور 
يي أنجا برآاوم بلذكى 
يذيرفشت فرمانى شه أن نار 


ا هر دو تسخك آهوان '' : 


“ام 


به هر اجن خون درآمد به جوش 
كمربس نخّه هريكا يكّْا كرزار 
زلفهنى هريكا كمندافعئان 
همه آهران ١‏ ملائك فكن 


بدلا كشت ب مير شان جملة كين 


ببردند شان بر شه نيعنام 
جو درول شه ديد>2 شل در سحجود 
بكفت أن كهء ”ا شاة روك زمصن 
وعيدس أسست أامروز دو ملك هند 
به نوروؤ شينلد*» با دوسقان 
به شورفاكئ شان تاي زوين نهلك 
طلب كردم از رأ مرسوم خويصس 
كرد 


جو زآأن تنازنهن اين حكاا يكتا شنيد 


حواله مرا بر شهريار» 
كه ”جيزس كه مىخشواهى از سن بخواد» 
نضواهم ز تو جز كه ملكا يدر 
بنه ييشتر كش ز زير حصا ر ». 
ببخشيدمت أنجه جستى ز من 
بوك وسم و انين كفار دور 
وزان يس خرأميد سول حصار 


730067 / ( ممستكن '' _ 


يدر را يكفشت أنجيه از شه شأيد 
بتكا نها 


1 
2*0 


رضاداكى ‏ برا قلع 
به قرمان كسرو درأن 


4 


) فرمان نشم واه جارك ند بيك 
بماند اسن حكايت به افسانها 


بذنا شد يي مسعجد _ى در حصا (ر 


به هلمحدو همان ملكا بخشيد شا" 


كم ووز اأزاىنجا رواى شك سياه 


باذ كشت ساطاى معز أ لديى متحيى أبى سام أ 
هيل و ستانى ١‏ ننم 9 نصو دن با كامك ىوسدتان و 
قطب الى يى أ ييىف و كنأ شتى دو كبرام 


يتهورا ‏ و كوبنك | مقهور | شك 


جو هلد و سكان شاة فز نون كر فمت 


همان قطب د يى ايبكف راد ا 
ب كهرام بعذا ه#هخ:_س شهريا ر 


يعم حصن محكعم دران رهكذ, 
شد أن حصن را آهرنواره نام 
دراآان قلعم ماه بييحجيد شاه 
هم آخر شلهدم كه از هذدوان 
شيم هندوأآن أز درون و يرون 
دران شب ؤفغفلت شبيهون زدند 


هردود قلعم ' 


بران يانصى افزود هشقاد و هشت 


حش ها لل اسلام ملمخصور شك 
بزد كوس و راط غزئين كرفت 
به هندوس_خان كرد قرمار روا 


كز انها تواى تاخيت در هر ديار 
به آقطاعٍ كجرات در مى كشت 
شغهنشثك ا" افق 
درو كرىك 
يله فكم أن حصن كوديد رأ" 
از اطراف شد جمع قو كران 
اسلا مهان 


بس تركف ورا جامه در خكون زدنكد 


اندر 


نظ 


هنك و مقام 


را 


بسهاو 


كر فكذد وأ زيبون 


و 
جو شه ديد أآزاآان كونه مكر هلود 
يس از جندكاه به غزنون رسيك 


نشستنكى يكاجا جداماندكان 


به يكف خا ذه ماتمء به يكا ا 


يعم با غنذيست به فزني وسيد 


و 


جو در بزم ايام كرداناست دور 


بها ساقيا باد»ه دو جام كن 


م 


دكر روز از أنجا تتداشى تسود 
سيا هس ْ ونج غير أر«يكث 


در آفاق ازين هر دوازاى كيسرت؟ 


إن شد درون حجنت برقصور 


ع 
به هلند وسقان ددكر سل شمن شهيكد 
فاون هه سكن ان :وا خماار 
كس اين بزم وا كم رسيك أسحت به غور 


كن 


_- 


دور 


كه كيرم ‏ مستى جهان دكر 


خامه 


ز ثم 


اشتعال اصحاب غوض دو باب قطب الديى ايبىف 


بيش سلطاى" و طلب فوستا ددى سلطاى قطب الى يى وأ 


همان قطب ديس ايبكم نامدأو 
جو اقطاع كبرام 


يو 5 
به وش_متث فرس فانس كرد أن حصا ر 


مضدو ط ديك 
همى رائد كاصه بران بوم و بسر 
دك لشكر ز ميرتهم كشهد 


روات فلاح كرون أن حصار بلند 


د25 


كتى هر همة شسك به فرمان أو 


جو بكذف شت ازسن ماجرا يى دوسال 


كه در هنك بعذاشخقتش شبريار 
بزد كوس واسر سو مهرتهم كشيد 
به يكا هفنةٌ ضبطكرد أن ديار 
دكر 
سوم روز در حصين دهلى وسيد 
وسانيد مر كبرهان رأ كزنك 


همه انكر أمد بر ايوان أو 


همى كرد هر روز فتكى 


بسم كردن أورد اندر دوال 


به هر روز آقطاع أو همىفزوى 
جو شد جمع برا وس فراوان سياك 
كه قصمبادينى از شا أآفاق كشمت 
جنا كشات همخرور أز زور ورد 
يعنتند بسيار راسنت و درو 
جو شد شاه ار قطصبدينى بدكمان 
بدو كضمسء ” مر قطب دين ذأ بكو 


م ذف 


مهس أسيمت مارا درون يوم وبر 


روو 


”” دواى جا بك ع بخرد كذاو 
””” تو بايد كه إيدمر فوا تن شغاب 
وروا نكرد بازشن به دركة شا ه 
”از إيدو سبكا سو شه بازكرد 
”به يايان رسانى جو راه دراز 


”ازان يس بيعو از زيانم دعا 
” كه “هستن ايبعهيت بذلد5ة نيككواه 


د ايبك ووان كرد أن بيكا وأ 


املد 


اطاعت يدو هركس فى تبون 
٠‏ بكنتذزدكد ز اهل فرض بيس شاه 
به هندوستان شاء| أفاق كشت 
خود كس ندانك دكر 


شاه شيرش جو دوغ 


كه مهتر| ز 
زد ندشس بر 
قرس_انمانى ‏ بيكي ‏ يكم امتحان 
كى “ان مردى قوزانله و لوكا كوم 
كه نتوان يهاندكا سيه بق سر 
كه دو كارها ياشد او هوشهار 
نبايد كنى غفلت أل كامياب”» 
وزو بات خس روا شسصؤكخيك 
بدو كنحاء 1س ييكا حضرن يناه 


م 


ز مى بوس يالل شه سوفراز 


بعك دعا كو به قرمار روأ 


عردد (ز دركاة تو هه كالاء 


كه بود آمدك» از دو يادشها 


رواى شد سو حضرت شهريار 


' هردو نسطع : براهل غرور سياة آن شاك ' . 
هر دوك فا ' يهمو ' 


| هر دو تسخكط ' ير دوستان شك ' 


عو دهمثك تمودان الب الد يأ ييى لو 


47 


٠» جم‎ © 


ده 


و شمس !لد وى التتمش ار يه هين و سثان كنأ شدوى 


بل ليك كرك 2نااشعرام 
سرس بود 3( حا لت كاورأو 
0 كُرفتته به دوثكاد ‏ شا« 
ملك قطب ديس ايبكا دوسستارول 
جو دو سمت ؛ فزني علم برفراشت 


هنى واند خود با سياه كران 
جو بودند جيرة درأ ١(وزكر‏ 
همان قطب دين أيبىف سلوقراز 
جو أز دور افواجر هدو بديكد 
بذعا كه ”| معنا نان من 
دد] 


: أرايصس صف بداريم د سمتك 
”به يكا دم صف هندوآن يشكليم 
كفت اين و بر سميكت هاد و براند 


و 


يداي رس_هيدنكى_ تركانى ‏ يل 
كرقاتلند بر يشت اسب أن حصار 
فسضة |0) بودست شيرى يك و تسل را 


كه | لقنس أن بندة را يود نام 
خردمند و ريركا به هر كاروبار 
زد حجعشم وت سرأان سيا 
كه مهمون سير بود و فرخنده خو, 
همو وأ بيه هندوسكان بركماشيت 


جهان 


بشوويد هأد و 9 شد كيلك شو |5 


بر اهنف يابوسى شاه 


دو فروسنك ييض امدند از حصار 


كو بود نلك شيران * د شمتك وغا 
نما ثهم دست دويى انجمن 


يكايكفا بغازيم جون شهر مسمت 
يس أنه قصى دز شان كلهم 
تعبير و جها ند 
به هرجا سرى زذل5 مك به داسسلت 
خال 


و 
كه بك نتم شان ناصرو بيت يار 


براوود مر كرب 


فكيلى نلك د 


دن هند و 


5ه مو 3 3 
بود نى شبيرى بخ 


جو قطب دين أن دزبه يكسر كرفت 


به رورم دو سه كرن أنجا عقام 


نيلكون 


دك قبع 
بى را زخويشان درانجا كذاشت 


دوز كز 
سيه شود بر 'هنئكف فؤنين برانك 
شخودم جو نزديكا غزئين رسهد 
أزان فار خود يكعس_وارة برفنتك 
جو شب شك به خلوت كم دوذكاد 
يه 5500 
و 7 لبن 5 

ير از مشكا شد ده اسسمان 


وه 


د ا هق ششة نيمروز 


بك غز نون دراهمك ملك قطب د يون 
مم 


نخستين سوب خانةٌ او شخافت 
جو بيش درش أمد أن نامور 


ركفكند رأ 


وقيبان دسكختور 
”يه نععجيلات أن مرد عجلت كرام 
جو دستور دوانا شنيد اين ذبر 


شد أز دبدن ايبك اندو شكفشت 


يس أل كه دهع هرذدو در يوش در 
براندنك أازاآان يس به دركاء شاه 


در 


م 


رسيدند يوون ب شه فراز 
ملى قطب دين را برايوان نشانك 


هردو لستكع : حهرتى 


44 


جهان ماند از أن جمركى ١‏ دو شكفت 


بييحيد اسباب 


م 


أن در تمام 
برأورد شاه فلكا سر يرون 
كم ذوج لشكر برو واكذاشت 


مى نو سمت 5ذذ ١ه‏ مى قشنا ند 


وه 


اسان جادر زرنار 
و 
شن 5 ملكا سلطا نى شمسب ملك دوز 


شدهة عالم يهر از سير جوان 


كع 


اووا قرين 


وري« > وواست 
كه اورا يم دوسست قرزانه يافنت 


عنقا ورقيبان كنندش) حبر 
كه “امك سواوى بر يوان م 
همى خوانك >1١‏ صاحب يختدراى » 
برون أمى از خانه تعجيل تر 
به صد قرا حت أن كه كنارش كرقت 
احوال 
به همعراهى أن هردو مردانى را" 


نعو خاق مهمان نواز 


بعرد نك حود مختصر 


ور 


جو درييش شه امد آن مرد راد 


0 أنىكه يعفت 9 وذبر امون 


- 


”اك بيكهة أرردةام 


١ 0 . ا‎ 


يكم أن 4 ايبىف ب ديش در اسشف 


دود 


دوم اهرنواره وآ فته كرد 
“وزان يس فب د وكا ا | يف 
نتن او كه يكفنت ”ايبى كا عهاب 


بع وات بمروانة “كن .وتان 
جو أايبك رخ كف" عالم يديك 
ب» صك أرزو كرد ابوس تال 
كلوث 0 أهرن وار 00 


بكلنتاء لج لق حد ملاى ب شا« 


درو 


سيك و ازيى جا يدرك قر سنك وار 


جو بشنزيد2» فرهود 


وو 


دس 


اكه بدو كسيرو 


0 ب كك قغا بعك خد مسب كشاد 
كه “ان كشرو لجملة وروم زمون 
دومزد» به يكادار أوردة«ام 
كه از بيذدان شت» كشور أس يت 
همان مرك فيروزيختن» البرك 
شكفت أز طم نبا مم 5 5١‏ شنضعميم 
درونى سرايرده ايد شتاب» 


ملكا قطمب دون را دروىت بخواند 


زمين بوسكداد أ كه دردويد 


-34 


يس 8*5 ان بند 5 نيكرهوا5 
بيمفكاد كان “اتيم فرمائروأ 
بس داوم ايدر مهان سياك 
نيان كرد*ام ا شة كمكار» 


_- 


17ل مرد ممغار كار أكهان 


اعون 


مه 


سه شلع.ت بفرمود دور يك زمان 


بنها كردن سلطان معؤالىيى قطب ا يبى رأ زير قضت 
و طلمب كودنى طا كفم وى د باب أو 2 فرك بون نك 


شنيدم همان ايبكا هوشيار 
همه شلبا شه و ايبكا ناموو 
جو شك روزء كفنت أن شه نيك بحت 
خود آنه هم اول بامداد 
طلب كرد أن قوم (وبائفن 
شنيدم جو أن زمرةٌ نابكار 
بديشان بكنت أن شه هوشمتكن 
” جه كوثيد در باب ايبكا كلون 


« كه كر ايبكا آيد بر ايوانى ما 


ا" 


وم 


بود خون هريكا هبا و هدر 
جو أن قوم از شاة روشنضمير 
وزان يس بععفت آن شه نيكبهت 
به قرماننى شه ايبكا أمد يرون 
به صى عذر بنهان سر بر زمون 
همان قوم ازان حال حيران شد ند 
قلم جون بهاسود در شرط سر 
فرض بعد ازان كفت قرمانروا 
دران هال أن ايبف مرد راد 


بعنعا كه “ا شاء فرخندةفن 


دران شب نرفمت از بر شهريار 
بعقفتند ‏ احوال با يعدكىر 
به ايبك كه كرددى نهان زير تهت 
بر آن تخت با رق بارداد 
كه كفتلكد در باب ايبكا سكن 
وسيدند ‏ ييشس شه كهكار 
كه “الى زهرةٌ تابكار و نؤنكد 
دهيد آز سر واسقى خط به دون 
نقابه سر از حعم و فرماى ما 
درأريد هريكا درين شرط سر 
شنيدندء دادنكد ‏ خط نا كزير 
كه أيبكا يرون أيد از زير تضت 
دعا و ثنا كفنت شه (ر| فقزون 
اهل يسار و يمسن 


ذز خط دادن خود يشيممان شد ند 


بد يد ند 


جه سود از يشهيانى إلا ضرر 
كه “”خولن بريزند أن قوم رأ» 
به صد عذر در يال شه سر نهاد 


بعنى جانى اين قوم انعام من 


“كه ايشان به جانم بدىى كردى«انك 
” همان به كه أز خون شان بعذرى 
شنيدم جو ديد أن سرافراز راد 
ببخشيد جانها مر أن قوم را 


به ايبكا بفرمود يس شيريار 


“فون لحظه بو باركى برنشون 


”جو فرد! كشى سر ز كو أقتاب 


دكر روز كون كنبد ديريا نك 
نوا وروق شاء فلكا تمغ تهز 


به اركان دولت بفرموىد شاك 
همك خدمتى بير أيبكا برنك 
جو شد روز أيبكا به حضرت رسيد 
همك سرقوازان به فرمان شا 5 


جو در شهر أمدن» هبمة دو وكاب 


جو در حضرك شاه إيبكا ورسيد 
كار أكهان 


قرونايد از اسمب جز ييص تمت 


بدرموف كه كر 


جو ايبك ز حجاب اين مزد: يافمت 
ز فرمانى خسرو كزيرر. نديد 
شهضش كرى تعظهم و بر ياى خاست 
ببورسهكى ياء شه كذارهص كرقت 


* “سو شاة راست '' مى بايد 


9 


دل شاءة وا نهو أزوردهانكد 
كه شاه جهان بخش و جا نيرورى» 


كمه أيبكا سر اندو شفاعيت نهان 


غزئمن جدا 
هو شيار 


بنرموه كردن ز 
كه ان سر كش يضته و 
وكا واست الشكركم خود كزين 
ابا لشعر 


شد 


خود به إايدر شعاب» 
و 
از روك خرشيد يرده كشال 


كريز 


وأة 


بشكد ‏ لشكعر اخختو اندو 


كه هريكا ييادة توردند 


به تعظيم أو جمله_ يافشرند 
همان اخترشس سم بك كردون كشيد 


يياد5 فرسم بريدنك رأه 


و" نهابكد 


دو 

د ويد ند ا عداب 
شهنش» ز حجاب حضرك شنيد 
كا شهان 


بر اثيى شاهانى فهروزببهت 


بيامد قرو جون به حضورس وسهيد 
دويد آىكه ايبك سو شه شعافت *» 


سراسر به زو از نثارشس كرفت 


0 


عبش دهجدم كرميرسى أمون أبس تتا حرصت به كرسى تمون 
شده ايبكا و شاه مببطا س فروز ) بعردلك هردو طربا جنلك (وز 
وزان يسن يفرموف شاك جهان كه أيبكا رود هم به هندوسقان 
لنده سن خلاعة:_شس ا ا كر يم لس 3-7 ود عدو كذى و َْ عظهم 


كن “7 05 حيلم عالم لود يك ريان 
نكردم ز ايبكا كبيس بدكمان» 


عزبهت نمود,. سلطا ى معنا لد ب متحيى أ وى سام 


كود جنا وم د 01 و سثان 9 د دا فنى 1 حيحدا 
وأ قنوم 


1-7 بر يانصد افزود ل نوك هوا لح بها ران شد اندو اه 


1-5 بشنيكد اربك)ا كه شاكلا سعيد دكربارك در هنك اشكركشث_دك 
كيوام آووق يوون سبما»د دو اثنال .و« كرف يابوسن شاه 
تحرو سوا وان الشخل. قيار اط يكي يك كمدراير دفهروار 
ببسم تخد مئتنشن بيش خسرو كشيد بسس أفرينش حتسارو وسوك 
وزاى يس به شه كنت أن نيعضواه ‏ ”از اقبالت الى شاك كوت بناك 
“7 لع د كرفكم 7 هذى و سقان بسك خاو كذدم ازين بوسغان 


#فنان اد قذويج كشو و كشنا م كه ناصمص بخوائلد جرحجند راى 


- فد 
رق السعوة دارد و نا بكاو كه ركو شمت أز حد حصر و ماو 


١‏ اليرزكوه 
ددا 
اقصاثئر دويار تا حد سند 


- 


لبن | 5د دأ ند و 


5 


5 


3-3 


١ ْ‏ ايان هند و هو د 4 اسك 


”اكر خهزد أن خار ازين بوسقان 


"جو وايات ا عدن قن ايدو سالك 


في 


3 ددن 8 ١‏ تدانا” فاق3 م عأم 


17 همذى زما ا كنك 


ددا عالم 
لها 3 

و اين قصه لتسرو 0 أاييك شذيد 

دمر رور كك دردةٌ امون 


شبك مم 2 9 | جك ا تبك الى أ« 


جو در 58 جندى وال لشكر وسيد 
اوقا كه أن "ايكيا محف تيحن 
به عند وال تون در رسيد أن نهنى 
5 برهمى ا اودأ بد دبوشو 
''سران مح .5و و لسعو كتكايه نت 
يس أن برهن داد اورا خبر 
ريك" كن تن الوك اسلو او 
اخاوروون الماع موجن تو اه 
وعيك اسشف دو ملىف نقد وسادان 
بأس_تردة هرسويم هندو بساط 


جذان ا ند مشخول نوش عقار 


عجو أيركا ز هندو شنيد اين خبر 


شكس *»ه ‏ بسي لشعمم بداشكوك 
به يوشسشس كمر بسب كه آنا سد 
سمو حجمله ورايان همو افسر اسنت 
شود ملكا ما 5 مني وسان 
دى. بايد أكذون بم تصدشى كشيد 
5 لاا شد 


كه ايبكا جه إلمدى درانجا كلد 


لشعرش به كنم 


5 و 
برو افرينكرده و رايش كزيد 


: رما ا 
رورس جها ذخ دسا أدك رون 
5 
ف 
00 كذك. الشبدع كشساوى 
١‏ وم الوص كر ذنك_ه 


يديك ه«أول أزشك شاى رفت يوش 


ده 
كفته 2 ”” بعكو تصهة حال خويش 


شه أن 57 اسن يوام 9 كشو ر كتجاس -. ج»» 


به بيششس به صد عحجؤز بلهاد" سر 


1 
ا 


ب صاحمر أ م 


سك روذزر هه دكر د اث 6 


فى اذان 
هو شيار .6 


وزان يس بتمفتعا كه 17ل سركشان 


مكدر ا كه ذاص برد 


“ديك امروز إكر دل به هيجا نبيد 


اذ فزا 


”ز افواج هندو برآريم كرد 
كنار خالى كليم اسن دياو 
” وى فرقد علمهاثم أسلام و 


لجو موق ان :2< سف براريم نام 
شئيدم جو ايبكا به سرلشعران 
همان جيرة ! لتقسص سرفراز 
اختر سعيد 


به يمس شيهنشاء با كووكهران 
شهشصض بارها داده تشريف خاص 
يسر خوا نده ايبى مر أن تركف را 
عجصلب بندة كز لطفا يروردكر 
فرض أن كه جون ايبكف جيرة دسث 
ابا لشعر خويصش جو باسقان 
شمليدم كه إلتضمض ديوبند 
كه “|امروز ماثيم و دشست نبرد 
“جو شيران ز ييلان نتابهم سر 
”بقازيم بر راك هلدوس_خان 
اوطان 


َس 


ل" كفار أتش زنيم 


1 هرد و كه . ف عشق '' 


0 


جو وسخم نهد سر به كار وفا 


مرا ا« و بهكعاه يارىدهيد 


بعوشيم از جان به كار نبردى 


وسما نهم جون لكر «وصطنا 
به دنيا و عقبى بكعيريم كام 


بعرد أ نصيصحت يزو هس كنانى 
كه ايبكا به فرمانى شاهشضش خريد 
تهغها 


كه بود س به هر معركه دور قصاص 


زدة همجحو 


كتذ اووان 


بدادشس خط عتق *» فرمائروا 
شنيف أزاد ييص از خداوندكر 


به جان كه يهسشس أمدك5 بمدا يو سمت 
بكفنت از لتصيحت يي دا سغان 
ينغا به 


صغدأر فيرو زمنكد 


ذَ افواج هندو براريم كرد 
جو ييران ببنديم در كين كبم 
بكجريم اطراف 


درين يلاك اسلام ظاهر كنيم » 


اين بوسغان 


و لذن 
جو بر ايبىف | لتتمشس اين قصه كفنت 
دكر سر كشان هم د دان كار سر 


فرس رانك ازانجا به وسم فزا 


خروشالن جو بر فوج هندو رسيد 


بر افواج هذى و يكم هو زدنلك 


يكل أححظءه تركانى هند و شكاو 


- 


نكاد نلك قر صت درآان د متك كين 


شئيدم همان راسم هندىى ديار 
كه كس باز كمكنات از وى نشان 
ز هندو كس زلده زان جا ترقت 
بعشكند از هندوان خاص و عام 
وا فاشاح أده هنصكد و انك ييل 
ز أسباب هندو جه كويم كه جند 
دران شعب همانجا فرودأمدنك 
دكر وروز صفدار فذورى رسيد 
ازان جيركى مانكد اندو ش_عكفت 
وزان يس بدو خلعت خاص داد 
به | لتقتسش وأد و ديكمر شسرآان 
دكر 


” جو دست به تاراج هندو ترا ست 


7م 4م 


6 هر دو د ضع ارج 6٠‏ 


0 


دل ايبى ازعيش هجون كل شكفنت 
نهان ندء» و يس ايبىف ناموو 


سياهص همه تهيغخها بركشث_يد 


بس تيغغم بر روث هندو زدلك 
صفا هنك رأ هبجو مردان كر 
شكعستند شان از يسار و يمون 
علا افق كم وان روا 
مكر ل سير كشت دو كشككان 
به هرسوث تركان خراميده تفضت 


كرفتند ‏ أسباب 


زده لشعر هند طبل رحيل 


در فقذكد 


هندو تمام 


تركانى “فيروز ملك 
به نوش صم و ساز رود أمدند 
سبعدستى ايبىف يل شليد 
به صد افرين در كنارص كرفت 
به دستصش يكم بوسه ز اخلاص داد 
جهان 


بغرمود ‏ تشريفا شاد 


بعفتء ” إلى سرافراز كشوركشا 


همى تاز هرسو كه جلدو ترأ ست 


وو 


”يك بند5أم شم ز خدام شاه 


در 


دن 
نهم آر قورت شاه بشسها ددم 
دد 


به 


”وكرل مرادست نيست أن جذان 
ازأان يس معزالدين ا شاه راد 
به هذى و سان مما ثم خووشسشس كذاشات 
جند كاه دران تخصت اك 
سه جار 


وزآن بس سيه جانب طوس رانك 


ديار سرخس و تواحى طوس 


ب هم ل ددر اطراف أن مردزار 


11 


فو 
دمارى براور ز كفار شوم 


يعن 


مر 


يعنت ايبعش مذاح و دعا 


جه احيزد ز دستم كه كاررارت 
مرأ|ا لطفا شك كرنى امير سا5 


دن 


الى انحكيا بكم خالعمت خاص 


- 


دأاد 


وزآان يس سول دزنين أهنك داشت 


لز وك بغر هود رايات اح 
لمحنجود ا ل خسصر 9 3 2 8 
قو "إأقضائ ان ملكه د ماك يمانت 


اقبال نازع شكا و 


دكر 


يعرد ل 


كرنفك به هر لمر ل 


60 


2 سر كشان أ كشيد - ب دأم 


وسيدنى ختبو ونا دن غيات الل بيى «حمن سام بة معأ لد بيبى 


متحين سام و مل غور به حوالة غيا ث الدين متحيود 


بكر همه شك بود ب صل فراغ 


هر نو تسدشع 


. ١ خويشم‎ 


ىم ا كشك ول ا اه ألاغ 


به صد خستكى كردن يابوس شاة 
حجان بعذشت و نزديك برد 
زدسقتص يو بستد» شك أز ددا ست شاد 
به دست كود أى اه أن شاه راد 
همى حو اند وازديك: خون مى فشا ند 
قباكردى جامه برآورد 0 
بينقاد كريان به خاكا أز سرير 
كه ”” بازوثم إقبال و جاهم شكهست 
فهاث! لك بين أن شاط عالم نمائد 
” تهى مانك ب ذات أو تضعت غور 
“”ز كياتى سفركرد أن يور سام 
دل شاه غزنئين درآن دوزكار 
كه يكاهفته بر خلق تلمون روه 
روان كرد لشعر بر أهنىف فور 
به محيود داد أن بروبوم رأ 
فياث | لدين اووا لقضب كرنى شاك 
بكنتص كه ”از حد يست و قرات 
” همى كهر 


كا مس 


درس 


وخ 0 


درآن عهث بسيرد ميلك فرأات ' 


037 


يعر نامه بس كرىه عذوان سها 5 
به دست شهنشاة كريان » سيرد 
كه علموان أن ديك يكسر سهاة 
جو أشفععان 0 نامه كشاد 
جو مقصود مفسون أن نامه خواند 
بمينكند بر خاكا آأز سر كاه 
همى كفمت هردم به شور و لفهر 
فلكا دولتم وأ كلون دسستا بست 
به عالم بجز جات ماتم نمانك 
كنون ساميان را بود زرنه زووا 
كه بودست در دودمان نور سام » 
ز مرك برادر جذان شد فار 
يس از هفعة أن شم نامجوى 
فروشاند ازان كشور و بوم ششمور 
كه بود يسم شاة مرحوم رأ 
كه ديدش سؤاوار تضت و كلاه 
ترا كرد ام مرزباى تا هراك 
همى كوش در دأد هيبجون يدر» 
كه بن يور خواهر مر أن يادشا 


كه دو جبيغخشض ديد نور نجات 


وزان يس خداوند اقبال و زور درأمد به غزنين ز اقطاع فور 


3 هردو نسغء '' كرمان 2 
14 


| هردو نسشضنا' زرو زور - 


44 


قصة رن كردن متحين بختيار خلجى أز غؤ ني 
وعزيمت كردن أو جانب هنىوستان وكرنتى أو 
لج وى 


شلهدم ز مرغان أن بوسغان 
به نهروش نصرت يس از ترك تاز 
بفرمود ذا عرض لشيبر كننن 
همان 


تاي دين يلكز كا ما و 


مكدر عاورض لشعر شاة بود 
ره كرد ييدا كه هر خاص و عام 
ز وقهتا سصر تا نماز دكر 
جو فاوغشد از لشعر بيشمار 
بسخن 
ازان يس كه يستنكد هر دفتر 


زذث 


محميث 


بغر مو د دفاتر تمام 
همان سركص بضتخيار 
جو يس أمد آن سركصرٍ نا مجو 
كه *” بيكة رسيدسست سرلشكرى 
”جه كوثى تودر بابس اس سرقراز 
جو بشنليد يلدوز در خشم كشت 
يعنعاء ” جنين كس كه در عرض هم 
هبان به كه درحال دفغخر كشند 


يه جون شا غز هن ١‏ همد وو ستان 
6 


سايبانز به صحرا زننك 


كه 


بودسسمتبا يسركواند5ة شهر يار 


به قرمان كسرو اطاعيت لبوك 
به يكا روز دو عرض أيد تمام 
به عرض آمد افواج شك سوبةسر 
يس آنه أن يلكز دون شسكار 
كه در عرض آمك عساكر تيام 
يسآامد مكير صاحب لشكير > 
كه بود سلت صندار خلجى تبار 
يكنتلكى يلدوز حال 


رأ أو- 


ببسخذدند هرجا كه بد دفتررى 
كليم از ييص دفترىم جلند باز؟و» 
مزاجص ز كرمى آتص كشت 
در حشم 


بن 
به نامس روآن خط رد دوكشند» 


خط 


- 


ز فزني همان ووز با خهيل خويس 


١و3‏ كك ين لك بر نام أو 


دخ أورد در سممت هنى و سكان 
همى خوا ست أن صندر ياكادين 
كند جاكرى راسج سلتيهم را 
هم آخر دل أواؤين الم سست 
جتور ‏ مركب جهاند 


در اقصائ لعهنوتى آن سرقراز 


يكايك_ ذ 


شليدم 
متحتمل 


درآامك 
وي ” سوداكر ى 


دو 


دران بوموبر 


أمك از سيسقان 
بس اسب تاتار و ديباك جين 
همان كعهميه آأين حجر جون شنود 
همان لحظم أز قصر خود شك سوار 
خبر نل كه اين عالمر عشوة كر 
فرض جون برو آمك إز قصر وا 
شنيدم جو در كاروان 
تكستكون 


بدان نا 


دررسيك 
يك | تعبيه | كردكبود 
درايند از هرطرف 
جو تركان به هذدو لهادىنكد دوست 
ده داء 
جلك 


كروهم بماندند در 


زما نم بعرن ند با خصم 


599 


جو مردودشدك أن يل نا مجو 
برون أمد و را"بعرفت يهيهصس 
شنيد م و من درين بوسعان 
كردد 


به معير - درأآان دز شود يادشا 


جور سكو نمت كزين 


بي 


دكركونة انكيضت وان دوست 


سوث كشور كور يعسر براند 
يكايك درآامد ينم تركاتاز 
كه كردنكد كيتى كران تاكران 
ببردنك بر لكهميه أين خبر 


بهاورهك بس ركخلت ‏ قهسشكران 
فاق رون اوه اوهو رفون 
كه صفدار أن جمله إاقلهم بود 
بدان تا خرد لخم ازاهر ديار 
نهفنت أسستا سوداث ديكعر به سر 
سوتٌُ كاروان شك عزيستكراه 
محدد به ييشص ننائس كشيد 
به ياران اآزان وو اشاوس نموى 


بسازند مر هند وان و هدف 
بينتاد د فوج هنك و شكس مت 
بعشتذكى با تركا وحشدتكرا» 


دران حجنىف شد يك زمان دورلف 


دليرانى خلجى نؤزاد 


هم خر 


د دوآن ملكا شك يادشاة 
نيدم ز لعهلوتى و تا به جمن 
به نهروش اسلام و ار بت 
بل هركرا 
وك هركرا حجشم حك كش_اد 
كمال بود 


برشت يارمى دهد 


جو در عقل او دأ 


به خاى كه دسل زنك زو شود 
به دامش فتكّد مرغ دولت مدام 
بياء تا جو مردانى أزادةرو 


أسياب 


2 


يسوزيم عاك اجام 


درسنسن (ر# برانهم قلاش وار 
خوريم آنجه داريم2 غم كم وريم 
جو مستان دريسن باغ هرصبحدم 
جو مست از تماشائ بسكا شويم 
بكو تهم هلكا م عشرت همهناسثت 


بها ساقياء ده يكم دور راز 


|» 


برد ند يكا حمله جون تلد باد 


اسيره آمد آن راس بر بيحتيار 
جداكانه مامص شد و تهت كاك 
عيان كرد اسلام أن ياكدين 
فراوان به دست أمد | تاي و تمت 


به دهرش خدا 'كامكعارىدهد 


0 واه قال بوذ 


درينى 


سس 
همهم كا هايشس مجس ىر شود 


زند كام دايم به صحرال كام 
رويم اندرين كاروان يكرو 
سحناويع. ا اقرف :و السحيلم 
مر وأرههم ‏ آأز غم روزكار 
كزين ر بر از باغ عالم خوريم 
زنهم از براتل تماشا قدم 


زمين جرعةه و أسمان جام ساز 


مهم ده كه از سانفر اولهىن 
ووه فرق از أسمان تا زمهن 


2 هردو سغة 7 إسيراى” - 


[عد هن" ملام ترااسي + 








١> ١| 


عَرْ يهمث نعود نى سلطا ى معز أ لك بى متحيل سام 
جانب خبوا روزم و بلض” و وقت با ؤكشتى در حدود 
هنى وستان مي لكردن”2 و شهيد شدن أو 


شليدم معزالدين آن يور سام 
جو تاريض در شص صدويكا رسود 
به خواوزم وفمت وسبك بازكشت 
سول بلص لشعر زر غؤنين براند 
شنيدم بسم كشيت شان دو نبرد 
وز آنجا درامد به هندوسغان 
سيه را بر هنك فزئين كشيلد 
يكايك يكم ملحد سىس بيدريغ 
جنان شاه وا زخم كارىى رسهد 


شهم بود الحق حليم و كريم 
هزار مدو يبل يان جمع كرد 


شنيدم كه روزى هميان شهريار 
كه “اندو خزانه ز كليم و كهر 
همان خازن آركه به شاك كزس 


يننا 41 22 || 2 خسم و 3 مما 8 


د اقطاعٍ فزئنين هبىرانك كام 
دكرباره لشكر كشهد 


جو زين قصه ماه سه جاو ل كذ شت 


ذ فزنون 


تركاى كاقر بسسم خون فشاند 


صلم كرد 


هم از حك اقصا اين بوسغان 


هم أخم جر أن مدا ثنه 


جو دو منزل شوم دمهيكا رسيد 
تيغ 
كه سر سو كلزار حجنت كشيكد 


بؤدى بر حر شكء: 5م بار 


شد از لشعرص عالم يايمال 
همه هنك ازو دار إسليم شد 
به قوت صحيم :و به هست سلهم 
همه عبر أو وقتفا اندو نبرد 
بيرسيد از خازنى وراسغتكر 
جه موجود دارى مرا د" خبر» 
بق اسم أو اسميعهل امون 


“يعر روز سلجيدم الماس (أ 
” ملى يانصد آمك قؤزون بر هزار 
”كلو الى شهنشاةء كوهرشناس 
هه حال كريه جهان را كرفت 
هم آخر ازين كاروان ولخت بسنت 
ز شصش صد دو ساك جو افزون كذ شمت 
كيتى بجر نام نيكس لبود 
تو كوثى كزين بزمكه خاستاست 
به هر جا كه صاحبدك هر سحر 


|! 


كه از هر كهر بيش دارد بها 
بغهر از زو و كوهر شاهوار 
نقوك دكر هم برين كن قياس » 
بإ “كو اق ابوات يوا فق شنتعنيت 
1 عزم يكا جو نبودش به دست 
كه از داو قانى سقرساز كشت 
لمردسدتا هركو بدينكونه مركن 
به بام دكر مجلس أراسكتاست 
به يادضص بكويك به هر دوم و بر 
نافةة مشكبيز 


كه شد باد آذ 


به وقل جنين مردم هوشهار 


قصةٌ مملكت. تاب الديى يلدز و قطبالديى ايبى 


جنين كفت يير قفسانة سرام 
ملك تاي دين يلدز أن مرد كر 
به طفلى لختريدش سيهدآار رآأد 
سيهدار رأ جون تبوى سلت يسر 
كه خود جون برد رخت زيل كو جكا: 
ولمكين ‏ برين 


هم آخر جو صندار در يردة شد 


راك ياران نيوى 


كه جو شاة فز نين بشد زين سراس 
كه بودسمت يسرخواندة شهريار 
وزأآن يس بدو دخنت ايبكا بداد 
شنيدم جلين بود شه رأ به سر 
سان يلدز يل بود جام شاك 
نهان هر سر شورشى مى نمون 


جهان را دل از مركص أزردة شن 


يس از ماتم و كريه كارأكهان 
شنيدم به محموى فرمائروا 
نبشكلد قصه يس أز ” و شور 
” شهخشة ازين كاروان روخش راند 
# تهون وانرائن ١‏ تدوين قت 4ه 
” سران جملة جشي به ر: ماندةاند 
”زراك كرم اين سخضصن را جواب 
فهانك] لد ين آن شاة متصودرا 
جو برخواند اين قصة اليد ير 
” جواي نويسد بر اهل سياة 
“بعرديم 


و 


أزاه أآن شاه ورا 
هم أن قطب د ينا يبف واد وأ 
”“بدان تا كذن ضبط هذى و سكان 
شنيدم جو زان شاة اختر سعيد 
به فرمانى أن شاه فيروزبهت 
به غزئين جو شاهان فغورى نزاد 
قباجه به ملقان برامد به تضت 
هيان شمس د ين در بداؤى بماند 


دوان وز فرخذدل 5 هر يادشاه 


“ا »( 


و 
به يلدز بدادند اتضت. شهان 


كه 


و 
بل _س 


15 برأدد قننذاة و 


كه “الى وارث ملف فزئين و غور 
كزون تضتا يشا خالى بما ند 
بنرما كه بر سر كه كيرد كلاد 
به اميد فرمانى شه ماندةائن 
ببايد كه إيدر فرستى شخاب» 


كه بودست دو غوو قرمائرواس 


و 
بنرموى تا ”در حكاند دبهر 


كه يلدز به غزلين بود ياد شاه 
بداديسمسصس أ أفسر و ؟« رأ 
يه لاهور 
كند باغبانى 


كرديم قرمانروا 
دران بوسغان 
به غزئلين و لاهور قرمان وسيهد 
به لاهور أيبك برآمد به تضنت 
همان تاج دين تاج اير .سر نهاد 
ىه بخ بندةٌ شاه فيروزبيتهت 
به فرمان ايب هبان ملكا راند 


هى واند ملتكمل به هر تهت5أة 


كه ناكا» دووان بر أثمنى خويصس 


رسانيدء دو لذت نوش2 نهصس 


|») 


اختلاف افتانن مياى يلد ؤ و أيبعا و منهزم 


شنهد م جو بكذدشيت ساك سه جار 
كشيدند با يكادكر تيغم كص 
در اقصائم ينجاب أن هردو نهو 
يعم لشكير از شهر غزنين براند 
مصافم| 2 بيكعردنى | با يكادكر 
جذان خون دران حربكه ريختند 
بعوشيد هريكا يم خسروى 
يعم (<أ دو كشور مسسسلم شود 
شنيد م هم أآخر يس أز جنك سفت 
جو افواج أو دو هزيست فتانى 
از أن جا به كرمان كريزان برفت 
هميان قطب دين ا يبك نامداو 
يس از غارت بلعه كينوضواة 
دوامد به غزلهن برامد به تهت 


جبل 


ذْ كر مان هيان يلدز يل م سهد 


روز أ نجا همى وا ند كام 


بدان رق كن دشمن شكسبت أ ولاق 


كه ناكه به غؤثين وسهدن 
شط ( :1 


/ 


نهاد 0 


همان ايبكا و يلدز شهريار 
شدة هردو باهم خصومت كزين 
كه بودند ‏ شاهان كشوركخدذيو 
ز لاهور ديثمر فرسسى برجهاند 
ز خون غرقكردنك أن بوموبر 
كه طوفال از كونى برا لكعيخخند 
كه خيزد ز لاهور و غزئهن وى 
خصومت كرى از ميان كمشون 
زيلدز دراىن دشت بوكشت بخمت 
به راه فرارص عزيمست فتانى' 
دزموار و محمورا و حهرآن برقت 
جو فيروزشد اندران كدززار 
رواىشد ز ينجاب در تضتكه 
بر آائيى شاهان فيروزبهت 
جو بركشيت أزو دولت تهزكام 
به كين خواهى خصم لشعكر كشيهد 


هبان ملك وفته ب4ة دسرمت أورد 


بجز عطف ايبكا كزيرم نديد 
| ' مشنول” مكاسب مى ثياين 


نيارد كذشتنى درو 


هنان أايبكف يل دوان دأ" رفت 


هوم 


ده 


ه 
دكر باو يلدز ز يارىى بحمت 


همى و اند ملي 


درأآن 


بخوا ند همى ” سلك سو راع ”” نام 
مكعر يكا سواررى و يكا آأآشةر 


به لاهوو يكعسر خرامهد تفت 


به دارالضلافه برامد به تمت 


تضنت 5 


هبى كفت هرلحظه شكر إله 


ك١‏ لاهو وملىكف كرفتى أرآام شك ابى اييىف 


شنيدم همان ايبى ديو بنك 
در لطفا بر اهل دانصشس كشاد 
همى رانك مانم دوآن مرز و بر 
ةعورو كشق و مفو تدراذ 
ز جوكانص فرسودة كوثمزمصس 
جو بكن شت ازين قصه سالك سه جار 
به روز آن سركصس نامور 
شنيد م كه جوصن دولت ازوس بكشت 
ز بول دبافت دوماغص بسوحخت 
بعفداء “”ازيى كو دبافستكران 
بكفت اين و زان جا شتابان كشت 
عوانان ‏ به كوكم 
كه “”زين كوجه بليادها بركليد 


لك 


به لاهور جون شد سكونت يسلدى 
كسم را ز يكالكا دوم كمندان 
يكم ملك فزئين خارص به سر 
كهس عزم ميداآن و كاه شار 
تبى كشضخه أز صيد روت زمصس 
دك 1 زد ع دوزكار 
به مهدان همى رقت بعد از سحر 
به كوث وباغمتكران مى كذؤشي.ت 
يه اتص أز بهر خختودى برفروخت 
بكيرند در كوك 


به مهدانٍ معيو د 


ديكر مكان ». 
د مساز كشءت 
وسانيد فرمانى شاة جهان 


سكو لمك ب سركوم ديكر كليد»» 


مكر بد دران كوثسم بيحاصلان 
كرفة دباغتكرى را به يهش 
به كوشصس جو افقاى بالق عوان 
بعفغا كه ” جو شه بها ميدآن رسد 
” جو داريم فرصت درين كاروبار 
ازين كفت وكو جو دوساعت كشت 
يوم فيان :0م تأ سب كنان 
بكلنكلد2 ”شه جو به ميدآان ورسيد 
” همى تاخت مركب به مهدآن درون 
”جو شد نوبت ماندىء» شهريار 
”بجست از تبش رخص يكسر شتاب 
5 
به جون دوايد أوان درحيل 
نهسن أن كه حرصص فزايكد مدام 
ازاى ‏ ملك خر سند يس كم بوك 
دكر أن كه دلهام 
فرض جون كه أيبك برقت أز جهان 
شنيدم كه أراموشاة كزين 


د لفستكان 


يس از شه به لاهور شك شهريار 
سر جلد روز برفت آأز جهان 
شنيدم جو يلدز شنيد اين خبر 


هرا دو د فعا ' 5 


|>١ 


يى بامرادى ١‏ صاحبد لان 
فدبافت همى دأد مر نفس خويش 
شدش روشن از حكعم شاه جهان 


مداريد بهيهبوده ها وا ز كار 
اثرهاتل انفاس | ا١ظهار‏ كشت 
ز مهيدان وسيدند خلق دواآان 


به كو باخخنى دست جوكان كشيكد 


هى برد كو از حريفان قزون 


خطاكرد أز مركب رأاهوار 
بماند»ه يكم يان شه دو ركاب 
كرامى تنش جان به ايزد سيرد» 
بتوانى كرفت دليل 


شود مامس أز مل كيتى تمام 


طلبعار ‏ ملكا دكرر هم بود 
مال و توان 
بعردند دقل ابه رورسم سهان 


بيازارد 


أز زور و 


ندادهشص) وك فرصل «وزكار 


كه شك ومزاحم جنان بوموبر 


1 '' انفاسش '“' مناسب مى ثيايد 


سياس فرسغادن أن شهرمرد 
وزان يس ب» لتعسص نامدار 


. 5 


” نواحى للاهور دو حك ماست 


تو بايك كه إيدر نهارى سهياة 
“برانى سيه تا يه دريال شور 
شنيدم كه بيلك ز سو ثم سين ذاين 
وضاداد إلتضص كا مهياب 


همى بود تاثمب به عهك م 45م بسرت 
شنيدم به نؤديكا أن ووزكار 
ز خوارزم فوج به غزلين وسهد 
دو زا كه فتتاى 


يكم شسور نهر 


و 
جو يروائل يهكار» يلدز نديد 


و 


- 


| >" 


تواحى لاهور ‏ و[ ضبطكركد 
فرسعخاى يكا جغر كوهرتمار 
كه ”اس مرك دانالم وروشلضمير 
جهان كير بر كامةٌ دوستغان 
دران حد حشبهائم بيحد ماست 


همان سو بسانزرئى يكم تذمنكاة 


بكيرى همه ملكا هندو به زور»” 
فرسقادى جقرلى و قصك حنمن 
وفيقانه بنبشت بر وى جواب 
بيه وك يلد نوالود دست 
عهان كرد لعبِم ‏ دكرر دوذكاو 


يكايكا دراى تتحصماكه سركشيد 
تو كوثى كه أتص به خركه فعاد 
ز غؤنين سر أندور هزيست كشيد 
آمك سراسيهمهةواو 


به لاهور 


حس «يود سباك دوان ,كوم وير 


قا تققد بوه ابا ميويت كر 


خبر وكات أيبىف و سيداى بك شمس أ لد يبى التنمش 
ولوس او ابر نحق؟ «١‏ وهل 


هردو لسغم " ييكان 7 


1 
يعر هفته دو ماقم أو نشست همى زنى ز أفسوس دسل بيه دست 
بس ريخت از ديدها جو خون دكر روز زد ساييبان يرون 
سيه از بداؤن به دهلى كشث_يد به يكا هفتاه ىر مقصك خحود وسيد 
شنيدم كه دهلى دران دوزثاو يع بوه از يركنات ديار 
كروه دوو ساكن از مويدان كه يودند عياف هلد وسعان 
ملك شمس دين جون برآن دز رسهد ١‏ سوادش همه عشرنسانكيز ديد 
بس حصن ر| وصفا بشنيد: بود فزورتر أزان ديك كقصس- مى شذود 
شنخيدم مر اووا در اقصاتئث هند همان جايعه كشيت خاطريسند 
درو كرد بر وسم شاهان جلوس > سران كرده در بيعقص بيايبوس 
جمي ( وأست خسرو دران يايعاه يرأ مد و حبر سييك و سهاة 
بدان تا يعيره سياة و سييد ايه كيتى خورد بر ز باغ اميد 
جلوسس درآن تخت سعودى ‏ يقين دآن كه در شش صد و هننت بون 
شنيدم كه أن خسرو هندكير ‏ دواى ناحيه شك سكونت يذير 
اذان دوز باز آنى وباط نعيم 


شك از فر شه تضلتاد عظهم 


جنبيدى سلطان تاب الدينى يلدؤ أز لاهور 
و عؤيمت كردن سلطان شم سألديى أز دهلى به قصى أو 
يعم وروز ييكم درآمك جو بان بر ايوان شه اول بامداد 
ببردند حجاب اورا به ييصا)) بيرسيد ازو شاه فرخندى:ةكيس 


جو بشنيك ييكا از لب شهريار حديش جو ماء معهن خوشسكوار 


9 
به تعظهم شه بر زمين سر نهاك دعاكفت و أىكة زبان بركشان 
بعنعا كه ”اس شاك هندو سقان ‏ هسىآأيم از جانئنب > مولتان 
” قباجه به ملقان است بر جالم خو يس نه مهد به يس دأرد و ل به ييشس 
”ز خوارزميان تاج يلدز شعست | هسة ملكا فزئهن برفتش زدست 
*ز فزني شكس<*» به رسم قرار به لاهور آمكث > سراسييهوار 
” سياهشس كه در حك لاهوو بود به دل دادن شان 52-500 
”وز آنجا كنو. لشعر اين سو براند ‏ به قصد دياو تو مركب جهائد 
” رهاكردمصسشس من در اثناثش وراك به أهسعمى موبرانكد سياءة” 
جو بشلهد اس قصع و!| شسمس دين طلبب كرد لشعر كشانٍ كزين 
همان روز مهر از خزانه كشا به اهللسيه مال معهود دان 
سيه رأ دكر وروز بهرون كشيد> خروش سوياهش به كردون رسهد 
همى راند منزل به منزل حشما هواخواه او جمله خيل و خدم 
جو لث_كر به حن ترايى وسيد > سه فرسنكا زارجا عدو ر!| شنيك 
سيه كرد هم در ترايى مقام جو بشلهد آن يلدزاز خاص وعام 
كه تمن لدو اندو ترايى رسيد بر اهنف ييكار لشليعركش يد 
شنيدم سيهراند يلكز شاب بدان تا شوى بر عدو دستخهاب 


دكر روز كه جرح كودكافريرب-) برأورى يكا كوه زرين ز جيب 
دولشحر وسيدنك أز هردو سو 


بدذان ا هند و سكان شمس دان قفرسغخاد يلد زر ورسوك كزين 


بدو كفت» ان شمس دا ين رابكو تت 
“دتو دالى كه إقليم هنفد وستان 
”*به شاه درو من فراخورترم 
”*اكر قطبايبكا زمن سر بغقاقت 
”*به غفليت وسانيكى مارا كؤنكد 
”*شليدى كه ايام با أو جه كرن 


“*ملم جاثل فرزلك شا" عجم 


ور و .هس 


4 حود بذد كي بند كان شهى 


| 


و 


نيا كان 
**“سزى كر بر ايشان برانم سياد 
7 وليكين 


«**اكر زيركى سر به قرمان درآد 


ترا أى كردملدمرد 


”*وكر ذن هم أكلون درين انجمن 
جو شس الد ين أن قصة رأ كوش داشت 
نجمكياكد أز نقاب 


روت وحشت 


فرسعاد: را كضفء ”شه را بكوم 


”كن شت أن كه ضبطش به مهرأا ث بود 


ددو 


ور روه 


و 


وكر ان به غزئهن دريل دوزكار 
”' نشايد درو شاة خوارزم و غور 
”جو ملى جهان دو تغلب فثقاى 


”* نكهري جهان را به مهراث و لاف 


+>ا! 


كة أمروز در وس تو داربى مكان 
كه بر جال 


داووم 


و شه 


به فزنيهن براش خصومست شقافمت 
هم آخر سر اندر هزيست فككرند 
تو هم كر نه غافل از ما مكيرد 
كه هم تضتكه دارم و اهم حشم 
ز اقبال من هم مير أكهى 
بعابند كردن ز قرمانى ‏ من 
ادب شان كلم هم به شمشير شا 


نشايك كه با ما شوبى هونبرد 


مك تير بر خويشتنى (وزكار 
يبهلى كم افوا من 6 


نشد تيرة جور قوت هوش داشت 
به نرمى فرسغادى يروك جواب 
كه “أ ى شا و شبزادةٌ نامجوم 
كسم واسمت كو بيش دارد توآن 
قلكا دير شد كين مرأسم ربود 
هم از آل تركان سزؤد شهريار 
مكر أن كه ملك بكيرد به زور 
جهان جمله سر در تغلب نهاد 


مكر أن كه تيغسم زني در مصاف 


1 خوش كنت أن بخرد هوشمند 
«”” دو شهر كر سنه اسمت و يك رأن كور 
«*دىكر أن كه كفتيم اس شير مرد» 
دمن ٠١‏ و لابقا قصيدوت "درا اققام اسهاء 


ور و » 


تو 
«*هم آخر شعستى زاخوارزميان 
”< شكستى همأل عهد ديرين خويش 
*«كرت بوده دسل به كار وفا 
”* من آين عبد حود كم شكستم هلوز 
”*بيار انيه دارى زصلم و ز جلف 


051 صلم » تذها ب ميد ان درآه 


ددد ]| 


زين سوك من هم به مهدأن وسم 
'”” بكيريم مر يعد كر كنار 


رد 


رأ 
:وزانىيس بييجيهوم هردو عنان 
دد ديم هرسال 1 جان بود بر قرار 


وكر خود ندارى درينكار را 


07 ريم ىه 


و دادار بخشد ظفر 


** وز أن كس كه بركردد | مروز بعت 
جو بر يكز اين قصه آن يهر كدت 
جدان فول وحشت ببردسشس زرأك 
نه در مهمله ديد و لهم مهيسرةك 
صلهة ذآاراكت 


١١١ 


فو ارات حم حو ييل الجعيرد 
كباب أن كس راست كو راست زورء 
' نشايد كه با من شوى همنبرد» 
تو كردىى به قصدم درين ملكا رأه 
سيردى به من جر كوهرنكار 
قصد ديارم ببسكى ميان 
جني نايد از مردم سادىةكيشس 
5 كشور خويص كردلى رهاب 
تو كشتتى در اقطاع من كهنهتوز 
كه در هردو كارم نهابى درلكف 


به 


يم آشتى شاد و خندان درآك 
به يكاتن خرامان وو شادان وسم 
نماند كس وا به دل خارخار 
تو لاهور و من سوم هندوستان 


بر يكادكر يادكر 


كريحم 
ل كوس و در قللب مهيدان 50 
به نصرت نهك تاج زوين حت 
به ملك عدم بايدش برد رخت ٠2‏ 
يعم حرف ازان داسقان كمنهفت 
كه زنى كوس و فرمون جليد سهاة 
نو تس سد 


بجتبيد ‏ وون سروم اذ يوسكان 


سيهه»ة را بزن 


هم آخر جو أن تعبيه ويد خام 
برأ مد خروشب ز هندىى دراه 
شفخيد م كر أن حملها م درشت 


و 
جو يلدز سر اندر هزيست نهاد 


كروه ب دنبال أو كين كرا 
فرودآمك از اسب 9 شد ع نماز 
كر فتزد اودأ دران صرغؤاو 


دران روز بسيهار مرك كزين 


١١ 


بعقنعا كه اشعكر يجنبد ‏ تمام 
دم تركا متحبوس شد هم بناا 
كه ييجيد افواج يلك ز عذان 
سواران يلك ز لمودلك يشيعت 
شنخيدم كه دو حد هانسى فعان 
جو يندز رسان ديد آن قوم را 
وسيل نك كردان كردن فراز 


شده لشعر هند در ترك تاز 


وزان تا ختنى كشخه بابرك وساز 


دوألى شك سلطاو شمس ألد يى أ( ترايى به ملثانى 
به فصى تباج و غوق شىى قباجه ىر اب 


جاين قفتم جون شمس دين رأ دويد 


بغرمود تا يلدز | جهره (أ 
وز أنجا به شهر بداؤن برند 
و أن يس سيه از تراينى كشيد 


جو نزىديكف داوؤى د رامد سياه 
قباجه بجز يلكا جاره نديد 
جو موجود شك جملهة ساز تلبرد 


همى خواست تا يكذرد رود أب 


ايزىد بجااوريكد 


يندم 


شدعر 
نهند أهلين بند بر دسلت ويا 
به دسسيت عوا نان دز بسيرند 
به قصد قباجه به ملثخان وسهد 
به ماقا رسهد اين حكاييت به شاك 
ز ملغان سية جملءه بيرون كشيد 
به هرجا كه بن زورقه جمع كرد 


مصافض ‏ دهد با شه كمهاب 


- 


جو موجوثت أشن حلم سان نبرى .....به .هرجا كعي دزو و جع كردن 


لهس كو | سمت تا بعذرد دوك إب 3 


دكر ووز سر زووقه شك سوار 


زمانه يك كك آنجا نمود 
روان غرق شد اندران جويبار 
اناه 


ندارى * تو كآاو-ك دكر 


يعم را كلى غرق در جوش أب 
كه أز دست اين وت أن ذا برى 
كه أز عاتم اين كنى سور أو 
غرض جو قباجه درأن دروزذكار 
شليدم تمامى سران سها كا 


دل آز جانمب أو بير ىاخخخند 


دكر ووز أن تحفه از مولكان 


با 


دل شاه از يكا جبيت شاد كشت 


دكر و5 دومش دك 0 كار أكهان 


وك همل دذران شهر ها ثم عظوم 


وزان يس ينى از سران سهاة 


رخأورد در جانب تت 5 


جو در شير امد شه . تازةرو 
*' سه ()))' ثدائى"' ‏ 
0 


عصافر -- دهد با . شي كاسياب 


سيهة كفنت عبرلاكلد جويبار 
همان زووق كاندرو شا بون 
همينى أسست بسم شهوةٌ روزكار 
شكاورىم دكر| 


مكعر هر ؤهانم 


كه از تيغ اين فرق أن بردرى! 
كه أز ظلمت أن دهى نور اوإ 
جويبا, 


جو ديدند شد غرق در جوم شاه 


به تقدير شد غرق در 


هصن قصه را تحنة ساختلد 


ببرد ند بر شاة هند و سسغان 
كه يي زحمت خصم بربادكشت 
كه روزك برو هم سرايد جهان 


جو بكر قفنت أن شا ه دريا حشم 


همة كارها كرد جون مسكاقهم 
به لاهور و ملقان رهاكرد شاه 
شنيدم دكر روز شاه جهان 


همى راند منزل به منزل سهاة 


بيسغنكى آأذيى به هر جارسو 





همه شهر و كشور جنان كشت شاد 
دوسة روز خلقى جه روز و جه شسب 


4 كس نام غم نهؤ ناورد! ياد 
تبودنك | يكالمحهة هم يطرب 


كىن نا م همان حسر د نويعذا م 


بل شه جو در عدل واحسان شود 


هوا خوأة أو جملة كيهان شود 


ذكر مناقب ساطاى شم سالك يى التنيش و عماورت دهلى 


به شهنامه أن يهر. طوسى برشت 
اكر جه كنك وصفا بسيار جهز 
ز شاهان فريدون و كك را مدام 
كند وصفا وسخم ز كردن كشان 
بلءء هرجه مقبول ايؤزد بود 
كرد كار 


ايزد كآاردآان 


وكر نصرق نبوفه آز 
جو لدهد ظفر 
فرض هجون كم خرشيد روك زمس 
به دهلى جنانى تهت اه بساخت 
درآان شهر يكا رونت شد يديد 
بسم سيدان صحيم | لنسب 
بسسم كاسيان خرا سان زمين 


بسديسسى عا لمان بخارا نؤاد 


زهر ملكا وهر جنس صلعت كران 


| نسضت (.) “را ثهاوره" . 


نهو واامغاق. "كه حر تيهسيت 
كلد بيشخر وصفا اين جار جهز 
سقايد به سعهيى و جهدى تمام 
ز اسسب و سليم و ذ ببريهان 
همه وصفا او بر زبانها رود 
كجا با فريدون بودى بهت يار 
جه رستم» جه روخص و جه ببربهان 
شه ! تتتيس 5 شمس د نها و دين 
سياهش در اقصات آن ملكا تاحخت 
نن الدق افيس :انناو مح 
رسهدند در وى ( ملكا عرب 
بس نقش بندانٍ قله جين 


بسمد زاهد و عابك از هر بلاد 


ز هر شهر و هر اصل سهبين يران 


١6 
سس ناقدانٍ جواهر شذناس جواهرفروشان برون از قياس‎ 
حعيمانى يونان2»ء طبيبانى روم بس اهل دانصس زهر مرز و يوم‎ 
دران شهر فرخند5ة جمع أمدنك جو يروانه بر لور شمع آمدنك‎ 
بعر كعبة | هفت إقليم  شد ديارش همه دار | سليم شد‎ 
شنيدم كه بدا أن تخنتما » وسانيد رايات دين رأابه ماه‎ 
شهسم بوك صاحبدل و هوشملك | قروتر ز حلم و ابه هنستا يللك‎ 
هميش طالع شا" متحمود بود همس اختر شا مسعود بود‎ 
جو در هنك آراست شهرى جنان ' كؤو كشت در رشكا باغ جنان‎ 
درو مسجد جامم سازكرى) بروتصس  يا حوض أفازكرن‎ 
شد آن حوض را 'حوضٍ شسىء خطاب 2 كه يد آبص از جضصة آتعاب‎ 
مناره درانى مسجدى باصفا كرفته جو طوبىل به فردوس جا‎ 
برآورده حصل بع ييراملنه2 مصوى داشت از دزد و آهرمنص‎ 
شب وروز هم خود دوآن كاروبار‎ 


كمربسنت آن- ناشب كردكار 
أمدنى سيااحكن در دهلى وأوودن أب زمؤم و دأدن 
مو سلطان شمس الدين 1 و سلطان آى آب 
دو حوض | ندا ختتى 
يعم روز أن شاه ايزدشناس->-> كزو كشت در هلد كعبه اساس 
همى كشت درم كرد حوض جديد ) كه ناكه يكم مرن حاجى رسيد 


يكم شيشه يرآب زمزم به دسلت خود از سافر عشق مستا الست 


| هرا دو تسحفع ” سهاح 2 - 


سلام و دعا كفت بر شاه راد 
شيهص كرد تعظيم و بنواخقصس 
فرود امد از اسب و يايص كرفت 
همان فرلا مما و(وشاضمهر 
دكرباوه كفعقص كه 1ل شبهريار 
”سبكا يلبه أز كوش شيشه بعس 
شبص كفتء ”ا عاشق ياكباز 
“دلم كويد اين اب تلنها متمور 
”به سرجشية حوض ريزش تمام 
«ندارى جو خرشيد اكر كرمثان 
جو حاجى ونا زئ. شنيذ آين سحن 
شه أرىكه سر شيشه وا بركشاد 
تمامى به سرجشمه دو وريحتس 
نى كاى درآن شهيهشه باقىبماند 
عحجب كرد ان ازان شيرمرد 
شهدم رأ كه در ايها هنك 
به هرجا يى مردى كرجه كداست 
جو در ملك خود عدل و احسان كذى 
بها تا غم زيردستان خوريم 


اكر دست ما ابحيهوان دهلد 


حرام است أكر لي حريفان خوريم 


' قرفو تفع“ آن<. 


! 


به تحفه همان شيش»ه دستص بداد 
جو اهل نظر بوه بشنخاختغ_صس 
خرد زان تواضع شد اندر شكفنت 
جو ديد اخغرش را سعادى ‏ يذير 
تو بادىى بيه هندوسغان 'امكار 
وزين شيشه جام سعادن بجش » 
مرا هست در دل يكم طرفه راز 
كه تنها خخور أمد ز سكا هم بر 
كه كردد نصيب همه خاص و عام 
جهان رأ ز سرداب كن ميهنان » 
يذيرفت ازاى» شاة فرخذدهدفنى 


كذركاة روح مقط كشصان 
ابا أب أن حوض آميخضتصشس 
يبرد و به بنياد مسكديكى قفشاند 
كه يخلق يكا تطرة آي نتمورن 
بى دسخغصشض لكين دوعالم دهند 
دران جارديوار خود يادشاست 
مقاسصمهس خدا باغ رضوان كنن 
مكعر جان ز دسغتانى كيتى بريم 
وكر ييش ما حوض كوثر نهزى 


وبال است اكر ي ظريفان خوريم 


١١ 
بها ساتقى أب حهاة بده اسيران فم وا نجام بده‎ 
نفستين به دست حريفان سهار‎ 
وكو جرعة ماند بر ما بهار‎ 


بحث كردن قاغى سعبل و فا ضى عمان 
با قاضى حميد_الدينى ناكورى دو باب سماع وحمهم أ لله 
عليهم أ جمعين 
شلخحيدم كه در عهكد أن يادشا كه صاحيب ولاييت ب و ياوسا 
ز ناكو صاحبدلك ‏ دو ورسيك نه خالى كه با حاصلملم در وسيد 
حميد | لد ين أن مرك :و يق لكاب سماع شنيدى به هر روز و شسب 
جنان مسد كش ز دور سرود كه كمامدى از سرش صم فروت 
وك بعد دوودىك شد هوشيار بوفئن )- يمٌم د بيد بي شهريار 
بس تعظومٍ او شماة برخاسي نظر ازا جهمالص بهاراست 
دو مفتى مكبر اندران دوزكار محل كرنتنن ‏ بر شهريار 
يكم (| لقب سعد و ديكعر عمانى هم اصحاب علم و هم اهل جهاد 
به لشعركشى- هريم ‏ بهمل, | به سختى كشى به ز روثي تلم 
يكه روز كنتند مر شاه و[ كه ”1م صاحب شرع قرمائروا 
” دريغأسسمت در عهك تو بدع بكيرد | دري تضعتكه || رفعتم 
” حديد | لذ ين أن صاحب خانقاه كه آمك ز ناكوو دو تضصتكاة 
الفروق هنا كوف قار يا كك التلفين: “كرست دن ماد 
“هله شهر يرفتلم شداز سرون بججز شه كهاين فقنه سازد فرودب؟» 


“جه تدبير بايد درينى 'ار كرد 
بعفتلدىء ”ا شاك فمضوار دين 
“جو ايزد ترا كرى فرمائروأ 
“به شرط كه جون آأيد إيدرع» مخفيز 
”بعو تا نشيند به يهلول ما 
م تَعَنى بران مردكار 
“جو در بحث ملزم شود لاجرم 
“ضرووت كنك تويةٌ أز سرود 

ز أيشان جو آاين قصة بشنيد شاه 
دكر روز كأن غنجهائ مطيب 


شهدشه يم را ز خاصانى خويش 
بدان تا بضواند به درلاه شاه 
كع ال “ار مكاشى: قينا 
شه شرق جول روث قاضى بديد 
به صد عر و إكرام بنوالخقشس 
بس بوسة بر سنت قاضى بداى 
ازين حال اهل فرض شد غبين 
رخ أورد بر قاضى تهزهوش 
بهرسيىء ” حكم تغنى» كه ”حيست 
"حراماست ير سامع اهلقال 
ع حال جون صاحهب قال مائد 
ب ياكدبين 


وخ أورد خسرو 


١١4 


كزين كار بازأيد آن ييرمرى» 
قرم 
بغرما كه <وانند 


١‏ سود أل ل بازاو 


دين 
أن مرد را 
جو شاهى» ز تخت كيان برمضيز 
جو بنشانيص اندرين بارجا 
بخوا نيم نص واحديثش سهجار 


نهاردزدنى ييصس ما بيصس دم 


سرمستتى عشق ايد قرود» 
به روقص آأمن از نعم عندلهيب 


توسعان. يو تاف “راشت كسفن 
كه شك مصضرى أندريى باركاه 
درامد جو در منجلس شهريار 
قروىآامد از 
ابا خويشتن متلشتين: ساخخشس 


زبان را به يوزشصكررىى بركشاى 


تحت و أندرودويد 


وزان يس ينم زان دو مرى كزين 
هه خلق بر كنت او داشت كوش 
شنيد» كه سامع ببيثم كه كيست؟ 
مباحاست بر سامع اهل حال » 
يكم قص طرفه قاضى بتهواند 
دعاكفت بر شاه 


روك زمين 


بعبندا 4" يك شب جبهل مردن رأة 


د 


سماعم بيكعرىونند تا صبتحدم 
“وليكن شبا من به رقص وسماعم 
”تو خود طقل بودى د وآأن دوزكاد 
شمع ب كفت كس 
“دران شب ترا ملكا هندوسةان 
شبنشاة وا أى شب أمكد به يان 


حرينان ازيى دحال حيران شد ند 


5 همهم تدبا بسر 


فقادنك در ياثم قاضى تمام 
يس إوىكة بكفتند سعد و عمان 
شنيدم من از يير صا حب سماع 
كه يكا كادمض بود محيود نام 
بدو كفنت قاضى كه ” ها ن 2 أل جوان 
به فرمان قاضى همان مردرأة 
به وقص آمد آن قاضى ملى حال 
بس خار و اتص يم امتحان 
ازان حال قاضى خبر هم نداشت 
قلي افتلى زجنا فكي شه در قر 
كر فمت أن كهم دست سعد و عمان 
يس آنم» از مجلس شه بخاست 
همان روز شان برد در خانقاه 


0 


به بلحدانى اندو يعم خانقاك 
در آن جمع من بودم و شاه هم 


هلى كردم و ١‏ تبجاع 


أن قوم 
وك أن شبت بود اقبال ياد 
بريدى به مقراض ا خوش نفس 
بدادند زان جاكربى عارفان» 
به صد عذو دو ياثُم قاضى فتاى 
: مستى أن دوو غلطان شدنن 
كوم ماضى. تمام 


كه ” دعوول به برهان شود مستنان» 


دعوات 


كه داردى به مسنا ن حق ! تباع 
كه أو بود قوال قاضى مدام 
درين ديوخانه قسون بغهوان » 
فروكفتا قوكا دوان بزعمكاك 
اهل كمال 


يائل قاضى روآان 


همى رانك حاكل جو 
فكندند دو 
دران ذوق از خارها غم نداشت 
همان قاضى از مستتى أمد به هوش 
به تعظهم و تكعريم شان كرد شاد 
عصا را طللبكرد و نعلهن خواست 
دعو دىاد»ه شك عذركواك 


يكم 


عراق آمد اندو نوا بعنى شام 


مغلى بر آهلك جان كرد ساز 
هم آغاز كار أن جنان دركرفقت 
اتركردى احوال خاصان به عام 
شنهدم درر م بس *ه تا صبحكاه 
جو شد مطرب از بانكف مؤذن خموش 
كرويسه عزم 
كشادنكد يكعسرم 


به ليا زْ عشا 


ددر خا نقتا« 
جو بودست بههوش مجلس تمام 
د لانعيز 
شلنيدم كروه ب هند و سخان 


فسوذ امد سمسرووث 
ج أهو ببهنزك 


بعويند و 


د #5١‏ مرغفزار 
دستكى كنندك 


ز أهو جو أهو شود صبر و هوش 


سر و اث يه 


درآيند أن قوم از هر طرف 
كه أماي سازندشص از زخم تهر 
جو حموانى دشعى ز أواز تر 
ندانم جه دل دارد أن أدمى 


بها ساقها صم روآن كن جو رود 


|| > 


دل اهل دل أمد إندر كداز 
كه عاشق دل خود ز جان بركرفت 
به رقص أمد» اهل مجلس تنام 
بعردنكد رقصه_ درانى خانقائ 
ز مستى همة منجلس أمد به هوش 
به يا خاست زان مجلس جانفزا 
بديد ند شب وفيت و شد صبككاة 
كه نا جشم برهم زنى2 وفنت شسب! 
كس كمخبرداشت از صبص و شام 
دهم عشق آمهز أمد سرود 
بكترد ند در دشت صوداكئلان 
بر اثينى طرقه كلندش شار 
يم بند" بر يا و دسخش كللد 
سراسييمهة بر جا ماند خموشس 
كنند شس خوك بلا 1١‏ هدنف 
كذلمدش كبس زلدهة يكعسر أسهر 
بك ينساى كه كفتم شون بيضعبر 
كه يبهره باشك ز حظ جنى !! 


كه در جنبس أورد ما و سروك 


بر أهنكىف بربط همىوده شراب 


اهردو تسغك ' درين '- 


0 


1 (2 هردو : قلا ل قر‎ ١ 


١١١ 


عد بهمتك كردن سلطاى شه سأ لد ببى كد اطراف.؛ دهلى 
ّ ما ليدى حصار ها محكم 


جو اقواج آن خسرو نيعنام 
دوسة حصن محكم مقرر يمان 
سكين لك “كيه ادرو ١‏ اليو 
جو يكرفت شاه كريم أن حصار 
وز أنجا روانشد سو تضتثاه 
سيه راند دو جانب و نتبهور 
جو شه رأ به دست آمد أن حصن هم 
دران حصن راو عرض را كذاشت 
3-8 رايات أعلى به حضرت ورسيد 
همى كرد تر تهب ملكا و سهاة 
هنى كرد در عدل و احسان شروع 
به ملكا خدادادة خرسنكد بود 
نكشت به هر كشورى عزمساز 
وكرن اكر خواسصض يكازمان 
جو در عالم ديعرش بود رأ» 


دلش بود مشغول حق روز و سب 


كرفتقنند ‏ اقصاثتل ‏ دهلى_ تمام 
دران حصنها شه حشم خود» براند 
يس ازيف مهش أز مهان كرد دور 
دران دز رهاكرن يكا مردكار 
جو در شهر امد يس از يكادو ماه 
كة كم بك جذان حصن در هيهم دور 
سو تضصدكه راند از أنها حشم 
برو فوج از سركشان واكذاشست 
نه تنها كه با فتسصم و نصرت وسيك 
همه شهر و كشور شدش نيكعهوأه 
كه ألكاة بوك از اصول و فروع 


مخ و .ووز ممع بعرو فى فرود 


مكر 5 كس الهام كفن به راز 
به قوت كرقل سراسر جهان 
غم خلق خوردىس براك خداى 


جم اندو فراغ 9 جه اندو .عمسب 


شايدم يه د عي أى شهريار 


يكى فإدلة زأاد أز دووزؤكار 


+ قسطة إر) ' خون حشم شن '' . 


١١ 


شوو أ كيختى ماحدأنى نو مسحدى جا مع دهلى 


به شهر اتدرون قوص از ملحدان 
يه روز أن قوم جنبيص نمود 
جو در مستجد ديعم أن مللمددان 
همى خو| ستند أن خس يسان دهر 
به ارشاد روز بد و بضخلتا شوم 
بعردىد ند خسته تل | جند رأ 
هبان دمء شنهدم كهء أز هرطرف 
دريدند تنهالض شان را به تيغ 


فروشست أن شور و غوفغا تمام 


درامك ؤ هرسو يكاننى و دوكان 


شايد م كه أن دوز آأد ينه بود 


رسيدندء كردند شموريى. عهان 
و 
كت شيك و كشندك 9 بكيرنك شهمر 


د ريد ند بيراهنى جحنلد وا 
شده خلق در قصد شان صف به صف 
بريد ند سرهام شان ب دريغ 


تماززى اداكرنى هر خاص و عام 


بك اوطان مالوف بعك از نماز 


ود كودى سلطان شمس! لديى بلبى خبرن (أ 


شنهدم كه يكا روز تجا جيسن 
ز هرجنس اشيات أن بوم و بم 
كه مى كرف اختيار 
جبل بند؛ 
ازان جل ينم كرد رد شهريار 


جو شه ديد اندر بر وا يال او 


متا عى ديه 


شنيد م تركا نهز 


ورسيدند بر شاة روك زمضصس 


كشيد نك بيهص نامور 


_- 


شه 
مهندس همىكرد بر شه شمار 


كشيد نك ييهضصرا) شه باتميز 
مكر بلد 5 بو3ك نسرينى عذارو 


بشىد 5ه از كوهر ل ااه 


بهد آن تركا را بلبن خرى نام 
به دل كفت شهء *آين جنين ييعرى 
” نبا يد جلهنى كس درين تضت لاع 
هه حال ودكردش أن شهريار 
كما ل جنيد ى كزين 


شلكيدم كزان قوم أن تركا را 


وس -ه 


جو بردش به ييص ا شه سرفراز 
به دل كفنتء ”أن وا كه يروودكار 
“دوصكد بارش ار ردكند أدمى 
بفغرمود يس شاه كوتى يناه 
”بدان تا شب و روز سركين كشك 
خن ممك بايعاه 


همى كرد دران 


بم روز تر كان حضر ا كن تماام 
كه '“شاها جو دولت به تركان وسيد 


” كنون حيفا باشد درون تت كاه 


بغر موك فمهوأارى [ شكره 
به بازار يكاروز خوش مى كذ شت 
مكمر | كوؤيير | 1 أهل نظر 


كه “د ريكا دوكانى »* همة ملك هنن 


شلهدم جو آن مزدة بلمبنى شنيد 


١ 


كه بود اندوو جوهر احترام 


م6 


شود عاقبتا صاحصب أفسرم 


به ماق اسايق ذو صاحب كلاد 


كه بودست هم عاقل و هم اممن 
خريد از يم شاه قرمانروا 


شه از يال أو در عحجب مانك باز 


عرق 31 من نايت 1ك 
كه “اورا سيارند در يايعاه 


ظمة وني اسيان كركين كشذد ». 
بكنتند 


ب نيعذا م 


خسر و 


عر وايجهة شان به كهوان وسيكى 


و تراه كنك ؤد ميمت دايعا <«». 


همان روزش از يايعه بركشيكد 
شئيدم كه أن كوهر يكسرك 
يعم همؤدة اورا يديداركشت 


همى كفت شسته دراآان وهكنذ م 
درين ره كرا مى شود دل يسلد؟» 


نكه كرد در كيسه دان نديد 


5 دق 
| دوكانىي . يك معثى ذال 6 هكوز در ددن اا ديهات دكن مروج أسمت 0 


بار 
دوان رقمت و در خانه تدبير كرد 2 بهاورد و دادش بدان ييرمرد 
دوكانى جو افقاكى بردسات هير يعتفعاء “” كليد ممالك ‏ بكير 
”به دسقت همه ملف هنك وسغان سيرديم أاى مود صاحب قرا 
وزان يس ز فمضوارى إشكرة | كشيدش- شهنشة ‏ برو يكسرةه 
يس ألكه بعردش أميرشكار | كه ديدش قوى زيرك و هوشيار 
قد أن ره وير كه ليشن اذ كله 0# . «معرواتر اأزه كيل كاسن ناه 
ْ هم آكر استيوم. كا آن. تامور َ 
شع كارا تق الف زو ل د 


أرعنا دو ساطان قيس اكد بن ابسو مار 

هو لكهنوتى ١‏ ضا مط شدانى أو ك١‏ لكهنونى 
جوا شه كشت ضابط دو اقصائ هنك ز دويا بماليدى تا آب سخل 
يع يور مبخر بد أن شاء وا شهمش دو أوده كردىة قرمانروا 
شنهدم جو شاهص ز دهلى براند 2 صر اورا لقب ناصرا لين بخوا ند 
يعم حغر لعلشس بهم سر برنهادى بر آأثينى شاهانسش خلعت بدكاد 
فذاق اضر دين ,ووتج هي .ينو انون امش كن بكرتت ددن 
همى ر اند ما جو شيزادكن همى د اد دسشل به افتادون 
همه سركشان را بماليد كوش فروشانك ز اقصال كشور خروش 
فوا نا اله دن اووا اطاعت نيمود كه دو كشور 55 صنفنكدارو بود 
يمد سركشم بود لخلصى نؤزاد همه زر به شهزاده هرسال دادى 
شنهيدم كه ساك 3 كز يد سية ناف ديق به قصدش كشيكد 


و بشايد خلعجى 47 أمد سدأة شليدم نزى جش م أز دور 9 0 





هر دو تتفم ”أو ندارد 





ْ 5 "| 
در اقصال كشور مصافه بداى | هم أخر به فوحص شعسين فتان 
كرفتند و أووا بويدنك سر همه لشعرضص كشلت زير و زبرو 
همان ناصرالدين جو فيروزشدن2 علسهاث او عالمافروز شك 
همه كشور كور (|[ ضبطكرنى ‏ ز كردن فقرازان برآورد كرك 
به لعهنوتى آركه برآم به تخت به نهروثم اقبال و يار بضمت 
همى راند ملعم دران بوم وبر شد أن مرز مضبوط أو سرية سر 
برامد ز عبدص جو يكانيم سال 0 به خرشيد جاهص درآمد زوال 
جو تاريخ شد شص صد و بيست و شصس0-)- خراميد در بام فردوس خوشسص 
يس أز ول (ز أبستنان كرورم يه زاده ‏ شهزادةٌ ‏ مصخرم 
همان طنل اندر أوده مرد كشست>) جو شهزادكان تازيرووى كشت 
حكايت شلخيدم ز كا رأكهان ‏ كه جون ناصرالدين يرفت از جهان 
يعم خلجيم بود بلك به ام يس از فوت شهزاده شك دوست كام 
برامد به تحت اتدران وروزكاو ‏ هيو شد دران بوموبر شهريار 
شنلهدم سر آأز شام دهلى يتنا فمتك 


هم آخر ز ايام فرصت نيافنت 


وسيىوى خبر وفات ناصرأ لد يى از لكهنوتى 
و لشكر كشيدى سلطان شيس ألدينى دزأن ديار 
شليدم جو آنى شاط فرزانهقر | خبرياقت أذ قوتت الوريصر 
ز بس كريه نور به جشنبص نانك دكر ووز لشعر ز دهلى براند 
يك تيغ بر قصكى بلع كشيد ‏ الجروشان به لعهنوتى اندر رسيد 


جو بشليد بلك كه آمد سياة شليدم صف أواسست در حربعاه 


بس ددست ويا زد دوأن دأر وكهر 
دوان ملكا خسرو بسم تركاتاز 
جو أمد شعابان سوثل تكهتكاة 


جو رايا ثاعلىل به دهلى وسيد 


رار 


هم القن كي ناشلع سي قن سير 
بعرد و 


كه دوباب أو لطفا بسيار داشت 


رةه جاوماهه بريد دو ماه 


تو كوثى به كل باد صبحى وسيد 


همه خلق بشككرنت از خرمى 


همة ‏ بهم كلشنى شك أز بيخ 


قاختى سلطانى شيس؟ لد ببى التنيش ١و‏ بهيلسان 
و أجيى تكرى كويد 


جو تاريخ شد شش صب و سى ويكا 
به نهروثل قدورت علم برفراضت 
به ضبطص درأمك همه بوم و بر 
دران كشور آركه يكم از سوران 
به روز دكر والكى از آنجا سياه 
به اقبال أن خسرو محتشم 
سرانص ههه كشعه فرمان يذير 
زن و بعجة منسدان يردة كشت 
همان سنك مهكا ل أمد يم سيت 
هبان يمر بعر ما جيهت أ > 
همان كرن و بهونى2 و بتانى دكر 


نسط (.11) ' يهور ' 


سوث بهيلسان رانك خسرو يزك 
همان شهر بعيزفت و كشور بقاخت 
مطيعش شده سركشان سر به سم 
رهاكرد كا مران 


بك سمرت أجين أن جها نكير شاء» 


و 
يه بك معبيفث زمرك بنتاير 6 


- 


كرفتند | تركانى ‏ هلد وشيعىر 


شعسغذن هرجا كه بيتضانه بود 


| 


بعشتند هرجا كه بيكانه بود 


يس از جند مه شاه ازان تركتاز 


سول تضعقىه با ظفر كشت باز 


ذكو أمدى فخرااملى عصا مى وذ بغدأى 
در شهر دهلى و وؤاوت يافتى أو 


شلهدم وزيرى به بغدادى يود 
به د سكس همه حل و عقن ديار 
دران ملف قرنى وزاوت براند 
مدار معالكف بن از هوش و را 
كسم كو بككشظر دراى ملكا شاك 
نه بي راشم أو هيم رأكم زد 
هم أ لخر شنيدم دوان تضتثاه 
وزيعر كزين يشر أن شهر يار 
همان شاه جون مرد خودرا م بود 
وزير كزين جون جنان حال ديد 
رخأورد در سمت هندوستان 
همان شاذ خودراس و نايكته مرد 
بدان تا و8 مصفا ضمهر 
ز خودرائهصسش صاحب. موشهار 
ز جهبدش»2 شنيدم كهء2 كمبازكشت 


متحيط كرم/” معدل دأد بوك 


سيردة سلاطين أن دوزكر 
جهان فضرملى عصاميصش <واند 
ضميرص به هرباب مشعل كشا 
يعرد ل 


وزيرش دران تهت كاه 
نه يي علم أو دست وايال زد 
يعم مرد خودراى شد يادشاة 
يعد راك زد اندوان دوزكر 
ز رالم متيهنشصس عدولى نمود 
شلهيدم كزان تضصدعكه مهرةجيد 
ابا خيل و آتباع و با دوسقان 
بسم حواست عذر خطائل كه كرد 
دران ملكا كرددف سكونت يذير 
جو أشفته بد الدران روزكاد 


١وئىإ‎ 


سول كشور هند دمسازكشت 


جو دسكور ازان ملى بيرون فتقان 
وس كزين سر به ملتخان كشيد 
أزان خيل قوص به ملان ببيانك 
> نزديكا دهلى درآمد وزير 
كه أمك ز بتغمداكف يكا مرد كار 
شنئيدم ز دهلى خرامهد تفت 
اثنائم 


و كزين هم در رأ" 


بس ييشكشس بيش خسرو كشيد 
وزآن يس به صد لطفا بنواختس 
دكر روز فرخلكىه دستور و شاك 
يسم سال أن شاط رو شنضمهر 
أ ين كار أكهان 
ازسن كوجكعه هريس ناقورانن 


به كرسى يلجم مرا باليقيى 


هم أخخر بر 


لخر 


شنيدم دراى ملى بس فتخنه زاك 
جو خيلس تمامى به ملكتان رسيد 
دكر خلق با و2 به دهلى براند 
شنيد أين خبر شاه رو شلضمير 
كه بودست دسكور أن خوش ديار 
به تعظهم أو جلك فرسلم برفنت 
به صكد ل كرد ديابوس شا » 
يذيوفت 


أزو د اخختر سعيد 


همان روز دستور خوك ساخخصس 


خرامان وس يدند در تصتثاه 
همىراند ملح به راس وزير 
ببردند روخم از دار جهان 
وز ايشان بجز نام نيعو نماند 
نها أمدلى أن وزير كزين 


دعايص مرا روز و شلب يادياد 


ووان عزيزصش ز من شادباد 


7 3 7 95 


ز تاريخ جون شص صد و سى كذ شت 


شه شرق شمس الدين أن هلد كير 


يه بود سمك دانا 9 ووشاضمير 


يعد لكي ق كن تلن ع كين جها ند 








55 خرشيد و! كشت وكبت زوال 
وتكسفون .بتكو واد أنتاي بساند 
فلو ها خرشهد در بيرده شد 
جيان كقنيت ناويك ان آفعاب 
شه شرق بنهاد سر در غروب 
همه خلق نالان شذدة سو به سو 
جع يوقي خم ودر ارما لجدن 
كله از سر اقلككزن5 اهل 8 


فنك از غمص خاكا بو سر زمهن 


9و 


تنش كشت وتاب ازان تير حال 
يك روز زرده ازين ملكا رانك 
جنذان كني در زير كل كردوشكن 
قهاصت شد اندر جهانى خراب 
جهان تيره شك تا شمال و جنوب 
همه شهر كريان شد كو به كو 
به سر خا افسر قكنى از فقمس 
به ماتم كمربس<*ه 
كبود , 


خاصانى شاه 


بيوشضيد ‏ جرخ برين 


درآان تعز يمت عالبى خوص كر يست 


به ثلث هسم ربع مسعون كر يسمت 


5 ودت كودن أركان دوت بواافه كاز ملى 
و ملى دأدن به رك ىأل بى فير و ؤشا” 


58 بند كن شة نأ مور 


50 بلبى خرد و بلبن بزركف 
بكفتلد2 ” جون شاه مند وستان 
”درين بوسعان موصت بذ ير 
”كه لي بافبان باغ وير بود 
جو كردىند بسهار كفت و شليد 


لق 


به يف شب سران انجس ساختند 
به فنهوا وى ملك بس 3 كمسر 


جه تركف 


بس بنده ديكعكر جه تازى 
بوؤد خهمه يرون اؤين يوسعان 
ببايك ‏ علماردت كرس نا كز ير 
همة ملكا يي شاه مضطر بود 


4 


في آخر شف 9 صبم دولمت د مجدث 


بكفتند يس هرهمه يكازبان 
“دو يور وايحم دخخعر شهريار 
”ازان هرسه فهروز بالثىم تر اسست 
«نشهانيم اورأ درسسن تمتكه 
جو كفتلد در انجسن اين سفن 
يس آن## جون شاك سياران 


را 


كة ” داريم بن * شيع زان دودمان 
دريى ملكا ماندست ز شه يادثكار 
كه شبزادةٌ نغز و خوباختر أسيت 
كه شبزاده خوشتر بود جائل شاء» 
برين كشته راضى همه انتجسن 
كرفتهة جهان را كران تا كران 
بارجاكم 


يم بهاراستختند 


.- 
دران باوجا بع دعن زدلد 


جلو سن سلطا وكى ألد ببى وها" 
ابى سلطان شيسنالديى التنيقن نور الله موقد هما 


بخوا ند ند يس يور شا عحجم 


كروه 


مر أن شاه و ركن دين شبد لشب 


يميى و كروهم يسار 
جواجاثم يدر كشت فيروز شاه 
جوزين قصه ماه سه جار كذا شت 
فرور جوائمصسش در سر فتان 
شفذهد م كه با بلد كان يدو 


همه خشم و كردن كشى سازكرد 


مس م سم نع نس عست سم سملم 








# ان مفاسب مى يايد 3 





به فرقصس ننيبادنك ديهم جم 
به ييشص ستادنكد هريكا بديال 
كمربسخه در خدممنت شهريار 
2 بد هلت وى زاد و تركى نسسب 
نشت از وسوم يدو جندكه 
ز ورسم يدر شا 5 خود را كشت 
سخنها ىه ياد 
كه بد هري از ضبط شاه دكىر 


يمران نياورد 


خزانه كشادى به هر صبككاه 
به هر روز جون صبمدم تا به شب 
به شوخى تلفاكردى اموال را 
جو تركانى كردنىكص و سرفراز 
مضطر شك نك 
بكتعندء ”اين كودكا اخامرام 


ا 


ز بد خوئى فناء 


ببرت دز خا معان ددر 


*به إسراف إموال بربادقف داد 
” جنان كشت مشغول نوش شراب 
”شهس كوبه هرروزو شسب صالحورن 
” جه معلومش از حال دزرماندكان 
” جني كس نباشكد به شاهى سزا 
”همه كار بر رأ وى سربرد 
”همان به كه اورا ازين تضت كه 
”به جايس يى را ز شهزادان 
همه سرفرازان با هلكا و هوش 
دكر روز أن شار خودرالىم (أ 
جلوس همان يور شاه كزين 
جو أز حبس كهروز يرداختلل 
وز أن يس يبعفتلكد با همدكر 


” نن انهم تا جيس.ت تد بهر كار 


/( 


معو اركانت دوللت درس قيل و قال 


زرى شرج كرد به ناجايعاه 


زرفشاندى بر اهل طرب 


به غفلت كذشتن مه و سال را 


همة 


كه بودند از شاك نو بينهاز 
به تدبهر اين كار كبتر شدنلك 
مدام اسسدت با ما خصوم كرا 
دو أزار دارده روانى يدر 
خزائن ازو سر به نقصان نهاد 
كه از ففلتص كشت عالم خراب 
غم زيردستانى حون ىم كوردى؟ 
جه آاهص از يفيض در ماندكان 
جنين شه نباشد به كشوو روا 
ز خودرائى [إيدون كسم برخحورد 
فر ستتيم 
نشانهم و بنديم ييشصس مهارن » 


برين قصه يكسر نهادنك كوش 


در متحبسم حزذكد6ه 


بعر نك در حخص.ر., ها نسى حلا 
به تاريم نقل يدر بد يقس 
بر ايوانى شه انجمنى ساختند 


كه “بي شه جهان مانك در شور و شر 
بسازيم ازين يس كرا شهريار” 
انق قن 


جهرت أشنت حال 


شنهدم كه بد شاه ر!ا دخترر 
بكنعاء ”ملم دختر شبريار 
” مرآأ شه ولىعهد حود كردةبود 
شما كر كذشتيك از حكم شاه 
”هماخر ازان حال حيران شديد 
“ب هركه كردد ز حعم شهان 
”از ابنائ شه جون دوين تضتعاء 
”كذاريد ازيس يس همه قمل و قال 
“يم امتحان تاي بر سر نهيد 
”و مردان اكر بهترايم مرا 
”#وكر حون دكركونه بهنهد كار 
” سياريد آن را كه داريد را 
شنهدم كه از دشت شاة جهان 
د كرباره 


” بسسا زن كه در جنك مردافكين است 


كفتنند ‏ با يكادكثر 


“كر اين دخكتر شه دريل تخت لاه 


براقفشانئدك از فرفةٌ معجر ه 
سؤد بر سرم افسر شهريار 
به منى خاتم ملك بسيردةبود 
نهاديد بر فرق غهر ل كلاه 
وزان كردةٌ خودى يشيبان شديد 
ندامسيت بود كار أو در جهان 
نهامد كس درخور جام شاه 
مرا هم كه دخت شهم جند سال 
مكعر از 


بداريك بر جات 


قم مملكىصتا وأرهيد 


فرمانروأ 
بريد از سرم اقسر شهريار 
بعترديد ييشصس اطاعتكراى.”» 
شليدنك اين قصة كار أكهان 
كه “” دختر به از ناهيايون يسر 
بسا مرك كاندر طفهل زنى اسلت 


نيأ 
مقررشودى به ز ابنائل شاءاى 


سران جو برس راس راضى شد ند 


يعم دفع اندوه ماضى شيدند 


ن حير سلطانى شمس أ لد يبى التتمشس 


دكر روز كوهن ساقى سبزجام 


ا 0 


ملم لعل 


جهان سافر عهش از سر كرفت 
صبا صحصن كوتى ز خاشاكف رفت 
به بزم جهان دور ديكر بكشت 
حعيما نى بليفتند 


با يكادكر 


جهان سربة سر شد جو خلد برين 
حريفانى بزم كهن ‏ خاسغتلن 
يس آركه زدند اندران بزمكه 
بران تمت داخت سليبان هنى 
به يهشصن ستاد ند اهل حرم 
درون سرايردهة جمله زنان 
سران سمت قبله نهاىنك سسر 
مر اورا شدة و مهع»| لدين لقب 
هلى رائد ملكا أن زن نامدار 
جلوس وس اندر سراث سينيج 
جو از عهد رضيه برامد سوسال 
شنيدم كه از يردة بهرون فتانى 
بيوضهد روزم قبا و كلاه 
شد آنه بر يشت يمه سوار 
ازان يس شنهدم مهم شش دكر 
يس از هفك بارعام 


بداد» 


سوارى يكرد له يس أز يك دو ما 





| هر دو نستشلا '' خسرو ن ختتو“ . 


(7 


فلك ثقل غم از مهان يركرفت 
سرود طرب مرثم غمئاكا كفت 
زمانهة بساط كهنى درتوشت 
نكر دور ناهيد آمد مكرإ»” 
به رونق جو ديدند بزمم ‏ جنهن 
يه مجلس خوش بياراستخند 
يكم تت ررس سران مسها 
برآامد به ارشاد اركانى هلد 
بر أىسان كه در ييص شاهان خدم 
برو سرايرده شيرافئتان 
به حعيص ببستكئندكد از جان كبر 
كه بد دقر شا والانسسب 
به كارش كبمربسخه مردان كر 
ييقهسن بود در شش صد وسى و ينيم 
دكر سكعةزن عالم بدسكال 
كذشت از حهياء دل به شوخى نهاد 


برون أمك از لاخ كهوا يناك 
هنى كشات در هر طرف أشكار 
همان دختر خسروا نامور 


شد خاص وعاماز رخص شا دكام 


وكا بس بر فتنكد س اهل كلاه 


جو شس مه أزين قصه كامل كذ ست 
شلهدم فلاس ز جنس حبص 
بد آن مره شاك جهان را غلام 
امير خورضش شا وشهزاده بون 
جه أركان دولت 5ران روزكار 
”ازين كونه كين ديو در ملكا جم 


” عجرب نل ككم كم د سستايايك كبس 


ببرد ند | فغهرت 


”زئان جمله در دام أهرمن اند 
 ”‏ تعمردنى توان بر زنان اعتمان 
” نهايدك وقا از زنان هييم كاه 
”زنان در ملا خوشكر از كلشن اند 
“جو شوريد نفس زن ياوسا 
“”به زن مرد اكر اسدتواربى» كذنى 
” نشان خطر شد به هرجا زن است 
“لزي در لاع لو لك شان 
”جهاندارى از زن نيايكى نعو 


“زن أن به كه با جرخه سازد مدام 


” حر ينشس سؤد يلبه » غم سافرش »2 





سم مسي الس 


* ' دستيدىى '' مناسب مى ثياين . 


فزاير ا 


درانسطة (.11) اس بيت يس از بيس ما يعد آمدة أسست . 


برو بدكمان عام تا خاص كشت 
بدى در سوارى بر مركيصس 
بداد ىس سواوريصشس 2 كفت وكو 


مهس كردى5 بود سرمت ياقوت نام 


به فرمانى رضيه رضا دآن:بود 
بعنتنن با يكادكر در جداء2 


بك قَصٍِ خا تم بعيرد رق 
به خلوت همه كار شيطان كننكى 
نشايد بر آهرمنان اعتماى 
وفنا مرد شك هم ز مردان بضواكه 
وه دو جدا بدتر از كلضمن انك 
به خلوت دهكى با سكن هم وضا 
برآن مرد زنى وريشخذدىى كنلن 
خصوص أن كه هضوم أهرمنى است 
كه شك مللمصت قسم كار أكهان 
كه در اصل ناقص شد سست عقل أو 
كه مستصس كلك مسلد احترام 


خوش است فلهٌ دوف ُلهاكرش 





كوا 


”كله بر سر زنى خرد زان نمرد ‏ كه شى وضع خاص از يم فرق مرد 


و 


“زن كو طرب جويد و جاك هم ز شهوت توانديد آزاد كم 
”زن أن به كه در يرد باشد مدام ‏ به متحنت كلكى خوى هر صبصم و شام 
”هر آن زن كه در يرده خندن بلند سوصش زود بر خاف بايد فكزد 
” هو افتانى مارا خطال نمست كه كشتيم راضى برين رأثُم سسست 
” خطال دكر باشد ار بعد ازيون رو كذاريم دستخصش كص 
” خردمنكد هركز نداوده روا كه انتكد خرد را خطا در خطا 
“همان به كه اكنون ز رام صواب ‏ برآريم در شسيى از لخلاب 
”به حرف خطا خط ردن دركشهم > برين لوح تسثال ديكر كشيهم 
”عروس ممالكا به مردى دههم به فرقش- كاد كيانى نههم 
”به خنجرء جو حرشيد2 ياقوت رأ سهاريم يمسر به كان فنا 
”ز مردى نباشد كه بيصن زلن ‏ انههم از سر فافلى ‏ كردم 
الطفيما ارين يسن :4 إعل ياق: .قشف جو .يحور ل الاين 
جو تركان جنين كار أراستلد 


حبس شدنى سلطاى رضية و كشتة شح 
ياقوت امير أخوو شاك و شهزانى5 
شنهدم دكر روز وقمت ‏ سحتحر | همان دخخر خسرو تامور 
قباكرد در برء كلاه نهاد ‏ ؤز ملظر برون آمد و بارداد 
به ييشص ستادند تركان ممست هلت جين برابرو و خلجر به دست 
شنيدم همان روز ياقوت 1١‏ بعشتند يعسر درانىن بارجا 


فر 

كرفتلك يس وضيه را إدونكا ا نبادنك بندهش به يا بإدرلكف 
ازان يس ابا بندها كران به تبرئدة كردلك اورا روآان 
دكركونه شد كونة ووزكار ‏ فلكاكرى نقشسم دكر أشكار 
دكر مرفم إز بيقة أسمان> عيان كشات در مرفزار جهان 
عجب بيفة دارد اين جرخ دون ازاى بيضه بس مرغ أرد برون 
عجمبتر كزان بيضه خيزد مدام جه صهاد وصيد و جه دانه جه دام 
كويد يوا كتف يت تانق .2 تسوت كنا شر كا والح 
دهد خانة ماكهان كه به بوم بس دام دارد به هر مرز و بوم 
سعاند و شهباز كه أشيان > بسازن درو مسعن ماكهان 
ته حشقل اواجه صعوه جه باز نرسته ز داصمص يكم مرغ باز 
ول مرغ زيرك درسن دام؟ه بس ازد همه | عبر آرام كاه 
كه وبيكة وروز و شسب صبسم و شام براأهنكف يرواز ياشد مدام 
خوش أن مرغ كز سين او كباب به مسكان رسك نوش ط«ا شراب 
روانصس به سوز فراق جسن براردى نوام خوص از بابازن 
بكويد كه ” جو سربه سر سوختم - به مجلس ز خونى شسع افروختم 
”بها ساقها كرجه در أتشم جو باد جسن مىوسد سرخوشم 

”يل جرعه بر خا من يرقشان 

ز أباحياتم بده تازه جان 

جاو س معزأ لد بى بهرام شاك 

ابى سلطان شم س ,لد يى التتيشى طاب مو قدهما 

جو تاريغ شد شش صلد و سى وهفمت | مهم يذيم ديعكر زيادتك بوقنت 


يعى كودكه از رضيه بك كردت كه بود شه راستهينى (|أ يسر 


نشائدنكى أو وأا به تضمت كيان 
معؤالدين أن شاه را شد لقب 
خطابص بخواند ند بهرام شاه 
ز عهدش جو يك سال كامل كذ شت 
بع شهوت يرسغى براورد نام 
به هرجا زن ديدس صاحبب حمال 
يعد شاه خونريز و يباك شى 
به عبدش مغل شهر “هور را 
جو ظام و فسادش ( حد بركذشست 
همان يدان شم نوعنا م 
بكفتنىء “كس ورا ز ابنا شاك 
"دو يور وا يم دخنت فقرمان روا 
ايك سر به حشم و خصوممت نهاد 
كشو ر كشا 


تتشت اه 


رةه 


سوم د خخر شما« 


“ندانهم تا اندرين 


ببسخنكى هريكا به ييهشصس ميان 
إى 7 


اهل كلاه 


ز نقصانى إدراكا بدعهك كشدت 


دة كاورش كمر بسآختهى 


بعردسى بك زور و زرش دستخيال 


ك فتند 9 كش اذك فر و ل (ؤو ١‏ 


خصا لس به هر كشوو افسانهة كشت 


فراهموشده باز روزم تمام 


5-0 


نشانديم جام شه 


سه 


دزكشا 
دوم كشمت مشغول ظلم و فسان 


به خود بدكمان كرد 'افاق ورا 


بسازيم ازين يس كرا يادشاء» 


درس فكر بودنك هر روز و شسب 


كه ئاكة براورد دوران شغب 


عقد كودانى الطونن * و ضين 6ل ك١‏ ثب نى” 
و لشكر كشيدنى دن( دهلى 


* هر دو لستغفنا ' لاطوئع ' 
1 


و 


ورين قصه يك سال و شصس مه كذ شت 


در كتب ثاريم و هم دريى كناب در اكثر جا الطولها ' 


ليدم يم تركا الطونه* نام 
بعشن به سرح ف التي 2 
ذن اقضاق “كشوو٠‏ شداى. عومسسار 
ازاىجا سبك در ديارى دكر 
به يكا جا مهل كمكرفت قرار 


همان م 3 ناقه 


زنداى همان رضي»ه وأ بركشيد 


به تبرنلدة دو 


شنيدم كه هر وضضيته رأ عتدكرد 


يعد روز رضي»ه به للدموت نهضضت 
كه “” من. دخت ا شاه جهانيرووم 
”به وحشات ز من بندكآان يدر 
”وزان يس به يايم نهادنك بند 
“كه ناكه تو ايدو كشيدىى سياه 
” كنون خهز تا هردو يعدل شويم 
”همه شهر و بوم أست هواخواة من 
” جو از دور رايات من بلكرند 
”هجو كردد هله خلق با من يكم 
هو لقره انور 1و ان وى مني 


و 


ده 
زن وشو جو زين قصه يرداخختند 


("4 


د كر د25 و ضبهة سبية بو كنك يك 


© 


هردو نخدم ' لاطلوئع 


كه هامون سير بود و ياوةخرام 
يه تذها كه با مختصر لشكره 
بعرد سد يكم تركتاز 


سيه رانك > أن تركا بر خاض كد 


به غقللت 


كذ شق برينكونهداش روزكر 


زذل 
خروشان برآامكد ابا كروفر 
بس رخت مرفان يركم كرفت 


به تزويص حويشسصش جو راضى بديد 


جو شد اجغخماعم 


4 


ميان دو فرد 


تاج بك بر سرم 


به الطونه راز 


سة سال و سه مه 
ربودند ‏ تاي كهانى ز سم 


2 


همى داشخند م به عينى كزنكد 
صرا بركشوهدى ازان حبس لاه 
ابا. لشعرئ. سوك ذهلى. رويم 
كه بودم نموخوأة هر مهرد و زن 
همه وعم سوم لشعرم أورند 
به دست أيدم ملكا من يشم » 
بغير رضا هيم ياسلهض نديد 
دو سه هفته تدوبهر مى ساختاى 


ببس مرد أذأن بوم وير جمع كرد 
جه تودر جه حجذوى بر خا ش كم 


هؤزارس دهم 


١ راند‎ 


جه كهوكهر جه بيرأة مردم شكر 


_- 


تضت أ 


والحجر سرون ساطان بعر الدين واهد ار 


سران سيه را شهنشه بيتموانكى 
بعنعا كه ”ال سركشان سلف 
'” بكو ذهد تدبير اين كار حيست 
سرانى سية عون ذ قرمان روأ 
وزآن يس يعنتندء ”الى شهريار 
” بفرما ى تأ كيمه بهرون زنهيم 


د كر 0510 


يلانى سيه جون رويس يافتند 


سيهة جوى كه شك ساخةه سربه سم 


بلبى خر د 


اندرين لشكرم 


بدان قرمان روأ 
“تو سولشعررى 
” ببايىه جنان بركشى تيثم كين 
جو بشنيد آين قصه بلبنى ز شاء 
همى رفت تا سير به دشل كشيد 


د 


همون قصه در هيثشر شان بازل<واند 


هس ايك آن خواهر ناخلف 


مرا و شما صاحب را كيست !إ» 
شنيد نلكىد>»ء كفتزن | شه | وا دعا 


كزيرى تنبهنهم جر ؟وزام 


ررس د55 كه يولاد رأ بش_ كليم » 


يلانى سيه را 


موأ جمب بداد 


5-5 


هل 


وروا ن كرد لشضير شه ناهور 
بغوهمود» 2 كرد كش ور كشا 
د يرم 


4 ددر ذون شود فرقم زو ز مون »» 


نباشن | جو تو محرسص 


شذيد م سيهواندكد از تضتماك 


كه افواج رتميةه دوان دشت ديد 


كه | بود نك نام آور تضت "ا ه 


> ”]( 
ميان وا ببنخدلد بو ساز هنف بتازندك بر دشعذان دونك 
بر أفواج بيكا نه هوثل زنذك به يكا هو بد شوا: و! بشعنذد 
نعو “اقيق المند يقيتنية: :اهل مشواة ‏ ع ككتله ووم عنن ل 
ليد م نهم 11 لكملة دلق به يكا طرفهعيئض درأان د شت كون 
د اقواج وضي» شكسان فلتختان همان رضي»ه سر در هزيميت نهاك 
شكسته ازاى جا به تبرندةه رانك به هر كام از ديده خون مى فشانك 
شنيد م سياهس دران كارزام بم سير شد دران روزثاد 
ز جندان سياض كه أوردةابود ابه كون جكر ممع شان كرد؟كيوى 
جنان شد يبراكندره لاه فقرار كه برا وى نبيوسدت ازاآان يكا سواو 
وزانىن يس سيه بلبى هو شمذأكد جو در ذوي وضيه شكست فكذلى 
خروشان سوئثل تذعكه كشت بار ايا هم عنا نان كردن قفرا 
جو با فتصس وا نصرت به حضرت رسيد عفان سوثى درلأة خسرو كشهد 
ابا سركشان كرك يابوس شاه بيعمفت ألنجه بكعذشت در حريعاه 
جو بشك_للْيد إزو شاع فرع نؤاد بخند يد ممجون كل بامداى 
سران وا بعفها كه ذلمعات دهنكد كلاه شرف بر سر شان نهنك 


- 


- 


يعن هفكه أن 2 فهرو ز جنك 


همى زد به قارورةٌ حؤن سلكاا 
لشكو كشيدى سلطا و صين باذ دوم دو جانب دهلى 
و منخهزم شدن أد ر با شوهر كشته شدى در حد كيتهل 


يرا كذى ةك جند يكف دان كرد 


مدر الذين. أن قاف اشر ا 
به قصدش دكرباره راند سياءك 
سيه رانك أن يلب جير كا د سنت 
8 أهنىف كين مى خراميد تنت 


- 


ورضيه اندو وسيد 
بشد لشكر وضيه يكسر سوار 
قو لشف زه مهد ان . قاين ' انان 
دلاوو خروشان شك از هر سياه 
وك لشعرم شاك بن حير تر 


همى زد مثل هر يل هيرادا ست 


وز أن سوس أفواج وضيه تمام 


٠ 


جو رين «اجرا يكا زمال كذْشت 
به يعباره افوام دهلى تمام 
به يكا حمله افواي مغلوب را 
جو ديدنك بدخواه هجون حباب 
كشين ” *» 


| بسن سر كش ان وأ بريد دد يسمعو 


يرد لفظ آركى اسست هم معنى أردو 
كشيدئى و نسضءٌ (11)' بو كشيللن' 


“* مسلكة ()) 
لسضة )اسن بيت ثداركن 


("١ 


كمر بسنت بهر كلاة شبان 
يس أن كه سول تصشدكة رأ كرن 
بعنتا ‏ همان بلبنى دزكش_ا 
ابا سرقرازان صاحب كلا ه 
كه يك بار ازو فوج وضهه شكسسدت 
جواز تضت كه هشت فرسذكا رفنت 
لشير جو هر يكعدكر را بديد 


از يِمّمه كوزار 


دو 
2 (' 

برون رد (ز يرت 

نامرد دل فتثاى 


زا هر سو رأ 


ديدة در صيثاك 


باشد : دام 
ز دلهال شان رخن بسقهة قراو 
خروش درامد دران سادة دشت 
رحاوردى سوم حريفان خام 


سكس تناد شيرانر كشو ر كشا 


5 “اشسومية باقدى الما لوسك نر أب 


اهل 


شد افواج رضيه همه بي سير 


كرفتنى دنبال قرام 


دران جنك ورضيه يريشان فكاد 
به كيتهل كرو ز هنك وستان 
كرفتلك بر وسم غدر و ريا 
ز تاريع بد شص صد و سى و هشت 
جو فهروز شمكد بلبنى كيلمهخواأك 
بر يوان شه وفمتا و بعد از دعا 


تف كشتخن وضيهة و 


ز بلبنى جو بش لمهفك بهرامشاه: 


شو هرش 


رودا 


كريزان سر سوثُم كهيتهل نهانى 
جو ديدند در دام مرف جنان 
بشتنى الطوله و رضيه را 
كه كشتلد شان را به يكا تهرةا دشت 
به حضرت رعاورد ازان حريكاه 
خبرداد مر خسرو خويصشس (أ 


كشورش 


به صدعيص و عشرت برامد به 5 


يريشانى لشعر و 


به فرمان أ شام فيرو زمند 


مح 5 كردن أركأن دولمت متكان معز أ لك ببى ١‏ 
وملى به علاء! لد ببى والدنيا مفوض كرن أ نيدى 


جو شد شص صد و سى ونه بر كمال 


شلخجدم دكرباره ب يك دكر 
“به بيداد و ظلام أن جنان كو كرفمت 
يي حيله مى بايد ا عيضتن 


”دو يور وا يم دختقر يادشاه 


“نديديم أز ههميع كلس روبهى 








اتسممصت سصسس ماه ١‏ ملستسي صصص مستت 


1 هر دوك ف باقى  '‏ 


ع فف 


ز عهك معزلى برامك دو سال 


بدان تا دود ملكا در | نتظام 


بكنكتند » 


0 


سن شاء بيدأ دكر 
كه باطل | شود رسم خون ريضختن 
نشا ند يم جايش دوين تضتذة 


نه شايسته شد كس به فرماندهى 





همان ب» 5ه اكنون درون تكست ع 
مكار كار اين ملك سا مان شود 


جو آأز ديد نى ظلم كشتيم سهر 


مذي مم 


د كر 


- 


د 


ورور آن شاءم خودكام را 


اريزا 


١‏ نيم 


د كرباره 


نشايند دريى مصاحعت كرد دير» 


اولاد اولاد ‏ شاك 


بكنتند در خود عديشل به راز 
بعردند معزول ازآأن تضست جا 


به دست و به يايصسش نهادنك بند 


جاو س ساطان علاء أ لد بى أبى سلطان وكنى' لد ببى نيو وز شاك 
يعنى ئيسة سلطانى شهدم الدبى ا لتتمشى 


جو بهرام از ملكا معزول شضى 
دكر وروز تركاى كشوركش ا 
مكر بود او يور فهروزشاه 


علد الديق. .و1 لعنب: خولائد تذ 
توجه برو كات آتراكا أ 
سران خدمتشس كردة أمهدوار 
به سىونه و شش صد 5 يورشاه 
شنهدم كه أن شاة تا يكادو سال 


به عبد ش مغل در خذن احية تاخت 


4 فوج ملا عين شلكسكل فكذن 
جو بشعسات افقواج كفا ر و 


به شهر أمد واؤ عدالت كذششيت 


به زندان شنيدم كه مقتول شد 


نشانك نك بر تضدرت) مسعودى رأ 


جك و يدر وارت تاي و ظه 
به فرقص بسم كوهر افشاندند 
ر فوجص شكوه آمك افلاكا را 
كه كيرد مثمر ملكا از وى قرار 
بوامد به تمت اندوان تضتلاه 
هى راند ملم جو اهل كمال 
شهنشه ز دهلى علم برفراخت 


بسي كافر- اوواهه ‏ التو “كينت 


سو تضتكه شد عزيمتكرا 
كفار 


١‏ تاراج مغرو وكشت 


ز تحويل و تبديل شهر و ديار 
شة از سركشى كم لمى كرد هيم 


و 2 
بس سر كشان و ز تلدىى بكشت 


بلى هركه در 


مزاجص ازان قاعده 


١ 


شده ىوشمنشض «ركبججا بود مرد 
بشوريد خلقم دران روزكر 
همى بود ىدايم سهياست بسويم 


ز خون ريخن شد مؤزاجصس درشت 


متحبوسن شدان علاءالديق يشرروكن الذابى نيوو هاء 


جو از عيد مسعود شد جار سال 
تور 
بلى هركه دو ووطة غرق كشت 
بعيرند ازو اهل دالنشس كران 


كه مردم جو أفتد به كرداب در 


غرض جو كه أن شاك غرق غرور 
أزو اهل د ولت كران 


دو سه هفته كشتذلكى اندر كمين 


كر فتنك 


هم أآخر يه وروز بشخافتند 


كر فقاد أن شا" خودراي (ا 


يس از جند روز سران سياه 


5-50 


ازينها لدسسسم ياد 


قريبصس نكوردند 


فغدانى اخخرش 


وبال 


كه ديدند عرقص ‏ به بحر غرور 


در هبوط و 


كشد دست #يرنده وأ 
هه ذلق ورا كرد از كود 
همه بسخّْه أز ببر دفعشس ميان 
كه از وى (بايند تاى و لين 
به غغللت برو قدىرت- يافتنكد 
وز أن يس لبادند بندش به يا 
يعن مد هراك بهرام شاة 
جهان 


؟ رأكهان 


دارد 


سسب سمصمة لسعم سم الخصصي 2- لم ل اللي 1 


وم( 


كس رأ اكه حق بهو دولمت سرشست 
مغرب به مشرق برندشس نهان 
به خواب ا ندوش ياسبان است بهت 
بودفوجا كاد واههو د كذ واو لوست 
نه و هفت و جاو ار شود دسنس 
كواكب نقيبشص بوند 
اورا كند دايعى 


به صد عرتصس بيرورش مىدهند 


سههر و 
سعاد تن ب ١‏ 


مرا جون در افسانها ديد را 
مون ناصرالك ين 500007 
به قلهم لعهنوتى أن شاة راد 
به شيزاد: مانده ازو يكا دسم 
جو شد بام آن طنل قرخ نؤان 
علاء ا لكين أن يور فهروز نهم 
فرسحانى بر ول ز دهلى تولك 
هبدان تا به بهرائم أن يور شاه 
* بون 


الدران مرز فرما روا 


»«شليدم به بهرائيم آن بضتيار 


* در نسضة )1.١‏ بع جا اين سك بيت يكب بيت بديى ملور آمدة أسص ' 


'' بداى ثا بك بهرائم أى يضتيار 


رقوم كرم بر جبيلصس نبشسعت 
2 
بدان تا جو خرشيد كيرد جهان 


به بيداويص هيعنانى است بحت 


تكردد يح مو كر بر تنس 


زمانه ورقهبصس بونكد 
بود عزاو جاهصس به هسايكى 
جو وققصشس رسك تام بر سر نهلك 
جنين كفت يير فسانه سرام 


و 
كه بك يور الخنتسمش هند كهر 


زمؤينى و 


مولدشس بعك فوت يدر 


0 


كه 


جهان را به داد 9 دومشسشس مؤدةداد 
جو در ماك هند و سان 8 حد يو 
نام 


ابا جامه 9 دل يسند 


ووذ أز أوده با قراوان سهاط 
كنك ضبط ]قصال أن ملكا را 
جو شيران همسىبود در مرغزار 


جو شيوان هبى بود در مرغؤاو' 


اهمآخر جو تركاى كشور كشا 
نها نيشس 
به يهشصس تنهادند سر بر زمين 


خواتدند آزآان موموبر 


شك « ناصرالادين به : أورا قب 


ز تاريخ بد شص صد و جارو جل 


و 
همان بلبن خرد صفدار واد 
جو داماكفد او شك شه كامهاب 
شد آنى شاط و| مملحمت مستقيم 


عرد ل رضاجوثى خاص و عام 


نخوردى كهس أبب بي عام شان 


بجس قل 


همى رانك 


(9 


و 
ملكى | جو 


بعشكلد در حبس مسعودى رأ 
نهادند تاي كيانش ابه سم 
به دسقص سيردند ملكا و تكين 
كه بك مسدك ديس حق روزو شسمب 
كه بر تخصتا شد أن شه شيردل 
بدو د خادر خود به تزويسش داد 
بدان ترك يل كرد ألغ خان خطاب 
شايم حلهم و كريم 


شاكر خلائق تمام 


كه يودست 
أزو كشمت 
بد هري را به جان نيكاخواه 
نه ي عم شان دست ويام زد 
ترد ى دودمم كوأاب ب علم شان 


نه جون ديكر أشنته شهزادان 


- 


عز يمت سلطان ناصرالديى در حد ون أبجهة و ملتان 
به قصل نفع مغل و فيووزى يانلنى دلاآان 


جو بر شص صى افزودى ينجاةو شس 
يعن لشكر»ه 


خلائق به هر دز 


حصارى شد ند 
همة 55 شد حدود ديار 


' مسطة )اين بهت ثدارد ‏ 


فناد اختر هلك در كش معخصس 
هبى تاخت در أجيه و مولتان 
ْ ظام ملا عون 4 زارى شد ند 


: اوطاني دهقاىن برامد دقار 


جو اين حادثه شاه كههان شنهد 
علق نقد :زا شم عزو ان.. .موه 
نهان كشاغت كردون ز كرى سياد 
جه ابر كه أقفاق را سايهكرد 
همه خون دشنن حعد زان* سحاب 
ناصرالديى كيتى يناك 
همى وانك تا سر به ملتان كشيد 
وزان يس بعفت 2 1 سرأن كبن 


” مداو مالك وأك شتعنا سيت 


غر ا ض 


” ضمهر شما هسيت هجون أ فكاب 
”جه كوثيد در باب دفع منحل 
“جه تدبير بايد درين كروبار 
سوان جوىكهة أين تصءٌ د ليذ ير 


شعكنفكاند ‏ هجون كل ز بادصبا 


جو أن تطنا ل ين حسن ...مرف ١‏ واد 
يه از هزارانن' أن عهك بود 
كه نيؤةبازندى به نوكه سخان 
دك أن ألغ خان كه 59 خسر شاه 
عهلب تررم أذ | هل تد بهم بود 
دكو أن سير خانى كردن فراز 


دكر أن ظبهرممالكف كه شاك 


3 حكيد ازا مقاسب مى شمايد 


ا 


كفهد از 


إلا 


شعوهصسشس به هرجا كه كوه 
تو كوثى كه ابررم برامد سهياك 


وك أز مها لفا برأاوود كن 


علمهالى أو سر به كهوان كشيد 


به وائم شما يده كردد سكين 
خرد در بلا غمت كوا شسا ست 


ز وال شما عطفا نبوى صواب 
4 عقل شما هس جون عق لكل 
جعو نه سود با مغل كارزارو» 
شليدند ازا شاك ووشاضمير 
كفمت هريكا دعا 


شهخشا ه را 


ىه بوث سرك اصل غورى نزاد 


د( 
به كر مالكل مددن مى نمود 
وبودى سبكا جثير از أسمان 
ز رايص شده قائم أن تضمتماك 
كه بخخص جوان »2 را أوو يير بود 
كه شه را يكم بود أز اهل راز 
وكيل درش كرى) بيكاة واه 


هزبران مناسب مى شايد - 


1م 
يه بود روشودل و نيكانام ‏ جراغه هم از دودةٌ بوعصام 
هم أز فهر ملك عصا مى به هذن بزادةبد آنى وهر دليسند 
دكر بلمن زر كه شماء جهان ‏ بدو دادهبد كشور مولتان 
دكر سرقرازان كه أر نامر شان بباندستا در هفشاكشوو تنشان 
نيدم كه بعنى از دعا و ثنا بكعنتنند همسر شاء أزاده دا 
كه ”شاهاء به جان توء تا زندايم ‏ همه بر عدوثم تو تازنىةايم 
” جو ماهم در بيس قرمان روأ نشايد وغا با 0 شاه رأ 
“بفرما كه رانهم ر ايدر سياه سياه مغل را بعيريم واه 
” كمينساز كرديم بو دشسمفان كنيم از كمي دقع أ هر مذان 
“”ؤز ما هرككه در كاو سستتى كذن سرص رأ شهنشة به خاك افكنزد» 
جوا راك حجني سركشان سياء | زدند از سر راستى ييص شاه 
شهنشه همان دم يقومودف شان كه الك مر براننك از مولقان 
همه سركشان خيمه بيرون زثللك جو شيرا كدان قصد د شمن كننك 
يو الواتق- روي ع 1د سر د شمذنان شك ر نك اقواج هر مذان 
الغ خان دران لشعر يوشمار ‏ به سرلشكرى سر درآارد به كار 
وك كلف كولااى طحن تلن 


به جام كه او كويد أنبجا رونك 
كموق كودى لشكر وهلى دو أن سنن و فيرو زى يا نت 
بر مغل 
سراآان سية جون به فقرمانى شاة | براندند بر قصد افر سياه 


يع هنته بودىنك ‏ در انتظار 
يس از هفتةٌ فوم كافر تمام 
همه تاخته ‏ دو وات هلك 
كواننان 'كهم' ضواوان. “شان 
يي كردة بر اسميا برد سوار 


دكر كشعه بيغم ز يرخاش و جنىف 
قدم مىئىزد اندر (ر"# و فى مويق 
برين كونه جون أن كرو نز ند 
ز هر سو سيه از كميلكه بهاست 
بر آى نابكاران جذان تاختنكد 
سياه مغل دسنت وايا كرد كم 
سراسهيه شك مله افواج شان 
فاده سواران : اسيان به خاكف 
به 

عياء 


يكعد م 


م م 


سواوان هنى وو سقان 


9 


زبون 


_- 


صف هلد فيروز شك بر مل 
سرانى د سيها_ شاديانهزنان 
وسهدند بر شه يس از جنك روز 
بعردند يابوس| شاع كزين 


9 


كه م ددوسك لشعر خاكساو 


جو مرغان به يام خود أمد به دام 
خرو شان رسيدند دو أب سلك 
نهان 5 
فكنك 5 


به زين آلتا كوزار 
قرس مصمل و ياركصش كردة تنكف 
به هر كام مىكرد د« جا 0 
ورسيدنك ناكه ‏ به عينى كز ند 
جه از جانب حب جه أازسوم واست 
ك تنقيا تي شناق.. 19" هد قن عدا شعدة 
عذان بازتشتاخت از ياردم 
كمربست كردون به تارايج شان 
يياده همىر شد نهان در مغاف 
كرقتند اسيان و كشتلد شان 
سراسر شد أعلام شان سرتيون 
ننير 
شدك: هريكا از دام در بوسخان 


دعم شك به كري» دكر د 


5 و و 
برامد زا هر سو خروش دهل 


كر فخند شادان و5 مو لكان 
همه | سرفرازاى | كش ورفروز 
شهنشه بسم كرد شان أفرين 


و 


| 6> 


ضبط كردى ناصرالديى اطراف أججهة و ملتان (أ 


ل م ا ا ل نيه 
بماليه اطراف ملتّان تمام 
همه سوكشان وا بباليكد كوش 
ز بهكانه مرغان تهى كرن ‏ بوم 


حمن. دو حسس شم هنة يوم رو بر 
شدةه شهر و كشور هواخواك أو 


وقان كرقة "أن قد 1 ان ذا تعماة 


به هر سو روا كرى فوج سياه 
در أوود بس مرغ زرين به دام 
وطن كرى بو جام فولان سروش. 
رياحين برآمد به جالم زقوم 
كس كم 


وزاب يس شنيدم 


بجر سبزه #راورد سم 


شه ذا محجو 
كه دو باب أو لطفا بسهار داشت 


به دهاى رسيد از يس يكادو ما" 


زوويص همه خلق تكون: كل فياك 
يسو أمدنى در حوم سلطان ناصوالدينى و شادى كردن 
وأذيى بستى در شهرو كو 


خوش أن شاع لوو وبارود 
بها سايد ساي جهان 
زمين كردن از بم او أسخوار 
خورد سر ازو طو على أسنان 
كلس جاه و بارش سعادرسن بود 
كواشن. ايو .تصنت و8 التلعيا 
ازو بر خورد جملعى خاص وعام 


برومنن باشد به صيفا و شعا 


أز أو 


زد 


كه نفعضش بود در كل و برك و بر 
تماشضاكه به كا رأاكهان 


سخون فلكا كرددى از شاكخسار 


ايد 


درو مرغ 595 كند ا[ ش وان 
جها د ازان شاع شين نوه 
علم بركشدك بر وباط سحا 
كنك سايه باغ جهان را تمام 


مرادش بود ميو دو هر هوأ 


كلس تارك دأود مشام جهان 


دهد جمله 


مدانعم اجزام أو 
هم از تزهخصس بهره كمرك بهار 
زا هر برك او شالحم أيد يرون 
جني شساخح بود أذ بهار كرم 
همان ناصرالدين فرع خصال 
شنيدم جو ششصكد ز تاريخ وفمت 
يكم شاخ أزاىن سرو آزاد راد 
همه تازاشد مرفزار جها ىن 
فيفل 11 لبها دهن او القراء 
درمتم سعاى ت تن كشت 
كل عن از باد دولت كفت 
جهان سربةسمر مييمان خانه شد 
كلار كه از ابر نيسان جعين 
هم آخر جو الحرشيد شد در شرف 
ز شاه عهياى كشته | شهزادةٌ 
مكر بود لخترشهد و مه وا قران 
جبل روز خلقم جه روز وا جه شب 
دواىه» خانه جز ميهيانى لبود 
هم آخر بر آن سان كه وسم جهان ا ست 
دوان دوو يكا فتله كرد أشكار 


6 


ز بركش بود بركا كر أكهان 
بود جمله عا لم 


وك بود تازه هر لالهزار 


أزو بهرة جو 


هم آز 
زا هر شاع أو مهوة زايد فزون 
كه در هلك زاك از نهال عبجم 
كه بتعرفت ازو اصل تركان جمال 
زيادت بران كششيت ينجا: و هفت 
كؤان شاخ سايه به طوبىل فتاى 
به هر جارسو جوك زر شد روآن 
ز تازه درخعانى و اطراف باغ 
طرب خا نه شن هر كبجا كوه و دشت 
صبا مدن كيقتى ز خاشاك وفت 
هوا باد: و جرح يممانه شك 
صدف بارور شك به وقنتا سعيك 
برون داد د خوشاب أن صدف 
ز آزادةٌ زاد»ه آزادةٌ 
كه شك تازة عالم زا تاثمر أن 
درآان دور دادنك دواد طرب 
به هر كوجه جز كامرانى نبون 
به روز و شبس عيض و ]ند نهاىاسسمت 


بلى بعد مسخى دهد صم كمار 


2 هردو نسغة ' دران ' ول ' يك هر مناسب مى أمايد . 


/6ه١‎ 


بو كشتى بلبى زر أذ سلطان ناصرألديى 


و 


5 وده 


اليدوم كه لقو افون أن خرمن 
به 


ببردند أن ييا را ييص شاه 


عمجب كرد ازان مر نواعم 
دو ابروش باهم برأوردة سر 
جبينش سراسر كره در كرك 
بيرسيد ازو شاةا فهروزفن 


”بدن ناخوشى از كجا امدىى؟ 


دعا كفنت بعل أز ز مس بوسٍٍ شا 
”همى آيم از أجهه و مولتان 
”دران باغ بادخؤانى وزيد 
”همان بلبنىزر كه در مولتان 
1 فرمان خسرو بييعويد سر 
شنهدم جو بشايد شا كر يم 
أز ايشان بيرسيدك تك بهر كار 
مزان .11 حو ع كف ابى ماجرا 
يس آركه كشادند درج دهن 


يعد كفتا2م ”أن بلبن يوقا 


كاهى يا فتى سلطان و لشكو كشيدون بو أو 


كله بن شهر 3ن عالم بيغمى 
حراس :توق يقد شقان انمتن 
جو شه كرد در روث قاصلد نكاه 
كه ديدش نؤند ؤزسرر تا به ياس 
غم دل همى كفت با يكادكر 
جو قرسوده و سالكورده 
كه ”اس رأ مييماثم ملك متحن 
ل 


33 
حل بينى 


و5 


يد 


ديار امدىى!» 
كواواتر ابسن 
وزان يس بككفت» 1 شه دين يناه 
كزان بوم و كشور برآمد قغان 


ديارهشص سر اندر خرابى كشيد 


از عنا 


از 


و - 


برأورد شور دوان بوموبر» 


طلب كرد كل دو الزن قد يم 
كزين فغله جون شد توان وستككار 


بكلفتلد در يك 


زبالصس دعا 
درآن باب مى كفنت هريكفا سكن 


““”اكر شه برائد به قصدش سباك 
”مبادا كه لي خسرو تامور 
”ور [يدوسى كه بر وس فرستكى سياك 
“جه دانهم تا جون رود كار جنك 
“همان به كه صنداو والاتبار 
دكر كفئرت» ان سوحد كشوو است 
“جو كير يم سبل اين جنين فغتذه رأ 
درسن باب مى كفنت هر كس سكمن 
ألغخاى صفدر زبان بركشاد 
ينها كه اي سر كشانٍ د لهر 
”مرا هما ينمت رأاه 7 مى د هكد 
"به شهر الدرون ود بوك شهريار 
”برم لشعر أانجاء به اقبال شاه 
به “”ضمان مىشود از در شهريا مر 
'“بريزنك حولم بر ايوان شاك 
الركان فوس اد جون عهد" كشت 


درس 


| 


رات دأدنك هريك 


تبى مانكد إز ذات شه تضت !م5 
دكم 
يعد ليكخحعواع 
به سونٌ كه مهزان كشك سربه سلكب 


شور > 


بخيزد أزين سو 


كذارد 4 دنبال أو أن ديار 
كرش 


واكذاريم كان كن اعت 


به هر مجرى نطق مهرى نهاد 


سضنى ورفمت بسهاو بالا و زير 
بعويم اكر شه بدين دل نهد 


كنم يمسير فرق أن كهنه خواك 
كه ايم شعسخة اكر زان ديار 
نكيرم كو حشر دامانى شاء» 
همة قيل وقال 


سران يركذا شت 


رضا 


جه قرمانبران و جه فرما رن روا 


7 تل 0 


' ضبان مى شوم بر در شبريار” مناسب مى ثمايد . 


يذ .]| 


وتيروزق اتن ارايو يد حواء 


دك كز كاعر ازرق آساس 


م م 95 
ز كوس الغىمخان برامد خروشص 


1 


تبهره به فرمانى سلطا زدنك 
و ان به فرمانى شاك 
همى وفمت تا سر به ملغخان كش_يد 
نشدت آبراوى التمخان راد 
بزد كوس و ابر حصن روك لمود 
به ينجاب وفتهيد أن مردكار 
555 كه بود ى هر أورا يسرم 
جو لشعر بزد كيمه كرد حصار 
»#ازين حال جو هنتة د ركشت 
»#ز دزبنك تنك أمد اهل حصار 
: بركشاتن خلق زورش 
ازان ييص كص لق كيرد ربون 


بدو خلعتل داد الغ خان راد 


درون حصا ر افق أن سرفراز 
شنيد م و يكذ ضمت 0ه سه جار 


* قسة راان دو بيت ثدارد . 


فشاندنك هر سو زورى بيقياس 


سياه جو دريا درآامد به جوش 


ووانكرده دو سمت ملغان سها»ع 


به هر روز يكا هملؤل مى بريد 


بم يهرأ مى حصن اهن تت باد 


م به ملا ل نبو 3 


بلبى زر 


بدان تا شود م أو أ ديار 


به ملغان رهاكردىةبودش ملي 
مكحيل همى جس.يت راة فراو 
همه خلق ملغان سراسهمه كشت 
محمد جو كوديد راك فقرار 


هدى و فمت هر لحظهى كارش ز دست 


امان حواسست ١‏ حصن أمك برون 


در 


- 


لصافا ب« اهل ملخان كشاد 


بعردلد | دووازها ‏ جمله باز 


همى كرد هريكا <وشى روز و شسب 


مه 
5 1 : 
محمد كه جست از جنان رستشكهز | شلب و روز همىديك را5 كريز 
وكتا ني مدان ونال لود واكم "كيان سوك والود كرون افنانت 
به ينجاب روز سوم سركشيد ‏ يدر شاد شك جو 5ه رويش بديد 
بيرسهد ازو حال خلق حصار ‏ دكر قصةُ لشعر شهرياه 
متحمك به يهشصس تملا مى بكنت وزأان, تضها! يكم صن كم نهفت 
شنيدم جو از جملعكى سركذشست همان بلبىزر جو !5< كشلت 
به دل كضتء ”از جانب تنما « بياورد ألغ خان تزاوان - سماء 
” كنون خلق ملقان برو يار شك سياهش هىنهة حال بسيار شد 
نيوا 'يا:ععنيى المنعريى - فض تيفيك نون اتاخكن. 1ن قل 
“همان به كزينيجا تحاشى كلم | برون زين بر وايوم هسه زنم» 
هم آخر سر كاوؤارش نانك يس از جنك روزي ز ينجاب راند 
همى وفت تاسر به بيذان كشيد ‏ هماناجا مقام سعونت كزيد 
وزاىنيسء» شليدم»ء مغيل ر! دوبار به ملقان دوآورد أن نامدار 
كه نوص بدست أيدش أن مقام | كو اصصحاب ملتخان كشك انكقام 
جو بد نيقص بد دران كروبار ‏ شنيدم كه شد منهزم هر دوبار 
هم آآخر الفرشان يس از هندىمه 


َه 


رخحاورد در حضرك ي'ادش اه 


رسيدن الغ خان در حضرت و يعد ,حجنن كاه ختون رأ 
زحمتى ساخنى و بدأى بهانة التماس جر سبيد كردن 


شق_لميد م الغ خانٍ اخترس عيد ذَ ملقان جو ادر شير د هلى و سجهك 


: ' ثايكار' مناسب مى تبايد 


هنى يوق 3 
شهنشه» 


شليدم كه آن شاه فرخندةراى 


خد ست شهريار 


نمونه ابد اندومهان 


عاريت بود تا 9 


تسب و وروز أن خوشعر أ, جان ياك 
شهبشصش خوانده ملكا جهان سربةسر 
خدا 


جو مصصسون غزلى بم 


شذخهد م 


ا, 
كقابت بعرد ىس مدام 
يكن كت ازا لكل كنس وسيعان 
نعرن 5 27 دراىن بيست سال 


همه بيشامال أن شه محتشم 


بياسودىه از وح فقيه و فتهر 
شنيدم همان بيكا فرخلد:فر 
كروهيضشن كوينك از اولياست 
يهاماور ملكا اقباال و جاه 
ماقداتن. واو اسان مدق 


_- 


د ليل سعاد ت بهة هم كاروان 


ينا هذن م خا تم انبيا 
خضر نام آى مرغ باغ يهشت 
بدان اضرا لدين شه نيعنذام 
بخواندى. برو جلك افسونى رآأز 


جو فارغ شد زأن همه كفت وكو 


ا 


ضابط به هر كاروبار 


ألُغخان همىراند ملى كيان 


خدام 


از 
كه بود به كار يلاس و حصير 
بد ل مست از ذكر يزدان ياك 
وك ملى أو ددر جهانى دكر 
كمربسخه | هم در كلاه و قبا 
ازان وجءه همواره خوردى طعام 
يه نفس خود أن شه كامران 
ببدم محترز دايم از بيتمال 
سهرد م بهم اصحاب علم و علم 
در اوصاف خلقش كدا و آامهر 


كه كتورن أب جهوان به ظالملمات در 


كروهيص شوائلك از البيهاسات 
بشلاون د5 خا صعا ى أله 


عياد نت كن دردمتقدانى عشق 


مصطفا 


أممثت 


- 


انهس همه 
هوا شى به يرواز أو كل سرشت 
كه از كه شدى همدم و همكلام 
همه بيرون آز قهلوقال مجاز 


يس اىكهم شد غائب از ييضش أو 


38 


من اوصاف أن خسرو نيكعنذا م 
جه نين لوقه يد انصط و الوم را 
]لا : الى هنريرور تهيزهوش 
بود شرط كافسانوكول مججاز 
كذك ‏ سامع قصغ را هوشيار 
من اينف درس كنجدانى قريب 
جو فرصت 0 امتعيت ون 
عدر عرق زيرك قارين - يوسعان 
نواى زد و وقت ازنس مرغزار 
نه زيشان يع قصه ناكفقه ماند 
بخوردند حلواثض معنلى تمام 


و 
نصهبم درين خوا نجه يكذ | شتذد 


ملم ل يس أيذده مهمان شان 


اكر شر ايشا بجا ناورم 
خدايا تو ارواح شان را مدام 


بده ساغرم زان شراب طهور 


نيا يتنافيا :5 دوه سن 


يك 


نه جندان شنيدم كه كويم تمام 
فز اإطذاب شايد مرا احتراز 


كه دار افسانة ينك 5 كوش 


فى ب 


دو اثنال افسانهالق دراز 


9 يومد ملو لس كند 


و« 


اختصارى 
كه از عالم غهيم' أمد تصيب 
ب ال فى ضرت ع 
ازيسن ييص يعلى به هندوستان 
رها كرد 
نه زيشان يم در ناسفتة مانن 
نه تنها كه با جملتمى خاص وعام 
يم ميهمان هم 
كر داش خند 
كه نان ويزه جينم هم از خوان شان 
ز كلزار معلى كجا برخورم 


به فردوس اعلش همىدهة مقام 


ضرووت 


يس أينده 


طنيل همه بر دراى مرغزار 
كه ساقى و نقلص بود عهشس و حور 


كه كرديم ازان نكل وا كامران 


بده باده بر ياد أن بزمكاه 
كه جز دوست كس رأ دورو نيست رأ 


هر دو شسطة غهب 


| 04 


خواسى الع حجان (١‏ يحصورى ها حدر سبعد 


همان ناصرالدينى ‏ فركخندةروى 
همى راند مذ كم دران تت 5 


برين جملءه جون دجخذد كام كشت 


جنانئصسشس درانفتغخاد سودانل جحقتر 
تن خودى يِعْم حغتر بهمار ساحدات 
دو سه روز نامك بكم د ركاة ا 
يس از جذد روز آن شه سرفرأز 


بدو كفنتاء كان رأ سلامم بكو 


”بيرسيد خسرو فراوان ترا 


دلو سيط دور شد سوال .ا نامدى 
“يرانك ددعف ب تو همه تار ملك 


”اكر 


ألغ خان جو از حاجب شهريار 


بيا 


به ايدكو بي 


ل 


بعفتا كه ”ا ى حاجب خاص شاه 


ود 


ز [يدر به دراه خسرو خرام 


و 


'زمن يات شه بوس و شو عذرخوا” 
”ىه شادا ١‏ تو درث و غم باد دور 
و 
“سه روز اسمتء دوو از شه كامران» 


و 


به سوزم همه أز درون و سرون 


“ورم مى و سك يكف زمان أفتاب 


بر آثينى شاهان فرخلده خو 
نمى حورن 
الغ خان 


غم جر م داد خوا5 
طلبعار د يهيم كشت 


زلث 


4 بهماو شد دو تمذنات 


جدر 


يعر لعبتد ب!1 شهنشا»ه باخت 


شهصشس ياد مىكردى بيكاه و كاه 


فرسغانى بر وى يكم را به راز 
وزاى يس بعتويص كه ال نامحجوم 
كه درن تو جيست واجه دارى دوأ 
جهان شد فمين تا هرا نامد.ى 
برقت اسمتا رونق ر بازاو ملكبف 
وكرز به ما حال حون ورانما» 
شايدك اين همك تصة خوشكواور 
كز اعوأات شه كردبى اين سوم رأ" 
وسى اجون يران درو نيكعنا م 
وزان يس يعو از ربانم به شاه 
تنت با شفا باك و دل با سرور! 
كه كشت از حراورت تخم ناتوان 
نه روزم قراورسست وال شب سكون 
سوز يأب وتاب 


أز 


همى كردم 


“هس أيدم جانى 9 دل 3ل كداز 
كرم 


دد 


شاه از لطقا قرهان دهد 


و 
يكم حسات حقرل بسازم سييد 


ىا 
به جال همايص نهم طاس زر 
“رهم باز 


و 


از تابص افتاب 
جو حاعب به درلاة خسرو رسيد 
به حاجب همان دم ش كا مران 
“بعويص كه أ خان كشو وكشا 
”* كر خان بكويد هسين جر خويشص 
””*بيعن ألدده خواهى كه فرمان تراست 
جو خا را اجازت شد از شهريار 


دكر 


درون خواند شاه و كنارشص كرفمت 


روز أن حخر بر سر نهادى 


اين «كتو “ان .وان 


بير سيد 
'” هنوزش دواجيست با من ' بعو ل 
جو بشليد > خان كفنت شرمند # وأو 


شليد م ملك قطب دين حس ان 
يي بد از شيرانى أن مرغزار 
سكم بوك 


قواوان ' متاسب مى ثمايى . 


]69 


ازين رو برون ايم اس سرفرازر 
بكى دقع اين درف دزرمان د هصث 


به زيرش كلم وصل جوبي ز بهد 


به كاك دأرم به 


سوار يس 


تعد 


ببيذم كامياب 


رخ ا حسرو 


به تقصير ماضى شوم عذرخواكد” 


به شه كفت آنه از الغ خان شنيد 
بعنتا كه ”رو باز در يمص خان 
فُوااك “فو -17ق1 مي و بت دنا 


بها زود جون ب تو غم يار بأيست »»» 


بر 
همان لحظه شد اندواآان كار وبار 
بهيامد بر ايواآانى راد 
كبر 


جوكون است أكلون تنى تاتوان 


صفداو 


درون * أز نكاورشس كرفت 


درس مملاعت هرجه جوثى بجو » 


ْ بعد د عاكوثى شهريار 


يه أسودم أذ منظر خسروبى » 
7 7 
يعا نه به هيجا 


دراى «وزكار 


كه خان كرد أن روز يابوس شاه 


تسم 0.)) ساس' و ثتسطة ,.11) ' حاجت  '‏ 


أازو شد يعم جربم أشكار 
بلى نايد از جربف 7 زيان 
نباشد همه حال جربكا روا 
314 از لاغ اغيار كردد قرين 


هه حال جربى خصومت كر است 
عرضن ا حون لحا تطينو ين بحس 
جركنه لفان يخ و ففست 
تسب و روز مى بود اندر كبون 
يم روز شه دادة بودست باو 
ال فاق كرو ايه سار كبين 
»بععنتا كه بر هر درس ذآن كروك 
» كمينى كرد باشند بر ههرم 


جو آن قطب أيد مهان دو در 


در ه 


برائلك ازو جوم خكون تاكهان 
جو بشذيد أن قطب دين حسن 
ز خانه روانكشت أن شهسوار 
شغابان درأامكد بر ايواى شاك 
شنيد م ميان دو ثور حون .وسهد 
بينقاكد بر, تهغ 


شنيدم جو شد كشكه أن يهلوان 


وذو ( هر سورهم 


ء+ا| 


كه آمد زيانص در انجام كر 
ز جربى برافقاد بس خان ومان 
كه كه جانفزايست و اكه جاتكزرا 
كبيس در +خصوصتا شود همنشين 
خصوصاً به وق كه ناىوخوو اسسمت 
كه بودسستا كرك كهننى در دمين 
الغكان كرة دو دل أز كيله بسيمت 


يلانصش > ستادىه | يمينى و يسار 
بياورد در قصر بر قصى كين 
نشاننكد يكا سركص ' باشكوة 
براورده جقمارى و النجرى 
زا يفص وا يس او برآونك سم 
موف .1" «يبرية 1" فترهان 


كه دو باوخاص اسست شاع زمن 
بدان تا كلد خد ممت ويا 
وزاىريس ووانىشكد سو باركاه 
زييش ويس أن اهل كين در دويد 
سرش يس ليدريغ 
شغب خاست اززاهر طرف يعؤزمان 


وأ بريئى ند 


' در نسلشة ١‏ ) ب جا ايى دو بيت يت بيت بين طور أمدك ست 
'” يفنا كك بر هرد زآأن كروة 


!| تسطةٌ ( ١‏ .) ''لشينئكع سوكس ' 


بر أوردة جقيارى و ختجر 0 ” 
٠‏ هرا دو تسغشم ' دلا : 


جو بشديك شه » كفنتء ” أيى شور جوست 
م هم 5 

الغخان به ييصن شينشاه بود 
بشكا ييشترء كضتء “الى شبهريار 


“يي خار بودا سن به كلؤزار مماكفف 


” بكلفتهم كان خار و بر كنمد 
جو بشنيك أن شاة فرخلدةوفن 
نهاانى بي ذا ل بر كشك_ 


١١ 


7 شوو 9 شوغا دودلن شوو كجيسءت © :»> 


وزان شور خودكردىة اا بود 


ازين شور و فغوفا توا ياى مدار 
4 


هموارة بوذ ل 


سرش وا بر ايوانى شه بيفكناد» 


فى متكول شك قطب د ين حسنى 
درون نبا ييرهن | بردريد 
ىلر 2 


ذزيكا جربىع يق جنون فكز» زاد 


كرو ساو يسران سلطا ى فاصرأ لك ببى ئ سوانى 
ألغ خان 95 ثرو برد شهز أ دكان أ وسوأ ى الغ خار 


شلليدم ز 


مكر ناصرالدين شه راد را 
و 
نعو خاق ٠‏ 


أن هردو شهزاد» بالغ شدند 


دو يور أزادة بود 


جا 


م م 


به ش_هزادكاآان أمن ند ى مدام 


يع روز هرجار أزادان 


برفتلك دو كلش لى صبححدم 


كه كوينك افسانهائم كهن 
4 بودس_ مت الوق شه باصنا 


ىه در ملعت شاع شان زأذدكبود 


طفاى أمدنك 


ذا ايام يرون 


كه بودلك هم عمر يز ا دكان 


شد ند ىس به يكاجا ل دو9ذ- تمام 
كهم در 


دو 


جسن بزم مى ساختلد 
الغ خاى » دو شهز أ د كان 


با و نقل هم 


20 


حود هه 


ببر ندند 


دوران باغ يكا مجلس ساختلد 
ز ميم كشت هون يكادوسة سافر ل 
ناكيان در 


يس اركه شليدم كه ذا نزادكئن 


سكن كزايمت فغتانى 


كه “” جون والد ما درين روزكار 


شليد م و شهزاد كن اين سكن 


بعنتند2» ا ى همد مان عمزيز 


هم اخر 
”كر او يير يضخقه و ماثيم خام 


دو 


ببينيد > اندر جهان 


”به ميدان ز اسيص قروافكزيم 
جو كنتلن اين قصء شهزا دكن 


بكفتندء ”كر كان به كفت شمان 


بهم أشفشتك 


- 


ٍ- 9 
شما ل ١‏ كرو ا كر ١‏ 


وكر خود فرونايد أز أسمي خان 


يذيرفعه اين شرط شهزادكن 
جو آن وروز بعذشات هرهار سر 


إوألر' 

الغ خان دران روز جاالش كذان 
جو امد به ميدان به خخوباخترى 
شنيدم يى زان دو شهزادان 
دو سه بار بط خان دوانيد اسسمي 


داواق كال أو ”فاسث: جايكت فعدد 


١57 


مم عهيص دو سافر انداختزى 


حكايت هق واقنت |( هرد دوت 


حدايثل ب كار دوايت فئتاى 
دران حال كاذك د يكا زبان 


شليد لك لاغ فعندنك سن 
اكر هست در كان قراوان تمهز 
زيركى ناكهان 
جو خواهيم كو را دراريم دام 


ييادى5 كنيم » 


به جوش آمده خون ابناك خان 


بدانيم ‏ هشعغادى دينار زر 


وود خام تدبهر شهزادكن 


كز ايشان به هر كار داناتريم» 


برين ماند« هرجار أزادكئكن 
بغا- اميدان. “بولكلما. اروز كر 
بيوويد فو ع مهدأان عنان 
همى كرد هر | سوم جو لا تغرى 
ابا خان آزاد5 شك همعنان 


_ 


وزان يس به يهشصش جهانيد اسي 


فرودامد اززاسب آن شان راد 
وزان يس ز مهيدان بعشعنى باز 
كرو 


و 
بجس خندى هش_ تاد دينار زو 


دون ببرد ند شهز ادن 
نمودند ييششصش همه قصك باز 
بيه دل كفنت »> ” ابللا ذم فرمان روا 
“يم روز ما واا به معر و قسون 


“”اكر كبخر اين كار وأ[ سر بريم 


وزان يس ز خازنى به هردو يسرم 
برفكلد آن هردو أآزادكن 
الخان جو در باب شهزادكن 
تسبا وا روز تدبير الكيهق 


هماخر شليدم ( نقص خرد 
به شه دو فقا بكدادنكى زهر 
ز تاريش بد شش صد و شصت ويذيج 
جهان كبن طرفه بازىكرم است 
بسم تاي شاهان قرع نؤان 
يعم نوش او نهست <الى ز نيس 
همة أب حيوان أو زهرداو 
خمار از ميص كم مقدام شد 


كه وبيكك» و روزو شسبء صبص وشام 


(1 


سكلك جابىف و د سيت شهز اد داد 


خرامانى و خنداآان بعشعند باز 
كزفكند: .دامان . 'ايذاق كان 
برفتند ‏ لحان زادئن ‏ بر يدو 
بجستند دينذاو اراى سرمفراز 


بد ين سان ئى. كشنتمك حيلء كرأ 


بندلد و ويؤلك خون 


به عفللت فريب جهان كمخوريم» 


دهانيد هش_خادى دينار زو 
بيدادنكد_ دينار شبهزاددئن 
شك أ( بازى كود كان بد كمان 


هر أن رأ كان زد بسم بمضر 
بس بيختنى زد يكم رأث بد 
برأمد به هر سوس شور به شهر 
كه شه شد رواآان زين سرا ثم سهنم 
كودكان أكثرى 


به بازىى طفلان سياورد به بان 


يم راختس ليست بيرون زاريصس 
مرد مهها ص 


ا لودقٌ 


هم 


الس 


خراب أنيك جهانى ز دورش مدام 


مرد م شكار 


خمر أو كمشد 


ندارنك مردان ز دورش خبر 


بها ساقيا جرع 


زان شراب 


كه فرقانك اندر 


بده تا شودى عقل 


شراب دكم 


ذانه خراب 


كم ميهوارة 


خمر كين 


شلكيدم ( يدر أن هندى نؤاد 
كه جون ناصرا لدينى فر خند: خوى 
جهان فرش اقبال أو دونوشيت 
به تمت كيائى الغ كان نشست 
سران سربوسر سر به قرمان أو 
فهاث | لديسن ا شداءوااشى: لقنن 
به عهدضشص جهن وا5 بيداد بست 
همى رانك مككن ‏ به صدن أقرهى 
ز تارينم بد شصش صد و شصات وينم 
دوم سال در سمحت جتور تاحهخت 
ز اطراف دذهلى همان شيرمرد 
حصار جراتى و زركى ز سير 


بنا شد ازو حصن كويالكهر 


ل 


كم قاو نقد لسرا ناي ان 
سفركردى أآزين عالم جلكا جو 
بساط دكر (ويديدار ‏ كشت 
سرآان را دوآن روز دندآن شكست 


- 


دراورده بي زحمست كفتوكو 
نشسقه قرو از جلوسصس شغب 
به دورش زمان يا ظالم شعست 
زر رويش همه ملكا وأ روبهى 
2 جلاسٍ او كش لت كيتى روني 
ششم سال در ملكا لاهوو تاخيت 
به هرجا يعم جلكل قلع كرد 


عماوروت بعرد ا قس»ة نامور 


به دسقصشس بس سركصش أمدك أسيهر 


يعد فتلةٌ زاد دورات زال 


: در نسغة ( ):١‏ اس عئوان يس از هشع بيت ما يعد آمن5 اسمت . 


سبكم مى بايد 


ينم ' مى بايد مراجعك شود بك بيت ما قبل آخر بن صفصة 184| 


"16 


بر كشتى طغل د( لكهنوتى و وفتى ترمتى عرف 
دربا و أويختى در أوده 


يعم بندة تركما طغرل به نام 
به قطاع لعهنوتى أز حكم شاك 
به شمشير أن ملكا را ضبطكرن 
جو مضبوط أو شك همه بوم وبر 
شايدم كه بركشنت ار شهريار 
ترمد كه او بدو شعناة يدن 
ملكت اش ود اققية “طقل اكد 
همى رانك لشكر به صدك كيرودار 
جو بشذيك طغرل كه لشعر رسيك 
5 


20 لل 


- 
3 
ورس سو ترمتى يس از جلك روز 
دو لشكعر ينه روز يكاجا شدند 
رما ستاد نى در دشت كين 
و 

وزانى يس همان طغرل جيرة د سدمك 
به يكا حمله قلمب عدو بيركوقست 

ومو 5 ١‏ 7 
ترمتى جو ديد أن جنان وستضهيز 
شعابان بثك | سممك أوده رخ نهاد 


شكسةهة جو اندو أوده سر كشيد 


هم آأز 
روا ى كرد أز شهر دهاى سياأة 


كه بودسستا شهرى به دشلت لبرك 

كمربسته ييشش سران سربهسر 

جو بشنيد شه اندرا روزكر 

به فرماى خسرو عزيمست نمون 

روان شك به لعهنوتى آن تامور 
, 


كه يكذنست أ ترهمت و از بهار 


سبسيكف لشكعر أز شهر بيرون كشيد 


يه سرحلك كود كرن ‏ لشكركهس 
قو اطق وك سر أن كين توز 
بر أهنىف ييكار و هيجا شدند 


و 


عر بين وامجلبيد: هون شير ممست 
ازأن حمله ماندة جهان در شكفت 
عنان را بييجيد و شك در كريز 
همة لشعر او يريشان فتادن 


هوه 
شه أين قصه در شهر دهلى شنين 


نيد م همان دام ألاغم شغقاب 
به فرمان دهان اأوده آشكار 
كه ”رايد بير ند أو سسك وا 
2 

ترمتى دلاور يود در شكار 


” هذا تى ببندنك بر دست و ياس 
“يس آنكه به درواؤزةاش سرتعون 
دكرباره 


”“بدان تا سر لشكر ل 


كرفتلد أن مرده را آشكار 


عر 


و 

نبشذظاءى د بر ش» دون شكار 
و. 

كه ناسمصش ترمقتى نيايك سزا 


كنند اين خبر در همه شهر فاش 


برارندء وااووا بريزلد حون 
شكس كله نوايك ‏ (ز بوم وبر _س » 
ورسانئهد أى ييا ايوان شاك 
مضيون قرمان شاه جهان 
لمودلك | أن وقعمٌ | شهريار 


وزاىيس بعردنك بو وى قصاص 


بلرزيد 


عام 9 خاص 


ووأن كودى سلطان غيات أل , ى بلبى 
بهادر رأ دو لكهنوتى' و شكسته أمدى يهان از لكهنوتى 


شنهدم جو زيسن ماجرأ هذك؟ك 
كه واند بهادر ز دهلى حشم 
بع قصد همان طغرل سفت سر 
ز أقطاع او جون برارد دمار 
بهادر ورواىشد به فرمانى شاه 
هبى وفمت تا حد ترهك كذا شت 
جو در حد لعهذوتى آمث سهاك 


برامدء ‏ يم روز فرموى شاك 
وه 1 شاط (ر1| بندةٌ محترم 
وود سوئم لعهنوتى أن شير نر 
يس آركه كذك قصى أن نابكار 


برو نامزد شد فراوان سياه 


سياه خوى از شهر يرون كشيك 
يه روز هم اول بامداد 
دو لشكر ب» يكا دشت حاضر شد ند 
شليدم همان طغرل جيرةدست 
لَه ذو مدومكه ديك و لأس ميسرة 
جو بد جيرة دست | نك وآى فن دوست 
كه بركيرد افواجم بدخواك رأ 
بهادر جو آن زخم طغرل بديد 
شلهدم سور بر يناكوش يست 
بباريد بر خصم 


باران تير 


دو لشك_كر به يك د يكير أميكتاكد 
تاختنى 
يكم كردة دعوول به دركاد شا 


يعر جيره أز اولس 
جوا دو تركشس هيجي توررى نماند 
نر نعشغبها كشخه يعسر كباب 
دليران ببردىنكد دسثل به تيغ 
شنيدم كه ناكه دوان حرب كه 
شعسخه علذان داد اندو قرار 
همآخر ز اقواج دهلى تموان 
به هر فوج برئائل معدونى ماند 
تنك كشعه افواج دهلى تلام 


جو آن طغرل يا و بي يافته 


اها 


خرو شان ب سر ىك خود دلو وسجد 
در آقصائ آقطاع أن خوش بلاد 
دليران ؤ هر سوى قادرشدند 


نضسكين مهان را به دهكاو بست 


به قللب0 بهادر بؤد يكسره 
بعوشيد ‏ آن سركش آمك وسمت 
ببنلدد 4 تافتنى ‏ واه را 
كلاه أذ سر باز خود بركشهد 


درأن دشت ييجيكد جو شير مست 
روأن كرك بر خصم ييكان تير 
بسسم خون درأآن حربكه ريضكتلكد 
بهر جان باخخن 
كه ”آرم عدو زندة در تضمت كلا » 

كوشها برفشاند 
د سكها شتاب 


براند لدى بر يكدكر ليد ريغ 


نشاضه ‏ شذده 
كمانها زك 


بيا نك 5 فرو أز 


يعم فويج أز لشكر تضت "اه 
بيرد از دل لشعر حون قرار 
خراميد ازا يس يكان و دكن 
به هرجا كه نامأورىم بودء ماند 
شدك» ناقة صبر شان +زمام 


سهاة 


- 


عدو دوين ووتافتته 


بزد بانكا و أمد برون أز سياد 
به نهروشم اقبال أن شير مست 
بهادر عنان در هزيست سيرد 
سياهش سراسر يراكذكد كشت 
بهادر جو زد خيمه در تضصتلاه 
شنودم كه أن خسرو خش مفاكف 
كروص كه بودىنى نزويكا شاه 
ّ كرمي كينه ممص زينهار 


”شنيديم ‏ از زمرةٌ ‏ معتبر 
”كه أن روزكارس كه اين مرد كرد 
“به جا كه لشكر تهى» حملهداد 
و 


“هم آخر جو جا ستادن نياند 


دده 


بددس 


زد درآان حر با » 


بعنعا كه از يبوص دووش كللكد 


| 11 


سهاة و 


به صى حيله ران تهابمه جان ببرد 
كريزان ذز رحد طغرل كنت 
كسس»ة زمام و شعسقه سياه 
همى خواا ست ذونص بريزد به خاف 
بعنتندء ”اين بنده رأ ب كناك 
5ه كردنى يشيدان سوا نجام كار 
كه بودنك با ولد دراآن جلك در 


هين (!| مهسر بود د( نبرك 


جو مردان به يكا تن دران جا سانا د 
كوأ 


ضرووت برسن سوثى مركب جها ند » 


رمانى مؤاجشس به نرمى كشيد 


2 


يس أز جند روزي حول امد رون 


عزيست سلطاى غيات الديى بلبى جانب لكهنوتى 
و انزو رى باتى بر طرن 


جهو بر شضصس صد افؤزود منتاد سال 
ببالهيد بسيهار 


م 
ف يست 


هامون و 


عؤيدت تلود أن شه خوهص خصال 


ص-_ 


خروشان ز ملكا أوده بوكذ شت 


جو در جد لعهنوتى أن سرفراز 


و 
همان طغرل بخت بركش*ّْه مرد 


بارريد تمام 
سمه ( | لك أ 0 ذا سصرث شاه 


شليدم زنئصسصش بود اخترشمار 


كران ديد جو اخخر شوثم خويس 
”كر امروز از تيغ يابى امان 
0 طغرل شماوص بسم بارها 
حذ ر كرد طغرل ,حلم اشبار 
برو أمد از لشعر و خيل خويصس 
خيمة يعم جويبار 


عل 


بؤز3ك د( 


شفيد م ى نام «شهر 
جو رساتم به خانحجر) جو اورشن به تهر 
دران روز كان طغرل يكار 
ز لشعر برون آمد أن سرفراز 
سد اود د بود دنبال أو 
همى كشات هرسو غنلهست كذلان 
فتقادصشص دوان دشت ناكه كذر 
يعم خركه لعل ديد أن جوان 
تل هلد بر كرد أن جويبار 
از أاسيان فرودآامده سر به سر 


:باز آى ' 


بزكف خيمه بعك أآأز بساْا ترككقاز 
هزاهز درافعاند در خاص وعام 
5 3 جيرهدل التفات نكعرد 
ابا بازه ص *» صعوةٌ كيلمه خواه 


بدانسخم از حال لهل و نهار 
بدو كضداء ”1 شاك فرخنىوكيس 
بسم عيش رانى درين بوسكان » 
530 امتجان كرده در كارها 
طلب كرد با خويصش جند 2 سوار 


دروتنصس از كرانى طالع يريص 


كه بودىسدت يكاسو ز جمله ديار 
كه اهن دك بود و روئين تنم 
بسم سركش اندر كمندشى اسهر 
بوؤزى ‏ كليم بر لب جويبا ر 
هنى كشت بر عادت يار«تاز 
سكاف نامل لوقه 11 ل ار 


نه تنها كه باط هنكى شيرانكذان 
و و 

به جوش كه بك كرد»ه طغرل حذر 

زدف» بر لب جويبا رز دوان 


همى كشت اندر يسهى و يسار 


شد فغافل ار كار خوف و خطر 


ديكعر كريوةكرال» 


على دشانكا و 
ديد» حفتهة يكم يهلوان 
جر 


و عم 
جو شد طغرل انها ب» عفلت تلف 


درون 


مر اورا يك تير زد در 


و 
شعستنى ‏ ياوان طغرل تمام 
سرش را على يوون زاتنى بركرفت 
شهر يار 


بهاورد بر 


بعهت .زر 


هما ل 


شع طفمجد مم على 


ه/ا| 


و 


١ 
همة 6 لم‎ 


- 


أز فلاله رام 


بيغم 
هيون را بر آن خينه يعسر كشين 
به سرموزهايس نشان كيان 
قرودامد از أسمي و بجريك سير 


برامد يعر شور از هر طرف 


هم از هك سرى شه #هدل تمام 
أز أن جا امن وأاسشت لشكم كر فمت 


كو هر نكا , 


شيص خالاعق | داد 


ازان دور باز 


بكوا نخد طغرل كص » سوقرار 


باذ كشتى سلطان غها الى يى بلبى شاه از لكهنوتى 
و يسر ون بغرا خان (! در لكهنونى كذ شتى 


جواشه رأ برون كو نه فلايى وروسيد 
دو سه مه دو اطراف أن بوم وبر 
هم ا خر جو شد ضبط جمله ديار 


همان يور خود [١‏ شه كامياب 


دران تضعمه كرد قرمان روأ 
يعر خلجى أن مرد فرخندةراأ 
رموه أقاي ره 220 لبعيام 
شيعا بور خان وا اطاعت كنزكد 
وكر <ان خطال كذند در ديار 


و 


همى تا عت أن شاك فهر وزفر 


اطاعت نمودش ملوكا و كيباو 
كذ بن "بقار 4 لواو انون 
رهاكرد بم 


دكر كوه جودى كك وركش1ا لس 


وء دو فيروز (أ 


كه باشذننىك بر شاهزادنه: مكدام 


به اكام ثابتا مراعت كللد 


تصيدوت كذلد شس دراآان كار وبار 


وزاى يس شهنشاه فيروز جلف 
يس از هذداه به دهلى و سيد 
ببس للك أذين به شهر و ديار 


طمة كشو د :و شسهمر 


نشسةتاى ‏ دا 


5-5 


سية وانك د تضت 5ه ددرلكقف 
دو سه هفكةٌ سير به عشرن كشيد 
نشاط بعردنك ليل و نهار 


يها 
, اندوك فرق مبراا شكند 


يكا دكم هيد مان 


كيفبرمتع جد شىى فاى ملى عرف محيهى خانى 


2 بزروك سلطاى غيات ألد ببى بلبى نشا « 


تيد م كه دغ هم ْ أغاز كار 
5 ٍ 9 


تحمل و بى دو ١‏ ا ل 3 ميا ب 


وزان نمس فرش خان در مولغان 
جو در مولكان وفيت أن قان ملك 
د لس بود دريا و نيس ان كنشس 
همى كرد ارس جو أزادكئن 
جو بذ شت ازين حال عهد س بعيد 
همى تاخت اطراف أن مرز و بوم 
حو أين قصع بشايهد خان كريم 
سوان سيه وا اشاردنت نمود 
نه عونا كه قوى" .مغل يشعيدن 


7 فرمانٍ شمهزادة: مله سران 


عم 


به هند كندهالى ‏ سياه مغل 


يه 
بكو كرنى 2 ذخان متكمل »2» 


5-5 


خطاب 
كب 5 سسوهد ملكدا هند و ساةانى 
فك اكرش ف ذاو ان ملكمة سهان ١‏ ملك 
به كرد جهان كوة قاقض صقفاه ‏ 
فق نوق . ارم سكم شهزادكآن 
د فوج مغل اندر أن حد رسيد 
خرابى كفان أ قدمهات وام 
كه ولاياقت [هرمن اندر نعهم 
كه لشعر ز ملخان برانذلكد زودى 
علمهانئ شان را به خاك افكزمن 
براندند_ يعسر سياه كرا 


م م 


0 


شليدلكى آرز ايند كن 


دو لشم بعردنكد يكا بجا قران 
زمان | بكعروىونكى | سسلاز نبورى 
وزانىريس زفوج مغل هوس خاست 


بجنبيد هم اسمان هم زمئؤن 


جنئان برخروث_- يد و مغل 
وزان يس مغل رد بر أقواج هلد 
زمان صفا هذدنى برياىم «ماند 
ردة يكادكر سركشان تيغ و نهر 


2م م 
مغل كشست عالمب جهو بسهاو بود 


سرانى سيه بيش شان در كريز 
كروه دو دنبال شهران هذى 


كس كز كريزندكان ماند يس 
وزاني يس مغل خرم از برد خويش 
جملة 


و فنتلك ١‏ مو لقان 


سرأان 
جنان تند شد خان به سراشعران 
هم خم نبان با خودى انديشه كرن 
”همان به كه شان را عراصت كنم 


”كزين كونه 
يس أن كه بعفتا كه أز هر سر 


بار دكر نشعنللكد 


| بك هر دو تسضط همجنين أست 
بع جام د يكر كتج 


١» ؟‎ 


ب 


دكر بامدادان يكاه 
سياه كران 
اسوانحصها سجيون 5 بمردان مورث 


و 


دوذ 


م 


به هرسو ستخاده5 


فتران 5 لك لرزة همان 9 هموى 


كه شد هنديان را فرامض دهل 
بموشيد در قصد تاراي هنى 
دو لشكير دران جا بس خون فشائد 
خروشان به هرسو به صد دار وكهر 
صنا هلك | يكسر| هزيمت مون 
ين شان يلان مغل در ستجير 
كرفقة سكانى در تواجى سلكن 
برو اياقات فوم مغل دسترس 
رخ أورد دو جانب يرد حو يش 
بكينتلك احوال خود ييصس خان 
كه مى خواست كردن زدن مر سران 


در 


كه يهوسكيه نبوى ظفر در لبركى 
حموهلتى ‏ شان 


به جان سعى در كار ههجا كلزن», 


ملا رمك كذم 


ول كبان مى شود كلا جيز__ مثل اين بودة باشن كن عصامى 
ز مردى بشوريدن هراشير مود - 


ا( 
شافيك م به هر تن به أب عقا 9 نمك خنه بران زمرةٌ يركذناج 
د اطلاق جم غراميت ليشت سران جون بديد ند اس لفظ زات 
كز يد ل بدرن ند 4 د بيم كر فنتذى يدايس سران اأسيهر 


بكنتلنى» ”ات فهر اهل قلم ابه جام فرامك دكر كن وقم 


1 3 


ممعم روك مسبوالي سما « معن اهل ديكا ١‏ وا ووس ياه 
د بيجم اين لطيفة به شهز أن 5 كفت بخلنى يد و شهزاد5 جون كل شكيفات 
بس أى كه غرا ممت ب+اخشيهد شان 


حمتى شد ى ساطانى غياث| لل يى بلجبى شا" 


به ساك جو فصل بهارى كذ شت خزان ضابط ملك كلزاو كشاتى 


د اجسام شورويكد خون فضول طبا نع ١‏ ححاك هو أ شك ماو ل 


شدة ركس عمست بيمار خيز رياههون شده جور از برك ريز 
به هرجا حجمنى بودء يهغوله شت شدة صحن هر باغ هامونى و دشحت 


تهى ف سرك ماندك أر درم زيرشاح هو أ خاكف وا دكادة برك فراخ 
هزاهز به هر كلشن ار بركاريز ‏ به هر مرفزار از كزان كيز خير 


. كشت جمن ‏ مصخرز أدمى فقادة برون اذ به'ان خرمى 


شليدم درآن وقدءت شد ناتوان ١‏ باد متها لف سن مرزيان 


- 


همي كاءت هر ووز زوو تنس" ثمائك از تلص جز كه يهراملصش 


جو امهم زحديت خون فراهم نديد 
به دل كشتء ” جون عمر أمك به سم 
يس أز فعو أن خسرو هوشيار 


سو قان ملف كرد ييكصس روآن 


بدان تا به كاه سقر مرزيان 


دهم روز ييعض به ملخان رسيد 


يس از حمد و توحيكد يروردكر 
و 


كع 7 شاه د ونان كش 9 دين يذا 


ره 


تفمتا دايم از زحهصمست أزاد باد 


#وببانيق, ٠قوهان‏ نو ند 


شا هم 


هرأ <, | ند 5 شا كا ١‏ وشخاضمهرم 


و, 


”همى أيم اينف بر ايوان شاه 
مير بود خان وا مهص به ييشسر 


همى وأا سدت بعد أز مهم أن جوان 


شذود م جو برخوانكد شيه اين جواب 


جو رهم وسان دايدك دردصش بحاست 


يس از بيكا يرسيد كُسرو روآان 
كوج 


2 


” خبرهاتى يوسفا ب»ه يعقوب 


”“دراى دم كه ايدر كزيدى سفر 
يس أركه دعا كفادت ييكا كزين 
بكعفنا , دم 


مرا كان خسرونشان 


١ “7ض‎ 


موثر درو هيوس | مرهم ‏ نديكى 


وزاىي يس بخضواندص سوئث تضتكا» 


سيارد بل و ماكا هند و سان 


جو شهزاده مضمونى فرهمان ش كيد 


اراي 


5 


د لت ابد عشوناباى بادا 


حروفشس بامة ن بد 5 و سود للك 
ز فرمانى خسرو نديدم كزير 
ووان كردم ان بيك 


به اقصائل اقطاع معمور خوهيهش 


ز اكثذات رالاى 


_- 


ع يممثتا كذك مياد م ١‏ نَ 


شكفت از دووى شاه مالى وقاب 
دلضش شد قوى بيكا رأ دهش خوا ست 
كه” هاىء اس بشير بشاوت وسان 
به طالمب نشالن : مطلوب كو 
كجا بود أن خانى فرخندةفر9” 
وه تعظوم. شه لون سر .يز زمون 


هم از مولخان كرد أيدر روان” 


دل شاه ازود#شك 


- 


زلس ‏ سين 
يس أىكه يشفت أن شه كامهاب 
كه ”الى جان من زند» أز جان تو 
'” جو ديدم حند يثي 5ه ازجان رسيد 
”هم اخر جنان كشت ووشن كه دان 
انين ان “كد ”أن خا كشورفرور 
””به عشوة مرأ دبد5برراة داشست 
"اقمع :كي بن سلكت باقن فوشن 
”جو آزوديم زين حديث درو 
جو بر خان جني باسخ أازشه رسيد 
جو ديدار كسرو نصيبص نلدود 


'رار بان يدو أممى يسرم 


- 


در اعضاه لو كشت دود كبن 
مرا كرد بهمار 


به دردم ر مشمونه درمان رسيك 


هجر ان تو 


مرا كردىة أر عشوة خوشى يكازمان 
نجنبيده از شهر ملغغخان هذور 
به سوك دكر كون علم برقراشت 
بجو راستى كميراودى نفس 
نياشد كذون كوهرت رأ فروغ” 
سراسهمة> شن كان التتخرسعيد 
به سوث كه دل داشت رعحات نمود 
ف دا زووةة كروي ير ودين 


همان رم ١‏ حكم دك ور 


_- 5 


كذ رى 


وقاك تل يلقو .جو اله بخوان 


كزين ره ب>» يهرىى رسهيدن توأان 


عمؤييت كردن فان ملك بر قصل سومركان و رسيدنى 
سى نز ار مغل و شهيد شدى قان ملى با اموا م 
حوضن وو سد جا دراي 


زا خان كشت جو قوص أز سومرك 
جو در حد اقطاع شان دررسيد 


برد لهي | در هد جاترال 


سية رانك كان سول شان يكسر» 


شان يايمال 


بر كك_هد 


عرى كرد اقطاع 


يعم دور از نيعضواهانى خان 
نبشكه دران ثامه أن برف كر 
سه فرسلئكف مالدست اندر مهان 


جو أن نامه بر ىوست خان او فتتاد 
ذو كد اكه .أن خان وا"تبار 
دوات و قلم خواسيت آن شهرمرد 
بدان تا نيفتد دل لشعرش 
وزان يس سر أن سيه را بخواند 
جو ديدند أن قوم باهوش و ملف 
نصيحت) بعردىنن ‏ شهزاده ‏ رآ 


يي در عار أاسمت رأ 5 سرافرا رز خان 


“”*سيه را همين بدا بفرما مقام 
”به بجائى كه ماليهم باشكد خطا 
د اك و 1 خان والاتبار 
”“نشايك ترا خون بجائى دونك 


”كه ذانن كه ا« ستهز سوان 
”اكر كشت هكردد هجو ما صدهزار 


1 لمكن مبادا ١‏ باد فذها 


"جهان روز روشن بيكعردف سيا» 


جو بشنيد ا خان أس نصيحت تمام 


بعفعا كه “ار نيعضوا مان شاه 


د وي شهز ا د كان وأ تصيحن كلد 


حمر 


بياورد معكو ب 
كه أمثك سوار مغل سى هزار 


يي بو خان رسك لشكر كاقران 


بدي دوآن 


سبك مهر ازان ثامة كان بركشان 
كه آمد سيا" مقل سىهزار 
شلميد م كه زد امه سى و سد كرن 


به بوم و يرش 


همهن قصه د( بيش شان با زخواند 
و : 

يعنتذند أن خانٍ أزاد» 

مقابل با سها " 

و تنها ذْ ايدر ف ملقان حرام 

كة خان با مغل خحود رود در وعا 

همى كى تماشات 


كه جمكف اسلنت ترازو واقبال سنىف 


رأ 


ان سكان 


مردان كآر 


كداميون طرف كف أيد كران؟ 
دكم شهريا ور 


5 وك خان كر شوف دو وعا 


فرسكن > هزاوان 


خصوصا كه بر شاه كيتى يذا»ه” 
تحسين بيفزود شان احترام 
٠. :‏ 4 3 أ« 


58 5 أفكم لك 


زمر5 


د زرمهان 


أ» 


أيد 


خوش 


يفنا 
“يه كار ولى تعمان جان دهنك شب و روز در كار شان سر نهند 
“”وليعنى نشايد كه شهبزادكان يقابلك أر يفظن دشمنى عفان 
“مغل سى نه كر ود بود صدهزار همان به تقابم سم أز كاوزأو 
”وو إيدوى كه اقبال يازبى دهد قضا دسعت بر 'امكارىى دهد 
5 اقواج د شمى شكسات أ وريم درين كصشور و بوم ناص عر يدم 
”وكر حخوى دكركونه بيليم كار جو مردان بييجيم در كرزار 
“به كار وغا جون سوان سر نههم ‏ به راك خدا جون يلان جان دهيم 
”همه حال ماثهم واين دشت كين 


, ها كم كنك جور شم 5١‏ ز ميعن 2 


مصاف. دأدى قاى ملى با مغل و غالب شدى مغل 


و شكستى أيشان لشكر أسلام (أ و شهين شددنى, 
فاى مله بح 3ن سرك كو نك 


دك 5١‏ كز مس ار سو نون فشانئ ند دمر دامنى كوك حون 
فلك خحنجر خون فشان بر كشديد جكر ا« هزدونقى شمب بردويد 
يركبلا كا فر نمودا ركرد صفا هذكف وأا جمله بيداأركرد 


جو شد لشعر هلد يكعسر سوار سهاء مغل جمله شك أشكر 
جو لشعر ساد به يكا دشت كين ابه لرزة شدة أسنان و زمين 
كواكب بر ايصشان نظرداشته ‏ هوا كشعه از كردى انيهاشبه 
خروش يد قثوج مغل تاكيان ‏ بزد هوس بر رسم خحودى يكعزمان 


وزاىئريس ببجونبهد از هرطرف بزد بر صفا هنديان صف به صفا 


م مه 


جو خان ديد عوغام فوي مغل 


جو شيران يافشرده در كارزار 


سير لشعرش بر بناكوشى بست 


شع لفمهك م 4 شهزادة ناموو 


م 5 
ب 3 مغل ديد أن جيركى 


و 


بيميويد شهران هردو سلعهاكا 


دلهران ( هرسوم يركوفتلل 
بباريده ار تهر باران خون 
شمفهدم ( فى تا نماز دكر 


5-5 


سياه مغل جهد بسهار كرد 


١| >44 


2 م 
بعفعا زدن كوس و ثاى و دهل 


يلان برده بر ناحض و تيثغم دسست 


زهان #ك أهسينه أز خهركى 


ورين سو صفا هلد يان ذو وسيد 


نان ههيونان دوان قلمب"ا» 


به نا جم يعدكر كوفتذنى 


به هرم جا نسي كش3ه طوفا ى حون 


سد ١‏ 
مس 


كمه «الد صف هلأك 


م 


رأ در نبرد 


هم خم 1-2 قاثم شد 5 جلك سحت 


كسس را نشك ران دو صفا يار بكست 


شما ددت يا فنوى متحهد خانى يعنى خاى شهيد 
عليك أ لو حمئ والغفراى 


مغل نيز آكه بد از حال ام 


جو شك بسخهكارى به كار ليبرد 


همآخر جو دانست كان زردرو-ء 


يكايكا بزد برا صفا منيعلى 


يلف دافسنش أن زرد روس * مناسب مى ثياين 5 


كه مشهور بود از تتران قؤان 
نه از حال او بلعمه از قال آم 
مَكُل جست وجو كرد ازآن مست مرن 
كد امين طرف هست د رأآن ها وهويم 
يعد وركنه شد در صفا مذكاى 


1 هرا دو تسحفعم ' در". 


سكان جون يكم وخنة يافتند 
صقا مذعلى جمل» بلمود يشت 
جو بشكسسن يكا فوج همي و سكدان 
2 م 

مغل جيرا شد تيغها بركثك_ هيد 
خلل كشسات ينها د افواج هذد 
يلان رأ به تركص جو تهيرى نماند 
زدة يكازمان تيغها يدريغ 
همآاخر مغل جو كه بسهار بود 
به هر جا سورسى بود يامال كش.ى 
همان قان ملك 2104 فرمان وروا 
جو يهلاوث خود هيم كس رأ ديد 


همىوفمت تفها درآن جويبا, 
سوم كان يك تير يرتاب كرد 
همان تهر بر شهركف كان رسيد 
بغلطيكد از زينى و بر كل فقاد 
البى» شناسا جنان كن مرا 
فزونه جو شه را دران حال ديد 
بيامد2» سلتد جملهة اسباب خان 


مكدر قان ملك رك به خدى سواو 


9م 


خروشان دران رخنه بشعافتزد 

مغل از صف شان بس مره كشت 

هزا هر دوافقاد در هنديان 

جند ديكمر ز 

قضا كشستا راضى به تاراج هذد 
كزير ل 


جو بر دود واجوشنى شكستان تيغ 


ضخ هرسو دويك 


لدده مالم أ ذوج كاقم بركشمت 


- 


2-0-7 


هرسشو به يعبارة زووسة مول 


م م 
بسس تهغها زد 


دران حافك جا 


عفان وأ سوثم «جويداررم كشيد 


بديدص مكر يكا فزونه سوار 


جها ند ازان تهر يتاب كرى 
تن مرزبان وأ به سستى كشيد 


به قصدهشسش سبكفبف باركى وا كشيد 
جه اسسببي واجه تيغ و جه تير و كمان 


كه بد نامور اندران روز5ر 


فزونه براى كخنكا دولت نشست 
وزان يس دوان شدازان تيرة دشت 
مكر يكادو مطرب زن از بوم خان 
از ايشان يم اسب خان ر! شناخت 
بزى لعره و كاكا بر سر فكرزن 
بيرسيد | ازو كافر ترجمان 
اشاوت بكردش سو دسنت وأسسنت 
#جوانق ‏ كمتة 41 ١‏ اكرام | وسكت 
مايوه مش اثاني لكان قديقة 
كروهص ازانى قوم ثابت ركاب 
دويدندء ازو بستتدنكى اسنب لان 
كه ”اين اسب خذى ار كنجا يافتى 


<١‏ ويم ب يشمت اين ذنلكف يو 3 سان سد وأو 


فؤونه رواىشكى سوثش جويبار 
جوا در مشهت خان مكرم وسيكد 
مغل ماند ازيال وخو دو شكفت 
رسانيد بر حاكم خود روان 
جو شاه مغل ديد يال و برش 
وزاىريس يتعفعاء "از أيدر كشيد 
همى حواست كان بوكر خان راد 
همان رام كالو كه بن خسر خان 


هرا دو تستدع '” كرئئسيت 


/|4>+ 


كوفمت اسمي لود رأ جنهبت به دست 
سوارا دو افواج خودى مى كشت 
اسهرامكةبوكى بر دست شان 
هم ان تركش مرزبان را شناخت 
سر و رولك كود وأ سراسر بعذكى 
كه ''جيست أين فيرو خروش و فغان؟» 
كه ”اين تركش واسيب صفدار هاسنت 
به هند و ستان قان ملك نام اوست » 


0 أز «-طرب جلس خان شايد 


براند نك يتنس ل فز و نه شظهاب 
كدجا ثم كفس 9 تيغ ١‏ أ يافقى 0 


همان خان صندار هندى ديار» 
دوان درا يس أو قراوان سوارى 
بكنتاء “همينى است خان شبيد» 
وزاى جا تن مرزيبان يركرقت 
ابا تركص و اسبب و تيثغم و كمان 
عجب كرد ارآن بوالعجبب يوكعرشىس 
تى خاى به تابوت أندركشيد 
2 حود برد زين بلاد 
جو أكدشكد إز تصغ مرزيان 


اا 
يس از كريه و شور و أ« و نفير ‏ كه هرجار در ماتم اسست ناكزير 
شعنيدم بران زمرةٌ بدسكعال ؤ آقطاع خود بس فرستاد هال 
زوك داد آى وراك اخترسعيد 


م م 
تنى خان ز دست مغل واخريد 


دو عجوى (حمرت و ؤزياندت شداى ١‏ حممت أ ١‏ غايرمت 
حزن بسر 
كروه ( خاضان 2 كان شههد ‏ |إز احوال أن واف اخترسيعيد 


نجش تملك مكو ب از بيهر شاه بكر د نكن عذوا كِ أو , ١‏ 0 


_- 


-4 


شفخيدم جو ان نامةٌ ناحمهد>)- يس _ز جنك روز به حضردتى وسيد 
جو شه دوسقص داأشتر2 هندروز نهنقنى أذ شاه كش وورفروز 
كرا زهرة كو ييص شاه جهبان>' بويد كه با خاكا ييوست خان! 
مزاج شهان هبحيو اتش بود دم اتص دم باد ناخوص بود 
هم خم شفكهيدم يس از حذد 6ه نهاد ند ن نامه ىو كفضشس شاك 
مك ذن جو زد تعر سوبه سو->- ا شه از تهتا برخاست بهو وضو 
به كفص اندروى يال خود مى كشيد يعن نامه اققان5ة دو كنض ديد 
سر نامة جون ديد كسرو سهان بزى نعرة و بر زميون زد كلاه 
بعنتاء ”مكر كان مكرم شماند ازيسى ملك دو ملكا ديكرر براند!إ» 
كروه كه بودند لزديكا شاك دريدند | جامه كشيدند | 


جهان سر به سر كوك غم بركر فمت بساط زمهن جمل» ماتم كرفت 


سق محم لاله جا 14 
ذ( دود س تن شا 5 متعروح بوت 


به سسكى د وأمن تن مرزبان 


ىا 


50575 جبان كشت ب برك و ساز 
به هردم همى كرن طوقان حون 


همى كاسيتك هردم بن مرزيان 


جو شه شست دست از جهان فنا 


به خاطر 


نما نك سيستك 


اميد بقا 


ذكر يشي ان شحى ساطانى غيات الك يبى بلجى نشها » 5١ ١‏ الت 


عوز قن كه شم اوو؟ به وسمت للبعارى كشته يون تد 
و طاب كإادنى أن عو و دنب ل 


شنهدم كه در عبك أن شهريار 
جو شد حعم آن طائفة بر قصاص 


59 وشنت درآن طائفه كشته كشت 
بيو شيد نيلك همان كند:يير 


بدي سان بر ايوانى خسرو سقاد 


كهسم نهم سمب بر كر فل نهر 
كهس شل بلخم وا يتيى صبص 5 5 


شهص بارها أهن و زر نمون 
بعس حيلةه كرد نك كان ووسياهة 


” فياش '' مناسب مى نايد 


نشد همي 56070 غائب أز كو نى شاء 


كروه احيرا فد از قلبكا, 
كر فار شد اندوران انجين 


رى كرد اند أز هر طرف عام و خاص 
مك دور 


جنين ظلم بر يمرزن جون كل شاه 


أ يمررن - كناس 


كد لك ا زمان كذن "ا يهم 
همى خواست از داور داد داد 
ثهر 


كذشعر ننيرش ز 


بق حق داد أز د سمت شاه 


ع2 


ازين هرد و أميد ُ بلهمش نبود 


ىم 
همآخر جو شد كشته خانى شهيك به عام و بهخاص اين خبر بررسيد 
زن بهوة جون از دا دان يافمت به صد شكر از كول خكسرو شتافت 
به واتفالة نهديو وموك ككتمت. وافقان وافويان ونخواري» كذاهت 
شنيدم |( يران هندوستان > كه جون شاك أكدشكن از مر خان 
جذان شد به ماتم كه در هوييم ا نيو شليدكد ديعكير قبا و كللاك 
بسن حساءت ش» أن دن بوك وا كه سازد حريغفص به بوم عنا 
عوانان ها “هزسيوك. ممكا فو .هن اأوزا خواق: مين كباله 
جو صفدار كمديكد «مدود <ويه 0 به حايضش همان درد بنشاند بيس 
شلب و ووز جام عذا مى كشيك-)- جوشد مسستء از خواب هارة نديد 
بها ساقيا مرهم حجان بهار ابه يضكوددلان يكادو دورس سهار 
جذان مست شان كن كه هر بامداد 


ذ ضوف ؤ ( دزمان نواورند ياد 


٠ 0300‏ 5 3 53 . جك 
نقل كودىى سلطانى غيات الى بى بلبى شاك عليه ا لرحمة 
محمد حان دادى 
دكر دوز أن قينا تركى لسسمب 4 أمد فهاثالداينى أورا قب 
تي 2 سهاو خش كاوس د يه كيغسرو هنلكد شبد نام 9- 
حضور شؤاق اناج .بو خانم سهرد خوك از عالم يوفا رخت برد 
دكر ماتم افعند آفاق بن غبارم, برآمهد ز خاكا كهن 


' ' نرياك خوائى “ يا ' نرياد خواهى “ مى بايد 


ز هر جشم بيعشاد صد رودنيل 
جهان بود در ماتم خان راد 
يعم هفته حاتي فزون مىكر يسمت 
فعلده به سر خشاك سرلتك_ كران 
با ليد دولت 


و أ ْ شوو كْ 22 8 د 33 | 2650-3 


وزلىيس به هرجا كه اهل كناك 
جه بد خواه ملكا و جه ذديوون مال 


و شخ دران مقبرك هم ننس 


مر 


زمين حالم سيبزة بهوشهد نيل 
كه اندو غخمش *» ماتم ش» فعداى 
يف شاه و شهزاد» خون م ىكريست 
براوردة شور به هرسو سران 


0 ايوان خسرو يه هر صبم و شام 


يعم شه يكم مقبر ساختةذد 
همان مقبره كش مف دارالامان 


جه موقوف م.الا 9 جم محبو سس سال 


كسس نبود > د سخرس 


دأ برو 


سرآان جون أزأآن روض»ة يردا ختند 


بر ايوانى شه محضرى ساختلد 


5-5 


جاو س سلطان معنزا لىيى كيقيان يسر بغرا خانى 


جو كربى جو ايكى كه در كاورار 
جو آن جورجى ترا ثابت كشاكى 
دك سرفرازان 
به همديكر أن جملهة كارآكهان 


” جنينى اسست بعد از شه كامكار 


فوحذندةارا» 


*” سيا و نك كيكس روه و كليد 


اهردو لضم غم . 


برد نك 3 


انجمنى 
دران عبد هريكا شذده نامدذار 


.م 
ل 


١ 


- 


نظامالدين آنى باخردى مهرداد 


همه ادر دهابنكد ‏ و قلعهكشا, 
بعفتندء ”فرماننى شاه جهان 
يلان سياه و سراننى ديار 
ىه 


*كرايدون كه بر كفت حسيرو رويم 
3 لعهنوتى ا خان 502 
”كنك قصد تاج ودواج يدر 
” كه نانك كه جون بكذرد وسكتكير 
“كرا بضمت از خاكا بالهن كذى 
«“ببين بر يه انجامد انجامكار 
“هيان به يعم راث خوشتر زنهم 


” كلاه فريد ون فرح نزاد 


ور 


جو أينى قصء بر حان بغرا خطاب 
“”بدانكد كه كر ملكا وفعت أز يدر 
“اكر ما برين راى كار كلهم 
” خروشم نضيزد ازيى مرز و بوم 
سران جون شنيدند أبن ص و 
اي ل لنت 
به شص صد برافزود هشغاد و شص ' 
همان كاورساؤان سبفا خاسغلد 
جهان كير 
سهرد ندهش از ملكا كيهسروى 


همان كيقباد د 
سراى جمط» بوسهدهة ييشش زمون 


و9 
دورويه ببسم _خننحى ييشس كبر 


هاا 


سرا نجام بوشكا يشهيمان شو يسم 


و(و3ث تيغ قهر اندرين دوم وبر 


كه خلدان بكردد كه خحونابهةريز© 
به فرق كه ديههم زرين كلدى؟ 
بازد ووذكار 


كن 


يو 


درين تعبيه 
دوين مملكحت هر د يكير زثهم 
نههم أآز خرى بر سر كيقبادى 
بكو يند 
جهان كشت قائم به ذا يسر 


هواثئل طرب | فكاهم 


ايدو نيا يد ك*] ب 


نرويدك به جائك رياحيهن زقوم” 
بريى وام دادند هريكا وضا 


جهان كشت خرمء» هوا كشت خوش 


يكم تضحت فيروزه آراسعلك 
بران تنكمت فيهروزكة دادنك 0 
جهان وا بدادىنكد دوو نووى 


كه عالى حسب يوك و واألانسسب 
سقادند يس در يسارو يسون 


به صد فررحت أن سركشان سر به سر 


0١ 0-1 1 1‏ 1 زا 
| امير خسرو در ثرا نالسعدين: سئكا 185 هجرى 2 ضياءالى ين برثى و فوشت : سلعا 146 هجرى - 


3 


جو ديهمم كوخسروى كهقياى 
همى واند كلامم دوانى تته 
شمبا و ووز بزم طربا ساخق 
به بزمص روان ساقيان صبم وشام 
همه عنبوين زلف و صندل بدن 


شه شيركهر 


- 


4 


(599١ 9١9 سمها‎ 


لقيو انق 


اقبال بر سر فهانى 
به اوش كمربسته هر كزكلاا 
به اشغال ديكعر | نهيرداختى 


به نهروكه 


همه شعكرين لعل و شهرين كلام 


همة سر و قد 9 همه 


سهم تن 


أآقوان 


متفكر شىى سلطان معزالىيى أز استيلا ب نو سلما نان 


قو فح دلو لفان اكد كين 
جو شه را بديدند مشغول ص 
جنان كشته ضابط دواآان روزكادر 
تيود سنت ملكنى كه أ خوود 
ايعى نابكار 


خوى شه اسهر زنان 


جو كرى جو أن 
يع بود 


درس فكر بود به ليل و نهار 


كه شه كنك شان عاقبت بيش و بن 
بعشبتعتكة: تسعوالى سملكه اود 
كه بي علم شان روز و شسب شهريار 
نه مقدور كر حعم شان بكرن 
جو أن جورجى مرد زنهارخوار 
دكر كشت 


يايند آهرمنان 


كنك جذدد هرمن كير" كم 


كه * جون خهزد از باغ دل خارخار 


'جء سان دفعكردند يومان ز باغ 


جكو نه 


وسى بلبلان (آأ 


قراغ»ء 


كشسدك شن نو مسالما ثان 13 مستولى على سلطان بوى نك 
به اكيضك نظام الدينى امير ىاد 


نظام لد ين أن مهرد أد ديار 
يعى مرد أاز اهل تدبهر بوك 
شليدم به جربى بر آن مهردان 
بعمنتندى2ء ”| __يير مانده ز كار 
همان يير دادس بديشان جواب 
”منم اندرين بيشه كرف كبن 
داكر هيي نايك ز مسن در وغا 
”بهم تدبهر آرم به قي كمنكن 
بريركونهة لاف درين هرسه جار 
هم آخر جو أن زمر سست كيس 
همان مهردادٍ كين سالة مرف 
بعمها كه ”إلى شاة والاتبار 
”سر عاسدان در كمند تو باك 
”تو دانى كه شاهان فرخلكدةرا 
”“اكر با تو قوسم دري تمصت كاه 
”بهاراى بزص درين ساد لامع 
“طلبكن همان قوم فدار را 
به هريكا بدة 


تقو افوص “أن قوذاي . كريق 


خلعتقى زرنيار 


4 يوك سنت هم مجلس شهريا و 


كرازه كين 


همانى2) هلك 


شرزةٌ بير بود 
غدار افرنؤوان 
جه ايد دست تو در كارزار؟» 
كه ””كركب اسست دو كهذككمى كامهاب 
كه بس شرزة را بركنم بض و بن 
توانم ببسل جون شما مهرد رأ 
سهارم به دست با و كزند» 
كهازكه برفضق دران (روزكر 
زبو كير كشتنكى بر شاه خويصس 
يع حيله بر شهالا ارشادكرد 
جهان باد بر نام تو يايدار| 
ووان خسيسان سيند تو باد| 
به تدبير دارنك اخخر به يا 
افك شدند أى شه ديريناة 
بن جو ببشتص ز برك قراح 
كه بر ظالمان فدو باشكت وروا 


دران ؤم باشند اندو كبون 


7 دران حال كان قوم كرد يد ومسرمك 
به اهل كمين كوى خنجر كشند 


” كنذن أز تى هريعى سر جدا 


زثرة 


شنهدم كه شه أر يس هذدكاه 


14 


صفا هوش شان آمك اندر شكست 
يكايكا ز كني كمون سر كشادك 
فرس تند شان ر! به ملك فذا 
رهانند كنج رز تشويص مار 
بشى بر سر ينكد أن نيعخواه 


كه امو خقهش أن كهن ساله 


بع مث 


ب تا تيد اقبال شة دوذ واسمعت 


هضمة ذا ها 


أز 


و5 


ملكا خا يعدمكا 


سيدا خبر وفات سلطاى غيات أ لك يبى به بغوا خاى 


مقطع لكهنو تى 


- و 


قباكرد يهرا من حو يس و 


“يي بازو از دست من (وفتوبوى 


فاك دآأد برهم مرأ دور عم 


”ؤ درد برادر دلم بود ويس 
و 


بدم بهر خان شبيد 


“به ماتم 
بس كرد أزينكونه شور و شغلب 
يعد هنته در كن ماتم نشسات 
جو يعجند بعذ شنتء أن خان راد 
طاب كرد خاصان خود را تمام 
روك كاراكهان 


رح أورد ب 


به كريه همىكضسي2ء) ”وا حسرتا]| 
2 من كذون أسمان درربوند 
وس انيد دهرم يهاي الم 


فراق يدر نهز امد به ييصس 
كة شك شوو شاه بر وي مزيد» 
جهان را درأورد در روز و شسب 
به سر مىزد آز جور ايام د سمثك 
1 كيهان بر سر وى نهاد 
يم محضرى ساخت از خاص وعام 
بكنتاء “”اكر وفت شاه جهان 


”يس از شه به فرقم بزيبد كلاه 


9 


نباشم 
يي أن كه سه خم كيانى نز اد 


زثره 


كر منى سؤاوار ملكا 


جو امروز أز جمله اهل عجم 
ان ١مبيك-‏ اقزا قو د مكنظ كذ 
#وكو أن كك اق كوو كه كام كار 
“*اجازت درين كار از ما نتهواست 
”كلو كشت وأحجمب كك لشكر كشيم 
”براريم از ملكا دهلى خروش 


كرد 


وكر حود هبان كودكا وٍادبف 


]9 


كه شايستة فرزندم از صلمب شاك 
به ابنائم, من سركشدى كار ملكا 
دكر حق همه سار ملعم بداد 
فزون مال داوم قراوان حشم 
ر سستى كذارم به دسست يسر 
يكن:. .وقعه الليشيت"” فررندوار 
كل دولت ار باغيان واتنحواسيت 
سون تضم كاه يدو سر كشيم 
همان دبادب كوش 


وا" الوه 


براود 0 بد خولى ذود بق مب 


'” بكير يم أن طفل و در زهان 


سهاريم 


3 شا 


د بسحا نيان » 


جلوس سلطان ناصرالىيى بغرا خان در لكهنوتى 


د رج زر بيك لظ 


ساتاا ن نلك يهشس يسمينى و يسار 
زذن 5 

اقب ناصرالداين شد 5 ا » وا 

به ييشص دو فهروز فر خندةراس 

شب و روز بودند دو. كاروبار 


بي خلجى 9 د يكر أز كوة جود 


دعا كفت كبار 


- 


درونت براهموده از كني راز 


._- 


جه كويد كسم وصفا 0 خوشا ب » 
سجو د هن ٠‏ يبراة نه +وسمم فسان 
بر آهلف و آئينى اصحاب بار 
كه بن والكد و يوو فرمان روا 
كه بودنكىد محرم به كشور كشا 


به 


آر جهان هر يكل هو شهيار 


دل هر يعم كني تد بيهر بوك 


/9+ 


جنبيد.. سلطاى ناصوالن يى أز لكهنوق بك جا: 
و ى ناصرالك بى از لعهنوتى به جانب 
حضورن دهلى حر سها أ لله تعنا ل 


از اجِلاسٍ او جون كه شك جاده 
سهه و! در اقصائ ود عرض كرد 
دكر روز رانك از حوالى سياه 
همىراند هر ووز يكا منزك 
أايق بتو سعر | لد ينع أن شاة هند 
همى رقت و اجون أز أوده بركن شت 
ميان دو لشكر سه فرسلك مانك 
همان آباسرؤ) زا هر لششسعرم 
تهان كردة» هرسود لشكركهسم 


دران ووز ماندند بر جام خويس 


دكر روز كو جنيص أفتاب 
دو لشكر بجذبيد از هردو سو 
يكن . كسوو “ملكف افلدوسكان 
يه شاه لعهنوتى و يور شا 
بعرده ‏ يكم تصد ملكا يدو 


دكر كرىهس قصد_ يدو بهر تان 
دو شير ؤيان در يم مرغزار 


درآان تجر به جراخ را بر زجان 


| يملى '' سر أو“ اكلوى '' سرجو'' مى خوائان 


ز لعهذوتى أورد بهرون سماة 
ادا كرد اهل نبر د 
جانبا تحت كاه 


ابا خاطر ا رم د لى 


معهو ل 
رحاورد در 


به سممتكت أاوده شد عؤيست يس امك 


ز جلمبيد نى والك | م » ع)عغدلست 


فوسو اليا نهو ا القن مدان 
بمانده دو فرسلك و يكاكشورى 
ِ خرلين 


براوردة دهليز ب 


2 


جهان از رع افيعلك كتصلى نقاب 


كلم نوشكنته درين يوستان 


همسش ييل وهم كشور و هم سياه 
كدر جست بساته ابه الحو يسم 


ا فق 


1 


به يكا أهول كرده عزم شكار 
يونم .كسان بيت بحسب ازوان 


* '” با كردة '“ ملاسب إسص . 


زا هرسو يمم كارزار امدنكن 
زنن 


بداد نك 


ظح جا جسم 


بارعام 


يدر ١ر!‏ دران داوروى بمو يسر 


ركف مهر جذبيك اندر دلصشس 
وز أى سو يسر نهز جون بر يدر 


دل هردو يكاجا شد: از درون 


وزان يس يدر كفى.ك ب! حون نهان 
”مرا برن«بودست شيطان ز را» 
”به ارم جه رونق دهد روى يوش 
”زمهل كه أن سرو رعفا كرفت 
”هماخر يم روز بايدكذاهمت 


در 


دران دم كزين تضتكه بذ ريم 
'” بعيو يمد 


ددابا يور حود شك خصومت كز يى 


اندر فلان وروزكر 
"همان به كزين كار تاثب شوم 
”به لاحول باشم كه بار ذكر 
ور أن يس يى 0 هو شها ر 
بعنتس كه "بر زووق برنشين 
'” بدو كوس » نور جشهم يدر 


* هرودو سفن ” يداو . 


9١ 


كواب أن كس واست كوراست زور» 
روان بر سر رودبار امدند 


و 
دو خم شيد كيمه [#' صححر ا زد ند 


سعاد ند اركان دولت تماام 
بهنتا د از دوو نا 5غ نظر 
شد أز شوق فرزنك مضطر دلضشس 
نظركرد جنبيد خونصس ز سر 


شده أب رهزن مهوان دو خون 
كه 'اجان يسر بيه زر ملكا جهان 
كه كشتم به قصل يسر»ه كيله وأ" 
كه كول بشعلم كوهر كان خويش ؟ 
كرفتمء به دسستا أيكدم ناكرفنت 
كرا داهم اين خاك بر تخت داشت ؟ 
ز كيتى جه جز نام ناخوص بريم 
يمه ملكا فانى فلان شبريار 


به حون خود ألود شمشير كهين 


زا دراهظ مروت يرون كمروم 
مرا نبود أهرمنى راهبر» 
طلب كرد > أن شاه والا تبار 


برو راسست بر خسرو راستهن 


جو افكاى ماروا به وويتا نظر 


اسم 








نظن اد عالت 


بهفرو حم 
7 رت كرجه تعويض ملك جهان است 
يي 0 ١‏ خشم أورى بك ريم 
* بضيزيم يعمسر ار ملكا جهان 
: دك 


فرس*ادة هجون عبرة كرد أب وا 


ارخ يكا و1 ساشاكنيم 
همان مرد خرن زمين بوس»ه ذدادى 
و3 أ “يهان موق اخعويعين 
جو شه ر| رك هبر جلبيد:بود 
شلهدم جو أن خسرو نيكارا 
سوثئى شم وروأ ن كرد أن كاك باز 


بديشان_ تبانى يكين راز كفت 


غرض هجون ازين سو فرسغا دكن 
زمين رأ يبوسهد هريكا ز دور 
جداكانه هريكا دعاك بكفنت 
همان ورازدارانى شاة جهان 
يعد راز كفتنند برا شهريار 


جه دانكى كسم تا ميان كهان 


فرض حون بو أن شاط فرخذى»فر 
همان دم فرستاد بو وم يهام 
”ملم داعى دولدمتا شهريار 
”مرا كر بود وخصت مرزيان 


5١ 


دران يكف نظر ماك بغر و حم 
يله بر دِممه اهل همست نيدم 


5 


به جشم حسد ذاىف و ذار افكنيم 222 
روانئنصس ببردند بر بادشهشها 
زبان در دعام شهنلشهة كشاد 
به شه كفت أنيم از شه خحود شنيد 
يه وغبتم | مى دمود 


كفتار أو 


خلعمتك به ” أ ينكد » دا 


بعرموام 
قرستانى د وعم دو سه اهل راز 
وان غاوت ان اوتنا سيت “كوه 
أزادكن 


ورسيد نلق بر 


شا » 
بكعرد اقخباس و دخ شاه نور 
به شه هريكا أركه ثنانُ بكيفت 
شده بيص بر رسم كاراكهان 
كه أن راز بير كس نشكى أشكار 
جه راز نهان باشى أندوميان 
نشان نهانى وسهد أآز 


كه “بادا جهان ذير حكسستكت مدام! 


لسشدر 


بقايص بضواهم به ساك هزار 


هنين دم كلم عيره أب ووان 


“”يناهندى» أيم بر ايواى شاه 
“وزيريس به فرمانى شه سر نهم 
“به صد جهى بندم به كارش ميان 
جو بر ها 5 دهاى وسيد اين يهام 
به دل كفلماء ”أن شاط والانسب 


رد بي 


شهى ديكمير و مردهمى ديكير أست 
”همان يه كه من خود بر أيوان شاه 
بعفغت اين وازاتهت فهروزة كاست 
جو بر كشتى اخسروان شد سوار 


شد جوم كشكى. زد علوانى” “شا 
يك جتر لعلى ‏ دو أب ووأن 
جو كشعى خسرو كران كرقت 
همان شاك لمهنوتى أز تهت حاست 


شذسة د هلى أ ذؤودق آمك فرو 


- 


شفهيك م 4 هم در لب جووبار 
وزأاىيس سوث تت كردند مهل 


0 أن هرد و شا س خد أو نك يكت 


يدر بازوك أن لخجسخه يسرم 


.. 3 


تو بر تضصعء بلشينى به فرخند فى 
يسم كفت » أرى شما« فرخندهقر 


”تو بر تضتك بنشيوى و منى بندة وار 
3 


9 


مطيعا نه كردم برو عذرخواه 
بك داسمسك حود شس ير سير |إفسر نهم 


نجذد يشم أز هجع سود و زيان» 


١‏ يارى اقبال ‏ شد شاد كام 
كر ايدو بخوا نم نباشتى ادب 


أدب بو سر اذه افسو أسمت 
به تقصير ماضى شوم عذرتواءد» 
مراتب طلب كرد و كشتتى بتهواسات 
بهواندش شك بحر و بر روؤكار 
جو باد كه جولان كنك ووثم أب 
, 5 
جو أر قرب خرشيد در غرة ماه 
جو الخرشيد يلبود» در آسمان 
دهلزن ووان شاديانه كرفت 
ووآان شد سوم خسرو شرق راست 
سوم يكدكر راند هر نامبجو 
كرفتلد أن هردو سركص كنار 
زدة بهر يابوس شان أب سهل 
خرامان وسهدند لزديكا تضيت 
كرفت و يصعنتص كه ”ا تامور 
كبر بندمتا من ين بلدكى» 
توثى بر سمو تضصتا شايسغخهتر 
كمسر بيش 3و بندم ال شهريار» 


وزاىريس يدر أيست قفتم شواند 
خود أازييس او ياءيس كشت باز 
كنا وى دكر 


بار 


كر فتزد ياره 


برآووده بانيم نتهبانٍ 
به يك تهت شُساتة دو قرمان روأ 
كذ شخ»ه 


امة حال خود صر 


يس أن ناصرالدين شه نيعنام 
دويد أشبكا زود و سالارخوان 
دا شد ماثدن”:»» جرع تلبول كشت 
© برامك سوايرد« بر كرى تضصضستك 


مهد م دران باركه يٍ سهة رو( 


بد إكى لك دوز دقر بارعام 
همان ناصرالدين ‏ فرع نواد 
بسم ييل و بس همال 'ررد بيس 


اطاعت نمودش- جو قرمان يران 
أن كهومرت 


به يابوس جد هنايو خصال 


يس كهانى نؤاد 
يع ييل بد بر شه 'كامياب 
جهنان ييل ددر ملكا هد و سكان 


همان ييل مر كهو مرت كزيس 


0 


كرفخض سبك دست و بر تضعت شاند 
بعردش إزمين بوسم أن سرفراز 
برابر نتنشستخلك بر تت 
كرا زان 


2 
سعناد" يسار 


اقاق 


لعفن 5 


قران د 


شليدند و كفتنك با همدكر 


به سالارخوان كفت لارى طعام 
كشيدن نك تعمست ‏ جهان دو جهان 
دو يام آذان دوز فرج كن شيمت 
جز دو فوروز يحمت 


درو صفدأر 


كر فتزى حخلوت دو كش ور فروز 


شك" حاضر أدكات دولت تمام 
كيقباد 


دران بارعام [مد آن خبرد سال 


داد 


كن شد ييل تازى مر اورا خطاب 


ذل إل سمت كس موي عهد _»ه نشان 
ببخشيد وأسكون 


زور ستغة هيهلين اسن 0000 بين فور قن امكل اقول 
تدان ثن كس را دران إردة راة 


نيد هيم كس الدران ياركاء 


5 ؟ | 


يس آن هردو صفدار مهمون سهر 
شنهدم بر أن شه دو فهروز بود 
خليم وأ بغرمود أن شاه وأد 
شسمبا و روز ييهشص بود يهشوأ 
جنان يعدكر داه شان حق صفا 


دم حاسدان كشعه زهرلاشكاف 
اكر لخلق كهرد ز دريا كنار 


وزان يس هيان “وقباد كزين 
به صى كريه أن شاء والاتبار 
همان تاصرالدين فرخلكودن 
نالهاثم 


يسم كوس زد» راند لآ تضنت ا« 


ميم 


براوردة ‏ بس نهان 


و3 


يس از جندكه هردوو ان سادةكيصس 


به اأقطاع كود همريعلم جاكرفقت 
همى و اند هريك دران دور كام 
هم آخر ازين بزمكة ‏ كاستاك 
بها ساقها دور ما هوش دار 


م 


يكعرن نن يعد كم 


أز خدام دو مم أذ كو جود 


وداع مر 
يك 
كه د ايم كلك خد ست كيقباد 
به هر كار بهزد صواب و خطا 
كه شك نس غبار از دو جانب هوا 
دل دوسقاى كشخه از عيضص صاقف 


جو در عين باران دو شاخ جوان 


كناو ي كر فتزكد شان ا بحا ر 


دران بحر غم كثدمتك كشتى نشون 
كرفت كنار ازان جويبار 


لسعبر 


يدر رانك در كشوو خود سياه 


و سج ذد د ملكا 9 ماواك حو يس 


قضا هرد و دا كاى بالاكورفمت 
نبودند بي شاهد و مى مذام 
به جائل دكر مجلس أراستذلدن 


كروز اين دل ما ز روشن شراب 


هه 


همد 9 


آفعاب 


1 


كشنة شن كيخسوو يسر خان شهيد و يشيمان شكانى 


شنهد م ز افسانةكويان همد 
كه كيكسرو أن يور لان شبيد 
سران جون دكركونه رام زدنن 
وزان يس همان زمره يضتهرا 
جو كيضيسرو يل به ملخان رسيد 
مهس علد 
بعرد ىس ديار 
دلس غرق بودسى به دريال قير 
بكف شب و روز با كود نهان 
”كلاص كه خون شه به فرقم نهان 


”كر إيدون كه دل بر زبونى نهم 


٠. 0‏ يه 
درودم > نايد زا "كاراكهان 
دريى او بسياو انديش»>كردى 
يس روز بر باركى بر نشسامتك 


كس راكه در باب أو لطفا داشست 


يس از جنى كه با كروه سوار 
بدان تا يمْم ملكا هندوسخان 


هه 
حل يدى 


دلاويز و خاطريس_ند 


كك بد د اد جد سس جهان وا كلهد 


ها مون أ ذل يشسهة يا زد نك 


ص 


به 


اقطاع ملا نص دادنكد جا 


4 دوف سنك 


اقطاع خان شهيد 


هلى بوى أنجا | سكونت يذير 
بدى باطقلص از جراحت فار 
تماشاكوشس كشلته صحرال فكر 
كه ”” ديدبنى جه كرد ند با ما سران] 


وبودنلك و دادنك مر كيقبان 
ب سسكى درين كار تن دردهم 
جهان » 


زبوكر جهانم بخواند 


ز ملتحان يرون أمد أن شهر مست 
وز آنجا به فنزنين خراميد تفت 
ببرد و دكر حمله لشعر كذْاشت 
به ملى مقْل رقت آن خامكار 
كند اهلدل را اسهر سعان 


دران كارش اقبال يارى ندأد 


. م 

مغل را دوان وققمت با اهل خويس 
كه كازهن: اران 
همآخر جو شد مفلس أن خام مرد 


به تدبهر حجست از مهاننى مغل 


5١‏ هر دا تدك 


يشيم ان شد 5 باز دو سمسدثا هزاك 


شنهد م 0 اندو هند و لى وسيث 


دلصش كشت خرم أزين خوش خبر 
همى حوأ سرت أن حخسرو نا محجو 


نلا لدي أن - انر اك “كه 
به شه آم وآبين ستهمن متدوكرد 
بعنعا كه ”أ شاك صافىضمير 
“برادر مهاور درس بوم و بر 


” خصوص أن برادر 4" أز بهر تاج 


جه داإنى درس رو" بسم خارهاست 
“سرس ١را‏ سبكعتر برو كن زروآن 
”وكرنء تو دالى دورسسن كار وبار 
“اكر قابلىى و 
هم أ( 
جوا شه كشت راضى هيان مهرداد 
فرسخخادن 


3 ىه عضن | يذ ب 


شذأيد م زمرةٌ باسغان 


يدم 


مكدر بود ديكر مهس به ييشن 


دو سه همه در اهمال إندكاختندن 
به دست أن هه بوىدش همه صرف كود 
رهاكرد هم اختر و هم دهل 
ملف مغل شد مراح ل يسند 


شه آاين يم ماناء ؤ هركس شليد 


كه بادش وسانيد بوم يدر 
فرستك كروه سران بيش أو 
به شبهرض درآرند كارآأكهان 
جو بشنيد آأز هركسم اين سحمن 


ذدكر وا زد أن كه سال مرد 


لك در كار ملعى لكبنجد يدر 
نهان در 3 هر دهم “ارهاست 
كه دقفعص همانجا كذن تاكهان 


اكر ققله زايد به انجامكار 
سضنبائ ييرانه أآسان مكهر” 
كه شه ر| قلط شد دران داسكان 
كه از رايش اين فتتلهة بيرون فعتان 
كه هم در هندولى به قفرمانٍ شاه 


شنيدم جو بشلنهيد فرمار روا 


لا 
يشيمان شد از كشتن خونى خو يس فسوسم هبى ورد ز اندازةه بوص 
دلصش بدكمان كشت بر مهرداد 


- 
41 اين فلن» زأن در مكار زاد 


زهر تعبيه كودىنى نظامألديى أمير دآن برا شه 
سلطانى معؤالديى و دويافتى سلطان در شواب 


شنيد م همال مهرداد تباك جو شد أكه از بد كمانى شاة 


م 


بترسهدك كص خسرو بدكمان 
» دلصش كفت» ” تا شام سازد حريف 
وزاىرد يس يم خسروٍ هوشهار 
تررق ملم ساخت از بهر شاك 
به قرابه آركه ز لخم ريشضقصس 
يكم روز هم وله بيامداد 
نهان برك ها خويشس قرابة هم 
يكايكه به كلوكعكه شه شتافنت 
بعدعا كه «شاها ز جام فاتوح 


مق امتكاسيف كه كيان 
بعى جاست كن زيركى و ظريفا» 
شراي عجب ساخت أن نابكار 
سرشقص به عطر اندرون جندكه 
ابا زهرقاتل 


به ايوانى شاه جهان سرنهاد 


برا ميضةت اش 


جو بد مكرم يرم اشاء عم 
شهنشا: وا مسمت دوشهذنه يافنمت 
ترا باك تا صبمٍ متحشر صبوح| 
محدويت مسلسل دوين كهنة دير] 


* درهردو لسغم هبين طور أستا ول بدين طور خوائدن 


مناسب مى ثيايد ' 
دلش كفى' ” ثا شاع سازد حريف 


1 '' صييا حت '' مثا سب مى ثيايد 5 


يم جاسم كن زهرك ١‏ ظريف ”ايا 
يكم سازكن زهرى | ظريف “ 


”تو مى نوش خوش سافر خوشكوار 
شنيدم كم بر خسرو كامهاب 
غرض جو شهضص ديد تعظيم كرد 
“رخنت كرد حرم صباح مرا 
جو شه را بدينكونه ديد أن حريف 
“ديم شرب تكله 


5 
شهصش كفتء» ”” ما مست واوقنت سحر 


أوردةام 


” مرأ اجازت د هف شهريار 


جو رخصت بدو داد قرمان روا 
يس أآىكه سو شيشه را بركك_اد 
سند جام از دوسمت أو سرقراز 
همان دشمسن شائ اخترسعيد 


سكد ساغر از دست أن شاة ران 


برأوود سرء بان وأ دوكشهد 
دكربارة يركرت از يانه جام 
دكربارة ‏ هم خسرووا هوشيار 


بخورد أن قدم هم همان مهرداد 
شهصس كنت»ء ”دسم حرينانٍ بحام 
”كه [يلندكان رأ جو صم دردهنك 
سوم بار هم أن حريفا ضرير 
ووز اكز دكرواة كروما دين 


0 ل 
ٌ_ت ماسب أسف - 


| 9 


كه بد واه بنهاد سر در كماو 


دعايش دران صبم شد مستجاب 
بعفعا كه “ايا بادءٌ سالتهورنى 
صبوحى يخورء مرحبا] مرحبا[ 
بكفت2» ”ا سر خسروانى ظريفف 


كزان هذد صم صبحدم خوردةام 
درون آرم آن باد خوشكوار» 
بهار انه دارى به قرابه در 
دوان وت و آورك قرابه را 
به خسرو يكم جام يركرن ل داد 
بك اسم حريفان بدو داد باز 
ازان دوسععانى كزيرم نديى 
دعام بععفت و زمه بوسه دأد 
كشيد 


نه نصض نه ثلشرء سراسر 


بهاورده ييصس شه نيعنام 
بدو داد أن ساغر جان شكار 
دكر كرى يرء دست لخسرو يدان 
حجنين است أ مرد فرخلدةايس 
به عشرنت ديايم سه ساغر دهزد» 
كشيد آن مم جانكزا ناكزير 





هنان دم اتركرن در وه شراب 


شد ازدست زووشء درآمد بيه يالل 


بعفعا كه زودشص به خانه برند 
نهنته مكنى زهر در جام كس 
خصوصاً يه جام ولى تعبعان 


به خوان كه خوردى نمك صبم و شام 
دران خوان جو سى نابكارى مكحن 
سكت از تو شرف دارد الى يونا 
معو | لك بيى آن شاك والاتبار 
كس (ر| نهازرد در عهد خويشس 
شسب و روز دور عيض مشغول بود 
حرينئص نلبودى ب>ه روز و شبس 
شنيهدم همان شاه شهو كن يرست 
اكر مركيصن 
جوانى و شاهى و 


شبسم سسحت زرفل 
ديوأا نكى 
همان قصة يليه و آقتصش است 
هم آخر شليدم كه أن شهسوار 
ز مسئتى جنان رخص بيصرفه راند 


به كيلوكهرزى قصيرى أن شهسوار 


هه | 


درونض شد أز زهر يعسر خراب 
جو حالش جلين ديد فرمان روا 
مهش هم به 2 أو بسهرند 
كه بر جه كللكد: همان هاه بس 
جو زهر انيمنىء خهز أز ا خان وامان 
به بزمر كه ساغر كش يدى مد ام 
زنها ر خوارى معن 


حذا 


دران بزم 


كزو 


دل كم زا يار غم كرف ريش 


به رود وابه هسه 


مك 


رغبقم مى تنموك 
مااروك ‏ و سكون لدبم 
كه بود أز جوالى شسب و روز مسمت 
به دك ميل برد دران يكا شبصس 
دكر با بعان أنس و همغهانئى 
كه نزد خرن قرب شال ناخوشاست 
به كرمى شهوت دران دروؤز5ر 
كه نيص تن شاك از كار مانك 
افير ان 


براوردةبودى دوزكار 


همى بود بر و شه دين يناك 
جو بعذ شت ازيى ماجرا هندكاة 


ساس الزن لس 


١|‏ >"ا 


سم ا ووو نروز تلج يدر كرو ار بابل 
وفيادا لما كود انين يكت" 


شنهدم جو فيروز خلصى نؤاد 


شاكر و 


مر اووا هماخر يس از هندكاه 


شده خلق ازو شا 5 هم 


برادر يعم داشيت آنى كامياب 
شها ب | لد بين أن مرد فرع لقب 
شفيصس كفت ذا با برادر رود 
جو از حضرك شاه كيهان خديم 
نهاى ند عما رت كرى 
جذان كشت معمور أن مرز و بوم 
شنيد م ( اهل فرض حنكد كس 


ذمود لك 


نوع ذكر يمس شا 5 
وزاى يس شهنشه يلم إامتحان 
بعنقاء *“*يكايكا به بابل* رونك 
”تايلك قرمان بدأن هردو كس 
”نهلك أن كهم بلك بر يانه شان 
ألاغان جو بر حكم و فرمان شاك 
نموى ند فرمان كيهان 'خديم 


ايايك” مى يايد . 


كردا نهدن اورا 2 مى بايد 


ابا شاط سر سوئثل دهلى نهاد 
همىبود در ييص قرمارروا 


به اقطاع بابلل» رواىكرنى شاه 
كه از صلمب ياكص يعين افتتاب 
كه بود سست با هوض وهنكا وادب 
به هر كارو يارى د" او شود 
به بابل* وسيدند أن هر دو نهو 
كُزيدند بس معدلتكسترى 


كه بودنك مر شاه رآ| هم نفس 
ز احوال آن زمر بيعناه 
روا ى كرد ألاعم ذو سيم سو ثم شان 
يذيرندة حعم و فرمان شونكد 


كه دارنك در سر دكركون هوس 
وز أنجا بدارند ايدو ووان”» 


وسيد ند دو بابل» از تعتكه 


بدان هردو مرك خردملك و نهو 


بياردد 


مثا سب أسس ‏ 


مضمون فرمان جو أكه شدنكن 
وزان يس شنيدم فرستادكان 


همان لحظة ب بذك ها كران 


جو در كيتهل أن هردو مرد كزين 
مر مىئفكذشخلدىك_ بازار در 
همان مرد صاحبدل و نامدار 
نشستهة به بازار جون اهل حال 
جو فيروز و| ديك با بنك ست 
”كه خاصص إلم ملف هذد وسكان 
جو فيروز اين فال فوخ شلون 
وزاىيس ازان جايعه بركؤذشت 
جو بردند شان ييص شاه جهان 
بران قوم نفرين بس كرى شاه 
يس آىكه بيعفعا جه هو شمند 


همان لصظه فهروز أزادة را 


|ءوم 


روان راضى ورخصت شه شك لذ 


كه يودند شه را به جان نيعضواه 


ها د نكن بند 1ل بم أآزادكان 
بععردند در حضرت شه روآان 
ورسيدنك با بنك مركب نشيىن 
شخيدنن | يكاا) همؤدة > يخطر 
كة صوفى بدهشيشصش | خواند ديار 
همى كرد با خويشتن تهلوقال 


بعفعقاء *<*زه_ مرد فيروزبضت| 


برىد بخضت با بذندهاث كران 


مياى دل و جان كره بسستا زود 
به حضرك دوم روز دمساز كشت 
بر ايشان دل فاه قد مهر يان 


كه كشتلك دو خونى ايشان كواك 


كه أن هردو يل را ببرند بذكن 


بر افواجر خود كرده قرما روأ 


همان دو أن شا 5 مالك وقاب 


عماد ميالك 


بعرد شن خطاب 


ْ در تسندءٌ 11) هيس عملور أست ودر شط )1 يجا ن '' بى هشيش *' '' بع هشيش * . 


*!ا. "ا 


خصوست أفتاىنى فيروز خلجى رأ با إيتير كجين 
و اتير حرةم 


ظامة 


اقربايس بران يضتخودراى 


همى بوى بر جاوة سس ركشان 


جنان بود ضابط دران ١«وزكار‏ 
هم آخر شذيدم ز خاصانى شاه 
يكم | يتمر كجبن أن ذؤذكهها 
دكر ايتمرسرخه آن سرقراز 
نهان هردو با خويص راك زدند 
شبى هردو كس خلوت ساذتلى 
تن كره 


سر نام فهروز رأد 


همان أاحمد جني سرافراؤز رأد 


شاه 


مر حاجبب خاصة بود 


شنيدم همان كاغكث رميات 
روان تذكرة يهش فهروز برد 
سر تذكرة جورك6 فهروز ديد 
دلسشس هشهار كشت 


به بهوكل يهارى يك ساييان 


اندران كر 


كه شيه و بيذر دو وداعسشس بداد 


عماد مالك بعر ن " خطا ب 
كه 


بِ راك او كمشدس هينم كار 
تركف كزس از سران سياه 
بد ميرحاجب شهنشاه را 
بودسدت دو حلكا كهنه كرا ز 
اقبال 


د 
ىه 


كه 


به صحران يال زدنلك 


يى تذ كر 5 طر فه 


نبشخذدى بر عزم ساؤ فسماد 


يرد اختاد 


نبش__تتذد از زمرك ناموو 
كه در اصل بودست خلجى نؤزاد 
همه خلجيان را نعوخواد بود 


به ناكام بمو دست احردك فتادى 
يس أن كه نهانى به دستص سيرد 
يعم بوك خون در دماغص رسيد 
جوايككا هفتةٌ زين حكايت كذشت 
تكد بير دان 


برأاورد فهروز 


سوم وا ز سر عرض آأقفازكرن 


يبه روز بوددست دراآان كاو وباو 


به حضرتا طلسبكردى قهروز رأ 
شُليد مهمان ‏ هردو دار مرك 
به سويص يم وأا ىر حجاب بار 
بدان تا جو ايد بر ايوانى شاه 
جو فهروز أزين غدو امع بود 
دكر حاجبم بر وى أمد دوان 
بعناء ”همى خواند ىن شهريار 
ذكر بار هم آن يل شرزديال 
همان هردو تركانىي كردن قرا 
جو ديد نك مى ذايد أن نأ ممحجن 
بكفعا كه ا سرووا كامهاب 


جو تهروز ديد أن رفيق ريأ 


"اوم 


نهانى ‏ يم تعبهه | سلازكورى 
فوسخخاىةٌ آمى از شمهريار 
وسانيده فرمان فرمان روا 
كه هريكا به خونريز او سازكرد 
فرسخادة أن زمر تابكار 
بريزنك خونهش. دوان بارله 
وت .رافق وماق اعاملن انون 
وسانهد قرمان شاه جهان 
ووانشوء رهاكنى همه كاروبار» 
تعرد التفاتى دراى قيل و قال 


5 بود ند بم قصد أو كرن5 سار 


َ رو 95 


و <واند كن شا عالم شتاب » 


-- 


به ياث خودى أمن به دام بلا 


به تعظهم | 9و تزوير بنواختقشس ده د( ككايتا درآنداختصس 
وزانيسن على وا اشارس تود كه داماى فرزئى فهرو بون 
بدان تا سرش ورا جرد بع تيغ على زد يكم خلجرى ‏ بي دريغ 
سر أ يانهم جو جدا شد زا تن خروش ‏ برامد دران التجمنى 
بك هركه جاه يعم كس يعننى 
همو را قضا اندوراآان جه فكزى 





رم متسس 


"> 


ملف د أدى فيروز خلجى به شمس ألدين كيو موت 
يشر سلطاى مععزأ لد وى كيقبناى قم 3و حيادت بدو 


و خون ناثب كيومودس شدنى و به خطاب شاستى خان 
ملبوس كرد يدان 


تبديأ 


لَك 3 تحويل كار جهان 


ججان حيست ؟ اين جما» تقدير اوست 
شخيدم ز افسانهسنجان ياك 
همان احظه فيرو:ز دركندورا ل 
به قصر آمك و محضررى سازكرد 
يس أركه يكشت اندران انتجمن 
شه كشاتفا دو زحمكتدا مبغلا 


جو 
دمافص ز اشفتكى شد خلل 
كذاريم اكر هم بدو كار ملكا 
فو لل وه حرنك 


قما ل 5 


به 


ييشصس يك ناثسبا هوشيار 
به حعيش هيه أانجمن سر نهان 
طلب كرد شهزاده رأ از حرم 
فود أن شاه ر| شمس دين شك اقب 


دنا 
' مقرر مناسب مى يايد 


بود الحق أ مرد يترد روآن 
كه در كارهايش جهان هم فروست 
جو شد | تبر كجين أن جا هلاكف 
سوم قصر شهْ شبك عزيمتكرأ ه» 
برو يار شك هركجا بود مرد 
كه الى سركشان ديار و دمن 
كه شك بسته بر وام طريق دوأ 
همةه هوش او شك به ففلت بدل 
كسادى ى درآايد به بازار ملكا 
همان دور أو |١‏ شهنشه كلهم 
كذيم 


وزاىبيس همان مرد قرحنؤاد 


زذنا 
مقرب » 


از يم كروبار 
همان دم نهادشس بهك سير تاج جم 
كه بودسسدت- طفلم كها نى نسب 


شد 


| هرودو لسغم شيوئين است' ول شدة تانب شاظ أآى كامهاب' مناسب مي ثياين ‏ 


جهان فرش اقبال تركان نوشت 


به هرجا ؟» خلجى برو يركشت 


جنينى اسيت بلمى دولمتر توز كام 
كه با هييم قوم لنسازد مدام 


720 شوى سلطانى معز أ لك ببى كيقيان 
3 د سمت يبسراى دي 


ز شاهى جو معزول شد كيقباد 
ل كيلو كهرَ ى 
مكمر بود ترى ز جفسسن حسون 
به تركىزبان تركمهصش بود نام 
به كيتى رها كرد علد يسرم 


جو ديد نلك أبنلا تركى كه شاة 


هعى بود د ١‏ 


شخكيكم كزان قوم يرحاش 5م 
به نائاءا دو قصر شاة أمدنك 


به يكا جامضا نه ننى شاه دأ 


بعردندص أروكه لعدمال زود 
جليسن بيازى اين كنبد نيلكون 
كشاند شهان را به دسنلت خسان 
سر تاجداران به خا افكرزد 
اسن درو دري عالم يوفا 


عر أز تاج شاهى 9 كردن كشى 


- 


سه روزؤش كس ان و نام ندآان 
د لهس كشننه از ملكا عا لم برى 
4 ددر عهك ود خسرو سس كشته بود 
جو شد كشغه أن ترك از انهام 


به كار وغا 


- 


هري نامور 
زعزلت شدست ني ملوكا و سيهاة 
كمربسته هريكا به كين يدر 
به ون يدرو كهذله ثوا5 امد نك 
بييجيدهة أن قوم وحشاتكرا 
قلكا طرقه بازبى به خحخسرو امون 
نمايده دري ديم ششدر فزون 
سران را كتد عاجؤ تاكسان 
تى سركش_ان در ملحاكا اقكيزن 
نبسخندى دل اهل ملكا ولا 


' جامضانه بم معنى ' شطرئجى ' و ' قالينى 0 جامطاثة هنوز در ديهات دكن بديى معلى 
يما 8 


نه امهدس از عالم خاكف شان 
نهانى به دل مجلس ساخته 
حريفا و تديم و شراب و كباب 
هم از عالم غهمب هر وروز و شسب 
به سر بردك5ة عمرى درين يكا سكن 


دبيا سا قيا بانى5 دوردة بك ذوق 


> !م 


دل از هردو عالم بيرداخته 
مغلى 5 ساقى 9 جنكف 9 وباب 
مياد كزان +مجعس- روفيب 


كه ” تايكا رمق باشد از جان به تن 


5 هب 2 


ق طبهب مريضانٍ شوق 


”بريى قالمب خسته ترياكا ريز 


3 اك كرد يم )0 ذخاكتف ويز”» 


مدحتوز بودن أيتمر سو خذ يب كيو مون كدو كو شف كياوكهدى 
و أوودن محيون يسو شاستى خان | كيو مورت رأ 
و كشتة شدى أيتمو سوخة 


يعر طفل ر| كرد» ناموس كآر 

ته حيمس ميق يلاد 9 سهاك 

همان ايكمر سسدرخةه كردن قراز 

شلهدم شب و روز با فوج خويش 
) 

وطنى كردن در كوشكىف كيع و كهز ى 

6 


دوز فهرو زقم 


ز بهوكل يهازى سبكا شد سوار 


مححمو ن 


همان شا سغقى ذخان فهروز بحرت 


هلى رانك ملعي دوران روزكو 
ذل احكراز 


كر وركان لاو الج قير بز وار 
همان خسرو طفل را كردىة ييصس 
همى بود در دعوى ساروزى 
كه "فهووو 1“ فوشاس أن يكدا سر 


به كيلوكهوزى وبح وشم مخور 


دوأمك يكايكا به مشكوثٌ شا 
مكر ‏ كهومررت - كيانى تزاد 
فين بود ابارى. مكو ططلان: تكاج 
سبك دستيسم طرفهة أننجا مون 
يس أن كه به ييص جلذابصس نشاند 
مك | قمر سرحهة مى للم ند 
در اثنال سرشسكن أن شيرمرد 
جو در والا مددمود را دونيافت 
شليدم جو در هيمها دورسيد 
همى خوا سيت أن سرقراق د لير 
نهد دو سراجة سر 


سيو اا 


و 


جو انزديكا دهليز آمد شكاب 
فقتاىدنند بر خاكا اسمي و سوار 
برامد زا هر جانبم ”كي كير» 
يعم خوابعاهى ز جفنس هلود 
جر بدخواه در خا أفتاد5 ديد 
هبان دم سرش برد" بر خان خويس 
سسر | يتم خان أ ختر سعيد 


- 


بهند يدب ميجون كل بامداد 


شد أن وروز أن كوه ”” فوروزكوكا» 


م٠4‎ 


كيقباد 


و9 


كه بد لوررس 


از دودة 


9 أن جا سوم ما من خود برافد 


همان 


را تاكهان دورربود 


شنهدم جو اه رأ ورسيدأين حبر 
به يكا اسمب بر شسست و دثيالكرن 
خروشان به بهوكل يهازى شكافت 
سرايردةٌ شاسغى كان بديد 
يكم حماهة إن ن هشمت 51 جو شور 
روان بعذرد هجو باد آاز دري 
طعيل يع طفل كيرد جهان 
بزك جابكا و برد در تينم دسمت 
بييجيد در يام اسشيصس طناب 
تى هردو كشغه سراسر فكار 
درون و برون خاست شور و نفهر 
به زير سراجه مكر شسته بون 
دويك و سرش را به خنجر بريد 
دعا كفت خان را و بنهادى ييص 
جو از يارى بخدت ببريد5ة ديد 
كه ري خار شك بوستانى مراد 


3 بوك سدمك خوشس يشكدة ب شكوه 


حاوس لطا خلال الى بوي اتير (80 خلتريي 
اناوالك برها ذه 


دكر روز جونى هركبجا باغ و راغ 
نقيبا ى اقبال 


يعه تمصت زوين دوران جشنعاه 


همان شاستى خانى ‏ فهروزفر 
دكر | سيكة ‏ زد جهان كين 
جلا لالديى آى شا را شك لقب 
به ييشصش كبربسغه كارأكهان 
سيهر و زمهين شرا به حعكيهن نهاد 
هده خلجيان كشهه فرمانروا 
دراآان 2 ب كام دوسغان 


١‏ فهروزى 


شد أز خندك هم صبم 


دارالفراغ 
يعد جش_ى كاه بياواسخ*لد 
ردنك از يمم خسرو دير يناك 
خجرامان برامد يوان تت رج 
فلك لعب ديئر افكلك بن 
كه عالى حسنب دود و والانسمب 


يسا ذ١‏ و يمي2-_.شس جها ا ستنادى 


رسانيده شان دهر بركا و نوا 
شده ملكا شان ملك هندوسقان 
يحنت فيروزش_ا: 


و 
همى رانك ملا دران تضت ا« 


وسيدنى مغل د( بورام و عؤيست ملى خامشى خلجى 
به قصد ايشان' و قائم شد جلف و باز كشت 


مغل از أنجا 


يعد رور شس» بود در بارعام 
و 
هعى كرى زمر تهمب ملك 9 بلا د 


جي و وأسمت كود د إيث مردان كار 
1-1 


شد" حا ضر اركان دوامت تمام 
همئداد مر ذادشواهندهده داد 


و 
سران حشم ' مقطعان _ دياو 


مكر شه ازان حال مغروو كشت 


همان لحظه أز غهرتر دوذكار 


ألاغم و اقطاع ملخان وسيد 


و 
يعنعا كه «شاها سياه مغل ' 


دد 


بسم تاخنت اقصان 


هلان و سقان 


«نراند اكر شاه شان زودتتر 
جو بشنهد شه اين خبر از ألاغ 
زمان فرو شك به درياك فير 
طلب كرد خامص مُلى رأ به يمس 
”كس را كه حون تو برادر بود 
داد انديشة 


”موأ وروزكر 


”سيا 1 عبرة كرد أب سلخد 
” كذون وكبت تسب اس كراز يق 
"به سرلشعرى خيمه ديرون بزن 
“براور ز اقواج كافر دمار 
خيش جون شذيد ازشة اين دا سعان 
بعنعا كه ”ا خسرو نامور 
“آساسى جهان تا بود يايدار 
“منم ينكةٌ خاصٍ شاءر جهان 
“كرام شه بكويد2» در آتش روم 
5 


شوم 


0 
سوار مغل" مى بابي - 


"(+٠ 


باد اكر در هوا رالهم 


خيماك ز كبرشى به خاطر كذ شسى 


# 5 5 
يعم انده امدش ا اشار 


به بيص شه امدء فغان بركشيد 


ىا لها 


فراوان وسهيكى از ديار مغل 
خرابى درامكد درين بيوسعان 
برارند كرد اآزين بوم و بر» 
فرودامدش بول كبر از دماغ 
برك جنك لاص به صدرام فكر 
بدو كفضع» ”أي صندو سادىةكيشس 
دلص كى ز انديشه مضطر بود 
كه باغ دلم ماند در خارخار 
همى تارد أكنون به اقصاشم هنك 
جو مردان يبي تعبيه سازكن 
ابا خود قراوان بير انجين 
بران شير بوكانه زين مرغزار» 
كنتنى ابا 


جهان باد در ضبط تو سربيهةسر]| 


به درامن مرزبان 


تو بادى به ملكا جهان شهريار! 
به كار كه كويد ببلدم مهان 
يذيرندة حعم و فرمان شوم 


شوم آب اكر ز أسمان خوانهم 


«نبككل شوم كر مرا ش_هريار 
الك 


» جو خامصس ملك كرد اين كفت وكر 


“مرا 13 ببججزيبد 


وزان يس همان دم م دا يى يناه 


زا را»ه كرم هري ١را|‏ نواخت 
به تسليم خامش ملىف كرد شان 
دكر روز كز كردشس (وزكار 


و - م م 

خروش برامد ز كوس و دهل 
همى واند جون جند منزل بريد 
جو نؤديكا بروام آمد سياه 


و 
كروه ‏ ز كردان هندوستان 


ك ‏ كسةلمد افواج بويا نه را 
بسم رندهة كاقر دران دار وكهر 


بدو كفت أن سركسشس نامجوى 
“7 مك فول غقلت بيردت زرا 
”*وكرنم هو خامان فاقل هرا 
««تعردى يك قكم نهان 


”“بريى سو زدى لخيمه أز أفاشكة 


اندر 


8 


'زبونى جه ديدى دريس بوم وبر 


دء 


سمط (.[1) أين بيت تدارد : 


"١١ 


به دويا فرسخخّد 


دم 


نا بم نهم از حم قفرهان روا» 


كارزار 


و 
شعفت از طرب خسرو نامجو 
طلب كرد جملة سران سهاة 


به رسم شهان برك هريكىف يساخت 


3 


به قرمانى أو سر دراورد شان 


شحنا سمب أفتتانى اندو فراو 
خمص راند لشعر به قصد مغل 
به بررام اقوام افر ل ليد 


كه فوج مغل بود در تركتاز 
عهان شد يركبائم كافر به و[ 
حك شد هز يست كرأ 


- - 


سوار 


صند او 
كه م من سوهد ار حود و بكو ل 


23 غوافا ثم افوايج هذى و سعان 
فعندى بش.غمب در نواهى هلد 


كه يكسم نهادى درون ملكا سو 


«*مكر نام كرد ان اين مرفزام 
كلو جأن كم از دست مردان برى 
من حون صفدار هد و سغان 
110 لشكم خود عمؤارمسيت كزين 
بكعفنت اين حكايت به صندار خويش 
مكو بوك ا أن دوزكار 
ييامش جو زان كونه ناخوش شنيد 
سراس_همه شد زان ييام د ستيه 
طلب كرد جملة سا ران 5-0 
بكفقاء ”به هندوسهعان امديم 
”جنان دور سر افعاد بان غرور 
“كرزي ايدر ل سسها 5 كران 
“دراى حال اكر سر به سسقى نهيم 
”درايند مردانى هندبى سيا 
سلامت يه اوطانى لحخود كمرويم 
نهو أذ ل فاه ا اصحاب را 
ز هييشصس يس أننعاه هر سرفراز 
د كر كو جشمةٌ 


سهه رانك صفدار 


د25 الم 


هلد و ستان 


و هنذى سوارآان يبلل سى هؤ أو 


- 


"١ 


نينقاد در كوشات ال نامدارج 
مكر سر دوأرى به فرمان برى»» 
سواسو نهو شيد اين داستان 
همان روز دو لشكر خود وسيك 
4 بشنيد أز صفغدر س.داد5دكيصس 
3 سر لش كعرى با قراوان سوار 
تواكوثى كه بادى درو أتض و سيف 
هم آخر دم خشم خود و 50 
وزان يس وخ أورد بر انجسن 
بء تاراجر اين بوسغان أمديم 
كه أر كشور خود فعاديم دور 
جو فردا| كنك هردو لشعر قران 
عذان در قرار و هزيمت دههيم 
هر بيهر ند 
تلقا جملء در هر كمين كه سو يم »» 
قرارى شد افوايج وتاب را 
سوال اخيدة ا خويشتنى كشت بار 
وباط جهان باز أمك به تاب 


م مس 5-0 


بشت از شعوهفص سر آسبان 


5 قلبعا ه رأة 


همه زويمناندار و نهزةكذار 


خروشاى و جوشانى تراز ييل مست 


أتص زيبانهزنان روز بان 


- 


جم 


وم 


١‏ مغل 
مغل" امنشهاكة زان قد اانه ندا 
ستفالة: مغل كشدة امن موشدهار 


دران جا دو لشكر مقابل انا 3 


ييشس 


2 م 
مغل يوش ازأن دهشقض خوردةبود 
دران غ2 هر يكب ببوحجيد 5 .اند 


لك .يدان نكعش ننه كبس كهذه خو |5 


95 هال سو ره افواج قد و سان 
.2 5 © مي 
رحاوره سوش_ سوار مغل 


دو لش كو تنا ه.ا كنا ل بكد كر 


به | حير كك باز ىكم رودهر 


شعابنى نلعردنك شيران ‏ نر 
عد زان ,ابيشعر 


4 هؤج أ مغل 


در نواحهى هاد. 


جو شب شد به روك جهان يردة يوش 
يدا فى كمر بد كءى در 3 ١‏ 1-6 يهخت 
نقيت 


مغير» تبيرة ؤ تان 


هم آخر جو آن شب به آخر وسيد 


و 


منرى ' مناسب مى ليايد ‏ 


ور 


مع مه 


راك مغل 


جهان ديد از كرد كشته سياه 


به هرسو كرفتلكن 
شد هريىع يل بر اسوس سوار 


ز هرسول نامرد وروا دل فتاى 


مقامي به يكا قلبكه كردىة بود 
كس از لشعير خويش بيرون نراند 
ابا سرقرازاى هندىى سماة 


همه ضبطكردة وكابا و عذان 
2 م 


5 مغل 


و 
ضوة بر با كو ش بسبلة سدور 


لد يل 5س كا وزاد 


و 
جه لعبتف ز يردة كزك 


اشكار 
نجنبيده از جا دران حرب كاه 
كى | [5» نبودنك أز همدكر 
شده با مغل واثق كرزام 


ازأن يممن: كرى»: خصومت. :يسلد 
بعردند در يهشدستى درلىف 
قرو سف از شروو كانتي لخروقن 
زيا كير أز هردو سو رفته ييشس 


همى كرد هش هار هر ياسبان 


سهاة كواكب هؤيست كزيد 


شه شرق بر خلى كردون نشست 
خروشان دو لشير به يا خاستلد 
كمريسسخخة هريكا به يوكاو حست 
جو قلمب و جفاح و يسار و يمس 
صف هنك وأ بيص صبرر نماند 
توا كوثى ببجلبيد كوض ز جام 
نه ك6 يلعيه زد عي دويات <ذون 
به دوريانل, ديكر شد هم نبرن 
غرض جو صفا هنك أز هر طرف 
1 


قلب 5 


بجنبيد از حا سياه 


بموجويد هريكا درأآأن 
شليدم از آنجا سبكا بازكشت 
دران ووز هم جنك قائم بمانك 
و شب شد دو اشعر بر أ ثينى دوشس 
شنيدم جو ياس ز شلب برك شت 
جو شد روز افواج هخد و سغان 
يعم هفخه كردنى أنجا مقام 
جو تحتيق شد بر صفاآرام هلد 
هد علق مكل 13 هلة وسكان 
دكر روز ازاى جا سو تمت كاه 
جو در حفرت شاه خود سر نهاد 


سما 


شه افرين 


قراوان بدو كفت 


"١" 


لبف 
به خونريز سهيارة تيغىم به دست 


صفها بها وا سغخند 


م.م 


٠ 1 97‏ 
سان كا بيو اثين دوذ د اددهم سنا 


هرسو 
3-3 

دو سو شك مر ثمبا درأن د شسبت كين 

كوس و 


به كوه دذكر كشمتا حملوكرا م 


باد سوم بد <و اك واند 


3 ول 


بدان تا ز قعرش برأونت كرد 


بوؤد بور سهاه مغل صف به صف 
سيو بر بذا كوش بسخاكد كل 
جو حال اين جنين ديد هند و سيا 
سو بلكهر خويص دمساز كشت 


كس مر كس ورا به قوت نرانك 


بعتشتند اآزان شور و غوفا خموشس 
صفا كافر اهستىه در كوي كشت 
تهى ‏ ديك لشكعيركم د شمنان 
كه بعذشمت كافر ز قصال هلد 
برون كردة يون بوم از بوسغان 
به صد كرمى رأند يكسم سياه 
شهبصش با تمامى سران جامه ذاد 


جئيسن أيد از خسيوان كزين 


"6 


عز بست ساطان جلال الدب جا نغ مخذاو ود 


شلهدم جو شاة حليم و كريم 
بي كنت 


دوذ اج داورى 


سر 


ورآان يس سرا يردةٌ شهر يار 
جو رد كيمه بيرون سراسر سياك 


- 0م 


جو اندو حصا ر منذكدوولر وسه_جكد 


- 


زن و بح هخدوان كك أسير 


سية را ند 
درامد به هر 


ذر 


ذكو كشتة شىى سيدى مو أك 


شلميدم درآن وقتا دهره كز يس 
ميته بو وو قاو كنيع موؤددض نيم 
دراى وقت أن مرد و! خاص وعام 
درش 


هميشه زر افشائد از كذ غيب 


وسهدى .م أاكر مفلسص بر 


بداد, همه زو برائل خدا| 


شنيد م كه جسن بذالش از حد كذْا شت 


شك أيسنى ز تشويس فوج غريم 


سرايردة سوم ملدووو زللك» 
سيه را بة زر دادن اأراستلك 
بعرد ند بويا برو حصار 
تبهرك برامه ذ دري شاه 
همى رفت يا كامثه | دوسخان 
به كردش يكام داثره بركشيد 
سهه كرف غارت زرك كامعار 
وزاى يس شهنشاهةه وروشاضمير 


جانئب) تخت اك 


از 


لس ينا 


- و 
دران شهر بود سمت خلون كزين 


به اوقا و حالات خود مسكقهم 
م هه 


ده 


قعند 2 به دامان قراوان زرش 
نعردى ازان يك قراضه به جهب 
يعه را ز حق يافن ده جزا 


به اقصائ هند اين خبر فاهى قشت 


مر قوصم از خرقهيوشاى خام 
جو ديدند كرمى بازارو او 
يكم كفتء ”اين صاحب كيسياست 


م بم - نه 
دكر كفضت» ” ديوش مسخر شد ست 
جو بيلالك دستش اتهى شك زا زر 
برين كوذ» أن زهرة ناتمام 
جو ديدند اك شه أز شهر وفست 
شئيدم ‏ كه در غهبت شهر يار 


درويسشس (ا 


“اين كيميادار 


أو مره 
يعفتند , مرك 
”“دهكد زر شنب و روز مير مردمان 
“كشن جتكر در هيجت شهريا ر 
جو خان اركلكفء أو كه بد يور شاءء 


يفرموى دو حال يندش كنلد 


عوا نان به درويص بكساشتان 
شليدم ز ملكوور أمد جو شاك 
بكعفعنى بر شاه حالص تتمام 
بعغفعدا2ء “” كذارند درويس (أ 
همان اوكلكا خانى كونكامه مرد 
كشانيد آن مرى را بيعناه 


برانكى ند أز زن *» أو دود نهل 


ببرد5ة | حسد هر يكا 


وكرران هنين زر برو از كجاست ؟» 


ار كام أو 


ازان خان ومانص يراز رر شددا ست 


سيارلد آهرمنانصس | دكرا» 


حسك برد بر وس به هر صبسص و شام 
21262 اس - 
كن سود ملدووو خراميد تفنت 
و 
به تهسمستا همان زمرةٌ ‏ نابكاو 


بدو فق دو حضركنا يادشك ا 
نهانى كروك حشم جمعكرن 
بدان ١‏ شود شاة هدك و سكدان 
كنك ناكهان ‏ خسروى أشسكار 
شنيد اين ككاييت ز قوم تباه 
جو صيدٍ سوق در كمشكدصشى كنزذد 
به رندان عاقش هبى داشخند 
ببردند ييشهشص جو اهل كناه 
جواشه كشت اكه اؤان ١‏ تياو 
كه بر وس بود اين سهعن ناروا” 
شنيد م كه در حون أو سعى كرد 
كناه قوبى كرد لي إذنى شاه 
فكندندش آرنكه ته يام ييل 


* ' خون' مى يايد 


فنكوزت: ‏ شتديهان. اما #عريت 
هم آخر شك لمهدم يس از حذدأة 
وزان سيل طوقانى خون شد عوان 
بللى شك نباشكد 5ه در هر زمين 
دوو قطره أي نريزد هوا 
بها تا جو مردان درس (” رويم 
وكر تود درين دهر تهستكرا 
به قفرد| كه در مصكيه ر" كلهم 
جه امروز و فرداء جه دىنى و يرير 
أمروز و قردىأ بداريم دسست 


“بها ساقهيا تا ىمصم بافى أست 


"١ 


به تهمت جني خون ناحق كلا شت 
وك سهل زد خون أن بيكناه 
درو غرق شد ملك هن وو سلكدان 
بى 


ناحق بريزند خون ينون 


رويد درو هيم برك كيا 
زا بهداد كيتى مبرا شويم 
به ناحق بريؤزد كسم خونى ما 
ز دامانى أو دسلثا كوتة كنهم 
نعرديم از سافضر شوق سير 
بكويهم هجون حريفان مسلت 


بىهء2 تا ز باده نم باقى اسمت 


”دريل بزم ماوا جنان مسيت كن 
كه شسلكله شود داغهال كهنى 

ذكر أفتادن قحط در شهر ىهلي و بلاد أو 
دو عهد سلطان جلال أ لدبيى 


جنين كفت دهقان هذى و سكان 
به» عبك جلالى جو أز عد كذدا شت 
دكر كو نه 
كه قا كشات يهر مول هلا 


نيفتاى يكا قطره أنلي دوا سال 


« كنا" مى بايد . كيان مى هود كل بين جأد ازين مهان ركنة اسه . 


2 
رحد[ 
م 


كه كفكتلك مرغان اين بوسعان 
يعر قحط مهلكف يديدار كشت 
بدين سان آزين قصه دادندك ياد 
به ببئان فشاندند خونص به ذخاف 
جهان كشت عاجز ز تدع حال 


كرفمت 
أفتاب 


١‏ سر 
هو وهابى اذ 


خنجر ل 


وأ 
0 
١ ١ :, 1 |‏ 9 
سمت أ( ذ 
3 
به جا كيا كرد ١‏ 


جدا 3 شيد تابانس به زور 
أب إيننا 
7 ل كشك حر 2 


زمهن وأ هو 
تهره شك روركار 
هم أز سوختنى تهر 
وسم وروز أتقتش افروختن 


١‏ 9 ل وه 
جو ا بغىادم از هد كذشت 
٠ ٠‏ ْ ظ 4 
َْ زمهن دانه نايابف شيك 
به رو ظ 
. ار رز 
فراموص شد خلق 1١‏ حجن ل 
0 بيد 
كه از كريه كردندك طوفا ديد 
١‏ 3 ل 


خلق دران خشك سال 
شنيد م كه < 


معكبر 
كه ينجا هنا نى م 
| أب جون 
3 ين أرزو مردمان 
بمالكى5 ل راد 
2 


6 
إبددسم حلق مسكع دران 2200 
حلق 0 
9 و 


ا شك يايمال 
بسا سر ا كم آن روز شك د 


بس حيلة و جاره كرد 
شبنشه | 


هرجا كه آنبار بود 


تبى كرك 


كر 
اكر شه نلعمرد» بدين سان مم 


0 


هر دو لسضد 7 أؤمين 


"|4 


صر كرفت 
به خاف آتش از بادصر 


عالم 
بعشت آسمان جام تضم آدمى 


خراب 
' ك 
براورده و هى كر 
م 
كه شك حخشك هر همت دويات شور 


احجان 


زد به لهل و 


2 
22 ل 


نهار 
قفا أتشس 
بر ايشان جهان جمله دوزع يكشت 
0 جمله از فاقه سيراب شك 
بعردند معو از ججتهان م خوان 
يعم قطر»ه از أسمان ا 
جنان كشت عاجزؤ ز تنكي حال 
ا همة دسسات هر يكادكر 


فساد. ىم جنسن كشت يهدا به كون 
فساد م جح 


نا 
ىى أبريه شود د هوأ كهان 
و 
يبود 5 د لها صابر همون 
, ْ سْ زذاد 
بمردنده در كوجها زار ذ 


ققدم نا 

قهاميت هى كرد مشعيى ل 
لم زورد 

حود كو شثس مى موك 


أدمى تضم هم 


ب مقدوو 


نمى ماند ‏ »> از 


به صى عا جزىى كضتاء ””زهر كرا 


به آنبارها دان جو ننماند 


)4 و دارد أذ خلق قهر خدا؟ 


” كند كرجه كوشص به هرجا كه مردى 


يعد مور را كم توآان صيكد كرد.. 


برون أمدن علما و فقرا شم ىهلى به استسقا و دم 

نمازكاا دهلى رفتى' و بر آمدى قاضى عالوى يوا ذه 

بوسرسير نز داك اسسنا حواتون و باريد 
باران وحست' و باز أمدن خلق در خانهام خود 


جو شد عاجز از فاقه اصحاب شهر 
هيه حلق و| أمده جان به لب 
همه دست سومش هوا داشيته 
كه باشدء رز دوياك رحست كهس 
شنهدم دو ساك نشكى مستجاب 
هم آخر يم روز يكاجا شدند 


به جام كه هر عيد بود لماز 


برآمدى زاهر جانبس هو وها 
كروه فقههاننى ‏ اككام ‏ دين 
برأوردة دسكل به سوم هوا| 


همان عالم مسنتا لهل و تنهار 
به ديوانعمى كردة حود رأ سمر 


* “'لهاز' ملاسب مى ثمايد . 


بمانده حجكان ديدها روز و شلب 


نظرها همان و كد كما شكه 
كند قطرةٌ ‏ سوك دهلى رق 
دعام يريش اردلانى خراب 


به صد خستكمى سوم صححرأ شدند 
شد در صهام ضورورى نماز» 
شدة هركس از كريه طوفان كرا 
كوك _» نشضون 
هريكا دعا 


ب زاأدى همى كرد 


به همشهارى از هردىو كونص خبر 


برآمد به مثير خروه إقفكتان 


يس از حبك و تعميت رسو لٍامين 
وزاىيس نصيصت كرى سازكرد 
بعنتا كه ”الى خاكيانى خراب 
ا ل ا 
لي 
”جو ما را هم از ما خطر مى وسد 
“همان به كه توبةكليم از كناك 


از ما لعرددى كله أشكاار 


”جو كرديم از توبةٌ صدق ياكا 
”” مكدر 


<< قاضى زدل اين تصيوحت كفت 


از هزؤارانى درونه خراب 


كناهانى خحود هريم كردن ياد 
دهم أذ سم حال بكريس__خلد 
وزانربيس همه در نهاز أمدنن 
به ياكى نهادند سر بر زمون 
» شنيد م همان لحظة ابرى كشيد 
» بباريد باراى رحست جذان 
جو مطلوب خود طالبان يافتدن 
به حيلء 


بعى توبه صدق أ كلبكار مرد 


وسهكند در خانها 


« 


اغرر 


شنهد م ميان لععفاء ابر _ كشيهن 


ز هر ديدة از كريه طوفانكثان 


سلا مى بكعندا يسام ذف «دعون 


كموشة كوشها بازكرى 


شبب و روز كريةكنان بهر اب 


وت حفر 


نيايد ععتاب از در كردكر 
شكايينت به داهان تررمىىوسك 
بذا ليم بر اسان اله 
نههم أز سر عجز سرها به ذا 
بتردد دعانل بكر مس__تجاب» 
دل هريكا از صدقٍ معذى شككدنت 
يعم ها_هائل دو ايشان فتان 


يبسودند بر خا هرس و بين 
از سالها 'ايديد 
از سم رياط جهان 
تر كشعوء بشعافتارد 
دردانها 


در كوب و توميك آزان در مكيرن 


يه بود سنت 
كه شد تازه 
سوا | هر 


بء 


برأ مون 5 دامن 


در تضم (.) يجام اين دوو بيت بيتس بد ينكوئعة أآمدة إأسى: 


كلا شد ثازة از سر رياط جهان 


ار 


تو كم آمدىى اندرين بارلاه كه باوتا ندادنك بهكاة ولاه 
به صدق درون توب كن كهس ) بكن ا لعلتم ‏ كر تهابى رلله 
بها ستاقيا بادةٌ ده مرا كه توبه دهد از دكر بادها 
به هر بار جرعه بريزم به سر 
كه جون تر بكبردم2) شوم مسمتاتر 
شكار وفتى سلطاى جلال الديى جانب بل كتا و" 
جو باران رحمت دران روزار يباريدهء شد تازه شهر و ديار 


- 


براوود أز خاكف سبزها 


وياحين سر از خاك سوزان كشيد 


ز عهيهس هوا جملهة كلها شسكحفت 


عمس 


دل ايام شد حرمى معكع 
نرخها 


به هر روز أفاق وا عهد كشت 


به» ارزانى أمد همك 


3 أواز مرفانى و جولان باد 
رسا نشد”: زهر سو حبوب و قماش 
زمين هر قدم فرش ديبا نيكلكى 
ذز ورونق كشخه كلؤزارها 
كر يبان صححراأ| و كوك 


جو شا ستتخرونى شسنفث 5 باووو 


ارم 


باران ' 


به شكر آمدهة سوسنى از هر زيان 


لسِتممٌ ١ ١‏ سبيت نان 


واتسطم (:.)' رسن شي '' 


ججان فشنت سر سبؤ و خرم بها 
برا هيم كلها 


ن صيث 

4 م سك | 
و 

همه خاق خوهس كشت جز تعر 


ف نار 


مم و رود اوود يات 


وه ما صيام 
جهان 


فرا خى 


أز 
اندر معاشس 
حروش كل أمد برون أز يرنكد 
كر فته كرو هاكروه 


به هر صبسم در سحجدة بنهاد سر 


درأورد 


رياحين 


ز هر سو شده مرغ تسبيم حوان 


| ادامان” مي بايد 


جلالالدين أن شاه ووثكه زمين 


به الكيش.ت صحعرا ورون أمد5 


همىراند اسيم به هر مرغزار 
يعر جنل أنبه آنجا بديد 


درختان رسانهدة بر جرخ سر 
يعم جنير كشن و اير اهل كين 
درختانى او سربهءسر خاردار 
تاويعى أن دشت ظلمات كشت 
به تاريعى يكسان درو روز و شسب 
جو أن جنكل كشن را ديد شاك 
مب و روز در قلع جلكل شوند 


- 


تبرها ثى يولاد 9 سوهن كنلند 


كه تا هندوان (را شنانى يذاه 
شليدم كه لشعر يس أز جند روز 
بريده به هرجا درخت كبن 
هبه دشت وأ[ جون كفان سمت كرن 
جنان جتعك جون بمالهد شاه 


جو در شهر خود امد أن شهريار 


همه شهر بشكفت 


!"ا" 


شليدم كه اندر هواكل هنون 


كن م( سم تماشها يرون أمده 


هر 


همة شاح بيسجيده با يكادكر 


درو كمشدهة ولك فرسشض زمصس 
و 


همه موحش اندر لحزان و بهار 
كه حيوان درو كمتوا ند كشت 
به هر سويص أهرمئان در شغب 
نا اهلسهاة 
بر احكام مضمون قرمان رود 
همه جقل از بي و بن بركئلكى 
بعازد دوان دشمتا يكعسر سهاك 
به فرمانى أن شماه كيتى فروز 


بعوصودث جمل» 


ْ اوطان هنك و براوود كرنى 


م هه 
به صكد خرمى رانك در تضت كا 5 


به كلشن كذركرد2ء كوثى2 بهار 


ع ين 


از حرمى 


به هر خانه شد سور از بيغمى 


عنم 


عؤيمست كردن سلطانى جلا ل الديى جانب جهايى 
وأودردن بتان وخوو بودن در دروازة بداؤن 


عوك شف ارون تالهر]: قن مدع 
سو ثم جها بى أن شام والاتباو 
رو 
كشود 


همى رفت اطراف تا ذنة 
شكارافعنان سر به جهاين 
شلنهدم جو در جهاينى أمد سها 5 
كه دل بسر خرابى جهاينى نهلد 
جدان جيره بد لشكر آن روزكار 
بعردند أن حصن (!| خشت خشت 
شلهكسخند هرجا كه بكتضخانه بود 
به هرجا كه هلدىو تلفاكردىةو«شدك 


باتم جند بود اتدران بوم و بر 


كر فتنكد ‏ تركان دران تركتاز 
شلنيدم بفرمود تا زان بخان 
فروبردن | جند لأانا هلود 
دك جمله فرمود قرمان وروأ 
به دروازة كش همه خاص وعام 
فرو جمل» اصدامٍ هندو بونلى 
دران ذاه اصنام هلدو مدام 


* هرد لسطضع ا شش 5< 


دكربارةه 


شه» زد برون لشتركهس 
ز دهلى ووأنشك به رسم شكار 
تهى مىشك از صيك صصصرا و كوك 
زا هر جانبل خدمتق مىرسيد 
سران سيه وأ بفرمود شا 
به هنكدو دص فرصان كم ىهلى 
كه يكرفت بر يشت اسب أن حصار 
كرفتلد أن مرز وا كشمست كشت 
شدة يدمسير خانومان هلود 
زن واي شان هنه برده شد 
آديان نامعتبر | معتبر 
شهئشه جو زان تاخقنى كشت باز 
كه بك معجن اهل هندوسغان 


به 


به ييهشر دو مستجدث جمعه زول 
كه خدام آن شاك كشوركشا 
بع شهر بداؤن بضوائلكد نام 


بود يايمال هبه خاص وعام 


هم أآخر دران ر«كذر 


بد يدم 


ثوابس ول هست باقى هلوز 
5 
تو نهز ام خردمنكد فرزانههوص 
كه أمروز كار كلى دو جهان 


درين مزوعه تضم نيعمى كه كاشست 


مؤارع كه خونى جلعر مى خورد 


بها ساقهيا باد ىه مرا 


- 


رم 


شدند أن بقان آن جنا يس سهر 
شدة كرن هريكا يس از هذكد سال 
به نام همان خس رو دين فروز 
برآنداخت بنياد افر ز ان 
ىر 
كه فرد| شود دسمتكيرت همان 


امروز مقدور دارىى بكعوص 


ئ وقمتا درو حاصاص بر نداششست ب 
هم اخر اآزان كار بر مى خورد 


كه بيهوشضص دارد درين د" مرآأ 


بدان تا درين خرمن أتصسزنم 
جو و كندمصس و! دو آب افكلم 


شكار وفتى سلطاى جلال الديى جانب أبري و كيتهون 
و نقش دأدى قا ضىعالم »ِ كرشاسسي ملى ١‏ 
برادوزاد5 و دامان سلطاى ' 1 


شلئيدم كه ساك به رسم شكر 
تهى كرد أن بوم و برا رأ ز صيكد 
مهس يكا دو سه كرد انجا مقام 
به هرسو همى رانك فوج كران 
همى بسكتق از اهل اصلاح مال 
بس جنمل و قلعه وا قلعكرى 
وزان يس يك روز بعد از دو ماه 


به ابرى و كيتهون شده شهريار 
درأوره بس سركشان را به قيد 
همى كرد عيش به هر صبم وشام 
به دثيال أو جملة سرلشعران 
همىداد مر مفس دان كوشمال 
بسم مال ازاى تاختنى جبعكرنى 
رانك دو 


تست لاا 


بزد كوسيى و 


جو دمو تضصدعثكه با سعادت وسيد 
همان عالمٍ مست صهبائم عشق 
شنليدم عجمب مهرد ديوانهة بود 
يعد خانه بر روث بازار داشت 
كس كو كذؤشتم به بيش درش 
شلنيدم غلاصم به ييشص مذام 
بده جند جابى به هر دوش أو 
به دسكتص يبعا رشع تا زممن 
كدازكه كه كشك ز خانه سوار 


به هر جانبس كو شد در تكرام 


به بازاوها مى كذ شخ شغاب 
به دسل كه مى ديك الكشترين 
تهى كرد ى ار خاتم انكعشات آم 
كشهد _س دوآن ١‏ شكن»ه اعغشترين 


شد ىم تلك در و5 أكر بر كسس 
كسم وا دران عهد قدوت نبودى 
بعرد ‏ هر [نجصس به دل مى كذ شست 
مذاقب بس داورد أن مود راز 
يعم زان وسانم به كارآكهان 


درآن فرفه روزي مككر شستكه بوك 


١١ 


. “در آكوش يا زهر كو“ ملاسب مى ماين‎ <١ 


10-3 


كه بك كوهر أو ز سلكا دمشق 


ق [كنست 


درو غوفةٌ حست هموار 


كلوخض ز غرقفه زد بر سرش 
ز اهل حبص بود ياقوت نام 
فروهشتنه هريكا در كوش * أو 
كشيدهةه درو جنكى الكشتخترس 


زدى دهشخقص در صغار و كيار 
زد ”طر قو | » بيش او أن غلام 
بر اثيى شاهان مالك وقاب 
زد بالكا بر ول ز كرمى كسس 
زد جابم جذك بر يشستا أو 
كه بود ىم ب» سكت غلام كزين 
به يشقص زد تازيانةه بس 
كه با وى درآيك به كفنت و شلوك 
ازين قاعد» هويم وق نكشت 
تماسمصش توان كرد 
كه شد درخور نامهال شهان 


كه مالوفش آن غرفه ييوسته بوى 


عهم رن دراز 


تن أو به سلم هس كسته كشت 


دران حال كر شاسب كشو ركشا 
سوارا بر ايوان او مى كذش.دت 
بترسيد كآن مون متولون تشقان 
همى وأ ست نا بازكردد ز دو 
دران حال قاضى مر أو را بديد 
به تعظهم كنتص كه ”ا مرزيان 
يفت اين و يهيشصش جو اصداب با , 
يس از وشته*يف خاتس بركشيد 


0م 


كه يور برادر 5 شاه را 
سول غرقة هون ديد»2 طيرة كيشت 
زنك سنلىف بر تاركصش تاكهان 
كزيند ازاى سنتكابازى حذر 


فرون أمك از غرفه و دودويك 
معى عطفا از ملكا هلخدوسكان 
برا ووذ ياك به صدى كير و داور 
به ا نكشت أو دست خود دركشيد 


همان فال و! بست دو جان كرة 


كزان فال شك بر جهانم 


فرة 


[ نف 15 
دو مخاقب سلطانى جلال الدابى وححية أ للك عليئ 
و دوأآن كردن على كرشاسي رأ در كو 


جلاللديى آن خسرو دين يناه 
شهل بود الحق حليم و كريم 
دران هفت ساك كه أو ملكارائن 
سه يور كُزيده بد آن شا را 
يه خان خانان سرافراز راد 
كضوركشا 


سوم ركن دين أن قدرخان نهو 


دوم ار كلى خان 


برادر دو بودسيت مر آن شهريار 


كه نامش بخواندنك فهروزشاه 
مزاجش به دأد و دهصس مسكقيم 
يعم خاطر أزردة أز وس ننماند 
هريىه خانى كشوركشا 


- و 
كه آفاز ملكا يدو سرنهاك 


شد ” 


كه در مولخان بود قرمان روا 
كه دايم بد د ييص _ كيهان خحديو 


بع لشعركشى هريعم نامدار 


يى خامكن و دومهون أن شهاب 
نيدم يسر بود أو وا جهار 
جو أن شير صندر على كزين 
جهارم مصد شه ا كرو رواج 
دكر ‏ سرقرازان> دران دوزكار 
جو احمد جب أن حا جب خاص شا 5 
لمك فتفر دين كوجى أن شهسوار 
تير | لدي 5 سركصس ياكباز 
دكر تصرت أن 2 صباح كرد 


كما لالدين أن مرد فرخندةراى 


ير 


كه از صلب ياك جعيد آفتتاب 
كه بك هري مركز روزكار 
جو الماس بيكا و جو تتلغ تعن 
كه از وى سلهمان شه جيرة زان 
فزون بودةانك از قهاس و شماو 
كه دايم بد م شاة را نيك اخواة 
كه در دشت كهن بون شرزه شكار 
كه بود ىس برادو صر أن سوفراز 
كاروان نام نيعو ببرد 


كشور كشام 


كزين 
به تذبهر هموارةك 


كه أو وا 'زولغوقصء» نسبت كذلى 


يبي وروز اق حخسرو كا مهاب 
0 
بدو دخت خود دادة فقرمانئروا 
جو كرشاسبب شيرافكينى و ديوكير 


هدى رانك كاصم حو مردان كار 


به يهشصس دو سه با خرد بيشوا 


اك هندوتل اندران يوم و ع 


كه بود ست فلك قدر و كهوان جئذاب 
كه ديدش به هر كاروباورم سرة 
كه يوروبرادر يقابك شاه رأ 
به اقطاع خود شك سكونت يذير 
برو هر زمان مى شك اقزون سوار 
به فرمانى او كشعه فرمان روا 
دونهاورد 


سراسر شد ب سهر كشورشص 
رشقت اين تمدياق تهناو! 
شنهدم همان د خمت شام جهان 
براندى يران فشر آزادكان 
به آندوز خوش كفت آن مرد راك 
غرض جو جفايصش ز حد بركذ شت 
نهانى يفت أن خداونكد زور 
”كر إيدوس كه خونص بريزم به خائف 
” وكر خود سياه به دهلى برم 


ثرا 


ور [إيدر يكايكا برأوم شغب 


يم ا نعيختن 


حيلءه مى ب بيذ 


كرفن به كر قرارى سرش 


ورق كشست دفر روزكار 


كه بودا ست در حكم أن يهلوان 


أز 


جنا بر آثين شبزادكن 
يه ” يوو قدا به ( دامانى شاع 


على 


كه “شد آر زني د مرا خائة كور 


دريه جارة ار كُش مت 


به جشم بد افتم به عين هلاكف 
كحجا مال و كو ييل و كو لشكرم» 
به خامى دهدد خار نهل وطب 


مى بايدشس بيختن 


” مكير حهيزد أز باغ دل خارخار 


هوائعل طرب 


ر 


نمانك غباو» 


عزيمت كردن كرشاسي أز كزة در د يوكير 


يس از فر بسهار و خوض قزون 
ايدر برانم يكايكا سهاة 
” كشم ناكهان سير سوم ديوكير 
٠‏ مذؤ ل كلم 
“ازان ملىف كهرم بسسم كلبجها 


” وزانيس أكر قصدٍ دهلى كلم 


”از 


به ويراله هر 


رؤز 


! نط ر,) سكاجار ' 


يعم رام خوش زد به خاطر درون 
كنم روني همر أ خود يكا دو ماك 
كلم راك أن بوم و برا را اسهر 
اكور يبيشم آيد كسس موزلم 
كه شك كنجها كيف ر نبجها 


به خامى نلكعيرد خرد د|منم 





” جو بر دساتتم أافاتك زد كامكا و 
جو با خود نهانى زدا اس ران نغز 
بفرمودى اتا كيمه بهرون زئللك 
شنهدم ازان عرض جلكى سوار 
يس از عرض مردان ناورد را 
طلب كردن و يس هريكي را لواحخت 
جو روزى خوران روزيس يافتند 
خريدنند اسباب 


دكر كز خيمة ‏ نيلكمون 
بكفتا كه طبل عزيمستا زننك 


لشكر تمام 


د25 


يه :وفمع سحركة هو أن شيرمرد 


به ييص دوانيص بنشسته ديد 
جو آمد به نزديك أن خوش ننس 
كركب كرك 


مثو فت خداوند ار 


220007 فرياد 


*” يهان :ا 
جو از كرف كرشاسي اين ٠ؤد:‏ يافت 
به خاطر كرة بست ايى فال ١ا‏ 
سيةراند ديو كهر 


در جائب 


14 


0000 
دكر روز أن مرى بهدارمغؤ 
سهه را دراى تيده عرضم كلمن 
هزارىم سهجار امد اندو شمار 
همى دآد معهودهك و هر مهرد رأ 
بة قدر هذر برك هر يكف بساحت 
ييكا و بشخافتزن 
شد از نعل تا تركا يكعسر تمام 


براوود شاه فلك سسبو درون 


بم ساز 


سية جملة زين بر هيون أفكنلك 
نشسته به يكا رخص كيتى نورد 
يعمد مرند أنبجا نموداو كشيت 
كه ”كركاكزد»” خواندش «روزكار 
عناى تعاور به سويش كشيد 
همى خوا ست كايد فرود أز فرس 


بعننا كه 


0 


ء شمهسوار سرة 
بعردسست بر أسمي دولت سوار» 
به لشكركه خويس خندان شكافئت 
مكمر خواند آوتاكدى و أابدال ١ا‏ 


همى راند هر با دأروكهر 


2 


جب واواست هر ناحهه مى كشت 


همي كردن منزل ليك ها مون و دشسب 


رار 


مصافا كودىى كر شاسي ملى با كانها مقطع لا جور 
و فيرو زى يا فتى 


0999© 


به كهتى| لاجورة جون دررسيد 
همان هندوث جيره كانها به نام 
دوامد جو لشعر به آقطاع أو 
متمر تر از فقوي إيندكئن 
جو آن كرمءه از جرخ كردون كذشت 
ازان يس يى هندو أنجا رسيدن 
بنك 9 وق أرهده ز خا 
به دسكل دو سه بون يوكان أو 
بعنجاء ”زم شست و ييكان و تهر 
يس آنل« أن هندوثُم سال خورد 
جو كانها جنان تحهحفه تيهرى بديد 
همان كرهة » وأ برد بر ورامديو 
بعفتا كه “1 رال فرخندةدراى 
”يعم فوج تركان يديدار كشت 
يس أن كرههه افعند دو ييشس را 
بععنقا كه “*ترى به اقطام منى 


” جنان زد كه از جرع كرد ون كذ شت 


3 هس 2 َ ْ و 
1 كهنى بيعلى '' كهسار 5 


خبر شد به كانها كه لشكعر وسيد 


0 
كه بوداسعست به ادور؟ة مقطع مكأم 
غليمسمت همى كرد كفنت وكو 
به كردون يكم كرهة « زد تاكهان 


ز يوكان و تا ير زمين دوز كشلت 
قمان تهر و أن جرخ كردون بديد 
مج بكرد آزان ييف ملى هلاف 
بديدصش دو سه بار بالا فرو 
كه خنتان بة يهش بود جون حرير! » 
به كانها همان كرهة » وا تححفه برد 
كه كوشص جنا تححفه كمتر شنيد 
كه بودسست در ملك مرهقة خد يو 
ضمهرت به هر باب مشعل كشا 
: كهانى لا جور » يعسمر كذ شست”» 
نمودش دو سه بار سو تا به يا 
به كردون زد آأين تير كردون شعن 
ز يمكان و تا ير زمس دوز كشت » 


> درهردو لسغن كرهد ' را تاسمخ بغ صورتها 


مشتلف ثوشتة اسى' مث 'كنئس' ' 


لدمة "و ا كنم ' 





جو بشنيد اين قصه شاه هنود 
بعفعاء ”مكر كشت عقللت هبا 
جو كانها ازان وان مغروررا. 
بعنعاء ”«هبا باد عقام أكر 


شتهدم دو عورت درأن دوذكر 


به د نبال هريكا فراوان سياة 


بل كر بسر شير باشد دلهر 
جو نزديكا لاجورة لشعر كشيد» 
مقابل ‏ به ديكار تركان سحاد 
جو از كوس تركان برآمد خروش 
همان هر دو هندو زان د لير 
يكايكه .ين افواح. ايركان: زود 
عج ب كرد ازين لشعر هوركى , 


دو سه كام ازان حمله يستر شدند 
همان لتحظة 


دهلهائم جنكى 


به يكا حمله تركانى هامون خرام 


تركاى كردن فراز 


زدلك 


مت 7 رايت هندو ان شد نكون 
برأورده خلجر به خوتريز شان 


* ' رسهن " مى بايد 


رار 


"ا لشكر ازيى راك مى 00 


كزينها بكوثى به درك ماى 


برس أسعان ز نك كا أيم دكر!إ» 


حريفانى همدست حون رأ بخوائك 


و 


قوى حجستا بودند در كاوزار 
به كانها وسيدند هر دو مدد 
به روز وغا هريك كيلهخواك 
بود سكن تر كيلك مان ه«شهر! 
ز لاجووركه كانها سياه كشيى 


يعد جنك بر رول صحرأ بداد 
د رامد به سر مغز كانها به جوش 
كه بودنكد در كينه جون ماد ةشير 
بسر دنبكا و بوق و ييكان زدند 
كه نايك ز هندو جنين جهيركى 


همان هندوان جيرةدلتر شدند] 


د 


بر آهنىف آن قوم كشصعند باز 
بر افواج هلدو يكل هو زذدنك 


مو ايشان كرفتلكد تركان زيون 


ا ا اك 


| | بلا هر دو تستقنا هميزين است . 
''جيرة دسثر شل شل ' مناسب مى يايد - 


به هرجا كه نايك سير مصى فكينكد 
بس هلدو أن روز شد يسير 
كا نها 
با ترك 


شايدم كه دران كادزادر 


سغادىنك و أويختند 
هم آخر شدند از يس داروكهر 
جو بر دست تركان قعاد أن دو زن 
ببردند نزديكا كرشاسي نيو 
بعفتاء ”به ملكي كه هنلدو زئان 
”جه دانم كه مرد ان اين خوش ديار 
يس أركة سراي سيه وا يتخوانكن 
بعننا كه ”ا سركشان سياك 


“بس رأ برديم و ديديم رن 


١ 


” جو عورات اين ملمىف مرن] فين ألك 


بيعت كليم 


«اكر جان برايد نتا بهم 


” بها ييد تجىديد 
در 
”برآريم يوست ار سر هندوان 
” جو افواج هلدو شكسست أوريم 
#العيويس. اموال.» بوه الملاكنه اقطان 
”"دران تاختن هرجه كيرد كس 
جو دل داد شان مرد فرخندةراى 
برس شرط بستند عهد لس سرأن 


وزاى يس هو تركان دران حرب اه 


خم 


مر اورا يم تركا سر مى فشكلك 
زمه ير شد از دست و بازو و سم 
دك 5 دو هندو زن نامداو 
بس خون دواى حربكهة ريكتلد 
درانىن دشست بر دست تركاى أسير 
كه بودوند هالاكا و شلشهرزن 
عجب كرد أزان حال كشور خديو 
نعابنه از ييص ‏ شيرافكلئان 


ما 45 


جه يازنك بر : كارزار» 


ده 
كشوو كيذه خو 5١‏ 
به اميد ملكا و تنام كنب 


وسيديم در 
ند انم كه مردان جه أهرمن انك 
كه هون تيغ بر رول دشمسن زنهم 
كشيم 


بعا زيم 


اندوان حال بر رو سهر 


! قلهم 


2 م (>4 . 
هنة' ملك مر هله يك ف سيت أوريم 


موهلهة ‏ روان 
بوك كرجه كيرن بسلا 
ب كنتضشس وضاداد هر كد خداى 
سوكند ها كران 


شكسخذن يكسر صفا كهنلهخواه 


همو (أ 


بخو رد ند 


بس هلندوان وأ دران داروكهر 


كر فتتنن 


ايان 


و 
بعشاتزنى و كستلد و كردلدك أسير 


تازى نزراد 


به هذكام حالش هه هيجو باد 


ذكر فتص كهتكة* و محصر شدن رأمديو 
و موود امدنى أو ب مال أز د يوكير 


يداي ل دنيال اهل فرار 
به كهتيهي وسهدنكى با كروفر 
شنيد م دران وقنت اواج واه 


به د نبال بهيام 


ص 


نامور 
جراخور هبىكردى كرد ديار 
جو بشليد أي قصه دأ درامديو 
به نؤزديكف ذود لشكر خود نديد 
سيه بر بيش ورفلتا در ديوكهر 
جو در دز لبودست يكا جو علف 
ضروورت آمان خواست راك كزين 
فرودامد از عاجزبى رامديو 
اجو شد فتس هم كهتكه » هم ديوكير 
بس نا و كا ى ملا ىك فر يمب 
نمودة به يكا جشمه هر نازنون 


* ”كتين “ ( ب يايتضى) ماسب اس - 


همان روز تركانى هندوشكر 
همه| شهر كردند | زير وزبر 


به فومانى أن راشم كشوركشار 
كه مر را رأ بود أن يكا يسر 
آبا أشتر و ييل و اسلب و سوار 
كه در شهر هر سو برآمك غريو 
ضرورت به صد حيله درا دز خزيكئ 
يع هنحه بد رأ در دز أسهر 
شد أن رات تهر خطو را هودف 
بدادش امان سرور ياكدين 
زه بيك بيدار كر شاسب نهو! 
دو شهر أمى از د سمت تركان أسهر 


هه أنسكيرندك و خوش ركيب 


وجود و عدم أز مهانى و سرين 


| كيان مى شود كلا يعد أزين يهف يكب دو بيس از مهان رنْنك أسمى . 


17+ 


لانن سي سوم ساقان تعظهم د و سسامت 
همه غرق زيوو زا سر تا ابه يال 


بيو شيده ييرايه هر تازنيون 
هر خا نه تود هاثل ‏ كهر 
به هر سو ( نرمينه خروارها 
به هر كوجهاك زرسم بهشمار 


بس جا مها ل طبيعت يِذ ير 
نه حجنداى كرفقاد مردان كار 
بهاسودى تركه از جنان تاختن 
معلل يعد جغر كوهرنعار 


حي 


جواهر نه جندان كه اهل قلم 


شك مردم اذ ساق شان سهمو دو ست 
تبنته ابه هر هشم مردمربا 
نديدم كهسم- أهوث | شهركير 
5 < 
سراسرمر مرصمى ز د( تمصن 
برآاورد»ه هر كانه از سهم و زر 
به هر حجانب از عطر انبارها 
بسر كدسم فارغ ز تشصويص مار 
جه كم أيد از جامه در ديوكير! 


كه أآيند همه عير اندر 


١ جما‎ 


و كوثى كه شد در جدان با ختنى 


دق و 
مر صع همة أز 2 شاهوار 


به صى سال كردن تواند رقم 


0 بير مما الا م ا ا يي 


ا 0ك 


بس ابييل او ابن أفتعر رأعوار ازين شصت زنجيرء ازان صد قطار 


- 


بهاورد درا ييص كرشاسي نيو 


7 


ابا دهخغر جانفزا رأمديو 


سبلي كرد غفاودث دو شير كه تمام 


فلى كشت ازان تاختنى خاص وعام 


شنيون بهيلم' يسو رامديو أسير شدنى بد« 
و لشكر كشيدن أو با تركان 


جو بهيلم شنيد اين حكايءت كه رفنت 
يى غوير هذى و بران ددر واه 


كروه ‏ ييادةء كروض 


ع 


آبا لشكر خود خراميكد تفمت 
همة تيغ زنى بود و نيزة كرا كه 


ازين يني لى بود و أن د"هزار 


#ز يمل دمان شصت زنجهر بود 
دوم دوذ 5 كر حصار بلذد 
همان بهيلم اندر حوالى رسيد 
طلب كرد دو خلوم رالى را 
كه ”الى فهر شاهدان هند وسقان 
” هجو با ما به اخلاص بيهص أ٠دى‏ 
”كذون لبوك أز روك حدك ووأ 
'“كرت هسعت با ها سير وراستتى 
”به إيدر بخوان يور خود در زمان 
ازين كفتها 
٠ 6 .‏ 
“نستي ببرم سرت يدريغ 
الخجو ابوراميين وج اكت فقن 


وك حود بعذرى 


كه هريكا به خشم ازدهاكهر بود 
قرون امد أن دراك ذ بهم كزند 
جو كرشاسب يل اين حكايدت شنهد 
نهان كفت أى كشوورآراى وا 
ز ثام تو رونق درين يوس خان 
آبا جمله اتباع و خويص أمددبىى 
كد يووتا كذنى | قصد ييكار ما 
يعن ياد روزه كامان خواستى 
كن دأاديم بور ترا نهم أهان 
زلد يورو تو لاف سدلشعري 
وزاىريس كلم عرم ييكار تيغ 


.مك كشور تك وأ جو نهر ارت كنم 


نم بوجام كذارم 4 افواج أو 


مرأ مهست بازيجه تارأ 


سَ أو» 


بوؤش اتكيختى (أمد يو بيش كر شاسي ملف 
و صاص كودىى يسر (أمن يو' بهيلم 


همان رامدير يسلْد يدةوأام 


زبان بست جون جين اأبروش ديد 
نفستون زبان در دعايصش كشادى 


”مرا هست حجان أ عطاها ن, تو 


جو بشنيد اين قصه زان كدخداه 
جو الخدم مزاجض به نرمى كشيد 
وزان يس بعلفت» 1 سرافرازوادى 


سرم تا بوى باك بر يات تو 


در نسح [.11) ايى بيت بيش از بيت ما قيل آمدة است 


”اكر بههلم آن كود تلد خوم 
«كجا أرد او تاب 


- 7 


تو از نوكا ييكان به عي شغمب 


ييكار تم 


”بضوانم من أن كود خام را 
”به يابوس تو جون حر يصص كلم 
يس أن 85 بر بههلم آن سرفراز 
بكفداء ” ويس كه 1 خوش يسر 
«دكر إيدونكه أهنىف هيجا كلى 
”*در افواي تركان شعسست أورى 
”جو من رفتهباشم به ملكا عدم 
”*به [يدر مرادست در زير ولكن 
“*اكر بهردى سر به طاعت درآار 
جو بهيلم ازين كار [آا» كشت 
جو مردان به حكعم يدر سر نهاد 
دكر روز از أنجا آبا ييل و مال 


ز نادانئى خود كلد هالى و هوي 
كه أفاق حهران شى از كار تو 
شكافى سر مو در تاو شبب!| 
رياضت دهم اسهيا نارام أ 
وزان يس به يايت سرش افكنم » 
يكم را فرستادى از اهل راز 
مك تيغ بر قصد جانى يدر 
يكايك بر افواج تركان زنى 
همة ملى وفته به دست أورى 
جه سودم كلك تضلمت و 3 يهم جم 
تو زان سو يافشرده بر ساز جلف 
وكرلم زاجان يدر دسمت دارء” 
زدعوائل جنكا و خصومت كذْشست 
جنوسن أيد أز ١‏ فرع نواد 
دعوكم قيل وقال 


فكعنده ز سر 


يخا هند 5 أمد سوم ديوكذهر 


به يابوس أن ورستم ديوكهر 


قاز" روثى نمودى كرشاسي ملى با رأ راأمديو 
و ملكت موظه هم بدو مفوض ىاشتى و باز كشتى 
ف مقصودٍ كر شاسي فرخندةرأال 


همان رامديو كزين را بهمواند 


تمامى برآمد به فضل خدا 
به فرقض بس در و كوهر فشاند 


همان جتر اورا بدو واسهرد 
دو يهل دمان دادش أن نامجو 
با يكادكر 
كز كذبد دودرلككا 


يكن عهكد | بس لخذلكد 
دك 


' تبيرا ذَ دوا« كر شاسب خاست 


د25 


سوه رانك دو سمت ماوانل خويصس 


و بار فذهست | سياه كران 
بغرمود ‏ تا رامديو كراز 


خود أن بضت فيروز اقبا ل يار 
يس از شصصمه أن فشر كار آكهان 
يكم رونق شك درأن مرز و بوم 
خاناة. ونان كانه 


هواكم 


شد 
بهار 
رفويقان يس از دير يعجا شد: 
أراسخه كوبه كو 
دو سه هنلاه دنادنك داه نشاط 
اهل طرب 
لا لدي أن مرك فر خلدةفر 
همى خواست تا “لشعرىم بركشد 


امه 
نواى سروف و 


شد 5 بز مه 


بود سسعت - كار 


يضار 


همان ملى او باز اوواأا سيرد 
كه باشند اندر جب و راسست أو 
يع شك يدر ديكعرى شك يسر 
برامد يم مشعل ودرلىف 
ذكوق انان قا انين 'كسته راسف 
جو مرف كه ياد أورد جام خويس 


و 
سبكا رانك بو وسسم كنداووان 


ز كوتى لاجور» يعسرمر كل ممت 
بكردده سوثم كصشور خويص باز 
هر دياو 
درآمكد به ! قليم خود ناكهان 


كه نايهد2ء جون بلبل » از عيش بوم 


همى رفمت تازنى5 اا 


طرب ساقى و عيص يممانه شد 


همه خلق را ارزو در كنار 
همه ساز عشرت مهيا شدة 
نشستلكن همصحبتان روبةرو 
فكندند بر عزم عشرت بساط 
درأن شهريك مهء جة روز و جه شمب 


جو دينئه بس لشعر و ييل وزد 


| أزين بيت جيلك ابيات ايى صنيعت و ثيؤز صفهات 8" وروا ١مو”'‏ تا يجت سومين صغصة 
|"؟ (هماى بى كك ياشيم بر جام خويش 
و جبار بيت ' شامل يون ' در لس (.1) موجون ليس - 


برائيم ملك بن ماوإنم خويش) ' كلا بر هفتاد 


رار 


م ا 


أوده وأ بيك كذ سرمث أورد يا بهار دما لك بك هر جا كه محكم حصا ر 


و 


به لكهذوتى أنكه براند سياه به ترهصفىف زند كهمه و باراه 


'به شهر كرة هم به زور سيه جدالانه سازد يكم تماد 


درين فكر مى بود هر صبص و شام 


كه جون أيدض مرع ولت 4 دأم 


ع يممت كودنى سلطان جلال الى يى جانب كاليوو دو 
عهى نكوانى أز غاثب شدون ملب علاء أ لديى كر شاسبي 
ركوو حيو باح زرا كر عمير 
شليدم جو يشليد شان سر كد كوشاسب غائب يعضت از كر 
شهمب وروز مى بود در جست وا جو اكه يابد نشاللى أران نامجو 
نونك ل دوانهد در هر ديار همى بود زين سان به ليل ونهار 
هم آخر شليدم يس از جلدلاه | يكايكا برون أمد از تت لاك 


٠.‏ . 4 7 ا 
بزد كيمه ‏ در جا نب كا لهو و 1 


دلسص كشته ( ١‏ شفتكى جون تذور 
مهس يكا دو واسست و جب أن ديار همى كشت احسمرو به وسم شه كار 
ينسم روز ييحت رسود أز همير بر أيوان أن شاة روشى ضمهر 
مكر بوك أ روز شه دآأده بار ببردند أن ييكا بر شهريار 
زمهنى (ر|أ ببوسيك ييف همير دعا كشت بر شام روشن ضمهر 
وزاىيس بدان شاه فرخندهكيص - يبيام رسانيد از رام خويص 
بعفعا كه ”ال شا" فركلكهقر ا مرا كنتا واكم همايون سهر 


” كه *شه را زمين بوس اول ذزمهن وزائيس يو الى شه راستين 


- 


وو «ه .هس 


ترا كر ز كرشاسيب كويم خبر 
”'نهارى دكر قصد در كشورم 
جو شه نام كرشاسب از وم شليد 
جو شن شرطء يس كنت ييكا همير 
”7 يكايكا د رأن بوم و كشور بانا حت 
تون شه أى روات مر مقة اه 
”يس از تركقاز أن يل سرفراز 


ور و 


وم 


كه شك خاطرك بهر او در خطر 
بد ين شراط خد متك بجااورم»» 


بجز شرطكردن كزيرى نديد 
كه ” كرشاسبي زد يمه در ديوكهر 
دران تا خخن بهت با وس بساح 1 
د يوكير 


كنون سوم آقطاع خودى كشت باز 


وكر نوع ديكعر بود أيى كبر 


بعردى زاشرط خود الى نامور»» 


دوأكن كودى سلطانى جلال الديبى الماس بيىف أ دو كر 


ز كرشا سنيا جون شه نشان بهاقيت 

جو در شهر امد شه وراسخين 
74 

در كر" ىر سبهل الاغ 


بعويد به كرشاسبي فرخندةرا. 


رود 


” شلميد م كه أز كو ششس واكم بير 
”جو مردان كشهد.ى سياه كران 
7 بعردى نايغا ل 


"ابه دسكرت امور اميق ان رام ديو 


ههه كدو وه 


”بلى از جو يور»ه فرخندهفر 


ع دق 


5 ل 5 ٠.‏ 5 
به صك حدرمى سوتم د هاى شنا فمت 


بفرمود الماس بيك كز يس 
جو در صبص بانى صبا سول باغ 
كه 17م ديويند صمسالكاكشا 
يكا يكا د يو كير 
بريدى به صد ونه رالىه كران 
كر فى از انجا بس ييل و مال 


كه بودسدت در ملكا مرهته ديو 


زدى كيمه در 


“دل و جان ما زيس خبر تازه كشت 
”وليكى فقادت فغلط اين قدر 
” مثمر رفت در خاطرت اين خهال 
“كلينى سعندر جو دارا كلهم 
“مبادى!ا كه دو خاطر ما كبح 
”قلط بود در خاطرت اين كمان 
”اكر خواهى الى سركص نيكانام 
ابيا اعمال ال وولف سد 
”به رخسار تو جو نظر افكلهم 
” وكر خود درينى كار! افتد درنلكف 
” ببهنهم روييت يس از هلي ” 
شلهدم جو السماس بيك كزين 
كمربسته يمسر به فرمانى شاك 
يس از جنك روز به مقصد رسيد 
جو كرشاسب روث برادر بديكى 
بس شكر حق كفت أن شيرمرنى 
بعفها الباس بيك كزين 
” يقي بت ما بعد أازيس يار ماست 


«د | 


به 


زين يس به كارى كه عؤم أوريم 
”بها تا بريزيم صهبا به جام 
2ت در ردخ يعد كر 


1 5 كارت “* مفاسب أسى 


عرثر 


4 عا لم 5 زامنمت يرآوازه كنست 
كزين حال هارا لعمردى خبر 
كه خصدت شويم ازيم يهل و مال 


]با حون حود قصد هيجا كذهم 


خيا ل بديركونه يابد ‏ ره 
كه مارا كرامىترىى اذ ذزوان 
فرستخيم سويت اخزائنى تمام 


كه مشتتاق تست دين»» بكذشت دير 
همه كذ عا لم نثارت كليم 
خود أيهم در كشورت ليبهجلكا, 
كذاريم از ديده شكر إله» 
لا 0 وان 
به سممت كوا رانك از تضصتاعم 
به كر شاسبي كفنت أآنوه از شه شنيد 
بكفتاء 8 حق أنجه 6 (١‏ سيل '» 
كفتها تعن 


“ازسسن يس نباشيم هركز حزين 


بد ان التفاق 


و 
كه هر روز و شمب ممدك 


امس 


كُ مابيسيمت 


كه خود مرغ دولت درأيد به وام 


بود تقل ما ياسم يعد كر 


1 در تسغفكا هيبش طور أسث ‏ 


”سر أز عالم حزن يهرون نهيم 
” جو اسباب ملكا از خذا يافنتيم 
” همان به كه باشيم بر جام خويش 
”وكر خونى شه أين به ييكار ما 
”ز بربادى +ويشتنى جون حباب 
5 كر شا سب كردن كص كامران 
' دويكد وازانجاى جا بر خاسكند 


بىكادى نك 


بر آثهنى شاهان 


دو سه هفتك دادم عشرت ذههم 
ز حق هرجه جسخيم وايافتهم 
برانيم ملح به ماواثكه خويصس 
كد قصكد بر احجهد أذار م 
هم از جنبص خود نهد سرابه أب» 
به يايان وسانيد ايى داسعقان 


يعد مجلس عيص أراسخلك 


داده طربا جند روز 


كشورفروز 


وسيدنى الاغ دوكؤة' و خبو جنبثق 


0-3 


دكر روز أمىد ألاغم ‏ شمخاب 
بعنها كه ”آنى شاة فهروزتهت 
“كه بركشرت كرشاسسب كردن فراز 
«بعفها كه *أن مرد فرخنكفن 
#فيين إن كه يور برادر بود 
”*يه طفلى بيروردمش در كذار 


ود 


“روم خود مر أ وروا يه ف يسك أووم 


يس أن هر دو زان جا_ ير خاستئن © مفاسب أست 


| يديل طور خوائدن مناسب مى. ثياين . 


خبر داد از كسرو كاسصياب 


جو بشنيك آأينى مرد فهروزبهمت 
سوز غم امد دلش در كداز 
شد أز دو جهيت خون و يهونك من 
دوم أن ىه داماد مهكتر بوك 
كجا يهشم أيد يم 


كد 1و 


كا رزار 


هست فرزنك خوباخترم 


كفنا كا أ مرك يروز يتمص جو بشليد أن شاة هروز نضى 


كيان مى شوف كك بيتس جلد ازين مدان رتنا أسى - 
وعدم 


امم 
“”*أكر خشم كردسستء كيرم كلار ‏ وكر زر بضواهدء دهم بيشسارء 
”يني ووز سولشعران را بضواند ‏ سيه را برين سو ز حضرت برائك 
”مرا سويت أى سرور كهذهشوا: فرسختاد خسرو ز اثئناش راك 
”ينعا كه *فرزتد ها را بيعو كه الى مرك شيرافكنى و نامتجو م 
”* جومارافراق تواز حد كذشت | به سو تو عزصه مصدم يكشت 
” * ببايد كه باشى تو برجاثم خويس نجلبى (ز جاى و نياثى به يوص 
”” جوارايات ما سر برآرد به كنك بدان سو خينه بزن بي درنىف 
”“شويم از دو جانب به كشخى سوار ) بود بر يكم ما دوكان مرى كار 
”*ازين سو من أيم وزان سو تو توارويم ببيلى و امن روك توم 
ا لا ب 
دلش بود يردرد از جور زنى ) بجر با دل خود كفت أين سحن 
همى جسدت فرصت يم التقام ‏ جو خود مرغ جايص درآمد به دام 
يله انجمن كرد از دوسغخان بساط بكسخرد دو بوسخان 
ابا هري عهد بسنت و يعمفت> هرأن رأر كش بود در دل تهفت 
نهانى به هريكا تعين كرد كار 


دكر روز ييه درامد شتاب بيمنها كه ”الى سرور كامهاب 


”” سية دى ازين جا دو فرسلكا بود هم أمروز بر كوج أهنكف بود 


“من اؤ لشكر شاك والانسب برون أمدمء سروواء نهمشب 


“به يكا ساعلل ديكير 5 كا مهاب 


جو بشليد كرشاسي2 شد ساخدته 


لك بيهكا ديكر شغا بان وس_جثفث 
يعم ييكا ديكير درآامد شتاب 


شا » 


هه 
”به كشخى شاهانه بنشسته 


”بريى سو همى ايد آن نامور 
جو بشنيك كرشاسسي مالكارقاب 
ازاىجا سوئل شاه يكسر برانك 
يعر را از ايشان تهانى بيكيفت 
»ا جو شه ديد أن مرك صندار رأ 
كه كشخى كشد زود سوك كران 
جو كشتى به نزديك اخشعى رسيد 
فرودامد از اسبهب دورأن تورد 
بر آهنىف يابوس خسرو شتافت 
درامد دوان نزد كشتى شاه 
بةاجنائ كةديد فسعةه زان جاح حاييت 
درامد علىء كرنى يابوس شا 
كرفته سونُ كشخيص مى كشيهد 
”يس امشبسم باش مهمانى ما 
على نهز مىئ كفت شمر مالك واد 


”كم امشب تواؤى تو 


فرزنك وا 


> شسطة ‏ )اين بيت ثدارك 


ار 


بكويند زد خيمه زان سوم آأب» 
نهانى ‏ ينح كار يرداخته 
بعنعا كه ”شه مئوكلكد عبرا أب 
سور أوودة در زير جقر سيا« 
رسهدسءت أينكا قريب كذر”» 
كه شائة جهان مىكلك عبره آب 
دو سه معتمكد ر| برابر برانك 
حديث كه از جماله عالم نهفيمتك 
ملاح هشهأ ر وا 


كار أكهان 


به يابوس خسرو على در دويد 


بعر مو 
غاط ‏ نيز افتى _ به 
ييادهة ابا يكا دو سه جندة مرد 
به دل آنجه مى جست از غهب ياقت 
جو شه ديد كايدهمى عذرخواك 
به تعظهم كرشاسب بر يالى خاست 
شهبص در بر أورد و شد عذرخواه 
همى كفضتس2ء أ يور اخترسعيد 
بعن شاد و خرم دل و جان ما» 
كه ”ا ى شاك شايسته و "مكارو 


دهى أبرو كمون و يهونكى 








“يك |امششب مرا خانه روشن كلى 
” تعرىد ز شاهي توا هيم كم 
دران حال أن مرد خنجركذا, 
جو قرصت ونان ديد» خلجر كشيد 
بها مسحي بماندة تن «مرروان 
سرص را كشيدنك از جولث اب 
به يكا دمزدن كشت ململ دكر 
شهان كه صد سال راننك 


كام 


برهنه سر وا يا مسافر شولك 
كدائل هجو بر خاىف شان بكذرد 
كه ”باشك كنك لطفا آين رأكارو 
“يعر فاته خواند أن مرد ياك 
بها تا بعرييم بر جان خويس 
كر از بيهر ما خلق كريد بسسم 


دران دم كه مئخددى أ د وسنت شاد 


اكم عا قلى 2 0و :ا رأكهان 
نكند د ددسم مرد عبرت يذ بير 
جهاى اسمت زندانى هر عاقلم 
همى ريز أشي به هر صبتحدم 


اكر جرعة يابى از جام شوق 


جو مسكان همىكو ىم در صبسكاه 


أ 


به خلق خودوم خانه كلشن كلى 
نه يكف مرن كم كرددات أز حشمء 
كه مى ديد قرصصت ينم كاوزار 
سر الُسوو عهك يكسر بريد 
روان سر ققاده در آب روان 
نهادند بر نيزة أن سر شتاب 
جنينى اسستا كار جهان يرخطر 
اقصاتى 


سيارند مر ديكرى تارم و تضصمت 


2 
به ملكا عدم بي مراتب رونك 
بس أرزو شان به جان بعذرد 
به مشت أسيوران تاريك كم 
فرستد بي>ه روح اسهرانى شاكه» 
كه واه عجمب هسمت ما رأ به ييص 


جو ما بير ما كميكريد كسس 


سزد كر دص أرى از مرك ياد 


نخندى دكرباره جز بر جهان 
اكور خواندةباشكد ليبكوا كثير 
نتخنتدنى > به زندان مر غافيم 
بك هناو دور طرب جام جم 


4 ويا 5-0 عشقهم بجكا « 9 كا 


” بيا سا قها بادك كردان ( سر 


مم 


” جنا كن كه باشك يكم نزى ما 


-_ه 


زد زيزى كودى كوشاسي و يار شىى خلق با أو 


جو ديد أن سرافراز بيداربهت 
8 ستول ١‏ وده كوف ان سد وان 
زا افوا دهلى بر أن كامياب 
دكر جملهة شيران و سورلشه كران 
سوم روز كرشاسسيب لشعر كشيد 
به عرأف " مىئريخت اجهوك * زر 
همه كار دنها بهم زر بستوانك 


فورض ووز ديكير زايالى سس 


حجدا شد سر صاحب تاج و تت 
كه يمسر در أينك بر وس سران 
كروه بييوسات زآأن سومُم أب 
نهادنك سر سو حضرت (روآأن 
بسس بدو سهم و زر بودريك 
به زر يخته شسى كار أو سربه سر 
رخلبال خطر بسةهاند 
فروشسيت و زد صبم دومين نفس 


بع زر 


سيةراند دو حضرك آن كامكار 


روذ دادر 


تريكه وت سراى سيااو و وعلى و باو شاعى 
دادى به قدو خاى كه يسو جلال الديى بود 


هو ااحمذا هي و النوق لامدار 
به دهلى وسيد نك ماتمزدة5 
برفتند ييصسن تدرخانى راد 
“شه اندر جبهان عدم 3 نهاد 


* اجهو -- بدرك و هميان 


ابا لشكعر سر كشان ديار 
ين مركا شه هري غمزدة 
بكنتند2 أل خان خس_ رونؤاد 
به صد سال شهزادة راعمر داده|» 


' ”عير ياتها!' مى باين . 


قدركان ئه أو دور و شهزاد5ة بوك 
عضي ا مد كله يف فاك 
همى كنت هم لصحيظة از سو ؤْ ”وأارم» 
يس از كريه و شور و أ" و نغير 
به يكا ذلور كشمت عزلت كزين 
سوم روز بر تضصت زر بار داد 
يا 


جملءة ببم الك عبد 


سرآان أو 


قدرخان شذك5 شاء هلك وسغان 


برو ركن دين در جهانى نؤند 


نصيرالدين ‏ أن رانةييلبان! 


به |اخلاص شه هريك با وفا 
ببس_تذك هريكا به ييشش كبر 
سراسر دو دل كشعةه دير سران 
فرض هجون سه مك *» أزيين سر كذ ست 


به اقصان دهلى و سان شد سياه 


خرار 


جو اين قصة 3 آأركات دولت شلود 
قباكرد يهراهى خوى به جا 
فروريضت از ديدة خون ها ها 
يمه ماتم شاةا ووشى ضمير 
سك روز واسه شلب بون ماتمنشين 
دور لطفا بر اهل لشيكعر كشاد 
كرو ه 
كه بودست قفرزلد شاه جهان 


هم 1 0-7 كي ك1 أل عبد 


لقب أمد از آسمان بلند 
دك ألو أن صفدر روزكار 
دكر جنك خاصان شاك جهان 
هسى كر تعظهم ‏ ش.يهزاده (أ 


مرافق اخيو ا كن كد كير و شبعر 
كه بر هري بود قفوي كران 
دورق ناكه از جامد ايام كشت 


خروشاآن همى مد أن كيذه خو أ 


- 


جو برد ند ابر ركن دين اين خبر 


4 


كه لزدىيكا 





ا در فرشل '' شحلة ييل  “‏ 
* “اسك مك شن" ملاسب أسفت . 





امن أ ناموو 


يغرار 


وسيدى كروشاسبي دو دهلى و تافتة وفتى, 
كن الديى ن١‏ مولتانى 


نهانى ييه راز با خويصس كفت 
كه ”افواي ما جيلة جون شد دودل 
”كروه كزينجا بروله مىرولك 
” همان به كزين جا تحا شى كذيم 


شنيدم فحتع ‏ ان نؤاد كيان 


همه اقريا ‏ را برابر برانك 
همان ويزة احمدجيب شهرمرد 
وفائي ‏ تمودىندى ‏ با ا شبريار 
هميى اسدت أ من أزادكن 


به هنكام ييكار و روز شكسرت 


باد شفرين يران يوفا 


بسسم 
غرض هجون شه از شهر أمد يرون 


هدى كرد خاق ز هر سو غريو 


و شهزاد5 بحكرون دروازة شك 
برآمد زاهر سوا يكم ها_هاى 
همه شهر أز ديدهة شك كون فشان 


سوم وروز كرشاسلبي فيروز جلف 


3 ”> يرون * مذاسب أسمه ‏ 


كه آن راز از جمله عالم نهفت 
جنعمى خجل 
بكرو نك 


سو لم اركلى حجان سهح ىم كر زنلهم » 


نبايد كند روز 


جو نزديكا أيد برو 
عنذان داد 


در 


ابا خيل و اتباع و مادر براند 


دكر الغو آن تركا يتضعته نبردى 


برفتند با جمله خيل و تبار 
كه سر برنتخابلكد ز 
ولى تعمخان بعيرند 


كه تابك سر از دوستان در بلا] 


افتاد كان 
و ف بيتك 
همه شهر شد لي قرار و سكمون 
ز مركا شه و هجر يور خديو 
به شهر اندرون مرك شه تازناشكن 
كه كشور رهاكرد كشور كشا 
سة روز واسه شب كس نتكورك أب و تان 


درآامد في شهر الدرون يد ر نك 


بيهوست بر وس هم اثنام راك 





ام 
سرأسر شدة كشور و شهريار جنين اسنت بل عادت روزكار 
يىه آرد و ديكرس را يرد كيس مىكشدء له مىيروركى 
يكه روز اذزين ناخوش أورد و برد جهان رأ يبهنى سراسر يهورى 
عجب تر كه مسعان صهبائم ياكا ‏ ز أورد و بردضش ندارنك باك 
به ساقى همه هوش بكماش*ه بر أوود و بردشسص نظر داشت*ه 
نجويلكد ملكا و ديار و دمن انعويند هركز مكمر اين سهحمن 
”بها ساقها عيص ما تازوكن به رخسار عشرت دمص» فازوكنى 


38 


بهار أن قدح2 توانى بك 5 


ودر 


6 


يك امروز داده جوانى بده 


ذكو مهاكرت كر فتى سلطاى علاء أ لىيبى مديوى شا ا 


كلق را" اق ايوم كلفد يلوو اجاتعن. كلد جنل الما يرن 
بر أيوان او باادب هو سحر به هر جا كله دار بندى كبر 
كر اورا بود روك خوباخترىى برأارد علم در جهانيرورى 
جه دألك كس قدر اين داسغان مكر آن كه دارد و راسغا.ن! 
جو مردم نباشكد نصيحت يذير ‏ ٠دراووا‏ كم از جاريايان مكير 
نبينقى كه كارا رياضضتكرا ل بعوبه ز تعلهم بر طاق يال 
١‏ 0 
تو ألى مرد زيرك درين رهكعذر جذان روكه برا ره كلك راهبر 
وكرك ز خودرائى و خودرووى ‏ بترسم كه هيراك فولان شوى 
خصوصا به وقتم كه يروردار ‏ سياردى ترا ملعت دوز”د 


جنذان زى بر آثين كاراكيان ‏ كه هون خينه بهرون زتى زين جهان 


2 


لز م '' مى ياين . مرد” بهثر مى لايد 


ز دآد و دهص تا به روز يسن 
همينى است مرا نفع زين كفت وكو 
كه آأغاز و انجام هر داسغان 
مكر يكا سن زيسن همه قيل وقال 
سساعهشسن كند تاكهان قابك 


بك قطر»ه كو ابر نيسان حكيد 


لجرا 


بود ثام تو ورد اصحاب دين 
هين است مرا بهرة زينس جست وجو 
كنم وعظ بر بعلم باسغان 
أثينى اهل كيال 
أزاىب حال صاحب دك 


بيفكد 
بكعردد 


ده كشت جون در صدف جا كزيد 


بر 


خبر ىه كي كر شاسمي فر خند5ة حو 


"جودر حشرت ذهلى آمد جه كرن 


جسان شد جهان كير أن شير مرد» 


جلو س سلطانى علاء أ لك ببى مديى شا << 


شنيدم من أز بلبلاى جسن 
بجنبيهد باد بهاررى به باغ 
به شوق نوا مرغ عاشق كشيد 


يس اذ مق در جمى شاخسار 
ز شصش صف نوك بود و آأفزون جهار 
دران وقنا سعد و هوام جلين 
كاشنى أراستخلكد 


تضت كوهرتكار 


ينهم بزم در 
بيه روثئق شن” اندران بارعام 
شهنشه به مقدار قدر همه 


م 5 
6-17 


كه جون كلنشان كشت شاخ سين 
جهان سربه سر كشت دا ورالفراغ 
كزان شوق كل جامها بردريئى 
كرفتند مر يكادكر (و| كنار 
جهان كشت نزهت كه از بهار 
كه كل بود با بلبلان هنتشين 
تض عاي ييراستذنى 


والاتبار 


درو از 


جه بازارخاص و جه بازارعام 


قطاعى و همه 


تعين كرد 


مد و 


- 


بفرمود هر سرورء رأ خطاب 


الغخان شد الماسبيكى كزين 
ظفر خان شد أن يوسفا كامران 
ز خوفصش نضورد أب اسب مغل 
دكر نصرتك أن سرقراز كزين 
وزير سالك شد أن هو شيمنك 


الب خان شده أن يل نامدار 


2 


كه را برادرى 1 با لهقونس 


شه 
كه بك رسكم ملىف هزد و سخان 
جهان نامصس از رعب يعكمرفته كل 
كه شد خان نصرت خطابسشس تعونى 
همه ملك كزنك 
كه اصلص بد از نطنة شهريار؛ 
كه كشتلك در حشفرتش مستقيم 


هترملك آزان يرورص مو شكافت 


را واخريد از 


ز احسان أو كضخه قحط فقور , 


به عبيدش هله هذى شد بوستان 


برو خاتم شد ملك هند وو سغان 


به قدر هذر هريكمل بهره ياففت 
ز عدلص بياسود دهقانى يهر 
ع يهمت أ 


لغ خنان و ظفر خانى جانب ملتان و أ 


و 


3 
8 ٠م‎ 


و أسير شدى يسرآأن سلطان جلال الاين 


جو ملعص به تاثيد يرورد5ر 


بفرمود آركه يكم روز شاك 
” ظفرخانٍ صفدىر به صد فرهى 
“به دست أورد هردو شهزادة وا 
جو الماس بيىف أن يل كامياب 
سراسر نيوشيد فرمانى شاه 


ز فرمانى خسرو كزيرر نديد 





| شهريار .. سلمطان جلا لالدين خلجى ‏ 


كرفت از وم عدل و احسان قرار 
كه ”رانك الغ خان به ملقان سهاك 
رود با الغهخان به يارىدهى 
بود خود دران ملكا فرمان روا 
كه شه كرى اورا الغ خان خطاب 
همان ووز أوورد بهرون سهاكئ 


همى و فمت تا سو يخ ملكان كشهد 


نسطة (.1) ١‏ تغير” 


1 


دل أن 


كه از نام بيكا رو مضطر شد لك 


شلهدم دو فرزانهفر 
ومسي يكادو بود ند دو 2 نهان 
امان خواة فش_خذن أن هردو نهو 
بر امن وذ( فز ”الامان» الامان» 
الغ خان 


وزان يس د شمن شكاو 


"6( 


شايد نك عزم سياه كزين 
شعست أن جنان از وفات يدر 
نىادى مصاق 0 يدنك 
ز دزبلكد جون خلق أمدى به جان 
كه بد هريكم كشته كشور خديو 
امان يافته طفل و يهر و جوان 


جو در ضبط حود ديد شهر و ديار 


دو شهزاده (| حشم يكسر كشيد 


وزان بجا خروشان يه حضرت رسهد 


عزيست كردن ظفر خان در سيستان و فيروز شان 


ظفر خان يس از مال مو لقان 
كروه شلهدم درآان بوم وبر 
يع سعددى» أن ترا كردن فراز 
ف ير خا ش كر 


سرقفرازانى 


بعردند روزى دو سه ساز جنك 


سيةءه وأا به يهيكار ييهصس أمد ند 
درام ظفر خاىي يل 


به يف هو افوام شان يركرفت 


شليد م 


جو بكرفت أن شهر و كشور تمام 


بزد خهمه در جاضشب سيستخان 
نبودلى با شه دوأوودة سر 
أن بلوج كه سر كراز 
كه يودند ثامى درآن بوم وبر 
هم اين قوم از شهر لشكر كشين 
جو ديدند لشكر درآامد به تنكف 


دوم 


به دام بلا يام خويصسش أمدند 
ايشان خلل 


به كهرام_ زد خيمة والسلام 


بيفكاد يعد م در 


7 وم د 2 2 8 
* در لسك (:)“سلدى".- شايد "سكدى' باشى . 


!ةم 


لشكر كشيدن ألغ خان و نصرت خان در كتجرادن 
و فيروزى يافتى 


ألغ خان صفدر به قرمان شاك 
همان كان تصرت برو ميعتان 
جو نؤديكا أن يوم وبر دروسيد 
همان كرن كو رآأكم كتجراءت بون 
به دل كفت ء *” اين لشكر جيرة د سحت 
“يكايىا جلين ‏ لشكعرم 
”كر ايدو كه جنك دهم يدرلكف 
”وكر در حصارى حصارى شوم 


تاخته 


وزاىيس وزيران خود را بخوانى 
وزيراى كه اصحاب انكيهت اند 
هم آخر بكيمفتندء “1م نامور 
”عدو بر سر آمك تو ناساخته 
”تو كر زينى بلا جان سلامت بررى 
ع اقواج تركان يس از ترك تاز 


و - 


تو يمسر درآئى درين بوموبر 
م ا 
” دكربارة كر تركا أيدر رسك 


وزيران جو زيركونه وام زدند 


9 9و 


روأ كرد در سممتا سورته,م سياه 
همى رفنت لشعر غلميمت كلان 
خبر بر سيهدار كشوو وسهد 
شنيدم جو أخبار لشكر شلود 
بس مللمكف يككرقمت و لشكرو شكست 
منى إيدر كماسباب و ناساخته 
صفا تركا وأا ى بس أيم به جنك 
اسهر مذااقا به زارىى شوم 
هين قصه بر سمع ايشا براند 
دقائق بس زين سطخصن بيختذد 
كزير له نجهذهم ا حذر 
توا در كواب و بذ كوا؟ة تيغ أخنده 
ز اقصام اين بوموبر بعمذررى 
بعبرددى سو كشور خويص باز 
كلى ضبط اين ملف بار دك 
سياه قراهم كنى يدرنكف 


به يانم خحود اندر بلا در وسد» 


درين ورطهدكه دست ويا زدند 


ودر 


همان شبب ز أشفتعكى كرو وات 
هم اسباب كش بودء از رام خام 
جه جتر و جه ييل و جه اسب و جه مال 
يع هر يرفكنه و دلنفريب 
سوم روز لشكر به بكن ورسيد 


هبه 


ماع كرانايه يم 


از 
بسم كلسم كأانجا كرانمايه بون 
فلومت كزان حست. شق كير 


شك از زو كشيدن سوالص سكوة 
جنان تاختن هييم شهر و ديار 
به 3ف سسكا أمد 5 هفرتك بيلآان جو كوك 
سه روز أندران شهر و كشور سياه 
كدايان لشكر عو قارون شد ند 
سوم روز لشعير يس از تركاتاز 
الغ خانى صغذا و دو اناق وأ" 
بعفتاء 


”ازين تاختنى هر كسم 
1 سياف برقن كناف نواه 
تلوسون. أ كةة كه ب لسكران 
”به ييهص سرايرده يكاجا كنزد 


نقهبان بكعشخند در هر طرف 


نا “ا لخصم 7 مناسب أسقى ‏ 
فى 


زا القوتى فد اعر راج 
وها كرنى دم شهر يتن تمام 
بسا> تاؤنيكان صاحب جمال 
هنة د شين دين و حصر» شكيب 
يع شهر جو باغ شداد دين 


حكن 


يه 


دي و 
زر و جه سهم و جه لعل و جه در 
دوآن كرد هر كو و ديوأر و ددر 
به هر كذيم كلصي همىيافتند 


غنلى شد ازان تاخكنى هر كروه 


نداود كسا ياد در روزكاو 
همه باهمهابنت_ همه با شكعوه 
غأيمسمت هبى كرد بيكا « 9 6) 5 


سرانى سيه كيمه بهرون زدنك 
سوم كشور و شهر خوى كشت باز 
طلب كرد سران سياة 


0ه 


ندأاى» ‏ كس 1 يادشاء» 
زا هر خيل رخت غنيمت كران 
وزاىن حصة شه مهيا كنند»” 


به لشعر منادى كذان صفابءة صفا 


كه ”اهل سية هرجه كلا كرفت 


شليدننى اق ندال نقيمب 
شدة حرص يابئى هر مد خل 
يس أورد ييص آل كه بعرفت زر 
الغخان جو قلبى لشعر بدين 


تفنص همىكرد اندو سياك 


»ونم 


بيارد به د هلوز خان ناكرفنت » 
جِ عشاق واصل خختروش (رقيب 
كر فاده دامنى هر 
كبرها تهان كرد هريكا كبر 
ز هر كيومه ورالكختم برون مىكشهد 
كه كيرد برون حصة يادشاك 


هو أ د ل 


ازان ماجرا هارو مرده عجول 


يه بود ند غاوت كر 


بوا لفضول 


2 


ابلغاكا كزين نو مسليا نان ا (لغ خا 


ده 
قمهزبى محمد شه 9 كا بهر و 


و 
ل بود" 9 نو مسلمان شى " 


جو ديد ند كآن كنجها م كران 
شبم برنشستنكدك هرجار مرد 


به دنبال هريكا كروص سوار 
الغ خان شنيدم كه ييص از صباح 
يىه شسقه بيص سرايردة بود 
سوه رأ بريدند ان مديران 








* قسغ (,,) ” بلجق '' . 


ا 00 
| دهل بادكنجى سر انراختنى ' مناسب مى ثماين ‏ 


دكر يلجق «» و برق يرخاض جو 
ليك غارتكربى هيجو افغانئ شد5 
دهد باد كذ ! افراختن 
از ايشان سقخائئد سولشعران 
بر اسهاى جالاكا و هامون تورد 


از يم كارزار 


أز سر 


كمعد 5 


سمسي_كدعن 


دوأووردة اندو سرايردة سم 
بد از خوابكه رفته در مان 
كة بر وى اجل لشمكر أوردةبون 
كه بودنك در قصدٍ خولنريزر خان 


نهادند ‏ بر نيز» اهل شطط 


ورنعيه كمون . لحان نام 
لتقام الفكان هود هار ' ممكتراج 
سبكا از سرايردة سيرون فتقان 
همان خان نصرت مر أووا نواخت 
بزد كوس و بر باركى شك سوار 
سوئُ ناباران نموداركرد 
الغخان شنهدند سالم برفت 
بكفتنى » ” جون كشت يك جا دو خان 
ازان خامرى يشيمان شدند 
سان يلجق و برق بر كرن واس 


ده 


بشوريد ازاى ماجرا خاص وعام 
شنيد اين شغب را به وقت صباح 
سو اندر صفا كان نصرك نهاد 
بسم مركبص داد و بركصش بساحت 
صف جمله يعباوكى شد سوار 
شعوهش به دلهام شان كركرد 
سوك خا ن نصرت خرامهد تفت 
كنون شعلةٌ سر كشد از مهان» 
به روز جهارم يريشان شدند 


2 
به حصي رتهلبور 


5 و 
أورده درو 


الغ خانى و أن خان نصرت سهاة 


رسهدنك بر 


4 


مها 


كيتى ينا: 


ا 


وواى كودنى ظفو خانى قاصن رأ با سومهة و نىامنى 
بر شالا مغل به دعوول و جنبيدنى مغل 


ظفرخان جو فارغ شد از سهستان 
فرسخاد بر دست أو معجر م 
حديثم نبشته جو زوراوران 
” يعم شاة بنشست در ملكا هلن 


كرت هسشت زوو دوأن #سرزوبوم 


”بها تا جو مردان خروش أوريم 


به ملى مغل كرد بيك ذوان 
دكر سرمه و فازة و جادر 
نبشته دووه أي شه كاقفران 
كه بععحرفت از تيثم تا 


برون أر اشكر أزان ملى شوم 


- 


به مهدان هيجا دوجارى خوريم 


” وكر شود دريس كار كردى درنلقف 
“همه سرمه و غازكت در كار كن 
”بيه معجر سر خويشتنى را بيوشس 
جو آن يهف بر خواجه قتلغ رسيد 
همان لحظه قرمود» *مهرك زننك 
' به صحرا نشيئنان أن بوم وبر 
'كه بر عزم ييكار هلدوسخان 
“سوار مغل جمله يكاجا شوند 


شنيدم كه در دفتر شوم شان 


ييه روز فرموى شاه مغل 
بجنبيد لشعر جهان در جهان 


م 
برون زد سياة مغل بيشمار 


و 
نهاده همه بر كله ير 


وام 


همك زشت كفخعا و 9 كند :دهان 


به زشتى همه جيز شان دآدة رو 


اكر صورت ‏ مركا كمديدةٌ 
زمانم به روك مغل كى نظر 
همه دلق يوشان- جركون قبا 
به هرجا كه اقدام شان دووسيد 


وك 


همه | يست بهلى 


خرد كور كشته ز ديدار شان 


"9 


ثاامرت به تنك 


كن 
دكرباره در كار هيجا معموش» 


نكيرنى كسم بهشس 


بس توبه از كار يهكار 
ز ييكا اين حكايت سراسر شنيد 
خبر ع اميران لشكم كنزك 


ساخعة ‏ هريكم ‏ يهلوان 


ظ 
سول 
همه ساخخه بهر هيجا شولندء 
وقم شد دو لكا مرك از بوم شان 
كه ينبك سراسم سيا مغل 
تو كوثى خلل شد سراسر جهان 
زن و مهرد دو وس بر اسهان سوار 
قدمهاك شان جو يم بوم شوم 
» ”اسا كملا كبضيا او تغان ‏ 
جه رو واجه مول واجه بو واجه خولى» 
1 أواز اندوه ‏ نشلهدة 
جو اندو سحن آيد ازاوسى كذر 
همه شومدسدت و همه سبزيا 
قضا خط بيرانى آنجا كشيدن 
همه صورت خشم و نقش كزنل 
شده حشم شان كم به رخسار شان 


* نسغة  )1(‏ إسا كيلبا كيجيا او ثتنان ''- معني معلوم يس ' شايد زبان منخصوص مغول ياشى . 








تى شان ز بار شيش كشته ريص 
خصوص از يلم أن كه هنكام خواب 
به هر شلب بدارنك بهدار شان 
حجنيس قوم براحت و باشعرة 
جو فوي مغل بركذ شت أب سنن 
همه لشعر كشور مو لقان 
كروص كه در سرحك أن ديار 
برون آمدندى ر هريكا حصار 
يك هو زدلكدى بر افواج شان 
بسه اسمي تركى دران تركقاز 
بعشتند ى آن رأ كه آمد به ييصس 


سا ل 


إيب 


ازان تاختن اسي هندان «١‏ 
شليدوم ظطفرخان به كهرام 
كرد لشكركهت 
جو نزديكا كهرام كافر 
ب أمنىف يودكار برزد د هل 
بعفتا بدان ييكا كيتى نورد 


“يدو كو مرا خانى قيروزملكد 


بوت 
ب> بخعرون دز 


وسيكث 


”به سويت فرستاى الى سرفراز 
“من أن شهردل مرد آزادة ام 
”*جو آن معبجر اندر دلت كرد كار 


”*نطستين مرا د به إيدر جواب 
7#سجر] 


١ /اة‎ 


بجروردة شان هريك از خونى خويس 
أرند از يهلو شان كباب 
و لمعن 


سول هلد 


به بيدا رى مد يران 
رانده كروها كروك 
بلرزيدك هرجا حصارر به مند 
بيه هر دز حصارى شدة با سران 


به 


ييكار بودنك جابيكاسوار 
زدندى بر ايشان به شبهاشٌر تاو 
كمر بسته هريىف به تارايج شان 
كرف به هر هو هر سرفراز 
كرنتند أركه ره شهر خويص 
كه يكا شادباشم توان صد خريد 


جو تشويش فوج ملاعين شلود 


و 


مغل رأ به دعوولى كرفته رص 
ظفرخان سيه بر رخ شان كشيد 
فرسخخاد ييوىم به شا مدال 


كه '” بر شاد كافر رو أل شهرمرى 


جنين كفت آن سركصس ياكباز 


د يو بلك 


وزاىريس يرو بر شه كامهاب 


«*بعن وعد تا ى به يك جا شويم 
«دبيا تا جه دارى ز ترذر»ه و زوو 
««*ملم بلك 
د زور يادشا: 


شاه هذه ورسغان 
مغل 
«ددبها ا دو لشكير ب يكاجا كنيم 


«دبة يك ديكر آنكه نساييم دست 


دياو 


يبهذم ا يارى كرد لاو 
“دوكر حون نهائى يي ييكار من 
33 كيس كو ذْ يك بنك 5 عطف كرد 


جو أن ييف بر خوا جه ققتلغ وسهيد 
شى افسردىه زان قصه شاءة مغل 


أن كه زيان 


به تندىى برأورد 
«از إيذر برو زوك بر خانى حو يس 
«*ميبادا كه مين قصك جانت كلم 
««دوليكن نزيبد مرا باتو جنكف 
مقابل شود 


دمن اين بار در ملف هند و سان 


د يية أن به كه با شه 
«دهيه خاكف اين كشور ناسزا 
«دسر بو الفضولانٍ اين يوم و كر 
ددرا در سر افتاد كر اس هقوس 
0 إيددر 5 0 ال بران 


0 نيوو" يا 





١ 0 / 00‏ توور 


"54 


مردى 


ل ميد أن كه از ير هيجا شوييم 


بغاز انهه داربى ز يكران و بور 


وك كمخر از جملة يندكان 
به هنند آمده با سوار مغل 
به مهد أن ييكار تيخكل ز نهم 


بعو شيم تا قوت دسنتا هسعت 
به سو كه باشد دوان كرزاد 
ترا خلق كويد به هر السجمسسن 
نز يبد ابا شبريارضص نبرد”“” 
بدو كفت آنه از ظفرخان شليا 
مغل 
يعنعص كه 1س يوك هندوسكار 


زذن 
بييجيد ‏ از غصه شاه 


بدوكو م >1 د شمن جان خويهر 
به يكا هوي ناموس تو بشعذل 


ازس رو درس كار كردم دولك 


به بيكار با هركس كمرو 
كنم انجه در باغ باد خزا, 
وسانم بر آفلاكا روز و 
ز يامال اسيان كلم ويسم 
كه يا ما به ييكار تازىى فرسم 
بشو مدان 0 هنك وسغنا 
ل ْ 





””توامروؤز جهز ‏ كه كفتى به لاف 


جوابت دهم جمله وروز مصاف 


يشو زود با شاع خود همنفئس 


و در كهلى لشكو كاك كودنى 


علاء الك ين آن شاة اخترسعيد 
سران سيه را ز اطراف +واند 
سيه رأ ز زر ريضمتنى جيره كرد 
بغرموى تا ” لشعر اسباب جحنف 
سريكا دو هفته سباة كران 
دكر ووز لشبيير ز دهلى 


به نزديكا كهاى مهان دوآاب 


براند 


به يكا سمو ريه آب و دكر سو خار 


كرفقه ‏ يكم قليكاهص ‏ سرة 
نظر كر دك افواجر خودى را تمام 
به قلمبا سيه ود شه كا مما و 
ظفرخاى يل را بغفرموه شاك 


برو نامزدن كرنى داراثم هند 


سو دست جنب كان نصرى لقب 
ألغ خان به يشتى آن كهلهخراء 


١ ,/ 9‏ 0 0 1 
* ” كرازاى ز ابئان هت “ مناسب تر اسيت . 


جو بشليد كاأفواي افر رسيد 
دل شان همى داد و زر مى فشاند 
خوده أمد و زد ميان بر نبرن 
مهبها كنك يكابءيكا لي درلكا» 


مهيا شد أز حكم شاه جهان 


بزد كوس ودر عت كهلى براند 


مقا مى كز يد » شه مهاب 
تعين كرد 5 هوا صند(ر » و مقام 


جو شهران به بيشه كرفته قرار 
كه با شك سونٌل دست وراسست سهاة 
كروهم كرازان ابنام 


سه قرسلكا كردة زمهن و! آدب 


هند «» 


خروشان سكنا نا ف فرمانٍ شا 


ز وعبص بارزيد هرجا كه كوه 


بع يشعى هر صفا كرازم دلهم 
يس آىكه علمها به فرمان شاه 
همه كوسها كردة زنجيريييم 
به هر فوج دوئيستكان ييل مست 
5 نى» 


أزان يملانى شرزة شار 


بفرمود| ‏ يس شاط والاتباو 
”كس از سرفرازان نجنبد زجا. 
”وكر خود كسا بكعذرد زين سحن 
وزان سو سياءم مغل صف به صف 
همان خوا جه قتلغ به قلب الندرون 
همان هجلكف اورأ شدة مهيسرة 
لموووقية كو دادر شاك بود 
به يك مرغزار ايستادة دو شير 
يعر قصدكرده به شهصص ماك راك 
دوم فضر شاهانٍ 2200007 
به كين خواهى لشكر و بوم خويضش 
نظردى ا شتخه اسفا بن ز مكل 
كه بازنىكر دك 
جو أن هردو موكب ز قلب و جفاح 


- 


| لجى تهز هوشس 


2 


فهر قار 


وزاىيس جهار 


> ارم 


فرسعانى شاه مغل سوُ شاك 


- "اجو شى 2 مفاسب أسق‎ ١ 


كمون كردة جون در رة صيد شير 
كرنى" سران سهاه 


زمون د وز 


تعين كردة أن لحسرو جيرلادست 
كه كس برنيويك 
شدةا ييص هر صفا يكم كوهسار 


درس كرزار 


مكر هم به فرمان فرمان روا 
سر خود لبهنن به يهلول تنى”» 
فوجها 
هِ اقشردة با صد قرار و سععون 


ابا جند سولشعرأن 


بياراسته هر طرف 


سروه 


سو ا مجمذة»ة ايساد ى نعود 
هرسو بشوريدة مرد دلهر 


ملكى سهاة 


جو شيران بيمجيده با ييل مست 


كشيده به ملعك ز 
عدو و دو فر سنك أمد به بيس 
د عزم تماشها درأن د ست كين 
جه بازى نمايد درآن بوم وب 
شك أراسكه جون جمن در صباح 


أهنين جدىف 


هم 


و يولاديوش 


“عجمب لشثمر إيدر بياراستى 
” نداودىه كسا ياد اندو جهان 
”مان مى كرام 2 شه ناموو 


جنيس أيد أز خسروآان د لهم 
“”اكر شرزه 


يكى حملءه 


أيد دران مرفؤار 


بر قصد أو أورند 
“كلو از تو ما را يكح أرزوسيت 
”كه جلد أاست درين ملك جلمد5 سوار 
” همان جار الجى ما رأ بكو 
” بعرد نك و لشعر تمام 


” وزاىيس برين سول كردندك باز 


بينند 


جو شاء جوان بهت 9 وستم نبرد 


و 


بفرموى ‏ تاا ”الجهان ‏ مغل 
”بعردونك اطراف لشعر تمام 
”” كمس كو بد يشان وسانك كنك 


سعادة سرانى سيه از دو سو 
يع سرفرازى : جندان سهاة 
| لجها ني مغل يكسرة 
سوم لشعر خويص كشعندى باز 


همان 


دران تتجربه هرجه أمد به ييس 

وزاىيس برامد ز هر سو خروشص 
2 ه و 

ك5 مهرة 9 طاس 0 خنبكف مغل 


عجب تر كه با ما وغا خواستى! 
جنين شاه و لشكر به منت وستان 
كو آل كيانى بدين كرو قر 
كه باشلكد دو بيشة كود جر شهر 
نعابتد هركو سر 


مقداو 


از كارزار 


به متدور نامم برند 
دل ما ازين باب دى جست و اجو سمت 
كيا نند سوم يميى و يسار 
كه باشنند يك لحظهء در جست و جوم 
همه سركشان را بيرسذك ثئام 
صينى اسمت عم شه سرفراز» 
شنيد ايى ككايت ازاآن جار مرد 
اواك أن اليو و 10 دمن 
سراسر سران را بهرسند نام 
بكعردد جدا جمله بندش ز بئد» 
سرأسر كشيدة سيرها به رو 
نجنبيده از جا به فرمانى شاك 
بد يد لك | حون ميمنة2/م” ميسرة 
كُرازان جو هلعام مسعى كراز 
سراسر ببردند بر شاءة خويصس 
درامد ازان شور خونها به جوهص 
وزين سو شهنا و كوس و دهل 


لم 
يعم حيله أورد خا دلير كه بوودسات يور ظفرخانى شير 
ازان حمله يعسر جذان راند شان كه مقدوو ييكار كممائد شان 
2 جون انظركرد أن جيركى كذركرد در هشم أو تهركى 
شنيدم همى خواست كز عه خان 


كذاودى رز مون و بعابى عذان 


در ذكر مصاف كيلى كويد 
به دنبال او خانى افاقكهر همىكرى طوفان ز باران تهر 
دوران حال هوك ز فوي مغل برأمن كه شد محو بالف دهل 
همان هجلكا أز جانب ميسر ا به فوج ظفر خان بزد يكس ر5ة 
ظفرخان سهر دو بناكوش بست أبا جندى جلكاأور هيرلادسات 
بييجيد آن خانى إقليمكمر ‏ مغل را به جا داشت از زخم توم 
مغل جو شد از جيركى يمشتر ‏ به دل كنت آن خخانى فهروزفر 
كه ”فوج مغل جهرة شد صفا به صفا درامد به ييكار أز هرطرف 
“”نمانكد اندرين حربعه فرصض ‏ هنوزم نيامد ز شه رخصتق 
”كلو ليست مقدور مودان ار كه باشلكد بر كنت شهريار» 
بكفت إين و خنجر كشيد از نهام برا نقيت يكعران كوتى خرام 
يكم حمله أورد خاى دلير كه شك دشسن جهرك از جنكا سهر 
جو هجلىف جنيس.ن جير:دستى بديد ‏ عذان ر| سول لشكر خودى كشيد 
به دنبال أو خانى حملهكرا همىرفت ومىكشت يسمالدة رأ 
مغل ر| به تحضيض شد ميسرة جو بر قلب كتافو زىدش يكسره 
شليدم كزان حملهام دوشات سياة مغل جمله يللود يضت 


ز بلك مغل هم به اقبال خان 
دوانيك هون جند فرسنكف شان 
جمي ووأاست خود كرد أن كه زعا 
نهانى به دل كفت أآنى خان راد 
”بععردك زاهر سو يكح فوج باز 
”“مبادا! ز تا ثهر جكم حسد 
بكفت اين و بلك قبا تلكا كرد 
هى آمد أن خا كردن فراز 
مر فوج كبن 
كه ” هجون لشعر هند وان » بشكنذيم 
“كريزان سوثشم شهر خحود سرنهند 
“”برأريم ما زين كمين' سم 
شنيدم سوار مغل ده هزار 


كمينى كرده اندر و" تهتلاة 
كروهض 4 اندر كين بود" انك 


شنيد ند جو حال أفواج خويس 
نهادنكد سر سول صححرأ و دشت 
درأان د ست حو نهواو افتانىةبود 
همان رود 


بافران فريقٍ 


م 


يس آنكه يكم قوي آزاآن تهرة كرد 


بميجيند قلبعا هم عذان 
تنىف ديد با وأايت خود سياه 


” نبايد كند خويص را خصم ياد 


١ د‎ 


بيارد ‏ بر افواجر ما تركقاز 
فر كرد" جلك كزندس ورسدي» 
سوك لشكر خويس أهنى كرد 
فرذكرده جل هبىكشنت باز 
كمين كرن 5 بد در يع فار بى 
علسهائ شان را به خاك افعنيم 
سراسيمة جون سر به إيدر نهلك 
بكيريم و بنديم شان يخطر» 


سر شان شد ترغفى خاكسار 


كريزان نهان ند يمه هر طرف 
كمربسقه بر ساز كين بودكاند 
رميدند از بهم تاراح خويصس 
ظفر خان شنيدم كه جون بازكشت 
كه بهر عا مادرضص زآأدةبود 
بديد ند كرد ه»ه برآامد َ دور 
يديد أمد5 د نبرد 


- 


وام 
خرامند5 ييشس يبي فوج ييل زمون و سرام كوفاتة قا د ميل 
شنيدم كه بر خان يس از كاوزار 


نبى مانده كس جز سواوى هزار 


شها كن دت يا فتى ظفر حاى عليه الو حمة والغفواى 


ظفر خا جو فوج ملاعين بديد 


جو عشاى اخوريك سرفراز 


على شاة رانه كه بر يشت ييل 
دك سرفرازان جابك سوار 
بك يشان بكفنتء 1 سران شماه 
اكر بكعذريم 


”ور [يدون كه يودوهم در كارزار 


”ازين دوج كافر 


”عجبب كار مارا به بيهص أمدست 
”نه ىو عطفا خهير »2 نه دو كاوزار! 
كروهم ز اصحاب آن انجين 
امسق مواهو مشلن :ا مياه 
”كنون عطفا شاياىتر از كاوزار 
جو ازان كوم «بشلية خا اين سن 
بكفها كه ” الى قوم أشفتهرا 
”هية حال جون حجان ببايد سيرد 


وو 


من امروز إيدر جو نامآوران 


بغت أبدار و عنان بركشيد 
دل داد كوك ان دباكفا وأ 
جو عثمان يغان سالكخور نه كرا 
براند ز خون مغل رود نيل 
كه بودندك با خانى شرزهشكاار 
جه تدبير بايك درين حربكءج 
جه .وو يمن :صند ار عام يريم | 
كجا يكاهزار و كجا دكهزار]| 
در كرى از يس و يميش ميس امد ست ! 
كذيم أنحجه كويند مردانى كار» 
بكنعندء ”1 خان فرخلد:فن 
زماهى ورسيد ايى خبر تا به ماه 
كه شه را به راهت دو جشم است جار » 
خروشيد و جوشيد جون أاهرمن 
ندانيك فرق ز سر تا به يا 
ببايد نمودا ى يى د ستبرك 


كلم ختم در ملكا هندوسخان 


دهم جلكا إيدر كه در روزكر 
*كراز كه با ما دريس وقت تنكف 
”هيو هسنتا هيراك اهل غزا 
”“كروه كه داونكن بر عطفا وأى 
”سهه تا نمردست بر جلكا ساز 
سران جون كه اين قصه از ليك كد 
كه ”تا جان بود حجان سهارى كلهم 
“ديه فرمان خان جمله راضى شويم 
جو خان ديد با أو سر أن سيا 5 
طبل جتمى 


همان مرت شيرافينى شان راك 


بغرمود تا زنند 
دو عشان كه بك هري الختتيار 


ابا ذوجر ييل 


وزان سوى ترغى درامك شاب 


سواراى هندىى جو أندكا بديد 


سهاة ظفرخان جو يكا لالكزار 


جو خان ديد هرجار جانب مغل 
بر انكيهضتت أن كه ظفر خان فهون 
ز باران تيران سر سركشان 


٠» 


ازان دفن و أمدنى خا يل 


* ”يكس زيان “' ملاسب ثر [إسمس ‏ 
18-8 





اجا 


بما ذد به يا دكار 


شهنامها 
وقائل نايد به هنكام جلك 
بوه نقص نامس به ههر و وفا 
نبستاست شان را كس دست ويا 
سلاميت هيندم بكردند بازى» 
شنيدندء كنتند در يكازمان» 
به يهشت سر خود به خاىف |افكليم 
أكر خان فرستد در أتضص»2 روم »» 
يبستلد عبدىم دوان غول كان 
يعسر كذلد 
به قلب سية ود جو مردان سقاى 


نشا نه 


ز مون د وز 
يكم در يمين شدء دكر در يسار 
مكد م كنهة” الداوكن: “كان و فيل 
ابا سوفرازانى ثابيت وكاب 
يكم دأثرة كرد شان بركشيك 
به كردش مغل هجو يرجين خار 
جو يمرأ من كرد نم دور فل 
همى ريغت از دشمدان جو خون 
يعم رخنه انداخت در قلمب شان 


سو نم مجسر 5 شان سبكا بازكقكشت 


مغل را فعندا خلل 


م 
ستيه مش ست 4 اللا 0 


وزاىريس يعم لحظه قرصت تدان 
مغل د صفا مهملهة بيركرفنت 
همان ونده ييهلاىي يولاديوش 


زا هر حمله كأورد أن شير ذر 
به هرسو كه بيركردىء بشكست شان 
فد كشته شد نيص از د" هزار 
سوارى دويست مانده بر كان راد 
جو ترغى جنيسس جيراد ستى بديد 
سران سهاة مغل وأ بكنت 
همى كفتاء “الى زمرةٌ سستايا م 
فار كران كارزار 


” سوارر له صل أذ ملك هند و ستان 


” نيايد ز 


“يه هرسو كه رخكردء تاراج كرد 
ارين ا كرفاك و انس و[ رفت 
” بريى نوع أى سس يايانى خام 
ملكا | جون ز ترفى بسم تاسؤ| 
يعباركى هم 
ز هرسوىم خود را يعردند ياد 


تمامى ب زدنك 


وزان يس ز هر سو برأشوفعلد 


5 و 


ود ا 
1 '' مغل '' 0 سران ” مناسب أست - 


9 


اا م ا ا مسي شيم مم مستصمية صم الس سم اعد 


دكربارة در قوير ايشان فتادنى 
فلك مالك ازان جهركئى در شكيفت 
برأورده هردم ز مسعتى خروش 
مب كفت وامى حست وافى بست شان 
ذْ شمشهر خانٍ ملاعين شكار 
دكر جملهة هر حمل سرنهاد 
زبات ملامرت به ياراى كش.يد 


به تندى حديلٌ كه كس كم شلفت 


بجز در فلهستفا نداريد را 
همه عاجز أيند هنا م كار 
فعا ىه ميان سهاهل كران 


ز افواج أنبه برآورد كرد 
نديده ز أفواجح هما جر كه يشست 
مك 
شلنيد لد » 


كشخه كرديد إيدرو تمام” 
كشتاى حمله كرا 
بسم مهر و طاس هرسو زدند 
جو بر كرد مه قوج ‏ سياران 
يعبا ركى جملءه 


صف هنك شك جون به ميدآان هدنف 


يءة يركو فلك 


زمان سيرها كشيده به 


دو 
به تركص يىم تير تا داشتذكى 
دو سه بار فقوي مغل رأ به تهر 
هم آخر جو تهرى به تركص ثمائد 


2 وأ 


بكنتكلد ‏ تعبير ‏ و09 بركوفلتزن 
ظفرخان هنان سركص تامدار 
هم آخر يكم تير جوشن شكعاف 
همان تهر دو سينةٌ خان رسيد 
جو شد مست زخم أن سرافراز مرد 
بيفتان بر خاكا ازان 


مركصس زمون ذاكا بر سر فكيند 


بادياةتك 


و ددر ذوجٍ هند وسقان سر نماند 
دو صف 5006 بو هم نهلك كشاد 


شنيدم ينس زان قراوان سوار 


, ييلانى صفد ر دران جلك جا 


صند أ و 


تنى خان دريانفتند 


سهد خان جكثر 


دو سه يمل ورا ترفى بدسكال 


كشيند لى از 


هين و همان هردو بر شاه خويس 


هراس نخوردى ند أن هاى وهو 


و 


مغل ١١‏ جو بازيجه يذداشخذد 


دأروكهر 


كزيرع به شيران. شركفن-. نبانن 


ببردلك ‏ يستر دوأآأن 


وداع بكعردند بر ووزكار 
و 
لددسيم تيغها 


زه دران كررار 
زرة دوخت وو سر سوم ديكر كشيى 
بغلطيد از رخص كثيتى نورد 
برآامك ز كيتى يكم ها مها 
فلكا قرط نهل در سم فكنكى 
ز هرسو مغل سوم شان رخص راند 


دوصد تيغ بر هر هزبر فعانى 


نيامد برون زنلد5ة زأن آارزاو 
طلب كرد سرهال اهل سياه 


و 


برو بود موث براورده سر 


و و 
كشيده ز خرطوم تا دم دوال 


به تحنة ببرد أن سكف فتنه كيش 


©» جو بشلنيد صفدار هذد و سغان 
وم 
» الغ حانى يل أ فرسخاد شاه 


محا مصاع وصصية ل 


الغ خان أزان ١ذو-‏ سسكاى لموكد 





#غرض جون شهنشاهة را شك كبر 
# درم كشدتتا لاؤس هندوستان 
ز مركش بس كرد لحتسرو فسوس 
سرانى سية| ديشر را ا مدالق 
”” بعلنتنزكى بعد دعا 


أذ يك زبان 


”ترا داد حق ملك و تدبير ورا 
“زمرف ظفرخانى وسخمنزاد 
“سهاة مغل جيرةشدء بازكشت 
” ببهنكد اأكر مصلدحدتتبا شبهريار 
”دهن بعد ازيى جنا در تخت كلاو 
ال 0 
” شهان را نشايئى كه دو ترك تاز 
”أكر دبى كروه كه تود راس بون 
”به كيفر وسانيد شان را قضا 


”كنون ما و اينلجا و فوج مغل 


”“سياهم أكر سر به س_ستى نهث 


10م 


يعيب صو ل 


كه با ذوير كافر در افقعادى كان 


لله يارى دهى اندران حر بعا » 


كة يووىسست كيل ميان دو خان 
به قوج ظفرخان نييوسمتا زود 
مظفر ظفر 
كه رستم سفركرد أزين هفت خوان 
دكر روز هنكام بانكا خروس 


كه افقاى خان 


ىه 


| 


ى شاة ميمون فين كامران 
ضميرت به هر باب مشكل كشاى 
سياه ترا سوبهحوسر دل فتقاكد 
بر اهنك ييكار دمساز كشت 
زايدر رود در يناه حصار 
كه لشكير قوى دل بود در ينانا 
ونا كم الوه لكام تفده ان 
كر فاته 
ز قرمان ما كشت و عتجدت تبون 


اين قصة .ذاو مها ما مها 
دكر بانكا كوس و خروش دهل 


مرا يارىى اندر وغا كم د هك 


در نسضةٌ (.1) يجا ايبى شش بيك يك يبك بدسس طور آمدة اسك . 


'” جو يشابهد صقن ار تلك وستان 


ككا رسئم ستركرق ازين هقيك خوان '' 








” به يكا تن ملم صى هزاوان سهاك 
”كر أرد به من زور هر سو خطر 
همان لحظه يويك بيامند شتاب 
”سهاة مغل سربهسر باؤكشات 
نان اين تصق ار ترد مها سم 
جم صف ملاعين ثلمودار كرد 
همان تعبية كان به روز لست 
شد 


أفواج أراسته هرد و يعدو 


همد جا ْ ظفر 5-0 كِ نيو 


” 7( 


دي 
وذان سمو لم ترغى مقدم 185 
دو لشعر ستادة به دشت لبرد 
ز هر سو مردان يرخاشضكرا 


همه سركشان ماندة در انتظار 
سوئ يكادكر جشم بكماشة>»ه 
دراى ووذ آذ و صبمم كاك 
جو شب شد سياد مغل بازكشت 
دك 


كر زن | مح 1 مان 


فداه 
سهاة مغل نان شبنة فتك 
ستادىد ند بار دكر روبة روس 
جو شب شد ملاعين بعشتند باز 


بعردنند أهنىف | قلهيمى خويصس 


* هدو نلخد '” بر كرد ل "7 : 


09 


مرا وستى ذدأن تو دو حربة 
ازيوجا اعنم يكرد مدر 
كناك اتوو فين كلتف :"الى كامنهات 
هدىآيد اينكا ز اطراف شت »» 


جه از جانب جب» جه از سوك راسست 


صفا هذكد شد ساكته بير نبرد 
بعرىنكد»هوء2ء بار دكر شك دوست 
ستادند كردن كشان (وبهرو 
فرسخغادى اكدكان كك ور خذ يو 
ز فوحجص فراوان مغل كم شده 


به جوش أمدة خون هر شيرمرن 
نظر 
كه د دو وسك سسا عت كاوزاو 


به سول حريفان نهادة 
داشته 
سهاة 


كروهص دو اذ حد كهلى كذ شست 


نظر بر رم يكادكر 


قرورويهت زو شاة سياركان 
شع هنك هم كرد لشعر سوار 
كس كم دو أو يمت أز هردو سو 


كرئتند در ييصس اله دراز 


شبايب برفتامند ده مجل بيشس 


| مضه ())” يرخاش حو" 


جو بشنيد صفدار هند و سخان 
به دل كفت » ان قوم ناياكا دين 
” نر فئتذند شيران شروزه شكاو 
” دكر أن كه شوم است د يداو شان 
”فتووجحم نبينم أازين بيشتر 


وزاىيس لجدديى كفت شكر خداء 


به شهر أمد و كرد شادىى بس 
هه شهر زآأن خرن كشت شاد 


اكر صد برادر بسهرد به ييشس 
اكر خود جهان جمله حرم بون 
دك كمبسوزدى به مركا يدر 
عزيز م كه از ديده افعاد دوو 
مكار أن كه كويد ككاييت كسم 
دوراآان قصة ناه يادش كنند 
همان لححدظة از ياد او بكذورند 
درس قتصء عالم تمامى دو است 
حكايت يويند بي نام دوست 
عنان مسن باملد كر سر و ام 
وكر يكا دم أينى ناكه به جوص 
”بها ساقها عقل ما كن خراب 


”كه بر وى بود دست صركر حرام 


ولام 


كة باد خؤان رفت ازينى يوسقان 
كن 


نبيلند خردمنلد رخسار شان 
كه هركز دخ شان نبيلم دكر» 
سول شهر خود شد عزيمستكراس 
عشرت شكفته دل هر اسيم 
كشو زا 10 . انقو كرك واد 
بود هركس از عيب خود شاد مان 
ونان كس تعرية © از دون خويهس 


- 


بران كو نه كز يمشبة دروك لسسع 
نيارد كسشن يادى تا نفض صور 
طفيل حكاا يت تفهر _» ز نلك 


ند م و! باز ياد أوونكن 
ولد ذهب عامفان .ذايكز اسك 
زبان كمكشايلد بي كام دوست 
1 فارق نبا شاد در صبسص و شام 
بعويند هر لحظه با صد خروضص 
يم جرعه دو جام كن زان شراب 


ازان جرعه جانها بهرزد مدام”» 


"0 


عؤيمت كودن الغ خان در ونتهنبور و فيروزى يانتى أو 
ز تشويصش كافر شه روزكار ‏ هو شد فارغ از فضل يروردكر 
بعنها كه ”هر كس به اقطاع خويص- برانكد ابا خيل و اتباع خويش» 
الغ خان به جهاينى جو لشعر كشيد ”شهرنوشض»” كشت نام جديد 
همىتاخت اطراف أن مرز و يوم هبىداد مر ماكهان جام بوم 
جو بشلنيد كان هردو فدار مرك كه با أو به كتجرات غدرى بكرد 


بيهو مسرت هرف و د وات همير همى باشكد أى جا سكونت يِذْير 


الغ خان درين كار همك بيسسي كه زود أيد أن هردو د شمن به د ست 


يفا 


فرس_تخاى> ييكح ‏ به وأ همير 


نامة فرستاىنى الغ ختان بر رأث همير' و مشوررت كردن 
همير با وزيراى خويش 
نبمشخه يس أز نام يرورد كد فريب » بران هندوئ نامدار 
كه ”الى سك رايا هندوستان 20 تو ما را يكم هستى از دوستان 
”جرا با شه از دوستى بععذرىى | جرا دشسن دوست را يرورىى؟ 
”شنيدم كه أن هردو بدخواد من كه جاه بعندند در راك من 
”قميزبى منص شه و ك“ابهرو كه هستنلك فى أ و لعا كه 
”خزيدند بر را كشورقفروز مقيماند در خد مستت أو هلوز 
”ز نامم كرفتلد نشو و'نسا ‏ همآخر لعردند با من وفا 


* الس .1" فربتيم“ ول * كريش “ ( آنرين» تعصيق) يا ' لبش '' مناسب مى لماي - 


“ترا لم جنين قوم يارى كلند 
سي ا 
” وكر خود درين كار كردبيى درنلقف 
لجو اي قضها- نكر االعانق :يقن ايز 
هون راز بر واكم شان أشكر 
مشورانٍ أى بعد مدح و دعا 
”تو ىانى كه باترك كهنة زياناست 
” كرت هست مطلوب از ختان و مان 
<” بى و دو مرد ستتيعارة وأ 
” جزاين را اس راك فرخندةرال 
همير اين حكاييت جو در كوش كردن 
”كروه كه در سايةٌ من نشست 


| هر كجا 


“يتين نا يعوجنبد رم در تلم 


ترك بيدا شود 


سكا 


”وكر خود دل ون به سستى نهم 


زنهارخوارى كلذلد 


د 
كه شك صهر و كهن 5 هم يو ستى 


كه هموارة 


ببدايد شوى سا كته بهر جنك »2 
طلب كرى هرجا كه دانا مشهر 
بععرد و 


بعنتذد ,2 7 واكك 


طلب كرف تدبهر كار 
فرخندةرأا» 
كه امروز كيتى به فرمانى شاناست 
به تركان مالفا مشو تا توان 
كه كردىندى با اهل نعستا جفا 
بود فخنوانكيز و أقنلدت نما ” 
بعنعا كه ”” نيسندد أين راسك مرد 
نيابد بر ايشان فلكا نهز دسست 
به قصدم درين حصن يكاجا شود 
معونت | كلم 


يلاهتدة را دسيتا دشسن دهم 


يذافنة#ن: درا 


”به زشتى برم نام ازين روزكار 


كة كحواند مر]أ بعك أزس هم ديار» 


جواب نامك نبشتى ١١‏ ث همير بر الغ خانى 


وزاىريس بعبفنا كه ”هندى د بهر 


'نويسك يس از نام يزدان ياكا 
” كه * خاناء مرا نيسسرت كين دا كس 


يم لقا ون ديبا زند بر حرير 


حدايلى يوان سسوولر خشناف 


كرم مال افزوناست و لشكر بسم 


“الام 


'” ولوكنى دو سد تركا أز بحم عاو 
“جه كويد درين باب خان كريم 

سن 
“جخون سستاى أ خط وسكا ب 9١‏ ل أسرت 


اقده 


” وكر كود تخصومات كذى زين -.واب 
7 ممأ هم سياه .اسيك برون أر شمار 
بها رود اكر وا قذاوئ بيه بذك 
الغ خان 


5 يدم 


5 


بغرهدود ‏ كان ذا تبيرمد زننكد 
يكايكه انرون "امن 11 > ديرتو 
برانئد ‏ در جانمب-- ونتهبور 
شتابان شمىرالد أن سسرفرار 
جو لشكمر درامك به نؤزدى حصاو 
بكر كود ديد ند عا لى سيان 
بريده_ جو بالائك او بكعذردى 


جو مرص به أوبتصس دص برزلئد 
سية دانك در 82 5 خار: سنك 


لم 


جو كن 5 ييممك أزسن مادرا حند ا 5 
ب»ىه شه دافن اكافهى أ حال حويس 


8 رأة درأويز مكاسبي صى ثياين 


نامع 


يذا هذى 5 فق إن دا والامان 

توا ىداد شان 9! به دست غريم ؟ 
و 

ب» تأدجى كشى لشعر إيدو شةغاب 

نما بك دريونى باب كردن درنكه 2 

هاك 


دبع ١‏ ك 


2 دس_لمك 


دن ألغ خان (نتهنيور رأ 


بغرهود با اختر | بيشرو 


جو در بيويشة شهر كهنه كراز 


بزد تيمم در دأمن كو هسار 
ىم نيوعش شك ا اميه مح مان 
روان نسرطاثر ورا بش كرك 


نه در را5 اويزء«* ن روث جنك 


كه” كركااريس و جا نهم أمد به بيش 


م 

”اكر بازكردم ذزجعر حصار به درلاه خسرو شوم شرمسار 
“وك ما نم ايدر دكر يكادو ماك همى جع كرد د ز هنئدو سياةك 
”ثبايد به غفلت شبيكون زلنكد جنين لشكر جيرة (| بشعناذن 

”نبيلم كزيرى درين كار ويار 

مكو انديع فرماندهد شبهريار» 

َو يهمت. سلطاى علاء أ لك يى 

به قصل و نتهنبور و فيروزى يافتى 

ألاغ الغخان جو ير شه رسيد شه احوال أز وى سراسر شليد 
بكنتا كه “”طبل عزيمت إنند | ير باركاه يه تليت زنند» 
شنيدم خحود أن شاه وو شلفسير بزد خيمه بيرون به قصن همير 
: تليت دكر روز لشعر برائد ‏ جهان در وركابش سراسر برائك 
هدمى وفمت تا سر به جهاينى كشيد الغ خان به يابوس شك دروسيك 
يس مرحلءه كرد يابوس شاه خبر داد شه را ؤ حال سباي 
# همان خان نصرت يل جيرةمرد ‏ روان شد و عالم به روث نبرى 
#أكر هم دران وقنت در روز جلف فتادنند جندى سران بيدرنىف 
دكر روز خسرو به صد داروكهر سدية رأ ذد بر قصك حصن > حمير 
سهيه خدمه زد كردكرد حصار | هبىكرد هر روز و شسب كارزار 
تهادتد سر سو فقبان بس الل تعين كشعه بر هركسم 
ببسته به قرسو رج بلزد لعجاي 8 كلك 0 0 


يه بيارثك ابهات "يكم موحل كوو 0 : رو عرو ٠‏ الغ 
بن هم ديكر مويوطا مىندوئد - .كيان مىشود كط بي جند أزين ميان رثنكا أست . 


همان رآأئم هندوء هيهر دلهرء 
هر أن حيله كز ترك شد أشكار 
ادكو دسسدت بر خلندقم, داشتخذى 
أتص افروختند 


شايدم سرافراز عالم قزون 


كه نوعم سر اندو اطاصصت نهك 


به يكف أحدظه أن هذد وى ساكمت سر 


ب يكب سال كا هلل درأآن ووزكار 
ونان فسن سرافراز فير وز منك 
يعر حيلءه انعيضت شاه جهان 
بفغرهود 7 اهل لشكير تمام 


خريطه بدوزلك_ 9 يركل كذأاىك 


م 


ا 0 


إآى 


3 


ا 


كشت <ذندق يلانى سياه 
بس سر دذوزان حصن يامال كشت 
جو ر” شد كه لشكير رود بر حصار 
به هرجا كه بودست خاشاكف وخس 
دران وه فكندنك و أت ص زدنكد 
هماخر جو جا ع بابد 
معاضص علفا سر به نتقصان نهاد 


0 
يع ” جوهرى » * كرد وآت همخمر 


بويجيده در بيشة خحود هو شير 
و2 

به تدبهر دفعصس بد ل هوشيار 

ره جوبا و ن خاشا كس انياشتند 


همان شب به ننطش همى سو ختند 
كرانتر اآزان سلنى أمد يرون 
فرس*اد بر وس قريب و قسون 
به شه جزية يا غريمان دهد 
ب 


فر ه ك كسم 9 نجبس كام كيم 


نينتانى نقصا ن اندو حصا ر 


كه عاجز شدك5 راس أز د في أن 


ز دلق و كهن اهمه د جرم خام 
به يكا خلدق روز و شب افكعلاكى 


جنك كردند بيكاه ولاه 


هدى 


به هر جانبى جوث خون مى كلا شت 


ببستذك ره هذندوان از شرار 


تماهى به يكا جا كرد نك» و يس 

دو سه هفته زأن ديلءه ب غم شد ند 
هه 

سسية حجيرك ند عار هأئ و فتتاد 


دز سغهر 


برآامدك ز هر كذكر 


٠ 5 2 8‏ 5 . 9 مه « 00 
جوهر :- كشتن و سوزائهدن تلعكيان زن و فرزثى و خان و مان خود را بك وق كك ثاب مقاوت 
محعاصرين نداشتك بضواهند بكريزئك يا جنى دادة كشت كردق . 


يكه أتشسم در حرم برفروخت 


نفائدس تسامى بو آتصش فكنذى 
يس أن كه سر خويش را كرد كل | 
تعتردد سرش دست أويز كس 


ريو براهمد درون حصار 


يس أن كه _ يكا بباركى در نشسيت 


قموزى محمد شء 9 كأبهرو 
رون أمد از حصن رام همير 
دويدلدك از هرطرف سركشان 
يكايك ‏ به هندو در أو يكتاد 


كروه زا جان و جبان خاسةه 


كرو دكر بسعه در كه كمر 


يعن را جدا كش <ه بلدى ز بأى 


بيه درا يم خصم لوسر دوان 


يمه كشله در لؤع حجيلدكراى 


تعردكد كم تا دى بود شان 


م 
رأ همير 


هم [ خر 0 بينتاد 


' يعفى سر خود يتراشهد 


9م 


ارمس و سمي لح عدم جد حيت يح حكن امم عر د رع ماي د ددج بعلي بيد لدي تمتك 


همه مر مان حرم ا ٍ 0 َ 


همه خان و مان كرد بر كنود سيلى 


بدان تا سرش يون ببرده اجل 


نهابك كسم بر سرش دسخرس 
وداعه همىكرد هر مرد را 
بناليد ديوار و دو زاو زار 


به يعباركى آز جهان وخت بست 


كمربسته در ييص أن نامهحير 
ز لشسكعر برآمك ز هرسو لفير 


7 5 


د ١١‏ ئىّ 


- با ١‏ (اسكة 


خود وا 
به ساك قؤون لخوردة وى جكم 
حون يكاديكم 


يى دندآان هدى يو ست بد خو | كاك 


عتم ل 


يك وأنى5 2 6 2 دوأآن 


زدة بر عدو ناوكمى موشكعانف 
ذ خيلضش كس إنده نامدن اسهر 





حص سب سي ماع سم ل 


يفخ 
همه جان سيردند در حربلاة وزاى يس براند سياة *» 
كرفتلك أن قلعه را تاكرقبت 2 علمهائ ‏ اسلام بالا كرقت 
جو أن حصن ذم ف سست تركان فتانى دل هذد وآن دو غم جان تاد 
به ماتم ننكس_خلك وايانى هلد درم كشتته كش ور كشا يان هنك 
سو ذم تش 2 دهالى عو يمعنك نيوك 
ى جا نس ون د! أ شهر بوك 


ذكر بلغا ى حا جى مولا نو غيدرت سلطاى علا لك بيى 
د١‏ د هلى 


شنهدم كزان يفيص كان شيريار كند قتعم أن بار أستوار 
به دهلى_ يكل فعَذُ رأاد5ديود در كيذه ير شاه بعش_اد5بود 
همان جيره مولا حاجى به نام به دهلى يعم حركت أورد خام 
مكعر شحلة ديه روكت بود يس روز از أنجا عزيمستا شمودى 
درامد به شهر أ سكمتارة مرد كروص آر أ شسفعمان جيع كرد 
به صد غدر و غفلات به وقنتا زوال بريد 5 سو ترهذنى كوتوال 
همه كوتوالى برو كشعه يار براوردة شوو به شهر أشكار 
سوم د شهرو وأ ضبطكرد برو ياو شك جند كممايه مرد 
شنيدم أروهصم هواثوا ‏ شا بعردىدلك | موجود فوج سهاة 
بعكشعند ابا أو خصومتكرا > شعسغددن آن مردى مايه را 
شكسانه جو از يوش لشكر كريضت-- همى رفت و <ون د لاز ديدة ريهت 
كروك كه دنبال ‏ بشنخافتزد ونان رفت كش اء م 


در هر دو لسكلا هيجاين أسى ولد اموي علو ملاع ني لباب 
" وزاى يس برائدند در دز سهاة 2 يا وزاى يس سيك را يك دز رائى شاع 


ازان بيهص كو بشعذلد از سياه 
الغ خان به فر ماني شاه جهان 
خروشان جو نزديك دهلى رسيد 
به شهر أمد و خلق شوريده را 
همه خاق سول الغ خان شقافت 
وزاىيس الى خان زر دهلى براند 
يس آلكه جو كردنك فتتم حصار 
دران كشوو نغز توكير مانن 
شفيدم جو شه سر به حضرنت كشيد 
جو بودشس دوونصش يراز خشم و قهر 
همى بود ده با كداز 


15> 
هر يار 
دلصش بود ارامة بر شهوريان 
همى رانك أن قصة درو صون'كاك 
وزاى جاى سر در تهاله نهان 
كه كزين 
همى دان اسيم به مهزان نان 


همى جيهد هرجا مرت 


سول شهر شك از تهالة زروان 
ييه روز زك حيدهة بيرون شهر 
بر أمنىف جاتور لشكر كشيد 
به تليت يعد باراه زدنكد 


م !ا 


بعنتند حالص به دراه شاه 
ابا لشمرى شك به قصدش ووان 
شكعست و فراوش ز هركس شلهد 
دل أورد» از دادس دل» به جا 
همة شمهر شوريده أرام يافمت 
سوك حضرت شاه مركب جهاند 


حكم 


م 


الغ خان و4 كا معا و 
شهلشه سوك شهر مركب جهائد 


١‏ بلغاىف حا جى دلسشس مى كفيك 


يه 
ّ- 


بزد حخيمةٌ هم به بورون شهر 
وز آئبجا دكر ووز شك عومساز 
همى كد در حد انلدروىى شار 
ازان زوع أن خكسرو كامران 
جو يصويكد شد سربهسر صيداه 
5 عرض بر اهل لشير كشبسان 
همى كرد اووأا «واجمب تعين 
ايا ترخقص و زينى و بركستوان 
يس أركه برين سان كه كنتيم شاك 
يس از جند كه شاه صاحبقران 
كش_يدة يمْم هندوان تينم قهر 
به فرمانٍ أن شاءة اختر سعهد 


برون حيمهة هرجا سياه زد نك 


9 آم 


عَرْ يممث كودى سلطاى علاء أ لك يى وك قصى جندو و 
ر فتنه أ نكيختى سليمان شه لو ذايمت 


به تليت جو شك جند روزى مقام 
سساومان شه أن يسرك خامكار 
شه از لطف كردش اكد خان خطاب 
شان خان قتلغ برو كشمت ياو 
آبا جلمد ه«مدست و هيواز ويس 
اكدخان همان مرد خام و دلهر 
دور أمد دران باوركاه بلند 
رواك تهر در جا نب شه كشان 
به يكف دسقصس اندو جراحت وسيد 


لدو سم نر ديك يس ايند كان 


جو اشه داشت باقى حياج دكر 


هنى بازكمش_ تلد ازآأن بارلا » 
متحيى مر آن مرد را بون نام 
ابيبىله ترك بوودست اماجى به نام 
متمد به يشضغخص يم تهر زد 
اباجى جو أفقاد در يفص در 
بير نشائى آىن تركتاز 


- د اس 
:> دادر سر عمو ١‏ 


| كيان مىشون كت يكب دو ديت ازين ميان رثقك أست ‏ 


فقذ ‏ ليك 


برأورد سر خام 
كيم بد زادةٌ دادر» شهر يار 
يكم رام ناخو زد و ناصواب 
كه هم نادرش بود و هم فيكسار 
وسهدند يكا روز با ساز خويش 


4 


برآورد أوازةٌ «“شيرء شهر» 
كه بد شساله در ول شه هوشملك 
شه از تضمتا بر جامخانه فعادى 
وزاىن زخم ذون به هرسو دويد 
كشان نك كامران 

كا ركر 


نهامد ‏ يكم تهر شان 
شنهوم كه مرد ىم ز خاصان شاه" 
بيه كرد شلهنشاه بودي مدام 
بسر خوودة دو خوان خسرو طعام 
تو كوثى كه از شسست تقدير زد 
سلهمان شه و اهل أو سربة سر 


به قصد سار شه بعشخذلكى باز 


شليك م ذو سه مرك هاد و سان 


به سريوشص كرد شاه را 


عدر 
كه ”شه خفت » از شه بدأريد دست 
جه بايد يمسم كشا رأ بريكث 


همان قوم قداو 


ص- 


روه كه بودند)_) يهرامنخصس 


نشاند نكىد شه دا ب يك باركى 
بيس أى ماه ددر بيش * اند اخنتند 


به هر كام خلق برو هىفزود 


سلمهمان »> أن مرك نايكته راك 


ضرووت كمربسة+»م ‏ بهر | نبرك 


على شسةم هما ل شداة ييل 


يعلان 


اه 
أيمنى ييكار برا ند 


م م 
همان خان قتا دران دار 9 كور 


بر 


جو شه ديذ2 فرمود2»2 , أن شخص خام 


يس آركه يفرمود قرمان روا 


به قصدش كروه كه بشخافخزد 


ممص بسي مسي سي سس وسيم .ةعبات لخصصات اسيم ا جا علدا ل لي له سسس اللسسيم 


+84 م 


بر شه زو ترفاك ! أمد دوان 


يعفتاد 


به ضبط مسمالكا درأوريك دست 
خصوص أن كه سرها بس بركشين»»! 
جو د يدنك رفت از جهان كد خدا لس 
جو وقعلد. شاى سر براووى شاه 
بشستلك و بس ذل ذخم تنس 
برو ياو شك مله نظاركى 
خروشان سوك ,دسيفان تاخعين 
كه هريكا هر أورا 


هوا خوأ:" 


بود 


سراسر صفا ييل را ييشص كرد 


همه خلق دخ سول سلمطان تهاد 
كز اهل وقا يود أن نيكاخواك 
به ييص شه آمدنء ثنائم بضهواند 
به دسسكثا يك زنك أمد أسير 
بويحاك اما نه 


لعد سال كردن بع أن فك3دل» و 


عنان رأ به عزم هزيست كشيد 
به يكا 


ابكهريصس د ريا ففنتند 


ْ 1 
| ترفاى' ترفاق ' -- ياس داشئن شبها كشيم' قراول ٠‏ بك تنم تان فوقائى و هم يه فم 


أت هر ذو درسمت أسث ‏ 


١. 4 0‏ 
0 بيسشش ملماسب أسث ‏ 


كر فتند اورا همان جا فرو 
يس أن سر كشيدند در ييص شاه 
به صد كريه كفت آن كبس شهريار 
“”همآخر به قصد سرم برشعافت 
بسم كرنى كحسرو ز مركش فسوس 
شهنشة سيه را به حتور رالن 
بيه و جون خيمه زد شهريار 
درو سونرسيه» كزين بود را 
بييجيد«ماند و فرود از حصار 
يس ازهشت مه خواست ازشه امان 
فرود أمد از حصن و بوسيد يال 
يس آنه شاهين شرزهشمار 


ملى نائيش كردة خسرو خطاب 


"4١ 


سرش رأ بريدنك لي كفت وكو 
جو شه ديد أن سر» اروف 3 
كه ”اين سر بس داشتم در كناو 
كه بن كرى با كس كه كهفر نهافت ©» 
دكر روز جو خاست بانف خروس 
ز هر سو بس خون هندو فشاند 
كه داون يعم سضفغت مصعكم حصا ر 
مهبم هشت با شاك قلعه كشا 
هسىكرد هر روز و شسب كارزار 
بدادش آمان خشرو كامران 
خاع 


بدو داد 


فرمان روا 
شهريار 


أن كامياب 


كه بوددسى يسرخواندةٌ 


فلاى كزين بود 


به فرمانٍ خسرو به حتقور ماند 


ز جتور يس شه سول شهر رانك 


در باب الغ خان و زهر سيرودنى 


شليدم سليمان شه خا مكار 


سوم وروز سر بر الغىم خا كشيد 


جو افتناد در خركه شهريار 
برون شد ازآأن شور و بكترفنت را« 


ْ 0# 0# 
7 كيان مصى شود 341 ثلفظا ثام_آن زأسه سوفو سيلا 9 بود»ة بان : 


0--بآ 


© بعنكا 2 ” سلينان شة نا يكار 
” جدا كرد از تن سر شماه راد 
الغخان جواين حال ناخوش شنيد 
يس أركة أن خان كردن فراز 
”نهفته بدارند_ أينده وأ 
وزاىيس سرانى سيه را بعواند 
شنهدم كه هم در كنايت بكيضت 


ملم سرويهرال بسغعان ' مذك 


“”اكر كوتواك ووه از حصار 
شليدم مثمر اندرا انجمنى 


يىه بود حاضر ز خاصانى شاك 
به شه رفت وكفتا اين حكايت به راز 
جو أاس قصة بشنيد شام جهان 
كه فرمودء '“ زهرش به ساغر نهلك 
همه حال جون خان ز عالم برقت 


سر آز طاعيت شاة عا لم بتافشت 


بعرسيد كص اخسرر 


لبر 


يعن فود آأووىت ابد شيريار 
كلاك كيان بر سر خود نهانى» 

برك وبين 
اهل «از 
دهندى آب و نانش به كليم جدا 
بر ايشان نهائى هين قصه خواند 
كه ”من حاضرم كر شهنشاه خفنت 
كسم نيستا جز من سزاوار ملىف 
نعرددىد خلل تا بود 
ايفان كفت ديا كاضر ان اين شمن 


به 


زير قبا ييرهنى 


نهالى يفرموى با 


شهريار » 


جو بشنيد» جست از خطر جان شاه 


كه بشنهد از خانى كردن فراز 
جنان بدكنان كشت در يباب خان 
نهانى يكن شربت در دهند” 
ز حتور شاه خرامهد تفت 
به كتجرات بر كرنى يكسر شيعافت 


بىكمان 


دهاند يي شريكه ‏ جان ستان 


* در لسنف (.11) آأيى بهجس موجود يست 


لمعي عد مصصم سس ل صه خسم حي عنمي لصم سحي ماس ممم اللا لطبا بيصا مسو موصي 


' درهر دو لسغن هرجنين است. اكر” بستاى ' را بر قرار داريم مصراع ثالى را بديى طور 
بايى خوان : ' كس غير من نيسى شايان ملى ' و إلا '' كلزار' بجا * بسناى” مى بايد 








بو أوردن سلطان ملع نائب (أ” و د( ديوكير 
فر سنا ددن 


يعر خادصم بود 
يكم علبرين زلف قور نام 


جو شه ديد شاهين ازو تافت سم 


برأورد كافوو را جام او 
ملك ناثبمص كرد خسرو خطاب 
همآاخر شليدم كه از رامديو 
نهانى به شه كضتاء ا شهريار 
“مرا واس بر شه فرسخاد زود 
“كه بهيلم ابا جبله اهل ديار 
“مرا هم به تعملهفا از وا برن 
”من أز بهم جان دادم اورا وضا 
مقم بلدةٌ خاص درك شاه 
”“هيان عبد كاول به شه كردكام 
” جو خاكم دهد دور كيتى به باد 
”كر آن منضمر خسروان سلف 
“برآرده دمارى ( بركشععمان 
جو اين قصه را جمله كيهان خدير 


ملى نائسب أوكه به فرمانى شاك 


* ' بر آورمن سلطاس كافور را يك خطاب مل ثاب '' مى يايد . 


كه ب محعر م شاه كشووكها 
كه يهرأ من شاة بودىم مدام 


آشيان دكر 


يعر صندر م حكاست أن نا محجو 


9( سهرى كز يد 


كه وايص به هر كار أمد صواب 
يعد بيعم آمد به كههان خديو 
جبان باد بر نام تو يايدار!| 
جنصن كفت أن سرفراز هلونى 
سوى تافمت أز طاعت شهريار 
عزانم بة د سسحت عوانان سيرد 
همه حال كشت از در يادثهما 


نابم سمو أذ حم شه هيم 5 5 
به صى عجز سوكندها خوردةام 
ووان مرا باشمد أن عهد ياد 
فورسخد يعم بندةٌ اين طرف 
برد بسته شان يبيص شاءم جهان »» 
شنهد از فرسعادة رامديو 
به تلهّت بوؤد خهمه و بارلاه 





ديو هر 
0ك 
يعم كو قلبسش درأمد به بيس 
بنرموىد ‏ تا ستكساثل هزار 
بيارنك ازاآان كوه 


شلهدم سر جلند ,ووز أن كروك 


سيهرانك دو جانب 


راه يرون 
ازان كوة "جون راكد شن" آشكار 
دكر روز از أنجا ,سيه بركذشت » 


تراشيد كهتى ساكون ‏ هم 


خبر شد به بهيلم كه لشكير وسهد 
مهادىبرىى) كرد الشكركهس 
دكر روز جون شاء نهلى حصار 
هز يمت اكز يبن كشات هندوثُم شب 
همان بهيلم واكهو و رأمديو 
هم آذ كرد لشعر دل افتاد شان 
ضرورت دم اندو وفغا مىزدنلك 


هم آخر جو تركاى جايكاسوار 


بعردند ‏ يكا حمل دولك 
در ايضان فكتادى نلك وباك وار 
سيامه ىه فوج مغل بشل_عند 


قم 0 بك يد ٠‏ أن جل د ستبرد 





د 


“" بقوائ وقد “مانس اسه : 


در كمس “ مل بايد 1 


هبى رفت هر روز با داروكهر 
بهنعاد اندر كه و كوهسار 
فروى آمك آنجا آبا خيل خويص 
بكاوند أن كوه قرهادوار 
كه خوص بكذردى لشكر أز بهستون 
ره بركشيدنكد أازان قلسبكوه 


به نامس بضوانند! اهل ديار 
جو أز يكادو كوه دكر برك شت 
خروشان جو يكذ شت ازان جا حشم 
سيه جملهة از شهر بيرون كشيد 
افشردة بر كوه منتهون كبس 
زر افشاند دو دامن كو هسار 
برامد (ز افواج تركان ‏ غلب 
كميان خد يو 


شدىة5 جملة ني د سنك و يا هندوان 


جو ديد ند افواج 


يا 


و« 


دران تهذلكه دسمتا و مى زد نك 


بديد ند صيد_ 2ه در شكار 


ز بون 
جو شير كرسلء يلم صيد للك 
ه ىرانك ششير هر شهسوار 
كلد 


كجا بيم ييكار هندو 


عدان ا ليع سيرد 


بخ فقوي ' ماسب مي لبايى . 


أسهر أمذة راليله هرو كاوزاو 
به شهر اندو أمد صفا دوست كام 
ز هر خانه. بكرفت اهل عشم 
فرض هون ملك ناثمب سرفراز 
همان واي وا با تسامى تباو 
يس از هندكام به حضرت رسيد 
شليدم كه أن خسرو نهيعنام 
همان رامديو كزيين را بتموائك 
دو لكا تنعة زو همان شاه راد 
بعرد آركهص راثهرايان خطاب 
ىكرباوة كا مكا و 


يس اذ جند ك» شماة أفاق كير 


إيى 


أن خسرو 


بج 


يل فكلءه ديكو يديدار 


"16 


نه تلها كه با جملء خيل و تبار 


دكرباره شك شُسهر قفارت تمام 


متاع كه نايد كهسم د( قلم 
بسر كردى از هرطرف تركتاؤ 
ووانكرد دو حضرت شهريار 
آبا مؤدةٌ فتسم و نصرت رسيد 
بداد اندوان روز خوهشص بارعام 


به فرقص بس در و كوهر قشائك 
بدان أمر هك انعام داد 
اهل وفا يافئقصسب كمياب 
يعم جقر 


بعردش رواى جانب 


ىَ 
دادش دران دوزكاو 


د بيو كهر 


زين ماجرا جندكاه كذشت 


كضسميت 


وسيدنى ن( هظغن وستاى * به سو لشكرى توغى 


كروه سكتكمديدة و دادخواك 


بعنتلن,. ‏ «| ترفى نا بكاو 


”درامكد به اقصائ هندوستان 


ن 


جو بشنيد شه كان سكب جهرة د ست 


دكربارة أمد درين مرز و بوم 


رسهدنك روزى بر ايوانى شاه 
سهاة مغل راند دوئهست 
برآووه كرد ازين بوستان» 
كه يك بار فوج ظطفرخان شكست 


هزار 


ص 
* ' رسهدس سياة مغل در هلدوستان ” مي بايد - 


به دل كفت أن سركش شيرمرد 
”نبايد مرا شهر بكذاشخن 
وزانيس يفقت أن شه هوشهار 
دكر فوجها وأ ز اطراف خواند 
يلىه روز كرد ل بو آمك بلنكن 


3و امن سياه مغل صفا به صفا 


نضكين بر آيين خود هو زدنك 


نظر كرد جون ترفغى خاكسار 
به دل كفت »” اين تعبيه محكم ست 
” نبايد درين جا كردن شكاب 
يس آركه بكنتا كه «لشكر تمام 
كرفته مغل كرد دهلى قرار 
شنيدم جهل دوز أن ناكسان 
بماند ند - يهرامن ‏ تصتكاه 


- 


ز دهلى جو فوج مغل دفع كشت 


"49 


كه “در جنك كهلى همون سك جه كرد | 
همين جا ببايد سيه داشكنى” 
ىه ” لشكر زند خيمه كرد حصار » 


ألاغم به هر جانبم مىدوائكد 
نبان شد درو خر بهم كؤنن 
جهان بر قيامت نظر داشعه 
بس تاخكتنى كرد»ه از هرطرف 


بم خلبى و مهرةا هرسو زننك 
جهان در جهان خيمه كرد حصار 
يه هرسو كه بهلم دوأمكد كم ا سمت 
#انيان + 
بعيرد در اطراف دهلى مقام» 


به تدبير بايدشدن 
جو يعرامن باغ يرجينى خار 
كزين ييص شد كنته اوصاف شان 
ازان جا سجاة 


ز بستان هوام خؤانى كذشمت 


دكر روز واندنك 


يهم جشن كردند اصحاب شهر 
كه حق حنظ شان كرد از تيغ قهر 


زوآن شدن ملى أحينى جهيتم در كجرات و كويختقى 
اله كرن بار دوم و استقامست اسلام دوان ديام 


ز تشويص فوج ملاعين جو شاه 


شد ايمنىء بس كفنت شكر اله 


وزاىريس سران سيه را بحواند 
الب خان به ملقان ععؤيست تبون 
ملك أ حمن جهيتم أن دوست روه 
ابا ينيم منى سوثُم كجراك تاخت 
مخازل ويرانها مىكزيكى 


بقن ازو جار قرسنى ماند 


به 


0ه 
شد وروز لشكر به يثى رسيهيد 
رها كرد خيل و تبار 


- 20س( 


همى وقفت تا سر به مرهتهم كشيد 


> 


سراسر 


ازانجا عنان داد سوٌُ تللكا 
جو اندر تلنى أمد أن سست را 
غرض جون ملكااحيكد مكرتر ا 
به دست آمدش جمله اتباع كرن 
يكم دخخر بعر و صاحب جمال 


أمد5 


أ سير با تمامى حرم 
ألافم دركأة خسرو رسيد 
يران احيد ‏ فهر كا رآكهان 
نبشته درا شاه فرزانهقر 


“كذارد يم را به اقطاع كرن 
ج 
جو در حشرت 
بدو خلعت خاص فرمود شاه 


شاه عالم وسهد 


"11 


شد احمث أكه ز فرمان شاك 


به اقطاع شان هر يكم را براند 
كه أو دود حسر شهنشاة بود 
كه كردش قرىيّكف شه تامجوم 
به هر جا كه كوة آاز شكوهش كداخت 
به كجرات نالاة سر بركشيد 
شباشب سيه با شغخاي براند 
شاهيك 
فرار 
جو آنجا مقام سعونت ندين 


2 
هبان كرن جون اين حكابيمت 


ابا جند هودستا شد در 


همىوفت تا سر خهالات تلكا 
بدادهش همان ودر بر خويس جا 
بكى ابا تركتاز 
شيده ضابط جملء»م اقطاع ترق 
دول نام خوه منظر و خردسال 
مهس يكا دو جون ماند أنجا حشم 
ز دهلى به كجرات سر بركشيد 
شاه جهان 


نامور 


درآامك به 


رسانهد قرمانٍ 
كه ”باين ملكا حند 
خود أرد درس جانب اتباع كرن » 
سو تضتعه رانك يكعسر سياء 
بس شاهمفص أز جهرةد سكتى كزيد 
به خيلش بينؤود افزون سهاه 


14م 


ذكر فوستادن آلب خان أذ ملتان در كتجوات 
و زسيدن ملاعين در كتجرات و منهزم شدنى 


يه دوز 
٠‏ بكفعاء 
” بكويس كه شه كشور كوجرات 
”* سيه را ز ملقان برون كص شعاب 
جنيى است فرمانى شاه جهان 
جو از حضرت شه روان شد ألاغ 
رسانيدك المياخان 


الب خانٍ 


حم امعيان عجم 


”از إيدو شعابان خرام 


أزاده را 


بيو شيف خلعت راد 
جو مضمونى فرماى خسرو شنيد 
هىراند لشعر به صد فرهى 
كسم كو مطيعانه أمد به ييضص 
سرام كو همى كبرك احتخراز 


سر جندكة جملة أن مرز و يوم 


أزو 


همى بود أن جا به فر و شكوة 
دراآن ملك از كعم او كس عشت 
يع فوج افر ز تهرى 
الب خان اكرفان لد حجان 


رأه 


ألاى درواى كرد خلعت بهم 
برو بر اليا خا فرخندهنام 
ترا داد 2 خحان خسر و صفات 


بذ تساك ون بكمة: الت امراف 
كه بر تو ورساتهدم اس كامران» 
به ملعتان دواورد سر با فراغ 
ابا فرمان روأ 
به تعظهم شه بر زمهين سر نهاد 
بزد كوس و لشكعر ز ملتان كشهد 
به هر منزك يون ( وى 
نوازص همى كرى ز انداز»ه بيس 
همى كرد كشوورضش تركتغاز 
به دست المي خان جنان شد كة موم 


جامه فرمان 


صد 


د 


كه در باغ رونق به وقمتا بهار 
بهيوسخه خلقشن كروهاكروةه 
جو زيى ماجرا جندكاهم كذشت 
درأمد بر 


به قصد مغل وائن فوج كران 


:قر هر قو طلا هبون ريه رين إز توعاننا ين مكرر انه نهر الها تسل اسار 


لهذا ول كرد5 شن 





ملى تغلق أن مر د يبال يور 


بيهوست بر خان به فرماى شاك 


شنيد م يه هم در جوار تهرى 


صفا هلد يعر فمثت لك ل 
بياد " همى و ففمت هرجا سواو 


جو شان ديك افواج هندوسقتان 
يلانى از جب و راسست دوتاختند 
بعمشعنلد افوا افر تام 
برسعلد اسيران هندوستان 
شنهدم درآن بار فوج مغل 
جو بشعست شان وأ المي كان راد 


و 
مغل شك كرفتار 


هزد ةهزار 


كر فت1ك شان ١‏ 


بعرد لك بر شه 


كه از كوس او خاست يانكا صور 
نه تنها كه با جنك فوج سهاه 
به يف قللبكه در ديار تهرى 
جو آنجا درامد سياه مغل 
كرفته بسم بردةٌ دل يسنك 


هيونان به خيلة دوان زير بار 


و قوسو وو ايفان نوه انافهان 
يديس كرى ثان دا هر اند اتلك 


لك 


زن و بيه أورد#بودنك كل 
زن و بسيه بر داسمت لشعر فخان 
هزاوى سه خاتونى جابكاسوار 
كشيد نك خام 
روان بالتمام 


عر بهرت كردن ملعا ناثب ب جا نب تائف 


جو نزديكا شه و| مهم نمائد 
بعفف2ء “أ سراكراز فهروزجلىف 
“"سبكا بر أزس جا سهاط كران 
جو خيمه فى در حدود تلاك 


” جو لشكر بواسايد 
7-1 


از توكعازر 


ملكانائب دوستوو وا بهواند 
بؤنى باراه حب ب تذدىف 
به هر ووز يكا متزك مىبران 
هى تاز اطرافت و! بيدونئك 
شود عام تا خاص با بركا و سا 


”وزانىيس بزن خيمه كرد حصار 
الأيمو باقر “نقيت اطافيف.. كلد 
”همه ملكا أو باز اووا سهار 
'يىه خلعقص دة مرصع تام 
ا 0 
“”وكر خود يبهنى كه رال تلدىف 
“برأور يعمد خنجرى از قراب 
”همه يهل و مالصش سوشي ما فر ست 
شذيد م ملى نا ثب زام داو 
نزى يكا قدم جر به فرمانى شاك 
خروشان برآأورده سر ددم تلنى 
جو أسود لشعير درآن تاختنى 
بك كر شكعم شك سيه را تهى 
ز اشنفتمى ذواهد اهل حشم 
سرى كر كنى» لشكر وى دأر 


جو نان داوى از اهل دنهيا» دريغ 


"9. 


ز بنياد آن حصن كرد برآر 
به ييل و به مالت مراعت كلك 
به فرمان ما كشورش را كذار 
به جغرش بده وعده با احخرام 
سول تضدتاكهة زود دمساز كرد 
كنك در اطاع.ت مدار و دوك 
بعنى حصن أورا سراسر خراب 
روانش به دوزعء سراينجا فرست » 
رواى شد جواز حضرت شهريار 
همى راند سوتُ أونكل سياه 
هبى تاخت اطراف آن دونك 
كمربست هر يكا به جان باختن 
نباشن به سرلشعرشض (وبهى 
زنك بر سر خويش تينم سكم 
كه هنكام هيجا شوى كامكار 


به كاو تود ى جان دهد بيدريغ 


- 


فرض جون ملك ذا ثمب نامور سيك ذايك كا سو * شيك سر بك هر 

يس از تركتقاز دياو تللكا بزد كهمه كرد حصار تلنكف 

| بفرمودء ”هر روز اهل سياه زند ناوىم در دل كهنه خواة 

جور ير بود از أدمى أن حصار جه ازاهل شهر و جه اهل ديار 
* نسضة ر.1) ''اهل دريغ ٠‏ ' لشكو' مناسب 5ر است ‏ 


| فس (.11)اايى بي ثدارد 


0١ 
» يه ناوى كمفتاد م زمين#«»  معثير بر سر و بر تنى أ د مين‎ 
شنيهد م سيه يكا م* أى جا بما نى شب و ووذ خون عدو همى فشاند‎ 
جر بعذشت يك ماكء رام تلنى قورى آمد از ناو ترف تزى‎ 
افرستاى أآنكه وسوك سه جار همه عاقل و زيركا و هوشهار‎ 
يذيرفت از عاجؤى ييل و مال به خدست كمربست بي قيل وقال‎ 
لقا يل ا بقرنان 41 عقف ولك أرقن قوه ركو‎ 
سك مال با بيست وسه وند» يهل خروشان و جوشارتر از رود نيل‎ 
يعم خلعنت آنكاه: كوهرتعار قرسقادهة بر وى درون حصار‎ 
به فرمانى شه وعدهةٌ حر داد در لطفا و أكرام بر وى كشاى‎ 
سجودش ككلائيد هم در حصار يهم سمت سرايردىة شيريار‎ 
وز أىجا 20 دكر كشمت باز به حضرت بييوست با برك و ساز‎ 
جو شه ديك رويس قوى كشت شان سه باوه به يكا روز خلعت بداد‎ 
سواز كه با أو دراى تركتاز كشيد نك زحمستا به 0" دواز‎ 
شه نامور هر ينح را نواخت‎ 


زارأة كرم برك هر يكا بساحت 


و سيدنى توغى باو دوم دو هغل وستناى 


جوزسن ماجرا كشت روزى سه جار ايم فتن زاى از وروذثار 


همان ترفى شوم ب با سكعان دكوباوة ]مد ب همد و سكان 
بسي دادذواهانى [أقصال هند ورسيده بر ايواى داوام هند 


شمهلشه جو بشلميد ترغعغى وسيد ز دهلى دكربارة لشعر كشيهد 


يق '' آدمى مئاسب أست . ١‏ در فسطءٌ (.1) ايبى يهن ديش از ببى ما تبل أمدة أست ‏ 


ته اشكركةه أفازكردى 
افواسم اطراف 


برأورد كوه به كرد حصار 


حخص.ر. 
طلب كرد و 


دك 


برآ مد غبار ى2» ز قفرقد كذشالت 


روز كين جرح فتخنه نواز 
ف الخورو و متافق زاون نذا 
فروشست كرد و برآمد خخروش 
همان فتذه ترغى علم برفراش_ت 
همان تعبيهة ديد هرسو دوسسلت 
جو موث سهه رأ درامكد ند يد 
بسم حيهله انكيهت أن نابكار 
شه هنك رأ ديد بر جام خويش 
بعرده يعم ماه آىجا مقام 
يس ازيك مهس أن سك خام خوار 
همى وفمتا شرمنكدة زس بوم و بر 
شنيدم كه أن فخنه در هردو بار 
زدابود لاقم كه با اين سماك 
جو ضبطش شود ملكا هلد وسكان 


كشك هنك وأ نر حكم مغل 


9م 


همان اولهن تعبيهة سازكرد 


جو قافم ‏ به ييرا من دوذكاد 


يعد شعل»ه از قاف بركرتى 


جهان قاف تا قاف تاوريكا كشت 


باز 
يعد لشكر فعنه ‏ شد أشكار 
مغل هو زدء عالم آمد به جوش 
زمان نظر سونٌ دهلى كماشيت 
كه بودست أنجا به باو نخست 
يكن دزائرك كرد كشيد 
كه لشعر كذاونى يناه حصار 


د هلى 


نمى جنبد از كرك ماوالكم خويصس 
هم أ خر جو كمديد تك بيهر كام 
از آىجا سيهراند نومهدوار 
سارم بر كتف دسغخها بر كبر 
به ييصش شه خود درأن روزكار 
بكير د 


كاك مو ع بوم در 


همه هند با تت كا 5 
بو سغان 


جو نومهد شد زيسس غرض هردو بار 


درين مرغزار 


م 


- 


و شكستى بتخا نةٌ 5 به يه لال راك بالدصيةة 


دكربارك» ياه 


بفرموى تا 


جون هنك وستان 


“هر سرم با سياه 


راد وا 
بلال 
كشد 


وزاىييس 
يه 


ملك تاق 
'رانك سيه رأ به قصد 
“ازان جام سر سو معبر 
'جو اقلهم معبر بيعيرد 


شنيد م دراآان ملك بتكانه آايست 


تمام 


قد يم 
'ز زرهائل خالص ز سر تا به سر 


“بر أوردة هند وان 


زرا 9 ع دق 5 
'مرصعم دوونشضش ز در خوشاب 
ده 
'لمونه ز كلؤاو شداد عاد 


' بنا يس تهى ازكل و جوب و خشت 
فرض جون دران كشوراى سرفراز 
*كنى اول أن خانه برت خراب 
' بكهرى أنجا كا ما ر 


'بس يمل يابى ددآن بوم و بر 


أز زد 


يداي" ماين 
'” كن |اختع * 


”ارا و ضاحي وبخداولت ‏ 


و"آب 


آمدة اسث' درست “ثيى ثياين . 


46 


بشى فارغ از زحصست 6اقران 


بكعير د سو ثم كشور حويشس وأسء 


بغرموى | صندار> فرمان روا 
كند كشورش را همه يايمال 
يعم تينم كشوركشا بركشد 
به اصلاح كارش يذيرد تمام 


كه وصفصش بكهر كشور افسانه ايست 


كه بودند در دين كود مسكاقهم 


عمارت درو كردة ديوار و ددر 
معلى برونص ز لعل مضاب» 
شك 5 ملجا و معبك أ بلا د 


ب د نيا شدهة هلدوان وا بيشست 
نهفستين نهى 3 سنمك در ترككار 
يسن أنىكه نهى 3 سنت اندو ديار 


كلى جملة وا باو ازان سوبو زر 


أنجه در كتنب لغ مثل برهان قاطع و غير أن ' مذاب "' بكا معلى 


وو ع 66٠‏ 
مد 


د الفاظٍ ات بلا معلى 
وأيى لغنا كه 


ا 
با معنى '' درخشندكى '' ياشى ‏ 


مركب است از ”مذ و 'آب' معلى دهد '' دارا آب ' يعثى " آبدار “ 


و 


يس أن كه برانئى أز أن جا سيا 


شنيهدم_ مالك نابا كامداو 


وز آنىجا درأامد به حك بلال 


بلال 


درآامد 


ببردلك | نزد 
رار اه 


”برآورد كرد از ديار و دمن 


ايبن خبر 

أهرمنان 
5 

شنيدم جو اين قصه بشنيد رأ 
”به هر سو كه تازى خرابى كنن 
قر ديم أن راك نه لى تانى ! 
“7 هلهرى كه ب سك هند و سعانى 
”سان وام لخرشيدقر رامديو 
”برس طائفه بس نيامد به جلف 
”كر [يدون كه تايم سرس زين كرو 
” همان به كه سر دور اطاعهصت لهم 
“به زر واخرم كشور خويص (أ 


“0ك 


سوار و بيادة داشت . 
هه 


وم 


عزيست كلى جانلب تضتلاءء, 
جو بشنيد فرمايهش شبريار 
به يكا جهال»ه بعتذشت از ديوكهر 
همى كرف سرحك او يايمال 
كه ”تركان وسيدنكد با كر و فر 
همه شرزةكيران و شيرةفعئان 
بلاد دارالمحن » 
به دل كفنتء ””آاين لشكير دزكشام 


هه 


تو شك جملكى 


به بازبى صفا هندوان بشعذكى 
مر اسن قوم را ييص نامك به جنكف 
جو بركشت أآزين قوم كميرد جان 
كه بودسست در ملكا مرهتهم لخديو 
به خدمت درأورد سر يإدورنلىف 
نقابد يعلد برف كه بار كوه 
به ماك كه كردند راضى» دهم 


ال ال د لل 1 ا 
| ''راث نك لى تلقف 2 لقب يرتاب ردر ديو رام ارنكل يود كك لشكر_ مشتيل بر نه لى 


متعيد على تبريزى در '' فرهتف لوبهار' معلى '' أرويش 2 و" برويش 2 ح ' بريان و برشنم 


و درشتى و تقصهر و فراموشى و بيكارى و مبيلى و تأيلى '' آوردة أسست . 
هيجو اروز و روش'' "روزت و روشن ‏ و 


و در ديكر كتب 


ول كما مىشود كلا برويز و ورويش” نيز 


درويز و درريش” ازا يمف اصل 


ويف سرجشيك أنه - وهم در اينجا از قرا معلوم مى شود كنا عصامى 'ترويش2 را 
بلا معلى '” برويؤ ' آوردة است كا ' منصور و مظفر و دزيؤ و كرامى' مى ياشد ‏ 





دكر روز كين كنتبد فتخلهزال 
بس خدمتى يهش كرده بلال 
رواى: شد سول نا ثمب خاص شا 5 


جو ديدش ملكانائشب سرفراز 


"05 


به صف يرسض و عذر بنوا ختس 
يكم خلعت اودأ 


شك از جهرة روز يرد«كشا 
جه اسب و جه كوهرء جه ييل و جه مال 
اثنات واس 


ببو سجد يايس در 


كه دشسن شكن بود و مهمان نواز 
بعرد هصن بسم وعدها شا نكام 


كرانمايه داى 


بيو سدق بلاك' وأ نهو و سيذى'؛ بو ملى ناثب 
و رهبرى معببر كردن 


يس از هفعة كفخض أن كامران 
” تو هون أز ذل وجان ششدى يار مان 
” كنون بشنو أ فضر هخ وو سكان 
“اكه اين بار همراة لشعر شوى 
“كنى لشعر شاءط ورا رهبرى 
”كه أكه نكعيرددى كس از اهل داك 
به سمع بلال آين سخمن جون رسيك 
يذيرفت قرمانى شاة جهان 


د كر 


ب4 ووز 


وروأ ن كرد د 


كه 2 فر داعام همد و سكان 
دل و جانٍ تو باد عشر تك كران 
جنينى أسرت فرماننى شاة جهان 


-02- 


زنى كو س و در سمت معبو شوى 
» 242 
به راص سيه را به معبر بررى 


2ه 


كشك ناكيان سر يبه معبر سياك 


لاثمب يادشا: 


| در فسضة (.1) ايى بهت يجش از بيت ما تبل آمدة است . 


د 2م 


سممثكا معبر سياط 


س ( س 


غدو كردن اباجى مغل ئ ملى نائب كد حد ود معبر 
وااسير سان ١‏ 


شلهدم جو أن ناشب كامران 


برو نامزدى كشتحةه مردان كار 
جو بهرام كبره جو قتله نهنىف 
اباجى مغل نيز در لشعرش 
به هر روز ازين يلس مرد كزين 
يعمد ييص رفسل براتل | خبر 
ببردى آبا خود يكل ترجمان 
زنهاو خوار 
ز لشعر آبا فوج خود شك جدا 


به دل كفت>2 ”بر رائل معبر روم 


اباجى همان مرد 


”از افوايج تراص كويم خبر 
” شبيضذون در افواج تركان زنم 
وزانى يس همان ترجمان را بخواند 
بدو كفس #إى. ياكوم توتميان 


”يك امروز با ما بعينى رهبرى 


” بى يشان به تركهب معبر | بوه | 


”بريدصش سو كشورآرام خويصس 





روانشد به فرمانى شاه جهان 
ز درلاة أن خسرو 'امعار 
جو متحنود و سربتة» باهوش و هنى 
به قرمانى شه بود فرمان برش 
كو قي “كرود زواانالي بكرن دون 
بهاورد > 


اخبار هر خهر و شر 
كه واقفا بدى دو تسامى زبان 
جو شد اتويت اندران دوزكادر 
يعد غدرى انعيهضت اين يونا 
برو از دل و جان موافق شوم 
بضواهم سياه آزان بوم و بر 
سر نائمب شه به خا افكنم” 
كه از لشعكر اورا برابر برانك 
زبانها ترا جملءم تصحت اللسان 
لشكر معبرى 
كه اين ترك شك با شما مهرجو» 


جو بيدا شود 


مزاحخيص بعوييد با رانم خويص » 
كذشت أز سيه جنك فرسثم زمهن 


| بك تركيب معبر -- يك زبان معير - 


رفو فون و وهاه ااه اخافيسه 
دراى حال بر سينة ترجيان 
همان لحظة أن ترجبان جان يداد 
سوم ووز از أنجا سراسيمهوار 
ماك نائب أى ماجرا جون شليد 
فرض هون ملكاناثب هوشيلد 
أذ أى جا ب ] قطاع معبر بقاحخكت 
همىوفت شادان يه خوباخترى 
دكر روز دو ملكا معبر وسيك 
به بعضانة 
كه 


ددر د رامد ليكتسسعتك 


وزاىيس بكنت» ””آتشم دو زلند 
جو زان كأ فارغ شد أن مرد راد 


همه خلق اطراف از بهم و هول 


شلجيدم 4 معبر دران ووزكار 
دذو ينج كس بوك فرمان روأ 
بؤاده و يكا مادر و يكا يدر 


جو ديدند تركا أتشم برفروحخت 
زنى و بِحِه هندوان برده شد 
نك يك نلك حود وا عكر ا وزأر 


1-2 


يذخ 


كروي هنود أز كمون كا "ا خاسست 


يعد تير أمك ز هندنى كمان 
به فويم اباجى شعست فحخادن 
بيبوست در لشعر أن ابكار 
كرفت و جو دزدآن به سلعش كشيد 
اباجى غداو و| كرت ينى 
علمهاث 1 
بلادش كمربسنخه | در رهبررى 


به واه كه هركز كس أن ر"* نين 


اسلام برفرا كت 


بدان ا بود حم حكسرو دو سرت 
بيكمر أن مد 
بنياد 


در اطراف أن ملكا دسكتم نهان 


2 اورا به ذف سسب 


: ديواوها بركلند» 
يله جستا در كوين و بهردهول 
نبودسسرت در ضبط يكا شهريار 
كه خوائند ينيم ينديه أن قوم را 
يلي يعد كر 
همه كشور و ملك و بتكانه سوخت 


رضاجوى هر م 
همة خلق أسدوذنة آزوده فد 
نهادنك هر ينبم سر در قرار 


كور » 


درآيد به نالاه دو 


8" 

* بيا بك دران ملى سوق سيت ز هيبت حون أفتد عدو در شكست 
جه بازد دراى ملك اهل سياه خصوصاً كشيده بسم رن وأ" 
شليدم ز ييلانى جون كوهسار كرفتكد هقفصد_ درآن دروزكاد 
به زر باو كردندك أن جمله را بعتشعذدد آز أنجا عزيست كرا 
همى رانك لشكر سونُ تخضصت كاه به هر روز نقصان همى كشت راك 
جو بسهار كهسار وهامو بريد يس ازشص مهس سربه دهلى كشين 
فورض جون ملكا ناب سرفراز به حضرت دوآمد به صى عو و ناز 
وسانيد بر شه بس ييل و مال به يابوس شه برد وراش يلال 
ينكين شه بكو كل نافولى اتن ملكة املسس كان واد 
بال سوإفراز وا كفمت شاه كه رهبر همى بود ييشن سماة 
]با خلعت خاص جترص دهند كلا # كها لى به | فرقشس نهنك 
بدو تلعة ىه لكا إانعام داد بسم وعدهايص به إكرام داد 

وزانىيس روار كرد در كشورشص 

بدو داد إنعام بوم و برش 


در باب مغلان و كشتى أيشان تمام 
يس آركه اياج غداو و1 سر از تن ينرمود كردن جدا 
شليدم مغل اندران وروزار ‏ به حضرت قزون بود از ده هزار 
جو خون اباجى به كل ريختلد | مغل فدور با شاه الميختزدى 


بكنتندء ‏ “شه بامداد يكا»ه' به ففلت درايك جو در سيرلاه 


١ 


* در فسغغة (.1) أي بهت موجود يست 
| لسلطءٌ .1( ثيام ” ثىارد : ' بامدادان يكام ” خو شر مى نايد 1 


”به خاف افكنيم اقشسرش تاكهان 
”يم مرد را يادشاهى (لهيم 
ازنيسشسن حال بر خسرو نامور 
دكر روز جون شاه هشيار شد 
بفرسمود2, ”بر مقطع هر ديار 
”كه اندر فلان روز هر جا مغل 
أن ميعاد 
افونا مقا بف وان وا ا 
به يكا روز جسله مغل كشته كشت 


ج دوز امد قراز 


بك جون ز موران يي لشعر ل 
از ايشان يسم نيص ناكه زند 
جو بر مرد خشمأور و كرمكين 
زنك دست وا لجان كلك جمله مور 
وك مرد ره كرجه از نيص مار 
نخواهد كه دردىم رسك ماو رأ 
تو كر هستى أ رأكدرو هوشهار 
اندرين كاروان 
جو ماران ممن عادت كزروى 
به دست أنجه دارى درين رة يهاش 
ازان مستى ار يكادم أثى يه هو 
“بها ساقها تازه كن بانم جان 


“جنان مسسنت كن كز يسمن و يسار 


جو موران مرو 


ل 


شود ملك ما ملكا هندوسغان 
يع حخر بر تارك أو نههم” 
رسانيد يكا نيكاخواه خبر 
نهانى به تدبهر أن كار شين 
نويساك فرما د تمهريار 
بكيرند و برنن سرهائ كل 
كشيدنلى خنجر عوانانى راز 
يكايك مم 


از 


اورا بريدند سم 
به هر شهر بس خون ناحق كذ شت 
يال خشمأاوره 
همه لشكغر خويصض رأ رةه ؤنكد 
رسد درد اآزآن نيص بي اكبين 
جنينى اسات أيهن اصحاب زور 
جو مار بييجد به ليل و نهار 
5 نهسشس >9 #2 
درسن (ر" رها كن و مور و مار 
يلم توشهة هر روز بسعه ميان 


كزين هردو خصلت يشيبان شوى 


نداود ووأ 


سب و وروز مستا خهالات باص 
همىكو _ هر لحظه با صد خروشس 
ز حرب جب و راسخم وازهان 
نانك مسرا قرق لهل و نهار» 


] ه٠‎ > 


مخا قب سلطاى علاء أ لىيى طاب موقن 5 


كن +111 4ن القتوسع اك عر 
درأود بسو رق تان ددر كمندك 
بع جابكا سر جابكانى بشعند 


بعابند شاهان ز يوبى زنصس 


) 
هو عنقا بخوا هد 1و ب دام 
و ليكمن 


علاءا لدين أن خسرو كامهاب 


محمد شهشس خوانده كيعى به نام 
به نامش روآن سعةٌ خسروى 
عجسب سكةه بر 5 شاهى زدة5 
كر در سكها بلكخرى 


دران بسيسرمت قدا ل يه أو بود شا 5 


أ مروز 


بة هلد وسكان يوون ببهئى نتنهست 
به عبد مغل هفت بار أب سنك 
شنيدم ز يهران كه هرهفت بار 
مغل زس بر و بوم كاصسم تهافت 


براوود بر كرد د هاى حصا ر 


5 فسضة .84 3 بايدار ** 9 


در همه 


بود كاوها كا ماو 


هيه سركشان ر! كلد يا يلك 
سمو أسمان أيد اندر زمهن 
به حوبكازئنى ضبط عالم كنك 
به اقسون أسهر آيد [آهرمنصس 
بوك قاف تا قاف دهرص غلام 
نحيزد دكر در جهان عجوس 
يى بود آن شاه را همعنان 
كه اسعندر ثانيصشس بد خطاب 
شه عاد لص كفته عالم تمام 
ختم كشعخه جهان يهلوى 
ندارد ببججر مير او بوترىى 


2 


دم ك5 


همو تيغ دو أب دريا 5206 
كذدشت از يك قتصدٍ قلهمٍ هند 
: 
كهسم سر به 
حصارى كه نامحصرصض بامدار» 


اا 0ك 


قائم زى واكه بتافمت 


ول" تامار“ سابب .من البايد .. 


(ءه”م 
براند ارء برا فرق النوتهان كه فرق أززن ودخت كمبود شان 
مر أن قوم را اهل هندوستان ‏ بتهواللكى “بوره»ا يه ملدى زيان 
به عهن خود أن شاه اهل بهشصت- تهى كرد عالم ازان قوم زشست 
كس كوا به دوورض بخوردى شراب< شد كان ومانص سراسر خراب 
به عهدش جهان جملء أسودة بون كبيس كم بجز فتله فرسودة يود 
ورا مهد آن #امهاب كلاب و عسللى بون هرترع آب 
به عهدش كسم جز غم دين نظورن به دووصش كس از غم شكايت نكرد 
غم خدق مى خوود تا زندهة بون و شاهان همو كول عصمست ربوك 
فرض حون همي شاه فيروزفن )- كم بود ست دين يزور و دون شكين 
بشضى فارغ از كشتنٍ كاقران حريمى شساندهش به ونن سات 
كضاوك: ينا "كر اهو “سيوف كوو ادل آنجا يى قصر شاه 
خورنق مر آن قصر وا بوى نام به ييرامنص كرده حصل تمام 
جو در عهد أو كس كورسذء نمانك 


همان خص.ى. د نام “سهرى » بخواند 


علاء أ لك ببى و نامؤد كودى ملف نا نكا د د دفع أ يشان 


دراىن قصر يكا روز بارس بداد ‏ دو لطفا بر شهر و كشور كشان 


م 


هى كرد عيشي دوران باركاه به ييشصن كبربسخه اهل كلاه 
ل الو سك ان دلشن سان سما 


١‏ رما بانى موحدة يك 1 عار زدة) قوس أسمت كت أكنون يك هد وستان نهر 
0 خود را بوهرك ' مى خوائد ' وجي آى ' بواهير' مى آره - 


دران خرمى عالم فكآلمهةنى وسرت 


به ييمانة نوش زهر ‏ فكلن 
شنهدم يكم ييل آمد شتاب 
بعفكاء ”علىبيكا و ترتاكا هم 


” خروشان كذش خند از أب سند 
”بجز شاه كس نيست فريادرس 
اكر 
همآخر شليدم به يايان كار 


زين كبر خكسرو باخبر 


لمن مردم اندو ججهان ا بود 
بود ا درس كل سكعو نت يذير 
و لمكن 


زند أدمى لاف دانضصش بسسم 


نداند سرانجام كر 


بها ساقيا جام صاقى بهار 


لور 


بو آى سان كه هموارة أيين اوست 
به دارالامان بانك قهرى فكلى 


بغاليده ‏ ييصر ‏ شه 'كمهاب 


ز اردون كشيذند ايدر حشم 
زدنكد أتشى_ دو نواحى هلد 
كه ملصور خويست و حرم نفسس» 
درم شن كه وو ملعقن. افعق «ضرو 
كل ميص بشعفت ازان خارخار 


كه [سودة و لاه شيدا بود 


ز امهد و بيسمسص بود ناكزير 
هوشهار 
زدانك ‏ كس 


اكرجه بود زيركا و 


خد| آنجه داند 
ما جام قافن * كم دوفن > فوونسيك 


كه دردش نباشد در انجام كار 


جنانم بكنى كز بهشلت و جيم 


انق إموا: .جا ٠‏ امونة. و دم 


مضا .ا كوىى ملى نانى با على بيىف 
وترتاى و فيروزى ياختى أو 


ا زازكف 


2 


حهله بيهرون برد 


بغر موك نامور 


“”زنلد كوسم و 


امد اندو 


كه فوج مغل 


كه بودسرتف سرلشكر م ست سر 


ديار 


”جو بهرام كبرة يلم سرفراز 
“جو تملى و جو تغاق و قرمشى 
” ببتدد درأن 5 خويس را 
”جو مرداآن كند قصى فوج مغل 
”“دلص كر كشد بر نواهاك 


ا وا كلد جامه و لود جام 


دوت 


و 


“شب وروز باشد جو مرداآن كار 


غرض جون قراوان دلش دان شاه 


علعة ذا نود احريكة. ميم 
سيهرانده از حفضرت شبريار 
4 ها نسي سر ساو » جون دررسيد 
شليدم | ملكانانكا نامور 
يكايكا به افواج كافر بخاخت 


زمانى مغل كرد اجا دونكف 
برامد ز شمشيرها ” جاف جاىف» 
درفشيدن- تيغم أندر غبار 
از آواز كوس و ترئف كمان 
يعر تهره جنم درانجا كشت 


ملى نانك بندهُعه خاص شاه 


انيار نقد و “قوع اوعفرا ووز 


“آل بندةٌ '' مناسب مى لماي . 


عر 


جو متحيود سريتة كهنهكراز 
جو تولف جو قتله به صد دل خوشمى 
كه راند صفا خصم بدكيص رأ 
خورد خون دشن به تعويض مل 
كضايد ز ركهاثل بدخواه رود 
للد كرا ل ل ورف مرا 
قوى خاطر و خوشدل و هوشهار» 
كر افزون سياك 
كه بودستا د( اسخترةا 
همى راند لشعر يلم 
سياه مغلى كشت ناكه يديد 


بدو نامؤنى 
صفكد رى 


#رزار 


جو باز كه يابىه دل شهر نر 
صفا قللسب وا جمل»ه يامال ساحخت 
نهادة يلان أز دو سو سرايه جلف 
اجل دادة هرسو ندال هلا 


جو روخشيدنٍ برق شبهاتٌ تار 


صدا خاسات إز كنيد أسمان 
بعنتا كمه ”يعباره جذبىك سياة 


بعازند يكعبارة يران و بور” 


به قلمب مغل داآد يكسر عنان 


اس 


على بيك شهمزادة أي كروك 
دكر سركص جيره ترتاكا يل 
ستادندك آىجا جو مردان كار 
جهو نتدى ينين هنديان رأ دويد 
خونى مغل 


براندند جول ز 
على بيك و 
سهاة 


هؤاوى نا ص زندكة شد د ستكيم 


مغل جمله شد يسهر 
شنيدم از اسهان ملىف تار 
جو نانف دران جنك فيروز شك 
ببسكته علىبيكها و ترتاكا (أ 
روانكرد در حضرت شهريار 
جو بشليد أن كحسرو كامران 


َه 


دوامك همان نانىف نامور 
شنيدم كه بر تخت زر بار عام 
سعخادنك دو باو اصحاب بار 
درامد همان نانى شهرمرد 
ببوسيهد از دورو شه را بساط 
همان هردو سولشعران مغل 
هزارى دو سه مرك افواج شان 
هه غرق آهن ز سر تا به يا 


دكر جند كردون ؤز سر كرد» بار 


كه بودسست با حتزم و قر و شكوه 
كه در عكمس تيغصس تسود اجل 
سراسر شى افواج شان در فرار 
صفا هند شمشير هندى كشيد 
بر آن جو هم از كشتعان كشت يل 
كه بودنك هر دو سي را أسميهر 


كروص 


سران و١|‏ بريدنك سم 
فتانىه به دسست سهه سىهزار 
مه رايقص فالمافروز شمى 
دوم ووز ازان نغز و فرخذىه جا 
نه تنبا كه يا لشكرم كامكار 
كه فوحص طفر يافت بر د شيئان 
به نوويكا دورلاه شه با ظفض 
ز شادى بدذداد أن شه شادكام 
شك آأراسته از يمينى و يسار 
ابا سرفرازانى ‏ يضته نبرد 
جو شه ديد رويص شن اندر نشاط 
به ييص شه آورد با بنك و غل 
كه بعيرفت دو وقمت تاراجر شان 
بياورد 


كه تنهال شان ريضت در كارزار 


ب بلد در بارجا» 


بس ركه وا زين و اسبب و لكام 
كه از بلحه خصم 'ا# شعست 
كشيد5 


يكا يكا دران باوكاة 


جو فارغ شد از شكر يزدان ياك 
بفرمودف يس 2 ” بند يان مغل 
سيارئد دسنت عوائان مهار 
”به تشهير در شهر شان |(١‏ برند 
بعفعاء 


وغوه 


ذ سرهاك أين مد يران 
ز درواز»ه يكا تهر يرتاب وار 
يس أىكه على بيكا و ترتاف وأ 
كن لني - عرد قا و عاك لقانت 
شنيدم ازانيس كه آن شاك راد 
بعنتاء 


به دولا خدصست كنذزد 


به هريكا كليزان هلدى بلاد 
جه نان و جه جامهء جه نقل و شراب 
يعي ورور ترتاكا بعد از دو ماد 
جو شد مسعء كفعاء ” سهاهم كجا ؟ 


جو بشليد شه»ء شك برو بدكبان 


٠6 


كنيز 


بهامد يان سسيية و به دست 


فؤزونه يسسم أذ و غلام 


بسم شكر ايزد همىكفتا شا 
كه افروخت تهره تن از جان ياف 
بر أشعر نشاندند بربند غل ! 


مذادى كذان 


أذ در شهريار 


جو تشهير شد جمله رأ سر برند» 
كه أورد نانك جهان و جهان 


براوند بو عروثر حصار » 


هبان دم بفرمونى > قرمان روا 
نهند 


رها كرد شان وا 9 خلعت بذداد 


دل از دعوش سوكشى بشعننك» 
مقافي ايقوسوة. فسان ين راق 
همىداد شان خسرو كمهاب 
شرابي همى خوردن بز مكا "ا 
جه شد اسبب و تركش » كلاهم كجا ؟ » 


بكعفتش كه ريزلكد خون در زمان 


دد 


على بيك را هم يس ازيك دو سال 
ز خبث درونه هلى ! كشت حال 


' "“اتشائشس با بئدى و غل' مى يايد . 
| '” هيهن ' مقاب أسسس . 
3-خ]1 


اعم سا 


جر 


قصةٌ طبيب بان و منتبه شداى 
سلطان علاءالدينى و دن( (استى كو ششق كردن 


شنيد م" طبيبسي آبناثل هلد 
به كر طب أن هندوئم هوشهار 
مكر ساكن موضع برن بوك 
علارج البكعردس 
معاشص 
شبم خنتديود أن طبيب كزين 
للك مك 
بدان تا كنك 


از 


براي خد ١‏ 


بيرداخ3ق 


از زراعت 
0 بهبهيكين همان شماه أهرمتان 


فرض جوركه إهرمنان مهيب 


قوم 


بعردنك بيدارشص أركه و خواب 
شلهدم جو بهودار شد 5 طبهب 
حصارى عجب ديد ميذاآاساس 
به حيرت شد آاز ييعر أن كرو 
كسس ييلتنى 
كس شير هيت وك شاعدار 


بهبهيكهمى نشسته به يكا تضصستا زر 


أدمى صوررات و 


طبيهيب اس جنين مجلس جو بديد 


به دل كفت» ”اين خواب أهر من است 


كه دور نبض و قارورثا بك دل يسذد 


ياه مده الناوان:” روز »ر 
به كار مريضان مدد مىنمون 
تمشت ذا هركس تنانما 
ينهد دردملنداىن دوا ساتختتم 


كه بعمرفت مهدض هوا اآز زمهن 
يعم بردنصشس بسته أن شب مهان 
زا مر بهبهيكين بسا زد 
مكعر بود علق 

به لنك بيرد لك ههد ‏ طبهب 
ببردنكد ييصشس بهبهيعمن شخاب 
عج بكرد ازان خاق و شهر مجيب 


درو ساكنى أهرمناى بيتهاس 


دوأ 


دلصش أمد از روم شان دو ستو 

كسس #اوديدار و عفريت فنى 
إى 

كسس اوزدهابيييكمر و فول سار 


جب و واسست أن قوم بسته كمر 
جو بيار أه نبانى كشيد 


”جه روزاست ييص أمد |مشب مرا 
طبيمب اندرين بود كاهر مذان 
كه ”هانء» أي طبيب مبارك ا قدم 
”يون دان كه لنكاست اين خوش حصار 
“هو عيماق. عنو. ا زفرهاتن. ما 
”ساد م يديك أمك اندرو مسام 
” بس حيله كرديم و تدبهر هم 
”ترا خاص ا مرد صا حب هلر 
”شباشب ز بهر تو»ه أورد"ايم 
”كتون بهر اين رام كردن فراز 
جز ين قصه بشديه ( أيشان طبيب 
جو بس ديد :يود سيت سود و زيان 
فراهم شك و كفت شان را جواب 
”بععوييد ‏ كز بيهر فرمان روا 
“بدان تا غذاثٌ كه دارد مدام 
” جو از أكل و شربص بيرم قهاس 
” وزانيسن: ‏ توالم: كه فوضباق. كلم 
شنيد م همان 


طعاص كه معهبود ‏ يرهيز بود 
ز يضته برننم أخرىم جند بر 


. يك مهن تو“ ملاسب اسه‎ ”' ٠ 
”ا خى جند زأجار ' مناسب مىثبايد‎ | 


/ا .هآ 


مد د 0-0 


جه خواب است كه بكرفست ازوتب مرا» 


مكعرى از تماشال ديوان درم 
بهبهيكمن درين شهر شد شهريار 
بكر درد يهدا شدشن بددوا 


بشوريك خونص به هر صبمص و شام 
نشد يك 55 هم ازان درد كم 
بهر علاجش درين بوم وبر 


از أوودنت زحيحل بردةايم 
يدان سان يه دانى علا جبس بساز» 
شك أشنته 


و دليريشان طبهب 
كذشته برو كرم و سرد جهان 
كه ” خوانيد سالا رخوان را شخاب 
بمارد ا<ورشهام 
كزد بيس من ختريج أن ر! قمام 


توانم كه كردم طبيعت شناس 


ممعهو 3ل وا 


يكم دقع اين دود دزمان كنم » 


به هرسو دويدند شور[فكنان 


به يمص بهبهيكين كشيدند زون 


: ماهى دريا هؤاوى سه جار 
بديس آدمى كرده بريان دوست 
ز كوهانى ييلان بسس بابازن 
ز طاو و ز “أوميصش و از كوسيند 
» نهادند بيهص آهرمن أن را تمام 
جو هندو تاشالل يرهيز كرد 
به دل كفتىء2 ”إيدر جه سازم دوا 
“كر إيدون كه زين كار مذكعر شوم 
ديم حيله بايد درين كار كرى 
“”قياسى سه يرهيهز اين ديو را 
وزاريس رخأوود بر أهر من 
”كرفتم قهاسس هم از خوان تيو 
«اكر بايدت صححت يايدار 
«يم أركه تنها مضور همم جيز 
”سوم ختوردنى أدمى كن رها 
“دوا كه كنحم ترا 


“”وكر خود ازين هم نهابى همهفا 


آشكار 


جو أهرمن أين هر سه يرهيز نغز 


0 0 1 3 
“ابم سينى از ثرةٌ كوة رسمت ' مناسب مىثيايد - ياايى بيت را بدي طور هم مىثوان 
بس آدمى كردة بريان و رشت 


خوائك : 
آن قيام ” مى بايد : 
1 '' كن شد '' مناسبتر أست 5 


1ه”مر 


'' هوشوار ّ با '” يان دار : ماسب أسيس 5 


ز مهص و شتر بهص از د«هزار 
| بسسم تره اؤ سلى كوة دسمت 
هيضة شكن 
زدة تود" هرسوء» هه كويم كه جنلك]| 
به يكدم بخوردصشس بهبهيكهين تمام 
درآمد دلش زان تماشا به درت 


به جانل دواهات 


4 كردم ( ف سسيلتك شهاطون وها 
كه يابد رهاثى به تدبهر مرد 


بكوية “مو .اسع [وق نهد 41 
بعنتا كم 


| 


> مرد متجروح تن 


شدام أنه أ درث و دومان تو 
دار 


سه يرهيز هموارة برياى 


ز بسهار خوردنى بيرهمز نيز 


كه هسستا!ا 5كوشخص جمله عالت فوا 
سب و ووزاز جان و دل هوشيار و 


از خا نه آرم دوأا» 


بجر تو 
نيوشيد ازا مردى بيدارمغز 


بس سبيئى از انر كوة و دشبك م 





سه وروز برانكونه يرهيز كرى 
طبيب كزين را طللب كرد يهص 
وزان يس به صى لطف كفت » ”ا حكهم 
“كلون هرجه مطلوب دارى ز من 
”كه ريزم به دامانى تو ب خطر 
جو بشنيد أزاوى طبهب اين سمن 
مكر أن كه در خانة منى مرأ 
جو أهرمن اين قصة ازا وم شنون 
بعنعا كم ”1 لبكه جيز م بضخواه 
دكرباره كفختصس طبهيب كزين 
”به ودسث أست ملىكف قناعرت مرا 
”بدان جفت دايم زراعت كلم 
” جو صبرم فنزون أست و حرص اند ىاسست 
”» جوأ ين كمتر ]ست از تو مطلوب من 
شنهدم من از زمرةٌ باسعخان 
عجهب كرد أآزآان مرك هدك ووشيف 
جو هك همان همك الوكاة صرى 
بكنت أآركه أهرمنص2 ”اس حميم 
تى سوخقه ساختى 

أهرمنان كوش كن 


به كار زراعت هجو هستى مدام 


”دوا 


”ين يند 








9م 


شنهد م تنس كشت فارغ ز دود 
به تعظهم بلشانى بر تضت خويصس 
مرأ شد صححيم از تو شخص ستهم 
بهواهة ١ل‏ خرد ملد فر خلد 5 فى 
جه دار واجه كوهرء جه سوم واجه زر» 
بكفعاء ““ نضواهم زا تو هيم من 
وسانى به خوبى ازين زشت جا» 
شنيدم دكربارة جهدش نمون 
وزاىريس دوارشو ازين جايكاة» 
كه ”الى شاك ديوان رو زمين 
به خانىاست دو جفت زراعت مر 
هم أز حاصل أن قناعت كلم 
به نزدم زرو خاكف هردو يم أاست 
كز إيدر رسانى مرا دو وطنى» 
جو بشليد أهرمن أن داستان 
كه يكبارة دل از تمذا شكسات 
به اسباب فانى كم ألون ة كرى 
جو در رفعت همتى مستاتهم 
كلون دل ز يامزه يرداختى 
همان يند كم فرأادوش كن 


بعنى سعى روز و شب و صبص و شام 


رو 


صو يي ع اح جع ب و ع ل ل 


- ًّ 58 كبا‎ ٠ 
. ى مى شود ك5 آقلا ببق بعد أزيى يبت منقوه أسى‎ 


“كه أو كشع نا به وقت درو 
”يقن دان كه در اين جنيسن خر مف 
“به كلصي كه دست خها نت و سهد 
”برو دست أهرمنئان شد دراز 
شليد م جو أهرمن اين يند دان 
بعننا كه 


7 


سن مهوةٌ خوشكوار 
”ازين جا به بوم و بر خويصس بر 
”دو سه تضدص آركه به بان بكار 
” دوختصس برومند باشد مدام 
”بود ونك و بويصشس دل و جان قزاى 
” ز ما بر به ملكا خحود اين يادكار 
“جو مرد طبيبى به كار أيدت 
جو از دست أو مهو بستد طبهمب 
ييشصس به صد 5 كشت باز 
جو شسب بسسا بر جهرةٌ روزكار 
طبيب كزين خفت بر مهد خويصس 
أهرمنا نس جا 


2 


ربوك ند : 
نهان ند مهد شس دراآان جات جحسرت 
جو شد روز بهداو كشت أن طبيب 


نظر كرى اندو شبسعانى خويصس 


.اسم 


نيفد خياذنت درو نهم جو 


شيا طين درو كشت در ترك تاز» 
يكم مهولا دف سسثا خشردملنذد داد 
الى هوشيهار 


آبا نيعضواهاى خويشدت بضور 


ملما فع بسر داودى 


هر تضم كردد دوخت شكار 


نا :ناك 


تهى لبود كت 
كل و بارش أيد منافعكرام 


كه شد نادر اين تتححفه در هر ديار 


دوآن بوم و بر عزت افؤايدءت» 
عجب كرد ازان ميوة مرى غريمب 
به سو وثاق خود أمد فراز 
: ادن جادرى. زرنعار 
شنيد م جو ياس زا شب وفت بيهص 
وزاىبجا كوفتلد ‏ يكعسر هوأ 
جو دريافتندصش مقام از نهشان 
كز أنجا ربودنك بار تحسات 
سول ملكا حون هر يكل سر نهاد 
كه بودش ز هر علس اورا نصيب 


كه بودست د ران خانه يكف قرن بيش 


جو بشناختء بشعفت از خرمى 
يس آتباع و اطفال خود را بخواند 
جو بعد أز سه روزش بدهيدند شان 
به مسايكان أين ككايت رسيد 
مكير| بوك 
طبهب كزين 


زراعت كرى 


ولت 
اندران ووزكر 
همان يند أهرمنى آورد ياد 
جنان كرد كوشص كه يك دانه جر 
شنيدم همان قائل »ه هوشهار 
يه كشكفن: :مساحح كلان' ووسيه 
زا هر شاع صكد خوشه سر زد يرون 
عج ب كرد ازان كشات كاصمل وفا 
بيرسيد از وس كه 1 بضكت مذك 
”بكو راست تا خا كشت كه بهضت 
”كه در هيم وقتل به روك زمهن 
همان واستكاو از سر واستى 
بجز راسدت كفتنى كزيرى نديك 
جو ييشش بككدلفت أن همة سركا شت 
جو بشسليد ازو مردم هوشيار 


فرسقاد أن تتحفه را يهص شاه 


0ك 
سي 


٠‏ قائى 


"١١ 


بل عاشق مسعينى است أدمى! 
هه حال خود بيش ايشان براند 
به رويصش شده هر يكى جان فشان 
وزاىيس همه شهر و كشور شليك 
كه تخمريززى و كل يرورى 
جو زد دستا دو يهشةٌ كشت زاو 
دل اندو ششروع امانت نهاك 
تفاو نشى تا به وقنتا درو 
كه بودست بلهناس أن دوذزكاد 
كدت امل بديك 


وفال دران 
ز هر دانة 
بخواند أن كهسم صاحب كشت رأ 
به كشت جه اقبال سايه فكنى؟ 
دريس خاك تضم سعاىن كه ريهت؟ 
نديدسات مردي وفال جنيون!» 
كه كشقش برأصودة بر واستى 
همى كفت و اين قائل. مى شنيد 


وزانىيس دعا كفت و خاموش كشت 


عجب كرد أزان طرفة روزكاد 


طبهب كؤين ورفمتا دور تضدت اك 


صاحب مئتصيس أزْ مامورين مملكت كك فريضة اش در بيت ذيل يهان شدة أست ‏ 


ازأآن مهوه لأهرملصش داد:بود 
همان تهم را برد بر شا" راد 
سقانى و دعال شهنشه بكيفت 
همىكفت و شاة جهان مى شنيد 
عجب كرد آزان قضة شاء جهان 
نهانك 


”از اولاد او هم دران تضمتك؟ه 


كلا شرف بر سر أو 


همان تضم كنا كه كارنك زود 
جو شد كاشكةء2 أز يس جند "ا ه 
جو شه ديد أن ميوةٌ بس غريب 
وزاىريس شنيدم كه تا زندة بود 
يه حبة هم تفاوت تخواست 
ائر كر أن صدق در نرخها 
به عبدش بهاسود هر خاص و عام 
هم آخر جو زين كويكه بركذ شت 
عجب كيهان است صدق أ عزيؤ 
أزو حبة در كم | متحان 
راستى 
ازين بخص مارا جره كامل نصيب 


زا يكا شاع من كش هزارانهزار 


خدايا مرا هم بدس 





6 7و2 مخاسبي مى ثبايد . 


بك 


دو سه تضم بر مرد أزاد» بود 
زمون بوس ييشص نهاد 
همان سرك شست حون أن كه يكهفمت 


هم أآخر جِ قصة به يايان رسيكد 
وزاريس يعنعا جو كرآأكهان 
ازاىيس به دسخقص مثاك دهلى: 
تنضواهد كسم حصة يادشاء”»” 
كه [وصافقص از مرى بتهرد شلون 
بر داد و بردنكد در يمشر شاه 
دلش كشت شاهد به صدق طبيب 
به دقعم خيانت شروعى لمونى 
به عهدش همه سلكها كشت راست 
همه جيز رأ شد به عند بها 
دعاكوئ او كشته هر صبسص و شام 
-» وا همان صدق هيراه كشت 
كزو كننبجها كردد از يكا يشهز] 
آبا كوهها طرح كردن توان! 
كه داوم به دعواثل دسنس راستى 
ز صدقم بكردآان جو كشت طيهب 


مدام از خرد هري باردار 


تو شام مرادم ببحى بارودر 


اليس 


كه لي شركتا ديو كارم زمهن 


خورم بر ازين كلشن يوقيل و قال١‏ 


كه زحدت ببردم دريى خشكاسال 


ذكر مجلس كردى سلطان علاء لد يى 
و برانداختى شراب و شرابخانها 


شنيدم يكل روز شاه كريم 
حر يفان طلاب كرد يس يكابهيك 


جو أن جاشلى كير شهرين جواب 
3-9 قهران شورافكى و ديوبنكد 
د كر 


حريناى ‏ متحرم 


سرفرازان إقلهمداد 
دران بز م كاه 
ن“شغستتلد 


در يهصس شه باادب 


همى كشت خوش جام كيفهسروى 
اهل نظر 


سرود] 


46 به 


نوائلى 


مد 


نوا كه مطرب براود به ذوق 


فرض اندوان بزمكه يي دولك 


جو خر شيد ددر دامنى با خكر 


' ” كلشن قيل و قال" مى بايد . 
1-14 


بيهاراسستا بزصم هو باغ نعهم 
جم ع يغان خانى و جو قيهربف 
كص آمد خداوندزادىه خطاب 
كه بوددسيرت كردن كش هو شضملك 
كه بن مريعم محرم شهريار 


به فرمانى أن شاه كيتى يناد 


خروشسم برآأمد ز اهل طرب 
همى د أد ددر كبن را نوى 
هنى د اد أز عالم جان حبر 


- 


دممه عش قأميز أمد سرود] 
ز سوزهى وسد دود بر أسمان! 
جه ناقء خوش إست أن به صهبا لم شوق !| 
همى كشت ساغر بر اهن جلىف 


مل لعل مىكشت دور جام زر 


ذ ا لخرون درامد دران بزمكة 


دعا كنك 59 شه و ز مون بوسة داد 
بعنعا كدء “شاها مك خوشكوار 


”وك جا ثى نقل اندوين داورى 


”مدبادى|ا ضعهفض به ذورورت هلاكف 

“”شليدىم كه أمروز دو مندةٌ 
مت 

” يعم غيلءة اق كسرو كامران 


”كه از غايت قححط و م سال 
شخيد م جو شه أين ككايت شزيد 
جنان زين خبر شد درونص خراب 
بكفقا كه ”صكد والك بر عيش من 
”هنان برد از واه أهرمنم 
”“ازين مستهم شد جهان خراب 
بعفت اين و زد كريث ها ها 


يس آركه بتعنعاء 


د “قدح بش رلك 
“كه هركو درين دور نوشك شراب 


وزاىر يس طلبكرد مردان كار 


يعيفتا 4 كر درون خشك سال 
“كشايند البارهاتثض | حبوب 
”فروشلك فله به نرخ قديم 


#يراوند هر ماكر دا 4 داو 


لم 


يس أنكه زبان باادب بركشان 


كوارنده بالىدت بسسما ووزكار! 


همان به غم زيردستان خورى 


زمهن باد از جرعهريو تو ياك 
به عبدت كه حق را كزين بلدةٌ 
ونان كسيف اندو مرو مان 


شد آنى جا ضعيفض دو سه يايمال» 
شك افسرده2 دسل ز سافر كشهد 
كه آمد قرو از سر شه شراب 
كه فافل شدم از ديار و دمنى! 
كله زى آتصش ايام در خرمنم| 
ندانم جه كويم به قفرد| جواب!» 
شك از فغفلت خودى ندامتكرالن 
ميضما نها 
بكويند بانك مهابت 


شود خان ومانش سراسر خراب» 


ا تشس د رزنندك 


ب 


زثان 


هوشيهار 
ا 

ى هال 
به هر صبتحدم تا به وقنتا فروب 


كبن مسختقيم 


وسانئند خس نه دلان 


كه بوى نلك ددر دور أو 


بداونك | نرخ 
رأ » كام 


مر آىكه تاشب شود ز احتكار 


-- 


“فراخى برآوند و تلىمى برلك 


109857 هن وو .روقبع عروات 
”يس أن نرخكها جملء در بيس شا » 
”كروه كه فاقها سوكخةتذن 
”هم از مطبه خاص شفقت كثان 
شنيدم به ده ووزى أن سرفراز 
حجنيس آيد از خسروانى كريم 


عا لم حووند 


أذ 


نمم زيردسخان 
همة بم 
ده 


همك ذو 


6 


وعيمك 


حميتك 


بديى سان نمه سه د دروونلك 


بريدان بياوند حبوب 


ترع 


بعويند يكاديكا به هر 


دل أاز تس جوع افرو ختزكد 
به هم 15١‏ شان وا وسانلك نان » 


جهان 


كه از خلق و حق شان بود شرم و بهم 


ر! به وونق دراوود باز 
وزين غم دسم أب خوش كمخورلكد 


حدايت كنزد 


به سيواتهة جون لشكر شه ورسيد 


جبل روز لشكر به هر صبص و شام 
همى كرد قصد. به بهكاه و ذا" 
جو در مانك از سكهتى أن حصار 
جو شب شد به آخرء فغلودن كرفت 
كه كوثى بدستا شهنشاا راد 
هلى كفنت » 1س شاك اخترسعيك 


جو هعرادة زر ز نهلى حصار 


ز دهلى يرون كهلءه زد شهريار 
بر أ يمن شاهان فرزانة رانك 
شلميهيدم كه هدو به دز دمو خزيد 
خور و خواب بر خويس كرده حرام 
بميجيد در حصن سهوانه شياة 
حق بناليد زآر 


شبمس بر در 


به كوابصسشس نموداك فلتدصم شكفت 


يبك يير مرد سىس كلود 2 بداد 


و 
در مملعتا بركشا زين كليد» 


زر مغربى ريصتا بر كوهسار 


شه شرق از تت زوين بتحاست 
به شكر حدا برد سر در سحجو د 
به فهروزى خوى جو آلاة شد 
بفغرموى تا ”زين بر آبرضص لهند 
”كه لشضعكر شود ساخكه سريهسر 
تبهرلا حرو شس 
سراآنى سيه جمله برخاسخند 


همءة ييهضص دهلهز شاه أمدنك 


براووى هر سمو 


يس أى“ك شه برد يا در ركهب 
به يعباو»ه بركشنت كرد حصا ر 
وزاىريس شهنشاة فهروز على 
جو از نام تركى و هلأكى جرس 
همه سركشان حجسس بر آبرو زدنك 
خروشان به كرد حصار أمدند 
انودام عم ار 7 بامداد 
به خوباخخرى جملءه بشغا فتند 
به كلكير وسهده سر نهؤءوها 
جارة مى ساختناد 
كا كر 
جو بسكة © ابر حصم رام كريز 


لخدس هند وان 


ا باران تهر ر كه أز حد كذشت 


« '' ا جواغخد بسالح '' مفاسب أست 


كير 


دل خويش در راه حق كرد راست 
كه إيزد يمْم فتسص راهش نمودى 
سكلك تيغ بر دسستا و بر #5 شك 
نقهبان به لشعر ندا د رد هلد 
به ييكار أين حصن يندد كمر» 
جهان سراسر درآأمد به جوش 
آراسغند 


سوه ر!ا به فهروزىى 


به د شمن كشى كيذه خوا 5 أمد نك 
عذان رفنت از دست خصم از نهيب 
قرار از دل خصم شد در فرار 
المكف 


تعين كرد هر صفدرم (أ 


بشكد در كلو بسخه واه نفس 
دهلهال جليمى زاهر سو زدنك 


جو شيران يم كارزار آأمدنن 


ز خندق كذشتند يكسر جو باد 
همة مهند وان كرد« كلكعر رها 


كه سلكا و كه اتص انداخخلد 
به جان دادن أىكة نهاىنك سر 
ز أشنععكىى شد دص دور سكهز 
تح هندوان جمله فربال كشت 


بيس از جشبمها خون هس ريضتاد 
به هراتنى دو صد رخله افزون فتانى 
1-7 حال عدو ديد شه اين جنين 
بهارند يكا حملءه بر دز شخاب 
به فرمانى شه لشعر أمد به جوضص 
يكم حجملة كردلكن بر خصم دون 
سر اختر شه ز فرتقى كذشت 
سهه رفنت جمله به حصن الدرون 
يك مرد زلدة نرقنت از حصار 
كرفته همان سيتل شوم را 
شيهص كفت تا زود كردن زنلد 


دكر وروز ان خسرو سرفراز 


به فربال تنى خون همى بهضعنى | 
دل هندو از ديدن خون فتاى 
بغر موك 
كه اكنون درآامك 4ه فتسم باب 


م مو 75 
دهلزنى براوود هرسو خروشس 


علبهام كفار شد سرتعون 
همان سيتل :١‏ حصن نومهد كشت 
همى راند در هرطرف جوكم خكون 
اسهر آمده جدله خيل و تبار 
كشين ذد در ييشس فرمان روا 
سرش رأ به حصنصس معلق كناك 
به نصرت سوثى تضككه كشت باز 


جو با فتم و تصرت به حشرت رسوكد 


زا 
همه شهر از خرمى ارمهيد 


ووان شوى ملف ناثب و مصاف دأدى با كبىف 


و أسير شدنى كبى بر دست أو 


شدى ديد أن خسرو كامياب 
كه كوثى شهلشه به رسم شكار 


يعى شير ناكه 


دران صهن "ا 5 


يعى مؤدة بامهابت به حواب 
همى كشت دو بهشة و مورفزأر 
يديد أمد و كرد أهلك شاك 


درأورد أن شهر رأ در كلملك 


اسهرانه در ييص خسرو كشيد 
جو شد صبم شه را زسر رفت خواب 
همهسن خواب يهشصس تمامى بكيفت 
معير دما كفت و دفر كشاد 


در 


يندا كيه ا خكسرو تهز هو شس 


» يتين دان كه يكا ف شمن هيرة دست 
يعي بندة 


خاص جهان 


شاه 
كزىد بنك أورأ 
جو اسن راز بر شه معبر كش اد 
دكر روز جو وقت بانقف خروس 
شد آفاز تاثير تعبير خواب 
بعفعا كه ”شاها سياه مغل 
”دران ملك هر جا كه جندة سوار 
“مغل كرجه هر بار لشكر كشيد 
| كبك كو سرا هنا أن كشور است 


” به هر جا كه سرحد داود' ديار 


7 وريم» هند افتداد در شور 9 0 
جو بشنيد شه اين خبر از ألاغ 


زمانم دل ش» مشوش بيانك 
بكفعاء ”برأور يم باركاه 


1 أبى بيك در لسطغة [.1) موجوف ليسس . 
زنا 
1 ” سترحد دار" مى باين . 


”م 


دران هال صبم ‏ سعاددرث 3مهد 
طلبكرد آركه معبر شاب 
وى حرف أزان واب كمقر تنهفت 
به تعبير مر شا« را هؤدة داد 
بشارت ترا باد از خواب دوش 
كزد قصك كحسرو جو شيرانى مسيت 
مر أووا به دست وق ناكهان 
يس أى كه بهارد بر ايوان شا 
شهصشسن جام» فرمود و انعام داد 
جهان كشت اراستة هجون عروس 
ملغان شتعاب 


درامد ألاغم 


وزلعة د قزمان ا مال 
به علد أمن افؤوىتر از صدهزار 


حجند 5" كملتركشين 
و 

ينه حستكت از بهم شان در حصا (ر 

كن افق: مسقل نا بشت كروفوهه 

ببست از د لش رخدت خود را قراغ 

يس أن نائب خويشكن را بخوا ند 

بعى اندوان خهمه عرض سياك 


| لطضة (|)اين بيس ثدارك ‏ 


” جدىا كنى به هم جا كه جنك 5ه سواو 
ملاى نائب يلل كىن فرمان شما" 
نيدم مهندس درأن دوذزكر 
ملك نائب أن تذ كر 5 يو _شس برد 
٠‏ 0 2 
جو تغلق هو كاذور مر دثلهم نؤاد 
جو از شه همه خلاعتضم يانتند 
بس داد دل ناشب خويص را 
جهان 


جهر فى 


ها على وأا هن اندو (١‏ سوك 


دكر روز فرموى شاك 
برانكن ند 
همى رانك لشكر به صى 
بهن 
همان جا بؤد خيمه لشكر تمام 
ملك نائب يل يزكباك خويش 
ملك تغلق أن مرد با هوش و هنىف 
جوش داد ١‏ قطاع د ييا ل يور 
شحنة با ر كا ه 


شك "5 


خطا بس 
به هر ووز أن ناثمب 
فراخس ' مى بايد . 

جو مناسب مى شمايد 


١ 


كير 


كامران 


يس أن تذكره زود ييشم بهار» 
كبربسمتا در كار عرض سوها' 
به دفتر درأوردى يكا لك سوار 
سرانى سيه را ابا خويص برد 
به لشعر بفرمود يكا سالك زر 
سر هريكىم رابه كردون نواخت » 
جو عالم ملف أن سرا قرا ز راد 
به جنى أورى هريم نامدار 
بد شار يكار ايمجانتلدن 
بداىن تا بوه جيرةهدل در وغا 
كه لشعير برائد سوك مولعان 


هشمة أ هنين جذىف 5 يولاد خا 


هبى شد هوا آغبر از تهركى 
سهيهاة ملاعيى دران حك شلميد 
يعر هنلةٌ كرى آىلجا مقام 


براندى ازان جا هر روز ييصس 

4 كرك كبن بود 35و كار جنك 
2 

به نزدشص بد كار يويكار سور 


ا هندى “ مى بايد 0 
؟ يردكاء - أردركاة' لشكركاع . 


بدان تا خبرهام فوي مغل 


ينه روز تغلق يزكا راندةبودى 
دوم روز ناكه به لشكر وسيد 
ملكانائشب سرقراز اين خيبر 
بعفعاء ” نقيهبان ندا درد همك 


” بكعرددك سيه سربهوسر ساكختةه 
7 كبيى بنكر ند 
سرش و جدائى دهلد از تلصس 


برأمد هرسو خروش دهل 
جهان كشت تاويك ازان تهرة كردن 
وزاىريس دو لشعر مقابل سقانى 
د أز دو سو كردن لشعر درنك 
هم آخر : فوج مغل هوم شاست 
سياه مغل ييشدستى تيبود 
بجنبيد بر سلب هلد و سخان 
به قلب اندرون نائمب شاه هند 
كبكا جون برو زد به يكعباركى 
به ياران يلعفت أن يل نامور 
” نعايلدك أز يمس دشمن عذان 
”جواب حريفانى خود بي دريغ 


”بداونك دلهامض خود را بوجا 


>+> "ام 


ورسانئد بدان نائب شاه كل 
اندو مهانى مغل ما نك * بوك 
بعنناء “سهاة مغل دور سيدا » 


أذ تغاق 


شمب 


جو بشاأيد نامور 


هزيران هيه زين بر آبرش نهند 
كذد يردا ختنه 


يعور ند و اجام سراسيتا برلك 


بود حون أن مرد در كردنش 
شى از جتنيس صيم جون بوسكتان 
ا 0 
خروشيد جون رعد هرجا كه مرد 
دل 
نعيردة كسم بيش دستى به جنك 


20 


خرواشى ْ كر مجر« شر سو _ر» حا ست 


بيفتاا د ب قلب هذد و سخان 
5 افشردىةبكى با صفض دل يسنك 
نا جا ركى 


9 
كه ”بر رو بداونك يعدم سهر 


بييجيد امب به 


دهلك از زبانى #هرريز تنغ 


اي 


و« 


بدوزند دور مركز ‏ لويش 


و 


“مغل 
جو ناشب زيارانى خودى بود ييص 
سر ابه سسكتى هك 
سيه كر ببسم جيرةاد ستتى كلى 
شليدم كيك كرن 


بنش كلك 


حماةٌ 


رأ همد اولصن 


يله جون شران 


قصدى بسهار 
كه نوع صف 
ماك ناثئمب يل 


كبكا ديد كز 


لين دزا 
قلب هند و سغعان 
عذاندأدك بر سيت افواج خويسشس 


جو مردآان به دنبال أو دو لنشست 


و 

بلوكيىك| إسنب كبك تاكهان 
به دستص كبكا زنده آمك اسهر 
سياه مغل را نوا نمائك 


كيده > بها د نك سساح ذل كريز 
سوارآن هندءى درو تاختاذد 
مغل كضت عاجر دران ورستضكيز 
همى كرد هون هلدوان جوذرى 


نلا ينك" كسس همع كه جشم شان 


عكر 


به بهيذلى رسيد5 روات مغل 


نعهداشت بايد به هنكام كس » 
هنى داد دل مر سواوانٍ خويس 
سو و اقفسر حود به دشمن دهلند 
جو سر غره بود مهل سستى ' كلل 
به صد جيركى حملة هر بار كرن 


يبس اهلكف افواجر ديكر كزن 


و 


نجنبيد ‏ آزان حللهات كران 


بيند اختهصش ناشبشه به بيص 


وسهد ازا يس أن سرفراز جهان 
29 مغل خاست شور و نفهر 
جو سر وفدتا تنى را بقاُم نماند 
برامد ز يذكا» شان وستضيز 
بسم كردونانى وأ سر انداشخذكى 
شده هريكا از ديده خونابهريز 
شك اين بار بر دست شان د ستكيير 
به صد عاجزى ييص هر لشكرى 
مكمر آن زمان كاب ازو شد زوان 


همى كفت هر يكا رباثر مغل 


- .- 
غر ردر هارسى! ح- مردم بد دل غر ردر عربى: مره غافل و فاأزمودةكار 


أ 


' بسنى مى بايد 
13 1 


ع 
لوكهدن -- درشت و ذا هيوار رأة رفئن از ضعف و سسثى دست وها . 


» بس أب بهنى درآن بلتكررى 
فرض جون ملك نائب بت مذك 
بسم وأ يعشمت و بس وا شكعسيت ا 
خرو شان درامك جو در تخت اه 
جو بشنيد اكسرو روان بار داد 


به صك خرمى نا ثب خاص شا 


هم أؤو دوو بنهاد سر بر زمين 


ضع يم خلعقتصسش داد شاه 


همه شهر و كشور شد اندر طرب 
كبكا و! بفرموفد آنا شاه 
لشّه_لميد م 


عكر 


كه كشتم ز مردى و جلدىى برى 
سو ان تضنت كه شد ووأان ناكرفنت 
در اطفا بم نائب خحود كشاد 
خرامان درامك درأآن بار ثا» 
شكفت از وخص شاه جون ياسمون 
بياورد در ييشضشس شه يكابه يكا 
بدل شد به بانىف مغلى شغخب 


كه دذاوئن با بلمك محنلنت ناه 


يس از جندكاه دكم 


به فرمانى شاهصضص بريدند سم 


ذكر كار خير خضراخانى 


خفرخان همان يور شاه جهان 
دلصش كشت يابذك شيرين لبى 
دول وانى أن د خخر كر وا 
ربوده دل خان همان جالن نواز 


أن صلم در حرم 


كه بودست يرويز) هندوس_تان 


نها سسود5 (و59آ1س»“ نضفقه سس 


كه بودست جار يرور و دلرباه 


كرو كردةه بر دسستا شوخى و ناز 


' كيان مىشون كك دري بيت سهو كناييت واقع شدة و بيت جلد ازين مهان رثتع أسى 


' كرشت مى بايد 


7 يرويؤ -- ولبيعهن 





نهان داشت تا عشق او بوك خام 
شد از كريه حالس جنان أشكار 
جنان عشق اندر دلهشن جا كرفت 
از قرار و سكعون 


ندانم كه أ عشق اصل 3و حيست 


دل شد تهى 


عذا صر فدادى 
بعمو كز جم زادىى درون (روزكادر 
جه شعلى كه بعد ار بقاثل خدا 
جوانئى و هركر لنععردىى تو يهر|] 


كلى يهر را باز از سر جوار! 


به لزدت يعر يادشاة و كدا 
به دام أورى جان أزاد كن 
غرض جون كه شيهزادةٌ روزكار 


دل شاه از سوز عشقص بسوخت 
به تدبهر شد كسرو «وش_مذن 
كرد 


به؟" هر جا كم دود از دواك (ود 


شنهدم بس جارهة و حيله 


عدسسس ع 


مجرب فسونهال صبر و كيلب 


3 ''دارده' مى بايد 


اكير 


جو شد يكته خود دآاد بهرون تمام 
اهم جه خدليد دمر شيريار 
كه صبر از دلش شد برون تاكرفت 
همى ريهت از ديدها جو ون 
كه هركو أسهر تو شدء حون كريست ! 
نه از آب و أتص نه از خاك و باد| 
شكار تو هر جا كه باحاصلدا| 
وزان يس كه يروردت اندر كذارم 
كه بيهص از مسوحا بقا يافتى؟ 
مسلم ترا كشات مل بقا؟ 
به دام تو يهر و جوان شك أسير! 
كدايان كويت همه ا لحخسروان|! 
قدا را كلى شا« و شه را كدا! 
بريشان كنى حال شهزادكن! 
بريشان شد از عشق أن كل عذار 
يكم تير غمزلا دو اماي دوخمت|! 
كه قرزنك وأ والخرد از كزنكد 
دوال هسداد بر دفع درى 
وك درد عاشق فزونتر شود 
كه درد«»ه قونى ‏ سهلكٌ برقا 


رع اطالعيداات : مضق تين 


و 


يلك 


يو 


مسصجموعة حنظ و معتجون 


يكبفنا , “” كلم يكا دواتم دك 
” يك دقع شرشس كنم كار خهر 
يس أن لاك د حت الب خان راد 


شليدم به شهر أز خوشى شهريار 


ىه اندر جهان ياد ارس بياند 
شنيدم دران جشن هر مرزبان 


شلحيد م كم آوورد بس برك 0 ساز 


همان رامديو آمد از ديوكهر 
دك مرزبانانى | قلهمو دار 
١‏ قبه همك هر در سا يه شد 


نهان شك ز نرميله ديوار و در 
فلكا شد ب وقص أ نوات سرود 


شب و روز عهش جهان مىفزود 


0 لش دده حكهما ن ا عمكا شغذنا 


9 


سطر لاب برداشك*ه 


4 


شٍ 
سو حون 
كه تا ىم درأيد به خوبآاخترى 
هم اخر درآامد جو وقتا شمار 


عروس جهان دهلى 


يزغ اير 


سيرد 5 ب» متروع تهمأ رد وسمت 
ومو نآ من دوات برو سو د مذك 
مكدر دلصس كركر 
يه كعبه برم راهب دير » 


آيد 


اندر 
وأ ذ 
به شهزادة بر رسم تزويج داد 
يمد جحجشن كرد اتدران روزظر 
وزآن ص به هر سر خمارس بماند 
زا هر كشورس خوائد شه مههمان 
به فرمانى شه سر به حضفرن نهاد 
ينه كار دخت خود أن سرفراز 
كه مر شال را بود فرمان يذهر 
خرامان وسيدندك از هر ديار 
”عروس جهان0» غرق يهرايه شد 
از هرطرف جو زر 


كلاب 


همى و فنك 
مكدر صيهوكا 


زمين مستا شك از طربهائم رود 


يا 


.- 


7 


شرينت و ب 


تو كوثى دو مه دور ناهيد بود 


به تقويم هريكا كرفته قياس 
به وقتا سعادت نظر داشكه 





كس وصفاه أن جلوة كه وون كلد 
بداند <رد كز جذان شهريار 


#بطيدام حرم 


درانى جلود لاه 
تو ” ليلى و مجلون : » اكر خواندةٌ 
بدانى جه درودااست درين داسكان 
وك هسءت ب دوست زنلداآانى بهشت 
غرض جو شد از هر دو جانب تمام 
سوارى ‏ شيهزادة قامومى 
بس كاه بر يشيت ييلان ذوان 


هرى رفت شهاء در يمينى و يسار 


دوامد هو در خانة مهز بان 
همه مهزبائان به راع آأهدنكن 
نثارش"-) بعردلد كوهر قؤزون 


نشائدنك او وا به تضصت شهان 
دراى جاه يكا جشن ديك كن شت 
يكم خطبه بر خواند صد ر جهان 
جو شد جملة آيين خطبة تمام 
همهءه مهزبائان به يا حاس_خخذدن 


نشضاندند آىكه 


يت مني ابت مجارت علطام لعزي 
ومن ظهر سوارى شاهزادة روان شد . 


تار 


درأآن جلو ا 5 


يع جلو » كاه بهاراسخند 
طبيعت دران باثغم ره جون كلد ؟ 
جه رونلق شود در جنان كاروبار 
جهان يود در عهص ومجذون درم 
وكر غم عشق 


عاضين بونذ جم اعالسداني 


د د وماند هٌ 
حرم نيز لي يار باشد كنت 
قوانينى تزويججم و رسم كرام 
كبترم از ناز دكر» 
ابا فصل <وانانى و رامع كران 


شسل 5 


دينار و جوهر نثار 
بهارى كذر كرى در بوسخان 
حرارة كنان ييص شادا آمدند 
سواوا ببردنده أركه درون 
همى كشت كرد سرش مهزبان 
ازانر يس كة تمبول و شربت بكشت 
كؤزو تازه شد جان كارأكهان 
نماز دكر وفت و شك وقنتا شسام 
جلوه كاه 


شه | همعو مهر و عروسلم جو مات 


7 كباتر ح زودتر- ‏ يعلى در اواثل 
| شاع' شمن ح داماد' لوشم . 


دران هجله هر كس به شادى وثاز 
سروك بسم | عشرت]لكيز بود 
غرض جو كه بردند شهزاده رأ 
كشيدند ييس ' بن جاىفزاس 
دران حجله مشاطة خوهنوا 
جرارة يرآمد ز رام كران 
كه ”الى شاك و شهزادة راستون 
” بداين حر فزن از كجا أمدى؟ 
”زوويت هيه ذانه كلشنى 55 
”جو بلبل دوين باغ بشعافتى 
“لزيبد درين حجلة كو هرون 
“خدا هردو را سازكرى دهاد 
جو أيمن جاوة كرى شد تمام 
نهائى ايك اخلوم 
شليدم كه تا وقت بانف روس 


سا خخند 


كهم كفتء ”اين د يوخا نه كجاست ؟ 
اكرات الس ينه نيك عن + 
كيني كفت » 5 د لبر جا ن كرا 


و5 م أهرمنى, مردهى »2 كهستتى © 


نو 
كهس كفنتء ”” امشب كدامهن شب أست 


ز روك درازىى هو 


لدم 


- سرود اريس مى بايد‎ ' ٠ 


ير 


دل شه هجو شمع به سوز و كداز 
به نؤدىيكا شه نوحة مى نمود 
به تحت شها نس بكادىدنكد جا 
همه عرق زيور زاسر تا به يا 
به دراورد طاوؤس را 


جلو " 


يكفعنده با صى طرب هر زمان 
ترا زيبد اسن تاي و تهت و هن 
جه مرغى كه در دام هما أمدى؟ 
ز نورت همه حجلة روشن شداست 
نارم رواى يافتى 
جنين شاه ورا جز عروسم جنلضن 


جح م 2 ص_- 
شن مش اف نوبر بروملد بادا» 


جو سرر 
ع 
شكنك أز حو شى خاطر خاص و عام 
اند تند 


مه و ههر رأ در 


- 
حكا يتا همى كرد شه با 50 
كه اطواف اين خانه وحشت كراست 
جه د ثست أست كه خونخوار بهلم همى ؟ » 
درس د شم وان 9 يرآزدها 
به يهلوث من از يم جيستى؟» 
كه جانم درو هملشين للب است»؟ 
كيسوئثل يارم بماند تمام 


| ' ببشش '' مى بايد . 


ب 


هسم كفنتء ”” اين خا ر يا بسر ست 
” وكرزء جرأ بسته شك خواب مين ؟ 
| زينها همى كفت 


خضرخان محبوس دا صن عذاب 


تا صبححما ” 


نظر كرد دو روك كلزار خويش 


”م 


و 
كه يهلوم من زو يراز نشترأاست؟ 
جو زد نوبتى كوس درلا شاك 
بجست أز شب تهر هجون أفكاب 
به عمر ابك بضنلتا شيك رهلمون 
تى مردىه د جانب جان شكافنمت 
بشد مست جو نركس يار خويس 


به جام طرب د« شراب وصال 


ز شبهائك هجران مرا وارهان 


بعنى شاد مان 


تنصيحرت كودن مادو خصر خانى د 
وأفسانك كفتى خضو خانى بيش ما ىو 


نيا" سكي عم اك كيان 
ب صبم أمهدم 
يكسم روز شهزادة رأ در نهفضت 


40 7 شاها د دل سوزييت سو حم 


7 تعش تى زماد نصيحدت يذ ير 


ريم فمضواريت منى بم سوز و كداز 


- 2 


تواتك كويق فشيق ‏ نالننء اتوي 


كر 


”رضاجوئى مادر خود كلى 


جو خان اين نصيدت ز مادر شلهد 


يفنا 4 01 مادر 


مهوبان 


” و لوكين يك افسانهام اعد سلشها ياد 


شنهدم به أند رز مادر بكفت 
أموختم 


نه بازامدىى از كداز و 


بسر ايج صبرت 
5 
تو بر شمع يروائه سان عشو باز 
ز صححرائم آندوه غاب شوى 
دل از مهل آن نازنين بشعنى » 
تو كوثى لمكا بر جراحهعصت رسيد 
تو ينلد . كه دادى شليدم به جان 
ناكور زاى 


4 


يي ساك است دو سشسهر 


”بكويم ترا كر به جان بشلوى 


جو بشديهد مادرء يعفشت2 ”ال جوان 


وزاىييس به تدبهر كارم شوىى»” 


بعو أنجه دارى به خاطر نهان » 


يبس أى كاه اين قصه اغا زكرد 


همى كفت و همىزد لفهرم ز درد 


حكابرث 


“شنيدم جوانم به ناكور ددر 
”مكبر أمدىم دخمت أو بر درش 
” شب و وروز دل در خهالش كماشست 
”دل ه«ردو درو راز كشكخه يم 
” هو مجذون و لهلى درآان روزكار 
”شد أميضته خونى هردو جك 
” سرانجام جوش عشق شان يضته كشت 
” رقميان لياى شدة هوشيهار 
” بكشتر به باراوها روز و شمب 
« يعفر حكايرت به ديوار و در 
” به عشوة دل خويصش خوض داشت 
” بعوشضين هريكا ووذكاد 
“كه متجلون و لهلى يه صدر حلال 
”يه مجنلون نمىداد لهلى يدر 
”شنليدم جو لهلى بيه فمخوارئى 
“عم عووون عن مدكوضن شي 


دوان 


دك بست بر دلبوم ‏ سيمجدر 


كه شك بساته بر وى دل مضطرشس 
دمسم يمي جمالهصض شعكيبي. نداشت 
فزون هردو را شوق2 صبر اندم 
شدة شبهرة از عشق در هر ديار 
به صد جان دك بسته با هندقر 
زهر كشور افساله شان كذشات 
جنا ماندهة مجلون ز ايوانى يار 
براوود سه أز دود هردم شسغب 
زهو باددلى ازا يار جستم خير 
حياقّ برين كونه بععذاشتى 
جه اصبحاب خيل و جه اهل تبار 
وصال 
نبالص هلى داشت از بام و ددم 
مجلون جدأ مانك 


دلش درهم از هجر مغشوش شن 


قد انس ايه 


هم أخر ز وصلش جو نومين كشت 
"هران تصفدف كوش مجلون رسيهد 
”“ز هر ديدةٌ جوم خون مى فشانكى 
”دلش كشت بيمار از درد عشق 
” شليدم طبيبس يس أزهفت روز 
”نظر كرد و از حال أو بروسيك 
د درد نهانصش هجو أام كشت 
” بعنتص كه ”بر أودر| خود شتاب 


د و 


بدو كو س2 


دورو 


ا يمر نامهريان 
ندادى مرا دخت تا زندة بوى 
”*”” بعن شرط با من كه كر أن نكار 
««د ديع وسم نعاحصش سيارى به من 
”جو اين قصء د كوش برنا فدان 
بكنت أنعيه آز مرك بعر شنيك 
”يبهندين يمر از حديغصس روان 
5 مرن أشفتهة راس 
”” معو أنجه از عقل باشد بعيد 
” جوان كفت» بير فر خند: كيش 
””“درين شرط با من بخيلى معن 


”لجاي جوان جو ىن كه أذ حد كذا شت 


وم 


. أره وكات يعلى يدر معشوقةٌ خود‎ ١ 


ىت «وز ازيس كويكه بركق شمت 
جو ديوائعان جامهها بردريك 
وجودش نانك 
تنش نقد جان مانن » د نرك عشق 
بران خستة درك و متجروح سوز 
يس از شغختف ورفق نبضص بديد 
به جان و دل اورا هواخواة كشت 


لجز يوستم در 


برو ١س‏ لت 
أزين بيش بر من من قصد حجان 


كثون دو معدم جون عؤيمست لبون 


جوان 


شود زندة از قدرت كردكر 
تدارى نهان كل ز مرغ جمنى» 
روأن رقمت بر يهر و در يا فعاى 
حد يث جوان جون به يايان رسيد 
وذاىيس وخ أورد سوثم جوان 
ذْ جلت ' مرأ كشته زحمت نما 
5 57 موثك* وأ باز زنلكه لديد»2 
دريغ أيد ت خاكى ؟ أزخون خويصس ؟ 
بعنى تازه جانم بدين يكا ستمن »2 
دل يير از عجز أو ترم كشسلت 


ص« 0 1 
جات -- ديوائكى' اجنو 


5 ” حالى' مى بايد . 








” بكفقاء *بديى شترط دادم ورضا 
”**كم كر دخترم سر برأرد ز خائف 
”'به كابين سياوم به توا جوان 
”دران شرط جو يير بلهاد سر 
” يكرفدا » طبيب مريضان ر عشق 
«*زيانت (ز تقرير داوالشفا 
”'برفتم ؤز ارشان تو سوك يير 
7 <وراآن شرط خوصش كرد مش مستتيم 
”*كنون خيز و بشتاب ال كن راز 
'* طبهب كزين دست مجلون كرفت 
” شنيدم جو بر كور لهاى وسيكد 
”همان خسته را يهلوُم او نشاند 
”شنيدم بجنبيد يكسر تنس 
“بعرداند يهلو تنص بر زمس 
”به تاكهد بر شخص لهلى دميد 
“روان شخص ليلى به جنبصس فكان 
”وزانيس به يا خاسكند أن دوتن 
كرفتقن مر يكادكر 
” خروش افكدان بكر يسلنادد 


” كنار 
زاد 
” جو أن هردو تن جان نو يافتلد 


“سو خانه لهلى كرفتند ١و١أ5‏ 


2 يكضت ' © ا '' مى بايد 


ل 


خدا و درسسن حال كردم كوا 
يردن سر زند5 شخص هلاكف 


تكردم 


جوان رقت بو مرت صاحب هذر 


دلت همترازوثل سذكا دمشق 


ضمهر نت ١‏ آسراو داورالبقا 


يس از كريه و شور و عججزر و لغهر 


دوات دل درد ملندم بسازء 
5-3 كور ليلى مد قفون كرفت 


حن ليالى از خاكا بهرون كشيدن 
بون عاكه ةراد السون رانين 
دكرباره خواند أن فسونى بر تنس 
سوم بار خوائد أن فسون كؤين 
جو بر خاك او باد [قسون ورسهد 
نشست و نظر سو مجلون كشان 
يعم جامه بدريد و ديكعر كفن 
وزاىب يس نهادند بر خاكا سر 
تو كوثى به يكا جالن دوتن زيسكاد 


ازاى جا سونثل شهر بشتافتلد 


يدر كرد جون روم دخغر نكاه 


”جو وق ازاى سان نظارة بديك 
“شنيدم كه لهلى به متجكون سهرد 
“به شهراندرون أن خبر كشت عام 
ال تي ليت ال ل سا 
”*مسيها نهٌء معجزات مسيم 
«دكه اندر تن مردة جان مى دمى 
'”ابعيو وأاست تا حون جه ] فسون كرى 
”همه خلق شوريد يس بر طبيب 
”نديدة بعجز راست كفتن كزير 
“#بعفها كه *أس اهل و اصتحاب شهر 
“ينين اين 5ه مس طبوب عر يبب 
”' جنين يافتم از حكعهمانى يير 
**كه كر شد دو دل وال يكادكرم 
”*سرانجام كردد دو جان هم يىم 
”ديك زان دو كر جان به [يزد سيرد 
“”'جه ونم و جه واحت» جه عيش و جه غم 
7“ جو من داسمت در نبض عاشق زدام 
”*هم از نبض عاشق كرفكم قياس 
”داك مردة بوداىم بنت درد ناك 
”*جو از حال شان آكهى يافتم 
”*كشيدم ز خاف آن تبي خسته رأ 


””به يهلوُم مبجنونص دأدم قرار 


لتر 


عج ب كرد واز شرط جاره نديد 
هم آخر جو فتنة به مفتون سهرد 
يعر محضرى كرد 
بكنفتنى2 “أ طرفه مرد طبهب 
مظع من سين يهم 

أهرمنى ‏ يا بلىآادسمى؟ 


وك ل ازسن شهم جان كم برى » 


خلقم تلام 


تو 


جو اشد مجرم شهر مرد غريمب 
كه از راستى رست هرجا اسير 
زدة بر فريبان همه بانف قهر 
كه از علم آبدان كرفتم نصيب 
كه بودنك دانا و ووشيبى ضمهر 
برأ مهضهت يكاجا دو ون جكر 
دريى باب خود كس ندارد شيم 
دوم هم ببهلى كه در دم بمرن 
بود مشخركا در دو شخص دزم 
ز عشق حتيقيص أكه شدم 
كه معشوق را كم خلل شد اساس 


به تدبهر اسن كر بشتافتم 
كد لاقن وو لو اود ا 


لمن 
د ميث م فون مصعبت سه باو 


”جو بو ز مجنو به لهلى وسيد 
”' بجنبيد از خواب و بهدار كشت 
”*مرأ علم ابدان حجنلين داد بر 
” شنهدم جو اهل نظر اين قسون 
” بجنبيد أز دل ركف عشق شان 
“اثر كرى احوال خاصان بيه عام 
”شنيدم غريوى درأن جا كذدشت 
” جو مرد غريب أن هنان حال ديد 
” جنان ديده خلق ز خود بي خبر 
جا ين نسم خان بيش مادر بخواند 
همآخر حديئشسش جو يايان رسهد 
هم از قصة خويص مدهو كشت 
جو مادر جنون ديد حال يسر 
بسم زحمست آىكه به كارش ببردى 
جو لهلى و مجلون دران (دوزكر 
شكسخنى يعبارهة دام فراق 
نشستلكد باهم به بزم وصال 
دوين داسقان عاشقان جان دهند 
خدايا به اسرار مسغان عشىق 
مرا هم ازين جرعةه بو وسان 
بها ساقيا جام 








* 'اجلان بوه ' مى بايك . 


رار 


روائص فسون محبت شلهد 
ز بههوشى عشق هشهار كضصت 
كه افتمند جانى مرا در خطرء 
شلهدند اآزان مردم ذوقلون 
شد از سوز دل هريىم خون فشان 
به كريءه در افتاى محضر تمام 
همه خلق ازان حال بههوش كشت 
سبى رخت ازآن جمع بهرون كشهد 
كه بر وس نهفتاكد كس را نظر» 
همى كفت و ازديد: خونى مى فشاند 


بزد أهم و ييرهن بردريك 
ز بههبوشى عشق خاموش كشت 
به صد مهربانئى كشيدش به بر 
دكر وروز لهلى به مجذون سهرد 
كرقتلد در صدور قربمت قرار 
بجسعدد از ! حتراق 
كشيدند سافر ؤ خبر خلال 
بر ين قصه اهل نظر سر نهلد 
بع بيبوشى مميرسغعان عشق 


شعلة 


ز هشهاريم توبه يكبار دة 


ل اا 0 





رار 
كه در صبم محشر هم أز باق صوو 


ز مستى لطهزم جو اهل قبور 


وسيدنى سيا أز جانب ديوكير و خبر مودنى (رأمديو 
كفتى و روآان شدن ملى نائب أن طوف 


يبه ووز سياحص از ديوكهر 
به حضرك بهامد سها حت كذان 


خبر كفتا از مردن رامديو 
و بشذأيد خلق ازو اسن خبر 
ببردىند اورأ بر اعواث شاة 


بريدان همان لعظه بر شبريار 
فقير جهان كرى بر يادشاه 
شهيص كرد تعظهم و بذواخخصس 
احترام 


“*درين تضتكه مى وسى أز كجا 


بيرسهد أرىنكه به صد 
”ز اطراف عالم جه دارى شير 
دكرباره سهاح كهتى ورد 
بعفت أركهء ”1 شاك روشنضمهر 
”جني أركة أن رامديو كزين 
”در آتص ازين عالم خاىف رفت 
5 


”هيان نا هما يون سير 


كه بد صاد قالقول و ووشافسير 
زمين رأ زا هر سو مساحت كئان 
كه بودست در ملىف مر هكهم خد يو 
به صد عؤ و اكرام و ني شوو و شر 
سيرد نك دسات بريداى شاة 
بيرد لد أن مرىد را[ سمدار 
كرد يعسر سلام و 
ابا خويشخن هسنشي. ساختص 
كها.. “77 1ن يمر مواع فيتى خرام 
جه ديدى تو اندر جهان فنا؟ 
ز لطفم بكي أكه إز خبهر و شمر» 
د عاكولى شاه را تازه كردن 


ادا د عا 


به دذدهلى همون أيم از ديوكهر 
كه بك ليكاخواة شه راستين 
دريغا حجنينى مردى ناياكا وفت 


”كذششست از اطامهت درق كُرْ بيد 


بزلارال 


سر اندو تعب كشهد 


مهار 


” يقونى إسمت اَن نت أ شاه" واد 


سر دشمنان زير يام تو باد]إ» 


وواى شدى ملى نائب بار دوم د( ديوكير 


جو آكه شد أن شاء كشوركشا, 
ملك نائب دوسيتوو وا يضعوائد 
بس آركه بكنتص كه ” لشعر بعش 
” همان عملم سست تذ بيهر را 
”يه دام آر و تاراج كن لشعرشص 
”به حضرت فرستص كر أيد أسير 
”بعنى ضبط آن ملكا وكير رأ 
“يس مسجد جبعه أرجا برآر 


لسلس ص سس 


“طلب كن ز مرد كشاورز مال 





ملى نائب يل به فرمانٍ شاة 
همىراند هر روز أن سرفراز 
از اهل قرف كران فشان 
به كيقى ساكونه جو برتنشست 
خبر شد ابه بهيلم كه آمك سياه 
ند اد 5 


درأمد خروشان به صد دار و كهر 





ز بركشخنى بههلم و مركا 
همين قصه ييشصش سراسر برانكد 
از إيدر به مرهته, سبك سر بقس 


واه 


همى يمسهر ساز بوم و برش 
تو خود باهى در كشور ديوكهر 


دران ملكا خود باص فرمان روأ 


درآان 
بعى كشوو سركشان يايمال» 
س2( ص 


بم مر هكه سجية رانك أز تضت "اه 


ملف اسلام كن أشكار 
: 0 


همى كرد در راست و جيب تركتاز 
دوال 
به تارايع هيام كمر جسرت بسلت 
جو كوديد خود رأ سر عرب 
ملك نائب اين ماجرا جون شلود 
آنكهسم قلع ديوكير 


بس كردن أووردك اندر 


كر قت 


كس رأ لكشت و كس ([ لبسست 
هبى داد دل خلق أشنحه ورا 
جرائكد طلب كرد ذل اهل قلم 
امان نامهها 7 


ددر هو الى براندك 


درآمد برو خلق مرهته تمام 
شدة شهر و كشور هوا<تواة او 
هه شهر و كشور هنا ضبطكرد 
وكر كس سر 
همى كرد آن مرت باهوش و هنى 
همه كشور از قولشص باد كشت 


از طاعغص تافمم 


جد شيدك جا 
1 0001 


بعضا نها 


نقراكا 


همان خلق شهر از امانص برست 
به وسم- سراني مرمعت كرأ 
جه زان بلاد و جه زانى حشم 
رميدةدلان ورا به تلبهيس حواند 
بهاسود از لطفا او خاص و عام 
برآفزود هر روز و شلب جاة او 
كه كس سر نييجيد أزآأن شهرمرد 
ظفر يافته 
كه صلم2 صلم2 وكه جنك 2 جلف 
همه حال از قول خود كمكذا شت 
رياحين برآمد به جاثُم زقوم 
كاشانها 


برو تاخصم | و 


منابر برامكد به 


به كشورء بلمء عدل قرماتدهان 


جم 


ابر بهارىاست دور بوستان 


دوأن شىى ملى نائب جانب كنيلة ‏ و سيك باز كشدى ' 
ودو حضو مت دهلى ع يمرت نهو دى 


جو در ضبطص أمك سراسر ديار 
هبى رفنت هر سو فنهمت كتان 
يكايكا سر كومته سر كشيك 
همى تاخت اطراف أن مرز و بوم 
أسود لشكر 


ازاى تركعاز 


برون أمد از شهر وسم شار 
به آقطاع هر مفسد آتصزئان 
به يكا هفكه أى جا مقاصصم كزيد 
همى كشت جام رياحهن زقوم 
يس از هفكه زان جا سيىف كشت باز 


خروشان سو كشور خود شتافت 
درأمد عو د يو كهر 


شنيدم كه روزم يس از هجذنن؟ه 


ددر قلعخٌ 


وسائهد قرمان بر أن يهلوان 
ز مضمون فرمان جو ألا« كشت 
مكمر خوائك اوا را شه كامران 
هنان خان شادى كه بن و شاه 
كير بسخدبود اندران روزك, 
جو ديد أن ملكانائب كامهاب 
به رسم ألاغان آبا ده سوار 
ملى نائب يل جو بر شه رسيد 
كار خهر كه افاز كرك 


شنيدم كه دخت الي خان راد 


همان 


ازان كا رخهرى كه اول كشت 
شليدم به خسرو دران روزكد 
كه *”تا كار خير ش شهلشا: كرد 
” د لش دم بةدم زأر و معمزونتر آست 
شنيدم جو اس 1 بشنيد شاه 


خرو 


كه خود رابهة مهيدان حريفم زهافت 


هى بود آىجا سعونت يذير 
ألافضم دوآمد ز دري شاة 


به تدبير يممودان وا»# كشت 
بع حفرت يلم كومى مييبان 
تزويجم او شاه كيتى يناه 
هى خواند هر مرزباني ديار 
كه خواندهش شهنشا 5 عالم شكاب 
به يكا هفته ييوست بر شهريار 
غلجه كفين 


ازاىيس به اتنام أن سازكرن 


ب» 


ز شادى دل شه جو 


به تزويجم مر خان شادى بداد 
درسن هم يى حبة كم لكشت 
بعنتند حال خشضرخان زار 
دلش كبترأسود يكا دم ز دود 
كه و بيكمه اندوهش افزون تر أست » 
از فرزند أ 


براورد سوؤ 


وزاىيس دولراتى أن شاة راد 
خمرخانى يل را به تزوييم داد 


ساسسي ل م صا سس ع 


عرسم 


أغاز شدىى حورت يخ سلطاى علاء أ لى بوى 
و سيربى شدنى ملى أو' و كشنة شون ألمي خان 


جو ملف علائى به يايان رسيد 
به هر جا طبيبس يم نفع خويس 
١‏ آفاق هر جا مجر ب دوأ 
اطبائ حضرت بكردو ند ساز 
وليكن هرأن درد كان جانى آست 
ىم أب هها د هلى خورد شاه 
كس كش حق از درد ندهد نجا 
فرض جون شهنشاك يرههزكر 


بدا نستء» ”” أين درد من لادواست » 


بلى مردم أز درده شيدا شون 
يلىه روز در خلونم يهص شاه 


بكفتا كه “”*شاها درين بوم و بسر 
”ابه نهروك اقبال شاه جهان 
” بسى كردن آوردم الدو كملد 
”كفو جون تو بستى يه و حلت كير 
” حيات رهى از حيات تو بود 
”مرا جمله ابناتل لش ند 


” جو بهنند شاه جهان جشم بست 
7-ي_ 


هلى برد كار لود أز جهد ييصس 
بأهم | دقع 


مكمر وارهد خسرو از درد باز 


آن ؤحمت لادوا 
دوايصس تمودن ( نادانى آست 
زيان بود مر شاه كيتى يناك 
برو أ شيم كردد أب هها تك 
شك أز زور زحمت نحيف و نزار 
ز أفزودن درد عقلصس بكاست 
درو فغفللت و سبهو يهدا شود 
جو ديد آين حجنيس حالت شهريار 


بذالهيد جون مردم نيك خواك 


2 


به نام نعويت شدم نامور 
زدم تمثم بر تارف سركشان 
كرفتم قراوان حصار 
مرا يا بس يا براير بيو 
كنون زيستنى بي حياتت جه سود! 


شلب وروز در قصك حجان منىاند 


بلند 


- 


به تاواي جانم براونك | دست 


*يقصشس أركه در غهبت شهر يار 
جو شه ديد دردش زاندازه بيس 
بعيفنا ء “درس كار رات تو جيست 
” هنوزم ترفتاست از دسسلت كار 
حجنو ذائب دل - 2 رو ترم ديد 
بعينذظا , الب خا ىاست كان فسادك 
”دو شيهزادة كشخذنى داماد أو 
”شه كشورش كفت صد بأر بيس 
“هنوز ايدو است ال شه نامور 
”هم اكنون ز فرمانى خسرو كذْششت 
“د لاز خدمت شا برداشتاست 
” نفستوسن كر افتد كلاهص به خا 
اي»ه يكا قلىعه شان و توان كرون بند 
جو از ناشب اين قصه بشليى شاء 
”به طفلى بهروردمسشس در كلار 
“الب خان مرا هسيت جاثل يسر 
”تو دائى كرت هست درين كار راك 
“اكر خونٍ ناحق بريزى به خاكف 
“اكر ظالى را برارىدى به دار 


عرسم 


7ج حرق لد اوراز ل 





«اكيوا كو كيتوافى او كن خهرون 


كشندم به صد عاجزى زار زار» 
فراموض شد شاه رأ درد خويصس 
مرا زود كو تا رضاث تو هيسرت؟ 
بكو تا جه دارى دريس كاروبار» 
تثور 
سياه كران دو 
قوى تر كلون كشضنت بنهاى أو 
كز إزيد 


برينى نا ندانم جه دارد به سم 


بزك كرىك جو كرم ديد 


- 


كه دارد بلاد 


رروآن شو به اقطاع خويش 


: خاصانٍ دركاة بيزار كشت 
به مرك شهمشه نظر داشتاست 
نباشد ز شهزادكن هيم باك 
بداى تا سو برنياون كزند» 
بعنتا كه ”اس متحرم نيكاخواة 
كه در خدمتم بوىف حاضر مدام 
همو مولسم به دران دوزكر 
به خونريزيش جون ببلدم كمر» 
كردى سام 


بهابى جزايصس ز يزدان ياف 


جو در نامةيذلكد شك نقس بند 
هرانجه بكارىء همان بدروى» 


”بعن أنجه خواهى درين انجسن 
هو[ دكر 
”مرنجان مرا زان كه در حالتم 


”هو دو زندكى بون«ام نيكاغام 


كنون2» وقمتا مردنىء مفرما مرأ 
شنيد م شه اين كنت و بههوشس كشت 
دكر روز كين جرع خونون لقب 
همان خونكرفتة الب خان ران 
دوآامة ذوان. خركه” ‏ آن. شمرهرن 
به تعظيم شه بر زمين بوسة دان 
يعفعاء '” تنت باد ازين دود ياكا| 
شهص كفت » ”اين دم فراهم ترآست 
اليخان جو بس نيعضواهى تبون 
كشيد و به سو المياخان فتلكى 
ملك ثذاثئب اين ماجرا جون بديد 
كرقرت أسكينى و بروتصش ببرن 
قبا در برش كرد و دامن كرفت 
شنهدم درآأن هردو طرفةه حريف 
بهنشرد جون كردنص رأ به لاغ 
سبك دشن از اهل ترغاكف خواست 
جو شد در خلل مهرةٌ كردنشس 


يا 


: جام دار 


وم 


جو مقدور دارى2 جه يرسى ز من ؟ 
ببستم كير د كر 
درين حال مننما دكر حالتم 
يه الوقن “يرق اهز “غاامم كسام 


كه نام نعحويم رود بر هبا» 


در ديار 


وزيسن ماجرا يكا دو روز كذشست 
برأاورد تيا ابه خونريز شلب 
به غفلت به دوولاة شه سر نهادن 
كه بودس.ت درو شاك متجروح دود 
وزاىيس زبان دو عيادت كشان 
جمونىاست شاها تنى دردناكف؟» 
كه جو تو عزيزس عيا دك كر آست » 
شهنشه قبا كه يوشيدةبود 
ازاىن خلعت امك مر اورا كزنكد 
قبا بسعد و بر الباخان دويد 
به دام بلا با فسونص ببرد 
بم جامهءداريض ه« كردن كرفت 
قوى بون ناثب المياخان ضعيفه 
بع جائنص انزان لاغ بنهاده داغ 
بهد ست جب أ ورددش أز ف سمت واس 


جدا كرد ازان دشنه سر از تنس 


سكد جان يس أز خلعت شهريار 
وزاىربيس بفرموى تا ”با قبا 
” بوييعجند أو را و بهرون برند 
يس أن لاه خود ييصش خركه نشست 


زه جامهدارى! زه جامهدار] 
به يكا جامهخانة» زر سر تا به يا 
به خاكصش سيارند وا يس يكذ رندك» 
در شاء بر جملةه عالم ببست 


حوالة همى كرد بر شهريار 


هر أن كار كو ورا فتاىى صواب 


اكرجه خطا بود كرد 


شتاب 


الي خان و زروان شدنى ملى د ينار شحنةٌ بيل 


ورج غوض باز أمدنى 


شلهدم ( قحل الب خانٍ راد 
همان حيدر و زيرك ناصور 
كه شد كشعة آن خان قرخ خصال 
اتفاق 


بمردوند با يكادكىر 


«نبايد كه ماروا به دسبرت أوونك 
”هبان به جو شيران درس مرغزار 
”ببينيم تا اندرين يكا دو ماك 
” فلط باشكن ار سر به سسكى نههم 


درين راس هردو نهادنك سر 


ِ جامةاخاتم - جامطائع ‏ 


خبر حون ببردلد در هر بلانى 
شنيد ند در كوجرات اسن خبر 
شهنشه شد از زحست أشفكه هال 
شو دترا زان ١‏ فل برل 
بعمريم آز زور بازو قرار 
جه بازد فلك 


الدرين تضت ا ه 


بيه فنفشسمت يج كم همان جان د ههم » 


تمزير 
جو فرماني خسرو بديشان رسيد ‏ شليدم كه علوانصش سركص نديده 
دريدند فرمانى قرمانروا- بعشعلد > فرمانرسانئلدة | وا 
ملك نائب أين قصه جون كرد كوش الخبر دا مر خسرو تهزهوش 
شبص كفتء ”ا سركص هوشيار ‏ مرا از سر لطفا معذور داج 
”بعن آنجه دانى درين تضته ‏ كه هستى بحق ناشب يا دشان 
دينار كو شم حنةييل بود 


كه ”” لشكير كشد جانب كوجراءت بة ف سنمكب أوزد سر كشا نى ا 


ملك ناثب أن كه بفغرمول زود 


6 


وزان يس روآن كرى دينار رأد ب امبريهه كجرات جون سر نهان 
سفرو كردن شماة عالم *شفنهد 


- 


و٠ ٠ 20 1 2 ٠‏ ع وى هو 6 
جنا كوو و شر يهان اداو ١‏ تترو جه وز بولولة مق 
٠ ٠. ٠‏ 6 سس ٠‏ 
نك نومان به حضوت أمدن و ند كاليور متحبوس شان 
شنيدم خضرخان دران روزكر ‏ كالياخان يل را بعش عند زار 
يواه نغ معناية او لضت 8# لفوإاسعاوويد هاذزى. لقاكواء 
جو در مهبتصش شد الي خان شبيد أآلاف ز شه بر خضرخان رسيكد 
به إرشاد أن نائمب نابكار نبشضخه دبي شه نامداءو 
كه ”نايد خضرخان بر ايوان شاه كلد هم ازان جا به التبروهه! را 


9 الى مالم و نشان شاهى كذ در بالا رامين من م باق 5 وما نهافتنك - سركشض ا 
١‏ يعلى '' هتناهور ' يعلى |مزوهة با واو مجهول ‏ 





خضر خان جو مضبون قرمان شنيد 
به دل كفت *” أن شاع » زهرى كه بون 
“نباشد عجب كر ازين ذارخار 
”مرا خوى نخستين غم يار بود 
قم جان وك نزد اهل كما ل 


فرض جوى كه خان سوك انبروهه ران 


هم ى كفنت » "“”*بنكرء زماله ده كرد 
“جدا كرد از يار واز شهريار 
“”ببايثك شدن در رهم شهربنلك 


شنيدم خشضرخان به حون جك 
عدن يون ابر لسعو دل خس_عكان 
جدا مانده مرغ ز باغ بهشث 
اكرجه نبودسدت بندش به ياي 
يكل 


يكايك ز أنبروهه بي امر شان 


روز ببريك ‏ بنك خيا ل 
ولكناناتني: أن تصد دزا هون :ديد 
به خركه درون وقنت و أمك يرون 
يس أركه عوانى | سبعسار را 
كه ”” برا يا كان تهت بند 2 نهند 
«اسهراته در ليور يرلك 
” بىديشان رسانند فرمان شاه 


شاع جام و يبال . 


لمم 


| عوان -- مامور نظبيك' يليس 


ز فرمان حسرو كزيرس نديد 
به بستانى دل خار خارى نمود 
رسك نركس تازنين را فكار 
فى ديثمر اكلون بران قم فزود 
به فلهام جانان نباشد همال» 
زهرديدة صد جوم خول مى فشا ند 
كه خاض از يكم درد مان كرد فرد 
جدا كرد از شهر و خويص و تبار 


م 
نيبا 


ا يه ا نتظار كز ند » 
١‏ دوومة جون وفنت با دود سو 
شب و ووز جون دست ويا بسككان 
فاده به زندان اهل كنشت 
همى بود هون بنديان ‏ فمكرا» 
به بازوت شوق و ابه زور وصال 
عذان دان دو جاب تهت لاأة 
كه بي امر كسرو خضر خان رسهد 
بر أ يين تلبيس و وسم فسون 
ينبا نهد فرمان روا 


نويد م دكر بهر حبسشتنشصش دهلك 


فرمانٍ 


به دسنت عوائانى دز يسهرلد 


4 نوكو بدارنك خان وا نكا 5 »» 


1 
عوانان كه ملؤوم دوكه بدن جو از حعم دهليزبى آكه شدند 
شليدم همان لحظه بير يام خان ‏ سبعتر تهادند يلد كران 
وزان يس براندند در #الهوره كلم را ز باغ فكندند دور 
دول رانهيشس هم دران روزكاو ‏ بيردنكى با وس به حبس حصار 
به يان كه كل بر كفصس بوسه داد فلكا از سعم بند آأهنى نهاد 
جنينى أاسصت أيمن لس دوزكادر 
كه لاص د هكد مستى واكه خمار 


محضر كردن ملى نائب بيش از نقل' سلطان و ملى 
به شها بالك يى عم شاه نها نيدى و حون نائب أو شداى 


فرض جو ملكانائب بدسكال قرسقاد خان را به عين تكال 
شهنشاه را حال أشفته ديد به خواي دكر بت خود خنته ديد 
يى انجسن كرد در يمص شاه ز اهلللاه و ز اهل سياه 
عمرخان همان طفل و فرزند شاط كه بودست شصرساله و هندماة 
شهيص زاده از دخقر رامديو > دران وروز شد جام خسرو خديو 
صر اورا شهاب| لد ين آمد لقب - كه يودسات طفلم كهانى نسب 
همان نائب شاه شد نائبص- كه خودشوا»ه بد راثم ناصائبصس 
جو شه بود درهم دران قيلوقال ‏ ز سسعنى زبانش تمده بود لال 
تعفكهة دران انجمنى يكا سحمن ز بهبوشى خاطر و ضعفا تن 
مثل هركس زد دران ماجرا ‏ كه ” خاموشى آمك دليل رضا» 
بترخارم هبه حال شك يادشاك به فرقص اس دين كلاه 


: يعنى كوالهار . اقل عت وفات ٠‏ روحت ' اتتقال . 


أ 


نهادند جتر سهه بر سرش->-) شده عام خلق فرمان برش 


همان نائشب شاة حود فكشمت شاه 


فكيزد 5 


يعد طفلاي رأ 


نشاند أن يسر را به ناموس كاك 


به يمشن 


همى راند هر كار بر وال خويصس 


وفارت يافتى سلطانى علاء ! لك يي نور ا للة كبو 
وحلوين شباي الدين غير ها؟ 


جو شد سال بر هفصن و يانزىه 
سفر زين جهان كرد شاة جهان 
خروشم برأمد ز جرخ برين 
همه شهر و كشور به ماتم نشست 
رامق و« يوا و نو دوق “قا م هاه 
جو شه سر به بالينى خاكى نهاد 
هوأ زار ماتسشن 
يكم هنفته بد لي سكون و قرار 


بكر يسمت در 


همهينى است سرآانجام كار جهان 


تلى را كه اندر دواج كشيى 
يى روز أن تن درآرد به خا 
به نزدم فقهرص زاشاه خوش_است 
شه از بهم جان و جهان درهم أاست 
دران يندنامه كه در هر ديار 


دريسنى باب بيل مجب خواند: ام 


كذ شت 5 و كه 3 رال يه 
شهان 
ن ١و‏ ذمون 
ز مركض جهان جملهة دو غم نشست 
كه رفت از جهان شاة كشور كشا.م 


شنيدم دراآن روز ني ابر و باد 


كلا 5 


- 


به كريه شدة سما 


مزه ريخت بر خاكش أندر قبس 
در ماتم شهريار 
هر كيه كارأ كهان 
سرس رأ كه در زير تاج كشهد 


بق ووذ أن شو كفن ون دمفاكن 


همة | شهر 


بدا نذك جا 


فقهر أز غم اين و آن بي فم أاسنت 
: سعدى شهرازى آسست يادكر 
لوي ل 20 


يي بي لا 


كه از ذوق أن جان برآفشاندةام 


“”كد| وا جو حاصل شود ناي شام 
ملىف سعاددرت دو آمك للاة 
جه ديههم شاة و جه داق كدا 
وه خلعت عاشقان ديكر است 
نداوندك اآاز هردو عالم ‏ خبر 
مه وسال وروز و شسب و صبص و شام 


” رها ساقها جان مان تارك دأو 


وعم 


جنان خوص بخدسيد كه سلطان شام” 


يح بر فقير و ايك بهر شاه 
وسث عاقبنت اهل ميراث و 


بعويند هردو به شوق تمام 


بكتردان دو سه سافر خوه كوار 


” جنان كن به درياكم م فرق مان 


و 
كه خيزد ز هردو كله فرق مان 


جاو سن سلطان شهاب الى يى طاب ثرأى 
و كيغيت كور ادن خصو احاى جعل ! لله | لجنة منو أ 


بساط كين جون جهان درنوشت 
برأامد به تخست كيان» باو داد 


به ملي كه طفلم شود يادشا 
بكتردد سراسهمه شهر و ديار 
هه 


٠9 نا‎ 


فرفن جون كه بازيجه باز 


شليدم ‏ هيان نا بكار 
فيان لحعظه بو شا سسث سنبل بىكاد 


بعيفدا, ” شبا شمب أز إيدر بوان 
13[ 


شه نوعذا م 


كه | بود سستا يور 


شود ييص او فتله فرمان ووأ 
نغيرد جنان ملكا مركز قرار 
برين كونه بازيعجة كرى 
همان دم كه در ختواب شد شهريار 
كين سلهيان به ديو رسسين 
كه بودست موافق برو دو فسان 
يكايف بن قصد جشمان خان 


”وسى جو كه در قلع الهور 
“يران فعسم دزبان نما اين تكين 
“مرا شاه دزبانى قلعه دان 
”بدين حيله بر قلعه جون برروى 
” خضرخانى يل را سب كور كن 
شليدم هو أن سلبل روسياه 
به تعلهم نامب يسآفشرد زود 
به حيلة برامد به حصن بلذند 
بعفحلد خان را كه “*از شهريار 
شين اكوا تدو ‏ توروو ار حوس 1 
شليد م جو خان نام سنبل شنيد 
به دل كفتء ””دانم شهنشه نمانكد 
طلب كرد يس 
عفنا كه 


يا. 
هه و 
-ه 


رين ار 
“اي رحس احا اتن 
“به حكم خدا سر ببايد نهاد 
”بها تا سهير بهقم ترا 
”كه دانك نبيهلم دكر روكم توا 


ب»> رمسم وداعشسش كناررى كرفت 


ل مي 


زمان سسحر افكيند در يانه وار 
بلى جو كه فتتله هم أز جشم زاد 
بعيفتنا همان سنيل دل سهاة 


”كه در جهرةٌ حسن نويلم كشلد 


ممم 


به امور 


تد بيهر كن | نتظا م 
بعويس كه اا قلعةدار كزين 
ترا خواند دو حضرت أن شام واد 
بر اصصحاب أن قلعه ضابط شوى 
به معلى تلش زندةدركور كن ” 
سوك ليور أمد ا تهت لاه 
بعيرىد انجه نائمب بدو كفتهبوتى 
طلب كرد خان را به عين كزنن 
رسيد ست سئبل به حفظ حصار 
بها تا شوبى أكه از حعم شاه 


روان أب از نركسانش دويد 


7 
مرا هم كتون جان ببايد فشائن 
ز تركس برآافشائد خكون زار زار 
به كار تو بادا دل وو جان و تى! 


كه ني علم او نهسسرت بهداكد و داد 


كه ديريله يارى كزينم ترا 
نهارم نظركرد ‏ در روث توإ” 
كلى را به بر نوبهارم كرفت 
دكرباوه أوودهسص اندر كنار 


در فتله كيتى به جشئمص كشاد| 
كه *” خاناء جنون أسرت فرمان شاه 


به جشيان مست تو ميل كشلنى” 


جو بشنيد شه» كفنت» ” تا شير جيست 
“اسيهر تو امء أنعيه دانى بكن 
”اكر هست يا نيسمت فرمان شاة 
همه حال بعد از بس قال و قيل 
فعا ىه 


رون 


نازكانى حرم 


غريوس برامى و اهل حصار 


جهو أن ناله در كوش مرفان رسهد 
جنئان مرغ بكعريست اندر هوأ 
جه كويم كه جو فاش شد اين خبر 
نظم بيز 


الط آأس 


مخريرور 


زاهر ديدةٌ جول شولم كشاى 
95 


راندعهام سر سرى 


ضرورتك قلم 


مغزم 


درس كار تقصهر از سو كيسست 6 
برين بسته هرجه توانى بن 
جه مشكل ز تقدير و حكم اله[» 
به جشم خضرخان كشيد ند نيل 
سراسر كقان مو ز وسنت ستم 
بناليد ديوار و در زار زار 
به هرجا كه مر صغيرى كشسيد 
كه جون ماهى افتانى در أشنا» 
جه ماتم كذشت اندر أن بوم وبر 
كه موثم شكافى هم از طبع تهز 
الفاظ و صنعصت نظر دوو دار 
جو من دررسيدم درسين داسقان 
زمان مرا كريه قرصت ندان 


لزوم و 


ببايد تو هم جون مل بعمذرى 


لوا حق دواوم تمام 


طلب كودن ملك ناثب عيى أ لملىف و از ن بو كيو 


با جميع مساما تان و (وأن كردن أو به قصل 
حيدر و زيوى' و شنيدى عين الملى تلف شن 


ملك نائب ذل حدون حثور و همان جا ماندنى 


- 1 3 200000 


رويب ويب ع 


. "اننادع اؤ آشنا' مناسب مى ثمايد آثشلا -: شلاورى‎ ٠ 


كه از زيركى برد كول سكهمن 


ام 
جو شه رفت ازين عالم ووفا > همان ثاثب هردو فرمان روا 
فرستان ييكى ‏ سو ديوكهر بدوكفضتء ”ا ييكا فرمان يذير 
”از زيدر جنان رو به مرهتهم بلاد ) كه بر كرد تو كمرسكى تلك بان 
“”شتابان وسى هون ددرأن يوم وبر يدان عين ملكا هلايون سيهر 
”بكو نا به إيدر براند شعاب-_> آبا شهسوارانى جابكاركاب 
”بهارن همه اهل إسلهم را كلد خالى أن جمله إقليم را» 
فرض عين ملكا خجستةد ير جولشعر روآن كرد ازآان بوم و بم 
همى واند أق صفدر كهنه كوا ه كه ييكعم رسيدشض در اثنائيم راك 
بعفتا كه ”الى سركسش نامور به يابوسدت از شهر بستخم كير 
”موا كفت !ن نائمب يادىشهاة به عين ممالىف بكو هم به راك 
”ملكانائيت كفت تا در زمان به كجرات رافى سسها 5 كران 
”جو بر دسدت أيلك جمله بغات بعرد م ترأ مقطع كو جرا ت » 
بع فرمانس أن عين مل كزيين ‏ كه بن رسكم زال در دشت كهن 
ا 0 
شليدم به جتور جون دروسهد بلج دن نائمب شه شلهد 
مهس يكادو در حد جانور مانك 


وز آنجا سيه هيم سوك نراند 
ذكو كشته شىى ملى ناثب و ابتدااثٌ ملى قطبى 


شليدم ز يهران ديريئلة سال > كه جون أن ملكانائب بد سكال 


بوى نالك جنك بي سوز و درد ا شباشب شهنشاه ر| دفن كرد 


طلبب كرد اركان دولت تمام 
دكر روز كز جرح دورال فروز 
بران تضت أن طفل را جا داد 
طلبب كر د دكر 


جو خان مبارك كه در عبر و جود 


شهزادكن 


جو آن خان شادى و ان فريد 
جو خان محمد جو بويع خان 


فرض جو كه ابنائم شا» كريم 


أبنات 


ب» طفلى وها كردك شان شهريار 
دران روز كردند يابوس شاه 
دكر روز كفنا كه هم در حرم 
” بكير نى 


كان مبارك نام 


رم 


نهمر وز 
حود اندو مقام مها بمك سكتادى 


برأاورد عدر كرو 


بعنتا كه ””بلمدنى ييشص كمر» 
0 شهزاد ان دكر بيهص بود 
همان خان عثماني اخترسعيى 
كَ بودتدك آأين جمله شيزادكان 
اسهر أمدة دسست مشت زنان] 
شدكة دسايت امال خسيس ليم 
شدة در يتهمى همه خخوار و زار 
وك بود أن روز شان را سياه 
كروهم كه بن يارض اندر سكم 


نبا تت بندى نهندش به يا , 


همان خان شادى سوك ك5 لهوو 


روآن كرد 


مشورت كردن بايكان به جهنت كشتى ملى نائُب 


و غلب كردن مبشر و بشير و صالم و مخير 
2 كشتى أيشان ملى نا تب امل 


جو يك مه ازين ماجرا دركذدشت 
شلمد م 3 و سه يايكه خوا بكا 5 


روان مكافات اظهاو كشست 
كه بودند خاصانى دركه شاة 


سوم صالصم و جارمين آن ملهر 


با يعدكر 
”نه مرى اسيت ول زنى» وك در فسان 
“ز خون الي كان ووان كرى نيل 
”دكر جملهة شهزادكن را كلون 
”شب و روزااين ظالم ير سكم 
”به عالم دكر هذى خواهيم زيست؟ 
”كه ما زندوء و خان شاك ما 


لي 
مشمورت بعر ى نك 


“كر اهرور 14 1ز سره:. بعذريم 
”هم أمشب دريس كار دسل زنهم 
”وزاريس بريزند كر خونى ما 
*رويم از جهانىي فنا نيك نام 
جو شب بست ابر اجهرةٌ روزكر 
ملك نائب اين قصه از كس شلهد 


شمب 


ليدم هو يكن قشها واس ( 
مبشر به دل كقفتء ”اين ل وفا 
“سكير كضات أكه ازان إتفاق 
يس أىكاه يارأن خود را يفت 
وزاىيس روان شد برو باسلاح 
شلهدم جو نزديكا 
عدون اليا 


خركه ذو سهك 


خود إيدر كذار 


.ةم 


بكفتلكد2 ”اين سفلةُ دون سهر 
كلد كار هر مرد و زن بر مراك 
بع جشم خضر خان كشانيد ميل 
5 دام خطر دركشيد از قسون 


جو زنهار خواران بود درو حرم 
برين زندكنى ببايدكريست 
يريشان كنك سغقلته بيوفا! 


به فردا هه روييص خسرو بريم! 
يكايكا سرص را به خاكف افكلهم 
زه طالع و يضت ميمون ما! 


- دار 


_- 


بق نيز يابهم كام» 
عتبرا ين 


يكل يردكٌ ار 
فرسهاد بهر مبشم وت 
بدين سان كه تنها بضوائنك مرا 
كه كرديم در كود نهان إتفاق , 
كه ”يرم عرق هر ده | مهب يضفت + 
كه كمديك در كارهايش صلاح 
ز خركه يمسم مرك بهورون دويد 


مجشر مر أو را بعفنعت» ”أي فلآن ملم خوا بعاهى ماة جهان 


5 - لي ملسمل 0 


راوت > مهترا بهادر. أبن لفن هلوى اسم . 


“به كرد شه نامور بودمه 
كلون جيست كين ناشب شهريار 
بكفت أين ودر خركبش شد درون 
زا هر سو وسيدند ياران أو 


دو سه يار ناثمب ز هوسو دويك 


وزاىبديس همان يايكانى دلهر 
ز خان مباركا بريدوندك بنن 
جهو شد دوذ جمله سران سياه 


شده هريى از تكل أن فعنه شاد 
وزاىئبيس ب خان مباوركا سير 
حر د سال 


جو خان مبارىف شنيد اس سكن 


«زنهابت به ييضص شه 
”موا نهيسسرت مطلوب اقبال و جا« 
كن لطت <دااويق. كرود بياعن: “نق 
“كه با مادر شود أزين بوم و بر 
ب ارات دولت تقرهر خان 


بكنتند» نا 


ا 
” سؤ| يست كت يادشاهى دههم 
”وك در حيات خود أن شهريار 
ديم طفل بنشانك بر جام خويش 


”نواسة مه به حكنيسن رعايت كنهم 


المع ين يي ما ١‏ عن سس يام تنص يسيس طيستهييه جه اينم بوص ميد 


١١ 1‏ ك1 مناسب قر أست 3 


أة” 


تمى كم زا تهثم و سور بود 
بدين سان ندارد مرا استوار»” 
بزد تيغ ير سفلة يرفسون 
سروص را بريدند بي كفت وكو 
هم از دست أن يايكان شد شهيد 
كه كرد ند كار به زودى نه دير» 
به ورويص بكردىنك خود وأ سهند 
نهيادنكد سر سوثي د ركاه كاه 
كه ب كوهرى رفنت و كان قساد 
بعنعندى » ”الى كان فرحندةفر 
هسكن كه دارىى خرن بر كبال” 
بعنها كه ”الى سركشان كين 
كه اندو خلللى بهنم اين تضت كا 
يذيرندهباشيد ايى يكا ستمن 
نهم سر به ملكا و ديار دكر” 
شليد ند آين قصهء در يكا زبان 
توئى مهبتر از جمله شهزادكن 
به خدمستا هملة بيش تو سر نههم 
ز اوشاد أن فعنة نابكار 


قصورى عيان كرى در وأت حو يس 


وزاىيس يله راث ديكر زنهم 


“تو شاياني ملعى يريهان مهم 
"همه شهر و كشور هواخواة تسرمت 
”كلك هاغيبان خد مت شاع نو 
شنيد م جو مشنق به خود ديد شان 
مهس يكا دو سر در قيايبت نهان 
هوا خواك او كشعه هر خاص و عام 
جهتائى ‏ هيان د خغر 
همان خكسرو طفل ازو زادةبون 


شنيدم جو در ضبط خانى سعيد 


رام ديو 


حسد كرد و مى خواست تا در نهان 
«#خبر كرد خان راي نيك خراه 
”نه من كفتهبودم به روز نفست 
” كثون حجاسدآن از درون و يرون 


” برون كونه تا ىم درس تخت اه 


رمم 


يكا أهرور 


بر كفحة هما برو 
بعنى راثم خوى در لياببرت دوست 
همأآاخر ورد برا به وقنتا درو» 
به كنتار ايشان وضا داد خان 
دو عدل بر شهر و كشور كشاى 
برين ماجرا جو دو مه شى تمام 
كه بودسيتا دو حعم كوهان خد يو 
كة شاهص به زحمست شهى دأد#بود 


-- 


همه خلق را سر دراوردة ديك 
يم جام زهرى سيارد به خان 
كه شد از شما قاثم اين تضت كاه 
كه بايد ازيس ملك إعراض جست 
تعر لسجا بو قطنا رجام .ترون 


توان داشتخنى حجان خود را ناه 


از قرائن معلوم مى شود كا از ميان اي دو مصراع يبت جلك رثن اسع كك مضيوئش با طورى, 


بودك باشى كن ذيلا كنتنا مى شود . 


خبر كرد خان را يكم تيك خواة 
فون حاسدان أزّ درون و يرون 
' بنذوا هن زهر. دهلدت_ الهان 
وض جون كا آن خان أ خثر سعيد 
هبان دم سران سيك را بخوائك 


ازان يس يكفت' ا سران سياع 
'" انعا من اكفانعا بوهم 0 الى 


درهردو لطن 'جائّس' . 


كنا أ خان فرح دريى تضدكاة 
كير بسلك بر _ جا لست كلون 
دار جني عر از قي فشن 
ازان ثيكخواة اين حكايت شليد 
هين تصن در يب شان بازخوائك 
كنا شد از شيا تائم اين تضودكاة , 


”يح روز باشد كمه در عينى خواب 
جو اركان دولت ؤز كان كزين 
يعفكزد يس هر همه يكازيان 
”تو دانى كه دانا خوباخترى 
نزى يف كارا كهان 


” جهان داورى كار بازيجه نيست 


«اكرجه به 


“به نؤديكا طفلانى بازيجيه جوم 
”عبار تكرى ييشة بالغاناست 
”تو امروز شاهى به ملكا جهان 
”كه شهزادةٌ بالنى و عاقلى 
جو كنتلد اين قصه اولان ملف 
به تعظهم ‏ أو جمله بورخاس تند 
به ييشش تهادنن سم بر زمهن 
بازيجة 
كه ملكا جم ر! به طفلم دهن 


فريبسص بجز كودان كم خورنك 
وك والقانة ,روا نر وش تو رقا يف 
جشيد نك تا جرعة در السعتك 
وكر يكا زمان دهر كودكافريمب 
ازان مستهم شانى شوند هوشيار 
يما ضافيا" نحت مان كن ١‏ بد 


'” بثك مى كه يكعباره كرن يم شاد 
لسع[ 


“رمم 


شود دشمض از كسين دسست ياب 
شليدندك هريكا يسار و يمون 
كه ”ا كان فرخند» و كاردان 


كه نايد ز طفلان جهانداورى 
جو بازيجة هست كار جهان 
ممالكف سزؤاوار بازيجه ئيسدت 
به از تاي و تت است جولان و كولس 
جهان قاثم از عدل و انتضاف شان است 
بزيبك ترا تاج و تخت شهان 
به لامصرت سؤد سية مقبلى '» 
كه ” جز تو كس نهست شايان ملف 
زبان در دعايص بياراسخنلى 
ستادند يس در يسار و يمون 
كه بن بازى أرد يرون روزو شسب! 
كهسم تاج بر فرق خاسم نهد] 
كه طفلان طليكار بازيعمر اند| 
نه مطلوب شال تخت و لذ افسر است 


شب و روز زآن جرعه باشذنى مستت 


نايد بر ايشانى فراز و نشهب 


زا بازيجة دهر مان باز خم 


نم دور ماضى نهاريم ياد», 


- 


وم 


3 كك م 


كسم رأ كه ياو اسست جهان أفرين 


برونش زعين هلاكا أورد 
كليد مالك به دستش دهد 
جهان را درأرد به حعمص تنام 
خوافن: ‏ نظير 
فك وتان 


وكر خحود دريس باب 
شنهدم زر دهقاني 
كز ين نك أن سسرو أزاد» ورا 
مباركاشهة أن خسرو راستهن 
برآمد به صد عيص بر تضت عاج 
يه خدمقص سركشان كزين 
نفستين يفرمود أن هوشملكى 
“كللك أز نويد طرب شان شان 
1 ره 


هعضن 5م 


بنك همه 


هبه هر جا يى بندى بيست سال 
زنىانها 
براعوضشن للقي يد اكلم حكن 


به زندان جوان رفته و كشتة يهر 


: از ترائن معلوم مى شود كلا بيتس يعد أزين به بدين مضيو. مى بايد 


هيكا بأديان رأ يريد ثن بد 


زا جاه ورساند به جرخ برين 
سر دشسنص را به خاك أورد 
كلاه كيانى به فرقص" نهدن 
مطيعص كند هركجا خاص و عام 
زا منى بشنو الى يار ووشاضمهر 
كه جو خار شك دور ازين بوستان 
يلم ملكا يعنى كه شهزاد: را 
فلكاقدر و كهوان محل قطب د ين 
بيوشيد و بنهاى تام و دواج 
كمر بسخخه اندو يسار و يممن 
كة ”هر جا اسير ‏ أاست محبوس يلد 
كه كرديم از لطفا أزاى شان 
زكرن رهائلكد ميض و رمه” 
شنيدند از شاة نو اين سن 
جه بدخواة ملى و جه مديون مال 


ير اؤز خرمى شد هله خانها 
سراسر ز أهن بفرسودىة تن 


شب وروز بر دسست متعنت أسهر 


رهاش ثد از حبسكاة كؤئى 


38 


دل آذ جان ازردة برداش كه 
ز محلت كشى كشته راضى به مرك 
جو ناكه مك أزاد از حبس كاه 
كس ار بازيرسص بعردى از عقاب 
وكر كس بهرسيد نام به راء 
فرض ‏ اروز ديكر شه نيعدام 
وزيده ز خلقصس نسهم بهار 
زا هر شهر و كشور برآنلداخت باج 


دران سال هو شام وهم صبص ا" 


هوخ 


به راه آجل جش م بعماشته 
جو شاع از خزان ما نده ي ساز و برف 
بعردىده زبان وقفا در شر شاة 
نكنتصش بجز شعر خسرو جواب 
بكفعا كه ””زامم دعاكول شاعم 
و5 لطف بعشادى بر خاص و عام 


4 


كلسكان شذد”" جمله صهمحر و ديار 


بيبخشيد دهقانيان ر! خراي 


شد 5 خاق و ورد تحسميد شاه 


ْ تاريخ 5 هنصد 9 شانزدة 


كه بلشسيرت شهزؤادة بم تضنمتا شه 


فوستاىى سلطان قطب الديى ملى تغاق رأ 
ملى عين الملى د كجر أرن | 


شنيدم جو ملكا شبهابى كذا شت 
به تغلق بفرموى أن سرفراز 
” بويد مر 1 رأ كه “أ هوشمنك 
7 <هية كاشنٍ ملكا وخار شد 
“*ازيسن بهش از ما مين احتراز 
”*ببايد جو تغلق رسك آن طرف 


كشى تهغ و١‏ قصد بركشتعان 


هيان قطب ديس ضابط ملك كشت 
“روه زود ابر عين ملكا كواز 
جو يكذ شت ايام شوو و كزؤلنك 
همه كنيم اقبال يمار 


به فرمان ما سر نه الى سرفراز 


شد 


به كجرات رالى سهه صفا به صقا 


به هر سو كزى جو أاز حون روان 


ري جون سر أن كروة تبام 
رك بععردى ب» يابو سس م 
””وزانيس جو بر حعم ما بكتروى 
جو تغلق به فرمان شاه جهان 
»#بدان عين ملف يل ١‏ سرقراز 
همان عين ملكا سرافراز راد 
وزاىييس سران سيه وا يضخواند 
كروه (ز كردن كشان 00# 
بعنكلد, ”أن شاه كشورفروز 
”جه دانيم تا در سرانجام كار 
“نتبهزى كه كم جردم يضده را 
”همان به كه هون مردم هوشيار 
“ببيليم | كز 
صلم مزاجص جو أكه شويم 
جو اين “قصة: كعد تعض ران 
جو زان قوم آين قصه تغلق شنيد 
شتيدم هبان روز أن سرقراز 


باه فيرو فر 


جو ادر حضرت خسرو لو رسيد 
يس از شرط يابوس و وسم دعا 


وى 


“كروض رمهده ز غوفا و شور 


35 أبن بيت در نس .] موجود يست 


عكر 


همان تهعفه 5 درين تططيت اه 


كور كشا 


ابا سوفرازان 
به جاتو شد «همحيو كر اكهان 
بكنت أنه بشنيد از شه به راز 
به فومان شاه جهان سر نهاك 
همون قصء در سمعم هر يكا برائكد 
حو در كوش كردنكى فرمانى شاك 
كه رويص نديدست كس از ما هلوز 
بر ما كندى أشكار! 


هه 


١و‎ 


احكام 
كشد» أب ناديدةء موزكم زايا 
مهم يكا دو كهريم إيدر قرار 
جه بيدا هلمىايد از خيرو شر 
وزاىيس به فرمان كسرو رويم 
بما ندند خاموش سرلشعران 
سوان وا دوين باب وراضى نديد 
شكابان سول تضعدكه كشت باز 
) يابوس خسرو كزيرم نديد 
بكفعا كه ”الى شاء كشوركشا 
كه بي دانه مرغم نيفتن به دام 
جو صيد 2 شتتابنده در مين زور 


0ك 





”' آن يل '" مى ياي‎ ١ 


انم 


” نين يد 5 دخ شاه عالم هلوز 
”يكايكا يكونه به فرمان شاك 
“اكر خواهى اس شاة و شهزان5 هم 
باهر شو عق اغانةفورمان: فوت 
جو تغلق ملكا ييصس فرمارروا 
همو (| بفرمود شاه جهان 
*””به هر يكا جدالانه فرمان برد 
رسانيد فرمان به هر سركشسم 
بيوشهد جمله ملوكا و كبار 
وزابيس سران هلمايون سهر 
جو تغلق تكمذكرد كان سركشان 
بدان عين ملى آركه أن نركشهر 
كة ”باشد دوان لشكر أن مرد كار 


”هم أن تغاقص بيشواثئثى كنل 


از انديشة هر سهله درهم هلوز 
شوند اين جنين قوم حضرت يناه ؟ 
كه سر در اطاعصت نهد اين حشم 
آبا خلعت و عهد و يهمان فرست » 
به يايان رسانهد اين قصه را 
كه ”بندد درين كار هم خود مهان 
آبا خلعت شاه كيهان برد” 
فرو شانئك از هر دل أتشس 
بع صى اخرمى خلعت شهريار 
سوم دركه شه نهادنك سم 
اطاعت تبودنكد شه وأا به جان 
وسانيد فرمان شاءة د لير 
برقرار 


كشور كشائى كند 


7 يسن سر لشعرى 


صد د ها ب 


”به كتجرات از أن جا برانك سياء 


كلد قصث خصمانى دراه شا« 


عزيمت كردن ملب عينى الملى أز جتور دو كتجرات 
وفيروزى يافتى أو بر حيدر و زيرف 


دكر روز كين كنبد حقهباز 


در خرمى بر جهان كرد باز 


' از قرائن معلوم مى شود كة بيتس يعد ازين بيت يدين مضيو. مى يايك : 


دكربارة از حكم شاة جهان 


بدان سول تغلق ملىف شف روان 


روانشمد ز جاتو يعسسر سياة 
جو أن حيدر و زيركا نامور 
سيه (أ كصشيدنك بهرون شهر 
لمردندند باتى ( افواجر شاة 
دكر روز ددر اتغاق نبرد 
همان عين ملك | قا ليم كهر 
يعم نامه بنبشت بر هر سر 


”هم آخر به لنزديعى روزكر 


” هذان سيل زد خون أن نامجو 
” نخسيد2 بللم2» خون هر بيكناه 
”جو مظلوم و ظالم بة حكعم خدا 
”قلط باشد آكذون كه بر اهل دين 
كر كو شهم در 


”كه در مرغؤار دو شهر زيان 


امروز ا نتقام 
“*ز وحشت جو كردنك هر دو هلاكا 
”وزانيس به هر جا كه كرى و شكال 
”كذلد أن كهس يكادكر را هلاف 
”بعيرد اكر آدمى اين خصال 
١‏ وحشى د شتخى و تا مردمان 
“اكر حيدر و زيركا خامكار 


”هم آخر [ وحعشت يشيهمان شوند 


4م 


به مقصد رسهد از يس حجلد؟ة 
شليدنك أاز قصد لشعر خبر 
جو مردان براورده شسشير تقهر 
براندنى بر عزم هيجا سهاك 
دو لشكر به دشكل ملاقاتن كردن 
كه بودستا دانئا و روشاضمير 
فريبى به هر نامه أز هر در 
اكر كشتهشد خانى كشوركشا, 
بشد كشكه آن كص بكشت آشكار 
.كبيط غرق. ويزلك5 حون 1و 
كشك عاقببدت كيلة از كيلة خواة 
بعشخند از دهر رحلدت كراه 
دو جائنب براريم شمشيور كين 
بدان ماند اين تصة ما تمام 
كنند از تن يكادكر حون روان 
ائر ماند از خون ايشان به خاف 
دران دشت كردند وحشت سكال 
بكم خون شهران بكرد نك خاكىف 
به وحشت بود همجو كرف و شكال 
كجا بعد ازان فرق كردن توان؟ 
يلم 
يقين يا تلفاء يا يريشان شوند 


“كه هركز آبا لشكر تطضيت 5 
“شما رااكر عقلم اندو سر اسست 
” مضالف مكعرديكف با يادشاه 
”شما را اكر شه تبخشد امان 
جو بر ددا ست هر مرد » أ خثتر سعيد 
يدام سر أي سهيه روز جنكف 
دو لشعر جو بر وول صححرا سقان 
سران سيهة هم يه أفاز كاج 
همان حيدر و زيرك كيذه خواه 
زمانز نهادند سر در سكهز 
جو افتاد دو ذوج ايشان شكست 
كريز ندكان و(آأ تعاقلب تنموك 
همان حهدر و زيركا نامدار 
وزانيس همان مين ملف كزين 
بؤد خيمه وان شب همان جا ماند 
دكر روز أن سركصشس نامدار 
مهس يكا دو أن شير كشو ركشال 
جو بكرفتا دلهال خلقمه قرار 
وزاىيس روان شد سوم تضتعاه 
شيبص داد خلعت ز راة كرم 


دلص از وفور هملكارم ربوكد 


نكي 


فرفتاسست فهروز ديكر سياة 
خرد «مددى و بهت يارىكر است 
شويد أز سر بخردى عذرخواه 
منم با كواهى ايزد ‏ ضلان» 
نهانى جلين نامك 
نعمرنى نى 


دررسيك 
درنكف 


اندو اطاعت 


خروصش از تبيره به هر سو فتتان 


ورسيدند دو لشكر شهر يار 
جو ديداك بركشحخه از خود سياه 
همآاخر نهادند يا در كريز 
صف تضدكه برد در تيثغم دست 
ز فوج شكسته بسس سير ربون 
سلامت برفتقلىك ازا ك“اوزاو 


جو فيروز شد اندوان دشت كهن 
به قصد عدو يكا دو فوم برانكد 
بزف دسلت ور كار ضبط ديار 
رمهدهدلان را دل أورد جاى 
فرو شمست فوفا ز شهر و ديار 
يس از يك دو مه شن به ايوان شاه 
نه تلها كه با سركشانى حشم 


جو شاهان مكعرم نوازش تنود 


1 لظم ( ) هر مرهم “ و لسطة ( :) '' هروم ' 


يس آركه شلهدم شه كامهاب 


00 


به دينار كردى»ه ظفرخكان خطاب 


براندهص به كجرات شاةء كريم 
كه بد شصنةبيل ملكا قديم 


عزيمت سلطان قط ب الديى جانب ديو كير 


جو در ملى د هلى شه بختيا ر 
به دل كفت2 ””دو كشور د يو كير 
”كه يودست همان تائمب يدسكال 
”جو بر دسمت من آيد أن مالها 
”دكر آن كه من شهريار نوم 
”وز آرىجا فرستم سياه كران 
”كه آوند مالك ز وال تلنىف 
”برانم سيه در حدود ديار 
دكر روز كيهن جرح دورأننورد 
بغر مود 


به تليت برآاوند يكف باراه 


مه تا تبير ‏ زلنند 
سواسر مرتب جو شد برف و ساز 
ز تلت به صد رويهى كوج كرد 
هس وفتا هر سو غلومت كذان 
فرض هجون كه خرشيكد النجم سياه 
بس مال نائب به دست فتان 
آقصاثل كشور 


همى كرك خراب 


شد از قوت بضتا خود كامعار 
نا كز ير 
دران بوم و بر هركجا بود مال 
بسازم ازان يرف خود سالها 


مر خهمه بايث زدنى 


در اطراف اين ملكا ضابط شوم 


بعازند [قصاكل أن لإودونىف 
كذم رايت خسروى أشكار» 
3 افشاند أز غرفة ! جوود 


خروشم به كوص فلك افكللد 
به كردس زنك خيمه اهل سماة 
بس از جند ووؤ آن شه سرفراز 
ز اهل تبر برآورت كرن 
به هر كول وا هر دشست أت زئان 
به مزعي اداو لأفى يسن 1 وايكن هو اماء 
به ضبطصس درآأمد جو شهر و بلاد 


بدان تا نهد سر به حعيصش رقاب 


بلى در دياوى كه شه بكذرنى 
جنان يسهر كرد أن بوم و بر 
شليدم كه هريال نائب يرسات 
بهد شممت يرنقه به رسم قرار 


* همان تلبغه د بغده روان 


يس از جند روز أن يل نامدار 


الم 


سكد مال ناشب 


أزو 


أورد 


كه در وى كهيا كمبرويد دكر 


خرابى دراآان بوم رو 


شع كاهمراى ١ا‏ نيفتاى د سمت 
سرلم برزن از ههبتا شهريار 
به قصدص شد اذ حكم شاءر جهان 
اسيرهش بهاورد 
جمطا» 


برا شهريار 
شا 


وزأاىيس سو دوزخص كرد راة 


بع بندة بود شه ([! قديم 
سب و وروز بوددى به وام دوسمت 
شهلشه هم أن فايت دوسكتى 
بعردة شهبشن خا ى خسرو خطاب 
جو شد ضبط شة كشور د يو كهر 
مر أن خا نى خسرو بفرموه شاه 
'"خراجم سغائك ز رام تلنى 
'دهد منفسدان را به ره كوشصمال 
فرض جون كه شك خان خحسرو روان 


' ازين بيس جيلء ابيات اين صفصة و نيز صفصحات 2579 عام "لا نا بيت جارمين صنعةٌ ماس 


بدي سو" مى بايد 
لم1 


كرفته مقام حريفا و نديم 
كمربسته در خحدا ست شالا حست 


سر أوردة با وى به هميوستى 
اسهرش دل خسرو كمهاب 
شدص عام تا خاص فرمان يذير 
كه واند به سوم أو تل سيائ 
سيه يس بدي ا كشك لودرلف 
كشد كردن مركشان در دوال» 


كنا بر هناد و دو يبك شامل بود ' در نسغت | )١‏ موجود يست . 


به هر جا يل سركشضل «وشهار 
شليدم كه جو خان خسرو خطاب 
سيه را هلى رانك أن سرقراز 
به حد أر نعل جو سر بركشيك 


دو نك إى 


كه.2 ”اي رائل دانا و هوشياردل 


دوانيد اندو 
”مرا دو دياورت فرستادىه شاه 
”"فرستى اكم مالل معحهود زود 
”وكر خود سرس بركشى زين سخمن 
كعتردى جو زيسنس قصه آكهء شتاب 
” نبايد درين كار ون دولك 
جو را تلنك اين حكايت شنيد 
به صى عز و أكرام خواندش به بيس 


توتدش همان نامةه بر دست داد 


انم 


اسه مستصسسييي ‏ 


بكفعا كه ”من بلدة خسروم 
”مرا بود در دل كه وى بهر شاه 
”وك جون كه بعددى استث أند رمهان 
“”ازسن رو درس كار كردم دول 
” كنون خانى اعظم جو أندروسيد 
همآاخر شليدم يس از قال و قيل 


فرسعادى بر خانى دورياسياه 


روان كرد با وى شه كامعار 
هبى كرد هر طرف تركقاز 
بر اهنك ييكاو لشييمر كشين 


ددر 


نبشته بران راثم باهوهش و هنىف 
توثى فتمر رايانى بهداردل 
به دنبال من راندة افؤون سياه 
ترا عاقببت دارد آنى مايه سود 
زيانتا بود در ديار و دمن 
ببايد كه يا زر دهىء يا جواب 
كه أتص زنى در ديار تلنىف» 
كه از خان خسرو نوند م رسيك 
به تعظيم شاندش به يهاول خويس 
ستنك رأس و بوسيكد و بر سر نهاى 
جو آلاه شدء كشت يوزه كرا 
به سرلشعرائش به جان يروم 
فرستم خراج سوثم تضمت اه 


شم لم 
وأة يرمتسدان 


سراسر شدكدة 
يذيرد ز منى عذر شاه نهلىف 
خراج فرستم به جان با كزيد” 
خراي و صد و انك زنجير يمل 


بد ان ا وساندكد بي دوه شا ه 


همان ذخان خسرو به فرمانى شاك 
ابا جغر و با دوا أشكار 
جو أن ودرديو آن نوازش بديد 
شنيد م كه أمن برون از حصار 
مطيعانه بنهاد ز مون 
يس أىلهة خان بازكشتت نمود 


سجر هل 


همى راند تا سر به حضرت كشيد 


وم 


سلا طون يذا » 
كو هر نكا و 


سر خودى ابه فرمان برى دركشيك 


بران 
قبا 


ددهي 

فورستختاد 
شد أىكه سو ثم حصن رجعت وزين 
كه فرمان كسرو برين جملة بون 


جو بشليد شكء * خانى خسرو رسيد»ء 


شكفت از طرب جون كل مامداد 


و9 
جو خكرشيد ابر تضت زر بار داد 


باز كشتى سلطا قطب الديى أز د يوكير و بلغاى 
يسران ملى خيشق د( إلوّرة و تلف شدنى شان 


مم ل ليس ص 


جو شد خان خسرو ووان شد تللكف» 
ديو كير 
همان يكالعهى را به مرهته, كذاشت 
شنيهد م جو زد خينةه جبيله سياك 
شاه جهان 
“اسدالدين أن دون جمله سلف 


سسي»ة واند أز كيه 


يكى صا حب داز 


كه بر حعم أن خسرو نامجو م 
يس از هفقة شاه فهروزجنىف 
بشد سوم دهلى عزيست يذير 
به تدبهر آن كشووص بركماشت 
به الورك 


خير كرنى شه را جو كارآاكهان 


ددر كرد د هايز شاه 


كه يور خمص باشد آن ناخلف 


”يقين أن كه با جمله خيل و تبار كمربسخه بر كشحخن شهريار 


اكتوى أن رأ ' إيلورة ' مى لويسلف . 
2 رواب هر تلقف مي بايت . 


”همان مرد يوهت و بائفاق 
”كه *جون شاظة خواهد بر أيين زود 
#تورو. ااقواك :كيت عير ا ووم تلق 
““وزانيس هيه ملى هلد وستان 
جو در كوش شه راز ناخوص فعاد 
يس أن كه بكيفنت أن شه هو شمند 
##وزاق يسن » ازا هو اكن ابمر قا باز 
جو هر يهست ' بد رأ شهاشه بعشت 
دكر روز لشكر زر الورة رانك 


شتا بان د رامد جوادر تضت 55 


بزاخر 


جنين كرد با هندمان اتفاق 
: هت سا كو نه أيد | فرود 
كذاريم بر فرق شه يدريغ 
بكيريم يعسر كران ا كران 
تو كوثى 5ك كا نفك أآتص فتاد 
كه ”أهسته أرند شان در كبلك 
كه بودنك بسلكتة به لولم كمر» 
كة بود نكن هم صلمب شان يشت يشت 
به يكا منزك هم دو روز نمائد 


همه شهر شد تازه جون روك شاه 


ببيسخندى اذين و كشعند شاد 


بكنتند2» “اين شهر ب شه مباد! 


يعححى روذ أن 


شتكا ور آفكنان از حوالى كذ شست 


شليدم دو سه مه درأن بوم و بر 
به هر روز در جانيم رخ نهاد 
نبت ملت نو جوع بو شاهين, دياز 
هزارى دو سه يوز أهوشكار 
به هر صيدكاه كه بس يرك 


!| بيس يبس - مردم خسيس و رذيل 


. آأس - شتر كه مو او ريطنك باشد‎ ١ 


بزدى ليله بهرون به رسم شكار 
به سستا بداؤن عنارييهم كشت 
شكارى همىكرد أن مير نر 
همى تا خت از شام تا بامدانى» 
به دنبال أن خسرو سرفراز 
أس | سوار 


جهان مقا در وك يعكسرة 


9 
بسسى ‏ يشت مردا سي بر 


 فسا “انا شام از بامداد '' مناسب‎ ٠” 
 نيامثىم وك دريىجا 7'اسيم ' مناسب‎ 


به هر سوا كه رانددى شه ييل زور 
كر امروز كس أندوان مرفزار 
بعرددء بهابد كران تا كران 
شكار انجنان كرد افوام شاه 
نزايد دكر هيم جانأورس 
جو خالى شد أز دام و دد كو5 و دشست 
كافور وأ 
به تر هع فرستانى با لشكرى 


وز أىجا سرافراز 
وكر بينكى أوارا دكركونه راس 
شليدم جني بود آيين شاه 


خرامان شدندى جب وراست شاه 
به هر جا كه ديد يم مرفزأر 
زما ل همان جا فرودىأامد م 
زدى خركه خوش دران, خوص مقام 
جو خرم شد زان ملم خوشكوار 
دران هار ساك كه او شاة بون 
نظر جز ابه روكش نتعارى نداشت 


جو شاهان نوخهزر لاص برانكد 


نإخر 


به راهص شد اؤدها همنجو مور 
كه شه كردن صيدء درأن روزكار 
زمين هلد فرسم ير آز أستضوان 
كه تا روز محشر دران صيدكه 
نه يكا يركب لاض يرآرد سر 
خروشان سوث تضعكه بازؤكشت 
كة بد مهردار و الخزاثن كشا 
كه از رام ترهت بهارى زر 
سر و كشورش را كشن زير ايا 
كه در هر طرف كو براند ‏ سهاك 
جام طرب مست بوددسم مدام 
به جانيرورى هر يك دل يسند 
به مهدا دل هر يكىه جالن شكار 
برفتيى يس و بيش خسرو سياه 
شده تازه از رونق نوبهاو 


طلبكار جام و سرود أمدس 
بخوردى وراندى دوسه جام وكام 
وزاىيس برامفدى ازان مرفغزار 
شب و روز ازيىكونه عيش نموى 
غرض جز ميس و شكارى ندائشمست 
جو شد نوبت كهلكى خون اند 


شوم در دكر بوم عشرسكراا» 


يس 

شراي بجويم ز جاص دكر > بعجعهرم ازان جام كاسم دكي 
نبهلم به خحوبى بجز روم دوسسلت ‏ اله شيلم به بؤصم بنجز كوت ىوسمت 
دكر سان ؤنم مرثم بر بابازن كلم كشت لاه به دير جمن 
خرامم دران باغ هر صبحكاة كتم در كل و سرو ديكمر نكاه 
ز هر فصل جويم هواشض دكر ‏ زاهر مرغ خواهم توا دكر 
شعوفة صف يبشعفم أآز طرب0- بكويم به هر صبتحدم تا به شب 
”بها ساقيا دة مهم هر سصر كه توبه دهن از شراي دكر 

يعى جرعه ملىف دو عالم د هد 

يعر قطرك لعل دو خاتم دهد »» 


بركشتى يع لكهى در ديوكير و زوآن شدى خسروخان 
به قصل أو و أسير كردن5 در حضريت فوستادنى 
يكم روز يدك ز مرهته زمين ابه دركة شاه جهان قطبدين 
درآمدء يس آىكه حجا ب بار ببردند أو را بر شهريار 
درامد جو أن ييكا در باركاة زمه را ببوسهد در بيصن شا 
نفسكتين زبان در دعا بركشاد كه ”شاهاء حسوددت هنك كور بان! 
”همىآيم از كشور ديوكهر ‏ كزان ملكا برخاست هر سو نفهر 
“همان يكالعهى كشت از شهريار ‏ براورد شورى به شهر و ديار 
”لقب كر و راء ستمء شلس دين سرس تاقت أز شاء روم زمصن 
“يل جتر در دعوى يهلوىى ‏ برأورد و زد 1 خحسروى 
”جو ديدم دران ملف آفاز شور كروه ز تودولخان كشته كور 


”"دلم شد كرفتة دوآن بوم واير | ضروروت به إيدر كرفتم سسفر 


“مرا يك مهس باشد الم شهرهار 
ب بر كشتري بيك لعهى شاه راد 
ده (9ز> بويجيد جون ازدها 
د كر روز كنفتا شه سرفراز 
“زند خينه در جانب ديوكير 
'” نهد بند بر دست ويايضش كران 
”وز أىجا خود اندر يقن با سياه 
برو تامزد كردى شاه جهان 
جو أن تلبغه يور بغدو2ء” دوكر 
جو قتله كه بودست اميرشكار 
همان جاجى سرفواز و كزين 
غرض خان خسرو جو لشكر كشيدن 


0609 


. فهقى ساكو نه جون بركذ شت 


كة ايدر برون أمدم زان ديار» 
شلهدء أتشى در درونص فتان 
نهاسودى هركز صباح و مسا 
كه أن خا خسرو شود عزمساز 
كلد زنده أن يكالعهى ر! أسير 
كلد يس درين سو اورا روان 
براند آبا دولت وا عر و جالا» 
كروهم ذ كردان و كاراكهان 
جو شادى سغليةه يل نامور 
دكر تاج ملف أن يل نامدار 
كه بن شب نويس شه راسكس 
يس ازيكا دو ماه به مرهته, رسين 


ىه أن خان خسرو ْ دركاة شا » 


بياورد إيد ر 


قراوان سياة 


مس مسح وه ممصم سمي سصسست 


#رثنار شدن يع الكهى بر دست سوان لشكر 
و بدن بيش اخسروخان 


همان يكالعهى جون كه مغرور. شن 


شسب و ووز دو جام و طلبور شف 


92 9 
شلهدم كه در كته أن خامكار كه بودست فاقل زهر كار وهار 


نسطة (.141) '' سقليع ' . 


يج حسات حصل برأوردةبونى 
جو كفتلد اورا كه ”امن سياك 
بدين كفاوكو الخفان ‏ تعرى 
شليدم سياه كه أن سسيت داشت 
به مشتم مان كفت أن خامكر 
دكر سرفرازان كه در ديوكهر 
تبودنك بر يكالعهى نيكاخواكه 
شنايدم يران خان كردن فراز 
كه ”” ما شري بند كا ى شههم 
”جو إيدر رسك خان كردن فراز 
”خروشس برأريم و كوسم ؤنهم 
يس أن تلبغه كو ز ناكور بود 
نصير الدين أن شهر يازوى هم 
هبان شمس ملف 
همان يك لعهى مرد ففلت كراى 


مر اووا يم مرد عنران به نام 


شه كا مكا ١‏ 


جو در كارهايش كبام نديد 


ب» ققلينت درأورد اأورأ ب دام 


كروشه كه بودنك ازو كوشهكير 
به تتحعفه ههمو ر| كرفتزكى ييشس 
كذ شخلكن كمتى الوره ‏ را 


4م 


ا م در فارسى 6 مردم بت دل ع اشر عوبي ) ع مردم صاحب غقليت و ا أزمودة كر : 


دران دذ و طبن كاك خود كردةبود 
به قصد تو از حضرت يادشاءا” 
شرابي همى خورد أن سست مرد 
به كار غرى أ هبددو ود دست داشيت 
كه هريكا زند خهنه كرد حصار 
بران يكالكهى كشة2هبودند أسيهر 
جو ديدند نزدريكا لمن فا 
نبشة]ند مكتوب هريكا به رأاذز 
ولوكن يلهيم 
كنك از يم حجنكعكا و ييكار ساز 


أسهير > يكم 
سو ثم شاة د هلى مذ ل مى مود 
برو يار شى با كروهم حشم 
به يكف جا شد: هر سه اين مرد كار 
كه بد غرق جام ص و بالك نا 
قررىبكا . شكهبود قائثممقام 
دو فرسلكه از شهر لشكر كشهن 


4 غخرق همه و رود ديدشس مدأام 


فرود آمدندى از دز ديوكهر 
براندند أورا آبا فوج خويصس 
شدة سول لشعر عزيست كرا 


8م 


بريدند جو يكا دو فرسلكم راط بديدند رايات اقواي ‏ شاه 


.2 صم 


برقتلد بر خان خسرو روان سيردنلد أن يكالعهى را به خان 
به فرمان خان بسته هريكا كيمر هيه در اطاعت تنهادلك سر 
يس آنه با خانى حكايت كنان وزان مرد عافل شكايت كنان 
خروشان به شهر اندرون آمدلى | ابا صد قراو و سعوى آأمدنك 
جو آن يكالعهى زند» أمد اسير همان ان منصورضص از .ديوكير 
مسلسل بكردة به فرمان شاء روان كرد در جانب تضتعكة 
جو كردش روان جانب شهريار ‏ نه تنها كه با جمله خيل و تبار 
بفرمود أآى؟5ه كه در دبيوكهر بود عون ملىف شينشه وزير 
مجهر سيهددار را خانى راد 
دران كشور و مرز إشراف داد 


عز يمت خسوو خان أز د يوكير به جانب يخى 


خود أن خان خسرو يس از جندكاه | به سول يتى راند يعسر سياه 


005 


همىراند لشعر به صد كر و فر هلى تاخنتا اطراف هر بوم و بر 
جذان رانك بر هندوان لي دريغ كه در أب دويا فرو شست تمغ 
شنهدم جو اندر يثّنى دوررسيكد ‏ دوان شهر حصن و سهاصم نديد 
جو دست أمد آنى شهر بي كارزار دوان شهر بى تاجريى مالدار 
بضواندنكد او و1 سرايتقى كه بودست يكا ملعب متقى 
شنيدم كهاز حد برون داشت مال زكوتض هبىداد هر ماءط و سال 
جود لفقو ور امك انا هاو :1 كه شد أن مرد بر دست لشكر أسهر 


همو در يكلنى بود فومانرواد كه هم راد بودست و هم ياوسا 
لآ 


ببردئد او راد به دركهة كان 
هزارى سه جارس شخربار مال 
جو خان ديد در ملظر د ختر هص 
بعفعا بدان ‏ مردى يرهمزكر 
جو بشنيد أن مرد افزون كريست 
”كه خواهك جنينى سفلةٌ د خكترم 
شنهدم همان روز زهرىم بحورن 
سيه تاخت در جمله شهر و ديار 
جو بر خان خزانه بس جمع كشت 
هى خواست أن صاحب إنقلاب 
بتابه سر از خسرو نامور 
به صدو صدوو ارجه كيرد قرار 
ازين حال ناكم سروان سياه 
0و جانى ١‏ دل جمله بكماشكند 
بدان تا ز دركاة شاءة جهان 
جو خان ديد هشيارى أن كررة 
شد از خاطرص دور سودالم خام 
طلب كرد يكا روز جملهة سران 
”ملم بندةٌ خاص دركاة شاة 
”وكر خودى زا تاثهر آأخخر زمان 
“ديك تضته بنك ابه يايم نهيد 


بره ح عاجؤو زبون -- درينجا برا السقير آمدة أسى . 


ار 


ست لس صمت ١‏ لص مدا سمت | اصماله 


نه تنها كه يا جبلعى خان ومان 
9 دخترى باجمال 


نظر دوخت از جملءه مال و زر 


زد كوهررى 2 
كه ”” د حكنت خود اندر لكا حم درآار» 
بعفعاء ” نبايد ازين بيش زيست 


همان به كه يكا حبه زهر خورم» 


ونس اروان كين كوج كرد 
كر فزن هر يكف د( » كا مكار 


خياك مر اورا به خاطر كذ شت 
نشينك به كشتى و افتد دو أب 
زنك خهنة يهرون أزين بوم و بر 
بود عزم هلدوبره»ه در فقرار 
يافتلد أز يك نيكاخواة 
سين 
كه بودند بر كرد أو باشعيوه 
دلصش كشت بهزار ازان را خام 
يفت 2 ا كرازان و سرلشكران 
نعابم سر از شاك خود هميم د 
بعشتيد بر جون ملل بدكمان 


كبر 


4 


صهبا و (وذ همى ن ا شتاد 


مرا يس به دست عوائان دهيك 


”بريدم اسيرانه در بيش شا 
جو اين قصه ازول سران سرابه سر 
”جهو ما رأ فرسقان شاه جهان 
”كر إيدر درين كار غفلت كليم 
#أكو سينا كان .وا كياك: تقر 
” جه داند كسم راز كس در جهان 
فرض جو كه لشعر يس از تركتاز 
به شص مه بر ايوان خسرو رسهد 
شنيدم كه شه شك همان دم سوار 
ملاقارني كردشص 
به هر جاى خان يان شه مىفحاد 


در اثنائي راك 
شهنشه بفرمونى يس بار خاص 
نشستالد جون حانى 9 شه روب>»رو 
جو وقتا شهنشاة خوش ديد خان 
شاة فيتى يناه 


” جو يندى نعا هم همى دالك_خخند 


كه 


و ] 


يعفعا 


”اكر سر برارم تبرالك< .تسر 
جو اين قصه خان بيش خسرو برا ند 
بر ايشان به تنتى زيان بركشان 
كه تا جملة را بلك مبحكم كلزن 
وزاىيس به خان خلعت خاص داد 
آمد زمرك عاقلان 


رون أذ 


الاسم 


و ليكمنى مدأاريد زين سان نكا «اء» 


شليدنكى >2 كنتندء “ا ناصور 
خصوص از يم حدمت ذات خان 
سر خويس را خود به خاك افكلهم 
دكركونة سودايشسر 
مر أن كه داتاتىم راز نهان؟» 


خروشان ذ ملى يكّى كشت باز 


افتان سمح 


جو بشلود اشه خا ن خسرو رسهد 
به تعظوم ِ خان راند مشتاقوار 
شده شاد هم خان و هم يادشاة 
شهنشه همى بر سرش بوسةه دأنى 
كه از دام فرقمت شد اورا خلاص 
يعرى نكن 
شنيدم شكايت بعرد أز سران 
تو سرلشعرم كردىى اندو سهاك 
هوانان شبب و وروز يماش خزن 


مكم كذته بن شان شه نامور و » 


أز هر درس كفت وكو 


شهنشهة سران سيه وا يكواند 
وزانى يس به دسمت عوانان بداى 
وكر كس سضمن كفضت2 كردن زللق 
بع صد عذرخواهى زبان بركشان 


شراي همى خورد جون فافلان 


فر 


به جون سراي را أ بيد بقا مسر ا كم كذزن د شسى 9و دوسمت وأ 


ن هث د شمنان وا قبا 9 كلا ى كشد دوسقان و ب زفدانى 9 جاه 
سر نيمشضواهان درارد به دام 


فرض هون كه أن قوم وا كرد ينن 


وساند ظلمة د شمنان و لي كام 


زماله برو زد يكل ويشخاد 


جوانى و مستى و عشق مجاز | تىأسانى و خوديرستى و ناز 
به زودى كشك ملكا را در خلل 


زيان كار آيكى به اهل دول 


> ه٠‎ 


شته شدنى_ سلطا .ى. صمب أ لد بوى لز ان سمك حسرو خاو 
به غدل« 


شايدم شبس 5 ده كامهاب 
خبر دن كه دهر از شرابي دكم 
همان خان خسرو كه هر صبم و شام 
قي وق 1ك و افقو والسسفان 
دراى شب كروى زاخويشانى خويس 
همه وحشيان يراؤٌ تراد 
يكايكا درأوود در حصن شاه 
همان خان قاضى يل هوشهار 
هو خان را بر أهلنك ديككر بديك 
ازان هندوان هند ولي ناسزا 


كشان ند أىكه در خواب؟ة 


ز مستى به تت كيان شن به خواب 
سرش را درأرد به خواي دكم 
به يمرا من شاه بودى مدام 
دلسش بون دزديده در قصد جان 


كه در كيش شان بود ان سست كيس 
كه هريكا ؤز اقصاتٌل كتجرات زاد 
هبى برد شان جانب خواب؟ة 
كه 9 بر در خوابكعه عهدهدار 
شنهيدم نسى داد دستص لليد 
بزد تمغ و كردهش سر از تنى جدا 


و سسهك لد در خلو كس خاص شاه 


أ أواز شان شاة بيدا(ر شمدىد 
سبك خاست از تخت سوم حرم 
هبان خا نى خسرو يس از» دردويد 
سلاحى جو بر دسمت شه كمفتان 
كروسه يراؤ كه أمد درون 
جو شه را دوان جام كميافتنن 
همان جهرية ناكف و عيبم و برم» هم 
جو خان ديد شان اندرا جست وجو 
كه ”” شاه اسست بالا و من زهر شاه 
شلودم هردان جهريهة جون شنيل ' 

ب يهلو ‏ يهلوان 


بؤد ا بكه 
به هر جانبس خاست فوغا و شور 


در 
يس أركه همان زمر يوفا 
سيو جم همان لحظه حا كيان 
جو خلق سر شاة ببريدة ديد 
بود تا بوك جان أو در اآمان 
بلى هر كسم 
جهان خود خطرخانة أدمى است 


نماندست جنان أدمى در جهان 


6س غو فا 9 شوو 


دران دم كه دو اجل. د رد هنك 


ا يس ' ملاسب مى فيايى . 


شايد بيت يبش ازيى بيك از بين رنتة ست 


مام 


03 أيى شفيد ' مى بايك . 


جو أن قوم ر!ا ديدء هشيار شن 
شخابان هملى رفت و آشفته هم 
كرفتضش روان جعد و اند ركشيد 
روانش كرفت و قرودش نهان 
بجستنكى شه را كه ريزلك خون 
خروشان به هرسول بشعخانفعلد 
دويدند ازاىجا به سو حرم 


براورد 


ببايد كه دأريد جا نم نكا ا »» 
كفسهةة: . اين بابق الوا وشنيد 


سفر از جهان كرد شاة جهان 
كزان شور بهدار شك هار و مور 
يعسمى سر يادشا 


ترفا كيان 


350 
نمون لك صر جمل»م 
سوم خانة خويش هركس دويد 
نتتردد تلفا جملعى خان و مان 
بجو يد صلاح خود از اهل 09 
درو أدمى روز و شسب در كمى ؟ اسست 
كه بازن ب راة وقا كان ومان 
كدا را واشهة 


دا برابو د علد 


وكر نيكا بهينى كدا خوشتر اسسرت 


جو ورختقل ببيتندد أزسن كآروان 


برابر برد آأنجه دواود تمام 
كرم ملكا درويشى أيد به د ست 


ريا ساقيا جام تجر يد فى 2 


فزي ةر 


كه فارغ زاندوة و درد سر اسست 
7-5 هبه نعذ ارد اندو جهان 
جو مرف به كلزار افتى به دام 
بكو يم 9 مستخخا نى يمأ م ألست 


موا تو به أز زهدث حل 


”“جنانم ز مستى جواتمرد كن 


2 


مركو عنم - لج - 208 


جلوس خسو وخان و خطاب ناصرالديى كردن 
خونى وأو شهز أ دكاى و مان 0 شهؤا كان" خ دأو نى شك ' 
وأ كشتى و مخد ومةٌ جهان رانى جهيتائى (أ 
نيز كشتى كه نختو رأمنىيو بود 


شليدم كه شهزادان رأ تمام 
بعصت أركهم مادر شاه را 
به هر سو زرآفشانى أفازكردن 
برو يار شى خلق دنيا يرست 
دكر روز جون شاة كردون نورك 
همان خان خسرد برا مد به تحضت 
مسليان ز وقوتى هر زمان 


به هر جا يراؤ سرآفراز كشت 


فنادسشس ذْ و حشيت خطان دوست 


فقادهص جو زينى سان خطا در خطا 
از يكم مردمان سازكركن 
دل هريكه أا: سعة زو بكشمت 


فريرمب 


جهان رأ ز زو ريخكتنى ضبطكرد 
به صد عاجزى كشته در حنظ جان 


زدة در حرم كشيمه اهل كنشت 
به لب أمكة جان اصحداب دين 
كسس كشته زان فتله با ساز و برك 


همه كشله كشمتالد 


شهزاد أن 
همان- أخانى. عداو .فلدى نواد 
خسان ١ا‏ برا ورد جا كسان 
شده ناصردين به فدص لقب 
به هفصت برآفزو ديد الوزدة 
حسامالذيى آن فعلة لخامكار 
وكين دين اشنا ل ا 
همان يوسفاصوفى دون يرست 
سنبل ظالم 
علبر نا حميد : خصا ل 


هبان 


دران جنك ووز أن كروة عذاب 


مام 


شد ملكف اصحاب دولت بهشرت 


شدة مومن از ظلم عولستكزين 
كسم اي مسجم كشةءه در واة مورك 


اسهر آامدة جيمله أزادمن 
دو ساله مواجمب به لشكر بداد 
قندة 6" :اقل دين .ا «تضرية سان 
كه بودسست در قلع دين ووز و شمب 
كه أن قخنه زان اندران تضصتكه 
شك « خان خانان دران (روزكر 
كه كشمت از سر غدر فرمانروا 
بشد خان صوفى» به صدرر ىم نشست 
ك5 خان خاتم درانى هند؟ه 
شدة خان بغرا به زمشعى فال 
به هر جا يكل فتله سرفراز 


برآورده سر جون سوارانىاب 


دو سه مه جو زان عهد ذا خوش كلست 


بردى ملى نخرا لىيى جونا آ خربى 
اسيان خاص و بر يدر خونى بيوسستنى 


همان يور تغلق ملك فتعردين 


ممر بود آخريكا أن مرد كر 


9و 
كه سييائل ملعش بد اندر جيبون 
يبيج وروز بر مركبس, شك سوار 


زا هر يايكه جند أسوهم بعذدىه 
به دييالير جو شعابان وسيد 
ملافازى أن تغلق دير يناه 
يسر را بهرسيد أن تامجول 
يس أركه يسر بي آن كامياب 
بعننعا كه ”” ملكا شهانى كريم 
“جه يرسى ز احوال شهر و ديار 

تيغ 
” مسلمان شكة عاجؤ هندوأان 


”به هرسو يراؤ برأورده 


- 


” جو من زيس تماشا برون امدم' 


ابام 


به سوم يدر شك مراحل يسنى 
ز وويش روانى يدر أرمينى 
كه بودسستا كهن ‏ شمحلة بارظ: 
كه ”احوال أن بوم وبر بازكو م 
به صد خستكى كرد ديدة عراف 
فاد ست بر دسمت مش الهم 
جفا مىرود هرطرف أشكار 
به مومنى سكم مىكلن إيدريثثغ 
جنين طذللمم تا حجندى ديدن توان 
دهلى برون 


أمكام 


يكايكا ز 


”بر ايوانت أكنون كرفتم يناك 


كه أمكد درس ملكا داد خواء», 


بو كشتى ملىف غازى أ ناصوالديبى و بيو سك 
بعض سواى با و_ع 


جو بشليد فازى ملكا أز يسرم 
دلش ز آأتشن كين برآن كونة سواخت 
بقشات از رخش كونة ارغوان 
ؤاسوز جكمر كشت خونشس به جوهص 


جه آأز ماتم شاه و شبزؤادكن 


" زا هر بايكاه بجيد اسي جلد " 


* بر طبق موارك البصادر '' جلدن ' حت جيدن” ول بدين طور هم مى ثوان خوائك ' 


ز خوارى اسلام يكايكا خيرم 
كه بر روم أو شعلة برفروخت 
شد أز جشم بر روه و خون جكان 
برأورده يعدم ز كريه لخروش 


جه از خوارى حال آزادكن 


يوون آمدن - ترف إطاصت و اثقياد كردن ' 2 روث كسس ايستادن 


دم سود أز سهفه زد يي قياس 
وؤانيس رخ أوود سوم يسر 
” جنون سفلءٌ هجون درين تضت كاة 
” تلفا كرد هر جا كه شبزادكان 


“بيه خوارى دراوود إسلهم را 
7 مردى لباشى كه هون ديكيران 
”همان به كه بر وسم اهلوقا 
”براريم شمشووى از انكقام 
”بعوشيم :ا نهمجان در تنى أست 
”اكر خود سرش را به خاف أوريم 
” كشهم ولى نعمققان 
5 


“بيريم سرهاُ خصبان دسنس 


”“وكر خود دكركونه كردد قضا 


انتقام 


“هو مردآان ب 51 وها سد نههم 


وم 


لاسر 


م 


نين آيك از مردم حق شناس 


بعننا كه ”الى فر خ1ك ةفر 


١ 
شههفش!”" و| كشت وا خودى كشت شاه‎ 


اسيرشص شذد: جمله آزادكئن 


مضرا ب وسنا نيك ١‏ قاهم وا 
زبونوأر بندويم ييشه. ‏ ميان 
برد يم با وه خصو مت كرأ 


زو جامه 9و كود سا زيم جام 


خروشيم تا نال ها دمزنى اسست 


ا ميد ان اقبال كو بريم 
ها نهم كعبة , بد ملقان 
بير يم وك روث زمون 
شود كار بر عمس ددر وغا 


به كين ولى تعنكان جان دههم 


همه رأ أين وام أمكد صواب 


ببايد درين كار كردنى شعاب” 


بيو ستى سوان 0 ملى نمازى أذ اطواف' و واندى لشكو 
از دبياليوو جانب دهلى و فيروزى يافتى 


جو تغلق جنوى راثم زد با يسر 


به آقصالم إقلهم رفت ايى خبر 


وخ آأوود5 بوردوه» رار حم خصو صأ كروه كت بست أ سكلم 


ودج 


كه بسهار اقواي كاقفر شعست 


اام 


جوكل جند و اجون سهج راس كراز 


«* جو يوورسراج أن يل شيرمرد 


يه روزا از تنى جدا كرده سم 
وزاىريس به سامانه جهجو نهين ' 
همان يكاعهى راء كه تعريفا أو 
وزاىريس ابا هذ جنده سوار 


بر تغلق كينه خوأه 


- 


برين كو نه 
به نقكد بشاشت همان يضته مرد 


كه بودنك در كهوكهران سرفراز 
كه بهرام جوبين بك اندر نبرن 
به تغلق فرستقاد دسست يسرم 
برأورد يكا روز شمشيهر كين 
به جوتة استء كشت آن يل نامجو 
شب و روز مى كشت أفزون سهاة 


بيهو سامت ب نامداو 
به صكد وعدةٌ لطفا مى كركف شان 


ببس | مرد أزاده را بلى»ه كردن 
كمر بسكتة ددر خد مت أو سران 


همى كرد لطفم بر اهل سياه 


جو برا وى سياه كران جمع كشت 
ز اقصائ إقليم صيقص كذشت 


ا .م 


' جنسى بك نظر مى آيد كك يعد ازين بيت ببقس جنل مفقود أسس كلا مضيونش بك طور__ بون 8 
باشد كك ذيل كفتنا مى شود . 

بر تغلق اتجائب مو لقان 

دذرآن .اودت بد مقطع ٍ مولئان 

كك تبعيتى تغلق اصلا تواست 

جر بورسراج اين جنيسنى حال ديد 

نهانى يكس تعبيكت ساز كرد 


مت به يارىدهى يا سران 
مغلمل يكس اذ سرات مان 
بك كين ولى تعيتان ير نضاسك 
هيان دم سر از طلا عت ير كشبيد 
سران سيت با خوك اثياز كرد 


مضيو ايبات صدر از تغلق نام امير خسرو دهلوى قرا كرقتة شدة أسص . 


به 
روز مقاسب أسف شايد ' جهجو مهبى ' باشى 


وام 


ووان شدى خان خانان به قصل تغاق و مصاف 
دادنى تغاق با أو دد حد سوستى و فيرو زى يا كتى 


جو بر ناصرالدين رسيد ايى كبر 


سهاة 


” همان قكله در لشكرصش سر بود 
همان ' بودة كارى به لشكر كشسى 
به فرمانٍ شه خان خا نان براند 
همى رفت »2 جون حد هانسى ودود 
لشكعر ز ديهاليور 


لشكعر هو نزدويكا أنذووسيد 


روان كرد 
دو 
دوجارى بهموردند با همدكر 
داكو اروز و رسفن كيم 
زمانى > بيكر5ىددن أن جا درنىقف 
به هر جانيم لشكر أراستلك 
ازين جانب أن خان ناخوب كيس 


مالك م شد 5 قلغ نا بكار 


همه تلبغه بغدة | دىو) مهيسرة 
سوى مهمله ناكا و كيم2» برمهم هم 


وز آن جانب آن تغلق ديوبلكد 


0 اهيوا مناسب مى مايق . 


هر دو لضم 


كه تغاق به شاهى برأورد سر 
به قصدش برون واند از تضت كاك 
تسب و روز در كار لشكر بود» 
شسبا و روز در كار كردن كشى 
فرس را يكم قصد تغلق جهاند 
شنيدم كه اين قصه تغلق شنيك 
همى واند تا بود ازو لخخصم دور 
يزكباى هر لشكرم دردويد 
ببرد لد بر سر سياهان * خبر 
به يكاجا بيهو سيت هردو سهاك 
شتاي نمودنكد در ساز جلف 
دليران به هرسو بة جان خاستغند 
يكم جتر زه كردة در قلمب خويش 
كه بود سملت داثم امير شكار 
ستظااى»« ابا فوج حود يكسمرة 


ستنتاى 5 تمامى يراق بهم 


به قلب اندرو خود شده جا يسند 


سر برسياهان 7 سرسياة ح- سر لشكر 


مقدم ش_دى5 يمس أو كهو كهر ان 
ميسر 5 
اسدالدين أن سركص كيلك توز 
د كم سرفرازانٍ كن_و و كشا ى 
وزان يس همان كهوكهران ذلهر 


همان يووايبه سو ثى 


و 


يكايكا براند ند أن قتله وا 
مر اسمبا قكله يكم تير <ورد 
بيفكتان 5 قتلء دراىن دشت كين 
جو در فوج ققاه شكسن فخاى 
همان قوج لشعر براورده تيغ 
جو أن خان خانانى نالشكرى 
دوأن دشمت ديد أى جذان رستخير 
جو فوجصس سر خويصس بر اجا اند يد 
نظر كرد هجون كهوكهران جهرلا دست 
خروشيد هريكا جو شور زيان 


0 
دم جر 
20 


ببردند يس دسست بر تهر و 
شنيدم كه كلبجند سركش روان 
فرس راند در جانب جترد ار 
سرش را بريد أن يل نامجو 
سبكا جقر بر فرق تغلق نهاد 


| يعلى 2 سهم را" 


1 ا 


جو كلجلد و سهجوا و دذيكر سران 


ب افشردة جون كرسنه إشكرة 
سو «ويمله| بود لشكرفروز 


وي هر فوج بعرفته جا 
كه در كار كين بودة هريكا جو شير 
كة دست حر يفان شد أ ورعب كند 


و 


كه اندو مقك م بىك افشردة يا 
بجسدت و ز يشقص بيفتان مرد 
بريده سرش ههوكهران كزين 
كريزان سو قللمب ود سر نهاد 
رسيدة به قلمب عدو يدريغ 
كم كم كردة بون سات وقتم لسرىى 
جذان خورد دهشت كه شد در كريز 
عنان ر| به عزم هزيمت كشيد 
كه قلمب عدو هم به هوش شعسدت 
فتادند در قللب دشين ووان 
براندند بر دشملئان ليودريغ 


كهو كهر ان 


زدضص تيغ بر سر به عمن فرار 


كه بود ستا شهزادةٌ 


ربود آن كهى جتر از دست او 
شد أن تغلق ولشعرص جمله شاد 


الك 


نجنبيد ازان جا أن يضته مرد 


و 
مقاهمى دو سكم هم دران يرد * كرد 


ع يهمت ملى غازى به فصل تضتكاة دهلى 
و مصاف ىآدى با ناصرالدينى و فيرو زى يافتى 


دكر ووز اآزاى جا مهمون سياه 
همى رأاند» 9 هرد م بران نامداو 


بسم نامههالق سرانى حشم 
به هر منؤزل از جانب تضفت لاو 
هم ! خم ج نؤد يك دهلى رسيد 
يس يشمت انداخت أن باغ جود 
بؤد كيه زان سوك أن بوسغان 
د كر 
هنان تغلاق يل كروشان وسور 
شث 5ه ناضر الك ينى دون هوشيار 


دو لشكر ستادىندك بر ساز جنىف 


روز كين كلبد ‏ لاجورد 


د كر لشكعر يل 
ببسكه حو مردان ير خاض كر 


يوه -- أردر أردوكاة لشكركاة . اين لفظ تركى أت . 


2 


روا ىن كرد در جا نمب تضنت ”ا 5 


علالئى و قطبى ملو و كبار 
يناهنده أز تضحتاكه مى رسيد 


. 


كه بودند أز ظلم هندو درم 
ونا ئيق 2 نويه تفن ابيا و اه 
ز دهلى يه ناصرالدين كشين 
كه ا. تضدقكه ثلث فرسنكاه بود 
آبا جمله افوابجر هذى و سعان 
كرد 


جو آعلام افواج او شد يديى 


بعنقاء ””* شود جمل»ه لشكير سوار» 
5 2 
دو دريا به حوشص أمثك5 يرنيلنكف 
ق: ملقنة اك ملكنة كوهد ساح 
تيغ نها م 
به كين ولى تعستا اللحونق كبر 


برا وودك وفا از 


اك 


بدان تا كشد كين فرمان روا 
كمربسخه هريكا به كين +واستنى 
همان قاصرالدين دون أن طرف 
به قلب سيه خونى كرفقه مقام 
همان خان خائان 2» دكر مال ديو 
دران فوج ابن تلبغه بغدا هم 
سب لخبل 


شد ” مجملة ذا بكاو 


برو سيف جاوصش به يارى دهى 
زرير سرآفراز و مصحموى هم 
عنبر كامياب 


همان قرقماز 


سول ميسحم 5 


برو شاسعتى خان 
دكر ناكف وكيم » برمهم» رندهول هم 
نا كور 
همان نا صر | لن بين ا مرد 


دكر تلبغه ‏ كو ز بود 


على حيد ر و نيكاي سهمم رأ 
سراقراز كلولى جون صندران 
انمد |الذ ين ا شهر دست وغا 
سو ميمنهة وفت جالش كئان 
ملى فخردين أن يل سرقراز 
سكان ند يشعى مهمنة 


در 


'د” 


زا هندو خُرى باز اسلام را 
شدة هردو لشكر دو أراسكن 
سبه را تعون كردة جا صفابةصفف 
بة د نبال 


او هراتلبا تمام 


ستداىة به قللمب اندرون با خديو 
5 د نبال هريكا فراوان حشم 
كه بن خان خاتم دران روزكار 
برو سركشس حأكث همدم شكة 
2 افشرده م) تلد كوو .هئ 


و أمده با حشم 


و و 
كه بد خان بغرا سر اورا خطاب 


دران فوج ب 


ب يارىدهى با صفا حملهة سا ز 


] با جبلع افو يراق بهم 
ابا" كان بغز السعاو ين اتنوذ 
بريسكونه | ترتهمب أفواج كرد 


أافشرد5 هم حود بيه قلمب سيا" 
همه كهوكهران 


كه بد يور دادر سههدار را 


به 
مقدم شد ”5 با 


شمد5 شادى دادرش همعذلان 
د كر جا شغورى شهاب كراز 


هه 8 و 


جو مردان يس آافشرده سوم يسار 


جو بهرامايبه همدار ‏ حشم 
جو أن يور مند لى كراز نبرد 
دكر أن سر ]فراز 5 مغل 
برينكونه | جون- تغلق نامور 


شنهدم كه ار لشكر تضمتاة 
قبول أمن 5 نام أن سوقرار 
جدا كشت از فوج مانقن بان 
كسان رآ بعردانكد باوى سه جاو 
ابه 9 لشكعر كرفته قياس 
يس أن ا كيم » برمه » رند هول>» هم 
ز دسستا هيا لشعر تضت "اه 
ملك فهردين جون تهاوردك تاب 
جو در لشعر تغلق اين رخذه كشت 
أسةالدين از ميمنه إإدرنىف 
صف خا يقرا : جا يركرفت 
دران حجمله أن تلبغه سر نهاد 
فران عطفا كردند ازانى حريعا: 
همان ناصرالدينى شع ناحيد 


3 


سكان ٠٠‏ مفاسب مى ثياين 


مس 


كه بك يور خوابهر سههدار را 
قراوان به يشتى اوتعرة كر 
دكر يوسفا أن شصحنةييل هم 
كوان اضل اففان بذ ان 'شيرمزد 


ابا د هل 


سر بة سم 


هرييى بيرق با 


بهاواست اقواجر حود 
نشسته سواروس بر اسمبيا سها ” 
كه بك شحصنةمندة آن كراز 
خرو شان ميان دو لشكر فتتانى©» 
جو ديدش همان تغلق نامداو 
كه بودست مردىم اشاو شناس 
كه بودند هريكا سران سم 
شكد: بر ملك فرك ين كينه خواة 
عذان تافت با جاشغورى شهاب 
دراى وراك فوج يرا كذشدت 
شعابان فرس رانك بر ساز جلف 
صفص جاتم بدخواه يعسر كرفت 
درآن فوم يكعسر شعسلل فتانى 
يلان مانكه قاكم به هردىدو سها 


جو افواج تغلق يراكندى5 ن يفك 


به 
' كيان مىشون كلا اقلا بيت بعد ازهى از بين رقتكا أست 


هردو نسغلا ' بك هردو قاثم '' 


د افواج تغلق ز بعد نبركى 


و 


طفاب ‏ سرايردةٌ او بريد 
كوا اقلق نوز امترموة أن ارات 
إدروى دكر جلد رورسم د نان 
سهاهشس همه سر به غارت تهان 
شليدم جو اين شور تغلق شنيد 
نونك ىم فرسخخاد 


در هرطرف 


هزبرأن كه بودنى بر جائم خويش 


مث 


همان كنجه يرورد كنجينه زان 


“*سيه وأ كه فيروزملدىى رسيك 


همه دو صفا قلمب يكاجا نك 


غوض جون كه بر تغلق سرفراز 


© جو بهرام أ يبه يلل نامداو 
هوجو كلعجند شيزاد5 كهوكهران 


دكر هركرا بود اخخر به يا 


وزان يس شنيدم دران حربعاة 





ميج ف حيو حر صا سس سو مص ب لس 





2 
سن 
١‏ كيان مى شود كك اقلا بيت بعد ازيى غانب أسمى ‏ 


مم 


دران معركه مانك معدودف مرد 
به بذعا » تغلق ‏ كنى ‏ تركتاز 
سبكا رفت در بدعم كينه خوا« 
به ناموس آوازةٌ بركثك_يكد 
كريزان سوث كشور خود شعافت » 
همى كفت كوس تغلب زئان 
يعمد شور در خلق بنكة فداى 
جمب واوأست حون مرن معدونل ديل 
كه لشكر شود يك كره صف به ضف 
به قفرمان أن كارفرمال خويصس 
هبه يكادل از بهر هيجا شدند 
دريى باب خوش كفت با هوش ورا 
: ادام يكادل بلندىى رسهد” 
كرا ز 


كه بىك و سكمىي اندذران وروزكر 


كه بود سسلرت يشتي سولشعر أن 
بييوسات بر 


تغلق دزكشا» 


كه بجعمذدشت خولء ز هردو سهاه 


' يعلى ذغلامى كنجوى 


' در نسطة ( 2١‏ بجا ابي دو بيت يكب بيت بدي علور آمدة أسمس ' 


جو بهرام ايبة يل نامدار 


كةا بوددست يشتى سر لشكراان 


أن تغلق «هوشهار 


كزين كرد 
بغرمود شان و كه ”يك جا شونك 


” هو بيلاد ازين عدو ري من با سوران 


“”يكايكا همه تيغها بركش_ذأد 
درآينكى أز يس برأووده تيغ 


يس أىكه همان 3 در خا كم 


روان كرد جون تغلق بختيار 
خروشان بجنبيد از جام خويس 
و 
يعرى از غضسب حمل باث_عوه 
خود أ ز يي » و از يسن همان صد سوار 
- ده 
زذن رك . 
ز سستتى هممت معان تاب كشمت 
سفهن: .هون شر حويعن يرجا دين 
همه فوج قليبيص يريشان فتغاد 
صفص برد در تهغغ و كويهال دست 
يوان 
و قوج شعسسيخخة دران دار و كهر 


خروشان كر يز ند كان و 


جو بم جتردار مها لف و سئجيك 





* لسطط 1١‏ قلاء مل وو" 


از افواي خوى صد يل نامدار 
خروشان يس قلب دشمن رونك 
كنم حمله بر قامب بد كو هران 
به قلرب عدو سر سراسر كشذكى 
برائند ‏ بر دشملتان) يددريغ 
”“قلائي لما ور»» در يكا زبان » 


دران قوم #لجذا رأ كرد سو 
يس قلب دشمن همان صى سوار 
رخأورد بم قلمب آعدائثم خويس 
كزان حجمله جنبيد هر جا كه كيه 
شدكه بر صقا خصم خنجر كذار 
و لك تطر ديك أز بيصن و يس 
كريزان ازان حربكه بركذشت 
ز هر قالمب أز وسرى جان يريد 
همه خلق سر دو هزيست نهان 
ملكا سعادن بشارت وسيكد 
بس ات دويكد و بسم سر شكست 
به كردن فكعندوند هر 


سو كمان 


همى و فمت اهل فرار 


بزد تمغم آاز يس»>» سرش وا بريى 


دنبال 


وزاىريس سعى جتر از قت أو 
بيس أن اه تغلق دران حرب اه 
مكدر سنيل 


جو در قصك ود ديد فوج كران 


بو 3د أن خام كار 
نظر كرد يس تغلق جيرادسات 


بزد كوس زان حربكه بازقشت 


لكر 


بلى هركرا يحهتا يارىى دهد 
ز يامال بركيرد اوورا سرس 
ز عمنى هلاكشس 
كليد ممالكف 


بهياورد 2 


- 


خصم فوج سياه 


يثك د سسثا حصي 


به يويه عذان سوث أن صفا كشيد 


كه أفواج دشمنى تمامى شكس.ءدت 
سوال بنكه خود علانى تاز كشت 
قرارشص يس از بيقرارىى دهد 
وزاىريس به فرقص نهد افسر 
برون أورد 


بد و بسهرد 


ديرو نشد ونتى تعلق وذ ينكا؟ خواف رو وسيداى 
احمد اياز بر تغللق و اوودنى كليدىها تسج حصا ١‏ 


غرض جو كه تغلق درآأن دروزكر 
به بنكاة خود وفمت بعد از شغلب 
ملكازادة أن احمكد ابن اياز 
بهامد به ييشصء»2 زمسن بوسه دأد 
زوفن عونا كر ان شهزيار 
امقر اروز ال اكرتوال امون 
”به دسكتم فرستان 535 اياز 


بها (وثت ب كا م دوسخان 


ظفر يافتا أز عون يروردكر 


شنيدم جو بكذشت يك ياس شب 
يه تهنيتا سوم أن سرفراز 
كليكد دو در زير يايصش _ نهاد 
جهان باد بر نام تو يايدار! 
كه خوائندك نامس اياز كزين 
يكى مصؤده 


كه ملكا تو شك سلكا هندوستان 


”زر فعنه بر باز إسليم را 


جو أمد به تغاق كليكد حصار 


د( لطفف بعشاد بو كو توال 


- 


ز سر تازه كن ملكا و إقلهم را 
فته دلش جون كل نوبهار 


بر آيينى شاهان فرح خصال 


درانى شسب جواورا رسيد آأيس خبر 


امدى تغلق و تخركت كا« 1 ا كودى سر طا يفك 
براق و غيران 


جو رأيات حخرشيد شد أشكر 
به صكد خرمى خاست أز خواب 5ه 
به شبر اندر أمد به فرخنده فال 
مك خان خانان 


بغر«دود ئ حون أو ريخكتند 


بسن أن كه بفرموى تا ””بيدريغ 
هماندم به قرمان أن نامجو 
هم آز ادل ووز تا وقمت شام 
به هر كوجه خون شد دوان داروكهر 
ذز حون يراد زمين سهر كشت 
بك تا جهانى استء بود روزكار 
بوسر كميرن دوسغى اليا كسس 
نيعم وه 01 جر :انلان 


اسهر كسم كه كلد كوهرى 


سهاة كوا كمب شد اندر فرار 


به ييص آمدص قاضى و كوتوال 


أسهير أمدةبود در الهم شسب 
به دروازةٌ حصنصس أويضتند 
به رق يراؤذ برانند تيغىم» 


به هر كو جه از خون روآأن كشت جو 
ته | خنجرر آمد ‏ يراؤ تمام 
به هر جا سرى زنئك5 أمد أ سهر 
وواى جفا و ستم بركف شت 
به يكا جنك با هركسم سازوار 
نه شاكر ازو كوهر م2 للم خسسم 
كهس باد واتصء كهس خاك وآب 


كه از ة بو ضك ابين هم كلن 


همه حال هر جا يم هوشيار 
كرش ملك عالم سيارد جهان 
بوه مائل بوسعان دكم 
هميشة | يود | مسات يهما نه 
بها ساقها دو طفيل كسان 


14خ 


نداود جهان وا هس استوارو 


نبندد درو دل جو كارأكهان 
كذك جسنتاوجوش جهال دكىم 
كه بويصش ثيابى [ز خمضانة 
مرا هم آزان يادة بوك وسان 


كزان بوى خرم شود جانى من 


حلوس سلطا ى غيات! لك بوى تغلة شاع 


جلهنم افسانهكويان 


دوم روز أن صفدر كينه خواه 


وسجثك 


به تائهد اقبال و تسبيرمب بحت 
سرأسر كمربسنخه ييشظش سرأن 
جب و راست أو فختم و نصرت سقاد 
فياف الديق أن شاة شد بالوقين 
أل خان شده أن ملكا فضهردين 


به يور سوم شك ظفرخان خطاب 


7 © خان كشلى 2 مى بايد 


كه هون كار تغلق به سامان رسهد 
و فق به صد عيص بر تضت كاه 
به وقتا سعادن برامك به تهت 
مطيعهص شده جملهة سر لشكعران 
ججون بر درش بت وادولت نهاد 
كه فوينا ذاو شن كشدت بر اهل دسنس 
كه 5 يور مه صر شم» واسخين 
كه بق وقا نض يقر :اذو نيان 
كه مهمون سهر بود آن كامهاب 
كه بودسات كهقر ز شبهزادكن 


شد 5 خان لشعكر» دران روزكر 


ووم 
8 01111100 
دران روز كرشاسب كردش خطاب 2 به صد لطفا أن خسرو كامهاب 
به ديكعر سرآان هم شه راستين به تلسبت بفرموك شخللم تعهن 
هله شهر و كشوو برست از سم طرب شد مهها به تعويض فم 
مسوم (وؤ شهسك ناصرالك ين أسهر بعرد ند دو كلشنى دست كير 
اسهرانه بردنكد ‏ بر شهريار ‏ شهش كفت خون ريضتن يمدار 
جهان كشت بيغم يس از جار ماد كه شد كشته أن فكلة دوريناه 
شعفت از طرب ملف هندوسقان ' جو ز أسهب باد ستدر بوسكان 
همه خلق داعى!| شده شاه را كه تيغخص برآنداخت بدخراءة را 
زمانه بساط ستم درتوشات ‏ همه لشعر ظلم مقهوو كشت 
تذاخوان شه كشقه هر خاص و عام دعاكويص آمد جهان صبم و شام 
ز هجرك يوقين هنفصد و بهست بود 


كه اين خرمى در جهان رو نمون 


قرار كوفتى ملف يات الديى' و باز طلب كردى 
خزانك: و كشيرى بعشى قريادت انعام و نقصان كودنى 
أ لشكو نا نها تس قل يم و أن وأوهائس 
ائية و مشائضن 
جو بعرفت ملكا فهائثى قراو زفتله تهى كشلتا شهر و ديار 
فروشست هر جا كه شور و شغمب جهان كشت مشغول عيص و طرب 


ا ل ل بدل شد به امن و امان سريةسر 


للا لسامييت مسحي ل ضام ممست 2 عه مسه اس سن معام مد سس ويس موسو مشمم م سه وس سس وسنت ومين ببدم 


هاعى -- ا 


دكم سكي حلت كرد هش ووزكاد 
ورق كشلت ديواى ايام (أ 


ين 


شة نو 4 كو نم سلةءا ل فت و بود 


شك" مو فرماندهاني 


هى بازيرسيد أز هر درس 
مهندس ه«مى خواند و شه مى شلهد 
شنهدم خزانه تهى ديد شاه 
كه ””ها مرك غدار زتنهارخوار 
”زر و مال فارت كيان كردذانن؟ 
تبان 


كشهد ند يس يركسر5 


بهوا ند ند ييمصس 


- 


شلحميدم كزان زمرة بد سعال 
يس أن اه در كار عرص سياه 


طالب كرد وا 


به مقدار هركس يس از امخكان 
كس (| كه مىديد2ء شاة قديم 


كم 


يرداخت أز كار 9 باو سياه 


همى كرى نانش سههدار 
> 
شنهدم كه ادرار شان شهبريار 
جو قريات انعام خلق كشيد 
نهاكان من هم دران روزكر 


كارخائد :- ادارة دولتي 


.قث 


جبان كرد مهرم دكر أشكار 
بفكنوت السدان اكبقة. “ادو 
جهان بازى ديكر افيلد بن 
ف حة اوكا نم “تلحسفن. ٠‏ نيدن 
به ييشص كشادند هر دو زر » 
جو نوست ابه كار خزانه رسهد 
نا 5 


ب 


يكم 


د فكتر بغرهمدود كردن 


0 كهان كشتةه بود ند ياو؟ع 
مو 


زاهر جمع و خرج برون تذكره 


يه 


يده 
به سكختى و شدادكت سلكان مله مال 


شرواعس مود ان شه دين يذاه 


همى ا متحعان كرد هم وا 


مرت 
مثرر همى دا شت صفدآار تان 


دل اد سءت 


سه جلك 5 


يه 


آي 


قرأ 1 


فقتتادهشسص ‏ به كارو نكا 5 


بسم كرد تقصان دران (روزكار 


به أاسودةدلله!ا جراحهت 


ددر أاقصان آبادى أن ديار 


و سجكد 


ا«هردر زب - زر جمع وزر خوج . 


دو دة داشتند از شهان قد يم 


نت 


سا لها 
١‏ م سم ل لشسل درآن تنضت أ« 


به أآجداد من نأ شق مسادقوم 


بدادمى جو شاهان فرخلددفنى 
شلهدم جو نوبدت به تغلق رسيكد 
بهيازرد د لها ىم حون 


هم آخر به نزديكا أن «وزكار 


آلا أآى كردملك فرخندودرا 
من بر كلهم فقيران نظر 
كه داخل شوى در صف مد يران 
اكر مهىنهايد ز دسظلتا صواب 


4 


شمصمب و روز بجر فزونى كني 
همه 5كذحهها ملكا خون كردك كهر 
هم أ خر و أن كنج خو! هى كفن شت 
جه سودات كذد أن همه ملكا ومال 
مكار أن كه يادت به نفريى كذند 
همان صا حب يني كنم ١‏ كين 


لوخم 


كه بد هريكا از عيش باغ نعهم 
ديهم حاصل يسم مالها 
بديدى. جو فرمانى هر يادشاه 
عشم ز حعم شبهان قديم 


د كر تازة فر مان ب أجداد من 


ذ شر 


به يكبارة أن هردو موضعم كشين 
نبعشود بر حال فرسود5ةن 
زيانها رسيدش به انجام كار 
ترا دان أكم ملى عالم خداس 
مقام مساكهن به غارت مبر 
برون أثى از زمر يردلان 
معنن كردة ديعحران 


دل زيردستان مهاور 


دو 

به رنيج 
جهان جمله بر دست أوردة كهر 
جهان را به صد ونج خواهى كذا شت 
بهند يش اكر هسستا عقلت كمال 
به نامت مثل در تتحوست زلئلد 
كه زن ينسم نوبت به ملكا ستمن 


كه كر ملكا عالم به دست أورى 


” جذان زى كزان زيسكن سالهان 
ترا سوفث و كس و نباشد زيان » 


١‏ يعني نظامى كلجوى 


الرضك كرو و ال كان جاح العم رو بلجاكه ارهق 


تمر و تكيى 


جو يردا خت خسرو يس از جلد كاه 
دكر أن جءه عقلص نود اجكتهاد 
بعفت أركهس شاه فيروزجنىف 
الغ خان صفدر به فذرمانى شاه 
برو نامزى كرد قرزمان روات 
جو بل * و تمرء تعنعخاش و تكين 
هبى ر فمت أن خان خسر و نشان 
هس داد هر مفسداى كوشمال 
به 0 مر هالهم خرو شان كذ شعت 
فنهمت كذان خانى فيروزجلىف 


همى كردن 


اطراف 


١‏ تحصيل اموال و عرض سياه 
آساس به هر كاروبارى نهاى 
كه رانك الغىمخان سيه دو تلنىف 
سهاه كران رانك از 
كشو كشا 
سرلث_عرانى ‏ كزين 
خروشان به قرمانى شاه جيهان 


هبيصن بستد از هر زمهندار مال 


تضت ذاه 


بس سرقرازان 


كه بودند 


يمارد 


دز تركاتاز 


يمه حصن كهرى هبمى كرد ساز 


بلغاى كودنى تمر و تكيى أز روغ بروداختى عبيى 


شنيدم كه شص ما« كامل كذشست 
به هر هفعه فرمان فرمان روا 
نبشلمم به هر ئامه شاءم د لجر 
«مكر يند أهرمنان كوض كرد 


ذا ء ال" 


وسهدى بر أن خان كشوركشا 
كه ” دانم دل حان ز ما كشت سهر 


أزان ووس ما د فراموشس كرد 


” جه دانهم تا خوى جه رايص فتاد 


جو خان ديد ر تجيدن شمهر ياو 


يكايكا رود زود دو تضدتكاك 
مر بوف بر خان والاتباو 
صمهشه | زد بر ورقها رقوم 
ببردى زا رةه فافلان را مدام 


الغ خان يىل روز خواندصس به راز 
” جو هسنت به تلجيم دعوول مدام 
“كه ىم فتسم كردد حصا ر تلنكف 
”وكر خود تفاوت بود زان شمار 


ود 4ه 


شوى لانهاييت سراسر دروغ 
عبيد اين حكايت جو از خان شنيد 
دريس كار يكا هنته مشغول كشت 
بهاورده بر خان رقوم شمار 
شنهدم كه أن روز در بيس خان 
بعفعا كه “كر در قلا وقت و روز 
”به دارم برآأرند كرد حصار» 
فرض جون كة زآن مدت اكثر كل شت 
عبيد از يس دفم تهديد خويصس 
يعد فتنه اندىو سيه سا كرد 
شليدم تكين و تمر را يكعيفت 


كه ” خسرو ز بان فنا خاكا كشت 
ووس 0000 


او 


كزين سو دكربارة ناورد ياد”» 
همى خواست خيزد ز كرد حصار 
شعابان كند عزم يابوس شاه 
يل فهلسوف 
زد لاف در ك5 رمل و نتجوم 
عبهيدهش هى خواند هر كس به نام 
بعفعاء ”بعن دفعر خويص باز 
نه كنى به تاكيد و جهنم تمام 


دران دوزظرى 


معي ابه مدت بكو درن 
كرد دن يران حكم فت حصا ر 
به اخترشناسيت نبود فروغ» 
ند يد 


شنيدم جو يك هنته كامل كذشت 
معيين فت حصار 
به دعوول برأورك يعسر زبان 
نهابد ظفر خان كشووفروز 
مكر اين سن واست شد زان شبار 


اوانى معوينى به نزدىديكه كشت 


درو د25 


جو بود أكه از زرق و تقليد خويش 
جو روبه يكى بازنى آغاز كرد 
يع اقملف “تاشوقن “تقوو “تيوت 
وزين ماجرا يكا دو هفته كذْششست 


”نو سه هفتك شك»2 خان روباة فى 
” نيفقه همى دارد اين راز (أ 
“”وكر نام بعد ووز سه هار 
”هم دارد أن نامه از ما نهان 
”كر فم كنون از مزاجص قياس 
”“جفا كند بر سرانى سمهاك 
تمينى و تسر جون ازان ديوفا 
شعت .و ان لان بد كان 
حو #افوينه 6 ون بن أو “سراد 
جو كيتهونى و اجون كلةزر تصير 


جو ون باؤله هجون تعنكاهص يل 


وم 


به زير قبا مىدرد يهمرهن 
روخص هست بر ماتم شه كو| 
برو هىوسى از سران ديار 
نه اؤ ما كه از جمله سرلشعران 
كه مى شواهد أن خان ناحق شناس 
يلا را به غدر كشد د كناءد» 
مع لسن اندي ته اآلين تسزدرا 
شنيد ند أين قصة د يكير سران 
وكيل در 
كه بودىند همقام 


شد آخر شمهريار 


هرىدو أمهر 


بسم سر ازان فتختنله شد در خلل 


به جان بود هري هواخواة خان 


كزو محخرز كشعةه از بهم جان 


يكايه كوج كردن تمر وتعيىن 0 
از زير حصار نلنى بعد عهدى بستى با 1١‏ ا تلنىف 


كين و تمر هردو سرلشغران 

شليدم كه روزس هم از بامداد 
5 2 م 1 71 

به سو ردرديو راك كزين 

”كر امروز ما سر به وحشت نههم 


“دز كرى حصارت سيه بركليم 


روان 


كه بودلك برتر ؤ د5 يعر سران 
نهاىدنك سر دو آ ساس فساد 
كه بودش أ نكل به زير نكس 
نبشخه برو ١‏ سر هندوان 
ز دزبند يكسم خلاصتا ذههم 


ز ملكا و ديارت برون سر زهم 


” بع شرط با ما كه يف ياس بيس 
بياد5 


” سوار نهاري يرون 


9 
“يي أدمى راهم ازعام و خاص 
”نهى كر جو مردأن دوين شرط سر 
شنهدم جو زان ييى با هوش و مهلكف 
به صكد معذرك كشت فرمان يذيم 
”برو سول سرلشعران دوف 
”كه كر يكا نفر رأ ز جندين حشم 
”به خرشيد وخشاد» و آب كنىف 
”به تعظهم بتاخانةٌ سومنات 
#وزاى بشغى ننالى كيتم دوسسمت 
فرستاد با ييكا سرلشعران 
نيد م يكايكا دمامه زدنك 
زدند اتص آىكه در هر النكف 
الغخان جو أن شور و فوغا شليد 
سبك كشت بر بادياك سوار 
بييوسته بر وى سران قياس 
جو أن عين ملكا وقادار مرى 
نصهرممالكف كه هر خاص و عام 


م 


4 تسضة )010 '' وزات لبى ثاى كيلم د رسسس ”0 9 


بباشى تو در حصن بر جا خويس 
زيان كمورسانى به شعر خلاص 


هين لحظلهة بهلى ١‏ وعد 8 اثر» 


بعننا ىه 1ن ييكف ووشمن ضمور 


وسد دو ديارم به نوعم سلتم 
به اصحاب زثار و اصنام سئى 
به تعريم ايوان مزل والات 
به دست يكم مرد جالاكف و حيست 
جو كشتند [يمن ( سويش سرأن 
فرو جمله اوطانى جامها زدنكد 
براندنكد زر زير حصار تللكا, 
ذف ساز عزيست كزير نديد 
دص كرد يمصش سراجه قرار 
خصوصاً كروه كه بد حق شناس 
كه بودست شيررى به د شت نبود 


معلوم مى شود كلا يلا هر دو لضت سهو 


كتابت واقع شدة' و هم از بيش اين بيت يب دو بيت از ميان رقتكا اسمس 


| اوطان جام - خييظها . 


| ”” برائدثك از زيو حصن ثلتى '' ملاعب أسف . 





همان بل افغان يل نامدار 
د كو كر 


جو آن جار سرلشعر سرفراز 


بندار ثابت ركاب 
به دنبال هر كرد فوج كران 
صفا خان جو ست سكلد( .لموك 
جو افواج بركش*ه يكعسر برانكن 
دو لشعر ووان شى ز زير حصار 
كروه د نبال برك شه خمان 


برس كونه رفتقد روؤىم سكجار 


ب» 


وسوك فرسشستخاق سوك سشران 
“بر إيشان بعوء *ا مسران حشم 
”*كر امروز از اشععال خسم 
هرا با" هنا ليست |3 اهنا 
”دو سه روز شد همدكر مىرويم 
”*نه زين سوم شد وحشتم أشكار 
”*وليكنى يسنديدة نبود حجلين 
“ابه فردا يكم به ز هردو سياه 
“رود ديكعرى با حواشى خو يس 
”*وكر لم2 بود هردو خطر 


”*ز شيطان ملعو نياشد عجب 


اندر 


ديعي 
سران أز فرستخادة خانى واد 


شوو د دو برادى كلد 


ام 


كه بد يهلوانى دوان دوزكار 
كه أآخر شك اورا قدرخان خطاب 
سعتاى نك برو كرد خانٍ كواز 
به ساؤ درآويز بسعخه مهان 
كه بر كرك أو فتنله وأ ره نبود 
شليدم كه خان نهز لشكر براند 
به يكا ر5سء وك دو يمينى و يسار 
كروه دكر زير ا رايات خان 
دكر روز أن خان خسروتباى 
بكقتس ١‏ ” رسى جون به سر لشعران 
فو سختادة متش م 
شد از سو ما بدكمان هركسس 
تعظهمٍ 
دو لشكر به يكا رأة: در مىرويم 


1 و 


له 


درك»ة فرمار روأ 
لي» زأن سو كبيس كشت زه كأاوزأو 
كة يكاجا دو لشكر روك بعد ازين 
مقاس كند هم برين يرد كاه 
دوم برزنك منزك خهمه ييصشس 
ىّ زندةأاست د يو دوآاندازكرم 
كه ناكه ؤز سوئم براآرد شغحمب 
كبس يور و آله يدر 


يه دفع فوفا و شور و فسان 


»٠كلكفا‎ 


شنيدند آن) قصة دليذير 
وزان يس بعنفتلد أن ييا را 
”يكو “اس سرآفراز فرزانهقر 
”* خسم كرك ما را! ز خان بدكمان 
“””كنلون ون يكايكف لباشد صواب 
”جز اين يعسكن هرجه خاى راست را 
”*جو فردا خخر أاز كوة سر برزلك 
7 همان به كه خان با مطميعان خويشس 


ياخير 


نديدندكد جؤ سر نهادنى كزير 
كه ” خان را يس از عرض يا بوس ما 
نيد ار از خطر! 
كزو دروميديم از بهم جان 
كه أيهم بر خانىي والاجناب 


بادا ت خد ا 


به فرماننى أو ايم اطاصتكراس 
فلك أيه 0 م نيل افكندى 


د فو سلك زأيدى زنك خهمةه ييش » » 


ليدم به روز دكر خان يرانك 


وسهدن الغ خان د( كوتكير و از مجير ابو وجا' 
5 كوتعير محصر كون؟ يوق نهم زد 


همى رانك خان جا نب د يو كهر 
ْ مجير كزين أن يل بورجا 
مهم يكا دو ماندة بر أن حصار 
درآان دذ متصصر شدة هندوان 
ازو جهم زد| خانى اخترسعيد 
جو معلوم كرك از فراست متجهر 
شليدم بسسم مركب باديا سه 


فادشس كذر در ره كوتيير 
مر بود 


تملب و روؤ با خصم در كارزار 


شليدم رسيد اندر أن دز جو خان 
كه ناكه شود فدوى أز وى يديد 
هراس دل روشيى ضيمهر 


جو طاؤس خوه كم و جلوةدكرا 


خان 


: اخجن' اتج - زر و ريز زر - ابى لفظ تركى اسك . 


جشمزدن - هرأسيدن . 


يأر 
شبى * زر ز محصول اقطاع خويص بهاورد و بنهاى خان را به ييص 
بديدهس به تعظيم شبزادان كبمربسات ييشصس جو أزادكن 
وزاىيس دما كفت أن مرد راد بعفتا كه ”الى خان خسرونؤانى 
”معمنى باك از زمر خامكار كه كشتلكى آأز خاني والاتباو 
”ملم شاة را بندةٌ نيكاخواة جه شهزادة كرد نزدمء جه شاء و 
”جو مردان يبندم به يهشت ميان فدايت بسازم همه كان ومان 
”برآرم ز بركشعه لشعر دمار ز بان دل خان برم خار خار» 
شاهدم جو خان ديد تقرير أو درونلئص تقوىى شك ز تديهر أ 
دل و دسقص از صرف زو كشت ير 


تون 'العنات 3١‏ عين و تبر 


نامةها فوستانى منجير أبو رجا بر زميندارآنى د يوكير 
و قلف شوى لشكو تير و تكيى در كليانى 


ازاىييس شنيدم منجير كزين اتونددى قفرسعان دو هر زمين 
نبشخه به سو سرانى ديار كه ”قوماست بركشخه از شهريار 
”ببايد به هرسو كه سر بركشاك ‏ ابه هر مرز و بوصم كه لشير كشاك 
”درأيند هرسو سران ديار ابه ييكاو آى زمر نابكار 
“'كس كو سرس را كشد زان سواه همان سر فرسعد بر ايوان شاه 
“دكر جملة اسباب العام اوسنت أكر مرغ زر هستء دودام اوست» 
جنين نامءها جون مجير كزين فرستاى بر ضابط هر زمس 
زاهر يركله ورانده فوج سياه به هر قلبلاه ببسعلكدى راك 


ولص ل عجري يي ال ا م ا امي ا بيه 5 


* “بس مى بايش - 


شليدم همآخر جو بركشعكان 


سلاهمرت شلنيدند ‏ صفداو وأ 
اسوران زهمهن دار از هر طرف 
وزانيس همان قوم بركشته حال 
ز بركشتنى خودى يشيمان شدند 
كريزان نهادند هر سو سر 
كس از دست دهقانهان شد تلف 
كسس كشت بر دسست هندكو أسهر 
هيه حال جون أن كروة فسان 
د يو كهر 


الغ خان بزد خيله در 


لخر 


رسيدند در موضعع كلهان 
شدند ابعر از بهم فرمار روا 
سيد نكن بر قصدٍ شان صفابه صف 
جو ديدند خود رأ به عين ضلال 
جو بركشخهدولت يريشان شد ند 
بشى جمع شان جمله زير و زير 
كس كشت تير خطر را هدف 
كس از يارى بعت شد كوشهكير 
بريى كونه هر جانبلى سر نهاد 


كمربسته در كار و باوش مبجهر 


جو خان را بس فكله آمد يه دام 


وسيدنى مححتمون خان در دهلى' و بار دادن, 
سلطان تغلق و سياست فر مودن بر طائفة بغات 


يس أركه شليدم كه محبود خان 
شيص كردابد سقطع ديوكير 
وبه ‏ ككلم الغ خان فرع نواد 
يعد أن عبيد كوا كب شمار 


كه بن مفهر جملة شهزادكن 
همى بود أى جا سعونت يذير 
شغابان سو تضتكه سر نهاد 


كنا كشتنه از خان كشوركها 


هم أن مردمان كتهكار را 
اسيرائك با خويش هيراة برد 


هيخ 


ر كر د سشيش الغخان ساك 








دك مهردا شهان قديم 
نصيرالدين ‏ آن زركلاة كز يس 
دكر جنك مرى از سران سياه 
رض جون سرآفراز ا 


ببرد آن اسيران بر ايوانى شاه 


عبهل منجم برأمد به داو 
هنا ميرد اك ' افنف "[تنرو لضان 
» تصير كله زر 
فعندننى أورا 


ه>ه"// 


و9 
كه بد دو وكمل درى مس دقوم 


كيتهوزقى دوربهن 


مسلسل جو راهب به سلى كناك 


© (ز('س «* 


ببوسيد يالا شه 


شد 


كن 


دين يناه 

كه بد شرط كرد به روز شمار 

دران روز شك منتبه عام و خاص 
اندر رحيل 

ييل 


يال 


عؤيست كردن ألغ خان بار دوم د( تلئى 
وخنم كونان لاطعا و بودن 


به روز دكر رانك سو تالمىف 
دران حصن ييجيد روزى سءجار 


كامان خواء شد را با طبع ؛ خويش 





سوان را روشن كلد 


آٍ 
0 


'' بودن '' بك بال مضيوم و واو متجهول ساكن و دال مهيل متتوح 
' بودهن ' مى الويسئد ١‏ قصية أيست در حوود تلتف . 


به يكا منزل هم تكعردة دونك 


د 


يس از جندكاهم به بودن | ر سيد 
جنذان دهشل كورود اهل حصا ر 
هه ملكا و اسباب أورد ييصس 


نه تنها كه با جملعى نان و مان 


* ا 5 أست كلا انجام كار تصير كينهولى و د يكر 


اكث. با هام متغلوما 
| تمع 7 مثاسب أسست ‏ 


دكر ووز خان ذيمه زاى جا كشيد 


- 2س 9م 
دهم روز زيهر ارنعل رسيدن 


دل ذذلد اإفتتان ١‏ لمر جان 


ا لنت أوره خان 


ذكر فتص تلنف و فرود أمدن رأ زدرديو 


شنهدم كه جون لشعر وشمار 


اوقل ديار 


7 0 
همان ردو رأ 


بكفنتاء 2 ”كشايذلى ‏ انبارها 
و 
”"امهنان ‏ به ييمانلةٌ | روبهى 


“به هر صبتحدم تا به وقنت فروب 
“شود دو ؤواعت تيامى ديار 
برين كوته جون اتدوان دوزكار 
يكايف الغ خان دوان دز وسيى 
كم بساتا دو كار فم حصا ر 
برين كونه يكشت جون ينص ماك 
علفا جون أزآأن حصن كم كشتهبود 
هم أآخر به سستى 4+ جان 1 مد ند 
نان وال دا اذ در خان يل 
بدادش امان خانٍ كشور كشا م 


دروك آمك از ناجارئى 


1-5 


دز ابه 


- 


فاك افسة امتكرف 11 بضاء 
شد ند ايمنى از تركا فيروزجنىف 
يعر حشن كرد الدوان ووزكر 
رورش جذان كشت غنفليت كرا 


030 


به رونق دراونك بازار ها 
كناى أن هظمة جا 5 فل تهى 
به دهقان سيارند جئس حبوب 
بدارنك وسسمت از دكر كار واياو» 
تهجى كرى ١‏ تدعس غلا حصا ر 
يكم دائره كرد أن دز كشيد 
مدد مى لبود اتدران كار و باو 
بشك جيرة از مفيتكيرىى سياه 
دل حصن بانان دزم كشتوبون 
سراسرمر به بنك آمان أمدنك 
امان خواست جون ديد دز در خلل 
وزاىيس هميان («الى أشنتة رام 


أواوكى 


ك5 كار أو سمح ب 


هجوم حشم سر به غاوت نهاد 
درآن وروز شك فخم حصن تللكف 
كسس ييص ازأن فقتس كمكرد:يوى 
غرض وون الغ خان كشو ر كشا _س 


همان رايم و! با تماهمى تبار 


خلل حصن ر!ا دو عمساورت فخان 
بة داسسسمك ١ل‏ كارن فيروزجنكف 
مكمر يكا دو سر جزيةٌ بردابوكد 


حدق 
مظفر شك از فر عونى خدا 


روان كرد در عضرت شهريار 


فرسعادى بر شه همه ييل و مال 


جو آرام بعرفت ارآاى قيل و قال 


نا ختى الغ خان از تلن در جاج نكر 


يس از جنك كه خيمة بيرون كشيد 
جاجا نكر 


در آقصائ أن ملكا هجون دووسهد 


خزيد ند هر سو به هر حلكل 
شنهدم كه جون رام أن مرغزار 
يعمد قوج أراسيت او سركشان 
بر ايشان يكم صندرىم كرد سر 
بدان تا بعيرنك ‏ رأ5 


شنيدم هو أن هندوانى داهم 


سجاة 


به ييكار دشمن برون أمدنن 
همه نيزةدار و همه تيزن 
كروهم ييادهء كروه | سوار 
يك فوج يملا ني لشكر شعن 


به قصد دذكر ملكا لشير كشهد 
ير خا ش كر 


خبر شك به هلدو كه لشكر وسيدن 


فراوان برو مرك 


بود مامين قول هامون ‏ بل 
سيك ديد2> زك شيمه أندر ديار 
همه نيزةداران و خنجر كشان 
سيود5 به دسكتقس سراني دكر 
جو شيبرانكنان در يكم قلبكاه 
ز يربادى از خونى خود كشته سهر 
جو لاوان همه با سرون أمدنكن 
به فوفا بعرده يبحمل انجسن 
ازين يانصدى بودءازان جل هزار 


خرو شلدة در يفيص أن انجين 


شايدم كه ووز به اقواج خان 
به يكا قامباه بدادنكى جلف 
جو أفعاد در قوج هلندو شكعست 
مدنا هذدوان بيشخر سير 
كريزان أزأن قوم معدودى حجست 
همان فقوي ييلان دران حرب؟: 


١ 


ز بذكا»ا همدو بس ركمت واما 
الغ خان صفدر جو فهروز كشت 
ازان جا سيه راند دو تخصت كاه 


مه اناق اندو كذار 


سرش (أ 


ودع جني 
شايدم جو أن شهريار كزين 


آيد أز دودة خسروان 


هم خم جو صفدار كشو وكشا 


5 جشى كاه دران روزكر 


دو سه هفقته آنجا شه كامران 


3 


وزاىريس برأيمن خود روز؟ر 


يك 


“لي ”] 


ذن يك 


-. 


2) 


مقابل شد أن لشعر هندوان 
شعستنذى تركان شان ويدرنكا» 
ببردند تركان به شمشهر دسست 
بلهاد 


دكر جمله شك در ته تيغ يست 


ده هر قدموار سجر 


بيغةاد بى فق سسستك اهل سيا« 


كرفقنكد تركاى يس از ارتحال 
وزين ماجرا يكا دو روزه كُنْ شرت 
همى راند تا كرد يابوس شاه 


وم 


به صى آفرين كفت2 ”اس مرد كار 
كه روشن كذننك از صلابت جهان» 


قراوان به شهزادة كفنت أفرس 


بغرمود مر يور فر تلد كيش 

نوازهى بس كرد شهزادةس وا 

بغرموى | آراستخنى | شهريار 

همى داد دذاد طرب هر زمان 

كه لبوك يك دور او ب لماو 
آغاز كرى 


دكر شورش در جهان ساز كرن 


اله ا 





ز تركاى شكستد شاى بيدرئى ' مناسب مى تاي . 


“"]ج “] 


وسيدى شير مغل با نوج مغل د١‏ هغل وستانى 
و مصافا نأدى كرشاسيي و ظفر يافتى بو نوج مغل 


يىه روز كرشاسب كشووركشا 
فرستاى بر شع نوند م شعاب 
'” ببوسى ز من يفش احسرو زمهن 
”وزاىيس يعوثى *كه الى شهريار 
7 دو فوج مغل از يم تركتاز 
«”«*شخابان كذْشتلكد از آبسنك 
«”*كر ايدو از أن سو يارى دهان 
”كلم هم به سر حك يامال شان 
فرستقادن5 جون برادر شمة رسهك 
0 شضده خاطر شبريار 
يس از حزن بسيار و فر قزون 
وزاناى: اكروف ران . حم 
جو شادى دادر يل شرزدكير 
جو شادى سقغليه كه هنكام جنكف 
سهاهم جو دريام جوشندة شاه 
بر ايشان جنين كفت شاه دلهر 
“ببايد كز ايدو سبكا بعذريد 
“به كرشاسبي كويهدء “1 كامهاب 


دجنان كوش دو قصد فوج مغل 


كه يودست به ساماته قرمانروا 
بكفتش » ” رسى جو به مالك رقاب 
دعايصسش ورسانى به صدآفرين 
جهان باد بر نام تو يايدارا| 
سو كشور هلد كردندى ساز 
أكنونى در آقصائش هلد 


فرستدى به اقبال شاة جهان 


و سهد ذد 


دوم تابه اردون به دثبال شان2» 
به شه جملة كفنت أنجه از يل شليد 
كه در كشورشض فعنه كشت أشكار 
يه رام خوضش زد به خاطر درون 
كه بد هر يس [زدهال دزم 
كه بد اندوان عبد ناثبوزير 
كشيد .ى بس شرزهة در بالهنك 
به سامانه جون رانك از تخت كاه 
كه ”در بيشة ما كذر كردن شهر 
سيه رأ به سامانه يكعسر بريكد 
ز سامانة لشكر برون كش شتاب 


كه مقهوو و تاراج كردنن كل 


”دتو سر لشعرى كن كه د يكير سران 
جو فرمان به كرشاسب صندر رسيد 
يه اخبار بد خواء أن نا مجو 
هم أآخر شليدم كه ووؤسم شلهد 
دكر 
مخل أشكار 
#شنان:- وات اين دو كردن قراز 


- 


“”هصان شير با لشعر باشعره 


”“زكريا و هندوش بورى 


يم بود نك اندو 


جو اين قصة بشنميد كرشاسب نيو 
سيه رانك در سممت دامان كوك 
همى وانك 13 ديك بذكا 5 سان 
شنيدم كه زد روز روشن دهل 
همان شهر سرلشكرانى كروة 
جو شك لشكر هنك ناكه يديد 
همان لحظه بر مركبم شك سوار 
يس انداخت أن: بنكاة خويس 
مقابل بر افواج دشمنى ستاد 
وزين سول إفواج هندوسغان 
همآخر دو لشكر به هيجا شدند 
صف هند يان ييشد ستى نعود 
شنيدم كه كر شاسي صند و نخست 


بعنها كه كيرنلك جنىمى دهل 


"> 


به يهشت يبند ند هري مياى2» 
سبكا لشكر أز شهر بهرون كشهكد 
تسب وروز مىبود دو جست وجو 
كه ”نيس مغل در نتواححمى رسيد 
هم آن آرس سرلشعير تامور 
روذكر 


سران هزارة دران 


نهد | شت بذك , دامان كوك » 


تركتا ز 


كه بن خون و ييوند كيهان خديو 
سران دو يسن أو كروهاكروة 
جب وراست دل دان مر سركشان 
بر سياه مغل 


كه بد بيشه يكرقته دامانى كوه 


يكايكا بزد 


بجز جنك كردن كزير نديد 
مغل در سياهص هزارىم سههار 
دو أماي وأرىك سيه راندك ييصس 
جو مردان دل اندو خصومت نهاد 
خروشان زاهر جانيتى شد رسان 
زاهر سو بر أهلك فغوغا شدونك 
كه از قوت دي خود جهرهة بون 
كه بودش به ييكار دسكى دوست 
فقاد أن كهسم بر سوام مغل 


به يكا حمله بدخواه را بركرفت 
همان شير سر در هزيمت نهاد 
صفا هتديان هر طرف جهرةوار 
همى رانك بر فرق اهل كريز 
كمسر بست كهتى به تاواي شان 
همة لشعر شان يريشان فجان 
شك 5 بذكه شان همه دستكهر 
درآن بيشهة شير كزين سر نهاد 
بريد ند شيران هندىدى سرص 
وزانيس سيهدار هندوستان 
بزد كوس وزاآن حربكه كشت باز 
شكهدم كه زين سوم آببياك 
بدا تا مغل جور يس از تركتاز 
به ناذام بر لشعر شان زند 
دو سه وروز بعمرفت آنجا قرار 
دكر 


ييه أز اسهران كريزان وسيد 


دوز آؤ لشعر افران 
” شتابان ددر اقطاع حود مى رولك 
منى اقواج شان واسه فرسنكك واو 
جو بشليد كرشاسيبي فيوروزجلىف 


همان مرد را رهبر خويصس كرد 


”م 


مغل ماند ازان جيركى در شكنت 
همه لشعرشص (| شعستق قتتان 
برأ ووده شبشيهر كين هر سوار 
تلفا شك بس سكا دوآان وسكهيز 
كس رفته كمقر ز افواج شان 
به هر كام صى أدمى سير نهاد 
فراوان مغل زنده آمد اسهر 
به سر خورد» هزه زاآسب أوفانان 
ببرد لك ابر صاحب لشعرهش 
يه صد عيش با كام د وسكان 
به قتصد دكر كافران كرده ساؤ 
كمين كردن 


بكردد سو بلكه خويص باز 


اندر يعر قلبب لاك 
به يكا حمله افوا شان بشكلد 
طلاية هب ىكرد هر سو سوار 
به يمش سههدار هند وسغان 
ز هر ديدةٌ اشك وريزان و سيك 
دماوىم برأورى أز مرز و بوم 
به نؤديك أن دشت و حد مى رونك 
وها كردم الى صفدر روزكار»” 
سهة وأنك ازان قلسيبكه دونىف 


همى وا ند لشككير بم عزم تبردى 


وسار شك جو بر رودبار بهاه 


وسهدلك يكسر جو بر ووثم أب 


ان 5 ف دا شوزة كهر 
كراززى كم از يشستتا دادر حكيد 
يرو ممعتان شادى ذا محجو 
شلخحيدم كم متحمو ف مسر بال م 
به قلب اندوون بود كرشاسسي يل 
همان يو سفا شحنةٌ ييل هم 


ملكتأ حميد جهجبي بد اندر يسار 


2007 27 ركريا ف كرق 
به ساقه همان هندوثل رأد بود 
أرشض خود هلمى بود در قلبكاه 
جو شادى دادر سر حق ٠‏ شعافت 
مغل 
شفذهد م 


سياه دمله هيا كذْاشت 


1 سر بعغ نامداو 
آبا قلمب كافر دوجارى بتهوردى 


نشاى مغل كشمتا سر فوج را 


اوم 


وزاىريس همان شادى سرفراز. 


7 ”” صمروكرب كذاونك بو ياشنا 


” وكاب 9 مذان هريكف أرند ياد 
'سراجو” مى بايد 
بيتسى جلد مغقود أسس ‏ 


' لسطة (1)) ” كمس ' 


بعفعا كند ياشنائى سياه 


بديد ند كافر بران سوم أب 
كه بود اندران اه ناتثب وزير 
به هر كار أز زيركى مى ورسيك 
كه شد سعليه اصل تعريفا أو 


دران فوم بد با فراوان حشم 


كه افليزك در زور شهران خلال 
افشردى5 و دسيرك واست حم 
دكر بود شعيان سر جتر دار 


كه بس ولتم در كار ييكار برد 
كه أز يشمت بووى يولاد بود 
به د نبال هر يكا قراوان سياة 
كذ ركد ووداب داياب يافت 
به قصد زكريا علم برفراشت 
بشى ييشغتر با هزارى سوار 
سول فقوي خود زودتر ميل كرد 
كه بودست دوان قوج قرمان ووأ 
مر سوكشان كراز 
به سضتى معلق شوند از حنا 
جو شيران صفندر بسازند شاد» 


بغرمود 





معلوم مى شود كلا يعد أزين يسيس 


رسهيدند ‏ بر ؤكريائم دلهر 
شنود م زكوياي سركصس جو ديد 


عنان را بييعويد جون صفدران 
جو شادى بديد أن صفا خصم را 
ابا قوج بدخواة هون سركشان 
مغل بود بهدل ز تاراج شيهير 
يدم افو أل تفتلة<. ونين 
مركرمب فقان 


أسهرانه أورد بر مير خويصس 


زكريا شنيدم (ز 


ز شادى نكخنجيد در ييرهن 
صف هند سبع در ذلميست نهاد 


وز أآى سوى كرشاسسلب كردن فراز 
خرو شلده جوى بر لسمب جو رسيد 


عنان را 


بييجيد بر جويبار 
دكر سو أرص »2 هندول جيره هم 
شد بيدلى بيقرار 
دكر هريكا أز بهم حجان دو خطر 
به حيله سياه مغل شب كرفت 


هم آخر جو شب شد عنان تافتند 


هردو أز 


اي 


كة بودسلت در أويزكه ترك شهر 


سورد لك سول 


كه بدخوأك جيره#دل أزا يس رسهد 
دخ أقوة كو :ووه كتداوران 
يبزد كوس در عمني أى ياشنا 
درأققانى با جمله لشعركشان 
به شهرآنكنى فوج هندى دلهر 
تشع مسعان تاراكادين 
به دسنتا سوارى 5 فتادى 
عدو بسته هجول ديد شادى به ييش 
ينعا كه ” هان 2 طبيل شادى بزن » 
همه ورخت شان ل سمت لشكعر فتانى 
بسس اسبب تاتاو شمست دسككير 
نه تنها كه با سر كشا ني كراز 
شنيدم در أن سوى غوقاب ديد 
كه شك بسخه بر وى رذ كارزار 
برأميضت هردو به يكا جا حشم 
شدة هري مسععن ‏ فرار 
زكريا 
تنى هريك از بهم جان تب كرفت 


شملحيدكد» ز شير و خب 


بداد ند در كشضور حود عنان 


صفا هلد بعد از هنون فم باب 
سر شير و زنده زكريا يلان 
سران را شهنشاة روك زمين 
” جذين ايد از جهرهدد سقان يل 


وؤانى يس شنيهد م شهنشاءم وراد 


”.9 


كشين ند يذ شس سه كامران 
به صد عيص كفعاء ”هزار آفرين] 


كه آورنكد بدخواة را در خلل 


به هريكا جداكنه انعام ‏ داد 


به هر جا كرازى دراآن (روزكر 


00 


هه 


زوان كردن شادى رأ دو كجرات و كشته شدن أو 
رفاست بواواق 8 هع اباس زثان بات كونان ,2 
سرود كويان أز درون حصار بيرون أمدنن به غدم 


برامد جو زين ماجرا يك دو ماه 
كه ”در كوجرات آن يل سرقفراز 
* بعا زد تواحى أن بوم و بم 
“به اهل تيرد دهد كوشمال 
*به ضبط آورد سربةسر أن ديار 
فرض شاد دادر از تضيتكه 
دكر ووز از أىجا سيه رانك تفت 
جو دو حك آن بوم وابر دووسيك 
همىتاخت اطراف أن بوم و بر 


شلهدم كه كرد حصا ر 2 بلذدى 
م1 


به شادى دادر بغفرموى ‏ شاة 


بياارد | يكايكا يي | تركقاز 
سران وابه دام ووه لسري سير 
يضواهد ز هر صاحب حصن مال 
دريى كار باشد جو مرد أن كار» 
جو زد يمه بهرون به فرمان شه 
يس ازيك دو ماه به كتجراا ث وفنت 
به فرمان شه تيغ كين بركشيد 
جو مضبوط شد أن زمه بهشتر 


إمدا 


بييجيد ‏ أن مرد فهروزملك 


مهس يكا دودر زير أن حصن مانك 


هو هند و أسير آمك اندو حصا ر 


كه توبلى اذزان بند يابكد خلاص 
هم آخير كروه ز جان خاستند 
يعنتند ع “”*مايهم ‏ اهل طرب 


”به يدر رسهديم » شد يكا دو ماك 
” هو مرغان دوين دام اسهر اأمديم 
”كر أز لطفا سرلشمر اين حشم 
“بيايهم در بؤم أو روز و شسب 
“سر ما بود تا كه با تنى قرين 
" به يكابار ازين بنك اكر وارههم 
”كر آزاد ازين دام ناخوش شويم 
زهر جنس در مااست اهل هذر 
” جه عورات ياكوب و نسرين عذار 
” جو برك كل كرجه نازكاتن اند 
”د لاساشٌ عشريث كران در خلا 
”بس مرد برساز و يردةنواز 
“به هر ساز هريكف يثغانه شمسده 
”جه بوق و جه مندله» جه صني و جه نال 
”دريس طائنه هست هري فزون 


جو آيس قصه بر مير لشكعر رسهد 


6- 


دران دز شسب و روز خون مى فشا ند 
تدبير لهل و نهار 


شود إيمن از بهم قتكل و قصاص 


همى كرن 


به غدر از آالنكم امان خواسكلنى 
فاده درين دام شوو و شغلب 
كه ناكهة درين ذو امك شاه 


وزين حرب در زار و زير امديم 


بباشهم بر ساز اهل طرب 
نقا بهم از خدمخغخس بعد أزس 


ملكا ر| خط يلدكى مى دهيم 
جان بندةٌ أن سههعش شويم 
در هريكم هسسنتا سازى دكر 
دزدنك دلهاثم خلق اشكار 
به يكا در هزاران معلق ز فك 
جكرد وز اهل نظر 


همه عقل سوؤ و 


ب 


در ملا 
مزامهرساز 
همه شهرة از هر ترانه شذة 
جه سرو كلاندام عشرتكراه 
امان د" كه أيهم حمله برو 


امان دأاد شان وا و لؤرولن كشيكد 


' منول :- يكنا زبان هندى نوع از دهل باغد كلا آن را يكهاوج يز كويلك . 


شنيدم كروه ز جنك آاوران 
لباس زنئان آمردى هنك كردن 
كروه دكر كرد ساز شغب 
نهفكه | همهم زيير جامء سلاح 
ملك شادى أن سركص هوشهار 
جو بشنيد اهل طرب زد يرون 
بلك جو بقاثش سرى در وسك, 
اكر جه 


كنند آنجه وفتااسات اندو قلم 


- 


بود زيرك 9 با دها 


جو بينند كوا از جهان رخنت برد 
خبر ن كه جون وقت رحلت رسهد 
غرض جو ملك شادثى سرفراز 
شنيدم يكايكا كشيدند ‏ تيغ 


بعشغند او را و كشعذدكى بار 


يه نا برك 5 اندر مزامهر دسيت 
يه شور در اهل لشكر فحان 
نياو لذ سق ير آئ اهل فدر 
فتاى 


كروه ازان قوم در 


١ 


بكعنتزن » جونى دو سهة سر نيالك 
دكر روز واندند زانجا سياه 


ٍ أازان حصن ' مناسب أسس ‏ 


"١١ 


لعاس ‏ يعرف» رامه كران 


كه بد جيرة هريكا به ساز نبرن 


جو 


سح هي حار زهل طراب 
برون زد همه حصين | وقتا صباح 
مكعر داشيست دو سمو شبانه خماو 
طاب كرد شان در سراجة درون 
0 دورانصس وقمتا سفر دو وسك 
يمر يردة بيشص ‏ برأردى قضا 
ز موكصس جهان درا قا اق به غم 
بعويند خلقم ‏ ابه فغقللت بمردى 


به يونانيان داغ فغفلت 


درون خوانك أن زمره زوق ساز 


١‏ سهد 


براندنك بر فرق أو بي دريغ 
مطربا ني مبجالس نواز 


2 


به هر جا سر بر درش سر نهاد 
كه كشتند مر صاحبم ورابه صدو 
كروه دكر سر به لشعكعر نهان 
وزاىيس به يكف جا شد: هر سر 
سيه وأ ازيىرجا ببايدبراند» 
نهادندك | سر جا نب تضت 56 


: سر رسن مقاسب أسمفق . 


جو بشنيد شه قكل نائب وزير 
نا سف بسم كرد ا شاة جهان 
جنين كفت يير فسانئه سرام 
شهم بود شهرافكينى و ديويند 
شعسةه نهامد سياهقص كهسم 
درآن ين سال كه أو شاة بود 
شنهدم ز عهدش جو ساك جهار 
حصار م بنا كرد أن يادشاه 
الخام اد تددر 
كه از سنىف خارا عماوت كذتك 


يعد حوض زير حصار بلند 
كه هردم زنك موج أن حوض صاف 
شد آن حصن را تغلقاباى نام 
شيتهدم در اثنال ع كاروبار 
سوك ملى لعهنوتى أهنىف كرد 
كمر يبسخةه الدر ركايقن سران 
كزين 
35 زلجى 9 دو لتشم نام داو 
جو تاتار و جل هند ول جيرة دست 
ألغ خان يل را به دهلى كذاشت 


| جو شا هين أخريىف دوى شد“ار 


جو بهرام خان سرفراز 


ا” 


يليان 2 خاطر التدر 
كه شين كشيه آن قغضر كار أكهان 


كه تغلق شه أن شاة فرخندةرال 


برأورد 


صجش»ه 


به هر كار فهروزمنكد 


به عهدص نينفتاد هركز دهر» 
بى خوبى كذ شت اندران روزكر 


به مقداو فرساك از تضت اصع 


يفرمود | أن خسرو كامكار 
أ ساسصس ز كورستهكها افتينزى 
بغرمود كندنى شه هوشممنلد 


جو دورياكل سابع ته كوة قاف 
كه بنهاد كردن أن شه شادكام 
برد كشيمهة رورى برون شهريار 
بساط زمين از سهه تنكف كرك 
بس يهروش كشخةه سرلشش كران 
كه بودسستا شهزادةٌ واستهن 
كه تعريفا أو أهد از بوتهوار 
كه بك جاشغورى تاتار مسات 
برو يكا دوا سه زيرك يركاشت 


زا هر جنس ديكر كراون سوار 





5 و مناسب تو مى ثبايق . ا ابى بيك يبش از بيت ما قبل ( الغ خانى يل را... الخ ) مى يايد - 


أاحمد 


يكم أبن كزين 


به روز دكر رانك يعسمر سواه 


2 


همى وفنت 
شكار]فعفان از ]وده بركثذشت 
يران سو هجون كردن لشكركهسم 
مهم يكا دو اندر للب جويبار 


ييه روز هم اول بامداد 
برادو 9 بور » و با لية 
مطيعانه آمدف بر ايوانى شاة 
به صد عذر بر ياثى شه سر نهاد 
تك 
وزاى يس نهانده به كرسى زد 
وزاىريس همان ناصرالدينى واد 
بعنعا كم 


أن بورة» 


” شص خانةٌ ووزكر 


دم 


من خام تدبهر را 
”*هيان به كه سر در اطاعصت نههم 
”* كلهم از سر صدق يابيوس شاه 
”*بريىكونه جان وا سلامت بريم 
”هو بشليد اس تصه أن خامكار 


” كلو سر زايوان شه تافمت است 


اا” 


دكر يكا دو مرك فههم و امون 
دو فرسنكا كيمه زد از تضت لاه 
همى تالخت اندرو يمين و يسار 
١‏ رودآب كوسى جو يكسر كذا شت 
بع هر سو برامد يي خركهيس 


يكايكا همان ناض لدي راد 
مكر مشكترف بود شان أن زمصن 
به تقصير ماضى شدة عذرخواك 
درامد جو ييص شه نامجو 
شء از لطفا بر دسست أو بوسه داك 


بيرسيد ازو قصةٌ بوم و بر 
زبان دو دعا شهنشه كشاد 
ته حعم شه باد ساك هزار!إ 


بعنتم كه 


' جنبهد فرمان روا 
شويم از خطاهاثل خود عذرخواة 
اندرسن كاروبار 
دما فغش زوحشت خللل يافت إست 


نهاو رد 


١ يديد‎ 


* ' يورة'' يلا واو متجهول . در ايتصا بهادر بورة مراك اسست كت از قوس يود كلا هر عرد أن را 
اكثون 0 بوهوم ” خواندن و35 يواهي '' جيع آن آرثى : 


2 


جومنى ديدم أن مرى أشنتة راس 
“قن وار كو اموس يد 
”“ضرووك سر از صحبتص تافتم 
”يي فوج با من شع كام كو 


شك از حضرن شه تردكراى 
دلسش كشت در دام وحشت أسيهر 


”به يكا هوي در قوجش أرم شكست 


للك - 
ز قر شهش زندة أورم به دسستا» 


عزيست بهرام خان به قصد بهان ربوره 
و اشير كان بوره 


دكر روز فرمودى شاه جهان 


٠به‏ قصد بهادو بوراند شغاب 


وه 
سا 


”مقدم بود إلجى ياكادين 
”ابا هندوئم شيردل أن تتار 
به جا بود ناصر | لدين ع 
”به قلب اندرو خان كشور كشال 
” بباشد شب و روز با حزم و هوش 
“”سهة سوم لعهذو تى يكسم برد 
شنيدم به قرمان شاه جهان 


همى رفت جون در حوألى رسيد 


ستتان ند هرد و سرأانى سهاةس 
ذكر روز هردو سياه كران 


بهادر دران قلسيكة جا كرقت 


كه ”با لشعر جد 5 بهرام خان 
آبا شهسوارانى ثابيتركاب 
كه كركف كهن بود در دشت كين 
بود جاننلب ميمله | عهدةدار 
آبا شاهين اخربكا ميسرة 
كيرد جو شهرآان دران بيشه جام 
همة تن شود جون سرآان حشم وكوش 
همان بوو وا زند دست أورد» 
شتابان سمه رانك بهرام خان 
بهادر هم أز شهر لشكر كشيد 
يك شاه و أن ديكر » يور شاه 
بعردند | دو 


قلب كاه قران 


ف دس هرن و أز مدمذ» دجسم .0 


بورةٌ خامكار 


وزانيسشن هيان 
به دل كفنتء ””|مروز عهد أست مرا 
”برأوم بر آركونه تيغ از نهام 
نام 


و 


“مرا بايك به ووز ليرد 
يفت اين و جنبهد با فوج خويس 
خروشان برون آأمد از قللمبك 
جو بر فوج أ؛ زد خصومت كرا 


سير را يكم لححظه بر رو كث_هيد 


نهادنك هردو سر دو وغا 
بهادر جو غوغال لشعر بديد 
جو شد يستر از جال خود جند كام 
خرو شان فتعادند دو لشعرش 
زمان كرفتنك ‏ آىجا قراو 
كريزندكان ييص و شهيران ز يس 
فراوان فيعندنك از يس يلان 


همان بووة وا اندوران وستغههيز 
مكمر بود سهبمينتنى و كل عذار 
شنيدم عفان سوك بنكة كشيى 
كريزان دو سه كوهسار كن شت 
بيفتاكد ‏ با باركى 


كرفتلد زند»ه مر أووا روان 


در خلاب 


ةا" 


بكعرد نك مر يكادكر وأ سرك 
شدىه ييص دست اندورانى كاوزاو 
كه هر سو برآيد ازان تهغم نام 
كه شد نام هر مروند بهكمر ْ مرد» 
به جان كرد كو شصس يلك آوج خويش 
وم أوود بر زلجى كهله خواه 
شنيد م 


زلجى ذ 
تارش به يارىكرى دررسهد 
زبوكهر كشخلنى بدخواة را 
كزيرى بجز بازكشك*ن نديد 
يلان بركشيد نكن تهغ از نهام 
سرأسيمته شك سربهةسر لشعرشصس 
همآاخر نهادنكد سر دو قرار 
بر اعداي خود يافته دسكرس 
كريز تدان رأ به كردن كيان 
كلئيز ى به ياد أمكن اندر كريز 
كه بد شيفته بر رخص شهريار 
همان ماهوو ر| ز خركه كشهى 
كه ناكاة در رودبارس كل شمسلت 
رسيدند از يس نهنكان شغاب 


ببردند در ييشن. ‏ بهرام خان 


جو خا ديد بدخواة خود را أسهر 
بعنتاء ””بداونك دوس ز عام 
*تعيرند دتبال اهل قرام 
دواى شب همان خان درياسياة 
د كر كز 
فك ارسي خا والاتبار 


دوز دودمانى فلك 


يس أز جند روز به مقصد رسيد 
خرامان درآمكد به ايوانى شاك 
همان تحنة يدص شبنشه كشيد 
جو شه ديد در دام خود بوره رأ 
وزان يس بكعفتا كه ”بندهش كللد 
دكر روز هجون شاه خر زر فشائد 
رخ أوود دو سسستا ترهع شعاب 
دو شاهش به دست أمدة دولك 
همىوفت أن شا" اخترسعيد 
همان رام ترهت شليد ابن خبر 
از اقبال خسرو جو آلاه بود 
خروشان به دشتم درامد سياك 
صد و سى 5 دران مرفغزار 
جو شة ديد أن جكل كران 
در خعا ني دشتى برون از قهاس 


طوفا بي 


أب 


- 


همه يافته نوح 


"5 


شكفت از طرب خانى رو شنفمير 
كه شههاز متصوى آمد به دام 
بدارند دسنت أو اسهرانى زأو» 
خيمة هم دران حربعاه 
سر شعلة يكابهةيكا 


زد5 
برأ ورد 
سيهه راند در حضفرتا شهريار 
روان رايغخص سر به فرقد كشيد 
بهاوود اهل كنا ه 


كه سمو أز مراعات درك» كشيدث 


قوص | ز 


به صد رن كفنت شر خدا 
جو صهد زبون در كمندش كذلمد» 
بزد كوس و أذ أب كوسى براند 
به كأم دل أن خكسرر كا مها ب 
يعم از ره صلس و ديكحر به جلف 


ليا و 
شنيدم جو در حد ترهت وسيد 
كه دو قصد او شد شه نامور 
نداىده مصافض ‏ هزيسيت_ نمود 


4 يبوث سيمت مر هلد وان د يناه 


برأورده از هر بل سر هزار 
هبه كشعة يا آسبان هماساس 


به طوفان شده جام بستان لوح 


بييجيد ده با 


يكادكر شاخساو 
دراى دشت تاريكف إزاهل جيصس 
عجب كرى شه زان جنان جتكل 
وزان يس شخيدم كه خود شهريار 
يه قلع جنل ميان را ببست 
شصليدم كه يكا دو درخت كهن 


جو ديد نك حون بسنت اخسرو كمر 
ب يك نهذكا ن 0 اوغا 


تدحنا 8 


دام 
جه حوشس كفت أن هر مشعل كشا » 


وو 2غ 


يه شاه اكري آفعابى كند 
فورض جون دران جتنيل ذو كران 
دو سه روز لشعر ره را يريد 
شنيد م ىه 39 هنمت حادق عبهق 


وك هر يكنى كرد حصن بلند 


دوا سه هفكه افوا خونى شهبريار 
كه “هر جا كه كردوسيت هلنذدو هجوم 
” هر ند 


فرض جون كه اقصاٌ أن بوم وبر 


يعئى أظامى كنجوى 
| يو ملاسب أسسمت 


1-0 


وا بر 


شدةه كم دران دشت ليل و نهار 
نديدة كس از تهركى دست خحخويص 
كه كمبوكد مر هور رأ مد خل 
سكت 1 واهوار 


رود مر كرب 


تبر حود سكلكد >> قلعشص به دست 
و 


خروشان ببريد خسرو ز بن 


سياهص برآأورد يكسم تبر 


كفا دستا كردند و دصت را 
تو كولى كه أى جا نبد برك كاك 
كه ملكه هعدكايت سيردشى خدا : 


به هر جا كه ايد خرابى كنن»», 


ره كرد بيدا سياه كران 


سوم رور درا حصن ترهع وسهيد 
سراسرم ير از أبهائس فريق 
جو سد سعندو يرون از كؤزنك 
فرستختاد 


ان 


يسار 


بعازنك اطراف أن مرز و بوم 


١ مون‎ 


ببرند سرها تى شان > والسلام» 


43 





ل تمر 


“بود اندو أن ماك فرما روا كلمي كار بر سممتك مصطفا » 


شلهيدم جو اورا شه نامصجو فرسقان در كشور و ملكا أو 
به لطفص يكم حغر شاهانه داد يبعفعاء ”سرت زيرر اين سايه باد! 


كه بك يور يل تالبغه باليقهن 


دكر روز خسرو از أنجا براند 


يس أركه همان احيد ياكادين 
به فرمانى خحسرو به ترهتك بمانكد 

جو ببريكد خسرو ولا يكادو ماك 
نزد يعى تضت "ا « 


بزكد كيمه 


باز أمدى سلطانى غياث الك ببى تغلق شاك أذ لكهنونى 
و شهيد شدى در كوشى أ فغان بو« 


ب اقغان ير اندر شود عزم ساز 


كه بر ولس رسك وهم رأ كم كملدء 


:| حمد اب ايا 


. 2م م 9 


بغرموى تا 


به مام ده 
| از قرائن معلوم مىشود كك ايى يبت و هم جهار اببات ما بعد يكا اصرالدين شاة لكهنوتى تعلق 
ذازة و تونق ازإن اببعاهم وشح يغام اينع 6ن تقر كن بك معلى ١‏ أبيات .د بل 

مياثل بودة ياشى :-- 


با خلعت سران سي را ثو| خت 
- نه 
يسن أن اصرالدين شكا راد 


ص-_ 


در للف ر اكرام بر و كشان 
يفرمود ثا 'آن شك راست كيش 


' بود ادر أن ملى ترمان روأ 


يكا رسم_كهان داد خوش بار عام 
سر هر يكى از كرم ير فراخت 
يك تؤديكب خود خوائد ترمان روا 
هيلا ملف لكهنوتى اش يازداد 
كثو. بازكردن يك اقماع خويش 


الم 


خود از بهر يابوس شاه جهان 
جو بشنيد از آيندان ديار 
به تعظومٍ شه رانك شهزاد: زود 
شتابان كذشت از لمب جويبار 
سبكا راند در سو شه بارئى 
جو نزديكا وايات اعلى وسيد 
به صى أرزو كرك يابوس شاك 
جو خسرو ؤ شهزادة رنجيدة بون 
جو ولجيدكآن در كنارش كرفت 
همه حال شيزاد:ة و شهريار 
جو نزديكا افغان ير آمك سياك 


يكسم أراسته 


نو ديت 
طبل منز ل 


سية كهنه زد كرد بر كرد كام 


كا خخ 
بغر صود دا زننزى 
ىن كاج اندرون وقست شام د لير 
كوهر نكا , 


ادوان جاسم بلنشست شاه جهان 


يكم باركه 


ديد 


ترمو اول ينان سيت 
دوانيد اا مدن أن كاخ ييل 
شلهدم ز يهرأاى ديريله سبال 
عما رات 


بجنبيد ساز لبو 


تمر 


ا 00 أيى بيه هس أذ بينعا ما يعد | اوه [رلخ فلاو سيف الم ) امه اشنهدد 


هلى كرف اسباب موجود كان 
كه نؤديك جون أمد أن شهريار 
75 د يدا نى شاه عجللرت لمود 


نهو واياك» كتنه بكايد ‏ أن يسار 
نظا ركى 


د ردويد 


أو جملء» 


سية سو 
ز يعران فرود آمك و 
دعا كفت شه رأ و شد عذرخواك 
كه إسرافهصش از خلق بشنيدة بود 
سية ماند اريى هاجرأ دو شكيفت 


همان دم كذْشتذكى اران جويبار 


به كاح آجلل كرد خسرو ناه 
درو خرج كشة» بسم كخواسكه 


نزول سية هم به إيدر كذذكى 
كه يهرامتنش بود صحل قرام 
نمه كرى در كاع بالا و زير 
به يمشش يى صحنى انك ة كسار 
به ييشص كروه ز كا رآكهان 
كه هريكا بس صف هيجا شكست» 
يدان سان كه جنبد زمهن تا دو مويل 
كة جون صن آن كشف شد يولمال 


اي ال ال 





بغلطيد أن مجن أراستمع 
أازان حاد ثه خاق خود را جهاند 
بقائى شهنشه جو آمد به سر 
بجنبيد بسيار ايد يرون 
كرامى تن شاه بشعسيت! حورن 


د كر 
كه 


كه تا ”هم به بنهاد 5 ساد« كاخ 


شهزادة 


5 كه جون شه نشيند درو 
سر خسرو أيد به وير ستكون 
”به شرط كه شه جون رود أز جهان 
”ملكازآدى: كردد به يهشصش وزيم 
برين ‏ شرط شيزادة بيوفا 
سرى دو همه حال يامال شد 
برامك ( خا صا حضر تك نهر 
يس از نالك و شور و سوز و كداز 
جنينى است كار جهان أ عزيز 
يلكا تا تو برهم زلي در جهان 
لا الى خردمند بهداربضت 
همان 2 م زيره سقان خورى 

* ' كاح آراستم اا 0 

| طلسم -- حكييت مهلك ساثك 


ء (مم 


ز زيرش يعم كرد برخاسعه 
سر شاة در زير شهتير ماند 
به هرسو كه سر زد لبودش كذّر 
همآخر سكتون شد بر أو بهسخون 


و 


بجسخند خردان بزوكم بمرد 
بكتمرد ازيسن قص»ه إيدون قهاس 
كرد بر 


طلسي ١‏ با نكيزد أز سفك لاخ 


ملكازادة را رة به راز 


بسح 6 بيسكون 
و 
شود ملكا شهزادنه ملكا شهان 


جو فرهاد را 
كه بخت حوان دارد و وا يير» 
يوا كز انيد ال ا 
خرد منتيه از جنين حال شد 
همه وى ويك شد أن داور و كير 
به خاكصض سهيردند و كشعنكد ياز 
ببيلى ‏ لهرزدن يشيهزر 


لبسس تاج در خاكف كردد نهان 


جو نيكو 


جو كردت خد | صا حب تاي و تهت 
و 
كزين تححفه از نه فلك بكذرى 


كر 


همى نوشس هرد م به شوق اياز 


- 


جو مصود غزلين يم جام راز 
جو دريافتى ذوق صهبام شوق 
بها ساقها م درا نكن به جام 


همى كو م هرد م بك صثك شوق 9 ذوق 
ن قا جو كار أ كهان 


فروشم به يكا جرعه ملكا شهان 


جلوس سلطاى متحمى شاء أبى تغلق شاك 


يك ماتصس 


مم | ميس سنا 


تاهمايون سير بشى فاوغ از دفى خاكا يدر 


- 


به ظاهر سازكرى 2 به باطنى يكم عشرت أفازكرنى 


يمه ا 09 هت فمكى ناموس عاتم نشسرمك دكر 59١‏ ناموس ماتم ك. كسسمتك 


دواج بيو شيد 9 تاي نياد به صكد عيش بر تست زر بار داد 


سم 
به كم خدا كنيتا شهريار شك5”" بوالمجاهد درأآن روزكاد 


محمد شهصشس خوانك خيل و سهاة 
سرآان جملءة بميشسصس نهاد نك سح 


و 


به كارش ببستزند هريكا كمر 


0 ياك يدر شي برهو مس قوم 


بيه فرماني داراتم ملك قد يم 


نويب دآأدى سلطاى محيل نثنا * أبى تغلق شاك 


بفرمود» ”هر سو ىأ د و د هنك 


ده 
”كه كر وفت شاة وعيدتنواز 


بشاردت به هر شهر و كشور دهند 


به فردوس شد جان أو بزمساز 


بعلطيد أن صدح.نى [راستهه 
ازاى حادثه خلق حود را جهاند 


بقائك . شديلهنة يهو ' اميه از «سعر 


بجنبيد بسيهاو كلايد يرون 
كرامى تى شا" بشكستا' ورد 
دكر نوع بيهر كنايت شناس 
كه شبهزادةٌ ظالم و حهيلهةساز 
كه تا ”هم بة بنهاد أن ساد 5 كاخ 


”به سازي كه جو شه نشيئك درو 
لسر خسرو أيد به زير سخون 
”به شرط كه شه جون رود از جهان 
”ملكازادة كردد به ييهشصس وزير 
شهزادة ‏ بوفا 


برين ‏ شرط 


شري دو هيه حال يامال شد 
يس از ناله و شور و سوز و كداز 


يلكا تا تو برهم زني ددر جهان 
7لا أ ه خرى مند بهد أ و ب5 يعست 


همان به فم زيردسعان خورى 


٠‏ ' كاع آراستك ' مى بايد 


| طلسم -- حكيت مهئد سائك 


> امم 


ز زيرص يعم كرد برلخاسعةه 
سر شباة در زير شهبتهر مانن 
به هرسو كه سر زد نبودش كذر 
همآخر ستون شد بر او بهسخون 
بجستلد الحخردان بزوكم بمرد 
بكهرد ازين قصه إيدون قهاس 
ملكازادة را كرد بر ره به راز 
طلشيت ١‏ > اكيرة از سنكا لاح 
فرود إفعتده أن ستفا كفت وكو 
جو فرهاد رأ سر تك بيستون 
شود ملكا شهزاد5 ملى شهان 
كه بخش حوان دارد و واكم بير 
دروان كردىه يعسر ملكازادىة رأ 
خرد منكتبه أز جنون حال شد 
همه واس ويك شد أن دار و كير 
به خاكص سيردند و كشعنل باز 
ببيينى نهرزد 


بس تاى دو خاكا كردد تهان 


جو نيكو يشهز 


جو كردت خدا صاحب تاي و تمت 


اأم 
جو مود فزنلين يله جام راز هسسىنوش هردم به شوق اياز 
جو دريافتى ذوق صهبالض شوق هىكو هردم به صد شوق و ذوق 
بيا ساقما ىه درآفكين به جام دلم وأ بشو ياف از ننكا و نام 
مرا مسست كن تا هو كا وآكهان 


جلوس سلطان متحيى شاك أبى تغلق شاك 
جو شيهزادةٌ تأهمايون سير بشى فاورغ از دفن خاف يدر 
به ظاهر بكم ماتس ساركرى به باطنى بعر عشرك أفازكردى 
سه ووزاى به ذا موس ماتم نشست دكر ووز ناموس ماتم شكست 
دواي بيوشيد و تاي نهاد 0 به صد عيص بر تضصت زر بار داى 
به حم خدأا كوت شهر يار شده بوالمجاهد دوراآان ووزكاو 
ممدشبص خوائد خيل واسهاهة كه ديدنكد فرق سزاك كلاه 
خطاب قد يسمش به هذد و ستخان بخوا يد ند جونا به هندىى زيبان 
سرأن جمله ييشص نبادنك سر به ارصش ببستنى هريكا كر 
ز تاريخ بد هفصد و بيست و جار كه بر تمت بنشست آن شهريار 
جو ملكا يدر شك برو مستقيم 


ب فرماني داوات ملك قد يم 
فو يمب دادى سلطاى محيى شا أبى تغلق شاد 


بفرهمود2/)” ”هر سو ندا دىودهنك بشارت به هر شهر و كشور دهلند 


” كم كو وقرت شاه وعهت نوار به فردوس شد جانٍ أو بؤمساز 


” ملم لامب شاة قفركند: ةو 
“اكر شه هله ليت عدل داشت 
”به هر جا كه ييرى درس كشور است 
“دري شهر و كشور به مراجا جوان 
“به هر جا يعم طنل»2 فرزند من 
“همه خلق اين كشور از خاص وعام 
”مرا تا بود جان و تن همنفس 
”بر أن كونه از عدل شان يرورم 
بس خواند زين سان فسون و قريب 
هيه عدل و إحسان در آغار كار 
دران باوجا أن جنان زر فشاند 
بهاسودهة خلق ز احسان أو 
ملكازاد: ييشص به هر كار و بار 
يس از جند “هص شده لاثبات 
يس أركه به اعؤاز بهرام خان 
ببادراشه كن 


شهش يلم جتر كران مايه داد 


بورك ديوبلل 


أن هود برها نٍ نهو 


م 


قوام| لد ين 


لم 


كجا تايم أز ست شاة روء!] 
درسى تضدكه جادم خو يشم كذاشت 
مرا جام شاة جهان يروو أست 
مرا هسات بر جام بهرامخان 
همه هنكد شد كونى و يهولك من 
هم از جان من زند: بادا مدام 
برآوم بجز ياد شان كم نفس 
كه شوانندك شاه جهان يرورم 
شد 5 خاقٍ دهلى هم» باشكيب 
عيان كرد در شهر أن شهريار 
كه 0 از زوآفشانيصس طيره ماند 
همه أفرين كردة بر جان أو 
كرفته قرار 


كشور 


بجا ل وزع#ران 


فرستاد كو جرات 


ددر 
به لكهنوتى أز حكعم شه شد روان 
كرفت از دو شاه صدو بلذدن 


به سناوانوصض فرسعاى شان 


به دكهن ز فرمان شه شد ديو 


به بهرام ايبه بفرمود شاك 
كه دو حد ملقان براند سها 5 


مجه > <> 8 0 


#رارثر 


تايكن سلطا ن محيدى شا ابى تغاق شا 
شرك( معاون لانووو ترشور 


شليدم در افاز ملك أن خد يو 
"از فار يها نزك يكواسها لها وز 
«بساوئدى نو ألمت كارزار 
جو زر شد به اصحاب لشكر ادا 
“يعم سايهةبان سو ملغان زننك 
هفتةٌ يكادو 


به لاهور بعد از دو ماله رسيكى 
شنيدم كه تون هم به اهور مانكد 
بدان تا حدود ديار مدن 
سران سيه جونى به قرمانى شاك 
يكايكا كلانور و فرشور وأ 
زن او نجة افران. هد سير 
مغل كان به هر سال از أبسلمك 
دراى سال بر ععسٍٍ ايى وفمت كار 
كرفتكند جون سركشان حشم 
نام جهاندار كشووركشا 


به 


سرأ ني سية بعد أن توكتا ز 


دو سه هنته لشكر درآان مرز و بوم 


برشو رك يقاور + 


بفرموى- تا 


دكر 
وزو سايه در بام جرع افكنند» 


”#سرقفرازان نهو 


به 


وروز قرمودى > فرمان روا 


شه از شهر دهلى سهه رانك تفضت 
قضا اخترش رأ به كردون كشيى 


سران سيه را به فرشور واند 


ص 


و 


١‏ (هور راند نك ركسرمر سياه 
برأامك 0 قصاثى أردون نغهر 


كذشت به تاراجح آقصائل هند 


به غفلتا كلانور و قر شور هم 


كه كمرويك آرجا كها جز زقوم 


بود سات هون 318 فاقه كرد 
همه حال لشكر يس يكا دو ماك 
شهنشه سراألن را توازش نمون 
دو سه مه در اطراف أن بوم و بر 
هه سركش.ان را بساليد كوش 
به روز دكر واندد ار اجا سماه 
جو در شهر آمد2» طرب ساز كرد 
ره عدل و احسان به كشور كشان 
بهاسود أزو شهر و كشور تمام 
جو ساك دو يكذ شست ازيسن سرك شت 


و 
جنان بد كمان كشت بر خلق شهر 


م 


وكر خورد عير شكارس نتعورد 
خروشان درآمد به ايوانى شاه 
ز رأ»ه كرم قدو هريكا قزود 
سمسيية ات أَقَ حتسرو ناهموو 


وسانيد بر بام كردون خروش 


كرد 


به هر ووز آساسم دكر مىنهان 


يه 


طريق كر يما نه افاز 


ن عدا كو ثم أو كيت هر خاص 9 عام 


- 


ده 
كه شد نوشداوو مبدل به زهر 


وه عدل كرى از سخم نايديد 


ذكر بوكشتى بهاءالديى كرشاسبٍ 


جو ديدص سزاٌ يزركى خديو 


أن شهسواو وها 


ووانكرد شاهص به سوم سثكير 


جو در طبع حخسرو بديك انتقلاب 


سياه بى ( سسم كيان جمع كرد 
يعم » بود شيرافكينى و 


2 ان ما سب ثور أسسمت 


سر زا كهر 


كه بود ل يشر عي مر شاة وأ 
خطابص بفرمود كرشاسيي نهو 
دوان بوم مىبود أن تامور 
برآفعلكى از روم وحشت نقاب 
از آقصاثل كصشور براورد كرد 


ز حق يافته دست بر تيغ و تير 


هام 


به يكا تنى سياه جبان كير بود 


جو ايزد نشد يار أورا جه سود! 


ع يممث كودن احمى أياز از كجرارت در ديو كير 
و لشكر كشى كردن به قصى كر شاسي 


ديد م 
از اقصائم كشور سران را بذ*واند 
سبكا كرد يكا جا سياه كران 
يبك 


ملك زأد5 كو جرأ ت 


يده ز حضرت 


رو 


جو بشنيد أبن قصه زا اهل ثبا ت 
خزانه كشاد و زوى برفشاند 
يولادخايانى و أهن خوران 
ز دهلى به كجرات سر دركشين 
نبشخه درو شام » لتك 


ورسانيى فرمان ملكازائىة 
كه «“”بايد ملكازاك» لشكر كش_كد به م 
” همان دور زهان قوام دول 


”جو أن قطب ملك و جو تاتار نهم 
جو أن أشرف الماك و د3يعير سوان 
” كلد اتدران حجيش هم خود سرى 
ملك ازاده كو مغل شاء شد 
سيه جون كه شد سريوسر ساخخهم 
يه روز مردآن كه شهرآفتين اند 


ملكازادة روز دكر كوج كرد 


08 حد ال سف" د كناين از اقلم 
مسف كنا مب أسيت 
هماس 0 


دكر جمله 00 يل 
كه هري به هيجاست كود رز و كهو 
به يكا جا كلد جمله سرلشعران 
كه شايان تر أسست أو به سر لشعرى 
ز مضنون قرمان هو كام شد 
از ترك تا نعل يرداخته 


تا 


حي 


بغر موك خيمه بيرون زنذن 
به ماه ز ماهى برآأوود كرد 
حش 0 كه موحش بود برجت 


" مناسب”ر وير في سكن يردازى 


وزذآان سوى كر شا سبي كردن فراز 
جو بشديد أن رستم ديوكهر 
سوم غرب شد هون شه خاورى 
يع كرد ديد از لب جويبار 
عنانٍ تكاوور كشيد أن جوان 
جمي و وأاست خود ديد مردان كار 
ديل حملهة بر قلمب هم أوريم 
#يكنة امرور كبيس سس كليم 
بسم كفت ازينها به يارانى خويص 
جو نزديكا شى لشكير ديوكهر 
ملكازاد5 


خود بود در قلمب5 


سونُل مهينه اشرفالملكا بود 
تقار به يارىدهى صفا كشيد 
قوامالد ين آل يور برهان دين 
همة اهل مالمص به يارىكرى 
دكر سوم كر شاسبيب شمرزه شكار 
شد ”ا خضر يهرا م دو مهمله 
سوثٌُ ميسرة بيدر»ه صفاشكن 
جو أز هر دو سو لشكر أراستنك 
برآ نتكههضت مركب همان شهسوار 
بزد واسنت بر فوج 1( اياز 


' ممست (.]))' بين" 


ام 


هر طرف تركقاز 
كه لشكر هلمى آيك د يو كير 


روآن عبره كرك اب كوداورىى 


همى كرد در 


أز 


كزان كرةشينت: "اسان يرفبار 
طلب كرد اسيهان و بر كسعوان 
بععندا كه ”ا سركشان ديار 
صفا قللب بدخواه را بردريم 
هه كوس بر ملك شاهان زنهم» 
همىداد دل سر سوارانى خويص 
فهر 
5 راست أو سر كشا ن سياة 
كه در هر سيه ييشد سلتتى مود 


كه بسيار صغهال دشمن دريد 


برامد خروشنس ز كوس و 


حسنسا 


هس 


سول مهسرة كشكخه مركب نشين 
سيه رانك در دعوسُ صفدرىى 
به قلمب اندرو خودى كرفته قرار 
با شهسواواني سر بر هذة 
جو مردان ثابيتا كرفتته وطن 
يلان أز دو سو جلف مى وا سكالد 
كة كرشاسي خوانندش اندر ديار 


يعى تركعاز 


يكا يكف صف قليكعا5 


ص_- 


د ويد5 


بجلبيد ‏ تاتار ‏ ازا راسعا 
شدة يكادو ساعت زهر دو سياك 
برآمكى يعم كرد ازاى تيرة جنك 
جر بهرام, 


بجوو سمتك كر ب وي ملجير 


همان ناياكا دين 
ز كرشاسي مسعهن هو بركشت يار 
به دنبالص از لشكر ديوكير 
همى كشت هر بار كرشاسب باز 
جو شور شكسقهة زمهين مىكرقت 
هم آخر كذشات از لب جويبار 
شليدم به حصى سكم حون وسيةت 
و مال برباد 


در كومتله در 


همه لشكر داد 


كريزان جو و سهد 
حصايت كرفتش به جان كنياء » 
بكفعا به كرشاسميء ”أ مرد راد 
“ابه كيتقى 
”جنين است بك كار أس روزكر 


“”ز تصحويل احوال كمشو فغمى 


د« زنكو كردىى أ » نه ر نامهارو 
” كنون تا بجنبد رك در تلم 


” يعني رام كنهله 


يففر 


ا 


بجنبمعس فتاده 
آبا 


تمامى سياة 
اشر ف الماك قلعه كشا 
يه جلك تيره دراى قلسبكاه 
زمهن سرح كشت وو هوا تير»ه رولف 
فذان. نافع انقو مكل . هلين 
لشعر د يوكهر 
عئان دان يكعسر سوم جويبار 


همى كرد در دشمشطكان كشسيت سار 


بش|ك صمد د 


هزيران ازان جهيركئى در شكفت 
سيه هم برين سو كرفته قرأو 
زن وابجة خويص از أن جا كشيد 


3 57 
3 اى جا سو كم كنيل» سمح نها د 


يناهلخده اندر حصارى الخزيد 
شدة هر دو دوستخخى | يكد له 
مهور غم ترا كر شعستر فعاى 
كه نشعست از بيش جلك أورى 
كه كاه قرارت دهد2 كه قراو 
كه يكا حال كسخر بوه أدمى 


كه كردىدى كذر اندرين مرفزار 
دص جز به إخلاص تو كمزنم 


7 هدو در دوستى 2 مى بايد 


و ده 
” به حرشيد 9 زثار 9 لات 9 والمانت 
ى جهان جمالء»ه كر قصب حانت كنك 


و 


'مضور فمء هبىكن طرب هر زمان 
جو بكذشت ازين ماجرا جند مه 


بجوشيد لشكر 


كه كر سو رود كاباتم در وفات 
نهاود كه يكا جو زيانت كذى 
كه سر دركشيددى به دارالامان» 


يها > وسان شد ْ حضر ت سياء 


جو دريال شور 


ز هر سو بر أى حصن أوردة زود 


وسيدى سلطا ى متحيد ابى تغاق شا كو د ولتاباد 


و فوستادونى أحهد أناز برابر كنيلة و وسيدى 
يكايكا دن( كومكحك 


لشكعر كشيد 


» جو بشليد بشكست كرشاسي نيو 


شنيدم شه از شهر 


ملكا ركن دين قطبب ملكا جهان 
سو كنيله رانك لشيبير دو بار 
سوم بار از حضرت شهريار 
يعم مرك باهو و تدبهر و را 
سران ذأ به هنكام فوا و شوو 
نبينى به يكا رشعة جرم خام 
فرض جو ملكازادة لشعر كشين 


يجنبيد بر رسم سرلشتعران 








ااا ا لت 3 0 ا للك ا ا ا ال ا ا ل مم 5 حصي 


سوم دولغاباهى سر بركشيد 
ملكازاد: وا حوانك بر خحود خحديو 
به فرمانى أن شاة صاحبقران 
شعسخه عنان تاب شد هردو باو 
ملكازاده شك در يم أن حصا ر 
كه اقبال دنها بدادهسشس خداى 
قوىتر بود راك فرح به زود 
يبيل هام خرام 


يكايكا سول كومكته سر كشيكد 


خروهص أورد 


آبا سرفرازانى و كنداووان 


ا 0 


* كمال مى شون كنا بعد ازين بيت يكب دو بيتس منقود أسفي - 


دو سه بار كرشاسب و أن كلهلة 
به مهد ان هيجا رون آمد ند 
مهم يك دو أن جا همى ريت خون 
5-8 كر حصا رى درأامد به تلك 
يمه ووز سرلشيعر شاه هند 
بفرموى 3 ”” حمل» اهل سها 5 


يس يكا زمان أن يل نامور 


هر 


كه بودند از جانى و دل يعدلءه 
هم آخر شكسخه حصارى شدند 
همى خا ست شوو أز درون و يرون 
سياه شدة جيرة در كار جنك 
كه بك شاءه وا رام أو دل يسخد 
شود ساخته هم به أوردم«» 


درآندكداختا در دز صفا حملهكر 


ز هر سو دويدند مردان كار 


فتتانى ند 


خنجر ز نان 


در حصا ر 


#م ( ث»# م 


شكسكك وكنى كنيلة ٠‏ بهاء أ لك ببى دو حصار هسدرىف 


بهاءالدين وان كنيله در زمان 
به يك روز أزأن حصن بيرون زدنك 
به هسدرى وفخلد با دود و سوز 
دراى دز به يك ماة دادنن جنف 


بعد ووز جوشيد لشعكر تمام 


خروشان فخادند اندر حصار 
جو كرشاسب يل ديد اين وستضيز 
شنهدم درآى حالت اسيى سهجار 
فرود دز آورد أن شيرمرد 


حرم را بر اديس دو سه برنشائكد 


1 د يذ ند لآم رفمت از د سنمكت شان 
سونى سو كهسار و هامون زدنك 
به دنبال شان لشكر كينهتوز 
دوان د در أفتاد هٍٍ خاص 9 عام 
©" > م م 
عجان ا تشقييد العا ار 
زز هشهارى أاورد كر يز 


بجدسة» سبك د سمثا و يا امكو از 


7 


بر أهنكا مردان يضتهنيرن 


به يكف اسبي حود بونشست و براند 


همى رفت و هركس ُ يس مى وسهيد 


جو مردانى از افواج دشسن برقت 


- 


همان كنيل» هلد ول باوفا 
بلا ورفهقان كرفته ‏ به سم 
بديس جنك ىاد درأآن كاوزاو 


بس زخمص از تهر بارأ وسيد 
جو مردان به راك وفا سر نهان 
دوآمد سيه سربهسر دو حصار 
كرفئتلثك و كشث_كخنك «هلمدو بسسم 
ملكازادة جون هبد وق فتسم كرد 
بعندا ملكازاد 5 
هر آن سر كه أوورد اهل سياه 
همى كرد به سرها نظر 


سرىم ديد كل كشعه از زخم تير 


نامداوء 
هنك و 


به زارى بس خاكا بر سر قكلن 
ملك زاد5 يرسين» ”اين شور جيست؟ 
به صد كريه كفتاء ”سر رائم ماس.دت 
بععيعا ملك ازادهٌ نامور 
”برارند ازان سر درآن تهال يوست 
”يس أن يوست سر را يم از كم كذلد 
ملك زادٌ باخبر 


مايرا 


همى كشت باز و سرش مى بريد 
نه در ؟سبا كه در روز روشن برفمت 
جو مردان ييكار تعذاشت جا 
فكنده همه خانومان در لخطر 
همآخر جو بركشمت ازو (روزكر 
بجو سر نهادنى كزيرى نديد 
سيه را فلك مؤزدةٌ فتسصم داد 
كشخهةه دو 


هر كسس 


غنومت كران كا روبار 


زنك 5 


ببردنكد ييششس يع 


” كنزد هس معرف بر اهل حصار» 


درد3 


مر أو را بفرمود كردن نعاك 
غصه هس كورد كون جك 
براورده فوغا و شور و نفير 


سر وا ريض خحود (ا سراسر يعنى 
سر كوست أين» ويس شغب بهر كهيست؟» 
كه مركش فم و آنككافزاتم ماست» 
كه ”دارند آن سربه يف تهال © زم 
كه فنكعين شون دشمن و شاك دوسمت 
به حصن اندرون أتش درزللن» 


به حضرن فرسقاد أن يوست سر 


' تهال : به تال فوتائى و ها مضلوما ابى لفت هندى اسى - طشى طليق' سيئى 


فرسخانى 


“ام 


به د نبال كر شا سي فوج كران 


فه 


2 د مداه 


كر يختى وفنى بهاءألديى كرشا سي ١‏ فسن وى 


ك١‏ حد ود د نو و سوك و أسير شوىى 1 


شلهد م جو كرشاسب كماسب ومال 
ازو اخظتر و بضصت سر تافتنسى 
كرفته بلالس به مكر و فريب 
به سول ملكازانه كردش رواآان 
نهاد هس ملكازاىة بندى كران 
رموه شل “ا وزسعون. ابر كين 
“برندص به تشهير هر كشور مر 
تنص را يكنا كه *” خوا ليكران 


“يس أن آس را بيس ييلان نهند 


“كه هر كو يعابد سر ار شهرهار 
ببسخلنى أذينى به بازارها 
دو هفته كمابيشس هر روز و ششسب 
جلين أست كار جهان تا جهان ا ست 


كلك روز و شلب همنهو بازيكرى 
برأارد كيس رؤز روشن زا شب 
بسازد ز مركا لخر بيركا سكا 
جهان كر دهن ملك ساك هزار 


8 0ل يي 
9 تنها ‏ 
خرد را برو مافد جاثم عتهب 


درود د ريافتند 


بع صد سسكتى أن هذد وم ثاتوان 
فرسعادى بر شاه عالم روان 
دوآن يوست خاشات و خس ير كذلد 
كه كردد 


أزو ملكيه هر سبرى» 


ببرند و اشم بسازند ازان 


به شهر و به كشور منادىى دهلك 
سؤا يش همين است سر] نجام كارء» 
ديبا 


به شهر اندرو كرد خلقى طرب 


به كر فتند ديوارها 
> روز و شيبص شوو وا ماتم نهان ست 
يه ماقم دير 
خار بهرون رطب 
به كرمان دهكى برف از مرك سكب 


ذا سور 


دهن 5ه از 


حرد ملد كم داردهشى اسكواو 


كام 


عَزْ يهم كردى متحمين شا اب تغلق شاك 


مهم جلمد دو دولتخاباند ماندن 


حصارى شد آز بهم شمشور شاه 


حصار ه عجب داشت بر تيغ كوك 


- 


ننى ين ك كهجسى هوي كس دور أو 
زه لشعر دهلى اندو نبرى 


اقصال دريا و تا أبسند 
هر آن دز كز اسعلدو كامران 


هر أن كوة كافلاك كرىشى كشت 


شك از لشكر دهذلى أن اب سجر 
دلاور جوانان درو بيشمار 


دران حصن برخاست هردم نغهر 
جو بعذ شت أزين ماجرا هشست ما 


امان خواه شد هندو از بهم جان 


كل و كذ او كشت فلي خار و مار 
يه روز لشكر به كندهيانه رانك 
جو بشنود ا شه مى رسدء شد طهان 
كرد يايسال سياه 
همه كنتعر و برج أو باشعوة 
جهان خواندة كهسار 1[هراملئصس 
نه دريافته وهم كس فور أة 
كه از كوة و دويا 


حذ ر از 


براورد كردا 
بسر حصن بعشاد در ملف ملد] 
بماندةبك از مجعنى در آماآان 
هر آن دشت كانجا كسم كمكذ شرت 
زه لشعر باشكوه و ظفر! 
همه كركدن كهر و 


قراوان دران جهيصش هامون نورد 


ز ههبستا شد أن كوه مانلك ظا« 
كه طوقان خون شد ز باران تهر 
كنكر 


جان بخشيش داد خسرو آمان 


برآامد ز هذلذدو ز هر آ. 


' كولى - بك كاك عربى مضيوم و واو مجهول ثام قوس اسك أز هند وان د كن 


سوم 


وى بعد أز بسنى 


25 كفت وكو 


به صكد عاجزنى كرد يابوسٍ شا 
دكر روز از اجا شه نامور 


جو ذر 
يكم روزا يي درامد جو بان 


يعفنا كه 


ان عا الور ان 
”هبى أيم ار سول دهلى به شاك 


” همى تازد 


زر حصن أمد أن ناك نايكا فرو 
يغرمود شاهفصس قبا و 
بنها د 
بكر هفته أز رونم واه أرميك 
به حشرت هم از اول بامدان 
جهان باد ملعت كران ا كران! 


كلا 


نيوا دو لعاباد سسجو 


شنهدم زا هر كس ددر 


اقصائل ملتّان تمام 


يقيى است شهاايى شبرء والسلام» 


ع يهمتك كزدنى محوى شا« أبى تغاق شاك 
أز دولتابان دو دهلى و ضيافت كردن 


جو بشخيد ازا يهكا شه اين خبر 
دكر ووز از أنجا عؤيست كزيد 
جو در حضرت آمكد شه نامور 
ب 
”يعى | سايبان 


ووز كفعا كه ”دو باوجا 


معلا زننك 
يعم منبر خوصش ابه فرمان شاه 
بغرموه آنكه كهه اصحاب بار 
وزاىيبيس بغفرموى قرمان روا 


* يغرمود و آركاة مفاسب مى يباين 
لأ --1] 


بزد لكيمه دو جانب باكتر 
5 لوج تواتر به دهلى وسيهد 
برأونى بس لكيمة جرع سا 
طنابهشس زْْ أنه جرح بالا زنلد» 
بها واستذندكى 


يمهى و يسار 


كه ”يا تازاروثى همه خلق را 


” نقيبان حضر رن نكأ دودهند 
”بضوائنك جمله وضيعم و شريف 
كن .]كتين دف ولق بوذا 
بس خلق أن روز يامال كشت 
بغرمود بيس شاه كيتى خرام 
”برأيد بر أن منبر دلكشا 
'” نصيحدت كند خلق اييام و 
“از أغاز و انجام كون و مكان 
به فرمان خسرو جلال حسام 
يس از وعظ أمد ز ملبر فرو 


وزاىيس شهنشاه فيروزيهت 


يعمد خطبه بر خلق آغاز كردن 
يبس از حمد و توحيد و لعنت نبى 
دريغاء جني خسرو تميزهوش 


نمود همه عدل و كردك 


سكم 
غرض جو شه از ملبر آمك فروى 


سمام بعردند ورامه كران 
جو يرداخخند از سرود هلان 
كر فكند ‏ بانى نتيبا ن بار 


كرفته به سير هريح لححوان زر 
زبس زله كآن ووز خلق ببرد 
بع ساك اكر كاتبانى جهان 


مسرم 


نويد ضيافنمت به كشور دهندن 
كه كردن همه شهر باهم حريفا” 
كه كوثى جهان شك قهاصتكرا 
كه انبوهى خلق از هد كشت 
كة ”بهر تصيحت جلال حسام 
جو بر شاح كل بلبل خوشنوا 
كنك يضته هر مردم خام را 
د هد غافلان جهان (را| نشان» 
نصيحعت بس كرد مر خاص و عام 
زبان را فروبست از كفت وكم 
برآامد به ملبر ز فيروزه تيت 
كزان خطية كوش خختردى بيازكرن 
دعا كفت بر شيش و شاب و صبى 
به كندىمنسائى شده جوفروشص] 
وعيت ازو كشخهشى با حشم 
ز وام ص كران خاست أواز رود 
كه در روقص شد صوفى آسمان 
به فرمانى كسرو كشيدلك خوان 
رسيدند خواليكران دإوشبار 
به نعست جهان ير شد" سريةسر 
كس تابه شش مه جز أن تان تهورد 
نويسند اوصاف أن ساد خوان 


نام 


در اوصاف آنى نعمستا لخحوشكوار 


نهايد به 


دفتر يكيم 


از هزار 


عَْ بهمث نمودى سلطاى متحهيدل ابى تغلق شاد د ملثاى 
به فضصى كشلى خان و فيرو ؤبى يافتى 


جو يكف هفتة زين ماجرا برك شت 


يكم 


روز شه بم 


طريق شسكارى 
نشانه بؤى بر سر حوض خاص 
رايتسش 


لعهنلوتى ‏ أن ناصراأ لد يني نهو 


هو تاتاو و جون صنك و 9 جون هشنف 
جو أن نيكاي سردواتدار شاه 
0-0 شادى سكليه ىه بد و سكمس 


جو مقبول و ان ناتسب باريىف 


جو دولتشة بوتهوارى تسمب 
جو كشيهر و دون قملى و جون نوا 
دكر ووز كز 


بزد خيده در كهلى أن سرقراز 


أن 


روذ غرفة خاوررى 


از أزرم أو تازك كنشت 


أ 


همه هع 
بر أيين و رسم كهان شد سوار 
حبات من جالمن قاد وديشاين 
هه سوفرازاننى و سرلش كران 


كه بودسات ماموو امر خديو 


0-١‏ لالا بيادرء ان لالا كر نكف 
دكم خيل د ارآانى صا حب كلا 5 
به زيرهش يك باديا أدهىس 


ملك مغاص الماك شير يزكا 
كه مير»ه تعونام و مهمون لقرب 
كشوركشا 


كه بود سمت لدو يروانء در حرب كاه 


زر افشانكى كردوى به خوب اخترى 


سيه رانك بر عادءت تركتاز 


به هر ووز يكا منزك مى بريد 
يكايكا به لاهور سر بركشيد 


* ' امير مئاسب مى ثبايدى 


مكتو ب فر ستاىى كشلى خا ى م سلطانى محيى شا 5" 


جو بشنيدهد أآى مرد ثابت ركاب 


كه افوايج دهلى به قصدهشس رسيد 


عريضهةه فرستادى بر شاه نهو 
” مزلم مخلصٍ حسر و ا مكا و 


”جو خسرو به كفعار نابخردان 
ديم أتص افروخت از خشم وكين 
آكلون كر أن سرفراز 
اطاصيت نمايم به فرمان شاك« 


١‏ لاهوو 


”وكر خود به إيدر شه أيد شغعقاب 
”تيو دذاندت آن خسرو كرم كين 
”جه باكااسسمت ز افوا افراسهاب 


شهنشه جو أ شد زان رقم 


كه شد خان كشلى مر اووا خطاب 
در قصال أقطاع أو سر كشيد 
نبشقه كم ”الى شاة كيهان خديو 
نكا بم سو آأز شاه در ههيم كر 
يكايكا برينى بندةه شد بد كمان 
رهى زان خطر شد رهائى كزين 
بكعردد سول كشور <خويص باز 
دهم مال معهود هر سال و مات 
كند قصى ايران جو أفراسهاب 
كة تا هسيت وستهخم به ايرآن زمهن 
كرا زهرة كو برد روك آبإ» 


بخوائئدك أن مرد لخردلامه ورا» 


جواب نامك سلطا ى ب« كشاى خاى 


يس از نام يزدان و نععت وسول 


نبشته )| دبير | شه كامكر 
كه ”” اس مرف خوب اخخر ويضته را 


”مرا داد حق ملىف هلد و سكدان 


به لفظم كوارا و لخطلم قبول 
مكمرهد از برأورودان خدام 


ملم سرويهراك اين بوسخان 


“درخاتن كه بيلم بوآارد سرح ع 
“سرش (أ درم سبكا از تبر 
“” قرت جان ببايد منى برمتداب 
“سر خوى اكر بايدت يايدار 
“جو بخعت لايد طريق صواب 
#ولولة رفون مياه وراك 
6 يعون لدبا تسو جننا عل قوت 
”وكر سر زنى در ديار مغل 
”براوم ؤ ملكا مغل وستهيز 


يه خاكف أ خزى» ذاكف سوزم تمام 


اام 


به ديكعر درخعان نسايم خرن »ه» 
به جايس نشانم درخلد دكر 
: كردن كشسان جهان سر معاب 
همان وسم ييشينه برياةك دار 
ببايد كه إيدر دورائثى شتاب 
كه ايذك رسهدم بر آهنكف جنىف 


ندا مرك ز دشلت وغا كمروبى 


بعيرى ‏ سياه سوار مغل 
ببنددم به أردوت1+ راع كريز 


زابت جو ماهى برارم ز دام 


” اطاعميعت كزين بيابى امان 


وكرنء يشو دست از خان ومان» 


نامؤد شد.ر لالذبهان, و لالذكرنتف دو بوهنى 


وبا يزكات كشلى خانى دوجار خوردنى 
و وسيدن سلطاق مكيل نو ملنان 


فرسخادف شه جون جواب يهام 
”از إيدر يجذبد به رورسم شكار 


“رود واست در مومع بو هذى 


به تدا بير يخته به وألم صواب 
بعنقاء ”يك فقوي هامون خوام 
به رحد ملكان بكعيرده قراو 


در آى جا بباشكد بيه شيرآاكنى 


خر -- هر جيؤ_ كك درا زشنى و بؤركى و درشنى با فهايت رسيدة باشد 


2 
أ ”اردوشه” مناسب أسيت 5 


مراجعة شون بك صغعهةٌ "+١‏ بيت "أ "ا«*" ررمت 8' “9” بيت 9|. 


«بسا 
دك 
“دو سه كس دران فقوي باشنكد سم 
” جو لالابهادو» لال كرنقف 
جو در بوهلى فوج لشكر رسيد 
يفنا به كشمهر صاحهب حشم 
”رود زود و بركيرد أن تهانه» را 
جو كشمهر در بوهلى ون 
بو ايشان يكى حمله أدوة خام 
كه ”كس برنتابك ز بدخواة سم 


جو كشمير آن ت#عبيه يذه ديد 


حل أورد؟* 


يعم | محكم 
آيهد يزكبال دشمن قراز 


جر 


سرآان يزكا جون دزرأن ووؤ؟در 
بكنتنىء ”«لشعر بجلبد ز 


جو كشلير جنبيدن شان بديد 


جادل 


كريزان سوم مولتان سر نهان 
صوايص كمافعاى إلا كريز 
جو بشعست كشمير ازاآان كارزار 
بيس تا سه فرسلىف نعذاشتكلكى 
سواران بسم اندران تركز 


-. و 
سول شه نلبشتندك أن سركذدشت 


9 


خم 


شب و روز هصشيار باشد سواه 
يكايكا بر ايشان كنكى تركعقاز 
ببأى ند بم د شمنان ره كذو 


كه هستنى هالاك و فيروز جلك » 
به بهرام ايبه خبر دروسيد 
كه سولشكرهى بود و داماد هم 
براند | يزكهاثل ‏ بيعكانه 
يزكهام بيكانه آنجا 
سرانى يزك كفت مر خاص و عام 
كشى بر بناكوش هر كس سهر» 
را خامى عنانٍ تكاوور كشيك 


وام 


بك يد 


عدو رأ بديدنكد دل بر فراو 
شود سوثم دشسن خصوهست كرا » 
همة لشعر خويس حيرا بديد 
سران يزكا را جهان مؤدة دأد 
كه برخاسست از هر طرف ورستضهز 
به دنبال أو وفته مردانى كار 
ز كشخه همى و5 بر]نهاشتلد 
كرفتلك و كشتئندء و كشغلى باز 


جوا شه ديد أن نامه واء شاد كشمت 


* تهانه ( بنا تال نوقائى و هال مغلوما' ابي لفظ هندى أسى) - مركا نوج كلا در يهلاق و 


كام 
اهور روز دكر كوج كرى ) سوم مولتتان رانك عزم نبرد 
هبى رقمت» و جون منلؤك جنك رقت زمهن رأ ز كهسار ييهونك رفمت 
ابوالفنتم شيض زمان ركنى دين به تعظهم أن شاة روك زمين 
بر أهدىف نصرت در اثناٌل راك به يكا منؤزك شد ملاقى به شاك 
شهص كرد تعظيم و بوسهد يام | مدد خواست از شيش نصرت نمال 
جو بوالنتس بر شاه ممدد وسيد به جان ودلاين فال خسرو كزيكد 
همىراند لشعرر شه “مكار نسى كرد در هيم منؤزل قرار 
جو لشكر به حد تلهلبة» رسين سبك خان : ملغان سية يركشهن 
زاروداب واوى شخابان كذشت ز بسيار دشت و بهيابان كذشست 
جو در بوهئى أمد أن سرفراز ‏ همىكرى از بيهر يويكار ساز 
وذ أىجا دكر ووز لشكر براند ‏ فرس رز به سمست تلهنيه » جهاند 
كذشرمت از تلهلبةد»هط كروهم ده 


براوورد دهلهزري و خركهس 


مصانا كردى سلطاى محود شا" أبى تغلاق شاه 


دكر ووز كس جرخ بد مهر و كهن ‏ تمود أؤ كمرك»ة خاتم لكين 
يزكها نمودار كرد أز دو سو | ورسيدند جلكاأوران روبهرو 
ازين سوى أن شاه فيروز جنكب به لشعر درون جون به دريا نهنىف 
د أرايشس لشعر كران كمربسته بر رورسم و ساز كهان 
سه قلب كران كرد" أن سرفراز ‏ به هر قللب جقرى دكر كرك ساز 


+ لسمطة )1( '” ثلنهت '' 1 








به قلمب ميان ناصرالدينى سعقاد 
قلب جب أن اسسبعيل كزين 


برادر بد شوش ابوالفتسص را 


به 


همان شرك و عاد در قلمب واسست 


دم سول مهمنه شد هشنك 
تقار و دذكر سركشان يكسره 
خود از ميسره يكا دو آمايوار 
--_ فوج ييلاىي يولاديوش 
تن هريح زير فر اعون 
شلهدم كزان لشعر نامدار 


وزان سو أن خان كشلى خطاب 
همان مندىافغان كه در لشعرشض 
سول مهيمله كرد خانش تعون 
همان شمس دين خصومصت كرأ 
سوتم مهسرلا شك بيه فرمانٍ خان 
به قلب اندرون خان و كشمهر هم 
شنيدم درآن جيص جنكعى سوار 
بس كرد أغبر دوان د شت كين 
آجل شد دوراىنى عحربك5ه ساختة 
كشادى فلك 
اجل 


شده نال تركى به 5508 وداع 


ديد انتظار 


سنا و! قضا داده أب 


ه "]"] 


كه 9 شاه لعهةو تى آى مرد راد 
كه بودست صافى دل و ياكديين 
دراى قلمب او كشته فرما ردروا 
ز هيبت دل ذوجٍ دشمسنى بكا ست 
مهان بود دولتشهة شرزة جنك 
ا شتدفة دو صفا مهيسرة 
كمين كردة با سركشان شهريار 
به بيهص صف خاص شه در خروشص 
ابر كشتخخه نهان 


د رامد كم عرض يكا لكا سوار 


جو كوم 


ته 
براواست افواج وى را شاب 
به هم كأ يود سمت يارى د هش 
أز 


كه بود ى برادر سيهدار رأ 


برو قفوي از لشعر مولخعان 
يافشردهة هجون سراآنى حشم 
هزارس دو أقؤزون بد از ده هزار 
زمين آسمان» آسمان شك زمهن 
زا هر سو سهاة خطر تاخخة 
بهر تماشام 


ان كاوزاد 


كمند خطر و قدر داد5 تاب 


هيونان به رقص أمدة زان سماع 


همى كرد هر جان ودام تلى 
يريده دل از مردم نادلير 
نهان كشته خرشيد اندر غبا, 
جو أز هردو سو شد سبه تاخكه 


يبي حماء ورد سو ثم ضاف 
بعوشيد أن مركن حملوكراى 
يبس ان ا« أن شمس د بدن نيذك 
زد آأز واسا بر صفا اسمعهل 
بىء يكف حجملهة أن فوي وا بركرفت 
فتتانى اسمعيل اندران كارزارو 


صفا اسععيل 


- 


كنك يشتيس در 
يعم حجيلة أورد أن شهرمرد 
از آن حملء مر شمس دين را شكعست 
وزاى يس بهاي بجنبيد شاه 
جو جلنبيد شه شيس دين دبمدار 


جو تلبهدن » شس دين ديد خان 


شه شرق از راستايشس وسهدن 
عمارى سواران كو ها ني يبل 


سم الاسم 0 
تلبهدن -- لوزيدن 2 خامو شدن . 
1-0 


١‏ “ام 


غم سسر همى كحورق ا هر كر نم 
دلاوو خرو شان تم أز ثرة شمهر 
شده روز روشنى جو شبهام تار 


همه بسخه شسلتل و تيغ آخته 


برأووده از طبل جتىمى خروضص 
ؤزد5ة ب صفا نهكار يدونكف 
جو لكلل ا شت أن سرد واتداو اجام 
كه تمشاد كارل ازاى ترككاز 
خروشان بؤد كوس بر ساز جنىف 
كه شه در يسص بون با فوج يهل 
سية ماند ازان جهركى دو شكفت 
جو بشليد أن ماجرا شهبريار 
يجلمبد أيه 5 
دران سو برد جمله افواج يهل 


كه شه قطلب ملك خودش نام كرن 


2 


و 2 
آبا سرفراؤان 
2 
بكلزبيد ©» زأن جنب سس شهر ياو 


صا حبب كلا 5 


سههة جملة دو كرد شد نايديد 


ز رويس به هو سو روان كردىه نيل 


0000 


يى جلكا تيرهة دوراآان تهركى 
بسم جوكم خون ورفقته أز تيغ و تمر 


بينتاند خان اندرو أن حرب ”اك 


3 د لشعر مو لان سر نمانث 
يراكنده كشغند از يكادكر 


ترازو شده جيله أعلام شان 
همان لشكرٍ دهلى از هر طرف 
سواران بسم اندران قهلوقال 
يىه مرد جنلكى سلحدار شاه 
افقادهة خان 


بيه ددا يد 


يمغو له 
جو بصشناختصسش دشلة بركشيد 


بهاورد صبم 5 " 


سر خان جواشه ديد» شد شاد مان 


خند ان تر از 
بغرمودء ”أن سر به نهزه نهنك 


«كه هركو بعابد سر از شهريار 
دكر روز از أنجا سههدار راد 


اسيران كه فوجصس به هيجا كرفت 


قفري 


دو 


جهرلى 


شدة خاف أن دشت از خكون خميهر 


لشكعر بكعرىنكد أاز 
به ييكار شد جيره افواج شاك 
قراورى به افواج لشكير نمانك 
كريزان به هر سو بشتافتزد 
هية فوج شان كشته زير و زبر 
زده سني ايام بر جام شان 
داهن 7 غارت كرى صنفا به صفا 
و سم اتعوو أن ايدان وايمال 
هى كشت هر سو درأآن حرب؟أك 
زخلهاك كران 
سر خان صندار ملعا بريد 


دعا كفت و بنهاد در يمص شاه 


و سهذد5 برو 


به فهروزى خويش شد كامران 


نقيبا ى حضرنت لدأ دودهند 
سيه رانك و سر سوك ملخان نهاند 


سهاست همى كردن شان ناكرفمت 


بس خون به هر منزلك مى فشاند 


به هر منزرك جو از خون براند 


ودزيز 


شفا عت كودنى شيم الاسلام ركى ! لحق وألد يى' 
عليه ألر حمة دو باب أهل سيا ست 


كرفو ا ” خاق ماتقاى تمام 
يعم أتهص كينه (! برفروخنت 
برآاورد تمغٍ سيا ست كرى 


ابو الفتم شيخ زمان ركن دين 
جو بشنيد در شهر طوقفان خكون 
كشادكه زبانى ‏ شفاعتكرىىا 
2 خون فشاندى دريسن بوم و ب 
بر اهل كله نزد اهل صفا 
” كنون د سسد داو از سهاسيتكرى 


جو بن نيك أن شاه افا قكير 


كبير نعونام (رأا كفت شاك 
ببر نك بدك اأسهران تمام 
ازان تهلعه هركه باقى بمانكن 


خروشس دهل تا به كهو ان و سيك 


عوائان بعيرند از خاص و عام 
وزاى اتش [تصائم ملخان بيسوخت 
همى رانك متخصوص بر لشعرى 
برسف أن كه اوعد لفان كريضيتك 
مكر بك در آن هفته عزلت كزين 
برهنوسر وا يام آمد يرون 
هبى كفت»2 *”شاها جهان يروورى 7 
تهغلتا كرفته جهان حون م 
يسنديدةتر هسستا عفو أز جزا 
جو شد نوبت عفو و رحم أودرى» 
شيعم مشفق شفاعت يذير 
كه ذاورند دسل ز اهل كناك 


كُذْا و ذد مرفان عا جز ) 


شك از 


دام 


جو آزاد شد أآيتا شكر خواند 


همك >» حجان ماتم » يبرد نكن سور 


شث 5 نام أن تسهمر أزاديوو 


| ““الشقاصت كرل مكاسب أاسبص . 
جهان يرورا ” مثاسب اسي 


بزيزكيل 


ع يمت كردى محمنى شاه أبى تغلق شاك أز ملتانى 
به ديجال بور و وسيىى خبر كشنك شداى بورك 


از لكهنوتى 


جو شه كشت فارغ ازان كاروبار 
وز آن يس همان شاه فهمروزيهت 
شنيهدم كه لشعر ز ملقان كشينى 
يبمه روز يحم زا بهرامخان 
دعا كفت شه راء زمين بوسهة داى 
بعفعاء ”“”شها بوو5 بركشث_كخهبود 
لشكير ل 
”زمين وأ ز سيلاب حون كرد سهر 
”بهادر هو بشعست از ييص خان 


“كريزان درأفقاد دور جوش آب 


وو 


+ 


راند 


بهرام بخان 


”د وآامد ذَ يس خا أفاق كير 


” كرفتند و اورأ كشيد ند يوبسرمك 


”"هنان يوسيت ير كشرو كامران 
جو اين قصة بشنيى شاه عحجم 
بفرموكى تا ” طبل شادى زثنك 
يس أرلاة آن شاه فهروزيهت 
1-7 


بفرمود2ء “ارند أن يوست خام 
هه 


”براونك ب قبةٌ هرداو يوسمتك 


و 


فروشست غوفائل شهر و ديار 
كه كردون نشاندش به فهروزة تضمت 
به ديجالير روز ينجم رسيد 
ز لعهنوتى آأمد به شه شادمان 
دو دسقم ببست و زبان بركشانى 
به خون خاكف اكعهنوتى أغشتة بود 
بس اجوك خون كرد هر سو زوان 
ابكيرى منان 


بماند آشقرش جو خر اندر خَلاب 


بى أى5 سو ل 


بهادو برو رند»ع آمك اسهر 


كه د شمن غمهن كردد و شاد دوست 
ابا فتص نامه 


بخند يد جون 


فوس اد خان » 


غلنجه در صبصدم 
جبل روز در شهر شادى كنلد» 
خرامان درآامد به قفهروزهة تخضصت 
هم أن يو سات بهرا م ناديد« كام 


كه يوست دو هممغز يكا جا نكوست , 


دك ووذ أن شاه كهو ان يناة 


0 


واند جانب تضت 5 


ص._ 


سبيية در 


جو در شهر با فتم و لصرت رسهيد 


دران دوز 


١3 


شهبر كردنك عيد 


وسيدى سلطاى محيد شاه أبى تغلق شاه 


بعد فنص كشاى خان در دهاى و شادى كردن 


جبل ١«وذ‏ طبل طرب هم ىزدنك 


جهان را فراموش شد نام خم 


و 


يك امسر »2 عرد.اآن ء 1 
اك ابا جهوان بويك كسم 


فلط كفتم از حوض أباحيات 
وكر شهر مرغى كلك كس طلمب 
درو خنقته يسيار مرن خدا 
اكر مرد عا كردد جهان 
سواد ماست اعظم به هنك وستان 
عجب قب كشخه إسليم رأ 
وباط كه شد عدل دربان أو 
به هرجار قصلصش هوام بهار 
جو كبر يت | حير همة خاىف أو 


اكر صد سيه أيد آز وس رون 


تشستلدى عشرتكران روبةروة 
جه كلزار از جليصس توبهار 
دف و جلك هر روز و شب مىزدلك 
جنان كشت مدروس ايام فم 
مهيا" ايه يازاو أو جيل 


روآن كهرى از حوض سلطان بس 


جم 


كه نطق قصيدصدان به اسسيت ازنبات 
جو يابد درآن شهر تبون عجرب 


سوادش همه نقص عشرت نمال 


جنين شهر دير زهابد نشان 
مباهات أزو هفصت إقلهم را 


نديدم به عمرد جلون مرقؤاو 
حرد كشته عاجؤ ؤْ ادراكف أو 


ندائد كسم كم شدست يا فزون 


فزي 


جذان 5 شد أن شهر آز أدمى ىه ايام حاسد بدادش كمى 
شنيدم من از زمر باستان > كه بودلك بر مامت واقيان 
به نقصانى وسكد مه جو كردى تمام 
به هرجه ير شد بريزد مدام 


اغاؤ ظام سلطاى مكين شا 5 ابى تغاق شاد 
در شهو دهلى و روآى كودى خلق د( ديوكير 


جو شه بدكدان بود بر خلق شهر | نهفته بسمه دأشمت در نوش زهر 
هم أ خم هو از ايوسته ايقوون فعاو لفق فصاكةه عو وز انيه انها 
ز بهداد بسهاور كشت أدمى جو كمديد در ولك ز كشتنى كمى 
«نبانى يه ورالى زد ناصواببت< كه در يكا مه آن شهر كردن خراب 
”بعمويلد در هر طرف أشكار كه هر كو بود منخلص شهريار 
اب ل ورور ل ل ل د 
“جو سر بر خط حيحم خسرو نبك | شه روزكارش بسسم زر دهد 
”“وكر سر يعابد ( فرمانٍ شاه سرص خاكىك كردد بر ايوانى شاك 
“”"سزاوار آهن بععردىدى سرش سرص خاك و برباد كردد زوش 
! بعنعاء ”به شير آتشم درزئلند | همه خلق از شهر بهيرون كلذك 
همه خلق كريان يلم خان , خويصس) رها كرده مالوف اوطانى خويس 


* از قرائى معلوم مى شوك كا يعد ازين بيت يا دو بيتس غائب إسس - شايد مضيون 
أى ابيات بدي كوثمه بودة باشل كن ذياٌ كفنا مى شود 1 
يكت روز آن شاة تاراسعكيش عوائان دركاة را خوائكى يبش 
بكفتا ''بط شهر اتدرون جار سو عواثئان مثادى زئان كو يط كو 
1 جا بك أظر مى آيد كن | ذا بين از بيش ويس ابى بيت مغقود ست . 
| هردو نطو اخائم  :‏ آخان 2 هائع .00 


نديد در خانةٌ كود كهس 
بسس)- كوش هكيران ‏ يرهيزكار 


عوانان به تعلهيف و تعذيب شان 
دروه كه كشتتذزد در خانه تهر | 
نداننك ‏ فرق أآاز بره تا شكر 


مم عوا تان يرون أمد نك 


همى و فمت خلق » هبى كرد شور 


مزاوري همى شد به هم مخز ل 
وطن هركه بعذاشيت از مردى وو رن 
يكم | يهرمرد 


فه بوذ سنا دو 


يغزيزا 


أز 


أن 


نديده به روز رع افتاب 
نكداناك * از صفة تا دو ره 
بسسم كنم شينان شحنه كز ار 
برون كرده از خانها موكشان 
ز عوغاثل عالم شدة كوشهكهير 


يكم بود5 نزى يكف شان دار و دود 


همه كيمة از شهر بعرون زد نلك 


جو كس زندةٌ وا در أرد به كور 


نبودسات جز مردة دو منزك 
شد أسيمةه بر حكم حب | لو طن 
باتني من 
شهر اورا وطن 


0 0 81 0 1 5 .وه‎ ٠ 
ذكو نقل كودى” سي سالاد عؤ أ لىيى عصا مى د ذليهمت‎ 


أن يمر 00 


قريات انعام اجدادى خويش 


- 


كهس نامد از خانة كود يرون 

بروى در خويص وقت نديد 
ده 

بى صفة طاق دراآن خانه بود 


درآان خانه كرد 


#* '" نوا نستع ١‏ املا مى نباي . 


و” بيهر ” يجا ' تير '” هم ثا مناسب يست س: 


6 ثقل كردن ح- ' 


1 


وحللث كردا ن در كن شئنى 5 


همى بود در خانه آرامكير 
هبى كرد تقسهم أولاد حور يس 
همس كردن عيش به كلصي درون 
مكمر ووز أدينه يا روز عين 
كه ماوائه أن بيهر فرزاله بود 


بد ل دوز 5د ذكر ا لقم 





ع هجون جورب و و شيتهر خا له ترار كن . 


؟ نسطهٌ (])' اعؤالدين 000 


لقب عزدين داشت أن نيكا مرك 
مر اورا يدر بود صدرانتعمرام 


ظبير مما لى يل 


جو أن بير فرع عصامىنزات 


نام جو 


آيا خلق دهلى دران ١دوزكار‏ 
جو خدامصس از شهر بيرون كشيد 
كروه كه بر 


نظر جون كماد أن عزيز سعيك 


«كجا صن ياكا ديري من 
” نمى بهم أن فرج آرامثلاه 
جو خدام اين كفتها كوش كرد 
بكفكند2» 1 خكم. آل عصام 


5 هس 


تو در خواب بودى كه از شهريار 
”به زور و درشاتى جو أاسب خرون 
#كلون وفك آن كانه و صنوطاق 
“”ازين شبهبر بايدشدن ناكزير 
جو بشنيد أن يدر فرخذد:فن 
به نوميدى كنم با بوق خويش » 


دهم سرد زدء جان به ايزد سهرد 


خروش برامد ززاهر جار سو 


+ اكلم مالوى خويش ' مى يايد . 


كيز ير 


همه عير ازو كس شكايت لككرى 
كزو تازة شد كلشىٍ بو عصا م 
وكيل در شاه بلبنى ظمو 


به حد نود ساتتحمى سر نهاى 
برون كرك از دهليصس شهريار 
نشسكه به مهد م به تلوت رسيد 
غلانفه أز سر مهد بيردكداشخنلن 
به هر سو درختانى انبوه ديد 
كه بودنىك هريكا سقاى» به ييشس 
كة بن مسكن جانى مسكين من؟ 
مكر دشدت وهامهون > دد ودام ةإ 
زاهر دل خروشس برامك ز درك 
معن بعد ازين ذكر أن خوش مقام 
عوائنان وسيدند با كهرودار 
كشيدند مهدت ز كانه يرون 
نيابى ‏ جنين باركاة و 
آبا عامة خلق 


رواق 
د يو كير » 


ز كفت يرستاران اين سخحمن 


د 


برأورد أه به صد دود و ريش 
أزسن غول كه دين سلاصدتا ببرد 


همىكلن هر مرد و زن روه و موه 


هم آخر بر أيمنى مردانى ياكا 
كو ثم 


بران يهر كو ايمان ربود 


سوم ووز كلق ازان راهله 


همى وفت خلقم به سضتى كشى 
جه بهر و جه كود كاء جه مرف واجه زن 


دده سس 


نازنين داه جان با كداز 
بدي طفل 3 ش١‏ 33 4 هللاف 


دران رو" بديدم 5ه هر دلبجر 


همان نازكاز كه هركز به خواب 


يعي حامةٌ كيذه بيدديد 5 د 50 


مام 


بك يا بر هذه مى أو شاءمت 


وك 
به رول كه جر واغ صندل نبود 
»هبه جشم كه جز در كلستان تديد 
»به ياثى كه جز در كلستان ذرفنت 


.فى 
دنتسيوهم تا 


يا 


يه 


لدديى بله اندو أن 


ازاى قافله با عذاب 


- 


شهء از ظلم2ء وزاد و برا هله 


شن يد 


يماي روان كرد هر شصس ز شهر 


' در قسطة 0 يجان ايى دو بست يك بيت بدي طور أمدىة أ سس . 


:"ابن اجقى_ كنا اجؤ در كلسنان لومت 


1] -31 


وم 


ود يعت بدايندك اودأ ب خاف 


رهى هم دران راع همرأة بود 
مانن انود 


ازين ماجرا عجرب 


زمقون أهنى كشغه2» خاكى أتشى 
كرفتهء ز بيداد2 هامونى و دشست 


رها كرده هر يكا ديار و دمن 


جه حجا ج ماند5 ب وأ حجا ز 


- - 


لبنتن ‏ نير بهم أب خنته به خاف 
به هر غولاه نهادة سر 
نضورده غم از كرمى أفعاب 


همى كرد سبجده به لاص دو جا 
همه دشت از ايشان صنم خانه كشت 
شك أز كوبس كرد زرك و كبون 
درهو كرد ملام ميل كشميد 
به هامون برفت و بيهابان بيرقت 
بسم خار كردون در أن يا شعست 
سوثئم دولتاباد مشر 222 
همه خلق كردةه شص قافال» 
نه ازعدل واحسان 5ه از خشم و قهر 


و 


0 


ب هامون ترم و بيايان ثرت 


جلسن شهر معمور كرده خراب 
درآن شهر جون كس ثمائد از كرام 
ببشق تهى ه«اندهة أز جنس ور 
همه خانها ديوخانه ‏ شذده 
برأ مد نفير, ز ديوار و در 
يس از جندكام دران ووزكار 
عبان شاع فون خا ظا لم سير 
بسم ووستاثى ز 


برون كردة طوطى و يكبل ( باغ 


نانم 


هر «عرز و بوم 


كه يركنت بنهات اجداد شان 


نقشته رلص نرم بر طفل و يير 
ببلىم » 


خسروىم را كه نبودى ولد 
درين عهد اكر بود أن نابكار 
شنيدم يلم دفع ماران خويصس 
دوكس رأ به هر روز خون ريض 
عرد زا سر مغز ايشان يرون 
كه أز سهريشض رحىتم كرودهند 
دكر أن كه نجاك دينى نداشت 
يه اآز مطهعاى ابليس بود 


وليكنى عجسب بن به دوران ما 


"6> 


جه كويد به دادار فردا جواب ! 


ببس خذنى دروازدها وا تمام 


درو جملة در بسقه2 ماندة قصور 
دران شهر ايام آقتصس زده 
جذان شهر خالى شد سربةسر 
شليدم كه از يركنات ديار 
مرمت كرى كرد بيدا ؤ سم 
دراووده جام كل جون زقوم 
به جايس دورأاورده زاغ و كاغ 
يكايكا هرا بدكمان كشت شاه 
هنوز است در قلع اولاد شان! 
نه ملعم أزو در آهمار2 لل فقهر! 
بخواهد جهان را كند هيتجو خود !| 
تيرد جز از ظلم ناسمش كسم 
دعايش هلىقنت شهر و ديار 
هم أز شهريان و سوارانى خويش 
ىه شور در بابل انكمضتق 
سهرد ىم به ماران به وسم قفسون 
از أسودكى سر به خواي نهذد 
به خاطر بجز خشم و كير نداشت 
همه وسم و أ يمن شمطأان (بود 
كه دارد رهم طرف سلطا ما] 


فوظان عر اووا! امس هده 
بفرمود كس در جهان 
جون دين شداف شك دين أو 
آن ظلم كو كود ساك هزار 
تعلومٍ شوطان كر أن نابكار 
عه كن كه اي عل شاه ما 


6 


أورأ 


هم 


6 


كر او خونى آوباش بابل بريهت 


كرش خلق دهلى ندادى سرى 


١ 


نيذتاً د كمئد 


-_- 


اندو بلا 
جرائ جني خلق باشد 
كس 
يعمل فخنلة 


هموى 


ز هر سوا يكم الجمنى ساكحتاد 
بران مرث تخها لاشتختذد يأر 


به قصط و به ظلم و به جور و جفا 


اكر خلق اين ملىف يكاجا شوند 


يكاا يك بران فتن دين زننك 


8 كرنىك 


جرمكت قور هر كحسروي» 


أ" 


نه اندر كتفهاش بوس زدك! 


علاج ز مغز سر مردمار| 


جرا شد فزون كينضش از كين أو! 
ازين كشت در يكا زمان أشكار] 


بعشك دو مردم دوزاآان روزكد 


هزارىم كشك هر زمان از جفا 


ارين جماءك آوتاد عالم كر يدت 


كه مر فدزه دادنك ملم جخون 
فنان: ظالتن .تر نه قافن افعلد 
به يكاديكر أن كه نيرن اختند 


دوفشم براورد دو كشدووي 


نم فى لمون لك يارى كرى 
ز بنياد بيضخص برآنداخخند 
جو او وفدتا اين زمرةٌ نابكار 
نها د نك مسر هر جهانٍ فخا 


عجب ل سرش كر به خاك املد 
بماند از شهان جهان يادكر 
زا يرهاكم خود رفته هر صبم و شام 
ميا هات أزو كردة هر يهلوم 


دوو مس_حجدى هيجو بهت الكرم 


مثارة ‏ دران با صفا 


مده توك 
همان حو ض بهمسسى : ياكى اب 


كسم كو دران شور كردد مهم 


بسسم - فرفهائ ‏ طبيعت يذيم 
شمالى عمارات در وى بس 


به هر جار 


فصاصس هوا معتدل 


باغهاث 
نسهمى ) شد أن باغ هر صبحدم 
به جا زنى و مرد2> <ور و ملكا 
كرفقه سراسر جهيان نام شان 
ازاى شهر عالم بسني خاسكه 
اك مشعل 


كروهم كه مفتى أن كشور اند 


در يخارا فكداى 
دوآن شهر ه جَنْسٍٍ صنعت كران 
دران جاغ باد. خزانى وزيد 
يكايك ‏ جنلومن شهر 


شده باغ فردوس خالى ز. حور 


را شهريا, 


| هردو لسشن يبكردة 7" 
مطل (.!) 


2 


- 


كيان مى شود كت درن بيت سهو كتايس اكتادة 
' ببردش يذ روثق صبا در ]رم 7 - 


مناسب مى ماين 


لوم 


برآوردة خسر وان عمجم 
به فردوس هجون سدوةالمنعها 
ببجرد آب از حشمثٌ أفكاب 
نما نك درو حرص باغ نعهم 


جو امروزةه يابى 5ه بحست ويو 
بسسم مه به هر تخركة آرامكهر 
برأوردة دو دور حون هر كسس 
شد از رونقص بالغ وضوان خجل 
ا يرجس به كرد | سو آك جمنى 
برد بهر ورولق صبا در [إرم 
درآان شهر ساكنى شده يكا به يكا 
جهان كشقه قائم از آقدام شان 


علم 


00 قند 


طريمةى د شمة ايه 


وك قفتتنة در زاك 


«همة كامل 
به هر سو صف جان شعمر بر كشيك 


او “فنعج. و كران 


بعرده تهى از صغار و كيار 


بغ لت إذد و ياؤلد ينا معلى ' الخو مؤع ' 


مراع ثانى را بدي طور خوا دن 


اوم 
به هر سو دران شهر مردمنواز ‏ سراسر شده ديو ناياكاساز 
جو أن شهر شك سربهسر ديوكير ‏ جرا مىرود خلق در ديوكير! 
»يعى ماع دووازهها بستهاند قو أن شهر كم جو سك كستةةاند 
بفرمود د أآىه- فرمان وروا كه اق بيارند از ووسعا 


دراآان شير فر حند ه شان جا د هلد ب>» أهر مئان جا لى حورأ د هند 


بود جغد دور مسين بلبلان 


إكند زاغ دو جا كيف أشهان 


سس سس سيت © وه لخ صصس سسا 


عو اول رز سات حراي #بر وهى 


0ل 


شنهدم [- تقرير كارأكهان> كه صد سال جون بكذرد از جهان 
مبدل ‏ شود كونة ووزكار بكردد همه جهزها از قرار 


خرابى به أبادى أيد يديد جهان أيرد أز سر طريقم حديد 


و9 


يريشان كند هركجا انجمن كذك عول اه به هر جا جمنى 
بجنبائد از جالى آوتادن را دهد جا اجداد اولان را 
كنك قلع كهنه درخةان زا بن زند اشعله د باغهائم تبن 
دكر بؤزم سازد مه و آفعاب دكر ووز كيرىه جها خراب 
قرازى شود بر نشيبم بدل- عمارت به تعويض كردد خلل 


دكر كونه كرود هوام بشر نه بر أب كون بحر مانى نه بر 


* درين بيس بسانلا مائى ' و اخستة مان ملاسب مى ثماينى. 
07 هر نسضة أيى متبراع موجون يسى و جايش خالىي مائن5 أسسس . 


م 

غفرض شهر دهلى كة در ملكا هنك يكم تداكهم بود كاطريسلمد 
سبوادش حلى بند روك رمهن بذا كرد 5 شمس د نها ود ين 
تماشاكه جمله ‏ اهل نظر ديارش تمن در جمن سر به سر 
به ليرول دس فا مو مومئان شدة كرجه 3 جال أهرمنان 
به وشكا از سوادش سواى [رم ‏ مضافات او مصر و بيغداى هم 
عمارات أو جونى كه شى بر كمال كذشت از أساسصش صدى واند سال 
نكست ايى سبب بر خرا بيس كشت كه صد سال بيهص از آساسش كُذْ ست 

دوم أن كة آاز كرد شر ووزكار 

بسىم فعنه زاى شهر شك أشكار 


سس سس سس ست 0 | لوطسم صم م مسد له 


6 


معنب داوم مشوى ثبع ليتداعان شيو وهل 
ز هر كوهكٌ اهل بد عت بهقاست هم از شمو ممت شان سعادون بكاست 
رها كرى خدقص رسوم قديم شدة هركبجا بدعت, | مساتقيم 
لبا س د كم خاق يرداختند دستتاو نا كفصس نلو ساختنكى 
كروسه ز كو يند | باريكايوش 0 به كندمنساثى شده جوفروص 
ا تفن .ستو السو :7و قتع عابي . “#تلي. برااطن ٠.‏ يوا ,خضو و كران 
نشانه شذده هريي در فساد همه ديدى: سطتان سسسحداعتقادن 
بسم سينه از جربىف شان به داغ دو صد كفر هريكا بكعفته به لاغ 


به أزار دلها نهادهة دك شب و روز ددر خري ناحاصل 


2 ْ لبا - ١‏ و 5( 
!| ' اا السب م از | بريهم ترومايك د كم هيت كا معرب آن تزؤ ٠‏ ياشن 0 و ٠:‏ يئن '“ 
كلولة بنبهٌ حلاجى غدة را كويك . 


به عاجرزكشى فووه سيان همه 


- 


رويص تل 
همه مردمازار و شحءطان نواز 


مصلا و سبحم بر]نداختم 
بسس كاوها كردىه اندر نهان 
هم آخر جو أن قوم بسهار كشدت 
همه شلومت أن كروة نونك 
خدا ظالس را بر ايشان كماششت 
از اوطان مالوف شان كرد دود 
به تعليقت شان 1 بوافة. < ]ا نلعيل 
طفيل معاصى أن قوم زشسمت 
اثرها كنك 


قوىدست بر زيردستان هله 


ص-_ 


جو بهوازال 
همه أشناسوز و بوكانه ساز 
صراحى و سافر عوض ساخته 
كه ثاردفى خردمذد وا بر زيبان 
كنهكا وى شان ز عن برك شت 
به بلهاد 


كه تخ هم از آل شان كمكذؤاشضت 


د هالى خللها فكرزد 


برون كرد شان جو سكان از قصور 
يس أنه خود شك سرام جحيم 
بسر كشت أزرده اهل بهشت 


> م 


ملك 31 4 بسن ادن 


سكعونت ‏ امدة جز به كوت كرام! 


هم مو مدان دا درون كاروان 


لعوهداو از صوبت مد بران! 


0 00 
ّي . 


سنب سوم بمتضين ف كو جيل شين الاسلام 
كار أكهان 


به" هر كشور _» ميمت صاحبد ك 


بوائلد هر جا كه كز إقدام ايشاناست قائم جهان 


به هر ملكا كرجه أميررم بود 
امهران به كشور اكر سر بونك 
كر آوتان ليون بيه رو زمهن 
بدائنكى ‏ مردوان ثابستقدم 


جو خراهد خداوند ليل وانهار 
به فرمانى ايؤد ازآن مرز و بوم 


لم 


وذان نس يكم ظالمس دوأ خدا.لس 


شليدم ز ييرأاى اخترسعيد 
نظام !| لحق أن يير ثابت قدم 
0 كه شد خاتم آوليا 
ز خاف درص كسروان تاجدار 


ونكا تاورى سرو 


بع دركاه آن شاه ملكا سلوكا 


بو أو صنا » 


جه كويد كسم و صف أن اشعان 


وزآن يس شد أن شهر و كشور خراب 


درك 


قدم ]ا كم برداشهت 5 مرت وأة 


” سر هر صفا‎ ١ 


0غ 


كيان مى شون كل درين بيت يك هر دو نفد سهو كتابب 


وه در يناه فقهيرى ‏ بود 
فقيران بلانوش كشمور بوند 


كه باشك جهان در طفهل أمم 
كه أز مرز و بوص برآرد دمار 
نخستين برارلد مردآان قدوم 
كند اندران ملك قرمان روا 
كه جون وقت ابطال دهلى رسهد 
دك 7 


جو اخحتم | هده انبها مصطفا 


ملا ذ 9 يناه 


2 


به صدكونه ورد 
بر ايوانى أو سوده خانان جباء 
به جوبك ا زنى كأشتده واضى ملو ك 
جه دالكن زمه درجةٌ فاق 
اكه زرهروان رهلماى 


بود از 


مقرر بك و ملى هند و سغار 


قدم زد ز دهلى به ملىف 3 
ملىكف 


دران شك فتنةٌ كاسياب 


يه فرمان "ايزد اآزان تخت 6 


دران تضس 5ه كس خورش أ لكورد 


همك مسر يوكسر 2 يشا ل فكدان 


مه 


امه حلق أسود« 


بجر فصه جام شرابيٍ نضورى 
بداد » خطر جات ايشان نشنشسسمت 
نواحيصشص سر در خرابى نبهاد 
أسهمه كشت 


جه كويم كذ شت [ نجه أن جا كذ شت ! 


ب 


ذكر آبادانى د يوكير متضمى ذكر جميل 
شين الاسلام برهان الحق والديى 


يعم نيكاوسم أسيتا أبن دوز؟د 
عجب كلشنى دارد از رور و شسب 
به يكا دست آتش » به يك دسدت أب 
بسوزد كهس آز خؤان لالهزار 
به يكا مرفزار كر اود زوال 
به شهر كهنى كرهه أتص زند 
يه را اكر دشمن حجان شود 
به يكاحجند سازدن آبا هر كس ] 
كهسم سر به فرمانى دشمن نهد 
جهان كهست ؟ اين جمله فرء.ان اوست 
جهو أن باغ را ديده تازه مدام 
#جبانوار وانه جهان. داشعن 

نسضة () ايدار - 


خسم 2 مى بايد 
4 3 ]1 


كه يبمرنقف لبوى به ليل و نهار 
كهسم بر دهد خار و كاه وطب 
كنى لا« آبات و كاه خراب 
كهس تازة دارد زا باد بهار 
به باى دكر نو نشاند نهال 
به دشم دذكر لو عملاوت كني 
دكر را به جان بند«قرمان شود 
به سر كمبرن دوستكتى با كسم 
مهم دوست و| دست د شمنى دهد 
كزو كشت ييد| جه د شمن >2 جه نوست 


جه خوش كفت دارا ملى كلام , 


يكن را درودنى» دكر كاشخن » 


ول ' بلا و' مناسب مى كاين 
ْ يعلى نامي كنجوى ‏ 


غرض جو كه شد شهر د هلى خراب 
سعادت رخ أورد در ديوكير 
هم آز خاق دهلى كه 5 وسيد 
ز دهلى كروه كه آبتر شمدنك 
هم أز شهر و كشورء جه كو و جه دشنت 
ز كوهش بسسم كوهر آمى يديد 


. 
د 0 


بس سبزه ز صححراشم أو 
سوادش جو بسعان نان كشت 
ببسم اهل دولت دراى شهر مانك 
همه خاكا او كشته عذبرسرشست 
زا هر جلس خلق از تواحى هلن 
زاهر سو درو خخلق أورد روس 


ساكو ذمك كررن5 


درو صا حبد لك 
آسراأءى 
فلك خواند برهاى دينص لتقمب 
شدى»ه نام أو حت اهل دس 
سب و ووز آوتاد و آبدال هم 


همه عيسووى كشته انفاس أو 


جرانغم صفا رويص افروخته 
فروبسته جون بالغان هشم سر 
همه دولتاباد از بانغى و راغ 
ملك خانه كشكته هيه ديوكهر 


1م 


بهشدت برين كشلنخه دارالعذاب 
شقاوت ازين ملكا شد كوشهككير 
دوين بوم و بر رونق شك يديد 
فراهم درين ملكا و كشور شدند 
جسن در جمن كاع در كلاخ كشت 
كه هريكا به ف ييههم شاهى رسيكد 
سر جرح كشت از تماشاشم أو 
خطاب نوش ” دولغقاياد » كشست 
ازانص جهان ” دولت آأباد» خواند 
هوايسشس شده جو هواك بهشت 
دوان شهر كش*ه سكونت يسذك 
شك كو به كوو م 
كه شد خادمصض هركجا متبل 


به هر وصفا دو ملكا عالم غريب 
ماك ماند كرد درش روز و شب 
نشان كشخه زانئصس ( اهل يتين 
مصاحب برا مرك ثابت قكم 
من 5 


طهور جرع 


دلس 


5١‏ سار ذديذك”" به 


١ 
كاروانى ريا سوخته‎ 
جشم دكر‎ 

يمه نزهمتصش كشخه دارالفراغ 


به اقبال ان مان زو شن ضمهر 


أكر خحاق كرد » قحجور 9 فساد 
طفيل همان مرد ذا بت قد م 
كناه و شقاوت درين بوم و بر 
بمسس جح عه در تكرد _ي بلا در بلاد 


هيوان مرد أ (يدر قلم ا بركرفنت 
همان فتلء تيغ جذا بو كشي . 


دوآامك ز بيدادى هر سو تغفهر 


ز هر يكا طلب كرى مالك به رود 


ده 
به شدت همى كشت هر كسته رأ 


أسيهر مك" يك به يكا متعما ىن 


يخُْغظغظ] 


كة# ان هردو أيد ذوال بلاد 
كشت همه كشور و شهر هم 
ب يمن صلاحصس نعرد . أثر 
شد رى محو از ثور زهدشى فساد 
بساط نش_اط اسان د والوشت 
قلكا وسم بهيدادىى از سر كرفت 
به سلكا ستم خلق رأ دركشيد 
د يو كهر 
*” بنك عدلى » نهاد 


4 


بعد < 


همه دولتاباد ‏ شبد 


وك نام ان 


همة افتاد 


كشور 


شه كرزحيءة 


در و شور 


همى كرد هر بسم كله وأ 


9 
بسم كانه از بى برآنداختلشلى 


همه خلق أز ظام ب حال كشت 


مر مان 


ببديي تنى درأآن واقعه جان بداد 


ذكو سيم و مسسى و أهتى و جرم 


شنيد م هبان خكسرو دون يرس.ست 


جو بشلايد از منهيا نٍ فس_اد 
بء دل كفتء ”اين خلق أسودة حال 





* ”كؤ؟ مى بايد' وكرئظ ' آرد' بحام ' آيد' بايد - 


كه بر قصد اصحاب دين برنشسيت 


كه معنور شد باز هر سو بلاد 
تلفا مىتعردد ز يشكى مال 


0ك - 


اقدم مى يايد 


”هنوز إند اين طائفه برقرار 
” همان به كه يشتىٍ شان بشعنم 
“جو مفلس شود هركجا ملعس 


1-2 4م 


شودى هريكا از لطم فاقة يسيت 
شلهد م مهو شه با دل اين قصه كفنت 
كر كز حنبشس 


زا 
بغر مود - مخر ب سير 


شاه 


دوذ أفعاب 
سراسر هله أهنى و جرم هم 
بلاق 118 بانسو سكا الو يقد 
”وز آن يس بران مهرهائم سياه 
يم * قامر شاه جنين يرسعم 
غرض جون جلهن سه زد شهرهار 
كرا زهره كز بهم آن- قليهباز 
همه خلق از بميم آن بدكهم 
از آونك مس خانها شد تهى 
به هر جا يعمد طشت و كفصس و تبر 
به يكا يارة أهنون ناقدان 
جو زان مهر ناخوش برامد سه سال 


يبه روز قرمود أن زويرست 


وام 


به تدمهر شان تتعبيه با ختم 
به يشتى آاموال در هر ديار 


يه كن يه كشك كار هر مكرمى 
كس مر كس ر| تيرك به دوسيت» 
بكى راك ناخوص زد اندو نهفت 
همه كشات ووز جهاى خراب 
به خازن كه ” تعويض هر سهم و زد 
سهيارد به اهل سرال دوم 
همة 9 بم أهن و مسن ككأللمد 


وقمها نا و نك 1 نام كباهة 


سزد بر جنين مهر ناخوص رقم! 
يعن 11م 


مسيي ودذن ذد 
از آهنى همه كانها شك تهى 
شدلا آحَحِةٌ سيم و دينار و زر 
كبر بيعم كردنكد از بوم جان 


همه خاكا شد هركتها بون مال 


كه كس مهر مس (أ تكيرد بك سيت 


دو صد تذعكه زان 0 نامستقهم كس كم خريدة به يكا د الك نهم 





* “بل ' مي بايف 


لخر 
تهى دسستا شد مرد سرمايهداو 


به كشور جنين ظلم شد أشكار 


ل 
باتني 


همه خاكف حاصل شداز هر زر 





م-_ 


بهو زا 


ذكر مبدل شدى عرب د ولتابان بعشوك* متضمى ذكر 


جميل زيامت سسجان» شين شيوح زينى ألحق والديى 


هو آأز ظلمٍ شه ملكا هند وستخان 
هم أز شومست خلق أندر بلاد 
دوامث به اولاد ذم “كفن 
به هر جا زر بود شد كيمها 
نه بر كس دوم>2 لم فرا خى سال 
كس كز ستتمهائى حُسرو برسرت 
نماند» يكل هرد روشن ضمير 
كه دوماندان دو يناهس رونك 
سعادت وبودند أزين مرز و بوم 
جهان فرقه مى شد به كردىاب فم 
همآخر جو دور شقاو نت كذؤْشست 
ؤمان رأ و دسنت سخم والحريد 
لقب زين دين كشت أن مرك را 


يها مامإو عمل 


0-53 0-7 الم ١.‏ لميدا .لومي ل حم مه لتحم ليم حم سس 


؛ ' مسرت د ولتابان يك عشرت ' مى بابق . 


, باد خزان كشت جونى بوسكان 
به هر جانبم قحط مهلكف فتان 
همى أدمى خحورد مم أدمى 
بع هر جا كه بك فلهء شك توتيا 
تنكد ستى جهان يايمال 
شد از قححط و افلاس دو خاكا يوست 
خصوصاً كه دو كشور ديوكير 


إن 


شد آذ 


برآمد به جام رياحين زقوم 
بسد خلق مىشك به هر روز كم 
يعم مرد معلنى يديدار كشت 
زممن را ز كرداب متحنت كشيئ 
كه مقبول كونينى كردص خدا 
ز دنها و عقب دلص خاسخه 


وياضت جدان داد هم صبع وشام 


6 حاقس جهان كشية باغ بهد‎ ١ 


به راة“ا وفا همر كا بويز يد 
طفيل همان مرد روشن ضيور 
همان خان قتلغ يناهشص أزيد 


دلمى مر كا باينا نديد أمهر 


فورض دو يناه همان مرى راك 


شك « 0-0 باز از سر ايى بوسخان 


به عهد جنين شاه بيدادكم 
دريى بوم و بر دست كميافل 
به دهلى رها كردة ديوار و در 
به دهلى بجز نام دذدهالى ثباند 
بريسن جمله 1 جا رده سال واست 


همآخر جو مردان ازيس مرز و بوم 


وام 


44م شيف توس نفس رامس مدام 


ز بويص شد» تازك كلزار حشرت 
به بزم صذنا همد م و ممساعهق 


ازان اخترش سر به كهوان كشيد 


جهانى كيرد اندو يناه فقير 
برست اين بر و بوم از ظلم شاك 


د اطراف اس بوم و بر كامرآأن 


بم سكدذة ١‏ بهدادى اين يوم 9 2 
رسهدى درين كشوو از تضت؟اة 


شد5 حلق سا كن درين يوم و بك 
سعاد رت سران وا ب [يدر بضو | ند 
سعا ىرث أزيسن ملكا يكا جو نكاست 


بكي «يوكرفكلق. . اعسيو “كدوام 


اكذشت أنيه در ملى مرهته كذ شت 


به هر جا د و شهر شك كو5ة و دشرت 


وسيدان رمه شبيق د ا 


به 


اد 0 دور 


لوو 0 


أن بيت موجود قيسص . 


بء فرياى كفعا كه ”فوج مغل 
«خروشان كذششت از لب جويبار 
”بس تاختن كردة در حك سنك 
جو خسرو ازيى حال أله كشت 


كمر بسمتفا ذو كار لشكر كتشسى 


هم و 


توندى روان كرد در هر طرف 
يعم النجين شد ( سرلشعران 


جو شد عرض أن لشعر ب عد د 
مهلك سس ألهسمرد” 


ز سهرى سهيه خهله زى تا به جود 


ل ليد م سوال 


دكر ووز بيعم درآامد شتاب 


يس أن كه زمهن رابسم بوسة دأد 


بكعفقاء ””سه روزااست الى سرقرار 


“اسيهر امده خلق أندكو قفس 


”خزيدة همه خلق اندر حصار 
«يم لشعرى همتجو دريام شور 
”همان ترمة شهرين كه ناماوو است 
جو از يويك بشنيد شاء آين خبر 
بد ان يو ربغوا بفرموب شاه 
“برى با ود و سركصس نامداو 


م م 
”به ففلت جو يابد مغل را به يرد 


رمم 


به راووى هم از أدمى بساله بل 
به كردون وسانيد كرد ديار 
هبى تازد آكنون در آقصانٌل هند» 
كه از هد ملقان ملاعين كشت 
به وسمم كلةدارى و سركشى 
طلب كرد افواجر حود صفا به صفا 
هزبرى هر كشور 


به دثبال هر يكا سياه كران 


١ درامد‎ 


كه دو حضرت آمك برام مدن 
به دفتر دو آورد يانصد هزار 
به هر روز فوج بر أو سىفزود 
دعا كفستا مر شا مالى وقاب 
زبان رأ جو اهل تظلم تعبداد 
به مور نهم مغل مى كلل لركتاز 
كس نيست جز شاه فريادرس 
خرابى يديد آأمده در ديار 
بجوشيد و زد سيل هر سو به زور 
دران لشععر شوم سرلشكر است » 
كه أمد صفا فكلنه نزديكاتر 
كه “رانك سبكا سوم 97 سيا 
ز تازىى سواران يك د: هزار 


نمايد بم ايشان يكل دستبرد 


”وكر حون كلف عدن جنذان 
”آبا جملة لشعر رود در حصار 
”به هرجا يم قلب بيلد زمين 
”وكر ييشتر جنيد افواج شان 
”اآزان سو تو آثىء2 أزين سو من 
”يم روز ناكه بر ايشان زنهم 
م فرمان ش» بور بغرا شنهد 
به ميرتهم جو زد خهمه آن سرفراز 
ييه ووز بر أسمان وفيت كرد 
همان ترمه شورين مقلوب كس !+ 
يكا أماجوارةه وسودك از حصار 
جو يوسفا) تلكا ديد فوج مغل 
يرون أمد از حصن جون سركشان 
مغل جص تل بودء ازو بدافت 
از ايشان يعم مرد يوون اؤزدها 
فروكى أمدكابون در دوز كار 
جب وواست افواي ازو كشت 
د رامد له قوير هند و سغان 
بعردند سوك حصارش روان 
مغل لشكير تون جو نزديكا ديد 
0 ' درميان أن ' مى يايد . 
يعلى يوسف جور بغرا 


م١1‎ 


” | 


مقلوب كس ' يعلى سكب ا سكت - 


كه بتوان زدن فوج بر قوج شان 
جو مرداآن بود روز و شب موشيار 
زلد دو كميناة دشمن كبين 
سيه رانك از بهر تاراج شان 
سيا . فتن 


- 


بؤد كوس و افواي بدرون كشيك 
هبى جسات فرصتا يعم تركتاز 
سهاة كرد 


رها كرده افوايج خود جمله يس 


ملاعين ‏ شتمودار 


به دنبال أو جنده يانصدسوار 
بزد كوس ييكار و جلكمى دهل 
ابا سرقرازان و كردن كشان 
كريزان سوم لشير كود شقافت 
كه بود يسر خشواهر ترمه رأ 
شرابي همى خورد با ده سوار 
جورب مسف + ألزين فال 1ه قفتت 
مر او را كرفكقلد با دوسقان 
وز أىجا شذه ييشتر صندران 


به يشعى لشكر عنان را كشيد 


دوجاره بخوردند مردانى كار 
. فوي مغل تاكهان هوىم لاست 
برامد ز خرمهرة زان سان خخروشص 
» سوارآنى هندك.ى عناى تاقفتلى 
فرستقان يوسفا به حضرتك 


كروص كه 


خبر 


أهددك به دستختصشس 


بجبسال»ة هبان صرف رو فل ندمب 9 دا 


527 
فرسعاد در حضرت شهريار 
خبر جو به شاه سرآفراز كشت 
بزد كوس و بر باركى برنشست 
خزيده'0 سوارى فرستاى ييصس 
به تهانهيسر أمك جو راياك شاه 
به دنبال أن لشكعر شومي 
سيه كرد دنبال أن قوم شوم 
همه تلك جشلمان- بيلى فراح 
مب و وروز از بهلى يست شان 
جو د نبال شان كرد افواج هلد 
به هر قلبكاه ‏ كمي مى زدند 
جو افواج دو حضر بثك شه وروسهيك 
يس آركه ز تهانيسر آن يادشاه 


ل سواران هنهدى 2 
1-3 


ن لخر 


ٍ 5 
7 كيان مى شود كك بيبش ازيى بيت اقلا ببقتس از يهن ركتة است 
4 سواران تومك 3 مذاسب أسيت 


دراويخت از هردو حجانضب سوار 
و ستطيخ _ه 


يع ز هرسوى خحاست 


سول كشور خويص بشانفتند 


كه قوي مغل تاقت از هلك سر 


فرستادى ‏ برا شاه أفاق كير 
كه بود يسر خواهر ترمه رأ 


كه از هلد فوج مغل با زكشت 
سيه وانك و دنبال شان دونشست 
خود أهسته مى واند بنعاء خويس 
فرسماى از أنجا فراوان سياه 
همى وفمتا لشعر به فرمانى 5 -> 
كه كمباد ي شان أزين مرز و بوم 
ل هنها لله شان هسحجو درهاش كام 
به هرسوىم زرداب كشعه روان 
بس خون شان ويخت تا أب سنن 
علبهال شان بر 


شه 


ز مهس مى زد ند 
از جهركى شان بس مىكزيد 


ووان كرد لشكر سو لى تضت لاا 


و دري بيت بك جا 
م 
ا اكؤيىع '“' مفاسبي أست . 


2 
ينه هلدوش بد دران ووزكار 
بك سو داشت ن عو | ل كردن كشى 
معين ا لد يى أن سجؤى دين يهاه 


جو أو را زياوت شهنشاة كرن 


كه خوا نديضش كجهواهه كوتل دياو 
تنس خاكى و اخترهسص أتشى 
كه عاواق. .سالرن أو جور كفيك 
كه خفتاست به اجبهر آن مرن راه 


أز أنجا سول تت كه وأة كرد 


جو رايات اعلىل به حشرت وروسيد 


مهس هنك خلق به شهر أرمين 


. 
+ سس صب ةوه 02-3 5 


لشكوا فوستاننى سلطاى . محين شا« ابى تغلق شاد 
د( كوة تراجل بر نيت قلف شدىى خلق 


يحم ووو شه اول بامداد 
: كلكشت كلزاو جون بازقشيت 
به هر سو انبوهى خلق ديد 
به دل كفت أن شاء فاق هي 
”به تدبهر بايك تلفا كرد شان» 
9 أن جا به دارالضلافه رسيد 
كز فرفة 
تا “طبل رحلت إنند 


تبقر موك 


خروشس تبيرة به كردون رسيى 


به كلكشيرت سول جمن سر نهان 
به بازار با كوكبه مى كذ شادت 
كسم يود در بهم و كس مى رين 
كه '” معمورست أين شهر و كشور هلوز 
هبى داشت آأينى راز دو دل نهان 
همى جارةٌ كشخن حلق ديد 
برأاوود سر شاط شيا رين 
يع باركام يبه تليثت زنند » 


سيه سربةسر ‏ كيمه بيرون كشين 


لف 0 
' بس أزين بهت يبت جند: متضين ابى كلا بعد ازان كجهراهة كوتل رأ جل هبش آمى ' 


مغقود أ سمت 


. هرادو سدع '” الشكر ' ارده‎ ١ 


به خسروملف كفت فرمانروا 
“به سرلشكرى خيهنه بهرون زنك 
”از آقصاشٌل دهلى سبكا بكذود 
“درآاندازد ايى لشكر باشي » 
”*سيه و!| درارد دران قارها» 
كشائك همه لشكر خويص (١ا‏ 


مكر كم شود الدورين مرز و بوم 


شنهدم كه كسرو درآأن (وزكر 
جو خسروملىف در قراجل رسيد 
بفرمود تا ”لشعر از هر طرف 


« يس ا إل نام أوران حشم 
يكم جوم أ ته كوه بوفى 


طاسى عجمب در دهانش تيان 


ب سر جمة أو كلهث ى عجمب 
كه كر بسته دارنلك صحرا بون 
جو بعذشت لشكر آزان جويبار 
وه داد هندو سيه رأ به كوه 


جو افتاد لشعر به هر كولا و غارو 


به هر قلبكعاه ‏ كرفتنلدى ‏ را 


شنيدم كز أن جند" يكا لكا سوار 


افر 


كيان مى شود كك يبقم هونن بعس ازيى بيت مفقون أسسس ‏ 


' ضضم (0)'“كوة دهيدى' ' "انيوخ دين ' 


كه بود يسر شواهر شاك را 
طنايق بر آن سوم كردون زنك 
سيه رأ به كوة قراجل برد 
كوه قراجل كروهاكروه 
كه هريكا بد انياشته از خارها 
يريشان كنن خلق فرويس را 
اذزان خلق اوباصس هر سو متجوم 


نامزد كرد يكا لكا سوار 


3 


برو 
ز فرمانى خسرو ؟زير ل نديد 
درأيك به ييغولها صفابهصففه» 
كه بودنلد جون أؤردهال درم 
كه كرد شن مغيلان انيبو بوىو| 
بعرىه حكيما ن هدد و سعان 


4 
يعات سيا 


كروهم برو نامزد وروز و 
وك دويا 
در أفعاد در غارو و در كوهساو 
كرد كرو هاكروة 


بجو شسهد هذد و أازان كو هسا و 


بر كشا ينكد بود 


رها كاين 
ببسخنكى هر سو رهص بر سهاهة 


برون أسدة يفم يا شص ه«هزار 


جو برا شه رسيد اين كروة نو ألى 


به تلدى .براورد خسرو زبان 


“سلاممست هرا أمديد از بلا 
”فتعمند يك .اصحاب را در خطر 
“برين سول جون زمرةٌ يونا 
”كريزان سهرديد يعسر عنان 


كروهم كؤ أن كو سالم وسيك 


همه حال لكسرو دران «وزكار 
وز آن يس عوانانى مردمشكر 
كه هر قبيله برآارند 
آ موال 


“”يم هر جا سرر» يسمت » كردن رننىك 


ا 


كرد 


اسهر مده هشركتجا سركشم 
عقويتا به هر جانبسم مئكذّ شت 


دسي مرت 


001 


ضر 


- 


بجست از بلاء رفمتا عينى كزنكى 
كه ”الى سسديايان هلدوسخان 
جرا جان نداديد در فارهاب؟ 
بعرديد آىكه از آىجا حذر؟ 
رها كرد»ه يارانى همجنس را 
: سستى دل يلعه أز بهم جان!» 
بدي تهبست أن شاءة شان سر بريد 


برا 


ورد كرد ز شهر و ديار 


روان كرد درو هر طرف شهريار 


ته كلجر أرلك هر اجا كه مون 


ربايند آملاكا از مكعرمان 
به هم جا كريس أاسست» مغلس كنزن»» 
زد 5 هر كجا خا نه تشسى 


جه شهر و جه كشور» جه كوة و جه اد شمت 


مو 
شعكنجة بمرد 


-م# جه جيل جهدههه- 
ذكر بوكشتى سين جلال ددر معبعو و علا حد 5 شدى 
أذ تخمككاء و عزيممت سلطاى متحيد شاد 
أبى تغلق شاك حانب تلك 


ليب 
مكبر كردةٌ زك به تلوو سسرى 


3 عدم 


احعدر انكر ليوات لوزتو ال 
بود كوس و از شاة دهلى كشت » 
برأورد جكترس به رسم شهان 
روان شد سبك با سياه كران 
هى راند تا سر به د كمن كشهد 
وز أىجا سيه واند سوم تلنىف 
مهس يكا دو ارجا يم كرزار 
كه اقليم معبر به دست أورن 
شينلدم به تاثهر آتدام شوم 
دران واقعه خلق بسهار مرد 
به هر خانه بس آدمى خنته ماند 
تنص تهز زان بان بيمار شد 
أز اأفواج د هاى سراي عشم 
فحولقة. دان سود عطق ادنوه 
به مهدا ى نشسته هس وفستا شاك 
دعا كفت و بنهانى سر بو زمى 
لك 


"يم راز ينهانيصش1 كفت كان 


”بعوء “الى جهانعير فيروزجلىف 


” بكشضت' مى بايد . 
اينهائهم مى بايه 


9م 


مج دلوي 


دران وقت بودست نامس جلال 
بيشت أذ سكا عوان هفت هشت 
جو بشذيد أين قصه شاه جهان 
سياهض همه ير ز سولششكران 
مهس يكا دو در دولتاباد دين 
رسهد اندر أن بوم وبر يدونىف 


همى كرد تدبير أن شبريار 


آبا فويى معبر شكعسات أورد 
وزيد اندو أن شهر باد سنوي 
بسم آدمى جان به ايزد سيرد 
ازين حادثه شاه أشنعه ماند 
دلش زان تماشا يرآأفعار شك 
جو نيم سيردند جان بهص و كم 
كه حون هم ازآن باد دو نزع بود 
ألاغم دو أمك دو اثنائم راك 


0 


همى كفت » ملجاءِ أدمى 


فرس_كحادى ب شاء فيروز جنك 


كه اين رأز در سمع كحشرو رشان 





“”*هاز ]قصائم اقلهم شه عطف كرى 
جو اندو حوالى سيه دروسيد 
يه جلت ان بره افا دار 
نزول سيه كرد أن سرفراز 
به كوش مشنكف أين خبر جون فتتاد 
به آقصائ كوكن كريؤزان برقت 
دريغا جنان شهسوار وفنا 
سلحد ست و جالاكف و هايك سوا, 
دلاور ببودسست و فهروز جلف 
فرض حون كه بشنيد كآن تابكار 
بغرمود»ء ”آن خانى تتلغ خطاب 
”سياود :»م دسخص آمانئامه وا 
به فرمانى شه خان فيرو ز جلك 


> /ض”] 


به كوة بدكسرأ| شد أن سسيكت مرف 


با 
شهناشه سيه و| به هيا كشيد 


ينبء جام هندو اسستا كه فرار 
سيةه وراند هر سو يلثم تركتاز 
بؤده سر وزأآن مرز بهرون فتانى 


أز 


كه 


در شب شكافد سر مو را! 
يمه اقصاتن هند وسكان نامداو] 


بة؟ هرم 


كار يمكار يعلى هشنكا| 
وود زود و بم دسخسشس أرد شتاب 


به حضرت كشد موث حون كا مه وام 


جريد5 روان شك به سو لي هشنلك 


٠‏ جنسش معلوم مى شود كة ببنس جند بعد أزين بهت از بين رذن اسك كة مضيوئش كما ييش 


ب اببات ذيل ممائل بودة باشد 


| در فْسهظُمُ :؛ 


"دز متفكي اسف اتدران كو هسار 
جو بشنيه شاع از ألاغ اين خير 
دو سلا روز أز قرط غميظ و غضب 
به روز دكر از ديار تلقف 
ازان رو كك رنتجوريس مى كشيد 
سول دولتاياد مىرائه شاة 
بن يابوس شك خان تقتلغ رسيدن 
وز آنجا سهة رائك آن شهريار 


مى شود كك '' برهرع "” أست . 


يدهرا ر در رحلكٌُ ابن يطوطط ' بيربرة أمدة اسس. 


كرفت اسيك اكلون دران دز ثرار 

بيو م 
دروقششضص شى از غصع زير و زبر 
ادها روز و شب 


بييجيد 


جدن 
سينا رائد خسرو بك قصل هشتىف 
به أآهتكى ملزل مىبريد 
جو تنزد يف كتك درآمد سياة 
از الطاى شاه بسم بركؤيد 
د امسيدف هبان يار استوار 


وك كيان 


لام 
برقت و وسانيد أو را به شاه وز آنجا به كتكه روان شد سياه 
يعر ما در دولتابانى مانك دكر روز در سمستا دهلى يرانك 
همى رفت منؤزل به منزل حشم 
شهنشهة درو با فراوان لخدم 


ف 05 بكسن تادر و للحدق, و جلاجون 
بو سبيل ايجاز 


شليدم كروه_ زاراة خرور ‏ جو شه رأ ز لاهور ديدنك دور 
جو شاهوء هلاجون2 و كلجنسن هم بيعرث_خنى از شاه درياحشم 
هصان صاحب مقبل #امران كه شد درخور خواجعى جهان 
بزد كوس و بم قصدٍ شان را كرد سران سهة جملهة يك جا كرد 
جو قيران كه صفدر شد او را خطاب< جو سرتهيز و ديكر سران بي حساب 
زا دهلى به سمت لهاؤو رافد > از افواج بركشعكان خون فشاند 
به يكا بارك افواج شاهو شكست دكرباره بر ديكعران يافقثت دست 
شكعسخه هلاجونى و كلتجند وا كرفقته از ايشان سرء هلد را 

وز أنجا سوثم حضرت أورد راك 

ابا سرفر زان كشور كشا.» 


وسيدون سلطان متحمى در دهلى و تلف كردق 
بقيةٌ ‏ خلق 
جو شه با حشم سر به دهلى كشيى ١‏ حشم از وبا ثلث كلتر رسيد 


كروص كه سالم وسيد اذ وبا تلفا شان همىكرد شه از جفا 


به هر كو بعماشيخه مميران 
بهنكيهت ”ديوان غوثى» به شهر 
يعم را به بهكار2 يس را به زور 
ز ظامص همه خلق مضطر شده 


م - 


كروه كه بودلك أزو دوردست 


به معبر جدالانه شد تضت ؟ة 
يم مرد كس فخرد ين شد لاقب 
يس از نقل بهرامخان كزين 


حشمها لى حود جون تلف كرد شاء 


اام 


كه كهرند للق به هر سو ووآن 
درو نامزدى قوصمه أز اهل قهر 
همى بست و مى كشت و مى كرك كور 
همه شهر و كشور شده 


بعشعلد از أن شاه ظالم يرست 


شغعمب لآ 


جلال اندران تضعكه كضت شاه 
به لكهنوتى أو كرد شور و شغمب 
براورد حترن: عبان «فكردين 
بس خلق 


أزو كش*ته شف د كناه 


يم ضبط اطراف زووش نانك 


ز خلق زبون جو خونى مى فشا ند 


قصك بر كشتى عيى الك يبى ماهرو 


به اقصات دهلى بر أن سوك كنف 
بهشار 
يى 


بدا كرى شداد وار 


روز آأز شهر لشكعر برانك 
همان عمن دين ر! فرستاد بيس 
بفرمود تا ””بعذردى أب كنىف 
جو شد عين دين از سياهصس جدذا 
هه لشكر و يهل با خويصس ديد 
بشت ازاشه و ساز ييكار كرك 


بكيفندا ىه 1 سر كشانى ديارو 


همان شاه عاجزكص و فكنهجلىف 
كه ””سركابررى» خواندشس روزكار 
به كلكشت أن باغ مركرب جهانك 
آبا لشعر و يمل و اسباب خويش 
برابر برد جمله اسباب جنكف» 
همى وفت و عبرة كرى آإب وا 
لسر 1 خد ممت شاه ظالم كشي 
سيهةه وأ دك داد و هشيار كرد 


جو بر ظلم دل بست اين نابعار 


“الام 
“يغعان هرد را آز سرانى حشم 
“يعم مرد تلهاء جه خاص و جه عام» 
”كر ألو شك به هندوسقان يادشا 
اكر حجمله 


7 زيونان يعدل شونك 


“يقن واخرند أين بر و بوم را 
د 


كر ياد شاه است »©هم يك تنى أاسست 


أازينها بس كفنت 5 عين دون 


از افواج هنى و سغعان كرد كم 


برآنداخت ]ولاه أدم تمام 
خروج اسست بر شاه ظالم روا 
هيجا مقابل شوند 
خلق مظلوم وأ 


هم از جنس ماست » ارجه أهر من أاست »» 


برو و2 


كه بس كشرت شه 


كه راز .ظالت..وارهد:. اين ؛زمين 


كس كم شدش 


مصافا كردن عيى | لى يبى ب 
شنيدم جوا شه رأ رسيد اين خبر 
يعد لشكعر از خويض بركشته ديد 
مجم بر در مونس خسعلكان 
كرى تا صبصدم 


بس توبهها زين صفنت كرد خام 


نها يش كرى 


جو شد روز أن شاة مردمشكار 
ز هر كشورى خواند جمله سياه 
به نزديكف قلوي زين سوك كنىف 
يس از هفعةُ جمله سرلشعران 
ؤ دهلى وسيد احمث ابن اياز 


هن 
1:4 1 


يار 


در حرب اه 


محوى شاه أبى تغلق شاك 


درونصس شد أز حؤزنى زير و زبم 
سر خود قريمب هدر كشته ديد 


يا 


بناليد وونى دسسلت وديا بستكان 
همى كفنت »> ”باز أمدم أز سكم »» 
شكعست اين همه توبه جو يافت كام 
نونك فرسخان 


در هر ديار 


يه روز زد كوس در صبصكاه 
فرسلكه زد كيل بهدرنكف 
فوجهال كران 


كه دستور شاه اسمتا أن سرفراز 


دو 


مجير از بيانة خروشان وسيد 


يه ذوج جوشنده از هر ديار 


همان عين دين ماهرو » وون شنيد 


بعفتنكد ‏ ان خسرو كامياب 
دكر روز كين لاجوردبى ‏ سههر 
بزد كوس و عبرهة كرد آببا را 


برينى جانب كلكا بزى كذاشست 
جو شد جاشتء بر لشكر شه رسيد 
به يكا سول لشكر فكندنك شور 
جو ناساخته بود افواجي شاه 
زمان جو شك لشعرىى هوشيار 
بيهوست هريكا به سالار خو يس 
همه با أمد ذد 


عك و حملة ساز 


شهلمهشا 5 سوأ , 


بر اشقر ىس شد 
بيهوست دور جلك با عمن د ين 
دران روز أن جنك تا وقت شام 
جو شب شد دو سو مشعل افرو ختلد 
به خونريز از هردو جانب حشم 
كهس يكادكر تير و ناوك زدنك 


شليذ م همة شلب درأو يضتند 


الام 


'" و انسغة (.11) *”عين ين ماهرو" - 


شغابان بيهوسات بر شهريار 
ميان دو لشعر سه فرسذك مانك 


كه رايات اعاىق به قصدش وسيد 


نقابي برآفتعمند از ووكُم مهر 


سيله خود همى رانك تا وقت جاشت 
50 


شعستند يكا جانس 


همه لشغعرش بر كشيد 
وأ به زور 
ز غفلت يتنبيد يكعسر سوا 
سيه جمله شد بر هيوئان سوار 
جو ديد ند با خوى سران يار خويش 


كر يز ند كان نهز باز امد نك 
- كردشس يك وي مردان كر 
كمربسخه بر عزم ييكار و كن 
شد أز هر ذو سو قاثُم أن مقا م 
هعى سهذةٌ يكادكر دو حتاد 
موافكق شده با شنق دم به دم 
كهسم كرز و خلجر به تاركا زدنك 
دو سه بار باهم سررى ييختذى 


كس أز هرد و سو جام خود كم كذاشت 





جو شد جاشتم از هبوط وبال 
شه أز جيرادستى زبونش كرفت 
جو آن عين دين جام خود راكذا شت 
همآخر شنيدم دران كادزار 
برو يار شد خلق ظالم يرست 
جو بشكست أين حربكعهةء عين دين 
كريزان به سوك أوده سر نهاد 
كروه نهلكان 


كر فتزد 


تازوى سوار 
سياة 
شبصض كفتء ”با بنك محكم كذلد 
”” نشا نند شس أن كه به يشدت كر 


أو وا يلان 


-” نقهبان به ييهشصشس قدم دونهنلد 
“كه هركو بعتابد ١‏ دركاك شاه 
سه روزص عوانان شه تا به شام 
جهارم 


بريدند بندهش2 به تعويض بلد 


ب الاوز بنرموى شما" 
شنيدم مر أو رأ دو همزاد5 بود 
يعن | بود شور ا لل نامدار 
شنيدم جو بشكعست افواجر شان 
جنان هرييي زد در اطراف سر 
دكر ووز زأن يرد كه كرى شاك 


به شهر آمك و باز بر عام و خخاص 


امم 


فتاد اخخر عين دين در زوال 
مقام قرار و سعولص كرفت 
به قصد شهنش»ه علم برفراشست 
جو شد جيراتر لشكر شمهريار 
دو لشكعر يى عون دين وا شكست 
تهى ديك شود رأ يسار و يمون 
همه لشكر و ييل داده به باد 
وسهدنك بر وس به عينى قرآأر 
ببستختذزكى و بردند دو ييص شاك 
قصاص و سهاست برو كمكلزد 
برندشس به تشهير هر كشورى 
به" هر فوي كاه ندا دودهند 
سر نجام او را همهن أسنت را“ا» 
بعردند تشهير در خاص و عام 
كه ”” بكخشيدم او درأ تيامى كنا » 
شد از خلعت شاة فهروزمنكد 
كه هريكا به كارش مددى مى نمود 
دوم | بوك نصر | لله اختيار 
فلف كرد [أهنكا تاراج شان 
دكر 


0 


كه سر كمبرأورد 


بار 


دكربارة نو كرى وسم قصاص 


لام 


بران أزدها دست كم يا فتند 


كسم را كه ياقى بوى عمر و جات 


و 


د سيت كو تاك 


هر كهنه وا« 


بو كشتى نصوت خختانى ع بد و اشتعال خرم 


يكم روز شه دادة:ةبودسست بأو 
ألاغ وسيد از سوم ديوكيم 
همان يور برهان يل كامهاب 
نبشغه يس از نام يروردكر 
وزآن يس شكا يت نبشست أز شهاب 
“دبع بد( 1 به كويره همان نوفا 
“يكايكا بكشات أز شه بخطاتمند 
“يس بود خواهر ز جنس بغات 
“دو اقعال عفريتء حرم به نامء 
“همان غول يكسر ز راهش بيرد 
“هم از اشتعالش سر تافنتفاست 
”رسك كر برين سوس فرمانى شاك 
“دع يكن هوم افواج او بش_كذم 
جو بشليد مقمون همان شهريار 
دو سه روز انديشه با خويصس كرد 


ما لل 2000 





0 1 1 20 : 01 2 9 1 


هى كرد عرض سهاة ديار 
فورس_مخادىة خانى روشن ضمهر 


كه شك خان قتلغ مر او وا خطاب 


سلام و دعائض سوتثئم شهريار 
كه شه خان نصرت بعردش خطاب 
به فرمان شك بود فرمان وروا 
رسانيد اطراف خود را كؤند 
بيير سقس از كشور كوجرات 
جو شيطان زان كار هر خاص و عام 
يكايكا بيه دست بلايس سيرد 
دماغهصش ز سودا خللى ياقتااست 
برم سوم أنى فول يكعسر سياه 
به دست أرمص جون ضمانش ملم » 
دوم كشت و بشعست در حال بار 
بر أن سان كه كنج تلف بهش كرد 
همه سرقفرازانى و لشعركش ان 


“برائلكد لشكر سوم ديوكهر ‏ بعويلد مر ان 


“كة لشعر كشد سو أن نابكار 


الام 


فرمان يذير 
به دسسرت أردش با تمامى تجار:» 


جو اقواج حقرت سو خان ورسيد 


اطاعرت نمود أن جه فرمان وسهد 


دكم 


كر فرقةٌ ‏ نيلعمون 
غو فا م اهل يقاق 


د25 


تبهره برآمد ز دوه خان 
ب وقت خوش أن خان يرهيز ار 
همى حو أ ند قرآن ورك مى نوشيات 
به كشك سنارى كه صبم خلدء 
دو دهلهز در ييشس أن با ركاه 
به كشى سنارىء دوا سه روز خان 
د كر فاق كهر 


ووز آن خان 
همى رفت ملؤل به منزل سيا 
وز آن سوس أن خاي نصرك خطاب 
سيةه رأ همىداد يكاساله مال 
ملى شيم رأ سوك كلبركه راند 
يعر انصجين كرد آن نامدار 


برآووده شاه فلكا سر يرون 
برآمد ز بانكف دهل طبطراق 
تهادئد زين بر ههون سركشان 
شدة بر كميت سعادىرت سواو 
سية هون سرأسر زا كبتى » ذا ست 
يى باوكاه 


برامد يللد 


:هى دأد) معهود ‏ صر سركشان 
آلب خان رها كرد» در ديوكهر 
كه كوج إنا فعدحنا. بخوا ند 


م 


جو با فوي سياره رايات ماه 
هنبى كرد 
فين كون.. اران وق يانيان 


جو لشكر بجنبيد2 أو را بخواند 


ساز حصومتا شتاب 


ان انجمنى شص هزار 


يه تاعس ...عي ممست لصم سا بي صمت حم لمسصص وممصم ص ييه مص وطس 


دق 
بنمومود ا ” خرم فكله فى 
“سيه جمله أز بدر بهرون برد 


ا 


”بود ووز و شمب حون سران هوشهار 


مدكعم از جوب و خار 


”جو آىجا وسد لشكر ديوكهر 
دك ووز كو سهر نيلى روأق 


يز كها ث 


ليف 


لشكم نموداو 


بكردده سرآهلك آنى النحجسن 
دو فرسككا از حد شود بعذرد 
حصارى برآرد ‏ يه مردوار 


به هر كار باشد حو مردأن كاو 
ذن هث جنكف 9 كو ششس كند ناكزير» 
به زو ير شد آفاق را جار طاق 


كرد 


برامد , تحفضيض افواج كرد 


و فيروزبى يافتى قتلغ خاى 


2م - 
جو نزديكا كتكهر سيه دروسيك 


به ميدان ستخاىنك هردو سماه 


همه بيدذلان مستعك قراو 
نديد ست كس در جهان هي ”ا 5 
به ونبال يكا مرد جابكاسوار 
ملك شيم ازان سو به قلباندرون 
فنان: خري 16و .1 عقوم فده 
حميد! لك ين آن بير ثاببتقدم 
همان عارض يخته مسعودى نام 


سخخناد ند هر يكا بم كاوزاو 


سرام 35 
| كتكهر -- يرجس ‏ - 


0ه 
١‏ كتكو همك جيجشس - مم كشيجد 


دلاوو دروشان دخ اوزار 
يديس بعذ رد 


در كارزاو 


ز كتكهر يكا أمايوارس يرون 
كزو خلق سوق 8 درهم شك 5 
بر كشيد "5 


مرث 


ف وسح جب قلب كرد5ة مقام 
كرفتنكد هريكا به جام قرار 


عبت بيجم 35 


ز هر سو هسىكركد هر لشكرىى 


همة بجر يرحاشس دو انتظار 


ولس وري خان مبارك قد م 
على شا: نتهر 1 فقن شبك 5 
همان احمدلا جى و قلعتا 
همان سعد ملك ' اهها8 ار ستاو 
ملك عالم و سركشان دكر 
جو ابيرمقره2 جون نوا نهيلنكف 


كهنة _ را شيرآ فى و ييلتن 
بيب افشردة أن جملءه كردن كشان 
هيه كوش بر كفت خان داشكم 
فك لهو اجا" ميو اواك ازا وو كر 
جو تنكف أمد از هردو جانب سياك 
يلان از دو سو مركب الكبيختاد 


لشسكر يكا ديار 


- 


به هردو طرف 
به يكا سو يدوه سوئُم ديككر يسر 
ززاهر سو جو افوا آوود زود 
بجنبيد أن قلب از جاتم خويس 
ملكاشيتم و عر بيك م خزيد 
يم ساعت أىجا شده جنا تهر 
و 1 3 
على شاء نتهو كه 3 بيس خان 


جو افتتانى فوجصس _ تتيامى درون 


9م 


به يمهص صفا خويش والشكرى 
نظر داشة»ه بر يمينى و يسار 
سقادة به قلمب اندرو با حشم 
برو ييشد ستى مسام شد " 
تعيحى كشخه در جا نب واسخا 
ابا فوج از سرفرازانى دهار 
بييوسخه در قلب خان سريهةسر 
جو لمات بو قم لدو تهون فك 
برد از تهتكان يك انجمن 
يك أماجواوس جنب و راست كان 
دل و جان به فرمانص بكماشته 
همى راند أز فوج خود ييشخر 
5 ]لاقع لفيا يجاو اقل سا 
دراى حربكه باهم أ ميكتازد 
درآنداخت شان يكادكر روزكار 
خروشان بخونريزى يكادكر 
به قلب ملكاشيشض اكتادن شور 
بلا ست در كفس وماواثل خويس 
سيةه داثرك كرد كتكهر كشيد 
جو شد جيرادل لشكير ديوكير 
درا فعاد كتكير بافهان 


د 


مان سعد ملعشى به يارىئىدهى 


هو لشعر تسامى به كتكهر فخان 


سج ريه 


ريزان ملك شي 3 در وقمت 


سان خرم از لشكير ديوكير 
بريشان شدة جمله اقواج شان 
ز اعلام شان را دران دشت كمون 
رامد سيه در بر جام شان 
ا ستياه 
كين 
أنه مرد فاو كرا 
شرت .وا كه بينى ‏ - يا مال وسنت 
تل را كه اندر وداج اسسيت جان 


كشسى 


دنيست- كرفتلك 
ليست كران بعد ييكار , 


جه دل دارى 


از تصن مر دكن يهر من 
زهان كه بر خود ندارى روا 
خصوصاً به وقتم كه يابى زبون 
فرض خان جو فارغ شك از تركقاز 
دران شلب بزدى خيمه و باركاه 
نا بكار 


دكر روز لشكعر سوك بد« راند 


"4+ 


ده و 
بزد بر صفا قلمب مغلوب هوس 
كس از لشكر بدو كمتخر سجخان 


ابا حذلك "ا نام لوو هشحدست هفنكث 


به كتكهر درون زنده شك دسككير 


كمر بسته دوراآان كىن تارايع شان 


يكايكا بزد أسمان بر زم 
كرفته همه رخت و كالال شان 
كسم رخت وكس خهنه» كس باركاك 
وقل ‏ جنوسن 


كه رخت زبوئان برى در وغا] 


غذيمسرت شمار ند 
ربائثى كلاهفص زص جيرةدست| 
يكور ى 
رباثى ز دوش شههيدان كفن[ 


ببا يد كزين يلد من عذرى 


مضواة أن زيان هيم بدخواء را 
درشتى مين بر 
بس شمر حق كفت أن مرد راز 


زبوثان قزون 
به نهروى بت اندران حريكاة 
حضرت شهريار 


خحدا را ل مد د ا 


فرس_تخاد در 


1 اق لما لسعلا بز أل ١‏ دي ناهد ا نوق انس : 


ام 
رم 
جو در بدر افواج لشكيمرو وسوكىك همه لشيمر بدر در دز لزيد 
دوا سه روزان خان فيرو زجنىف 


فو يمرا من حصن كردى5 درنقف 


دكر روز بر خانى نصرت حشم_> فرسعاد انتمور و تنبو هم 


مو أو را ز عهد كهنى داد ياد 
نيهانى فرسغاد سر وس يهام 
” ترا كرد كر فتخلة 


”قفرود أل اكنون ز دز يدرنىف 


اشتعال 


” جو دادى ضمان يهش خسرو مرا 
#وكر خود بيانىهمى در حصار 
” نهابى ز شنشير خسرو امان 
جو اين ماجرا خان نصرت شنيد 
شبائكاة أمد فرود از حصار 
درون دز افعاى فوغفا و شور 
درونى كريزان برو مىفعانى 
به هر جا كه ملعم تهى د سك كشت 


يتم ملستسي عم جه مات 


ان جوبديو لعين 
ازاى تاختنى لشكر أسدوة؟ شك 
دوم روز خان مباركا خطاب 


1,35 


كه ذخان ر١ا‏ ضمان بيس خسرو بداد 
كه *”الى عاجز أز د سنت ياراى خام 
فعلقى أسبانص به كردن دوال 
كه نبوى مرا با تو شايسته جذزىف 
رخم سرح كن يمص فرهان روا 
كرفتا وى كن در انعا كاج 
بها كر ترا بايك از خنانى و مان 
بجر صلم كردن كزيررى نديد 
يرههز ار 


كشا د نك دروازةها وا به زوو 


بيهو ست دير كان 
, 

بورونى كرازان درون سر تهاى 

شع كرجا" ريون مسح قينا 

كه بودسدت بى خواء اصحاب دين 

ز فاوت كشى يشتها سوده شد 

فرستادى بر شاك 


نه تلها كه با خيل و با إقربا 


ادم 


عزيست قتلغ خان أز بدر در كوتكير 


از آن يس كه أن خان والاتبار 


رها كرد در بدر الماس وا 
به كوير فرسعانى أ سرفراز 
سيه راند خوى جانب كوتكير 
جو خان معظم به مقصد رسيد 
همان جيرة مغلا مفنسدىلؤزاد 
دران دز خزيده ز بهم كوزنل 
افوا 


به كوه برأووده از خشت و سنكف 


نموتهم از أن بارت 
جو خان معظم دوان دز رسهيد 
تو كوثى كه ابر كرن ]لبر ز كوه 
جو خان كرد هرسو الل تعين 
هر سو ايم ملنجنيق 
به يكا سو دوانهد ثابات + خان 
ببسعلد كرك بة سركوب كوه 
دكر سو كرقفغلى ‏ لقيم ‏ انهان 
به شص ماك بد أن سهاك كزين 
دو سه جا آنى كوه بشكا فتند 


براوود 


همان جيرة مغلال أتض يرست 


م ع م صمي معام سام ا بي ان سس م سي وم مسيم امس سيم .م وس مم لم يوه عل تومه مم خسم يل ميا ما سم عر سمي سم 2 لل 


3 ساياط '' مذا سب مى يا يد 1 


اسيران فرسهادى بر شمهريار 
كه باشدك درآان حص. فرمان روا 
على شاه يل را ينه تركتاز 
لوزي تسبار 5 


سح وايت دون به فرقد وسيجث 


أزان 


كه أمك يديد از جهان فسان 
كه بود ست اللحق حصار بلند 
بيبرد از يلى سد نا ار 
بيسته همه رهكذرهال جنك 
يع او بركشضين 


زدهة يمه ايرانيان با شككوه 


داثر» كرد 


كرفته به هر سو هزبرى زمون 
به خول مى شد أل دز به هردم فريق 
بدذان تا يوق لشكريى را آامان 
فق أن سان كه بن وا" كردن سكوك 
همى ركعت لشعكر به قرمان خان 
صحرا نشفين 
ره يافتلد 


به يهرامن كوه 


يله جلكا هر سو 


كه بود ستا دو هلندواآان ججرلا د ست 


همى كر د با لشكر » 
همه فلها سر به نقصان نهاد 


به صى غدر و تزوير و زرق و قريب 


؟رزار 


وسوك فرسعاد مر خان راد 
همان خانى معرم يداد امان 
دو سك روز يكذ شت زيل قيل و قال 
شبانكه سيه را جو غافل بديد 
به راهص كه در روز بكزيدةبون 
شبىس بود تاريكا جو زلفا يار 
به لشكر يكحى شور و هوم فتاى 
ديكعر طرف 


ايزد سلا ممت برد 


كس 


شنيدم جو مغلا ز سرحند كذاشت 


وأ كه 
دران شب يىم دحخترشس شد أسهر 
دكر روز أآى خانى كشوركشا 


يعم را 





روم 


رها كرد 


سبية رأاند كود جانب 


و 
9 تيصسينت 


جو اندر خلل ديد هر سو حصار 
اسوران آن حصن را دل فتان 
- عذر أمد و بست واه عتهيب 
امان خواست از خانى مكرمنؤاد 
ببهشيد جانش آبا خان وا مان 
دكر روز أن هندو دون خصال 
ذن 5 بجه از حصن بهرون كشهد 
أزان وة دواى شمب قرارس نمودى 
نه جون روزكار اسهران زار 
وزان هوى هر كس به سوم قخان 
به اطراف ديكر سيه صفابهصف 
كرا زهرة كو وأا به دست آورد] 
بع دنبال او هركه بد يازكشت 
دكر فتم شد قلعة كوتكير 
كه بودسدت أستان فرمانروا 
كو تير 

د بيو كهر 


دم 





ذ كر بركشتى على شك نتهو ظفر خا نى 


1 1-6 
دران وروز كز بدر در كوتير 


عذان يديم 
كه 


شد لشكر ديو كهر 


در سمستا كوير برالد عئان 


212 


”بقازد در اطراف أن مرز و بوم 
برو كشستا تسلهم أن جوبديو 
ووان شد علىشاه كشورفروز 
بزد خيله در كوير أن سرفراز 
شب قوصم أز مفسد أن تلنكف 
بدان تا وها كردد أن حجوبديو 
على شاء هشهار و فيروزحجنك 
دكمر سوم احمدشم دوسدتا روه 
ملك اختيار 5 يل و مرك واد 
بودندس على شاك 


براد, 


دران شب جو تركان يكم هو زدنك 


شكس خخزد افواع هندو تمام 
كرفتذنك و بستذك هر سو بسس 
جو معلوم كرد أن علىشاء نيو 
بفرمود» ”از بنك يعسر كشلك 
“هم أن نود أو 1 لجر ته سمه 
به آقصائى كوير جو مفسد نماند 
همه كشور و شهر أباد كشت 


به هر سال أن مرد خلجى نؤاد 
جو زيسى ماجرأ يك دو ساك كذ ثيست 


| مادوسش." مناسد أسمق . 


“اام 


كشد يوسست اذ تارف خصم شوم »» 
كه هنكام ييكار بودست جو كيو 
به كوير رسهد أزايس جند روز 
هبى كرد طرف تركتاز 


برو زد شبيهونى يه يى جا تنكف 


در هر 
كه بودسسنثا دو كشور شان خديو 
بر افواع هندو بزد ني درنلكا 
دوآنداخت دو وي بدخوا»ه هوى 
ودش أن مرك ثابست ستقاد 
بر ايشان همعو بود فرمان روا 
زا هر سو برأن فوج هلكو زدنك 
بسم هندوان را كشيدنك خام 
بياسود ازاىن تاخةنى هر كسسم 
كه بودسست اين فتنه أز جوبديو 
ز سر تا قدم يوستخشس يركشلك 
بي خطرء» 


على شه درو كام دل مى براند 


أذ آقصائت [ قلهم صيتصش كذذدا شت 
به ديوان همى مال معهود دآأد 
شده شاكرر از لطف او خاص و عام 


بهن نام شخص ز جنس هلود 
جو آوصاف كوير ز هر كس شملهد 
تمذا دران بست أن خا كساو 
خبر ان كه بيهص أمد او را سفر 
فرسعادى بر خان ييل نامك 
حديش دران نامه در كار كرى 
يعم رأ به يكانهم كرىه قبول 


جو خان ديد ذيك دران كروبار 
به دسقصس جو يروانة خان رسيد 
ظفر خا نهان را 
ظفر خائيان رأ 


ازاى ناسوا 
به كلبركه خواند 
مرف يشنته تبر 
جو عبد | للء أ مون باهوهىص و رأ 
محص شه أن مرد باهوش و هنف 
همان جيرة احيدشه شهردل 
ملى اختيارد ين « يل سرفراز 
نهانى يم انجمنى ساختند 
سر وشته جو سو بهرنا كشين 
يكم كفنتء ” أن هندوثم زشت خوى 
”جه زهره كه هدر بدريغ 


* ' مل اختيار آن يل سرفراز ' مقاسب مى لبايك . 


00 


كه در حبس ] قطاع كلبركه بود 
به محصول آل فبن فاحص بديك 
كة در ضبط او أيد أن خوش ديار 
كه بايد شدنى در ديار دكمر 
آبا ماك جا م 
توفير كوير تمودار كرن 


جضيد: به شيران سك بوالنقول 


به هندو سيرد أن همايون ديار 


ام ده 
بهرنى حجقتل يضته بر دسلت ديد 


ب 


بى دواورد 


غهر تك باد هوا 
بسمر هرب لنظىم بر ايشان برانك 
از آخوان يله خلوم ساز كرد 
به هر فنى كه كوينكن مشكل كشا ى 
صنفص كوهدقافى به هنكام حنلكف 


بيه هنكام هيجا دلص مشتعل 
كه بد رسكيم ديكر أز تركتاز 
به هر انيت قرعه انداختلن 
دل هريله و| جراحت رسهد 
و ما مصحنل أبروسم 


برد 35و 


برأرد زبان را به اصححاب تيغ ؟ 





” نه اين + فته از جانئب خانى ماست 


” وكرنه جرا هندوك آسسن جنون 
علىشه جو بشلنيد اين داستغان 
بعريها يه ”مردان مشي وك 


“اكر هندوك كرد بر ما جنفا 
“بدان منتقم كو يما 


“زبائص برارم به سو قفا 


نتقام 


” سرش را كذم بر دورش بيسهر 
رضا داد هريكا درين راك نغز 
يل يضته عبد | لله تاهو 
شنيد ند اين ع جون هندمان 
“بها تا براريم تيغ از نيام 
”وز أن يس اكر بخت يارى دهد 
"بعوشيم يعجند كارزاد 
”به جان كر درس كار كوشص كلهم 


”بدانن به هر جا كه نام آور اسمت 


در 


جو بشايد عبد الله از هندمان 


بعيننا 1 1 زَمرةٌ 5 ناكف 
”سا نهست بركشكن از حكم خان 


بايد تامل بديسى 


لمر 


مكر خان ما در يلم جان ماست| 
حكومت براند بر اصداب دين؟» 
جحن. واصر جد إيان 
بسوز نك صد ملكا در يكا سكين 
بسم كفت از زور و زو ناسرا 
كند يضخه تذ بور هر مرت خام 
بدا تا تكويد 
كنم كشورص جمله زير و زبر!» 


معر آن سرآفراز بيدارمغز 


دكر ناسوا 


سههداو خانى ‏ ملائكاسيير 
بعفكنند2ء ا كمو هند و سغان 
نفستين ز بهرنا كشيم انتقام 
قفا درفت “امعارىى ‏ دهد 
رهانيم از ظالمان اين ديار 


عجب ان كه كوس كهالى زتهم 
كة مرك از زبون زيستن خوشخر است » 
كشاد أز كما لاك دانس زبان 
نبايكد شد از خشم و تنددىى هلا 
زان أودى 
ولى تعبعدان 


كند در خصو بت 


” شما را سياه كراىمايه نهست 
”جو افتد در اقليم أسوده شور 
” محال اسدتاكه در حالت كاوزار 
علىشه جو اين ينك دو كوش كردن 
” سن خوب كنتى درين كاروبار 
”وليكن دلم هردم أز مه سو مت 
“*درسن كار أن كو نشك يار من 
” خووم خون أو كرجه خون من أاسست 
فق ايلع ارين ار بتر كد 
بغت اين و أصحاب خود را بهواند 
به ووز دكر جار قوج كران 
احمدشه كرمكمن 


ملك ا ختهار دين أن شهر زود 


دران فوج 
يعد مرى جالاكا فركندهة نام 
به ينيان روان كرد أن شهسوار 
علىشه خود و همد مان دك 
شبس با سرآان حجملهة ميعان بست 
يس آراه هريكا نمودندك عزم 
به كلبركه قوصم كه بشتافتاد 
بهرن 
بشوريكد 


4 


و 


هر جا سوار كزين 


ميد 


رفوق شما هيج همسايه نيسيت 
ملسم جمع كردد به تاراج مور 
صن كشن تابد زاندكا سوار» 
بعنعا كه ا ى مرن يضتته تبرنى 
جنين أيد از مردم هوشيهار 
درو هر زمان غيرت أتش فروخت 
نباشد مكر خصم خونهوار من 
ملكا كر بود» نزدم آهرمن أسست 
تو كر الواوسكى: . دوين كار شرم 
بد يشان همان قصة دا بازواند 
برا نكيشت أن مرك تدبهر دان 
به سرلشكرىى كشته يكعسر تعون 
برو ثامؤى كشيت با جنك مرد 
كه خوانند امير اميرانص عام 
كه اتباع شان را كشك از حصار 
به قصى | دز بد, بسكته كمر 
كة هريكا درانى ششسب شسايئد دست 
نهانى به هر خاطري» ساز رذم 
همان شلب 
برآامك ز كلبركه يكاسمر شغب 


هبه بر ههوئان نهادند 


سن 


ملكااختيار أن يل هوشاندن 
جو ديدنكد از خاق هر سو هجوم 
ب يام دهلير جا 
بكنتلدء 17> خاق شور يده حال 


كر فتتذد 


”زكر هلد و » و ب شهر شمان 


“شما وا نشايك كه فوفا كلين 
يس آركه به خلقم زا ديوان خان 
وز أن بس سر كص برآ ندا خقند 


دريدند يس بدرةٌ جلند زود 


فريبم | يله | خلق الكيخضخند 
در أفعاد حدق ذْ 2 درم 
فروشسمتا در شهر غوفا و شور 


كروه كه بد سوم ينهان تعون 
كشيهدنك آتباع و اصحاب ورا 
همان شب على شه به دز الدوون 
دوان شسب جو دو كار د سانل نهافت 
عرقت متحود (أ 


دراآان (وذ 


بيه محنود يروانة كان نبود 
بدينى تعبيه بدى و ضبط كرد 
مر أو وا جواين تعبيه رفت راست 


لمتكا 


دكر جيرة د بيو بالك 


احصدشه 
جو در روز زافان به دوثبال بوم 
نمودلك حون را به خاقٍ خدالى 
ازيسن قهل وقال 
معدم اين عم كرمان كان 


به فرماريران ساز هيجا كنيد» 


بعير يد آرام 


نموك لك يروانةٌ با نشضان 
زر بالا رون ذو اندا ختند 
كه در هريي مختاف جلس بود 


زو اذ سقفا در كوجه مى ريضمتاىر 
كشاد نى كرم 


به أمهد زر بلعه أز بهم زور 


_- 


برا خدق رام 
كشيدند كين زأن سى ناسرا 
همان شب وسيده به أهلى كص 
خيز هر افده شفع : براي :ذا 
درامد به أهنك مكر و قسون 
جو شد روز در قصك د تمن شنا فت 
كه أو بود ددر بد فرمان روا 
كه بر قصد أو تعبهه كرك بون 
هشيار مرد] 
از نواحى إقلهم خاست 
كه يكا شب دو سه حصن متحكم كر قفنت 


زه يخخهتدبير و 


4 


شخب 


١9 


عؤزيممت كردىى على شة به قصى سك 

برو يار شد خلق اطراف بوم جو بر خويص ديد از خلائثق هجوم 
به قصد سكعر رانى يكعسر سياه وسيده سر ماهيص تا به ماك 
همان يور لاجين فهروز جلك دكر احلد أن تلعتاثم نهلىف 
دكر هنك يارآان احصمدشه هم به شهر سكير اجمع كردة حشم 
ببس*اى | كتكهر *» رونت حصا ر شده مستعد از يعّْم كرزار 
به يكا سو حوض ودكر سو حصار) جهات | دكر كتكهر أسعوار 
جو فوج على شه ننبودار كرى | شدة هر ينيم مسععد نبرد 
وز أن يس ز كتكهر برون آمدند دهلها جلمى زا هر سو زدنك 
به قلب اندرو احمدقلعتا ‏ ي افشردة بر ساز اهل وفنا 
همان يور لاجين سوم مهسرة ز دروازه 13 حوض بسكه يرك 

همان احيد جند و كلكون ران 

بعرده سوُ مهمنه_ ايسخان 


بااسسسس وو سسسمسة 


2 .#6 6 2 5 7 انيم 
مصاما كردى على شه با حشم سكر و فيروزى يانتى 
وز أن سه على شاة جابك سوار ب قامب اندرون خحود كر فته قراو 
همى واند أهسخهة أن هر سه صفا كه شوريد اهل سكحر هر طرف 


4 كتكهر ( هندى ) 07 '” يرجين محكم از جوب وخارا - 
6--:خ]1 


بجنبيد هر صف كش ودرلك 
على شه جو جابيد خصم ديد 
يسار 


بفرمودك تا "از يمينى و 


همان جيرةه احيدشه شيردل 
يم حمله أورد از ميسرة 
خروشان بينتادك دو قلمب شان 


مى كردى طوفان ز باران تهر 


يكايكا رها شد ز شست تضا 
قلعمًا ازان زخم يتاب شد 
جو بشلكسدت قلمب سداة سكر 


كريزان خزيدند اندر حصار 
ز هر سو سياة علىشة رسيد 
كتكهر كهنه خراأه 
در أىجا علىشاة فهروزملد 


فنهمت بسم كرك و يس بازكشت 


درأفعاده در 


به كوه فرودامد آن سرقراز 
ازآن دوز أن كوه وا خاص و عام 


علىشه جو وروزى د« أنىجا بماند 


9+ 


به ساز درآويز و أهنىف جلك 
يعم فاتحه خوائد و بر حود دمهد 
بجنبك سمه از يله كارزار» 
كه كشتر دمض دور وغا مشتعل 
كه شك طيهرة ذوي سكلر يكسرك 
آبا جند شيراآن و كردن كشان 
يعم تير ناكه دران دار و كهر 


وه يافنت ب 


احمد قلعتا 
سوك كتكهر خود عذان تاب شد 
شد افواج شان جمله زير و زبر 
جه فوج يسين واجه فوج يسار 
يل تاختنى هر كسس دودويد 
سياه 
ب سهاة سكير ويشخلند 
يكم تير يرتاب از أرنجا كذشت 
سياهص هله كشعه بابرى وساز 
نام 


واكك 


بخو | نند ” كو على شا" » 


به هر روز هر سو سهه مىدوانكد 


بازكشتى على شه از سكر و جتر بر أوردى دذ دهارور 
و كتكهر كردن در أن 


يعى روز ييح شتابان ورسهد بعبنتاء “الشياكان سهاه كشيد 


ود 


به بهر آمد آن خان حاتم سهر 
على شه جو در كوش كرد اين سضمن 
رها كرد جون يكا دوا سه مرحله 
قريات أن يركنه جمله تاخت 
وز أىجا فنيست كنان بركؤذشت 
هيمك كان كا نون دلهر 


بزد د 


يعم الجمنى ساحخت از هندمان 
يكم كفضتء ”ان لم2 شبيضون زنهم 
يعى كضتاء “رانهم أز ايدو سياه 
“جو بشكسقه باشيم بدخوامه را 
”برآريم حتر به وسم كيان 
دكر كضمتء ”ازيى كفت وكو بكعذريم 
“ببنلديم ‏ كتكهر 
“يرون دز حووسقن جككر كنهم 


ده 
”جه د هلى » جه د كهن > همه زأ ن ما سمت 


برونى حصار 


“وكر كعبتين قلسب غلطن به جذىف 
”به رجعت لبهنليهم جندان خطر 
علىشة جو أين قصدها كرد كوش 
| ”كه أ سغنانان تحجير] ما 


7 '' هوا خواة ما “' ملاسب أسس - 


وم 


كه فرخلدئروى أست و فهروزفر” 


سوهراند بر قار وزمزن 
بوأوود مسو جا نب المله 


به هردم هلى برى لشكر بساخت 


از آقصاثل كلبركه يكسر كذْشست 
جو در بيشة بيمل فرندة شير 


مشوودت هرى كر د ب مرد مان 


بيشكنيم »» 
كينه خو ا " 


بدين تعبيه لخصم وأ 


يكا يك بغازيم بس 
شود فتسصم و نصرت هواخواة را» 
سراسر بيتجيريم ملكا جهان» 
از [يذكو سوك بكم لشكر كشيم 
دشمنى روسك از يمه كاوزار 
دران جنك اكر خصم رأ بشكذهم 
جهان سربوسر زير فرمان ماست 


جر 


توانى وفسمت در خا نه أز ييمشس در» 
جنين كفت أن صنفدر تيزهوشص 


برونى است ازيى جمله تدبهر ما 


| در فط (.:) يار ورق از آخر بركندة شدة اسك و ازين بيت نا هفس بيك از مهان رفت 


+ ” ثعا تشجير '' مثاسب اسك . 


“كسم كو برأورد ابا شام تيغ 
” بعوشد به جان تا كه جان دو تن ا ست 
”نهنديشد از رفتنى تأبم و سر 
”به يرخاش كوشض كند أن هذان 
“من أنم كه با شاة هندوسخان 
”مرا نهسرت جار بجز كرزار 
”ببلدم درين» كار از جان كمر 
”براوم يكهد جتر كوهرنعار 
”اكر بيت و دولت بود ياورم 
جهان 


”فلان مرد اندر قلان روزكار 


”وكرنه برم ناص اندر 


“شنيد از خسيسم يكم ناسزا 
”يس آركه براورد بر شا تيغ 
”همأخر به را» فنا اك كشت 
جو زد ايى سرآفراز رام جنين 
حرينان به حش تبادند سر 
دكر ووز كين جتر فهروزه جلف 
إشدة ير زر مغربى زان نثار 
عليشه برأورد جتر سييد 
به يهيشص ستادندك اصحاب بار 


* هر دو فد ال الا 


م 


همان به كه ته زنك لي دريغ 


#دزن 


وك د الت ا رو است 
نترسسد و مرك و عذاب و ضرر 
كه يا جان دهدء يا بكيرد جهان 
برآوودةام تهمغ جون سركشان 
نكيرم شسبا و 


كوس و زين جا شوم ييشتر 


روز يكادم قرار 
م 
كلم سكع خسرووى أشكر 
جهان وأ ز دست ستم واخرم 
ويلك هر كه كا رأكهان 
كشت از جهان هيجو مردآن كار 


روان كردش ازكصض سرازتنى جدأ 


جا 


بسى برق رأنده بر افواج ميغ 
ازين رهكعذر هجو مردان كذشت» 
مشيرىم نعردة زيادت برين 
ببسخند ييشصش سراسر كبر 
زر افشاند از هرطرف يدرف 
كف ها من و داهن كوهسار 


نقهبانن بدادند هرسو نويد 


كروص ينين و كروه_ يسار 


| در نك (. ) يارة ورق از آخر بر كلد 8 شدة است و ازين بيت تا هشى بيت أز ميان ر قنع 


اوم 
مقر وال نلكو تلق ٠‏ ا قن كه عالم شد از لق شان مستطاب 
نثمد ا خان خاثان دران ووزكار ملى و يزه عبن | للم ناسداو 
محيد شذدة خان خا تم لقب كه عالى حسب بود و وأالا نسب 
ملكفااحيد أن سركش كرمكين ظفرذان شد از حكعم شاه كزين 
همان اختيارالدين اندر زمان از اشفاق شه كشعه فيروزخان 
لقب شد علاءالدين آى شاك را كه يكعرفت بر تضت جمشيد جا 
سيه و[ سراسر ز احسان تواخت ‏ سؤزاواو هر مرك بركه بساحت 
سوك قلع بدم فرمان روا قرسعاى احيدشه ليو را 
دكر ووز از آنجا خرامهد تفنت ١‏ سيه راند و دو سمت دهارور وفمت 
به دهاروو يكا كتكهرى ساز كرى ‏ عتجبب حكعمت انكيخت أن يضته مرد 
بة يكا سو كو ووبه يكا سوى فار به يكا سوس حوض و دكر سو حصار 
به كتكهر همىبود در انتظار > كه جوى لشعر آيى يلم كارزار 
همان جا دهد جنك جون سر كشان 


تعابيد سر از ييه لشعركشان 


رسيدى خبر بركشتى على شه به سلطاى متحمى 
ابى تغلق شاة و نوسستاىى آفواج أذ شهر ىهلى 
حر سها ؟ لله تعنا لول 
جو اين قصه در حضررت شه رسيد ز دهلى دو سه قوي بهرون كشيك 
به فرمانى شه آن نوا نهنكا هم أن متغلصالملكا فيروزجلنىف 
همان نيكاي با سهاه كران دكر هلد كردان و سرلشعران 


دكر 
تمو تخطى أن مرت فرزانهفر 
اين جملهة سرلشعران 
كشور ديوكهير 
”كة”اى خان هلين است فرمان شاه 
7 درآنى لشعر الى خانى كشوركشا 


”*بضوائى از اطراف سرلشعران 


حجند غاورت كم خير لاا سم 


در 


امم 


كه جون شير ريزلك خون بشر 


برائلد ‏ با فوجهاك كران 
بكو يند ‏ با خا ني ووشين ضمهر 


كنى سر الح كان أزاد» وا 
ملك عالم راد و 9و ديك سراق 2» 


درون اق أ نهم ب لشكمر ى 


جو بر خان اعظم به فرمانى شاك 


و سيد ند هر سو سران ينضنييا ا 


عزييت كؤدن قلغ خا از إذايو كير ين تصن على شه 
جامت دهاروواو بدوابر عريق بازيدى 


« بجنبيد از دولتاباد خان 


* به بور أمد أن خان يرهيزةر 
#ايكم دادكواه خروشان ورسيد 
وكة “يك قوي بركشته لي كفت وكر 
«وعايات أن يركنه شد اسير 
«#يكايكا به تمنور سر بركشيد 
© جو خانٍ سرآفراز از دادكواة 


وه 


*«ز كيهتى تملور يكسم كشت 





* در لط (11) أي هشت بيت موجود ليست . 


سر اخترش سود بر أسيان 
همى كرد ساز از يمْمْا كاوزاو 
فغان بر ايوانى خان بركشيد 
0 كت دهاروو أمى قرو 


به خامهنه زرا مرد رأ در كشيد» 
شذديد أيين سفن » راند زأاى جا سيا 


دوم 25١‏ ذو سمرت دهاووو كشت 


١‏ هر '” مثا سب مى ماين 


© دكر لشكر نموداو كرد 
»#همان خان تتلغ به قلمب سيا 


د و21 


آلب خان سرلشكر و دزكشام 
يهشصسص ستاد 
صفا سصيمنهة 


همان سردواتدار 
ملكناغا لو “انار 
همه بسته يرجم به دعوال جحنف 
نوا و سر أ يداران حسن 
فيان يو بغرا كران سوم يعن 
وز أن سو على شاط يضتهتبرد 


يا نصد سواو 


بفرمودى آركه كه 


“برابر برد حنكه 
” تهارد يرون زأآن كممن؟5ة سم 
”هو آيى به تصفيض جثر كيان 
” خروشان سر از فار كيرد يرون 
”نبايد فرامص كلد اين نشان 
يسس أى كاه 5 كرد جتر سهيد 
به بعهانة كردص آىكه به يال 
بفرمودى عبد | لله أن كار جود 
” بعبيرد ابه قلمب كيا نى قراو 


ده 
محمدشه اندو صفا دسيث وأاست 


0 


* درقطة (11)آبى دو بيس موجود نهسس . 
| كيان مى شود كة درين مراع سهو كتابت واقع شدة أست . 


بزد كوس و أهلكا ييكار كرن 
سر ما هيسصسشس بركُذ شعه ماك 
سيه (ا 57 شد أن كين كراى 
صفا فتاى 


طٍُ 


شيخ بابو مهانه 
يهروجى ‏ برو جملة ‏ سريبرهله 
نترسيدة أز تهغ و رمم و خدنكف 
كر فته به دست جببا خان وطن 
كه در جنكا داثم سههروى بون 


سرم رأ يه هر سوى بر وا5 كرن 


كزند فوح از لشعر جحلد 5 شق 
كمينى كنك در يكىا ورف فار 
همينى جانسب جغقر دارد نظر 


شود يكادو باو أشكار و نهان 
بريزد أز افواج بدخواه خون 
نهد دل برسسن كار و كوشك به جان» 
بوآاوود جون 5 ووز شيك 
كرو به كردش خصومتكرا 
كه هركز درين كلاو واضى نبوى 
ابا فوج از سركشان ديار» 


- افشرد» ازأى كردبادى بكار ست 








هنان.. ١‏ احكها والدين. “11 مسد 
خود أن شرزة با هنك جنده سوار 
كه هرسو كه افواج شور أورد 
بتضخانها برجها كرد 
به هر برج بنشاند تاوك زئان 


به ساز 
يعم فوج بنشائد بر حوض أب 
عجب تعبيه كرد أن سرفراز 
ولين جو كمبونى عون خدا ل 
كس رأ كه حق كمرساند به كام 
فرض حون دو سو لشكر أراستند 
»به هر جا كه كوكال | سربلك خويصس 
دران حال خان ملائكاسير 
“يجنبد سوثُم كتكهر بدسكال 
به أهسععمى جمله افوايج خان 
نوا وخص [نعيضت از ميسره 
بران جخر باريد بارانى تهر 
به يكا سونُ حوض أن سرأ بدا« 
على شه جو ديد5 كه هر سو سهاك 


همان حجخر و كفت أن هو شملك 


0 


به جنيصسش درأورد كاو و بره 
ذا به دوأويزز دو انتظار 
خروشان دران سو زور أوود 
همه جون بروج فلكا سرفراز 
كمين كرد 5 كمند ‏ فكتان 
دوو سر شدة نتهوث ؟ مهاب 
ببسته سهه را وه تركاتاز 
ظفر شك ز فوج+صس هزيمت نساالم 
رود» هرجه او يضته ا نعيهضت» خام 
هزبران حريف از دو سو وا ستلمد 
كلوئل فرس بسته در فتنه بيس 
سيه و| بفرموى تا “سربهةسر 


سهاة عدو 


را كنك يايمال”” 


به بتضانة جتر زد يكسرة 
همى ر فمت حون درآان دار وكهر 
كرفقه ‏ هما اول كرذادر 


درامكد به قصدس دران حرب كاه 


به ميعاى كردن نشيلب و بللكد 


' كيان مى شود كة از بيبش وو يس اين بيت بين جأد رثقة است را هم دري بيت سهو كنا ببى 


واقع شدة ‏ 


. كوكال ح- حشرةٌ كلا آن را سركي كردانى و جعل نيز كويلك‎ ١ 


'” كولقئا كم '' ملاسب مى كمايى . 


شليدم كه يووقلق هم ز فار 


أز 


زا 
علىرشهة جو سسكتى اصحاب ديد 
موافق سرو ينجه سوار 


يعم حماله أورد بر» قللمب خويصس 


بود 


صف وت لا ر1| بركرقت 
لشكعر تمام 


على شه خروشان به فوج رسيد 


بجنبيد ازان حكملء 
دو سه بار بر فرق فو براند 
كه سويص نهارسست كردن نظر 
جو اخفانان والحودش ز يولاد بون 
يس آن كك بكفقص كه ”1 سست مركن 
فقادسسلتا قو دوان كرزار 
جو أن خانٍ فرع قم و كاميهاب 
سبه ديد آبتر شدهة صفابهصفا 
علىشه جو جلبيدنى خان بديد 
يعي جنكف تيره دو آنجا كشت 


همان اخخيارالدين از ميسرة 


وم 


همى وقنت هرسو بس جوم كحون 


3 


" از" مى بايى . 


به يارى أو هيم كس كمرسين 
جنان خورد هيبت كه شد در فرار 
بيامد سول قلب و خنجر كشيد 
به بي هيه خود شد أن شهسوار 
كه يامال شد هركه افتاى ييضص 


سية جملهة زان جهركى سر كرفت 


مقدم 


شد يستركا يكادو كآأم 
همان تيغ كز قللب خود بركشيد 
شنيدم كه قفوي جنان طيرة ماند 
همى ورد زخس فرو كردة سر 
سرص با تن از تيغ أزاك بون 


حه 


ىو 


زهره كه با ما شوى همنبرد!»” 
يهاده شد از يمص او در قرار 
هدايون لقب بدء مباركا خطاب 
بؤد كوس و دوا قلسب شد يف طرف 
عنانى تعاوو همان جا كشيد 
دو سه ياس أن جلف قائم بشت 
بهاورد 


بس قلبها ل سسعو 5 


هرسو هلمى مرك مردم قؤزون 


0# 


| كيان مى شود كل بيتس جند از بيبش و يس اين بيت رتتكا أسص و در بيت ذيل هم سيو 


كنا ببى واقمع شن #8 


4 


| “از' مفاسب مى ثيايد ‏ 
7 





6 قاثم شد أن جنكف تا نهم روز 
بغرمود خان يكسرة 
به يك ياس ديكير سيه كرد جنك 


وو 


نوا 


طلب كود ياداث هيد سيت وأا 
بزد بر صفا بوربغراثم سست 
ازان حمله بشكست أن سست يا 
على شه جو ر5 اندز مهان 


شنهدم به دست على شاللا راد 


يافمت 
تا ير جسمصص بشكننلد 
على شه جو زان جايكه بركذشت 
خرو شان هرسو سياك 


- 5 و 
كرفكقد أن جتر و أن دورباش 


بغرمود 


درآامد ْ 


0 افتانى5 در اوزاأو 


سياه بسن 


سوك غربا شى شام فيتى فروز 
سوثٌ مهملة أيك أز مهسرةء» 
جو كار علىشه در أمد به تدلئكف 
برون آمد اذ جا نب واسك*ا 
جو سدكم كران در سبو دوست 
صفصش راست و جمي شد هزيمت نما 


ببرئكد لهزهء ابه و[» افكلنن 


.2ه 
زا فا سمت سيه كتكهرص فتسصم كشت 
درأفتان كتكهر كيله حخواأه 


اسهر آمد عبدالله خيل تاش 


در 


يريشان شده جمله خيل و تبار 
زلكه امد أسيهر 


هه وشت بلكاه شك د سككير 


شكسك افتاننى مو على شه رأ به دهاووو 
و محصر شدنى أو در حصار بدى 


على شاة با جند جندة سوار 
شعسته ازان لشكر كينة خواك 
كريزان نهادندك در 
همان خان قتلغ جو فهروز كشت 


بن سم 


دك اختها را لدس أن مرد كار 
سراسر تلفا كردىه خيل و سيراك 
كشيدند درا رةه قراوان خطر 
مه رايتص عالمافروز كشت 


دو سه ووز لشععر دوآأن يرن كان 
همان جا عبد الله نامداو 
يعس «كريس' 
دكر ووز لشكعر سوك بدر رفنت 


يس از هفتة لشعر أىجا وسيد 


نامدار 


همان روز يهرامن أن حصار 
همى وفمت خون به هر صبم و شام 
بس منجنيق أز 
همان مانن ثابت كشاد 
كرو هم 
بباريد هر روز 


درون و كرون 
بسسل) يوخطا مى زدند 
بارا تير 
ثبارم ببسخند]| أآاز هر طرف 
سواورى دويست روز أز فوج دهار 
إ بععردند غارت زايكا سو سهاه 


دران برج جنى ازسصر تا به شام 


09 


بماند و شك أاسودة اهل سيا١‏ 


به قصك على شه خرا ميد قت 


علىشهةه سر أاز حصن كمتركشيك 


به زير حصار از تى خاص و عام 
سرسم سود بر كليد تيلكون 
كمربسته هر شام و هر بامدان 
بكوئى ‏ سر مو رأ مىزدند 
برآمد به هر شسب زاهر سو نهر 
شك أر تير هر كذكره جون هدف 
بعكشتنزى و ورفتنلد كرد حصا ر 
على شاه يل رأ شده نيك خواه 
همى رفت خونم به بيكاه و كاه 
و فتم أن حصن دريافتلن 


به تلوبتا همىكرى لشكر تسام 


حصارى ذ دزبلكد أمد به جان 


سياه شده جير ةدا ل هر زمان 


0ن 7 
١‏ بيش ازيسى ببع اتا ببن مفقود أست كلا مضيوئش بد ين كوثكط بود5 باشى : 


' ازان يس هبان خان تتلغ خما ب 
| ” بجوستئنى ساباطل ' مناسب مى قياين . 


بن فوج على شلا جو شد تنم ياب " . 


ب كيان مى شون كلا يبقم جند بعد أزيى يبت رقتك أسف . 


امان خواستى على شاك از قتلغ خان و فتم شدى 
حصاو بدو 


همى دادى جذى على شاه يل 
بيخشود بر حال درمائدكن 
امان خواست از خانى يرههزكر 
تكويتة. «انككرا و الددين: " امن قر 
دكر روز هم اول با مد ان 
يكم تمغم بر كردن حول ببست 
به وسعنى عاجزان حصار 
يرون آمد و كرد يابوس كان 
درآمد سهه در دز از هر طرف 
حصاوى از اسباب دست بشست 
جو حجان لمع بو دونز كار كار 
يعد هفعة كرد 
علئىشاهةه را با تسامى تبار 


آانجا مقام 


دز خويس جو ديد اندر خلل 
قدا كرد از بهر شان حانومان 
بدادش امان خان والاتبار 
بسسم كفت بهر امان كفت وكو 
على شه در حصن را بركشان 
همة نام و ناموس شاهى شكست 
جنين عجز بر خريصس كرد اختيار 
به صد عجو كفتء ” الامان» الامان !» 
درونى برو رد همه صفابهصقا 
سياه به غارت كبر بست حست 
تتتو .لماو مىكفضتا بر كردكار 
جو فارغ شى از آندة خاص و عام 


فرسخخاد در حضرتا شبريار 


خود از بدر دو دولتاباك رفت 


به صن فرحت و خاطر شاد رفت 


قاختى خاى أعظم الي خانى ابى قتلغ خانى 
ك١‏ جا نى كوه ' و مالس دادنى مفسدان نو باو 


م هه 


مهم علىشاة جون دركذشست 


به آقطام خود هركس بازكشت 


البخانى يل را بقرمود خان 


دهثد هندوان را يعمه كوشمال 
همه كشورضش (| كلك ي سير 


همه مفسدان را دهد كوش يدم 
ووآن كشت جو خان فهروز جنىف 
أبوبعر و عبد | لله راد هم 
جو بهرام افغاى و قلغغضى مغل 
سوه رانك كان با سرانى سهاه 
بماليد بسيار هامونى و دشت 
جو لشكر به اقصائل كش وو وسهد 
فرستاى هريكا وسوك به خان 
وزان يس سراسر بدادنكد مال 
يس از جنك مه خانى روشن ضمير 
بهاورد هال آز 
به سال دكر نيز لشكر كشيد 
همه ساكنانى دز و 


> 


كو هسار 


0+١ 


كه تازد سوم جا ند كر ه با سرآان 

سغاند ز هر صاحصب زور مال 

بتابدك سر أاز دادن سا» و باج 

به خاكف أردهش هم به شسشهر سر 
م 

به سي كردن فلهمت بسمعم 

برو نامصزى با سيه شك هشلك 


شده هريعم نامزنى با حشهم 
يس هريكا نلهيزةٌ با دهل 


برامك جو از عزم او يكادو ماك 
ز سرحد آنعوله! يكعسر كشت 
خير مقسدان (| سرأسر وسيد 
خد متيها ثى 
جز از جا كه شى كشورش يايبال 


سيه رانك در جانب ديوكير 


ابا قهمست كران 


بع صد خرمى كرد يابوس كان 
خروشان همان سو سر بركشيد 


خراج بدادند بر رورسم ياد 


وسيدى فوماى سلطان بر قتلغ خاى 
براك وواى كودن خلق ديوكير در دهلى 


جاو زلالن داسلاان وروزذأر» كذ شت 


2 سا باج وخراج. 


| ' آنكولت ' را اكفون ' آكولت “ ريك واو مسجهول) مى خرائئى . 


خزان درآمدء بهاوى كذاشات 





شنهدم كه هون باز كشت أن سياه 
يس از ذكر يزدان و ييغمبرش 
به فرمانى أن شاه آفاقكهر 
كه ” الى در جهان كهرى أستاد من 
“كه هر كو هواخواة حُسرو يون 
“كسم كر درين كار غفلت كلك 
“يعم بندةٌ هسلنتا سرتهيز نام 
“فر ساتك عاليفن. فبويار 


كديس وا كه يابكد دران بوم و ب 


دران 


“سرض رأ ببركى به فرمانى ماه 
“”ببايد كه أن خانى يرهيزىر 
< كزنىن قسمكلى دو ذو سه قافله»ه 


”الب خان يل را به رائل درست 
ديم قافله هم به دئتبال 

“يس از شص مهس ذان بهره شرف 
“سوم قافله خلق از خاص و عام 


“يبايد كه أن خان يرهيزكر 


!»م 


ألاغم بياوودفه قرمانى ‏ شاه 


سو خان قتلغ نبشته دبهر 
منافي بده درو ديار و دمنى 
ببايد كر إيدر به دهلى 

همه خانومان در خطر افعملد 


ىه مرغان زيرك درآاود به دأم 
كز آن شهر و كشور برآرد دمار 
همه خان ومانئنشس كنكد يسير 
برآويزد أآىكه به 
كند خالى أن شهر و بوم و ديار 
به مفلس 
آبا خيل 


برانكد برين سو ليكفت وكو 


ديوان شاه 


دهد زاك با رالحلء» 


بهايد ابا خاص و عام اين طرف 
برانك برين سوس با خاص و عام| 


ذكر عز يميمت كردن الميخان جانب دهلى 
ا ا د 9 


ٍ مو خان جدلة مفسونق ليان كتوق 





"بير مفاسي مض لاي 


-- حم ليا 


5 خان تام ٠"‏ مناسب 1. أشسف ‏ 


“اوج 
الب خانٍ يل را سوم شهريار ‏ روان كرك با جمله خيل و تبار 
همى بود خود ملتظر هنداك ‏ كه أيد دكر باره فرماى شاك 
جو زين ماجرا يى دو ساك ه كشت البخان به يابوس شه خاص كشت 
ملك عالم آمك به فرمان شاه 2 كه خان را برادر بد آن نيكاخواة 
سيه أز بهروج أن سيببد كشيد | سوك دولتاباد يعسر رسيد 
به خان داد فرمان شام جهان سراسر جو فرمان شه خواند خان 
بعشات اخكر سعد از ديوكير ‏ شد أن خان قتلغ عزيستيذير 
بع كريه شده جمله شهر و ديار هم از فرقت خانى يرههزكر 
برآمد لفهرى ز ديواو و دوا سعادت ربودند أزين بوم و بر 
فرض خان هو در حضرت شه برانك به كمه ملكاعالم يل ببانن 
هنى كرد كار 6 فرمان شاة همى كرد كو شضص به كار سياة 
همى كرد هر مرد و! امتدان سزاوار هريكا هبى داد تان 
از آن امتحان لشكر ديوكير 


شن 5 واست جون نهر در كار تمر 


بوكشتى قاضى جلال و مباركا جور ينبال 
در زمينى برود» از بيدادى 
ازين ماجرا جون برآمد دو سال ديار و دمن را دكر كشت حال 
يم فعله در سمت كجران زان به هر كشورس باز شور فتتاى 


كرولله ز بهد اد. خسرو بكشت نفهر أز نهم طاق كردوى كشت 


السام ع ال تس سي مس ل حسمي سي مسج جد جاتو يده وش سسا سمح ةي سي جد سس سه بصلا بسي سيت سمي يسيب سيبس 70 


"ا ماص ' مى يايد - 
درنسطت (.) جا " جوز سال و جام ' جور تبهال' آمدة اسس . 


همان جورونبال قاضى جلال 


شك 5 


0 


هريح دو بزودة مقوم 


بسمنئى ٠و٠و3‏ وأ مى كشد د كناةه 


دول سؤر 


به يكا ووز هرجار يكاجا شدند 


يكن ذى >» 


دءد| 


سن آدمى خوا ره مرك 
””جها ل ١‏ بيدا د أو كشك_تهءشد 
”به هرجا كه بودسيت مرى كزين 
”بتجست آن كه از حعم او تاقت سر 
“جو داريم در ك ييهكار دسسرت 
“اكر بهحتا دولت دهد در وفا 
”وكر شود دكركونه كردد ‏ سهور 
”به سسكى كرد يم بار ري هلاك 
جو اين راى زد هريمء ناكرفت 
دكر روز كين جرع نايايدار 
بعردند يس عهدها مستقيم 
كشيدند شمشيهر هرجار مرد 


عوانان كه بر قصد شان أمدند 


“.م 


جلا ل ابنى 'الا يل ناهمال 
41 ثامصس ببرد سسمت در كاوزاو 


به فرمان كسرو درأن يوم و بسر 


0 كاد 
يعم راك در كار فغوفا زونك 
اهل نبرد 


ز تربعتا زهمهن يشته بر يشته شد 


و وه 
كش_اند ‏ ذا جلاد 


برأورده سر در ديار دكر 
به دشمن نمايهم يك بار ٠د‏ ست 
رهانيم ازا ظلم إقليم (أ 


نبهنك به ما جرح از جشم مهر 
سر از تيغ جلاد نفتد به خاكا» 
به هر جار دل يكا سضن جا كرفت 


بزد تهغم بر تيغم هر كوهسار 


كر فكتزد شان راء مهاد ند بلك 
نشاندىند شان وا به عين كزنك 


مده © ري 087 


6> 


بكاي زد لشكر* زود" بر لشكو مقبل 
9 شكسي وفنى مقبل 


جو مقبل ازيى حال ألا« كشت 


سهة 


به سركهي | 
يى 


شان 
لشعركهم سازكرد 

2 بركشععان د لهر 
اقواي مقبل جنان تاخعدد 
جو افواج مقبل از ايشان شكعست 
همان مقبل أز بيس شان تافته 
شاهدم كه در حصن يل خزيد 
همان جار 


واند بر قصد يدكار 


2 


فرزانه كردن فراز 
دران هر مرف ه اخى نام بود 


شلهد م طغى شحنة بار اه 
همان روز ب؟_ بندهالم كران 
مو أو أ سر ينعجممى ساختزد 


طغى روز 0 از أيشان بتافت 
مقبل ناقبول 


لهو سامت 0 


مباركا دكر روز از أنجا ا 


مردو تسم ٠"‏ لشكر : 005 
8- 


كه قوصم ز بيدادى شاءا كشت 
طلب كرد از هر طرف سركشان 
همه ساز ييكار آغقاز كرد 


براندند هريكا خروشان جو شير 
كة أعلام أو سرنتعون ساختند 
بس وخت شان را بهنتاكد دست 
به حيله لخلاصى به جان يافته 
كرفت كزيرم نديد 
كداز 


بجؤ دز 


0 8 
به كهنبايت امد يس از تر 


مر أن سركشان رأ اطاعت تموت 
جلا بوى آنجا به فرمانى شاك 


بينفكدا د 


.2 3ن سيت برك شععان 


عوض داده او را قبا و كلاد 


سرض وأ به كردون برآفراختزى 
٠‏ كهثبايت أىكه به بتكن شدافت 
كه بودست فلاصم عليفا و فضول 
به قصد أساول فا هر قرا خت 


صطف :)سرعم " 


سمس ييا ١‏ اسمن لخسعيي يي 


| نم ( ).1 


شد أن حصن فتم از يس بيست ووز 
تواحى أن حصن را ضبط كرد 


يس أركه مباركا يل كيلهتوز 


برآوره از مرد بيكانه كرد 


جوزين ماجرا يكادو ماه كذشت 


يك تعبيه ديكير 


مصامف كردن عؤيز خمار با لشكر بزود5 


عزيزى كه اصلصس ز مار بود 


بجنبيد با لشكرر مالوة 


ازان سوس مقبل» أزين سو عزيز 


نهادند روزي دكر سر به راك 
همان جار يل اين حكايت شنيد 
نهاد ند هرجار دل در نبرد 
بعردند | هرهار ‏ لشكركهب 


دكر روز كين كلبن فتله دوست 
دو لشيمر به صدرائ يعجا شدند 
شليدم كه در فوم أن هرجهار 
به سوثى دكر شصس هزارل دلهر 
خود آن جيرة خمار در قلب ماند 


عوان كرجه باشد صهجسبا و درشت 


جو بكلا شت ازآن ماجرا يكادو ماك 
به فرماى شه مقطم دهار بود 
كشور مالوة 
زاهر جانبس اهل اطرافف لهز 


همه ساخته بهبر هيجا شد ند 


ابا/ فوج از 


جو در حد تبلاود آمد سهاة 
يله جنك هريكا سياه كشيد 
كه دو ذات حون هريكى بود مرنى 
به ترتيمب بودلنكد روزم دلل 
كل سرج رأ كرد بيهرون ز يوست 
م أمنىف ييكار و هيجا شدنكد 
ل ا ا ل 
خروشان جو در حالت خشم شير 
كه بسهار مظلوم را خون فشائكد 


بجز بسخه ر| كمتواندبعشست 


نن ا نك ييشة 
طغى شد مقدم به فوج عمزيز 
شد " فوج متبل سول د سيت وأاست 
أن جار د لهر 


يراكند5 وأو 


عوان ؟رزار 


دكر سوم 3 


سكخان نلك | هوسو 
فرض جون د وجانب درآن دشت كهن 
»«طغى ديد ير كلك 5 افوا خصم 
يعه فوج ناموس شان بركرفت 
كروه دو سه هم به يامال شان 
غرض جون طغى اندوان دا شت كين 
خما رك <يواالنفتون 


بزد كوس و لصرقه مركلب جهاند 


همان جيرة 


سراسر صفا قلسمب بشكستةه ديد 
شلنهدم وزمان دران جا سقاد 
حريفان جو ديدند اين هيركى 
سران روس برتافتئدك آز نبرد 
جب و واست كشتلد ازان يهلمال 
جلال ابن جهلول يل 
كريزان جو كشقنك أزان دشت كين 
عمن أن قيل و قال 
به يف ينيةزارى. نهان بود 


لالا و 


شنيدم كه در 


/ا»ج 


سى عربك: كرجه دانك شار 
كا لو سيف مد اوكا كاتدهر 
خروش دهل از جب و راست حخاست 
يل جنك هري خروشان جو شير 
رها كردة 


رورسم يمهنى و يسار 


كرفقتند شهران صفدر زمين 
كمر بست هريكا به تارايم خصم 
جو خامان يلم فوج ديكر كرفت 
خروشان همىوفت د نبال شان 
يعم دستبردى تلود اين جنلوين 
كه بودسات بازاريم ناقبول 
سول قلمب دشمن يكايكا براند 
صفا خود به كيله كمربسته ديد 
سواران حون رأ هلمى كرد ياد 
كه دشيمسن موق أز سر خيركى 
يبس هريعى ماند معدود مرد 
به يكا سو مباركء دكر سو جلال 
جو د يد ند افواج خود در خلل 
يعم در يسار يله در 
ابا جارده يار 


د عسرة 


قاضى جلال 
0 ينيه أز م جان رم 


007 ات ال اا الال م ال ا ا ا 0000 


. كيان مى شود كه بيتس جنك از بهش و هس أبن يه رثن سمت‎ ١ 


هم آخر جو ديد أن يل نامداو 
يراكندكه«مشى جمله فوج عزيز 
ابا جارده يل جلال كزين 
خروشان برون آمكى از يليهزار 
سوار» عؤيؤ الدوان يهن دشت 


يس آركه رسيد الدوان مرغرزاو 


ز ديكر طرف جهلول صفاشكن 
جلا لابن لالا ‏ زا سوش_ دكر 
به يكابار هرجار كردن فراز 


همآخر جو شارك خامكار 
عنان را بييوهد و بلسود يشمت 


عند 


سوين: كلق “بون خا اند علد 
شد أن 500 زندة أسهر 
جو خمار شان زذدة أمد به ىرست 
به مقبل براندند يكاباوكى 


جو مقبل سرى در هزيمت نهاد 


يان در غلطهجم.ت نهان نك ني سنك 


كر فتتلك أ سباب بلك تمام 
همان 25١‏ كشخند خمار وا 
جو أن روز با خرمى بركذشيت 


د كر دوذ كرد أن لشكر سكين 





؛ درهردو سطع اسواران ' 


0> 


ىه د فوج د شمن تتىف شد سوأو 
0 
كه بودسنت غدار و خولريز نهز 


كمر بسشتا بر قصكى بدكواة دين 


بزد بر صفا شمن “ابكار 
ز بيش جلالٍ كزين ينبه كشت 
مباركا ابا جنك جندة سوار 
عهان كشت جو قارن درزمزن 
خروشان درامده ابا كرو قر 
بعرد لك ب عضر دون تركتاز 
نياورد ‏ تاي دوان كارزاو 
رسيدند ازا يس يلاى درئست 
وزانى حربكه ييشخر تاختلل 


از اصحاب فوحص برآامن ننير 
خروشيد هريف جو يهلان مستت 
أواركى 
به افواج ظالم شكعسحل فتعانى 


دران قويم همزاد 
جه به زين غلهمستث كه ن شمن شكعست | 
بس مرغ زر شان درامد به دام 
دكر| جنك بدكواة فنأ وا 
ازان تاختن هرجه شان جمبع كشت 
به يكنا حييةٌ ساختند انجينى 


09 

فلهست نهادنك در جار جا كرفتلد هريكا يك حصه رأ 
جو كشعند فارغ ازان كاروبار 
بر ايشان بس خلق كشتنن يار 


م. 
م 9 





عؤيممت كودى لشكر برو د5 در كهنبا يمت 
و محضر شدنى كهنبا يمت 


دكر ووؤ واندلكد از انجا سياه 
به كهنبايت اندر يس أز جند روز 
مكر خلق أن شهر از ايشان بشت 
كمان برن هركس كه از دشت كون 
به كهنبايت اندر به وسم قراو 
ازان روك كوس تمرن زاك نك 
برون خهمه زد فوج بركشككان 
كروص كز 


كن ووو تحوارايية 5 اسان شحهر 


ايشان يريشان فتتانى 


م نه 


_» أهنف ييكار و ساز نبرن 
كشيد: بسما خلق صلبها جو مور 
به يكا حمله كردند يامال شان 
همه خلق در خانها درخزيد 
سر كوجة بكعرفئتا هر جا دلدر 


شقيدم دران شهر سر تا به سر 


كذث_تنزى ازاآن فرع آورداه 


بساط اطاعتكربى درتوشت 
شكستند از سر كشا ن كزين 
شكستة وسيدند از كررار 
به هر ذانه خ<31ق حصارى شدند 
به هردم فزون مىشت اأقوايم شان 
به هر روز سير سوك شان مى نهاد 
٠ 0‏ 1 براورد مسشير قهر 
برون زد زهر خانه هر جا كه مرد 
هزبران جو ديدنلك غوفا و شور 
كرفتنند تا شهر دثيبال شان 
به هر جا غرى سر به ايوان كشيد 
افشرد: در بيشةٌ حود جو شير 


بةء هر 


ان بود حصل دكر 


خانهاث 


دوسه روز ازين قصه جون بركذْ شت 


همه | شهر در بلند 
به كونلبايت إندور شباشب لخحزين 
دراى شهر قوص كله از كارزار 
طغى جون درآأمد قوىدل شدند 
كمر بسخه هريكا به قرمان أو 
همه شهر از ذات أو زوو يافت 
دل شهريان جو كه شد برقرار 
ره دشمنان وا برآنياشخند 
كروه به صحراء كروه به شهر 
نه مر شهريان رأ هلان بد توان 
نه صحرائيان را جذان بود يعت 


سمب 5 5 باهم د راو يختند 


برين جملء» جون وفنت 


شك 


دكركونه 


6(>+ 


كرد شس 


حصارى شد از بيم شور و كزند 
درأمد طغى يكا شب از رام دشست 
ممه شيريان را به نصرت وسيك 
نهار 


هوا خواةٍ ا مرد مقبل شد ند 


شك أز مرد تا زن تنا خوانٍ أو 
. فرمان أو هويم كس سر نقافت 
كمر بسات هريكا يه كارزار 


وأا نه داشتاد 


همه شس 0 حود 
براورد"ة هر روز و شسب تمغٍ قير 
كه والنك از ددر صفا د شمذان 


يرند شهر أر دراويز ست 


م 


به شام و سححر كون هم ريظتند 
ماه سه جار 


ووزكار 


فو 
2 لسلست هي ست 


جنبيون سلطاى محيى أز دىهلى جانب كجرات 


جو از شور كجرات و قتل عمزيز 
همآخر ز خود كرده درمان نديد 


شسبر ياو 


5 
2 


شنهد م دران وت 


شلنيد أن خديو فلاسف تمهز 
درونصس شد از حزن زير و زسر 
كزيرى بجر قصدٍ ايشان نك يد 


مكار مانكدةبودسست إلذدكا سواو 


جه اهل ديار و يه اهل حشم 
فرض شاة <ونريز بهدادكر 
ز دهلى سيه سمت كتجرات رانك 
همى رانك لشعر به أهسعكى 
بجز نيمفرسنلكا كوج نكرن 
شب و ووز دور خاطر أن حيله ساز 
بلك جون جهان زرق و تزوير هسست 
شه وراند از تعت كاه 


شلهدم جو 


از اسهانى بيجان و بهدل سوار 


همه عاجؤ أز ظلمٍ شا و 
كروص يفرسودة بلي نان و اب 
كروسه دكىر حشر يان ديا, 


به صد عجر و زأرى همى | مك نك 


أ 


جو در 
جو ناموسيان كرد لشك_عركهس 
سهاه ير از خجيله و باركاه 


و 


نمانك از ستوران بجز شاع و سم 





20-0 اج جحي سه سمج جعت لوصوو بي مس ممم ل ل 


عي ته بده 5 
* نسط (1:) اهل تجيل  '‏ 


ةها١ا‎ 


هم أ( ظلم أو كشتهبون ند كم 
جو بشنيدى ازا شور و غوفا خبر 
هر منزك هفتة مىبماند 
جو شيران جناش در خستمى 


ز سستى ههلمى كرد عطفا از تيرد 


به 


به تدبير و تابيس بودد م به رأز 
جزاززرق و تزوير نايد به دسسمت 
به درماندكى نهم مون سياة 
به لشعركيص بد هزارى جهار 
شكس_خمه وكاب و 
شهص كرد ”اهل تمل »* خطاب 
همان فتلهٌ 


اسهر ووزكاد 


همى كشت شان كر نمى أمدنكد 
ديده خونابهةريز 


به هر كام أز 


نزد اله كس ازان خسعلان 
هى راند خون جو دم مىزدنك 
بع ويرانةٌ شه مقاصم كزيد 
همى كرد تلبيس > جون (وبهسه 


ده 8 
درو توتها فله و اب و كاه 


بخوردند اسيان همه يال و دم 


ا ا لم017 





زم 
زوم حوى القن ٠ن‏ نفل قنالة ف بو بش اعرد القت جل لان 
در أىجا جو لشكر دو ماض بماند 
شه اعظمملف را به بهروج رانك 


٠‏ 57 م ل ل م 


در خصن فوود 6 


بفرموى آن شائة حيلهكراى كه ”زود أن خراسائى سست يام 
"رود در بروج و برد صد سوار > رود جون دران حصنء كيرد قرار 
”قمر كو غلام ملكاعالم اسنت | درآن حصن با لشكر سالم است 
”دكر هركه از لشعر ديوكير دران حصن باشد سعونت يذير 
“به تدبهر شان دارد اها نكا فرود أورد جمله در دز سها" 
”اكر قفوي بافى رسك ناكهان ‏ با حزم باشد جو كار آكهان 
”تهارد سيه را يرون از حصار بباشد بيه حصن اندرون هوشهار 
”يرون حصار آر رود جوك خون ) سوارت ز دز كمكذارد برون” 
فرض جو لخراسانى سحيام .روان شه يمان ترمان روات 
يس أز جلك روز به 5 رسهد | ز فرمانى خسرو كزير نديد 
قمر وأا وسانهد قرمانٍ شاه ذو اوزاف دم دز تمامى سياه 
تعين كرد هر صندررى ر| اللك ابه هر برج شد نامزد هر نهلىف 

همى بود هريكىف به أوطانى خويش 

كس دم نمىزى به فرمان خويش 


عسوو حم سم ف ذخ امس للا 


لي 


زه 


وسيدنى لشكر بؤودة در هروج و شكستى أ يشان 


جو بشاأيد اواج بر كشتمان 


وها كرد» كهلبايت آركه شتاب 
خروشان به حصن بهروي أمدند 


و3513 كووانق<-. از هسرطوت 


هبه سا خته أز براته وغا 
كه ك أيد از حصن لشعير يرون 
شنيدم كه بركشتكان تا سه روز 
به هر روز بر حصن مى تاخخذد 


درون بود لشعير هزارى سهجار 


درونى اكرجه ‏ فزون أمدند 
سوم روز كافوام يوكش تمان 
همان جهلوآ فغان ابا فوج خويش 
درامد2» به دروازةٌ قصد كردن 
جو بكذدشت اآز حد زبردستيس 
سرىم هند از لشعر د بو هر 


حصيد آركه أن شيشزاد كزين 
دكر سرفرازان و كردن كشان 
جو ديدند اجهدو ز حد بركذْ شت 
بكلنكند باهم كه ”اين جيرة مرد 


زرىانن كه شيران اس مرفزاو 
ما 1 


ب> بوروج امد سياه كران 


فلهست كئان فوم قوم أمدنك 
ستاد ند بخرونى دز صفابة صفا 


برانهم از هرطرف جوثكُ حون 
شدة كرك بر كرد دز كهله توز 
به هر شب دو ميل وطن ساخغعند 
ز بركشتئان بوك هفصن سوار 
جو فرمان نبك كم برو أمدنك 
يحصن جالش كنان 


از افواج اصحاب خودى كشت بيس 


درامكد 


جون جيرهدد سان نبرد 


س2 يستيشس 


كه بودنك در دز سكونت يذير 


هبى كرد 


كه بودست شهرس به هنكام كمن 
كه بن نام هريكا ز مردى نشان 
زكهن حكم شه شان فراموش كشيت 
أمد به كاأو 


ز بون كهر نبرن 


به فرمان شاه انئن اسهر حصار 


**اكر شاك ما را كشك زين كناك 
بعفتئد و ايشان برون “أمدئن 
دو سه بار جهلو دران شر و شور 
حريفان رز ييشصسش للى تافتللى 
همأاخر هو از روز ياس بماند 
قمر جو صفا خويش فالب بديد 
جو أورد زورك زاهر سو سياه 
شنهدم جو مردآن بس جنى كرد 


حريفان وسهد ند كرد اندورهشى 


جو افقاد جهلو دران حربكه 
همان جوربنبال و قاضى جلال 
رهاكرده بنيععه عنان تافتند 


جو در لشغر شان شكسض فتخانى 
يناهنده رفتنى بر مان ديو» 
شلهد م همان هندوث سسد يا 
به صد زرق در دام شان دركشيد 
همه وخت و أسباب أزايشان ربود 


ووآن كرد بيك بر أن سست كيس 


عاة 


همى خواست أن هندوثم نابار 
دراى حال يف 
كزان قخلهة شان 


* لسخخة |( ) كاكريو'. 


بريزيم خولشس دريس حربا«8» 
جو شيران به صيد زبون أمدئن 
بعوشيد تا بشعلد شان به زور 
دست هم كمهمى يافتتخلن 


صفا دولكتاباده او وا برانكد 


ذا 


برون أمى أز حصن و مصمذشد وسهك 
بييجيد جهلو درا حرب؟ه 
جو افتاكد اسيص به د شت تبركى 
بريدند بعد أز خصومت سرش 


برون أمد از حصن هر سو سهاك 


جو ديدند از هرطرف ييلمال 
شعسخه ز بدخواه بشتافتزد 
همه لشعر و رشت داده به باد 
دك يرم و ديدة در غريو 


به تزوير شان شك محبت كر اه 
همآخر از اخلاص شان سر كشيد 
جو ان قصه شان ستبكر شلون 
طلب كرد از وه فريمانٍ خويس 
كه شان را فرستد سوم شهريار 
تحنه ايام زأد 


را خلاص بداد 


واه 


خروج كردن خلق ديوكير با سلطان متحيد 
و مماكنت كردن أسيعيل مض 


شهفشاة دون دوست و بدخواة دين 
شك أزوده از وى صغار و كبار 
شريعرت وضا دواده در كون أو 


به حونس زوان كشتده حكم قضاة 


از اعون اسلام ‏ سر تافته 
برآ نداخته رورسم بانىف نماؤ 
جماعرمت به جمعه درآنداخته 
آبا جوكيان' كشعه خلو ت كرا 
برو متفق علكيب اكتوضكة 
نفير از جفايصس به هر كشور, 


همان شاه خونضوار و ناياك كيس 
بس فوج بركشتكان 1٠١‏ شكستك 
همى كرد 


هم آخر 


+ هرادو لسفع '' طريقي " - 


ضدا كف 


كه يكسر سرى تافلرت أز وار دس 
برو كشغخه جائز خروج ديار 
طبهعىف فسردة از |افسون أو 
قضا بسته بر ول طريق » نجاة 
آبا | زمرة | كنف 
شمب و ووز ازو اهل دين در كداز 
هند وان هولهسم ا 


ب» دل و كفار وا دادى5 جا 


د ربا فكته 


آبا با خته 
وك خوى شدك نيز ملزم شده 
برو حرب جاثز به هر مصفر 
شنيدم كه در آخر ملكا خويش 
بدي صاحب جترشص أمد بك ف سيت 


و ! تباع 


برآيمن اهل خداع 


' ' هولى '' بيط وار متجهول/ ينا زبان هندى جشنْ و عيد_ رأ كويئد كك هتدران اتدران جشن 
تودة ها از سوخت ساختا درآان آنش مى زثئد' سرود مى سرايئد” وارثكا سرح وزرد 


به آب آميضتها بر يمديكر مى ياغند و بازى مى كلد . 


در ابتدال موسم بهار مى اقتد 


و اين جشن هر سال 


جوكى 2ت ( با وار مجهول ) درويش و تللدر هلدوى . 


وله 


نْ كر كشتة شون !حمل لاجينى : فلناش 
و مهلكرت كر فى سلطانى ناصر الك بى افغانى 


جو شد فارغ از لشكر كوجرات 


ص_- 


بدان ناحصميد: خصال 


د بدو كهر 


”يس أن؟ة در يات سولشعران 


أحمد 
بعفعاء “رود زود در 
” بيارد سوئث حضرت ايشان*» أسير 
جو أحمد زر" سوش مقصد رسهن 
به عالم ملف داد قرمان نهان 
جو عالم ملكا خوائد آن نامه رأ 
كه ذالين, اناه (اشناوون. "تنعت 
ولهكنى ز ظلمصشن جو جارة نديد 
سران سية (| يشهزى نداد 
ت كذلد 


بغر موك كوج برهم 


ممن وقبت- الشعر 8 تعلوقنا" و زور 
جو از شهر خود ينبم فرسلكا رفت 
يس آركه سران جمله يكاجا شد ند 
بعنتنكد ‏ مو يكادكر يكازبان 
يكم اتوردين و دكر اسمعيل 
بهر خلاصض خود و مردمان 


* هرد و اسفن “هان : 


مد مسج ا 


1 


ووآن كرد أآز خونى مردم 50 
كه شد نام لاجم ازو در وبال 
به حيله كلد سركشان ورا أسهر 
بع مدر نهد بندهائم كران 
در كشور ديوكهر» 


ديك 


كلن شور 
همى جارة متصود 
كه لشكمر كنك سول حضرت روآن 


همى كرد نفرين مر أن خامه رأ 


راك 


سراسر حروف و أز خكون تبشت » 
سبكا لشكر أز شهر بهرون كشيهد 
كسى را ببجز عصشوة جهزى نداد 
مقاسصه به يكا ملنزك كمكنزن 
زبانى همه بسخهء2 دلها به شور 
زهر دل به تاراج جان سل وفمت 


شبانعا ه فو فا شد نك 
كه ””اكنون فقاديم در بهم جان 


دو بلمد 


بعنتندء “اين بدكمان يادشاه 
“هميشه دم أز مكبر و دستان زنك 
” جنان كشت در خون مردم دلهر 
“يم رأابه صووت يكح راابه نام 
”نه درويضص ايمن ازوء ل أمهر 
”كلد خود يم حون خلقص شلط ا 
”بهانه نهدء خون بريزدن مدام 
”يم حيلة بايد درين كار كرد 
”هو سضتى كشائهم در كوزار 
جذان رام شان رو داد از نهفت 
”جو شاه فلكا سر برارد ز بام 
بع اول تبهره هو يكاجا شويم 
”هسه تيغ بر روث دشسن زنهم 
“يس آلكه بكيريم تلعاضص را 
ريم سرها أزين هرس»ه نيو 
“سيه يس برانهم در ديوكير 


جر از غرفه شاه فلمك سر كشهد 


كشهد ند عم مشهر كتنداوران 
سرشصش را بعردنك از تنى جدا 


/ا'له 


يتين مرد را مى كشك ب كنا ه 
همه تيغ بر زيردستانس زنك 
كه خولها بس حورن و هم زهست سهر 
بزركان دين را كند ون واخام 
ممعم فتهر 
مشلطط ' كلن نام خلق أز غلط 


2 ازو يوغم و 
در آتص نينتد كس إلا كه خام 
كه ذامرنى دستلل نيابد به مردى 
به سستى جرا جان سهاريم زار؟9» 
كه ”امشب نشايد درين كار خفت 
برآريم ه! حمله تهغ از نهام 
هه يعدل أز بهر غوغا شويم 
سو احند اول به خاى افكليم 
ورا ئيس حسام سيهكاقن. .و 
فرسكيم بر جحكلكا و مان ديو 
كلهم أنقه عالم ملكا را اسهر» 
به قصد شب تهرة خنجر كشيد 
به اسيان نشسكئن يكايكا روان 
به كرد سرايردة يرجسن شن نك 
بارا 


برامد يك شور اآزان 


. شطط' ر حت جور و سنم ) مفاسب مى قأمايق‎ '' ١ 


نما 
“ مشطا ١‏ - ستيكر' ظالم ) مفاسب 


أسيس 


ازاى شوو تقلتاس بيدار شك 
كروه كه بر قصى او تاختلن 
سرص را بريدنك از تميثغى تهز 
حسام آركه الدو سرايرده بود 
همان جا كرقتلد او را قرو 
تن هرسةه شد جون سزاوار كور 


به ديوهرا جو كردنك سرها ووآان 


وسيدند در شهر وقتا زوال 
همان توردين و همان اسمعيل 
نصهرتغلجى و صاحيب) دوآن 
ملى عالم أىدم معير خحفتهةبود 


بكلنتند أو وأ» ”جه خسبيى » بغير 
جو بشنليى» از ذواب غفلت بحاست 
لشكر 2يكناه 


دا همان جا يشمت 


بعفتند2ء ‏ ”أن 
“سرآن سيةه 
جنك كهركهوردهيه كرل 


بفرموى تا ””زين بر اسيان لهند 


“”درها بندنك زود 


همان أو 


سههة بر در كانه جون درورسيكد 


ات بخوردنك در بيش در 


0ك 
لعي 


* يات ح- إسب . 
| ”حا جب» مى باللد - 


دالت 


روان بر يح اسمي رهوار شك 
ازان باف» بر شاكص انداختلن 
برأمد ز لشعر يم وستههيز 
كروه كه أهنكا أو كردةيون 
سرش لا بريدند ني كفت وكو 


لشكر فروشسدت فوغا و 


و 
سو م شسهر واندنك كنداوران 


4 
مور 


سوم د ولتاباد وانده عمجيل 
سول ديوكير آمده باتوان 


ز ديوان همان دم جو أو رفكهبوى؟ 
كه برخاست از هرطرف وستضهز», 
بيرسيد» ””ايس وستهور از كجاست ؟» 
كه كردىى ووان بازامد ز راك 
كثون بر تو أوود حمله درشت» 
يبس أز به ييكار عجلمت تمون 
كه بودست القاب شان ورد أو 
بع يهش 
همان جلد كهركهودهيه دردويد 


ا ل لد سك 


در خانه جحنكى دهند”” 


| شايد ' ديوهة” 0 با ينضى مان ديو يوه 
5 دريى بيت بير خلا نادت ' ' وكنع ' قافِيةٌ الخفانج ٠“‏ أمدة اسى 


دران ووز أن جلى قائم بماند 
يس ليتى ديوكم 
35-5 عالم ملى هيي وال نديك 
دكم 
به قلعه حصارى شده كوتوال 
دكر ووز كهن * جرح لعبت نما 


در أفعاد لشفو يه كقكة :و مخضا 


كر فزن 


تصير 0 حا جدمبا كيذه توز 


درآان ووز تا شب سيه كرد جلف 


جو بر وقتا بسكنلن هر كاروبار 


بالاء كروه فرو 


كروه ابه 


كه تنا بركشن آسمان تينم تهز 


و9 
خرآاز حصن ذهروزة جون سر كشهد 


فزه6 


جو شب شد سيه سوك كهتى براند 
به هر ره يكم فوج شك (رأذكهر 
همان شب به كشف اندرون درخزيكد 
كرفتلن حصن برونلى به روز 
از سيه يايمال 


شده جمله شهر 


همى شك به زير و زبر كاوزار 
50 ار مضالف به تلىف 
كجا بركشايد ز مردان كرا 
دوان شب ببماندنك دو جست وجو 
كر يز 


نهابك عدو را 


هوج 


همان وسم دو شيفء افاز شد 


د كهنه»ه از 


- 


هرطرف باز شد 


فهروزى يافتى لشكر د يوكيز و جلوس سلطان ناصرالد بى 


زمانه هم اق أون: تماق 


جو عالمملكف زندةت آمك أسور 


يس أن رسكم 9 كهسوسٌ | بد سكا ل 
همان شيش زاده كه در بلند بوى 


. كز' منغاسب مى يايى‎ ” ١ 


ا '' كيشوالل '' مثاسب است . 


در 


- 


ووان الحس اخنيدد للدم 


د يو كهر 
كه از روز بد بود شان كشته حال 


د برىه ز نجهر أوودةبون 


| كيان مى شو كك 


ببنس جند از بهش و يس أبن بهت رتنع اسك و اهم دريس ييه سهو كتابى واتع شدة . 


به روز نضس *من كه ابر شدنك 
حسام آركه أن شهر يلول سرشت 
جو يعسر ابه حصن سكارة رسهن 
ستتاره جو يم كشت از قوم زشست 
ل إفعاه :إن الو و٠١‏ اتيب 
ملكا] مضتء *”أيذك زوتر#* فرون 
جو يكا جو علفا در سقاره نبود 
ضرووت به خوارى قرود امدند 
حسامالدين آن قوم رأ كرد يقد 
دو سك روز شان بذنى مى داشتند 
به راك سوان ايدون أمد صواب 
”همة ساعهان سهاستكر اند 
يس آلن؟؛ه بكنتنى سياف وأ 
جو در كلشى ملكا خارى ننماند 
بس كلذ بر دسمت ايشان فتاد 
يكرد لك أن كه ا تنجمن 
سروان جمله كنتنى يك ' اتفاق 


يع 


”نه بي شه بون ضبط هر كشور 
”هم از ما بكعردد يك مرد سم 


ش 5 
!| يعلى ملب حسام الدين 
| “بر مشغاسب مى ثياين 


.ءاه 


به حصن سعارة ع شد ند 
شده نامزى سوم أن قوم زشست 
ظفر رايغقخص را به اخختر كشود 
هم أرههبت أن حصن شد خشت خشت 
امان بصسعند جون شد شعيب 
وكر نه بهارم به خلجر فرود» 
بجز عجز شان هيريم جاره نبود 
به صى عبجز و زأرى فرودى أمدند 
يس أورد از أرجا به عين كزند 
همآخر خردى را جو بكماشعذى 
كه در خون شان داد فتولى جواب 
همه د مين ديى ييغمبر اند 
كه سرهال شان كرد از تنى جدأ 
به كنجينة قلعه مارى نانك 
بسم تازى اسهان تازى نؤزاد 
همان خوب رايان ثاببنت سكن 


روا 


كه ”بي شاة سست است هر اتفاق 


نه بي سر بود روئق لشعرر» 


ببخك يم م جملة بومشس كمر » 
طلبعار يكا مرد مقبلى شدنك 


زواتر ح زودتر. 


جنوس أمد از قرعة شان دلهل 
جو دركوش كرد استعيل اين سكن 
”حسن نام مرن | ستء أو د ووو ست 
” فكيرى و بدكانو [اقطاع أوسست 
'” به هر كار جون نام شود احسن أاست 
”بضوانيم أو را درين تضتلاه 
”به كارش همه جان سياريم ما 
سران جون شليدند اين قصء رأ 
عند كاين رأ فرح تم أسست 
”وك زين سكن خلق نبرد صبور 
يس آركه يمه جتر نارنم رنىف 
شد آن شاه را فاصرالدين لقب 
همان توردس و1 ذو كا راكهان 
همان روز خسرو خرانه كشاد 
أن خسرو دوربي 
شد جنون دركهس 
سرآان جمله كردىنكد يابوسٍ شاه 


بعرد أركه 


يس أن ا» در يفش شه با طرب 


)؟ه 


بويع يعبر سر اميل 
بعفعاء ”نيم درخور ملكا من 
كه جايش به سرحك اين كشوو ست 
به وتبت زما هريك ازوى فروسمت 
جراغ خوص از دودةٌ بهمنى است 
كه شاياىتر اسست او به تضنت و كلاك 
همو به درين ملك فرمانروا» 
نتمرىنىد نفهسم | دريى ماجرا 
خرن مذي رأ أين سكن دن رلءثورااست 
كه ل شمن قريب اسنت و آن مرد دور » 
نهادنك بر فرق او لإدرنف 
كه بودست باهوهش و هنك و ادب 

خو | جكى جهان 
يانزد»ماهه 


0ه 
مقرو شنذد 5 


7 داد 


دأ ذد 
سزاوار هر مرد شغلا تعهن 
نقبهان كرفتنى بانكا أن كهس 
نقاوكن. يعووانة حي يا عاك 


سككاى نك در واست 5 حجني باادب 


تجاوز نعرده كس از جام خويس 


فزك هدج كس كام برا راك حويس 


سس الس # له الى 


8-0 





وسيدنى قاضى جلال و مبارىف خم مفتى در د ولتا بان 


به جكنكف جو أمد سران» آن دو نهو 
وسهدة جو بر مان ديو أن دو سر 
مبارك عدويفه و قاف جلال 
يس از كشتنٍ بحت أن هردو نير 


مان ديو لعونى 


جو بر مان ديو ان دو سر بر رسين 


همى خحُوا ست 0 


فرس*ان ددر دو لنناباد 


ان 
جو بر ناصرالدين وسهد أن دو سر 
مباركا هم از حضرت شهريار 


شمبا و (وزذ 


فرسخخّاد جكنك شج و لم ».ان ديو 


خلاص دو سه كر أبن يه" سير 
وده ن يرث نك شد فويجر شان يايمال 


بودلد ‏ بر مأن ديو 


فرسخد سو خسرو كرمكصس 
د كركوذ» زد دراه دير يايد 
خدا كرد ازان بند ازاد شان 
سيهبك بم ذأد شان أسميب و رر 
كز أن جانب آمنى به فرخلدهدفال 


به خانى مشرف شد اندر ديار 


كار شاه جهان 


كمر بسته هريكا جو كاراكهان 


عزيست كودن نورالدينى جانب كلبركه با الغ خانى 


همان نورد يس آذ يس يكف دو ما« 
ألغ خانى و بهرام افغانى يل 
ابا نوردسسن أمدها همسياه 
الغ خان 
سيه (| نستي به كلبركه رانك 
كه كلذهرا مسلمان بسم كشتتهبون 


بشد | سوك فحافيان كولمه خوأ " 
حسيلى كه بن بييشوا هر محل 
موافق برو كشخه بيكاة و كه 
وك نوودين صاحصب ضبط بود 
يعم خار در جان كند هرا نشاند 


به خوى خاكف كلبركه أغشتة بون 


وان 
هم از خونى شو زمان عزدين قرام روان كردةيود آن لعين 
هم آخر بديدم كه آن خون نخضت)- بزد سهل و خان و مالس برقت 
كسم كو حتصل با حزولان وس أضرووت شود خرد و خام اين جنس 
فرض جونى به كلبركه لشكر رسيك محصر شد آن كمترى دين يلهكد 
دكر ياييم هلد از جيركى | برو ايسغادنك از خهرئى 


_. 
زئ 


به يك حمله ياهال لشكر شدند دكر حجمله در دز محصر شذدنكد 


اكور امدندس به روز يرون شد روز شان شلب ز بصت تكون 
جو كند هرا ز بيكار أمد به جان يعن ثامه بليشت دو كليان » 


بران ووسغائى ناخوص خصال كه از دوهنى يافت نامص جلال 

همان كهترى دون و صاحبكلشت دران نام تاهصايون نيشت 

كه ””ايلمكا من اين جا أسهر أمدم د سمت سمه يا كهر أمدم 

”تو كر مخماص ديوا و أهرمئنى ببدايد شبيذون به لشكعر زنى 

“دز نهز أن شب من آأيم برون 2 برانتهم از دشمئان جوم حون 

جو خواندند أن ثامه يي جلال ‏ ز كلوان روان كشت آن بدسكال 
خبر شد به لشعر كه أن نابكاو 


هبى منددى آيد بر اهل حصار 


ظفر يافتى حسيى هنهية ابر جلال ن وهنى 
حسين سرآفراز و فهروز جلك يعم يملتنى مرك باهوش و هنك 
روان شد به فرمان سرلشعران ‏ سبك رائد بر خصم فوج كران 
همى رفت أن سرك كرم كس زكرمى شدش خول جكان بر ين 
* الو كلهان را “"كليائى " خوائن .0 ١‏ درهر دو قطن مطلص آن دير" 


به قصد عدو ورخصس مى رانك تفت 
نشان سواران بيعا نه ديك 
به كرن كز صن يل نامداو 
به دل كفنتء ”أزين جا منى جنك_ف جو 
”برون أيم از جنس تاماووان 
بكفت اين و مركب سوثي خصم راند 
”مرا نام بايث كه تنى مرك وأ اسست 
يكايكا جو بر ذوج دشمن ورسيك 
بزد بانكا بر فوج دشمن بلنكى 
” كجاست آن جلاك كه سر لشكير اسست 
”به يائم حون اندو بلا أمدست 
”من أن ييلتنى شوهرنر]فكنم 
”به نامم حسيلم به أخلقم حسن 
جلال اين سغخنبها جو در كوش كرد 
ضرورت ز شرم سوارانى خويصس 
جو ديدش يل ييلتن در زمان 
بزد جاب أركة به ران هيون 
سه وخم اير آؤ خهم برهم يوائك 
اكر جوشل برس 
هم از يارى و فضل يزدان ياف 
ازان فوج قوص كه بد جهرادست 


| يعنى شيشير . 


تبود ‏ د23 


وزاران 


جو از لشكير خود سه فو سلكا وفنثك 


زمان عنانٍ تا وو كيد 
كس كم و سهد ست جز دة سوأ و 


بعايم كر از بيس بد خواة رو 
جه رو والسايم به سرلشعران؟» 
همان بيهت شهنامه را بازخواند 
به نام لعو كر بمهرم روا اسستا» 
بركشهد 


زير ركاب ازدهاا! 
كه "الى خونكرفقه كروة نؤنكد 
جلالت سرش وا هم از كنكر» ست ؟ 
وكر إلى به إيدر كبجا أمدست؟ 
كه لخوائد جهان قلعآهرمنم 
زا الخلقم جباعير شد نام منى» 
ركاب و عنان را فراموش كردن 
جدا شد زمان ز ياراى خويصس 
خروشيد جوى اؤزدها هر زمان 
وسانيد خنجر تدعو خصم دون 
عدو طهرة زان جير:دستتى بناند 
روان شهر صفدر 5 سرش 
بيفكند آركه عدو را به خاكف 
سر خون بديد ند ابر خاكف يست 


* كلراح خصومت . 


به صد حهيله زاى سركش سرفراز 
زموين داده بدخواة را بعر خواب 
كزان قليكه شان يرون أووركد 
ممان جيره د سان خروشان جو ممغ 
سهبهكش به صد جيركى بازكشت 
همان دة سر فراز د شمن شكا, 
يكايكا براآان جيرةدستان زدند 
ازان ده يمه بر دهلزن وسين 
هزيست دوأفعاى در فقوي شان 
همى رفمتا هريكا فراز و نشيب 
نديدم به عمرى كه از د5س سوار 
سههكصش جو زان جلف فهروز شد 
به دل كفنتء» ” مر دان يس از وستكميز 
”جو رو تافت دشمن زدشت نبرن 
بعفت اين و از جنك جا بازكشت 
جو در لشعر آمك سوان خوش شد ند 
يبعرن ند أن كه جو مردان كار 


©» نهاد نك منجنيق 


عرادة و 


نان 


سر خويشخن را خريدند باز 
يعم حملة بر خصم دون أورد 
كذ شتند 


قلسبباجا يدريغ 


در ايشان فتقان و ازيشان كش شست 


كه بودند با صفدر روزكار 
همة تيغ جون يور دسقان زدند 
سرش هم بريد و دهل هم دريد 
بؤد جرح بر خاكا از آوج شان 
كسسكه علمانى و شكستهر كيرب 
درايد هزار و صد اندو فرار 
اخترص عالمافروز 


قصفى عذ و 


شد 
كر يز 
جه بايد زدن تيغ بر يشمت مرد!» 
سوم لشعر خويص دمساز كشت 
سه روز و سه شب طبل شادى زد ند 
اهل حضار 


برونى عتهق 


دوان 
تمرى ند 


ددر 


به فاوغدلى تصد 


صم 


درونى أسهر و 


«دبة هر روز كان رفته از روزكار 


شد تلكاتر كار اهل حصار 


سس وز امس سس لل سطع لحو 


ايى دو بيى در لض (.)) موجون لهسس . 


يسمه يل حدر الاش يم مياسيجت عو همياي ماس بم سي و ب ا 


0 


همان مرن رحد دار ديار 
جو بشنيد أز هركس أن سركذ شت 
در أنديشه با خود نهانى بيعفتء, 
”كروص كه از ظلم تاينف رو 
“همان به كه من نهز ممدى شوم 
دكر وا دلش كفتء ”اندو شتاب 
صهس يكادو در عون انديشه ماند 


به يكا شب نمود ند او را به خواب» 


ا#وواك جره مك د أن كروه 
“اووس فوس وسفن النال واه 
جو بد بارها خواب او را اثم 
د كركو نه 


يس أركه سرايردة بيرون كشهد 


*” نبايد وآت2 زدن 
به كلبركة آمك خروشان جو شير 
جو سرلشعران إينى خبر يافتند 
جو بر تشتكان أب حيوان رسهد 
أ من 5 باتوان 


همة بهد لان 


ز شادى شده لشكرى در خروشس 


شنهدند جونى سركشان آينى خبر 


كه نامس شد از نهعوثى أشكار 
كز آن شاه ظالم كروسه بكشت 
“كل ديكعر از باغ دوران شكفت 
بر ايشان بود مردم أزرمجوس 
به كلبركه زينجا نخستين روم 
نها بند 


در ههيييم كارى صواب” 
كه جون مهرة بايد دريس بخمت » رانك 
”أز إيدر بزنى خييه بورون شتاب 
بعس كو رأ دو صدا از شكوة 
شود أشكاوت يس از جندكاء» 
به دل كضشفعء ”**زين مده معقبر 
درين ره صواب اسمت ياثهم زدنى» 
رواى اختخرش سر به كردون كشيى 
نه تنها كه با سر كشان د لهر 
يه تعظوم ٍ أو جملءه بشةافتندن 
تو كوثى به هر قالبس جانى رسهد 
و وسككم درأامن به مازند وان 
به حصن اند رون هردل أمد به جوش 


زو م 
جه اصداب بدر و جه اهل سكير 


. تفتلا“ ( يملى تتلا و بساما شلرئي ) مناسب اسع‎  < 


ااه 


سير دور شن دعوى سرورى انهادند دلها به يار ىكرى 
يكم آمد از بده دن كلمان به اخلاضص أن سركض #امران 
يعم از سكير سوم لشكر وسيك ‏ به كلبركه يعسىر سياهر كشيد 
بك جون سرس سر درارد به كار بعردد جهان دران كرزار 
7 شد ل حصن از جار سو شد" اهل دز غمزدلا كو به كو 
يه روز وقت نماز دكر بزد اهل دز دو سواه سكر 
جح فوج سكو بوكى ناساخت» سرم هوريكا از فغغلدت أنداخته 
همان مرك أرى 9 عع واد جو بشليد فغوفائك اهل حصا ر 
يكايكا دوان حربكه حمله كرد برآأوود از قفوي بدخوا»ه كرد 


همان تفسكان ه وا ( جلف فتن 
رهانيد ‏ أن رستمم- ييلتن 


وسيدنى ظفرخانى به ناصرالكيى و نوستاىى نيزه 
ابوه عر زد واعرييت: طفويهاى جا نتيا أن ولنايات 


ا 


سو شه نبشكلك سرلشعران> > كه أمد حسن با سياة كران 
شكنته دل شاه ازان خوشص خبر جو كل در جمن از تأسهم ستصحر 
يس أركه يى نهزه با بند زر طنهلص يكم باز و ليزه دكر 
فرسغانى أن خسرو بامهاب | يم صفمص أمد ظفرخان خطاب 
جو يكشت ازين قصة مام سةجار ‏ سراسينة كشعلد اهل حصار 


ة ور حصن يشان لحان همة أغلها رو بهم نقصان نها د 





. بس ' بس ؛ و اتتفس - 00 الم كشيدة ' بزمردة ' و كد ا خاتد‎ ٠ 
رسهدن خبر ميدن أمدن ظفرخان “2 مئاسب أست‎ ' | 
. قهزى ' ( - اسب تازى /) مفا سب مى لما يد‎ ”' ' 


كه از كه إمان هلمى خكواساتند 
يبه روز ناكه | ش هاب جلال 
رسهد أآز در كسشسرو كاصمران 


يس آاذز نام يزداى نبشته دبير 
كه ” جنبيد لشكر درين مرز و بوم 
” سران بايد اين سو شعابان شوند 
”يي مردى با هذى كاهل سوار 
“” دك 
جو قرمان بضوائدتكى سرلشعران 
يم كفتء ” جو فكس كردد حصار 
يعى كنت» ”اقطاع خود زين سياه 


جمله أيند إيدر شعاب 


كحجا أن جذان مرد درو «دوزكار 
ظفرخان جو آكه شد از شان شان 
بعفتاء ”“”وف!ا نهسست اندو زمينى 


درآأيندك و عوغا كننكد 
” تلكرن ند كردشى بم هلكا م ك5 
7 كومها كشت جهان 


يعدل شود 


” كروه 


انار 
”به هر كار اكر يار 
ديس مرد أفاق وا ار فسون 
”اكر خلق يك كشورازجان ودل 


هى كرد از ووفايان دريغ 


' هردو نسضه ' سرائهد ' . 


6 


58 7 
' يعثى تاصرالدين انفان . 


رهائى به جانل همى خواسخلد 
كه شه كرن دو حضرتص كوتوال 
رسانيد»ه فرمان به سرلشعكران 
به فرمان أن شاه صا حب سرير] 
#عابان هسىآيد أن خصم شوم 
درين باب بر حعم قرمان رونك 
كذاوند) ييرامن أن حصار 
ايا جيرة د سعاا ن ثابت ركاب » 
بهانه ‏ كرفتلن | بيعش | سران 
من أركة روم بر در شهريار» 
كذم ضبط و أركة روم سوثم شا» 
كه كارى برارد به هنكام كار! 
بس أفرين خوائلد بر جان شان 
مكر جه فكلدنى2» بريدن رسن! 
يل | مول 
جنين | ند القن 
وكر ن جرا باشد اكلون نهان! 
قي راة أن كار حاصل شود 
عرد زبون 
بعوشلى2» كرددى فلك ذيير ل 
همى كفت انكشت خايان» ”دريغ » 


وا كاوقرما كللمد 


آبنائئ ووزكارا] 


أز 


: هردو لطن '” كل آرئق'" . 


ظفرخان دران روز تا وقنتا شام 


دكر روز شبديز رأ رانك تفضت 


جو بر كشت» بود ست 


يديس طعزة زف بر حريفان خام 
ب دولت سول دولتاباد وفت 


اختر ز شاك 


نههو سمت بر شا 5 نبص سها 5 


خلل شد جو كلبركه از قحط و جنىف 
دوجا رخنه در حصن ايشان فعاد 
كه از كه أصاز همى وا ستلن 
همآخر شنيدم جو طاقنت نبانكد 
جو ديد اختر خويش را سرتعون 
كريزان همىرفت أن ابكار 
همان مرد شيرافتمنى و ييلتن 
شليدم كه بيش أز هده دررسيد 
نزد تيغم بر خصم 5ه فرار 
يعم نفس كندهرا سلامت بجست 
جو از فتس كلبركه شد جنك روز 
الغخان سوم حضرت أورد را 


.4 كلبركه ماند5 همان نوودين 


درو هركس أمك از قحط تنكف 
همه خلق خاطر به مردنى نهاد 
رهائى به جان همى ذوا سعند 
به جان اهل دز أسكتين برفشائك 
شيم أمد از حصن كندهرا يرون 
به دنبال او وساى شد سواو 
كه خواند حسهائشس ديار و دمن 
جو بدخواه وا عاجز و ذار ديد 
كرفتس زن و بحجه , خيل و تبار 
دكر جماءه آتبامص أمك به دسبت 
مصافقض به حضرن نكشته هلوز 
همىوفت هر سو فلهمس كرا 
كه بون سنت د سخور شام كزين 


هى كرىد ترتيمب شهر و ديار 


مر همرت هبى كرد مر زان حصار 


مجه جع 8ه 


]---41 


وسهدنى خبو اخوو يم لشكو ن يوكير يه سلطان محموى 
ابى تغلق شاك و لشكوكشى كودنى جانب ديوكير 


جو أن شاة دوريرور و خششكير 
شنيدم جو آأهرمن آمد به جوش 
سك روز و سه شب زين «مصهبت ننفت 
از شام تا بامدادى 

جبارم ‏ يلم 
جبين سود بسيار بر تيره خاف 


بيوجيد 
لبه درو( انتقام 


كه ”يارب ز خونريز بازامدم 


ينا 


ددر 


تو اين يار شمع مرادم قروز 
جو شد تائب أن شه ز خو. ريضتن 
به تدبهر لشعر كشى ل فشرن 
به شص ما از مكير و زوق و فريب 
نيكم به دفتر نيرك 8 سوأ(ر*» 
يس ازشصش مه أن آزدهائ دمان 
سيه واأند در جانب ديوكور 
به كيتى إلؤرة جو دروسيك 


كشت أنكه و در ملمارى برانك 


خبر يافنتا آز لشكبر ديوكهر 
ز جوشيدنى اق دلش در خروش 
سضخن جز به دشنام با كس نكفت 
جو مار كه كننبجينه برباد داد 
خون ريضعنى توب كرد خام 
علون كنك اهووم نيا ايزقاان بالا 
زاسوز دل اندو كداز أصدم 
اكر بشعكلم توبه حالم بسوز» 
ا | نفيضتن 


سرن را ز تزؤوير از را برد 


أفقتا و فتزلم 


به دسدت أمدشس لشكعر ىل .يي حسهيب 


مهندس درأورد ينجه هزار 
بجنبيد بر رسم كنذا وزان 
نديد بجز كوج روزع كزير 
جو ره يستخهبودند جاره نديد 


دو سه روز در خواب خركوش ماند 


' "” ثبردة سوار -- سواران جتكى : 


كه اين سو لبودار كردم سياه 


كه أن سو زد خيمه و بارلا 


يم الجيدات هصح مم سم ليه وس جو عي سد لم مس ممص ع ل فك - جه بشستب 


(*وج 


مصانا كردن سلطاى متحمهك أبى تغلق شاك 


يد روز فرموى تا 5“ يوهليبان 
"به هر ييل بركسخوالى كلى 
جو أفواج او سربهءسر شد سوار 
جو در لشعر كشن * بعد از صباح 
بكفت».”” اند رون قلسب ! باشى تقار 
همان فوج نووروز دو قلمب داشت 
خود از ميمنه يستركا جلك كام 
دكر سرفرازانى و كردن كشان 
به فرمانى شه هريح جا كرفت 
همه هفتا فوج كراى شد سياك 
بنرموى تا ”كس نجنبد ز جا 
وزوين سوم دل لشعر ديوكير 
خضر خان كه بودسيت فرزلك شاء 
خان جيان 
همان خان خا تم به قلب اتندرون 
يس آنل بر حعم و فرمانى شاك 


2 -_ 
ْ لشكم مقدم جهو : قارنى شث 5 


لومي م عم لمم 


برو خان تاتار و 


ا ” كفنا كلا در قلب ' مثا سب است 


* درهودو سغضة '” در لشكر كشن جو" . 


به دندآني ييلان ببندد ستان 
به هر اسب والاكا زين افكند» 
كرفتند ‏ هريكا به جال قراو 
نكستين بياراست قلب و جناح 
رود فوج مقبول اندر يسار» 
كه در شام هيجا كند روز جاشت 
كمين كردىه با جهرةدستان تمام 
كه شد نام هري به كيتى نشان 
فلك مانك ازان فوجها دو شكينت 
ستادى ند هريكا به فرمانٍ شاة 
معز اهم يها قومانى وما ووااع»» 
شد»ه ناصرالدين صلابت يذير 
مر أو را تعين كرد دو قلسبلاك 
شهئنشه تعيهن كرد ياربىى دهان 
همان خان اسعندر كرم خون 
همان خان هيبتزن و كهنهخوأه 


زدة طبلى 9 سر كوب د شمنى شثئ ” 


: درهر دو تسغد '" هيان “ - 


رود در صفا او به يارىكرى 
نصهر نه تغلجى فور س وانك تفرنت 
قد رخان 9 خان مبارك صفات 


سول مهمله كرد شه شان تعين 


همان خان صندر برو يار شد 


خود از قللب يسقر يكا أماجوار 
بهاواست لشكر ز قلمب و جفاح 
وليمنى ذ يزدان جو ياررى نبود 
ظفر نايك إؤ لشعر أواسخن 
شدلا هردو سو لشعر أواسته 
دو لشعر سوار أصدة رو به رو 
دوا ياس زيادت جو بعذاشت روز 
برفتلد بر تاصرالدين سران 
”تو آنى كه شد خاطرت كني راز 


”اسية اكر شا فرمان دهد 


رأ 
”يعي حملهة أريم _ى خصم دون 


شهاشه سرأن و إشارت لموك 


| “زة 


بغرمونى شه نا خروشان جو ابر 
كنك اهل تقد يم وا 
به فر مان شه هم دراآان ذوىج وفت 


كه بودلك ‏ سرلشكرو كوجرات 


ياورى 


آبا يبو ريغو يل شسه_س د بسن 
سيه رأ سوك موسرةا شد مدار 
كر فته تم اخخر اوو يناك 
خروشان به يشتى صندكداو شك 
بييوسته دو ميسرة با سهاه 


كمين كردة شه با سوارى هؤار 
جو بادك صبا باغ را دو صباح 
بس زكم زدء2 هديم 'اررى تبون 
ظفر بايد أز ففضل حق خواستن 
ز هنتم زمين كرد برخاسعم 
أز هردو سو 
يعد كر كيله توز 
بعنتلد2» 21 شاه سرلشعران 


بشوويد هر سركصس 
دو لشعر شك5 
كه دشمن زبو كير شد حملة ساز 
قدم بمشكر يكادو كأ مى نهد 
م نعيرد يكايكا زبون.» 


كه بر قلمب دشمنى بجنبلد زود 


كه ما را 


مقدم جو در جلبصس آمد نخست ١‏ بجلبيد هر فوج هالاكا و حست 


ظفرخان سهمه رانك از مهسره 
واسما كرى ميل 
خصم ميملهة در كريز 


جو بود سك مقبول ذو ذل سمك واست 


خروشان سوك 
شيك 5 و 
كويزان تر از تهر يرتاب شد 
به صد حيله در قلب لشتير خزيد 
زا ييلان جو بكذشت آن شيرمرد 
ظفرخان جو زنى تا به بنعاة شان 
سواوان بسر كشت أن شهسوار 
جو با خويشخن همعنان نديد 
هر آن قوي كز بي خان تافته 
جو بد خواة ديد اين جذين د ستبرد 
شبد» حجمله يكجا سران حشهم 


يعبا ركى 
يدرنلىك 


براند زنك بر قلمب 


زمان درانى قللبكه 
جو اين جيركى ناصرالدين بديد 
يدبي تيغها رت دران جنك جا ى 


از آنىجا به أستكى باز كشيمت 


نصهرتغلجى درانىي ‏ كدزاد 
جو از تير بدخواةه اسوص فتاد 
يعه باركى باركىدارو أو 


شنيدم كه أن باركىدار خوش 


ركرك 


كه دو افاى أو و برك 


جلبس 
همىواند از خون بدخواه سهل 
فاده به قلبمص يكم رسكتضهيز 
جو دو فوجس از توغ خان كرد خاست 
بم دست جب حود معذان تاب شد 
ظفر خان جو شهرى به ييلان رسيد 
: ينما ه دشمن برأورد كرد 
بس ار مىكشيت در راة شان 
اسنب بكترفت ازان كرزادر 
سو لشعر خودى علان (| كشيد 


لدنص 


سوم خسرو خود عفان تافته 
به قلب أمد و دو وغا ي فشردى 
جو نوروز و تاتار و مقبول هم 
بييجيد ‏ لشعر نا جاركى 
دو لشكر بكعردىك جلىكف 


به 
يعم تيرك 
به نصرت سو قلب خود دروسهك 
نهم آخم جو كمديك عون خداى 
كه فوفائ بد كشواك از حك كلست 
بييجيد يكدم جو مردان كار 
شذخهدم يهادة بس ينكا داد 
رسانيد بر سركصش جنلعجو 


ببرذد سمت نا مى َ كردادر خوسشص 


قرود أمد از أسسمب دو حربثلاه 
خود از سم أفواج ياهال كشت 
ذ بعر خداوند احسان خويس 
جنين باوفا كيخران 


فرض ناصرالدين جو زان كا(زادر 


أيد أز 
عنان رأ بييجيد بر جوم أب 
دكر سوك جيحون جو كاؤس ى 
ظفر خاى صفدر يس از تركتاز 
به ييشصسش يم فوج دشسن رسيد 
يي حمله أورد و حنجر كشيد 
جو ره يانتء» يعذاشت با صد شو 
خروشان سو لشعر وده وسيد 
به يكا سوى ايرائهان صفابة صف 
دران جوم هردو سياه 
نشد هوم كس را جنان اخ<خهار 
فلكنهاء .لون :]و مقدلنها ترد كواق 
جو بر لشعر روم زد شاه زلىف 
دو لشكر بباندنكى بر كرد جو 
فيان مغير» أز هر سياه بكشت 


بماندك5ه 


12 و 
.0 مغير '' فنا هرأ با معلى '" يرت دهائئدع ' أمدة أسى ‏ 


“كراج 


ا ينا تى ح ياسبان و لكا 85 دارثدة : 


ملك وا سير لك اسي أن نيعكوأة 
كد وأة وفا همحجو مردان كَُذْ يست 
فدا كرده روز وفا جانى خويش 
كه بازلك جان در 


ره مبخران 


جو أي كذشت از لب جويبار 
جو اندر لب جيحون إافراسهاب 
يإفشرده أن خسرو شومي 
سوق فوج كوف “من آخرا موت باز 
بر ايشان بجز حمله جاره نديد 
ووان قوج خصم از مما بردريد 
بر آن سان كه برقم مهانى دو كوه 
سيه شد قووىدل جو رويص بديد 
ز توران سحياص به ديكعر طرف 
خروشان و جوشان جو ابر سياه 
كه عبرةا كنك از لما جويباو 
مكعر ماندة كشتندى جنك اوران» 
ججان سربةسر كشته زنكى به زلف 
طلا يية هرسوم ذ( جسيلت وجو 
خروص يعاقى1 ز فرقد كشت 


برأورد كردون بح تيغ تهز 


دو 


لشكر به 


ازان سوم 


يعبا ره 


برخا سندند 


اؤدهاى ثم 


2 


آي 
تعون كرن هر قفوي ١ا‏ هرطرف 
وزسن سوك أن خسرو ديوكهر 
به جال كه صك بود2 دك هم نديد 
عجرب كرد اآزاآان لشكر ب وفا 
يس أركه دل خويش بر جا داشت 
دو لشعر ستاىنن تا نيمروز 
همآخر جو از روز ياس سماند 


ر ميك ند 


5ه 


سباي 


يه 


را به هرسو بياواسخذلدل 
يعن لححظة بركشيت كرد حشم 
شىهة لشعرضشص ساختكهة صفا به صف 
نظر كرد در فوج خود ناكزير 
شباشب سهاهصس هزيمت كزيد 
كه كردنك بر خسرو خوى جفا 
علمها به ناموس يبرياام داشت 


يبي بهد ل 9 أن د كو كهنه توز 
صفا ييل را شاه د هلى بواند 


اسهان ز فوفغائثل ييل 


سوااوان, #عاذاندة دو ياك ييل 





, 
يه 





تافتى سلطان ناصوالديى و حصاربى شدنى 
در قلعة د يوكير 


شه ديوكهر از جفان وستشيز 
جو كمديد خحود را سر كرزار 
جو اقبال از ناصرالدين يععافت 
شدة لشكر ناصرالدين تمام 
كروضف ديو كير 


كروه شد" كشته در “اوزاو 


خزيدند | در 


هيان روز حصن برونى بيرفت 


بشد طهرلاء مى ديد ر!» كريز 


عنان را بييعجيد سوث حصار 
نان تعلق كدو روملا بر ال واوات 
به يكا ره ازين جار رة دو خرام 
كروهم دكر 


كروص دكر بردى» 


جان از فرار 


نه از زووء بلكا از زبونى برفت 


به قلعه حصارى شده اسمعيل 
جو ديدنك بداكشواء را باشعوة 
يس از جندلكاهم فرود مد نك 
زمائه برآأن قوم كرد أن جه كرن 


شان سه 


كروه بماندنك هم در سغفيل © 
جو كووان به جاه قفرود آمدنك 


تكويد جنان قصه را باز مرد 


فرق | ديوكير 


دود دل خاستى سلطانى محيدشا؟ رأ 
وأماى يانتى خلق ديوكير أؤ كشتى و بستى 


شنهدم همان شب به وققت عشا 


بغرموئفد | ”“هرسو نلد| دردهند 


”بداونك دست ز افتاد ةن 
دكر روز جو دردش ازدل برقت 


و 


بفرمود يس تا “عوانانى راز 
” نهانى به هر كذى بسسل كنزد 
جو بشعست أن عهد كو كردةبود 
همس ملكا سر در خرابى نهاد 


مشا ثم أزو > برتافكه 


يعم درد خاست از دل يادشا 
اما نامه مر خلق مضطر دهن 
نا بندى ‏ ز أزادكان» 
شد أز خشم جو مركن بيدرد تغت 
يكير ند باز 
نهان هر سرس را ته كل كللك» 


به صد عبجز سوكذلدها خوردةبود 


دا أزادكن و 


همسش در خطر جان ناخوش فتاد 


وزو اهل دسغارو 


- 


سر تافكله 


ذها" كل ١ل‏ .قينا ابد راتما ب 


رها كرن 5 


هر خانه هر كدخدا, 


بيبل ” مرقوم اسسف و در هلد تا كنون در اصطلاح مام تصيل را 
ا در لسطة ())' بردئد'' ودر نسطة (11)" بريد شل“ . 


يرك 


حكا برك 


شهرى 


هان شهر دهلى كه بر دادخواك 


به صن ظلم و بهداد و جور و عبتحاب 


هم» اإفئااد ددر ووس خا 


به تزوير كشبخه بشاشهست: 
بشاشت .عينى ز بدعهد را 


م 


يع جو قريب جهان كمخوريم 
بعش نفس خود را اكر مى كشى 
سكن بشلو أى مردم هوشيلد 
تو عالم همه دسا آأوردة كهر 
هم آخر جو بكذاريس جون خسان 
ممى بهر جان جهانم خراب 
توه كهرم ككهء صل سال» كردى به خاكف 
لوقيو الو نكن هبه نوها نك ست 
وكرن به فردا يشيان شوى 


جنان زى كزان زيستنى صبم و شام 


آلا ا هنرمنك افسانه سني 
نصيحت بن بعل نهر داسبعان 
مكمر آينك اندرا دم كاركر 


| هردو لسغم ” كربت '. 
112 


كعبةٌ ‏ بود عاجزيناة 


كعبةٌ 


يكن 
بعرى5 


جنان را خراب 
كه زهرماست هسسمكاسه مر شهكد رأ 
أز أندوه ى نها براريم د سحت 
سوارا به رخص خرد بععذريم 
همى رخت ود سوز اكر اتشى 
اكر] أيدن دليسند 
همه كنحجها ملكا خود كرده كير 


دل يساك 


مكن جر زد قصد جانٍ كسان 
من جان لخود و| سزائم عذاب 
هم ! خر تلى ذولووكاق به حاف 
: مسعى فالى همى دار دست 
جو سودت ببايدء يريشان شوى 
جهان را بوه شادمائلى مدام 
دلت خازن راز و طبعت جو كذ 
يس از هر قسانه فسوق يضموان 


همان بس ذ باغ معانيمت بر 


مزه 

وكر از فسانه شوىى در هلال ز ساقى طللب كن شراب حلال 

يس از ينكد كرد فسانه برأم يس از هر فسون باز سجر نمال 

بها ساقيا جانى ما شاد كن خراب است مجلسء» تو آباد كن 
به دور دو سه ددست مسكتان مكهر 


سد أذ كيذه باد يرسا غان ممكجر 


بلص جورب بيده جه ينه سسب مسج سج مح ل 2« 


0 


بوكشتى طغى دو كجرات و با ؤكشتى سلطاى متحوى 
أبى تغلق شا 5 
جو يامال شد كتعه' ديوكير كس ار مومنان كشته شدء كس أسير 





يكد روز ديكم به دارالمحن دراآمد برآان خسرو فتذه فى 
يعفتاء ”طغى فقنه كرد أشكار دكرباوةه كشت أز شع ووزكادر 
“يتازدهمى كشور كوجرات 2 همىرائك از تيغ هر سو فرات» 
شه دهلى أين ع جون كوش كرد مهمانت ديعر فراموشى كرد 
فتادش عمس از دور ييرهن > به شلوار او كرد كيكان» وطن 
به دل كفتء ” شيران اين مرغزار ‏ سلامت برقفعلد ازان كارزار 
“اكر خود برانم سوثم كوجراءت بيابنن اسهران قلعه ننجاءن 
رسام نه م طغى لشعرم ‏ مر أو را نبهلم يك همسرم» 


229 


ش - - يايتضه ؛ شهرى را مى خوا كد ثد كنا هايبن قلع د يوكير بود و يك زمان سلطان مصعيد 

ابن تغلق اة يك ' دولتايات " موسوم كرديد . اين معنى هم ازين كتاب ظاهر مى كردت . 

+ كيه برفوث كلابك زبان أردر “يسو“ كريئد . بن هلوار ار كردة كيكان وطن 
مفحلر ب و بيقرار كرديد . 


6*9 

بسم كردى الديشههال دواززد از انديشه أمد دلص در كداز 
هم أخر يكن سنس_مثا وأ بزد كزان واثىم بك أمدش دو بدك 
بكنتا به جوهر كه كرد حصار به هر روز و هر شسب بود هوشهار 
”بءدست أورد خلق وااز فسون ‏ تهالى بريزد زاهر مرد خون” 
سن أن كال أن خسرو تندخو ) جوازاخترصش تافت اقبال رو 
ووان كرد كلبركه سرتهرز وا كه تازه كندى وسم خونريؤ رأ 

خودى از دولتاباد تعتجيل وراند 

به كجرات با لشعر و يهل راند 


ذكر أسيران قلعة ديوكير و ظلم جوهر 
وفرست شومر عانب ليزه 
جو در دولخايان جوهر ببائد ز خون مسامان ببسم جو راند 
يم را به حملءء يك رأ به زور مها سف “قن كوه ل شمر اود شود 
جهكويم» جه خونهائل احرار ريهت | برست آن كه دو سمت دريا كريضت 
عجب تر كه از بهم طوفان خون 2 بنجست آن كه شد سوم دريا يرون 
شده خاكف آن كشور ازخون خمير ووان جو خون جام هر أبكهر 
تو كر بازجوئى دوان يوم و ابر هلووست دوان خا از حون اثم 
سياه به قرمان آن نابكار الل كرفته ‏ به كرد حصار 
حصارى كه از جشم صهر أآسنان> كهم كلكعرش را نديده نشان 
يع كوه تلها خذا 0 كه تيغض سر از جرع بالا كشيد 
تراشيده از هر طرف دور او دوش را نيابك كس از جست وجو 


كسم كليبجمرهص را نديدة كهس ‏ اله أز هيم رو ديكة در وس ولل 


جو مردم كلد سوم آوجصش ننعاه 
يعم خندق زير أن دز يرآب 
درأآن روز محضر شد از سركشان 
نه واه كريز و نه روك خلاص 
همه دو مناجات هر صبسص و شام 
ير نذر كرد» كه ”كر وأرهيم 
دكر كفعهء2 ”*كر جان سلامت برم 
هم آخر جو كشتند ازان دز وها 
اشير هه أن شاة ايران زمون 
حمريها و سعزيافنه .بو "كان جهان 
قدرخان و خانى مباركاسير 
هبان خان صفدر ابا مهردار 
بهاءالدين آن هاج بخاص شاه 
نصهر تغلجى يور كجىف 


و 


0 


همه دل به 


هازج 


ووانم به خا افتن از سر كلاك 


يا 


:1 كي قاع [ فاب 


- 


ور 
سج كرد ان اإيران به مازئدوان 
به بالا أسهرىى و در تنه قصاص 
جو آن قمريان درفتادة به دام 
همة مال خود مر فقيران دهيم” 
كلم توبه 


فراسصوشس كردىند 


و ممكصببلمتك بعذرم» 


أن نذرها 
به مازندران با يلانى كزين 
همان خان تاتار روشتنروان 
همان مرد هيبنازن و كوهلهور 
كه بودسات فرزلد أن تامار 
كمربس ننه دايم به اخلاص شاه 


درآان دز أسير أمده يكابهيك 


الديشه بكماشة» 


سوم رأة سكم #* نظر داشت 


عطفا نمودى خان أعظم كدرجان 
از ديوكير جانب موج 


ظفر خاني يل جون د» دور ليرد سو ثى كشور خو يشتنى عطفا كرد 


بههو ساكله با أو سواران لحدسسييم له دنبال أو كم زْ د تمن كبيم 


يعثى ظفر خان - 


كرا زهرة كو نهزه ؟ردان كلن 
همى وقمت سالم جو نه راق 
به بدحارط بر كرة جون رسيك» 
نفسين أمده توردين با سياة 
الغ خان كم 
سيهيد سبهة را هنى راد زود 
إ هلك بل سوه ١‏ 55 منزل شذة 


بيهو سسلاه | وروز 


كروه ز 
به قغليت در أفعاد بر تورديس 
تلن نضقة 1 لنعة كرف أن كوه 
هم آخر جو بيدار شد هر كسم 
جو أن هندوان دسات كميافتلد 
يغرموده خان تا أحسين هزبر 

جو دثبال كرد 


شسبا تهرلا بك زودتر بازكشيت 


حسورٍ دلاور 
جو شد مهبر كرش مرصم ورد 
سياة 


به يابوس مادر هم ازا راه خان 


همان روز در صريع أمد 


جو شد فهبت خانى فرزانهخوس 


همان نتووديى مرى ‏ عجلدت كرا 


- 38 
و 


إكاة 


يس آرلاة دنبال مردان كند! 
ز هر سو برو لشكر 
كر فاه 


أفزون رسيد 
َه رايت خان يناه 
به وايات أن خان فرخلدةفر 
به هر روز وا هر شلب سيه مىفزون 
نرايى شبيضون شبانكعة] زدة 
كه خواننك ” نايى » به هندى زبان 
نبجودست مكبر هيوم اسيم به زين 
كه از بهدلى بود لش_بر سوك 
شد هندو أز تركا حستهة بسسى 
سوك ما من خويس بش خانتنك 
رود بر يم شان خروشان جو آبر 
سر هندو از خشم يامال كرد 
سول لشعر خويصش دمساز كشت 
ظفرخان سول مرج أهنكف كرى 
بياسوده هر كس ز سضتى رأة 
سو ستلية 


شملى 5 بوك روان 


تاف كرن خود را ز سستى رأ 


+ “بك بنجارة بر كهيزة جو در رسيد2 خوائدن مناسب مى لايد . 


| در لسطة ١‏ )أي بيت موجود ثيست 


و 
”” بن يتكك ““ مناسب مى ثمايى . 


به جانى خود او را ليامد دريغ 
» كس كو در اقبال كردش تمشت 
كس كو زند تهشه بر يال خويش 
ندارده+ كسم را فيس دو جهان 
فرض لوردين جون كه أمد أسير 
به مرج الدرون شور و فوفا فتانى 
جو بشليد خان» كرد أقزون فسوس 
درآهئء فروشاند أن شوو زود 
وزاىريس همان خانى رو شنضمير 


رس شاة دهلى ل ل عدم شكهمب 


رفك 


يكايكا بزدى خويشتن را به تيغ 
ببيو سمت دود سم جو دولت نكشت 
به جه افتد از سستى داه خويسشس 
ا بلهى كار آكهان 
سهنصشسن سول دبوكهر 


بود نزى 


روان كرد 


بس وخنت از ماجزان شك ب»ه باد 


يس أركه بؤد جانب مرى كوس 


بكى بهد ان د س_تكيرى موث 


انها سكو نت يذ ير 


همى بود 


فريب 


فرسختاد بر خان فسونى 9 


جو بر خان بس حرز اقبال بود 


و 
فسوز نشد كاركر بر درود 


مؤن5 يافتى ظفوخانى دو خواب به تجديد 
و فصل سرنيز كردا 


يعم روز خان را به خاطر كذْشت 
به دل كفتء ”بهر عذان تاب من 
وكر ل هرأ در هزيستف شدم 
همة روز با خويص انديشه كرد 
جو شب كشدتء بر جهرةٌ روزكار 


سي مت سو تسمه ل 0 6 سس العمل -_ 


همان خواب كاول دلهلش بكشت 
مكر بود شوطانى اين خواب من 
كزان خواب خوش در عزيست شدم 
ازاى خواب و زان تافتنى در نيرك 
كشيد أسسنان جادر زرنعا ه 


” كيان مى شود كك دري بهت سهو كتابى واقع شدة و شايد از بيشش يبن هم رقت أست 


| ” نيا شد“ مناسب مى ثياين . 


ظفرخان ز بعد نهايصسكرى 
به بالمينى عشرت جو بنهاد سر 
كه ان مؤدة كز خواب دادت ذا 
“«اكر اشر از ناصرالكين يعافت 
“همى باش ههواره اميدوار 
3 كز أن خواب خوش درمقاىس رسى 
جو خان بار دير جني مؤده يا فت 
سران سيم رأ سراسر يذدوائن 
ذدكر ووز اورف بر سر رون 
شد آز كشور ذود عزيست كرام 
مهم يكا ذو سه كرك أن جا مقام 
سبه (| يثّمم قصكدى سرتهز رانك 
نيت كرد خاص از برائلم خد| 
”رهائد ز سرتهز أن مرز و بوم 
شعا بان 


هى واندك فوج كران 


نكسامك ]مد اندر حصا ر اك 
و 

كروه كه دل بستهبند بر فرار 

جو ديدند كامك ظنر خان يرون 


0 ا ا اا اا 


#ركزاء 


سول خوابعه شد به خوب اخترى 
يه خحوابصس لودند بار د كر 
مهندار شيطائى أن خواب را 
كنون نصرت و فنتسص سويت شاقافت 
نظر ا نتظار 


داو 


2 م 


15 
وز أن ملزدة ووز به كاص رسى» 
به وقت سحر سوس ديوانى شتنافت 
خزافه كشاد و زوم برفشانك 
به فيروزىى أورد لشكر يرون 
نفستمن سوث اركه أورد رأ 
كشيد أنكهسم خنجر انتقام 
خدا را دو آنى كار مصندنى بحوانك 
كه ”نصرت كلل خلق مظلوم رأ 
جو بابل فريدون ز ضاف شوم » 
ظفر خا ن صفة و .نكن كله اولان 
برو يار شد فوجدار 0 
كروه كيه 3 در يناه حصا ر 
كمربسته بر قصك سرتهز دون 
خروشان يكم كا ركرن » أمد ند 











كار كرد ح كاركردن ونان كك ' كرد '' در كردار ر كردكار بالعسر مى ياشد - و دريارسى درى 


كرد ن 0 يكا معى كرد ن هم أسمه ‏ 


و 
بربى تقدير اكر ' كاركرد © يطضوائئك بع مصراع 


- 


اولن '” جيل كرد “ | - جملك بهلواثاى ) ياين خوائن . 


جو آن خاناسعلدر و قيرخان 
همان مرد شهرآفمن و يودتن 
جو در لشعر خان ز مردان كار 
يعت روز خان سركشان را بخواند 
كه ”“سرتهز با لشير بوشمار 
“كر أنجا بعازيم بر لشعرش 
”جه دانيم كآن تعبيه هون وود 
” وليكينى (ذ كلبركة كر بكعذريم 
“به دنبال ما آيد أى نابكار 
قرو رونت نهك يا به كام بلا 
”رسث جو به نزديكاء كرديم باز 
”به يكا <دمل»ه أفواس او بشكنهم 
«اكر خون نياينك به د نبال ف 


و 


«سوكم دولكاباد أريم روس 


”هسه لشعرشض را يريشان نهم 
2 
"” بير يم هم كتكة د يو كير 


”وزان يس. كليم . از خلائق. هجوم 
سران جون شنيدند اين وام نغز 
به فرمالص يعسر نهادوند سر 
دكر ووز كز فرقم لخر زر فشائن 
همى رفت افوايم يا برف و ساز 
جو بشلهد سرتهزكف كلك سم 


يزيرك 


بييوسكةه بر ولس سراسر سران 
كه شوانك حسيلنش ديار و دمن 
هزاريى سه جار آمك اندو شمار 
تبات يو ايفان يد قضة- اتن 
به كلبركه «الندسيتا ووز حصار 
به دشوارى أيد به نهزه سرش 
وكر بشعنهمش2 <تصارى شود 
سوث دولعاباد رم أوريم 
جو أهو يِكْمْ شير در مرغزار 


به يائى خوى افتنى به دام بلا 


بهاريم بر لشعرش- تركتاز 
يس آركه سرص را به خاك افكلهم 
كز يند جد | أز دم ازدها 
بعازيم بر جوهر ‏ فتلهوجو 


فكلم رها نهم خلق أسير 
وخ أريم بر قصد سرتيز شوم” 
ز تقرير أن خان بهد أ ر مغز 
به حعمشصش ببستلدى هريكا كير 
سسجية جا نب دولتابافد وانكد 
همى كرد ملز لك 

كه بكذدشيسيت لشسععر ز حد 7 


م تر كعاز 


06 
ز كلبركه تعجيل تر كوي كران 
همى رانك هردم به عزم نبرى 


مصاف كردن ظفر خان با سرتيز و نيوو زى يانتى 
ضفو حابن 
ظفرخان به كوداورى جون رسيد تو كوثى كه رسكم به جيتحون رسيك 
بغرمودء “اهل سية سمربفةسر ببلد ند بر جادةٌ كوكا سر 
”” به هر جا كه كشاتى ا ست » يك دا كنند به هر جا سواه م كنززد »” 
هصى خواست تا بكذره أب وأ به حيرت كشك جرخ دولاب را 
برارد سوك دولعابانى سر كشد كيقه از جوهر بد كهر 
يكم مرد جاسوس آمد زا واه اخبرهال خوش كفت آن تيكاخواة 
كه ””سرتهز لشكر برين سو براند بر أهذلكا ييكار مركب جهانن 
ار .وين ٠‏ |فنف أن دشمن كرمكين يكين است حكايت 5ه كنةم» يقن » 
جو بشلود خان بنبسش خصم دون كرفتش ز الهام اأيزد زيون 
بفرموى تا ”آن يل ييلتن حسين عدوبلد و فهروزفن 
”برانكد يزكاء بر يزكها زنك يزكهائل_ بيدخواة را بشعند» 
به فرمان خان أن يل نامدار ‏ سبك راند با بيست يا سى سوار 
شغابان جو در دأمكهيوة رسهيد يزكباثم بيكانه أى جا بد يد 
مباركى كه شن بدك تعريفا أو عثر يون سرلشعر أن نامتجو 
همان جيره سرتيزكا تايكار برو تامزد كرد سهدوصكن سسوار 


جو ديدش حسين سرآفراز راد مر أو را يعبى لتحظه فرصت نذان 
3م ١‏ 


يكايكا بزد بم صف بوامعها ل 
اكه جتان عر ار 
هم آخر عنان تاب شك سو بيرا 
حسون أحسن خاق و فهروزيعلىف 
فرس سوثّم لشكركم خود بجهاند 
جو با فتصم و نصرت بّ لشكر رسود 
يس آركه ز كوداووى بازكشيت 
همىوانك خان تنك بر كهنه خوا» 
بيرسيد أآزان رم فرخ1ادةروه 
جنين كفت أن مرد روشلضصير 
”برا سو مهوة ز فوج كن 
” تراشهد يكا سو للمب جويبار 
عن تين لكاو بم تسيو 
ز همهو سيه راسخاتر كشيهد 
عدو را بينداخمت أى كه به بيس 
جو ادبو الشعرهن ووز روشن- سيد 
يفرمود أن خان خسرونشان 
* سكين مقكم شود باتوان 
”الغ خان سونٌ مهمنه جا كنن 
” حسهئش درايده به يارىدهى 


”علىلاجى و يارسىكو شرف 





٠ ٠. 4 ا‎ 
ا‎ 


0*9 


هنى كرد سرهائم شان ياييال 
كه دست از عثان برد دو ياركم 


بسم لشعرش 
جو بشعسدت بدخواه را ودورلكف 


اسيران براير برانك 


لنوخان: هبان. “قال افرع كريد 


رضن اا د 
ز كهقى مهو»ه شتقابان كشت 


كروك 


-*5 


و! ديد كامد ؤ راك 


كه ”اخبار سرتيز ظالم بكو م» 


يم مرد 


كه ” بذ شت سرتيز يكسر ز بهر' 
0م 
يع كتكهر _ه كرد در سهد هأتن * 


وه بست ود رأ به وقتا قراو 


اذان رهرو تازةرو أين خبر 
جو در سلدهتن *« ابا سعادك رسيد 
برانك از يس يشت بد خواه خويس 
تو كوثى ككثم بيزن به أرمن رسهد 
كه ”هر سو دوأيند لشعركشان 
مان خاي اسعندىر و قيركان 
صفا خصم (| ميسرة بشعلك 
كزو هسيتا ذو قلمب م روبعهى 


بوىد حالسب مهسرة صفابهصفا”» 


* نسدد (.11) '' سد هين *' 


به قلب اتدرون خود به تهروثم يت 
جو شد اشعرصس از جمي و واست واست 
فبارى رسيدة يه جرخ درون 
نر مهله نم 


ذا يرواز مرغان 


يعمد ابر اندو هوأ 
سياه جو بحر كه بر خصم دون 
بد يئد5 ) بسى ما هيان اندرو 
جو ماهى لمودة در أب ذوآان 
دكر سوم سرتهز حا ل ون 
بهء دل كفتء ”اسن لشكر جيراد ست 
”كر ايم من از كتكهر خود يرون 
'” همان بء به كتكهر حصارى شوم 
جنا خورد دهشت اكه شهب و فراز 
ضرورت بععنها 
”كس از كتكهر خود نيايد يرون 


بفرمودء ”اقوايم جنبد و جا 
بجنبيد با دوع خود هر هزبير 
على لاجى از مهسرة فوج رانك 
خروشان جو نزديكا كتكهر رسهد 
شو يريا ف بود أن خس اذ زور أب 


| “اسيانى"' مى يايد 


إيفرك 


ب افشث_ارده تا نهد يا به تيت 
يعم كرد از سم اسهان بحفاست 
درو كم شد»ه أسمان با زمهن 
از أواز يملا ١‏ روييلة سم 
وسيده به كردون ذ صدفر ‏ صدا 
كلد روز ييكار طوقان ز حون 
نهتكان 
رخ فتسص در آب شمشير خان 
ز زهر اجل كشعه ترياكاجو 


يكايكا دوأمد جو بيلارى مست 


به ييكار بردة فرو 


نبايكد شود اخترم سو تعلون 
به يرخاصش در معركه كمروم» 
به نردص يكم شل به سوز و كداز 


كه ””دارنك هريك النك نكاد 


دهد جلك هر كس به كتكهر درون » 
به سستى زههركهر شك كينهخواه 
شود سوك كتكهر خصومي تكرام » 
خروشيد واجوشيد جون رعد و ابر 
بر أهنىف مركب جهائد 


نديد 


بكار 
بجز حمله سرتهز جاره 


از آن باد جنبيد هجون هباب 


جو افواج سرتهز شد حمللهكر 
همى خو ا سخلك أن كروة ضعهف 
ظفر خا : قللب سيه وخش راند 
به تندى بتعفعا يه قوي سكير 
“زمانى تماشاث من بلكرين 
جو دل داد شان» ييشتر راند رخص 
يي جميله أورد أن شير نر 
جهان جملة زان حملة شد دو كمان 
رض جون كه خان مظئر حشم 
خروشان ب»ه نزديكا كتكهر رسيد 
همان خا ناسعندر و تهرخان 
كتكهر 
به يكف حملهة آن هر سه شير وفا 


على جرغدى هم درأن قوم بود 
على 2 
ظفر خان يفرمود 


جو خود راند خان ييشكتر جند 5م 


قبولا جو شك در فرار 


جو هر سو تمه كرى لخونريز رأ 
وك زان هزيمت مراو رأ جه سود 


وسهدص به ناكه يني زخم ب 


كران 


ص 2 


بزد سهاة سكم 


كزان حمله تابند رو از حريف 


هيبل در 
به نام خدا حرز بر خودى بضواند 
كه ”أ سست يايان» متابهد سر] 
زا وستخم ينح تاختنى بلكعريد” 
بر آيينى شاهانى عالىدوفص 
كه عالم به تتحضهض شك سربوسم 
كه جهان 


دراى دشت هجون فازيان زد قدم 


صورى دميدند إندر 


صنشس جون جانيس بيش د سلآلى بد دود 
حسين سرآفراز و ديعر سران 
يايمال 


يعرى ند 


ا 


شكسكه> قبولات 


عل و 

لاهورر رأ 
سبكا با قبولا هزيممتا مود 
كريزان شد از فوج يكايكا سوار 
كه هر سو درآينلك خنجركشان 
به كتكهر درأفعان لشكر تمام 
هزيمت برأفقان 
كه اول وة خويشتن بسكهبود 


شد از تشتعمى جانب أبكير 


سرتهز (أ 


به صد حيله بعذشت از جويبار 


فتتاى از فرس جو نباندش قرار 


9ه 


عربيت كرو الضعر سر تير و وضجهة عفان سور 


يكم يار أو بر سرش م ىكذْشت 
به دل كفنتء ”*اين ظالم و زشيت مرد 
”من آكذون سرش وير ووو انعك 
يس آركه به دشنه سرش را بريد 
زيستن جهان 


جنفان زى بر ايمن ازادكئى 


نيايك جنان ءا 
رض جون سرش را يريد أن جوان 
سر خصم اجون ديد2 فرمون خان 


كدو خصم هاا جز : تقبانة: كرفت 


قمر ١أ‏ كه داماد سرتهز بوك 
كرفتلى ‏ با زخيهاك كران 
سر فتخلءانكيز | محيونى | هم 
كرو دكر زندهة شك دسكتكير 


جو تاج قلعقاء جو سهفا عرب 
يتهورا و كندهرأ و سوراك شوم 
بفرموك خان2 “اين كروة لؤند 
بسم فقله أن وروؤ يامال كشت 
سواوان كريزان فتقاد دو أب 
تو كوثى. بسسواوان اانه ان 


إ نكم ( 1 سأ هببيى ' - 


ل اال ص اي الات ا اا ا يسو سمي لست سي حب 


جو بشذنا خت أو وأ سبك بازقشت 
بس كشوو و 


© 
له وفت جزا 9 مل سؤاست »» 


شهر ويرانه كرى 


هزاو أفرين بر وى از حق رسي 
كه جون خنفته يابدء كشن ياسبان 
كه خصمتا شود يار افتادكى 
بهاورد بر خان سركش (ذوان 
”برأوند بر فيز خون جكان » 
دهلزن (روان شاديانه كرفت 
سمب و ووز معدن به لشتولريز بود 
وض لهو «كويد نهد “كلذ يوان 
بريدند تا فتله | بيلند | كم 
از افعال بد هري ا أاسهر 
كه بودنك در قلع دين روز و شسب 
كه بودنك مقطع به هر ممرز و بوم 
بون بر عوائان به عين كزند» 
كس از سند هتن ! كم سلامت كذْشهمت 
كس مسات زلخجم و كس از غم خراب 
كز أسهب بادى سهارنده جان 


250 


كس رأ كه تقدير أإمن به سم 


ملى تاي دين 57 غر دوست و9 » 


سها هل فلمي.ت كم فاه 


لدعم 


بسن . خا وها بيعي عل 


هزاره دو صد كمه 9 سايبان 
جهان كز طرب 


بينتاد از سقف قتغلهة ستون 


تازه كلزاو شد 


سقون كمه سرتهز باشدء شعاب 
فرض جوركه بازىكر روزكار 
كوواف افولان. وو خرم: سوال 
جهان هست بازيكر ىن 55 
يه را دهد تاي 00 به سر 
ار د يكر به تاير كنكر كزن 
عجب ياره دارد أن دوزكدر 


به اول سوارد به صكد عؤ و ناز 


يس أركه ازان يارةٌ دلفرهب 


600 


و يامال افوابم شد يسبيير 
بس خاق عاجؤز امان يافته 
به فرمانى أن خانى فرخلد: ذو 
8 د كهرى كاتهى بهو رأند 
ازاى تاكختكينى هركسس 


أزون صك طاو يله » أزان صكث قطار 


ده 
الممق سيم 2 يككه » لديسص سوم خام 


اج "تس 


دن 27 
جد خزاو ده ديباء جه شعر 0 قصب 
دو خر اه 9 د هليز جون أسمان 


وزان كني 
خرد ماند ازان تاختن در شكفت 
جو بشكست سرتهزء وي خار شد 
خلل شد هده ملكا بداكواة دون 
ز تهزى كنك ستفا لود ر!| خراب 
جنين لعبم طرفة 


كروه دكر زار و درهم شىنلن 


كرد اشكار 


كزين كونة بن بازى أرد يرون 
درارد به فرمانى أو بححر و بر 
از أشنياف )و كان ير كن 


به هر كس سياود 


هماخر ربايد به سوز و كداز 


دكر ساعد ى را درآود به زيب 


كهازكه به الصاف كر سر نهك 


يار | عاريمت عا قلىم 


8 
مرا كر جذين يارة أيكد به دست 
به صبتح كلم دساتا ميكير كرو 


بيا ساقيا مايه جاى بهار 


(ؤه 


ز ظالم ستانى به داور دهد 
درين جلووكه كمببندد دك 


بكويم2» “جو شد روزء روزى ذو» 


م ال 
بع دسمت مى فرق انده سيار» 


ز دوو فل وارهان جانى من 


2 


به هر جرعه كن ياكا ايمانى من 


ع يمت كودنى ظفر خان بعد فتص كتكهر جانب د ولتابان 
و خلاص دادن أسيرانى قلعة و فرار نمودنى جوهر 


ظفرخان جو بر خصم ملصور شد 
دراى ووز و شسب يا تماصى سياه 
د كر حصن نيلوفرى 
شه خاورى كرم مركب جهاند 


روز كز 


تبور5 برامد ْ دراه خان 
ي 


بانرمود واهبر 


“يكم لشكر كشن با هرش و حزم 
همى و فت منؤل به مفزل سياه 


كه *” سر تهز و| كشتك»م أن )ا مهاب 


” ا ختر 


” كلون رانك دل دواتاباد رخس 


جيوشى- قفتن جمله متهور شد 


بجنبيد ازان فرح أورى؟: 
ييا يه قن .هه له 


زد جعفرى 


به وخش سعادت ظفرخان نشست 
بر ا نند با خكر 
بها رد 


در جانب 


سو دولخختاباد عزم 
خبر يافنمت أن جوهر دوىيذاة 


أ يفن شامانٍ زويلها كفضشس 


ب 





ب لول ل سويت لمي ا لل 


١‏ هر در لسشقد ازريس”" 


جو اين قصة در كوش جوهر رسيكد 
شعست أن جنان كوهر زور أو 
كر آز سذككفب يهو سكاه كوهر شمكسرك 
زاهر حيله كانعيهت أن تابكار 
شد سياة 


كورد مقام 


جو بشنهد نزديكاتر 
به صدر صدور أرجه 
جو جوهر عنان داد در سمت دهاو 
همان ناصرا لد ين روشى ضمير 
هبى أمده هونكه از دز يرون 
جو يرداخت از شعر يروردكر 
كه '” من كفته بوىم هم اندر نخست 
”كه كس جز حسن نيست شايانٍ ملف 
55 


”مرا بود يكعجنلد ديههم «١‏ 


”جو صاحهبامانت رسك بر سرم 
”وكر لىم به كفراى اكرام أو 
”درس وقت جون باز ما وا خريد 
”سزد كر كلو سر به يايصس لهم 
” كرامى است إكر تضعت و ديهيم نهز 
يس أوكة سران رأ بر خود يوا ند 


درين مشو و اد جمله راضى شد نك 
0 أن سر دوريفاة مى بايد . 
١‏ يا" مناسب مى ثيايك . 


!همه 


| كمال مى شون كك بيقن بيش أزين بيس رئنة أسف ‏ 


تو كوثى كه سلك به كوهر رسيد 
كو آشفتعى خانه شد كور او 
ز لم ستععى أين بين كه جوهر شعست | 
صوابصر. كمافقان 17 فراو 
شبد كريز آن دور يفاة| 
سر ] نجام 


اندو 
كريزد هنىدو فلام 
خلاص به جاى يافنت اهل حصار 
كه بودست در قلعه شصس مه اسير 


بسدسسسم 


شكر مر حضرت ل جكون 
نهانى به دل كفت أن شهريار 


ب دوسمك 


همو دوخوراست تابه يايانى ملف 
امانت هم أز دست أن كينه خواة 
هنان:. يه كامانت. يذو بيسحوام 
عاقربت بسخة اى 


شوم دام 


ز بند ابد١٠‏ سركشهق را كشيد 
كرامى تر از جا.ن نشد هويم جهز” 
همهن قصه در سمع ايشان وسانكد 


همه بر سر حرف ماضى شدند 


سوم روز خانٍ مظفر حم 
به ييص أمدش 5222 به رأك 
به يكا ىرست حقر و به يكا د ست تيغ 
يعنعا كه “من جتردار توا آم 
“جو مردانه بعذاردى حق تيغ 
جو ديدش همان خان صاح بكرم 
كريمانة كفتهش كه أي 


” تواين جتر خوى بر سر خودى بدار 


نامور 


”كه مردان به راة وفا خوش رونك 
”مرا نيست مطلوب اين تاي و تضعت 
«“بدانه جهان را شه تازةرو 
“به يكف تار مو دل نبئدد كسم 
جو اين قصة و ناصرالدين شنهد 


ظفر 


ور 


بعفئناء -- ايزد بدادت 


”مرا كر بكم روم ديههم و تضصت 
”كنون از من أى رسهتم ديويفك 
”توثى واوثت ملك افراسهاب 
“” تووا بو سر ته اين جر منجون كهان 
”وكر كود درس كار ندهى وضا 
”ز شهر و ازين ملكب بيبرون روم 
“بها تا دو شلشهر يكعدل زنهم 
آأفاق را 


از ظلم 


ود 1 ها نهم 
4+4 م_ 


“الوه 


به شهر اندو امد سعادءت بهم 
جو ديدس » دعا كفنت و شد عذ رخوأة 
هبى كفت اوصاف خان بي دريغ 
وهانهد ذوالفقار ‏ تو آم 
بجر بر سرت جقر باشد دريغ »” 
نعرى»« بهم تعظيم أو هييم كم 
ببندم به لثامت من از حجان كبر 


وك 


تيغ بر دست مردان سهار 
به 
مير يارى 
كه دائند مردان كم از تار مم 


بجز تلك حجشىم و بهدل خس 2 


درماندكى دسستكهرت شولك 


دوران كار كان رأ به إكار ديد 


نشخ ز من روز يوكار بضصمت 


به صد لطفا اين يكا سكن مر يسنك 


مقم تيثمزن مرك ثاببتركاب 
به نك سكم بده حأجر خون فشان 
يلا بر بوو شم »2 بدوم "قبا 


ز جخر و ز خلجر مبرا شوم 
مكر قكنه ر] سر به حاف افكنهم 


دكر نقص بنديم آوراق را” 


بكفت اين و دسحت دعا بركشاد 
يس أن جقر بر فرق شه سايء كرد 
به يستر شد و بوسه بر ذاكا داد 
ببله 


حون بود دور عشرت يديد 


جهان سر به سر تازة كردى ؤ سر 


بها ساقها دور عشرتا وسهك 


رك 


خدا را به هر لححظه مى كردن يان 
همان تيغ از بير حود مايه كرد 
به صك 05 يشر ايستاد 
سهارد فلك يك زمان را كلهد 
ثما يابكى اصل بشم 


جهان تازة شكنء» باد وحمت وزيكد 


شه 


از عيصس 


مهم نا كم كوس سعاد ث زم 


0 


دور 


ماضى فرامش كلم 


زتاريهش جص هنصد و جل كشت 
كذشت از ربيع دوم بيست و جار 
درآن وروز كشغةه قران سعون 
دران ساعت خوب و فرخلد: روز 
يك تت ين بهار اسةخند 
جه تضكر كه افلاكا رأ سايه كردن 
برآامد بران يحت كو هر نكار 
يهم حخر لعل الندوان كل سقان 
بران شاك مهموى و فركلنمدةجهر 


به سهرت فريدون و بهدين ب نام 


زيادت دكر بر جيل رفت هشت 
جهان فصل بهار 


نهم سماعمت أز رود أد ينه بوث 


يد 
كشته ترم ز 


به فرمان داداو دوورأى فروز 


سران و درآن بارقه خوا ستلد 


زمهن رابة سم افسر از يايه كرد!] 


يعى شاه دون شكار 


و 


جو سوووى.. سر اسرد 


دبيريرؤزر و 
را سايهبان 
]من « 


لحمب از 


كنيقشس بو| لمظفر 


علاد ين سسبيهر 


شك * مدام 


سكئافة جنب و راسنت او كحسروان 


سههر و كواكلبا يمّْم افتهار 


كيه كه كرزلد شاه حا ته 
خطاب قديم خودش داد شاه 
يىه جاربالشس (ز 
هميان 


و 
حؤ و حرير 


محهود كزين 
كار اكهان 


دين ينا" 


سرقراز 
بدان جاربالس جو 
همان خان 


با نم 


براوود به صد لخترهمى 


وكملٍ د 


شا » ثد 


بهرام 


با شهريار 


به ادراكا كامل به وام صواب 
الجى ‏ دلهذير 


تركا صا هب سياة 


حسا مدول 
ملك هند و أن 
شد ” قطب ملف شه 
ثلث 5 فتم ملىف 9 جهان افتكها ر 


ان يور زيد 


يديد ياادب 
شن« حا جب خاص أن مرد كار 
ملك شادى أن شهسوار يزكف 
حسونٍ سرآ فر از اراسي كشت 


اال ل م ل | تضم يش تت 


* ةله آسبان از در ١‏ 


00 


از سم جوان 


حضربت 


شدة عالم بر 
كمر بسنخه دو مهريار 
به يعت مدار قوق دالا لسرت 
ظفرخا نص خوا ندند خيل و سياه 
اقبال يمشن سرير 


بياراست 


يه نووءأاست از ديد عفن دوين 


شده ضابط > خوا جكى جهان 
دك 5 باوبكة اندران باركاه 
خبر ‏ داده أز عالم نِ غمى 


عبر نائبش با سرانجام شد 


كه نتهو بد 5 نام أن شير مسلمت 


بسى تيغم راندندك دو ك5رزار 
تعين كرد شه هريى رأ خطاب 
فسان شه كفصيفة لانن وزيز 
عبان ممالىف شى از حكم شاة 


كرفت از دوش أآسمان *» افتهار 


كلد روز يوكار صيد 


شمسٍ و شجقيس خواند ديار 
ز حعم شه نائبباربىف 
زهت و له و جار صيقص كذاشت 


شد 


قرىبكا هبو شن سوثٌم ميسرة 
همان يور ييغو يل شمس دين 
شرف ياواسى عرد ةالملاك كشات 
شد الياس سركص ظههر جيوش 
دو نائب قرى بكا شدة يكسرة 
ملكابيرم از مهسيرة نام ياقت 
شد " تاج ملف شه أن تاج دين 
هيان نجم دين كامد از حد دهار 
حسمن أبن توران كريم و آأمين 


9 0 يما «٠»‏ 
محمد كه بد تدركان يقيون 


كرنى5 
ابوطالب أن مرد قر خلدة كو 


بدو يرويز خسرو خطاب 


ملكا شادى أن 15 قيصر عطا 


دو جاندارخاص شه كنمياش 


ينه احمد حرب | شير فرين 


سوآفراز بهرام صاحباسياة 
ملكه: جيصر أن قناءا- و1 توك خواء 
شده حاجبقصهه قاضى بها 
شدة أن وجببا شحلة بار كه 


| درسن بيت سهو كنايمت واقع شدة أست 


0669 


كؤزو شك قوبى قلمب شساء و 
سو هموملةه شك قرى بك تعس 
سر كلكش از تير كردون كذشست 
كه شد خلجرشص دسككير جيوش 
بلى | مهمذم دك 


وآن موسد ره 


علادالدين از مهمنه كام يات 
كه ذهنصش ملهر است و رايص متهن 
تصيرممالكت شد أن ثامذار 
شدة عضدملكا و تعببانٍ تخمت 
شده خازن شاة روك زمهن 
شد 5 اد وما كو واستين 
شحنةٌ ييل شاه عجم 


كة طفلم است وأقفاتر از شيثم و شاب 


شك " 


شك 5 بعر اكد انا بي كفت كو مي 
خريطهء كص شاه شد لي خطا 
در فتند دو رأست و جيب دورباش 
دوم يورو د هشهر يل تاج دس 
شل 5 نائب عارض جهشس شاة 
شك 5 د جمله»ة حبجا ب شاه 
كدان و ”سدق 10 لقنددانضه بها 
خضر ناثبصس كشكةه از لف شاه 


' قضية © مناسب مى ايه 


يل جيره فهرو ز جلف 


حلا مه 


قيماز 
همان ويؤة مصحيودف مرك سلويم 
شهاب كونربال مرد 
شد أن شير جالور سهم ا لحشم ! 
على شا يل كش :هم سريرد # دار 
كرفته بر 


دكر جمل» 


امون 


اندازةه قدر خويصس 
خاناى عهد قديم 
فشاندند هر يكا به وسم نثاو 
ساتا دن نلك هر يكا به لهروض 5-0 
همه دست بستة2») كشاند: جبين 
جو اخلاص شان ديد شاه جهان 
به هر يكا يكم كشورى دأنى شاك 
به فومانى آن خسرو سادةكيص 
دان كار آكهان 
به فرمان أن آفاب عحجم 
همان خانى اسعندر و قيرخان 


مر3ث ممكاز 


حسيون. دلاور به كهند ا ر» واند 


همان خان صفند ر يه سناميت 


- 


/اوة 


شليد م كه در قلعم عهد ى كه بست 


سهم الحشم - بطشى توج 


شد أخريف مهسراا بيٍدرنكا 
كه صك فوم (ر| بشكلىك يكاتله 
شد5 #حنة خوا ن شاه كر يم 
سوآب دازوان همو شك تعه 
كه أز سهم أو شير نر شك دوم 
دكر شد تعيى جمله اصحاب بار 
مقام هر آزاد5 بر صدى لويس 
بماندهد به القاب خود مستكتيم 
قراوان كهر بر سر شهريار 
به اندازةٌ قدر خود بيش تت 
به نزديكا أن خسرو دورب 
كه بستذزكد در كلاو كسرو ميان 
بيفزود در خيل هر يكا سياه 
برفتند هر يكا در أقطاع خويصس 
كه شد درخحور خوا جكى جهان 
به كلبركه از سرج راند5: حشم 
سوك كوير و بدر كشخة روأن 
بسسى حون اهل تبرق فشاند 
سَونٌ همهندرى كشته مركب نشهن 
سية راقدء از مرف خود يوضخير 
جو زان تهلكعه بهروى آمد» شكست 


* اكنوى ” تترهار"” خوائئك . 


ولى تعمكان فراموشض كرد 


كسسسى 


را 


001 


كز حوادا ث نشد 


همآاخر قفا ز ايام بورد 


كتيده 


سرش را ادب هم ز سشير به 


متفكو شدىى خداوندعالم از ب وفائى سرانى سياك 
و قوىدل شدن از مؤدة خواب 


جو لشكر همه در اقالهم راند 
يكر روز شه با خودى انديث»ه كرد 
اندرين وروزكر 


”همان جان سيارند اندر حضور 


”وكرنلى جرا 


”من إيدر بسماندم به نيروثُ بت 
” سران با حواشى و آتباع خويصس 
” جني واراست من د شمنان در كمين 
دران روز تا شام شاه جهان 
شبائفعه كم اين ساقى صبم حاكد 
ملك با يتان طبعيمت نواز 
يس از خرمى شد به فيروزة تضمت 
سعادت يعاقص كرفتم به جان 
به خواب خوش أن شاه همشيار بود 
به خواب اندرون ديد خود را سوار 
نه كو" وا نه صتحرا و الل سلكالاخح 


همى تا خضت أن رخص را بر مراد 


شهنشاءه در دولتابادفد ماند 
كه ”كم شد ز كيت وفادار مرد 
كس مر كس را نهايد به كار 
تكيرند ناصم جو رفتنكد دور 


عريم ع لم بعر الج و ابت 
بماندند مشغول أقطاع خويصس 
من ايمن نشسته به لهرو دين” 
اظيا عبن كيح :10 جوف لبان 
مك لعلل در جام مهذا فكعزد 
به خاو هو لخرشيد شد بزمساز 
به خواب خوش أن شاه بيدا ربهت 
به بالينى أو بيخت شك ياسيبان 
وك بر سر بخت بيدار بود 
به رخس مراد آى شه كمكار 
همى كرد جولان به ايوانى و كاج 


همى رانك كرم آتشىس رأ جو بان 


يع شيرء كوثى كم در بيش شاه 


جو شه را بديكد أن سكف كرمكمن 


4 


به سوش جبانكير شرزةشكر 


شه شيردل در كمان دسسدت برد 


- 


يعم كاروبار 


دران 
به تعظيم شه بر زممن سر نهاد 


شه از وى سكتك تيغ و بر شير رانك 


ماكاروتث 


بغرمود يس شاه فهروز ملك 
يس آركه يكان عضو هر كشور 
دران خواب از شاك كيتىيناه 
يعر يافنت بر ينحدةٌ شير 


دفدسدمك 


يكم سهنه و أن دكر يشت يات 


يعمد كام و ديكر زبان يافته 
يكن و نصيب ]| مل * كوش شير 
جو بيدار شد خسرو كامهاب 


بعفتء ” أن كه يووم بر اسهيم سوار 
“برايوان وكاخ أن كه واندم فرس 
"همان حملهة كر شير بيباكا و بهم 
”وزان شير هر عضو كآن را ز يميش 
”يقيش ملكا دشمن به دبست أورم 
جني خواب خوش ديد شاه جهان 
به فضل إله 


هم آخر :ا تهك 


008 


يديه آمك از جانب صيدكه 
م ده 


آم 
بغريد و دم وا بؤد بر زمهون 


يكى حماء» ياف كسخا ع وار 


كى بلمايدشى ويكمان دستبرد 
نيان شه او اكدهين أشنا كاز 
به دست شه أنكه يم تيغ دأد 
دو كرد از مها» طرفه شمشير راند 
جدا كردن أن شير را بند بند 
فرستاد 


بر هر 


م 


أ سير و 3 ©» 


كر فتند ا مطيعان شاه 
ازان زور بازوم شيران شعست 
ازان سينه و يشت شيران شكافت 
يبيد وارن2 دكر فدوا يافته 
بمالهد آزان كوش شيران دلير 
كشاى از دل خويص تعبهر خواب 
مراكم رود آبثق (روزكار 
به كاعر كيا نم بود قانتحدك وافو 
عدو بود كز تمغ من شك دو لهم 
فرسقادم از بهر خاصانى خويصس 
به خاصاى خوك قسلاتت, بسهرم”» 
وزان خ<وشترك كرد تعبيو أن 


عر يهمت عمان أ لهملى و مجاوك حانى ددج حك ود أب تاوى 
وس انداختى تهاننها م د شهوى 


ازاى مؤده كر خواب دادش خدال 
بغفرموى تا “ سركشان سياه 
ْ كيت ساكو جو يتمذ رند 
عبان مما لكف به فرمانٍ شاه 
همى تاخت تا حد تاوى حشم 
نخستين سهه واند در دالنتبرى 
زده كلمر دالنتعرى بر 
وزاى يس سيه راند در جنجوال 


بس بردة در خام زأن دز كشيكد 


00 


قوىدل شد" شاه فرخندةرا» 
بتازند ددر سم حدث كينه خوأ5 
سر نيك خوا ماني ف مسن برند»” 
وواى كرد در حد دشن سياة 
بواغبوة ‏ ازان. تاخكن. لمعريى 
رامناتع ‏ لعهن 
روات كرد" أن حصنن و يايمال 


بريكة سح 


سمو ذهال مهلا مفسك بريد 


س_ 


دو سه بار تا أب تاوى بدا خت 


عدو كشت ي آب»ء تا وى » بتاخت 


عر يصث كإودى أوكانى د وأمت دو أقطاعات حو يشدى 
و فتص أن كويد 


جو كرشاسلي شيرافكين أز ديوكير 
زرة جامه و لود وا كرد جام 
كمربسة6 بر عزم ييكار حسلت 
وزان يفش كان صفكص دون شكار 


وو 


به فرمانى شه رانك در كوتكير 
هى رانك لشكر به عزصم دوست 


درايد جو شوران دران مرفزار 


م ا 00 


يعر روز كردنك غوغفا و شور 
خبر كشت الراج ورا زان شغمب 
جو كردنكد ‏ تركان حجنين 
جو كرشاسبي آكه شد از حال شان 
بس أىكه أهنكف كهندار كرد 
به يابوس أن سركهش. قاعم كير 
أزانى يسن بيهامكد سو كو تقير 
كروه ز هلندو دوان 23 
برون سوم كرشاسسب فيروز جلف 
يعس فوج با او به جوش و خروش 
ز سر تا قدم زير آهنى نهان 
خدنيم كه از شست ايشان كشاد 


جو شيران همه يرورض يافته 
جو از تير شان ديد هندو خطر 
هماخر شنيدم كز اهل حصار 
سيه را دران بارةت دادند راك 


لس كت ان اليك 
جو در ضبط كرشاسسليب شد كوثكير 
يعم نامه بلبشت ير شا" راد 
دل شاة ازان مؤده جون كل شكيفنت 


00 


| هر دو لضن '” 
1-45 


(9ه 


به الراج فعله سرش يارا بود 
يكايكف كرفتند أن دز يه زور 
يدادة برون شك ز دز نهمشمب 
لمودند قصه به كرشاسب هاز 
بم آقفريين كرد ير آل شمان 
جو بشنيد قوم كه أن كار كرن 
مطيعا نه كشتختند خد معت يذ ير 
شك 5 شاد» دونكعر دواى دؤ أسهر 


بسم <ار در محبس خارة ماند 


دراورد بر هندوان كار تنكف 
هسه أهنسسن جنك و يولاديوض 
كم جلءة ‏ جون كوك أهن جهان 
در مرك دو قتنهكيشان كشادن 
رز ييكان سر هوم بشكافته 
كس از كلتمر» كم برآ ورك سر 
كروه به يان <واسخه زينهار 


بوان باوة بروقنتا يكعسر سهاك 
بع صد حيله زان تاخعن برد جان 
د يو كور 
وزان فتس مر شاه وأ منؤزد» دان 
بسم شير مر ايزن ياكا كفت 


ألاغه رواىكرده دد 


"را ' مناسب مى ثباين . 


به شهر 


9ه 


اندورون شاديانه زدنك 


عزيست قطب الملى دل سين بان عرف مهندرى 


- 


ن شهسوار 
هلى رائد ودار يوم آن كؤكله 
جو اندر 4 امد أن سرفراز 
1 نوكن قرت زه 


رام 
جو شد در مهلندربى» آساس نهاد 


ه أن «رزيال كه با أو حديد 
يع رأ ب» هن يسمه رأ بهم زر 


نهروث دولمت به أندكا سوار 


9 
ييه فوج با أو ز مردان كار 
به هر دشسمتث شيوران نياد ند ركه 


همى كرد هر طرف 
براند أن كهس در مهندرىى حشم 


ددر تركقاز 
به هر مفسدى كوشباك بداد 
با مومع عدم روحت" ايمزون كفيد 
امان يافت با جمله أقطاع خويش 
همى كرد ضبط سراآن سر به سير 


به فك سمت أمد او و صارى سه جار 


سياءه كزين كرجه اندكا بود 


مظفر ‏ به يكار 


بيشكها بود 


عزيممت كودى قيرخان به قصد كليانى و فيروؤى يافتى 


جو رانك از در شاة نو قيرخان 
يك فوج با أو ذ مردان كار 
ظلحمية جيره د سعا ن قاعة كضام 


م با 
أ زه ح يج . 


9 0 7 
خروشان دوامسد سوثم كليانى 


همه شهرمردآانى دشمن شكار 


- 


نكفستيون كه دو كلهان أمد ند 
د شد أن حصن ضيها كهان 
جو صهد زبون در كمنكى أمدند 
برون كر زدنكى م به أهلى جنىف 
برون ‏ سو نهاونك عرادها 
ز هر سو يران ظالمانى أاسيهر 
يل مرك هر يكا شد5ة ساخئةه 
يس از ينس مه در عذاي شديكى 
جو كمماند يك جو بر ايشان علف 
وزان يس به خوارى فرود أمدنكد 
جو مر خلق را خان امان دادةبود 
خود امد به ييش دز و دوسقادى 
سيه را ز غاوتكرى بازداششت 
يرون حكن بروعطام كننق ١‏ ر عدا ر 
ز زنبهل درويص تا دبهه هم 
شنيدم بر أن خلق جون قيرخان 
سلامت يرون أمد اهل حصا ر 
بل شهرمردأآنى | شرزةشكر 
جو عاجزر شود خصمء) رحم أورنكد 
بدائلد ‏ كيهن 


كهسم روبهم را رهاند ز بند 


لاجوردى 'سهيي 


| مغربى - آل تلعاكهرى هيجو منجليق . 


ام 


به دس نكشى خون فشان آمدند 
د شده كانه بر خاكيهان 
به زندانى فم يا بنى آمنؤند 
شك نلك ى همه 

دكر مغريههاكم ‏ 


م 
سدع 


دلمهزم لي دولك 

جون اؤدها 
و روز باريدة بارا تيم 
ميان دو كلكعر سر انداختت» 
ز سختتى به لب جان هر يكا رسهد 
امانخواة كش_خند از هر طرف 
به صد عبجز و زارى قروى أمدنك 
كبس كم ازان دز يشيززى ربود 
در لطفا بر خذلق همضطر كشاد 
آمينان به هر هار سو بركماشت 
ابا رخت و اشيها و خهل و تبار 
كس را تلفا كمشدة حبه هم 
حصن كرى 
بء داوالامان كرد هر يكا قرار 


كه خونها بنوشاك 


28 وا دارالامان 


در كاوزاو 
به لطفا أآز سو عاجؤزان يكحمذونكى 
ويع كآاى كمون أاستك» 4 كان صهر 


كبسي وأ كشن دو كمنن 


شر ؤز 


ىم 3ه ّْ 1 
* دي حت اظرت روغن كل از جرم خام سازئد 


بداننك | مردانى_ فرخندهدرا 


هه 
فورض حم يعلد اعذوى قر كليان 


كه يك حال نبون كسم جز خداي 
لي ا دبيرأان حسرو سير ذل 


كه فوجش دران قلعةه متنصور شد 


بغرموى تا ”طبل شادى زنلد 


يم هنته دو 


شهر شادى كذنك »», 


عزيمت كردن سعفدرخان دو بدد 
و نا خدى ك١‏ مليكهيو 


2-7 خان سعند, ز دو شاك 
به بر [مد و مله قطاع خو يس 
بر أبن انصاف تقسيم كرد 
به مقدار خون هر يك اد" كرفت 
بفرمود خان يس كه ”اهل وفغا 
جو شد لشكعرشضش سربوسر ساخته 


يه روز با ره 


ارون زد 
تاخكنى كردق راك 


مليكهيو فوجصشس رسيك 


دكر ووز دلو 
جو اندر 
جو هنذثو بديد نك تركاني كن 
يكايكا بم 


أن قوم بركوفتلد 


سو بدر زد هله و باركة 

به نام حواشى و آتباع خويض 

به هر كس ز قريات تسلهم كرد 

جو معهود لود رأ كه و مم كرقت 
٠ 5‏ 6 


همه بير | يمكار | تيغأخته 
بزد خيمه بر كرد كردشى سهاك 
ب#. سحت مليعهيعو أورد رأه 
يكم فوج هندو به قصدش دويك 
به تيغ و به كويال » بردنك دست 
ببسم هندوان !«١‏ كه سر كوفتتلى 


هزيران به دثبال خنجرزئان 


لسغم ),.١‏ 'بعاامال' لطم ( ,) 'بامال" . 


كروه كه بودند بهرون در 
دكر جمله با زخم وفته درون 
جو هلدو جذان جيرةدستى بديد 
عبت شد وهال و اسوان بدادنى 


يس أركه از آنجا سيه بازكشت 


06 


: سم هيونان شدهة يسير 
جكان ازا تن هر يكم تازه خكون 
دز خويص رأ از خلل والخريد 
دل خويش را در اطاعت نهاد 
سو كشور خويصش دمساز كشت 


وسهدنك هر يكا به آوطانى خويش 


همه دل ببسكند بر خانى حو يشس 


00 م1 مسمس - شتنكيد 


بواسعييل احلاص 


يجمه روز لان كفت با كود نهان 
“مكعمر يهل كارا يش لشير أست 
” دكر أن كه اسيان أين بوم و بم 
”أكر هجند ييل به دست أوريم 
“هيوئان جو با ييل خوكر شوند 
يس أنكه يم مرد باهوش و هنىف 
نبشعه ‏ برو قصةُ| دل فريب 
يس أاز نام يزدان ١‏ نام وسول 
به كايا لبشخه ز كان : يرسش 
كه 77نم مرق شايستهة دو دوسكى 


”به هبسايعى جون توثم بايدم 


كه '”“داركد همه جيز شاء جهان 


به هنكام هيجا قوى درخور است 


نديد ند > وقتكر > ينين جانور 
شه خويش (|أ خدمتى بسيريم 
كريز ندك أز ييل كبتر شونن » 


به كايا فرستعان خان دو تلنىف 
همه يرشعيب و تهى أز عتهمب 
قلم جعد كرد دبهر قبول 
به ربط كوارا و خطى الوك 


خوش است مرد را با تو هميوستى 


لف 
”بها تا ز 
“ين عهد بنديم با يكادكر ‏ كه أز 


همسايكان نيعذريم له هر دو به همخانكعى درخوريم 


يكادكر كمبتابهم سر 
”تو يارم بباشىى و من يار تو 
تو كارم برارى و من كار تو» 


لس سس وه 


جواب مكتوب خاى اعظم سكايو و خا ى 
أز كابانيق بر سبيل أخلاص 





جنين نام جون به كايا رسيد 
جو يهشص بغوا ندند مضمون تمام 
بغفعاء “”جواي نويسند زود 
”شود كر مرا يار جون تو سر 
”بها كرترا در سر اين است را 
“يريم مر يكادكر را كنار 
“فرستيم يس خدماتنل سو شاك 
”به لات و مناءت و مت و أفئتاب 
”به زثاو كو ريسسان تافتلن 
“به سلىف بتانى و به خا كلشت 


”كه تا جان كمي بود در تلم 


به علواى أو نقهص إخلاص ديد 
دلش كشت خرم ازان خرش كلام 
كه دير آسيت مرا دو دل اين رأز بود 
به 55 وسع حرو اس_علد رجهم 
دو صاح ب كله خوش بود هم قبا 
نويسهم أبن قصه برا شهريار 
بء وسم مطيعان حضرت يناة 
به رخشاده اتص به لرزئده آب 
به حرفم كه از مود ان يانتند 
به دوذ وعيد و به أردى بهشت 


دل حو يس ١‏ اخلاص خان شكلم 


”تو بايد كه إيدر درأئثى شتاب 


مرا ملتظر دانى 


أت كامهاب » 


صصص ع سسب (# "أ حلت للد عملت مسمس 


مز يهمت كوزداى سكند ور ختان نل حهل ون تلكا و يران سرع 
اوودى دو (جير يل و وبحرت ترستادق 


مفو ع 


ز كايا جو ياسش سوثم خان رسيك 
روان كرد لشعر به سمست تلتلف 
همى وت خوش» جون به سرحت وسيد 
خبر جو ازين حال كايا بهافت 
جو افواج كايا نسودارو كردن 
همه لشيعر خويص كرده رها 
جو بشناخت أن مرد را مرد كار 
همىئىداشت بر جا دل خويصس وأ 
بدو داد “اين أسعمت و#آورديم 
جو كايا رخش ديد2 حيران بياند 
به دل كفت ”اين شرزةٌ كص خرام 
” ندانم جه دل دارد اين شهر مست 
بكفت اين و أوودش اندر كنار 
نشستلكد يس يكادكر رو به رو 
شنيدند و كفتخند از هر در 
جو كشكلد فارغ ز كفت و شليكى 


جه اسمب وو جه اشترء جه خز و حرير 








سبك لشعر از بدر بهرون كشيك 
دلش ماندة با صلم و معرة زجنىف 
سهه وأند و نزديكها مقصك رسهد 
به تعظيم خان جند فرسم شتافت 
جدا شد زفوج خود أن شيرمرد 
به يكسر درامد دراى فوجها 
به ناه ازبس كرفقص كنار 
يس آركه كشاى از كمر كيص وا 
مكن عيمب جون زان خود كرديم» 
بس أقفرين بر جبالصش بضواند 
به يكا فى كشن لشكرى رأ به دام 
كه هم زور مد أست وهم جهرة دست » 
همى بر سرش كرد خوك را نثار 
سية كرد شان يمه زد سواية سو 
حكايت از احوال هر كشورى» 
بس خدمغلى كان به يبيشصش كشيد 


2 و 
جه تركش » جه قربان »2ه جه تيغ و جه تهر 





به خان كرى كايا بسم احجخرام 
يس آله خان تواضع تنام 
همان جا دو لشكر بسالند: سه ووز 
سوث مرز لود ععزم رأ كرد واسرت 
بدو كفكاء ”ا راثم قفرخذدكوا 
”متتاعر كه نيعكواهان بود 


”تو ود نيعضواة شه داورى 


كر 


”سول شه فرستى دو زلجير ييل 


“ترا كر أزون كار أيد زيان 


جو بشنهد ايا زا خان اين سحن 
“” توا كر دعم بر خانومانم كلى 


مر !| كن ملك ير شاة جها نَ 


ددن ! 


تر مى سهارم دو يمل جو كوه 
”“وليكن دو سه روز بر ما ببا 
”ارها كن كه بهنيهم ووثم تو سير 
به قولش دوآن ووز خان بازكشت 
دوسه ووز أن خان باهوه و هنىف 
سحدركة كه كنيد كذان كوثه زر 
ق 


بفرهمود خان بيذك لد باو 


- بشلنينى كايا كى حان د لهر 


درون سرايردة خواندش روان 


010 


يذيرفت ازو ييشعشها تمام 
به لث_عركه خويش أورد را 
سوم ووز أى خا بد خوأةسوز 


سياهت عدو بذك 9 كشور كشا 
دِلى بوث كش ها ل شاهان بود 
سؤد كم ( كنتار دن نعذرى 


بمانى به حجشمانى بدخواه نهل 
مرا مخلص خويص ديكر مضوان » 
بعنغا كه “ال شور 55-6 
دريغضدتا نداوم كه جانى مذى 
همهن بود در دل كه قرمون كان 
بير بر در شاه صاحب شعوة 
ر هجرت معن جان ما را خراش 
كه دأرى تنى ودل جو يمل و جو شهر » 
دل و جانص با عيص دمساز كشت 
مودان:. هد اق تكن 


يان 
و سترحد مشترق اعراووه سثر 


همى بود 


وزآن يس به يك باركى شد سوار 
به عزم ودامعش سهردة عذان 
درآمد ز بهر وداعص حو شهر 
كردة بر مههمان 


إحدسييم 2 فق 


ده | 


يس أرك» يفرمود2 ”اس شهرمرد 
“كر ايدر كفى صبر ووز سه جار 
” يعيردا نستفا باز كام دل 


جو بشليد خانى» كفت **1ال نامور 


با 


”تو كر دارىى امسروز إيدر مرا 
”د لم هست آنجاء كر اينجا ملم 
جو كايا شد آكه كه أن كامياب 
بعفتاء ”دو زنجير ييل أورنكن 
دكر داد كان را هدايا بست 
نشس_خختذك أى ا« هردو به صبك 
جو شد عهد و ييمان شان استخوار 
نشست أن كهم خان به يك باركى 
جو بازامد أن خان د شمن شكار 
اد أمد و هردو يولك جو كوة 
جو بوسعى شه ملكا خود ديد يدل 
ييه فال زدىه شاه فيروزمنك 
فرستاد يس جترى أن نامور 
يله كر فريدون ‏ زريلهكفصس 


غ0 


تعجيل كرد 


كنى أآزز حضور خودم كمكار 
كنم دوسقت شاد و دشن خجل »2 
يريشا نست ف من ههه بوم و بم 
7 مهمان خودى كرد«هباشضمى جفا 
رها كن كه بيدل ثمانكف تلم 
سوام كشور خويصسش دارد شعاب 


يبهة؛ دبست مطيعا ى ذخان بسير ند »» 


همى كفت خان وا ثنايا إمددمسسي 
دكرباوه بستلك يهمانى و عهد 
كرنفتنكد ‏ مر يعدكر ر1ا كنار 


سوم مرز لون راند يكباركى 
كه باشك يسرخكواندة شهريار 
فرستانى بر شاء صاحباشييةه 
كرفته به قهروزى خوى دليل 
كه بدخواه وا بشعند ييل بنك 
جو برايور شايسته مشفق يدر 


به إيرج دهد كاويالى درفشس 


دوين باب كس و[ سضمن كمرسك 
مكر أن كة إصبحاب و اهل حسن 


ك0 0ك 


"لسدا 


ه/اه 


عَرْ بهمت كود ى فاصوا لد يى دو أكاو : أاسيو شدى 
بر دسمت نوأيى 


جو شه ديد كان ناصرالدين مدام 
اكارضصص شه شرق انعام داد 
برو مال و خياش تسامى كذاشست 
سيه بر سياهص قراوان فزود 
3-0 أن ناصرالدين به فرمانى شاة 
درامد به ص خرمى اكار 
سعادت جو بو كشت از اخترش 
و 
شملود م ىه أ واس غوا لشس يبرد 
قريب جهان خورد جون فافلا 
جنان داد أو نراينى فريب 
جو كوران كمعقل در جه فتتاد 


و 


امان دادأو رابه جانى وبه مال 
به صى مر و حيله ببردش ز رأه 
بريده سر جمله خويشان أو 
نبادش يم بنك بر دست وايا 
سران را نشايد كه هجون حباب 
نهارند فغلنت به هر كاروبار 


خرد را بسازندى دستور خويص 


كذاردهمى شعكر شه صبم و شام 
كه راند درو عيصس خوصش بر مراد 
قور بر أو نام شاهى نداشت 
81 رو ابيع اكوم من تنموك 
به اقطاع خوى شد روان با سياه 
به فرمانى خسرو هسىراند كر 
هوانل دكر كشت اذدو سرش 


م 
به | ئ سستث عوانان اند5 


سهرد 
يرون أمد از زمرة عاقلان 
كه نزدش يك شل قراز و لنشهمب 
يكايكا در فكله بر خحود كشاد 


بسم ورد سوكلك و زنهار خويصس 
هم آاخر جو سستانى ناخوش خصال 
به صد غدر و تزوير كردش به جاة 
كرده حال يريشان او 


جو ابر زيردستان خود كدخدا ل 


0 


ز هر باى جنبلد بر روم آب 
نباشنك يك لحظه جر هوشهار 


دو سه مرك يرن بدارند يمس 


بع" هم ككآر كا فاتك 20007 كنذددى 


يس أىكة دران كار ف سكس زنك 


وكرن ؤ فنلمت يريشان ششموند 


جه سود ارجه آخر يشهمان شوند 


عزيمت خواجة جهان به شهر كلبركه و فيروزى يافتى 


كار أكهان 


” نخستين به> قطاع تازم سيا ا 
”هجو در ضبط أيد ديار و دمن 
جنيسن داد رويص به رالى صواب 
همان قطب ملعكش به صد روبهى 
همى بوك يكاجلكى أن سرقراز 
جو در ضبطص أمك همه مرز و بوم 
محصر بعرد آن كهن بار را 
كه جون آيد آن حصن أو را به دست 
به يكعسوثل دز 
هرآن سلى كز يله أو ببست 
ز سقلخص دو قرسلك كردن حصار 
ز حبل متيس كشقه او را طناب 


دو سه جال عراىه: بر كرى أو 


منجنيقم نهاد 


كم دادش دا خو! جكى جهان 
ضبط أن بوم مركب جهاند 
”همان به بهاويزم اندر جهار 
به دسلتا أورم كشور كينت خواك 
ضرورت فتك خصم در دام من » 
هم خم ازيىق رأاامى شك كامهاب 
وسهد از مهندرى به يار ىدهى 
به آاقطاع كلبركه دو تركتار 
سهه راند بر قصى بوجال شوم 
همى ديك سررشعة جارة (١أ‏ 
سهاة عدو هجوى تواندش_كست 
كه سلكش بر أن سو كردون فتتاد 
يعم برج اآزان حصن سلكين شكست 
شذدة سريهسر يشعة كوهسار 
فتم باب 
يلار الور 


بدان حصن سنىف بلا مىزدنك 


كليدشى | مجرب ‏ يي 


ز بهم خد نكس كه مى كرد لون 
به هر سو كه أو رخص بركوفته 
جو بوجائم ريزى بديد آنى دليل 
15 انداخجم حصا ر 


آوازة د 


ببس يخ يشم كا غم 8 بر 


علم 
كه ””اينك هم روز قرمان وسهد 
به ناموس دلها بجا داشتيم 
همآخر جو كممانكد در دز علفف 
كروه ز حار 


ببستند ب 


كنكر 
بشوريى لشعر جو اين حال ديد 


در كمذزد 
زا هر جار سو خدق در دز فعاى 
به هر سو كمر بسته قار كران 
يكى دو كر بز 
يعم كشته يخار»٠»‏ يعر خانه كير 
سهاه بهاسود 
درآامك سية جمله اندر 
اهل 


جو در فاوت ايد سياه كران 


غلهسمتا2» ينس دو 


أازاى تركغاز 
حصا ر 


فنهست كرفتند سي 








« م خان ع ا خائع' م خان و مان ١‏ 


اماه 


وسانيد هر كذكرم كز ند 


كم ورد" كس سبح ؤ كزكر ترون 


و 
عدو رأ به هر لححظه سر كوفته 
كه زن حصن كلبركه كوس رحيل 
كه ”” بر كشت سالطان ٠حند‏ ز دهار» 
ندا دادس اندر حصار درم 
مباشيد فمكعين كه ساطان ورسهد 
علمها عشوة بها 


تنس كشغته تير بلا وا هدف 


ب دا شعخلى 
به جان كخواسغذدك أاز سيه زينهار 


فورود آمدندى از حصار بلذى 
كه كار مخالفف به سستى كشيك 
لمات ل اقواق: انفد 4 اذ 
دوان كشته دنبال جذكاأووان 
ىه د( 


يعم در ستيز 


يعم كشته ختادان2 يكم ذو لنفهر 


هن يمرت » 


حصارى زده لال جار كداز 
حصارى به جان خواسته زينهار 
همه وخرت و اشيائم اهل كناة 
جه ماند از اسباب بر مجرمان و9 


همى لابه كردنك بر مكعرمان 


بام 
كس كو بيفكمند أؤز دسمت تيغىم ‏ سر خويص بر خاكا زد يدريغ 
بس هندوان را از اهل حصهم كرقتنك و بستخئن و كشتخلن هم 
جو كلبركه شد فتسم و ريزبى اسير ‏ شدة كامياب آن الجسعةه وزيم 
يس آىنكه دبهر كزين و! بكفت كه الك لكو 3 ملثوور سفت 
“نويسد يكن لامه با [إحتخرام 


فوستكتد سوال حسرو نهعنام » 


: 5 ٍِ 
سلس روي افق اكلا تون واه ان 
دكر ووز كاين أسمان كبود ‏ شرارك يرآورد ناكه ز دود 
بفرموى تا مجلس أواستخند > ص و رود و رامشكعران +واستلك 
زا بالين عشرت برأوود سر - ورير نعو خلق : 26 
نديماى خوش طبع و مؤموو كوم حر يفانٍ روشىدل و عيش جو 
شراي كه روشن كلد روح وآ كباي كه داورو اسسيت متجروح وا 
همان ساقيان طبيععتتواز همان مطربان ‏ مزامهرساز 
ملازم ‏ دوآان بوم أ]واسته حريفان دمادم قدح خواسته 
يعن هنته دادنكد داد طرب 


- 


جه صبم و جه شام و جه روز و جه شسب 


مرت كردن أعظم همايون خواجة جهان ديار كلبركه رأ 


دكر روز كاين لاجوردى سههر ابه صد كرممهرى براوركى جهر 


جهان جملة أ جور دورأآأن بور سك ةا ممااك ب مسلمثف تشست 


مهان وا به آقطاع ترغيمب كرى 


الى عدا ل 


_- 


يكم 


اندو ولا هت كش_ اد 
و! ب» زور و يم را به زو 


معي به هر باجهان كرده باج 


أ 
سؤأوار هم مرت مى كرن او 
همة كور خصم وأ ضبط كرد 


جاينى اسست كاو جهان تا جهان أسرت 


نداودى جهان و كس 5 
به | كولم يكن ياسبانى كنك 
تهى ف سمت دايم درس كاروان 


خدايا مر أ نهم تهى ل سمت كن 
كه هر كذيم بزم شرابم بود 
كنم كوتاظ أز كل 


و 
بيا ساقيا ير كنى از بادةه جام 


4. 


سمكا نعم 


“الاق 


كهان را ينه زوع تلصيرب كرد 
به راعى درس از ورعايهيت كشاى 
سران وأ به شخدصت دوأوود سم 
عبيدص شدة زيردستان به مال 
مقرو به هر حوط كرد" تراج 
همى رأ نلك كارى به وقر و وقاى 
شدة بوم و بر ملكا أن يضنته مرن 
كه كه دزد يا واكة ياسيبان أسست 
5 


به دزدىى دري ديعرى بشكذكن 


١ 5 5 4 : : 


وه 


عشهم جذان ورمة.نكب سن 
دل خسته جات كبابم بود 


صبهال 


بة هر صبص كويم جو مكمور كل 


صلان بك 5 دو همه خاص 9 عام 


به ل سمت همة»ة جام عشرت سهاو 


جو دووم وسدء جام عبرت بهار 


ذكر كشتة شدى صفد رخان أز لشكر سكر 


اعظم هما يون ووذكادر 


د آقطاع كلبركه مىراند كام 


و درآن 


4 


سشك فارغ أذ كار شسهم و ديار 


ب عفش مى خورد هر صبم وإشام 


بيك بيجم د رامد شتاب 
بكعفنا كه ”اندو سياة سكر 
“ همان خان صند و كه با خيل خويش 


2 حص.ى كلبا بجنسيد 5 بود | 


- - 


2: 


يه نه ماك أن دباوه وا بستهم دو 

«يه نع ماه تنكف آمد اهل حصار 

”به حصن اتدرون 1 شك توتها 

”شنيدم كه 

”نهادة دل كهيمرس در كريز 
5 


و 
” محمد كه أر صلممب عالم حكيد 
2 > 


”عام يف هيان انتهواث مرد كار 


و 
#رفويوا ل بلقا انو سياه 
”سر خان صفدو به تيغ جفا 


“علىلاجى و فخردين مهرد ا, 
”ز كنبا سيه وفنتتا أذدو سكير 
جو دركوش ااي حكايت رسيد 
مثل زى كه ”كر آهو از شهر جست 
”شكارى كه سر از كمنى ‏ يتات 
53 


هر أن ميوه كز زور نايى به بر 


“كر إيدون كه از خشم خلجر كشم 


نسطت (.1/) " جو يابى يغ هنكام . 


ولاه 


جو در خركه ماه ييكا شهاب 
يعى فتخله زانى أز نها د بشم 
جو يا به هنكام » سردا خويس 
يه نتم أن كوشششم مى تبون 


كحن: اك :ل كلكو انيرا واوا اشير 


« 


جو اماه نهم عورت باردار 
شد از قحط هر روز در دز وبا 
بمردنك افزونتر از سىهزار 
سيه روز و شمب كرد دز در ستتوز 


يكايكا ز كهن كرد غدرى يديد 


برو شد مواقق دران كدرزادر 
كشيد ند تيغ به يك صبم كاك 
بريدلد | جون | عردم يوقا 
به | حيله كرفتند ‏ راع فقرار 


وقين أسنت اين قصة الى تامهووى» 
دم با خودى آمن به كنت و شنيك 
دكر شير آورد أو وأ به دسست 
به تدبير يوان برو دسنت يافت 
به حيله ز شاخش توا خورد بر 
بر آهلك اين قوم لشكر كشم 


درس مصراع سهو كتايس واقع شيك أسسلقس. 
| جفسهدن -- جسبيدن و جسبائيدن' خواة جيز_ جسيا نيدن خواة يك دست مسكم كرفتن . 


إلاة 
” مسامان تلقا كردد أازهر دو سو شود ماتصس خلق را كو به كو 
”همان بم فرستم به عشوة رسول) برين قوم سليميندل بوالفضول 
”به حيله مكر كنجهات ‏ سكير 


بيا يد مرا د سما إي شوو و شر» 


بروات عواجه جران جاني لكر سر 


دانك همو رازهات نهان 


يس از نامر ورورهكر حجان كه 


سوم يووعالم نبشته دبهر 
حد يل رقم كردة بعد از سلام 
كه *“اى مردى دانال قفركخندةدراى 
” شملمهدم عار بووفاى ةك توغ 
“مرا درخور افتاد اين دست برد 
” كذون با دل فارغ إيدر خرام 
”ازان تاختن هرجت أمد به جنف 
”كذارى دران سو ينم مرد كار 
” وكر خود درين كار كردى درنكا 
جو اين نام»ه بر يورعالم رسهد 
فريب جهان <ورد از زور زد 
به زوو وفيقانى روعقل و زور 
جه خوش كفت أن صاحب يني كني » 
”به فوغا و شور ابلهان خوش بونك 


يعلى فلا مى كنجوى . 


درود و سلام از زبانى وزيم 


سراسر دوو عشوة با احكترام 
ضمهرت به هر كار مشعل كشا 
بريدى جو كلداوران لمدريثغ 
كه كنصي كرفتى و كنتجور صرن 
كه كارت سراسر برامكد تمام 
ببايد كه ايدر كشى رِدرلك 
سهارى به دستش كليد حصار 
نه كوهر به دست تومانك نه سنك » 
احادىديث أن نامه يكايكا بديد 
در آى نامه كرد از تكبر نظر 
كه كشتند يارص به فوفا و شور 
كه هموارة أندر سرام سيليٌ 


وك اردانان مشوش شمونلد», 


غرض يود عالم يكم رأىم زد 
به كيو هلم بككه ابعديها. أن لبعد 
“رود سوم كلبركه بهر فريب 
”بعويد كه ”أن صفدر يوفا 
”” جفاهاث أو جون كه از عد كذ شت 
«*كلون بدكمان كشت دسكور شاك 
” * يقهن آن كه آن ظى صاحب خطاست 
”*كر صاحب اين كشور از ما كشد 
«#داكر كشور 
”*به اشغال دستور ياررىى كليم 
“ايع فقوي داريم حيلة كرا 
”*كرا زهره كايدر درأيد به زور 


جو انكهو ‏ به كلبركه يكسر رسيد 


مما كذاوى به م 


عوانان كه هر يكا هو أهريمن اند 

يس أى كاه أن فاهت: موكيا 

حديشض سول شاه كشوور نبشدت 

جو آكه شد أن شماه أزرم جو 

روان كرى فرمان به دستور خويش 

كه كلبركه رانك سياكئ 
0 


”شتابنده از جهنورىى» بعكذرد 


«بايئ ذَ 


ثل 
جهخورى 2 شايد روه بهينا ' أشي 
7 


/الاه 


كزان رام بد تيشه بر يادي زد 


فارخ 


كه ”با ود برد لاش أسيس دل 


به صاحب غمايد فراز و نشمهب 


بعردريم شسب و روز بر ه!ا فا 
تنش لاجرم درخور كوو كشمت 
كه كنج كرفكتيم ‏ با يبايكاه 


شك اؤاستت ارين | سحف» ديك ر هياسنت 
سر نجام جام ندامرت هشد 
بكيم 10 ربعت لردا زرا 
به فرمان شه جالن سهارى كليم 
آهنين هنف ٠‏ 


برد روحت مردان ب غوفا 9 شوو[ءء» 


- يولاد خا 


وزو قصة حال صاحهب شبلميد 


بفرموى تا ” شبربندش كذلد» 


توتدنك. . وواق كوف بيو «#جيهريار 


درو قصه حال يكسر نبشست 
وك أن قوم دا رخو 
نيشخةه بران صاحهحب ساد : كيشس 
ع كوجة صلم 


حك ٠9‏ 
بوان سو يكا كام كم نسهرن 


داود نعاة 


همانجا بود روز و شب هوشيار» 


فرسخادةٌ شه هو آمد ز راك 


سيه وراند دستور با كروقر 


به فرمان شه از جهلورى ا كذشت 
همى بود | در موضع | كل كرو 
قر ييا بيكا نه وا تا ختق 
00 جو زينكونه آلالا كشت 


كهم جلف جستر واكه أشتى 


4/اه6 


وسانهد فرمان به ف سكلور شاه 
8 قصال كلجركقهة اسمسع. سك 
نهنئان ز بهيمصش كرفتند ىشت 
فرسعانى افواج وأ سو به سو 
در اهل سكر هيبت انداخت 
كه دوستوو از آب 5218 كذْ ست 
كهم نرمى و ناداشتى 
نبشكم كهسم ثامة يرفسون 


33 


و امن بر يسن جمله جون يكادو ماه 


شهنكء»ه 


بجنبيد 


بذ 


از تضنت اه 


خواب خوش ديدنى خداوند عالم و عزيست 


شهى وا كه ملىف سعاددات دهذك 
يع أن كه مظلوم را در بلان 
دوم أن كه همواره با مفلسان 
سوم أن كه در طاهت كردثر 
يس أىكه به هر سو كه لشكر كشك 


همان سبزيوشان جرم كبوى 


لحكخست اندرو اسن سه عاد ن د هند 


كندب كوششى تا وساند به داد 
بود تا شود ف سمت تعست ورسان 
هوشهار 
روان رايقص سر به اختر كشد 
به فهروزيشس مدان أينكد زود 
كر قضر 


ْ يعثى متعيك | بن عاالم 


رك ا بجلبد2ء بون 


علاه لكين أن شاه عالى نسب 
شنيدم كه أن شاء مالكارقاب 
يكم خواب خوهشص ديد أن نامور 
همان يورتغلق كه بدخواة دينىاست 
همان دسم حجان و! تازه كرى 
به خواب اندورشس شاء ديندار ديد 
تو كونّى هناد ست تشنه به خا 


دهن 
ال كلالا 


فتاده زبالتس يرون از 
سرش »2 


به كردهش كروه ز اصحاب أو 


م 


بكم أب هر سو َك بشة*ا فاازد 
جو بشناختصسش خسرو ياكدين 
” نبايد به إيدو شئاسىئى مرا 
بععفت اين و زان فولءيه عطفاكرن 
دران ناحيه بود ديهم خراب 
فروكى أمد از بور دورآن نورد 
عجب بيهر نورائنى خوض لقا 
به دست دو كوهرهءه دهانصس تهى 
جو أن يمر را كفت خسرو سلام 
”هرا عطفا كردىى ازان تابكار 
جوحاض خناانى جه تزسى زقس ؟ 


”به هر بوم و كشوو كه خواهى باز 


ع0 


كة نا مش هما يون أسست و مهمون لقمب 
شبم بود بر تت زرين به خواب 
كزان كواب دادش بشارت ظفر 
شب و ووز ويرا نكن راه ديىاست 
زاهر شهر و كشور برأورك كرت 
به دشان كه مردم درو كمرسيك 
سر و جشم أو بم ز كرد و مغاف 
شده بر تنش جامةه هجون كنن 
به صد ععجز و زارى شده أب خراة 
سواشكة هر ا يكم أباجو 
قطرةٌ كم يا فتزد 
به دل كفتء ”اين ناكس كرم كهن 
دل 


به هر 
بي اب 


لا حو للء أن شهر صرك 
جو كسرو دراآان ك5 د رامد شتاب 


به ييشس درامد يكى 26 


و 


رخص ير ز سممال صدق و صفا 
بع رويص عيان مايه روبهى 


به شه كفت أن بير أي نوكمنا م 
و 

كه در كار تو ممدف أسنت كرداو»© 

شدى متحرم شهء مترس أز عسس 


كه ياو تو شك أيزد ب نياز» 


جو شه روك آن يمر أزاده ديك 
كه كوئى اويس اسشت أن مرن يهر 


حاو كسرو ازآان خواب بيداو شد 


بغرموى تا “كوس ميمون زننك 
#بداونكد دهلهز سمت سكر 
يس أركه بفغرمودهء ”در ديوكير 


قدوخانى و كر شاسب فهروز جنك 
همان خان ههبتزن باشعره 

يله 
ملف 


الى ميا لفك نام داو 


همة نائسب وزير 


ام 
* همان 21 يمغو يل #سمسن تين 
ب دل شيم .انك نك اين سر كشان 


دكر روز شاه جهان كوج كرد 


وهاة 


همى راند حكسرو 


ظفر 


#امس-ٍ 


9 


تصرتس 


بس منردة ور خواب از وى شليد 
به الهام حق أن شه كامهاب 
كه فر خندةروى أسمت و روشن ضمهر 
قوىدل أزان خواب آبرار شد 
سر أن سية كشيمة بهرون زللكد 
نلى ر! به سايه دوآونك سر» 
“فاق كير » 
دك سرفرا زان باهوص و هلك 


كه شد كرك از سم يكرا نس كو 


همان عضد ملكا شه كمعار 


٠. 


ملكا آزدر أن صفدر و شهركير 


ممان كزين 
كر 


كجكا سرقراز 
همه سرفرازانى و 
) 


مو - 
نه طاورم سيبز بعذاشت 


وأهبر 


وسيدى رأيات أعلئ در كلبركة و استقبال كردن 
اعظم همايون خواجة جهان وزير ممالى 


بي ييه دوأمد جو باد 


كه ”شه لشكر از دولختابان راند 


ا لك مك لمكم عمف سو بس سس بابوايية .لامي سمصطصة . ستيسس ممماعية 


دو 


به صاحب ( ا شه مؤده داد 


لسعم وس مي جو جين مساحة | جعي 


* در تسطعٌ (.::) أب به بيش زيوت ما قبل اأمدة أسس . 


”به كلبركه با فتسصم و تنصرث رسهن 
هبان روز دسكور شاه جهان 
بعيعا كه ”*باشذن با هوش و حزم 
”من و شه 70 ووز [يدر وسهم 
جريدة شد آنه دستور شاه 


همان روز در حضرت شه رسيك 


د ويد نلك 9 داد نك شه وا حبر 
جو بشنهد شاه جهان »2 باو دآاد 
دوأامد ز در صاحهب باادب 


جو بوسيد يباكم شه أن ه«وشيار 
بيس أنكه بفرمود يفك مساح 2 


جهان 


يسن أن كه بي4م سجث حال ديار 


نوازش بسم كرد شاه 


هرى كفنتا دستوو يكا يكا به شا« 
جو يكف ياس اران روزانور كذ شت 
ملك آ شبك رأ بفرمونى ‏ شاك 
”صلا بده در هله خاص و عام 
ب» فرمانى شه آ[شبكف دردويك 
نقيبان 
كر فته به سسمر ديك خو اليكران 


كشيدند خواز جو خوان بهشت 


كر فتنند ‏ بانكفا بلنك 


(مه 


فلك رايتص را به اختر كشيد»” 
ز لشعر طللب كرد كا راكهان 
نتنوشنكىك سافرءمه نسازلك بزم 
نه تنها كه با ييل و لشكر رسهم» 
ووان كشت ىن خيمه . بارك 
خبر وونى به حجا ب دركه وسيد 
كه ”آدك شها صاحب باخبر» 
شكفت از طرب هون كل بامدادن 
زمين را ببوسهك با صد طرب 
سرش ورا درآورد شه در كنار 
به كرسى نشيند خجسىه و 
بيرسيد شه أن خردمند و(ا 
بر أيين اعهيانى و رسم شهان 
قبطا يلاق و و افك اأكصار 
فتوجحم كه داد دو هفت مالا 
بيردا خختذلك از همه ا اك 
كه ” نستور مسا مالى» آمك ز وأك 
به سالار خوان كو كم أود طعام » 


اطاععت نموكى أنحجه از شه شنيد 


.بة كو قلف دهر فلل فيزن 


رسيدند با بارهالى كران 


فكلدلد هر سو ابه قر حرير 


بسس > قرص بريانها وريكتاد 
به هر قورص سلنبوسكه انداختاد 


ز ترب و تر كشعه اطراف خوان 
يس أنكه بسم صخحخنبياث » شفاف 
نهادنكت > دور مهلمذةم | ميسرة 
جه لوزينة ترء جه حلوائم خشكا 
بس قليههال | طبيعت كشا 
از آلواآنى تعست همه جهز بود 
هر أن نعمتى كان به خاطر كذْشيت 
بنك كوس اتأسف زان ا ميو نال 
جو أراستندش زا سر تا به يا 
بر أن خوان جهان جمله بشتا فتند 
جو از ماثدة دسيرت هركس كشيد 
همى كشت هريكاا به تعويض أب 
تنبول دار 


ز خوان و خورش جى بيردا ختند 


د رامد يس أن له 


م4١‎ 


نانها أن فطير 


ازان ميك 5 كص بارها بيخكزد 


لحده سي 


خضير و 


و 1 
همان وبع مشعون 9 خوان سنا ختداد 


كه هر يكا بود لشكعرى را كفاف 


و م م هه 
ير از ولس و دراج و مرغ و بره 
بيروورد"5 هر يكا ب كاقوو و مشكبد 


كه بر هر يك طبع ورغديمت لموى 
جو مردم نظر كردء2 موجود كشلت 
مكس كشكه بر كرد أن سادة خوان 
سران وا سر وان بدادنك جا» 


همه إنس و جان يرووصش يافتند 


و« 
فقاعم بدادند مر شيض و شاب 


هبى داد تنبول 


و 
دووويه سقادند در ييص شاه 


جه أركان دولتء جه اهل سهاك 





عامة 


عزييمت كودنى وأيانت اع از كلبركه جانب سكر 


و أسير شدى محوى عا لم ب سوأ 


دو سه روز خحسرو به كلبركه مانن 


4 
عه ما 


همان روز اذ أب جهنورى كذ 


سوم رو( مخقصد وسهيد 


زد يك 
سرش كشت آز دعوى سركشى 
كروش كه بودلك ‏ ييرامتخشس 
قفوي "الى لاقن مسف زان 
”جنان فول اغرات از وا" برد 
” ندانسةتهبودى 


ىه شاة دالهر 


” كذون كيز و بشعاب جون مجرمان 
شه كرد ساز 


وم 


سر خويس در راك 
001 هو كفخار ياران شلهد 
بيهوست بر شاه جون كستكان 
سر خويش نهاد 
شاة جان بغش كشو ستان 


”كر اسن باو يخشى كناهان من 


بر يال كسرو 
كه *ام 


”مرا تا بود جان به قالب درون 
جو ديدش به صد عججز وون مجرمان 
يس آنكه بكنتا كه ”بنئش كللد 


هرد و لسطهة اتصن وا 


تعر بواطويق اختصار 
دكر ووز سوم سكير رخص رانك 
به ييشصش جه كوة و جه ان رياء جه ند شت 
جو اين قصه را يووعالم شنيد 
كرفته دلص بيشة بيشهى 
كرفعلت آز بهم 52 


شدى غر» از بانكف كوم وات 


أز جان 
كه يكسر به دسسلتا بلايرت سيرد 
درأيد به قصدت» خروشان جو شير 
مر يابى 
هدى راز 

بجز حعم شان هيم جاره نديد 


شكسقة تو يابستكان 


از تهغ خسرو امان 


اشى به سوز و كداز 


أز »دا سرمكتبا و 


زبان وابه صد عجز و زارى كشاى 
جهان رأ درث كشخّه دارالامان 
امان يابد از تيثُم تو جاني من 
سر أذ خط حعبت ثيارم يرون » 
شيص جان ببخشيد جون معرمان 


كرسي ريون ور تبره كن لالت 


سامت نعم . بها ليطن سي الم عمسم سمي 


*” يرثا نذد ازو نقد 9 جنس ك» هموهمك 


بعفت اين و سوثى سكير رانك رخس 


“مج 


ر جانص بداوند دست 


و لين 


بيه 


خرمي 


ضع 


أن لي تاى بخصس 


ازين مؤده شهرى جو كلبنى شكفت 


- و 
ز مؤلآن سر كوههها خلق وفت 


ذكر موممت كردن شهر سكر و عؤيست ميارك ان 


د( حل ود هريي* و فيروزى يانتى 


كرد لشكير كيج 
همى داد مظلوم 
مدا عى :4" هركس بم غوفا 9 شور 


همك » 


سر حوض شم 
نهنا قن وا 


شاء داورء دهانيكد باز 


همه شهر و كشور سلاميت يماند 
دران شير ديدم عزيزان بس 
يه حوري كه باسنا واكا .بك 
كرو ز كو شه نشون 


جو شه برىك اصحاب أن شهر ساا خت 


سران راايسحسه روز فرموى شاه 


5006 همى كرد روز ده 
عبارت هنىكرد أن بوم ذا 
سقدك از ضعيفان به تماهفه و زور 
سكر رأ ز فقتغنه وهانيد باز 
همون مد عى در غر امم ددءاند 
كرفته ارة# معرفمت هر كسمم 
تباهنة: دوو «فكلة .و1 “من خذلر 
كروه ز مشعل كشايان دون 
سراسم دران شهر ام غريب 
به قدر هثر هر يم وأ ثواخت 


كه ” تازئن دو حد قر يعي سهاة 


: هريب (هرىايا هرىهر) ثام رام رجيائكر كن طرح يادشاهى آن ديار ريضى 


ب هه - ل 
على بن عؤيؤاللة طبا طبائى مؤلف برهان ماثر كنا ظاهرا ابى هيك احوال سلمان علاءالدين 


نا 


”دراآن فوج خان مباركاسيهر 
هم أن قطب ملكد شه كما 
همى راند لشكرم فنهمست كرا 
حصارى بديدند ناكم ز دور 
وسهدند جون كرد أن دز فراز 
يكلد ‏ كمله كردننكى مردان كآاو 
دران روز تا شام كردند جلف 
شبائكاة دزبان يس از كفت وكو 
مراك قله و ناف اها ئ رو شاك 
دكر ووز سوك سكمر كصلت باز 
ابا نصرت و قتكسم سب رلشعران 
بر آيوانى أن شاه درياحشم 
نظر كرن جون شام كيتى ينا : 


سران سيه رأ 


040 


بود هم به نهروكش إقبال سر» 
مقدم شمد از حضرت شهريار 
كبل لامع كه يويه2» كه ياشلا 
كه خواتقد آن را دز رلا 
كضيدندىد ‏ شمشيرهائل دراز 
كه دو لرزة أفتتان اهل حصار 
جو شب شدء كرفتنك هري النىف 
امان حواست واز حصن أمد فرو 
سية شد ازان حصن أسودة حال 
از أوج هوا كر بذ شدمت باز 


رسيدند بر اكحسرو كامران 
فنائى كشيدند وزيا بهم 
موه اي سركضان سهاة 
فراوان سعوى 


به هر يكا جداكانه لطفى نمود 


رواى شدنى خداوند عالم أؤ سكر جانب مندهول 
وما لكذارى كردن كهييرس و مفسدآأنى ديكا 


دكر روز كاين كنليكى ‏ نيل كون 
سيهه را بر أهدىف كنبا برانك 


جو بشليد اين ماجرا كهيمرس 
8-ر] 


بدذادفد از دهن ههرةٌ زر يرون 
زا كم كم ابه كردون ورسانيد كردن 
“به فهروزى يضمت مركرب جهائد 


كلو سهد فتتد دكوبارة 


وسولان فرسقادى با اسنبيب و هال 


بلد 


يىه نام جون زيوئان نيشت 
ىه ”منى بنلىك»ه آز بند كاى شهم 
“ازان مىنهايم به يابوس شاه 
” بترسم كه خشم شع ديوبند 
”“كرم شه ببهخشكد تتمامى كناة 
“هراس دل آذ لطف شة بشكنم 
جو شه ديد ازان كونه عذرآورى 
به دل كفت» ” شاهانى فهروزجنىف 
”هزيران كه در صيد ديل افكبنند 
“كروه ىه كرد ديار مى اند 
يس آركه يذيرفت ازاوى خراج 
«# سية (أ به ست نرأينى كشيد 
شد از عذر زيبانعص | عذرخراء 
به يال شه افكلد فرزلد و زن 
شه از راة [إكرام بنواخقصس 


بفرمود هون خلعدشس. شهريار 


019 


دز خويص را والخحريد از كزند 
سر خودى رهاليد از يايمال 
قسم راند در وس به لات و نشت 
أكهم 


كناك 


3 الفزواى تيغ | شه 
كزين يهش كردم قراوان 
در أتش مرا ينكلد جون سيلكى 
خرايج دوساله فرستم به شاك 
يس أن؟ه يابوس خسرو كلم» 
دران غنامه با لابه و جودرى 
تواوقه .يو «عااجواق. 6و قلق 
كجا قصد ييكار ووب كللك؟ 
به هركه كه خواهم شكار منى اند 
طرح دادش أن صاحب تحت و تاج 
دوم ووز در تالكوته وسيد 
فروك آمك از دز به يابوس شاك 
فدا كرد بر شه ديار و 


فرمان روا ساخخصس 
بعفحاء “كلنودش به ييل سوار 


د منى 


دران مرز 


“يه كرد حصارضش برانلد ييل 


كه بختس رفيق است و دولت د لهل » 


* كيان مى شود كلا شايد بيقم جلك بعد ازين بيت از ميان رلتك اسمس . 


' “ زييان و كش “ ( + زيبا و خو ) مناسب مى لمايه . 


/امة 


و سيدداى. قا صى قا ضى سيف و عوضه نأ شرت أطاعصرت 


أوودنى 


دكر د15 وانك أن شه كامران 
به يكا روز در منزل خوض رسيد 
يعر قاصد أمد ز سيفا كزين 


دعا كفت شه وا به صد_تخترمى 
*'فوستاد سهفم به د ركاة شاه 
”*هو ديدم شه دهلى و اهل آم 
”*سراز خدمت ظالمان تافتم 
«*همى آيم أينك به يابوس شاه 
جو بر شاة شرق اين بشارت رسيد 
بران ييف شه كرد 


بعفعاء ””|اؤز إيدو سبك بازكرد 


لطف بسهار 
يذو كوى يعد او دروك و سلام 
” جو با ما شدى يار از جانى ودل 
”دل وجان ما راتو كردى جو شاد 
”هبه كار ما الدرين خسروى 
ا يه 


و -. 


و ذر ملكا ما كارسازى كنى 
” جو هموارة اس مرد صا حب وقا 


”دريس وقت عههف أ ستء صد بار حهف 


در آىجا يم مؤدة خوهش شليد 
خبر داد مر شاة روك زمون 


و 


يعيفعا كه ملجا م أدمى 
بكفقا كه *ألم شا كيتى ينان 
با تاعهوى. .و اظلم. لشسخها. نوو 
#امون. ادال . ناكا يخم 
فرستاىماين ييكف ز اثنال راألاء» 
وز أن ييف خوش مؤدة خوش شنيد 
زبان را جو طوطى شعربار كرى 
وك صاحب خويصس دمساز كرد 


2 


سو م 


كه 2 مرو3ت انا 9 ثابت كلام 
دل و جان بدخواه كردى خجل 


دل و جان تو نيز در عيص باد] 


بباند سنت ب ذات تو ملتووى 


فم از خاطو ما بدو افكلى 
مردى اتو تقصهر در لاو ما 


-ّ 


كه ما ملكا رانيم بي را سيفا »» 


20.4 
جو اين قصه وا قاصى از شه شلون دعا كفت واسر بر سر خا سون 
ز حشرت يه صن اخرمى كشت باز همىرمت بر سوفا كردن فراز 

جو بر صاحب خود شكابان وسهد 


مر او را بكننتء أنحجه از شه شليد 


بهو ستى ا ضى سيفا در حضوت جهان يناك 


همان سيهفا كو مقطع اركه بود 
موافق شذه با نراينى مدام 
جو بشليد كان هندو سست كيس 
يعر عهكف با ناصرالدين بجس.ءت 
بساط كه كسعردى بر نوص جام 
ص عيش در جام دلمش فكلن 
جو بدعبديش ديد سيفا كزين 
بدو كردا بيغامء ”1 نابكار 
“مرا تا و غدر تو ووشن نبون 
”كلون غدر تو كشيتا آكىه مرأ 
” جنين كس نشايد به همووستى 
به سوثم نراينى جو سيفا كزين 
ازان يسن سيه رائد أن مردى كار 
در اثنا وه آن يل شيركير 
آلف را به تعظهم شه كرد دال 
رخص ديد جو شاه كشوركشا 


سو لى شام دهلى مدد مى ثُموى 
به كارض بكوشيده هر صبص و شام 
ز سسقى دين كشت أز عهد خويش 
جو رام خودضش ديدء ييمان شكست 
بهالودص از خون مهمان تمام 
نهانى درو زهر تاخوه فكلن 
بدل كشت مهرش سراسر به كين 
برآوم كنون از ديارت دمار 
صفايت به عمس أيله مى تمون 
كه كردى جفا و نبودىى وفا 
كه زهر افككيزنى در صم دوستى” 
يعسر عتاي جنين 
بهدعند از باغ دل خار خار 


فرسخاد 
بهيؤسنت ابر اخسرو ديوكهر 
تن خود بر اخلاص دل كرد دال 
ينمت أز طرب » ” مرهباء مرهباإ» 


به صد أرزو در كنار كرفت 
يفرمود يس خلعت خاص خويشن 
بدو كضتسء *ا سهفب صاحب صفا 
”كه در كار مضدوم كوش كلئنى 
”هو از دأد و بيدان أكه شوند 


وه - 


١ 
”كلو شد جو توفيق حق يار تم‎ 


7 سو لم اهل اسلام كردىى مذ ند 


ب ناصرا لك يس اكر نامدىى 


”ازين يس يكم جان بود در دو تن 
“بها تا برأريم تيغ از نهام 
“دو دل را به هر كار يعدل كنهم 
سر د شمن دين به خا أوريم 
”ييه مرد خونى جهالم بريهت 
”اكر خلق اين ملف يعدل شوند 
” بععير ند يكسم زبون كهر 
”وك جون هنوز اين كروة تباك 
”زبوكهرى فتله هر صبصم و شام 
”خدايا تو بعشا در از فتتوح 


وأ 


و6 


سراسر به زر از نثارص كرفت 
برو مرحمت كرد ز اندازة بيهص 
جنهى استا أيين اهل وقا 
به هر سو كه باشلنء تهضى زللك 
ز ظالم به يادى عادل رونك 
سزؤزدن كرو دلمل خطر نامدى 
شدة رهبرت بت بيدار تو 


جنينى آيد از مردم با خرد 
كه جانت يكم كشت با جانى من 
بكعهريم آقصائ | عالم ‏ تمام 


به هر رزم تهغم دودستى زنهم 
ز بسعان داد و دهش بر خوريم 
برست آنكه از حن ماكصش كر يضت 
موافق به إبطال باطل شوند 
رهانلك ‏ شيران زنجهر وأ 
سزائلي هذاب اسست زر شوم» كناة 
فزايدهمى بر هله خاص و هام 
خلق 


بك * وا توبههال نصوحم 


ّ شوم ©» كناهانٍ حود وارهند”»” 





5اأهرهرهو لسضر “ شومى "2 


09 


عبر كورىى دآأيات أعلول 


از أب كينهه ' و وسيدانى 


س ( تس 


عرايض نرآايى و محصر شدنى حصار مندهول 


, 


ممص م م سس سم 1 
نيل 


دكر روز كاين كلبد ديريال 
برآوود شاء فلكف تيغ تيز 
شهنشه سيه سول مندهدول وراند 
هى راند منؤل به منزل سهاة 
أز افواج شه جمله دريا و دشت 
جو بكذشت از كينهه | مانند أب 
همه خلق در جار دز در خزيد 
ترايى ازين حال دحال شد 
يس أركه يم مرد باهوشض و دراه 
نبشته به صد عاجزى عرضهدىاشت 
“ملم بندءٌ 5 
”كزين ييص بسيهار كردم كناك 
“ييى مرد دانا كر از لطفا شاة 


بند كان 


“نمايم برو قصة حال خويش 
جو انوك اين مدر كيريار 
يه ان بها جين اح قاضى بها 


امسدصاس اس سيد ميم مسيج جج ب سم به حدم 


| كشلده 


ص- 





"احا جب قفبية 0 مناسب مى ثيايد ‏ 


شد از ووئم ‏ لخرشيد يرد#كشاى 
بشد لشكر النصجم اندر كريز 
يعم دفعم هر فعله لاحول خوانك 
هنى كرد صيد ى ‏ به هر صيد؟*ه 
تهى از نهنعانى و شيرآان بشت 
ديار عدو شمدك سراسر خراب 
جو موشان يه سوراع سر دركشيد 
كه آقطاع أو جمله يامال شمك 
فرستاد بم شاءة كش_و ركشا » 
كه ” مى خواهم أز تيغ شه بازداشت 
به يابوس شه مىنيايم ز بهم 
كنون در هراسم ز شسشهير شاة 
فرسغد برين ‏ بندة ير كناه 
دهم ييص او شرح احوال خويشس» 
يخزموت شاة 


أن يرههز كر 
رود سول أن هند وى وفنا 


( روف كرشنا) را شايد هران زمان كينها مىخوائد تس يا از كاتب سهو كنايس أسص . 


و 
“بويد كه “أ هلكو يرفريب 
”*قو كر ايدرائى به نهروش يضمت 
”< بود جانٍ توردو حصار اسان 


دوو 


وكوم برأوم ؤ أزرم دسسات 


و' و - 


تى خاكسارت به خا افكعلم 
”*زنم اتش در بر و بوم تو 
6ق ارين بي ال تون ارهن 


تراوى. مكو أ يرن نضه :ف و كو ف كرين 
به دل كفتء ”” خشم شهان تش أاست 
“ازين ييضص كردم كناهان بس 
”همان به كه در دز حصارى شوم 
فرض جو ترأين و خسرو رميد 
خود أآن: دو جام كهلندى بياند 
به مندهول كويال را عهدة كردن 
بس أركةه به تردل» بتمركوت هم 
جو شه ديد» ”أن هندونُ فتنهة فى 
به دل كفنتء '” جونى شن به هر بوم و بر 
" نستي هله دز ز بن بركلم 
”يس آركه كلم تصد آن نايكار 
جو شاه جهان عزم مندهول كرد 
جو آفتاب 


برأامد دكر روز 


69) 


ف و 


مرا هسمت با تو قراوان عتيب 
سلامت برى خانه با جلله رخت 
حصارت زلد كوسسن ابر أسمان 
خننا وجع :كك حقناتة: بو لخااقت دست 
كرد باد كنم 


از كوهر شوم تو 


روا ترا 


برم ‏ اب 
سرت را كنم در دم اتن جداء» 
صليب و يتان را فراموش كرد 
كنهكار را عطف أز ايشان خوش است 
كمتر كذؤارد كسس 


ياه خود اندر بلا كمروم” 


مرا زنك 5 


به 
به يابوس خسرو صوابي نديد 
سة كس بر حنظ سه قلعه براند 
كرى بسهار 
فرستاد لشكر بهم 
نمى آيد از بهر يابوس من 


ز مقدهول ثام 


برو نامزى رن 


هذد و 


ثراينى ‏ سير 
ز هيبت دل هندوان بشكعلم 
سرص (اأ بدرم » بعهرم حصار» 
كه بودست دراى قلعه بسهار مرت 


جو باد كذشت ازالب جوى آب 


إبران سوى هجون كرنى لشكركهسم 
به دل كقفتء ”اين خسرو كرم كمن 
” برين سان كه بر قصد من د و نشسست 
” همان به أزيى يهيضص كين ديوبنك 
” شبههوس فرستم سوم لشعرشس 


د هلهؤ _ى 5 خر كهىم 
كه بتعذشت صيخشض ز جرخ برين 
كنى ا[ خترم وا جو با خاك يست 


براوود 


ز شلشير كيلم وسانك كوند 
مر عطفى افتد ازين كشورهشص 


”وكر الى بترسم كه ألين بوم و بر 


بعردد از افوايج او 


بيه سهر ٠»‏ 


شبيخو. ؤدنى لشكر نرايى در لشكر مغصوم 
و منهزم شدى لشكر نرا ين 


سوم روز أن هندوم كيلهخواة 
زا هندو و از مسلم نايكار 
به لشضعر شيس هوم انداختلد 
حصارى جو أن شور و غوغا شنهد 
شهنشه جو بشنيد فوغا و شور 
بزد يكاسوارة ( لشيمر يرون 
سرآن سوه نيز بهرون ؤزدند 
جو خان مباركاء جو سيفا كزين 
و كملٍ در 


شانةء ناثئب بهم 


ثراين جو از مردم خود شنيد 


5 
| انا بيتس بعد ازسش ببس مغقود اس كلا مضيوثش بدي طور بودة يا شن : - 
كنا تؤديكب ملدهول خسرو رسيه 


شبيهو فرستان سو سهاة 
سوا ره دو يست و يهاده هزار 
بس شوو هر سو انداختاد 
كروه ابه خونريز لشكير دويد 
همان لحظه بنشست بر يشت بور 
از اهل شبيضون همى ريغت خون 
يكايكف بر اهل شبيضون زدند 
كبريستة هر يكا بر أهنىف كين 
ملى | حبك حرب و ديكحر حشم 


سيا سسا ل ممم مم اللي مسمس ل سي م يم سخ موسي ص ص صمي 


69 


- 


كو اهل سي در سكلهزخ أمد نلك 
كروهض 


ز بارانى تير يلانى 


خزيدند اندر حصار 
سها « 
دران شسب بسم هندو آمك أسهر 
لافيت السوراى. سيدق تبرق 
سيه ‏ بر اي أن كروة يليد 
يس آركه ز درواره كشغنكد باز 
به فتراكا يسنخخّه سر هلدوان 
بس زنده هندوى اهل فساد 
ب بيس شه آورد هر سركشم 
ستحر هم ازأآأن خندة در خذلة شد 
شه شرق بر تتا زر بار داد 
اسهرانى كسب و[ بغرمودفه شاك 
”ير اجسام بعقىم برائلن ييل" 
كروي دكر را به كرى حصار 


مر أو را جو شى روز بشناخعنن 
بعفتا هو ديدص شه كملكار 


وزاى يس ز هندو سرا ني سياه 
جو شه ديد اسيان كياتى نورد 
جو شه ر| بديس كونه فتصصم دويك 


درا روز زور نراينى شعست 


بالمسبع 


بيهو نيان در كريز [ من ند 
كروه نهادند سر دو قرار 
شدة خاريشت اس كروة تباك 
دكر جمله كشتندن أماي تهر 
همانا ده رفت يا بيسيت مرك 
به دروازة جامكهندى رسيد 
سوثم لشكر خويصس از تركقاز 
به لشير بهيوست هر وهلوان 
بس هلدى اسهان تازى نؤاد 
بخنديد شه زأآنى شبيهون خوش 
كواكرمب جو هندو يراكذزده شك 


در عيص در روك لشعر كشان 
كه ””ارنلكد بسكه به خونريزلاة 
برائلد آأز خون شان روك نيل » 
به فرمان خسرو نهادند دار 
كه دانند نامض به هر كشور 
ببسته به ييهص شه انداختند 
”به داوص برارند كرد حصار» 
كشيدند اسيان به درلاكة شاه 
به هر كس كه أوود إنعام كرد 
به آقصائم عالم حبر دروسيد 


و 
جذان خورد دهشت كه بار دكر 


هوال شبيضطونس نتن به سر 


رسيدى تهزاد5 معظم ظفر خاى به يايبوس شاك 


ظفرخان كه شهزادةٌ راستهناست 
جو بشنيدك رايات شاه جهان 
سوار و يهادة بسىم جمعكرن 
ز مرج آن سيبعض عزيست لبون 
أيين أزادةن 
رواب كرد عرادة و ملجليق 


جو شهزادة نزديكا لشكر رسيد 


روان شي بم 


بغرمودء ”اوكا دوللت تمام 
تعظهم خهانٍ مظفر 
“ملك آشي خوان مهمانتواز 


يكلفنت اينى و شاهة جهان بار داد 


ديبم ووند 


جو شهزادة أمد بر يوان شاه 
بدادند مؤدة به شاء جهان 
هلمى خوا ست بهرون فتك 
به صد م أنكهم كفنت شاك 
درآامد به فرمانى شاة حليم 
سه جا بيش شه بر زمهن سر نهان 


بخنديد شه جور كه رويش بديد 


قتا 
برك 


يقون وأارث ماف 91> زمهنأاست 
مندهول آمد شكاراًفعنان 


ل 


همه 


نامداوان نبرك 


دوز 
كه مشتاق يابوس صغدار بود 
سيه واند بر وسم شهزادكن 
شدة رهبرص بخت وادولت رفيق 
بشارت به شسأة ابظدر و(سهكد 
ب أسوان بنك نك 5 سخام 
دو فرسلكا از حد لشكير رونك 
سوم شهزادة سرفراز» 
جني و رواستصس يمت و ادولت ستناد 
حصا ب باركاة 


د ويد ند ددر 


يه ” شهزادةه آمك جو كار أكهان » 


شاه را تن أآز يهرعنى2) ييرهن از قبا 
يي “در خركه أونك فرخامدة مالا » 
درون سرايردة خان كر يم 


جو يابوس شه كردء2 بيش ايستادن 
تو كوثى به كل بان صبتحى رسهد 


عجب كرد ازان كوهر خردسال 
وزان يس به 'صد خورمى شهريار 
به كرشيد كرده قران مشترى 


مدل جنذين جوىكه شهزاد:ة ديد 


كه بعمرفت آداب از اهل كمال 
الوق شهز ادك و در كنار 
جهان كشته خرم به خوب| خترى 


شهصسشس داد يس خلعت و خواسة» 


ساهةه شمل ذ ذو سرور اراسكه 


وكري واو كن لكر مصور هر حصار مد عوك 


يبه روز از حعم شاه جهان 
١‏ ووداب يتب ه كذاوا شدنك 
2 ]م 
بعل حكماءة كردنلد مردانى كار 
نيسكان شدة دز ز بارأآنى تمر 
ز بفهاى برج دو سه كفكتزد 
اهل حصا ر 
زوال 


هزبرانى لشعر بر 


جو افتتاى روز معدو در 
“شود خسعه ثالاة شويرافيل 
”به هر موى مومنى يس أز كارزار 
*”*جه كار أيدم هار ديوار خاف 


“هنة ملك عالم هه كار أيدم 


”همان به به تدبهر و أهسعىى 


سه مم مع مس يح يعسي ص ا ا وح ع سس ل يصب سب ا سس .ا ا وس سس 


كار أ كيهان 
مدارا شبن نك 
كزان حمل» د لرزة أمد حصار 


بر أهنكف د 


برآمت از هر كتكر دؤ لنهر 


مص_ 


جو دست ابه هر كنرعيررى يافحعنن 


شده تيغانداز و نهزهكذاو 
به دل كفت شه جون هنس ديد حال 
نبايد كه حشس ورسئ بر سياكة 


كه در دز شوى كشته مرد أؤ زل 


بسوزم ز هندو أكر صد هؤار 


كه كردد مساما ن إيدو هلاكف 


بقانى مسامان همى بايد م 
كشايم من اين كار وا بستدكى » 


ده 2-7 5 
* '” كهتب “ يا ' كهثيربها ”' نهر است كلا با روه كرشفا متصل مى شود . 


“3 هم» سرقرازان د تمن كار 


5 روز اهل دز آبثتر شدند 
به فرمان شه سركشان سر به سر 
مهم هار لشكر دران حصن ماند 
هم آخر نرايى بر ايوانى شاه 
بعنقا كه ”شاها كناه سه هار 


” دلم در هراس أست از جرم خويس 


“”ازان رو بر يوان شه نامدم 


“جو خشم شهنش »+ نشيندك فرو 
نرايى جو در حضرت شبريار 
فرسقاد آركه دوساله خراى 
نص حذايكويا “سوال “لبان 


جو هندو شد از شاة جزيهيذير 


6035 


كه ”ا لشكر همه كردد از حصن باز 
آلذكى ‏ بعمهرنك كرد حصا ر » 
بسم كشخه2ء باقتى 0 شد ند 
ببسخه به قلعهكش_اثلى | كير 
به هر صبم و هر شام خون مى فشاند 
رسولان فرستاك و شد عذرخحوا» 
موا كردةشدء دك به جان زينهار 
تثم دو خراص است و سهنه بريسش 
ذْ ومن كله نامدا م 
من و أسعان شه نا مجو» 
5 معذارتك. كرق ٠‏ كدوملن واو 
يذيرفت آينده را سا ا باج 


شاه 


م- 


فرس*تاد أز بم جهان 


دكر ووز أن شاة ووشن ضمهر 


مندهول دمر جانب مرج رانك 


مهس يكا دو در قلعةٌ مرج ماند 


عؤيست رأيادت أعلئ در سست بنى به عزم شكار 


شلب 


دكر روز كافواج هندو 


تهى كشت از صيد صحراأ و كوه 


شعسست از يزكهال صبم طرب 
سوم كوك آورد رخ تاكهان 
كذشست آاز لقانت آقطاع خويس 


فكادن أسمان 9 ز مون ددر و" 


شك أز جلبس خسرو كامعار 
خرو شان ز تهتى بن كذ شت 
رها كردة بن به كوض لزيد 
كر فختزد تركان ها مون خرام 
دو سه هنته لشتمر دران بوم و بر 
كوك 
تر كنار 


ظطمة هذ و 


دك 


به مرج اميق أن شاه درياسياه 


- 


از بهم بعكيرفت 


روز خسرو يس أآز 


02937 


جو برف كيم هركجا كوهسار 
بلال از سياهص جو 81 كشت 
دكمو روز لشكر به عن ورسيك 
ازان شهر إسباب هندو تمام 
همئ كران مهن 
سيه از غلمهست كشى شد ستتوة 


0 > جه سهر 
م 034 


يس 
سوم كشور خود سبكا كشت باز 


بهاسود لشكم ذْ سحصى واه 


دراى قلعه شه يكا دو مه محيضش راند 


دكر روز سوس سكير جيص (أند 


عزيست رآيات أعلن جانب سكر و كلبركة 


جو شاط فلكاقد.ر و الخخرسعهد 
به هر جا زمهندار أمد به ييصس 
به اخلاص شه سوكشاى تاختلد 
شهاشه به إكرام شان مى نو| خت 
دكر ووز أن خسرو نيكانام 
بزد به كهنه سكر 
زا سر داد نومقطعان وا مثال 


باركاه 


دو سه هفكته أز حا صل بركناك 
جو ترتيمب آقطاع و آفواج كرد 


- - 9 
دكر روز از آب جهنورى كذشت 


4 زلور مزق اسع بور سه 
4 ارسازى آقطام خويش 
همه ان خوى ييصكص ساختاد 
هصسى برك هر يك به اندازة ساخت 
كه شد نام او ورد هر خاص و عام 
وسان 5 به ذو مؤدةهاش از ظفر 
وز ايشان كذشكه طلب كرى مال 
سيءه (| هبىكرد هر سو براءت 
شى أسوده دهقانى و اهل نبرد 
در آقطاع كلبركة دمساز كشت 


04 


- 


سعد از مليعهيرز و سيوم خراج فرستاكد سورالىم برو سا و باج 
وزان يس به هر سو زدة باركك 
شكارى هسى كرد تا يكا دو ماك 


مسوم م ا سح جم ل 3 أ 9 .لس ا سلسم 


3 


أمذى قيرخان از كوير به نيمت ندر و منهزم شدن أو 


كه از ظلم و بيداى شد سربلزك 


نيدم همان قمرخان نونك 
به تؤزوير يكا روز أن نابار 
شهصش كرد تعظيم و ذلعت بدان 
جو شد روز جور روزكارش سياه 
يكايك ازان يردكه كوج كرد 
شنيدم به يك باركى بر نشسست 
روان شد شعاينده از يرد؟ه 
همة بيهم لمرحان, شد ادير 
صفا قهرخان شد فراوان تافف 
فكزن 8 يلان نبهة. سمو ابه سبو 
همان قيرخان مرد زنهارخوار 
جو موسي عمران شه كامران 
شلهدم به فرمان دارام دهر 
يع سهل از غهمب ناه و سهد 
بسم لشعر قيرخان غرقه كشت 
هه ينمه و كيل دادك به بان 


ببيو سلت در حضرت شبريار 
07 أ قهر كان فسان 
به إغراض إدبار بي امر شاه 
جو بشنيد أن شاه فرع نبرن 
به د نبال أن أهوم د أم جسنت 
ابا سرفراؤانى ‏ حضر نك يناه 
برامدك زاهر جانبسم ”كهر كهر» 
برو تاخته لشعر از هر طرف 
كريز تدان را كمان دو كلو 
فقاىعه كريزان به يكا جويبار 
به دنبال فرعوني آخر زمان 
كه بر تناحفاظان زنك بانف قهر 
أفنت كشهد 
به صد حيلء آن بيهر زان جو كذ شت 


به كوير آز اأشفتمى سر نهان 


كريز ند كان د را 


وذان ين همان شاه اخخر سعهد 
و 
عذان و| سوش يرن شود بيركشيد 


امان داد اسهران بذعا » وا 


9 


جو بدخواه رأ جان تلى برد" ديد 
همان دم به 5-9 سعاد تت و سيك 
رها كرد 


يارانى بد خو أ 5 وا 


كه باشاك بر يركناهان وحيم 


حنبعن وايات (ظلي جات كلما بو بيوستن 
يكبل وحان 6 خضرت اشاا جا باد 


دكر روز ان شاة فهروزملد 
5 َه 
وح أوورد دو جانب كلهان 


جو در كليان با سعاىء.ئىك رسيك 


يس از جلد روزس هم أن خان كرد 
يسم خوانده أو را شه كامياب 


- 


بعبنتيس ىه 


.دإ 


دكر روز أن خا فرخندةرو 
همان خا اسعلدر دون شكر 
بعنعا.ء ”به خانا در يادشا 


”به ؤنجير بسته جو اهل كناة 


كه نامض شد از عدل واحسان بلند 
سيه رأنلك بر وسم و ساز كهان 
يك داثرك كرد حصنئصشس كشيد 
به قصد همان يهيركا خامكار 
كه دست أز دلهرانى آفاق برد 
شده خان اسكعندر أو را خطاب 
بر آيينى و آهنا كارآكهان 
شبصش داد يكا جتر لعل دكر 
سيه كص بر آيمن أزادكن 
كه در دام أرىء دران جهد شو» 
64 فرماني أن خسرو نام جو 
جو بشنيد فرمايص شهريار 
كه آن يمر بدعهن بطال را 


اسيرانه أرم بر ايوانى شام 


هه 9 


كه امن ضيا ابن فهروز نام 


مصاف كردن سكنل و خانى با فيرخان و أسير شداى 
فير خان >2 0ن سرس أو 


همان خا اسعندر سرفراز 
خراميد در بكم از كلهان 
سوثم كوير أن خانى اخترس_عيد 
جو از بدر أن صفدر دون شكار 
همان يمر بدعهى و ظالمستهر 
از إغراش وحشدت قراوهص نمانك 


تاكهان 


برون من ا خركم خود شتداب 


بيه لشعركه بدر زد 


و 
خرو شان جهو كردان شر زة شكار 


وزان حط» قامب عدو بركرفيمت 


همى رفت دنبال اهل فرار 
شليدم همان يهركف كرم كهن 


به يك حيلهة قلب مخالفا شكيست 


هنان فشرش عبان يل نامدار 


برو جيله آوود أن قهرخان 


ز دركة صندار جون كشلت باز 
وزان يس به فرمانى شام جهان 
بر أهنى ديكا لشعر كشيد 
بزده باركاه دو قوسلكدا وار 
ا أيندكن حون شنيد اين خبر 
سيةه رأ يكايكا ز كوير براند 
كو 'الوسف: تا تعاقه «وووان 
برأمد به يكا مركب خوش ركاب 
يعدم حمله كرد آن يل نامدار 
شد از حملةٌ او جهان در شكيفنت 
همى كشت يس ماندء را ؤأو زار 
دران حربكةه بون كمين 


اندو 


و 9 . 
همان بلكه بدرهص أمد به دسبرت 


برو تاخمت با جنك جنده سوار 


كه دنيال أو بود قوج كران 


ا 
جو فوجص تلكا بود2 ثاوود تاب 


ف يهششس شنيد م دو أماي وار 
همأخر برو وند سرك نهنىف 


5-7 جور بنبال يو يعر يل 
دكر جند ذزودأور جهرة د سمت 
شنيدم كه ؛فتلن با يكادكرء 


”جو رو والماييم فردا به خان 
”همان به كه خاطر به هيجا نههم 
جو اين قصه كفتلد با همدكر 
أزان يس جو شهران براشوفتند 
جو آن تيرخان ديد أن جهركى 
ز يفص دلهران عنان تاب كشت 
هبان فضر شعبا نص از يس رسديك 
فتادنك از أسنب هر دو سوار 
بعو شضيد يس الطيجكو قير خان 
زبس جو خون كاند ران جا كذ ست 
صفا بدريان جيرةادستى ننبود 
كرفقة همان قهرخان را شغاب 
أن خا ناسعندر سادةكيش 


بخنديد جوى غليه در صبتحدم 


جد 


كه '” با شاك كود هركه عهد ى, شكسّتت 


وزان يس همان خان كشور خديو 


0>! 


به يستر شد آى سركص ثامدار 
بيهورست بر نهتا ساز ينك 


© ا > 
كه هر يكا بسسم صف هيجا شكست 


“از إيدر كر امروز تابهم سر 


يكا [ءروز داد شجاعت دهيم”» 
دريى كار هر يكا نهادنك سر 
بر كو فتتائد 


به يكباركى | جمله 


برفت از سرش دعوى خهركى 
جو زانجا يكف أماجواره كَذْ شت 
روان جعد بكرفت و يكسر كشيد 
خروشم برامد ازان كاوزار 
كه يابك شخلاصم سيهدار شان 
أزان خاف كوير همه سرخ كشت 


ز يفص حريفانى ود كو ربود 


ببردنك بر خان مالك خطاب » 


عدو وا به كام خودشض ديد ييضشس 
مثل زد به بيص سراي حشم 
بكعرىددك سرش زود دو خاكا يست » 


اذذ ‏ تت 0 0 00 اال ا لي ةلث ة01ننوا ململ 0ك 


” برى قتحنامه بر أايوانى شاه 


خوى أز حربكه سو م كوير برفت 


دهد مؤدة مر خسرو دس يناه » 


به فهروزى أن خانى فيروزسند 


عزبست رأياك أعلئن أز كليانى و قتص كوىى حصار 


جو رايات أعلنى به كوير رسيكد 
بر أىسانى كه قوك به شه كرد:بون 
به زنجير بسعه هيان يير رأ 
به صد خرمى كرد يابوس شاه 
بعفتاء ”ز شايسته شهزادكئن 
” جني أيدءاى خان فرخندةخو »2 
وزان يس يغرمود شاة جهان 
“سؤاوار أنسسيت كه كردن نلك 
همان خان لشعر كس ١‏ د يوينك 


يعنعاء كه ”” شاهاء جها.ن سرورا 


”بعنى جان اين مجرم انعام من 


كر إيدون كه سر دو اطاعهت هد 
امانئش دهد شالاء ور لع2 به تيغ 
جو بشنيد آي قصه شاه كريم 


هم اين تصة خان سعندر شفليف 
قسم هم به خاكا درش لختوردكبود 
بياوورده بر شاه كشوركشا 
شبش سر ببوسيك و شك عذرشواه 
كه باشلد بر وسم آزادكئن 
كه از كفتة كود نتابلد روم 
كه ”اين بيهر بطال وا در زمان 
وزين بوم و بر شر او كم كلند» 
جو بشنيد اين قص دليسلك 
جو جان بهخس شاهى و كشوركها 
وزآن يس ته حصن أو ينه زنى 
كند توبه از ظلم و جزيه دهن 
هري از تن سرش لودريغ» 
رضا داك بر كفت خانى حليم 


ته حصي كوير بؤد يله (أ 


ارا 


ذكو ك١‏ تُسبيب أبى كثاب 4 د ملي حكرثي 
خاى اعظم سكنى و خان د آم عالياً ' 


قلم جون دوين نامةه أسود»ة كشت 
كه ”اين نامه در حضرت شهر يا ر 
”كه دارد هنان قرب ييص شاء؟ 
”زروت كه شه راست فرخند: فال؟ 
”كه يعوا نك اين قصه را ييس برد © 
درين بودهام كز يس هندكأه 


بهاءالدين أن 256 فرزانه فر 


مرا كفنت» “اس صاحب كني راز 
2م مم 
”همان به جذمن يردرر دفترى” 


”بير زود آين دفتر د لكشا 
جو زان مرى دانا و ووشن ضمهر 
به تسبيب اين نامه ره يافتم 
نظر جون كشادم به يال و برش 
يكفتم» “مثير رسكم ديكر أست 
يع سرو نوو سكتة از ياغ عيس 


ْ . + 5 أو لرؤزه در آكتاب 





ذ جنداى 347 بشنيد م اوصاف أو 


ا 
| ”دام شاك عالياً ' يا دام ظلك عالياً '' مئاسب مى ثيايه ‏ 


* "' حاجب قضيك '' ملا سب مى لياين ‏ 


نهان خامهزن وا به خاطر كذذدشت 
كه خوشتر رساند درين روزكار؟ 
كرا ست اين محل اندر أن بار كاه ؟ 
كرا داك شه دو مراتب كمال 
كه بو دست حسرو توالك سهرد؟ » 
دان ماح موا ره ف ا 


ل حا جب قصه *»ه زين ييشتر 


٠‏ يد نت در معر فمت كردى5 باز 
يسرخواندٌ ‏ شاه والاتبار 


كه عرضص كذدى يمشس فرمان وروا » 


شلخيدم من أي قصةٌ وليذير 
نديدم كسم دو جهان هسرش 


كه يكاتن تو كوثى دو صك لشكر ست » 
به ووئلق به وويس كلسعان جهيشس 


دو صد هلد ديدم دران ثامجو 





0 ت ملك ١‏ هغل و ستان متضوى مل حرمت سلطاى محيد 


محمد شنا ” أبى تغلق شاك 


خوشا'. رونق .ملك هلدةوستان 
سواد ص شده زيمب وول ؤزميمن 
جراكريت الحبو و رو جانا بعت 
درو يوستين كس ليوشد به د 


جويبا ر 


وواىب هر قدم اندرو 
شذه أب او أب حيوان نمام 
بع فصل خزانصشص درآيد بهار 
سرشكة همة خاىف او با كلاب 
عم اندرينى باغ كردن صبا 
جه در صبصكاد و جه در شامكاه 
كشايصشس همه كلبنى و ميوةدار 
معطر شدهة خاكض از بوم كل 
جو أبش ورد ييرء كردد جوان 
ز خاكض قوىى كشعه اصل بشر 
كسس ك تدرين بوسعاى طرب 
جئان بست دل اندرين خوش بلاد 


جها نديد 5 نل كه كرد اجهان 


كه جنت برد رشك از إين بوسكان 
جو شاك به وخسار هر نازئيىن 
به هر جار فصلص هوام بهشيت 
نه كس دو تموز اندرو كرىة حولم 
به حيوان هيه آب او سازوار 
ولمكعى ز 
دمد كل درو 


درو شبنم داد»ه نفع سحا ب 


ظلمات بهرون مدام 


كر بكاوند كار 


خوشس 
زمين سايه در سايه از شاخسار 


درو أدمى دا أرام كاه 


و9 


مقط شده أبص از رو كل 
وزو مردة رأ زندع كردن توان 
ز بادش شده خوش هوا سر 
وسيك از عراقينى و سقك و عرب 
كه از مولد لوق كمأورد يان 


يكير ى نك دأيم سها حت كتان 


نبندلد خاطر به هييم از ديار 
هم آخر جو در ملكا هند وستان 
سهاحت كذاوند و ساكنى شوند 
جنان دل دوين كشور خوض نهند 
دو همنام وزبان» دوين مرغزار 
كرش كرد معبور شهاب 


محيكد اكر هردو و كشسيت نام 


بود 


جو او آب حهوان بد اين آتش است 
كه اندو عرب وضع اهل كمال 
كر |و كشت ويصان درين مرزويوم 
كر او هنك تا أب دريا كرفت 
ز عدلصش ديار كه معيور كشت 
ديارى كؤو يود اطاصتكراس 
حصارى كه در عهك أو يسنت بود 
كم كرد 
كمنك كرم را كر أو داد تاب 


أو اسلام را آأشكاو 
كر أو كرد در شرع احمك شروع 
اكر بودى از وى فراخى سال 


لها 
كر از نام أو سعله بر زو زدنك 


0 





نعيرند ماه به شهرى قرار 
درآهند ‏ ناكه | سياحت كنان 
برون زين ديار و دمن كمرونك 
كه دل برنكيرنك اكر جان نهلك 
يكيرن أنك بها , 


شد از يوو تغلق سراسر خراب 


كار خزآاى و 
يعم آأز لهام أسست » دكر أز كرام 
همان لنظ شتان + اينجا خوشاست 


ضد الفصال 


- 


به حق دو همنام 
براوود اين جاى ريحان قوم 
شد إز دست در عهد اين ناكرفت 
شد از ظلم اين باز هامون و دشت 
شد آز وحشت اين كمرى تنا 
به دووان اين سر به أفلاكا سون 
ازين كفر بكعرفت يعسرمر ديار 
سفان ستم رأ هم اين داد آب 
شد اس منحرف از أصول و فروع 
بشت اين جهان ١١‏ به تنكى هال 
ب سين سي اين ستلكر زدندك 


به فردا دهده ايزدش آجر أن 


3 ْ به 3 © اس 
* رزباى -- باغيان . مراإد از دو يادشاة أسسبت يعلنى سلمان متعينى علاءالدين خلجى و 


زعا 
سلطان متعين أبن تغلق هاة - 


| يعلى بسيار غرق أسف مهان هر دو . 





بو اين سان كزين كشت كوتى خراب 


برآنداخمت از هند آحراو رأ 
بس سيد ان را بعشصمت أز ستم 
يزيد م دكر كشكه در ملك هند 
هبه هلد دو 


مهد اين ابكار 


كرفقتد اهل علب به زود 
به هر سو دلهررىم برأورف سم 
به معبر جدا'انه شد تضت 6ه 
تلنكف 


و 
كز يد 5 ديار 
هه 


[ قليم كذ كرفت 
ز كهرام و سامانه تا ينيم آب 


نب 
تمرك 
#2 ام 
يك | موتك 
ثابمت قد م 


- 


تبار 
به لعهنوتى اندو يم يادشاه 
هه ترهت م كور كشخه مواس 
همه مالوة شد تمردكراس 
شد ضبط هندو سراسر دياو 
تي ند يد الى الف 
هم آخر جو ظلم شه از حد كشت 
خروج يعردند با شاه دون 
خلل كشعة ملعش كران تا كران 


نماند5 درو ب كارزأر 
كروه زبونان به ييرامئنشس 


4+ 


ندانم به ايزد جه كويد جواب|! 


براورد آبناى كقار دأ 
خدا كشخه زو ناخوضص و خلق هم 
همه كنفتنى و كردودنصس نايساككد 
كه هدش نشد با كس يايدار 


به هر جانبيى خاست فوفا و شور 


ابه هر كشورىم كششلتا شاه دكر 


شد آرجا يكم سيد يادشاه 
شد از دست تركان حصار تلبىف 
زا كوتى و تا حن معير كرقت 
شد اقصاتُ لاهور و ملمحان خراب 
دران كشور أزردةاشك از ستم 


- 


براورد حجتر و برامد به كاك 
ا 1 تمرن به ناس 
كرفته ز سر كفر جز هنك جا 
مسلبان جو هندو خزان در حصار 
كفر افزونى و كم 
هيه ملكم مرمته, أزو نهز كشت 
كه دور كفر ديدلك مهلش فزون 


بيوحوين 5 


درو اسلام 


وو سر سراسر سران 
- و 
جو شهران كركين شده فوى خوار 


يي خونها ل شان كشته در كرد نس 


/ي لكا 


بر ايشان همىراند تيغ سغم ‏ سهاهص شلب وروز مىكشيت كم 
و بس شدك ظلم و قحط و قصاص 


كرفكئد نفرت ازو عام و خاص 





ع 


ذكو بو كشتى طغى؛' نائب شحنة باركاد 
و عاجؤ كشتى سلطاى محمى ابى تغاق شاد أز د سن 


طغى ثام ترى ز خاصانى شاة 
بسس سال با شاه كردىه وفا 
بسم تيغ با دشمنائسشس 
كضيده جنفاهال شه دشمار 


زذك5 


هم أآخر جو ظلمش ز حد بركذ شت 


همان ناب شحنةٌ بار كاه 
در آقصائئ كتجرات بود أن دلهر 
جو در مرهاته, آمد شه از كوجرات 
دران كشور او را وها كردةبودى 
برون دادهد شعله ز 
ز شه كشت و دل در خصومت لهاد 
جو بشكستن شه لشكر ديوكير 
درامد جو دو كشور كوجرا 
فراهم بعرى از ي كرزام 


- 


به كار هيه عير كرد هبا 


كلد 'ند 
همجشةه دم أز أسغائس زذك5 


وفا كردىة با روزكاد 


ز سخغى دلصش ماثل كفر كشت 


شد أزوده أز شماه آزارخواه 


وت لسم 


دران بهشءة مى بود جون 5 شهر 
كه رائد ز لون مسلان قرات 
دلسش بسكه از شاك أزردةبون 
دلسش شد ز سوز نهان مشكعل 
جصمع شك لشكر 
روان شد به قصى طغى ناكزير 
طغى قفوم از لشعر كوجرات 


أمد سواو»ه هزار 


برو از هر بلاى 


برو جمع 


لهسم وروشنى كشيدي سياه 


ديس سر كشان 


در 


رو سر انداخخىم 
شنيدم به هر هنتة أن شير نر 


بع يى يرد يكا مهم نانك متهم 


> 


يكايكفا زدك بر صفا قللب شاه 
صفا شه يراكنده مى ساختق 
سوك بلعم خويسصش بشغخانت 
زد همه بر كوك و دشت دكر 
ننى كرد سي مستقهم 
دل شاع ورا داشضل در عذاب 


جاه 


برآامد -3 زيى قصه كامل سة سال 


دعات د وت خليفة بوحق علاءالد بى والدنيا 


ابوالمظنر بهمى شنا السلطانى 


شمب و وروز أن مرد ثابت ركاب 
1لا 2 جها كير فيروربضت 


كه بعك أز فريدون فرع نواد 
قرا زان علاءالديين آمك لقب 
شدة خلق آتصاكم هندوستان 
ؤزدى هبجو مردان به ميدان قدم 
خصوصاً جو در كشور ديوكير 


داد يرورد كر 


تر| توفهق 
زدى تيثُم بر فرق بد كو هران 


شكعسكى عن و و سكون دول 








| هردو لضم "” خيل  '"'‏ 


دعا كويدك روز و شب تاج و تهت 
ترا ديد دو كوشصس عدل و داد 
كه برتر شددى از شهان دو نسب 
به شرت شب و روز وطبباللسان 
رهانهيدى اين ملكا ورا از سكم 
برأمد ز بيداد هر سو نغهير 
سهردت يكم تيغ جون ذوالنقار 
ملىك نامزنى شك به خيلت ه٠‏ تمام 


و 


فكعلدى هله ملكا أو در خالل 


05-7 





نشاندى فرو 


زيسنسن نواحى نغهر 
ربودى جو جم خاتم أزز_دست ديو 
وزان يس كشاد5ى دو عدل و داك 
كودى ديار و 


زا سر تازه ة 


شدى مدن اصحاب إسلهم را 
جنان دادى از داد دين رأ نوى 
دو شاعرا دريل فين جو كار اكهان 
يعر جلوةٌ 
بلبل 


نا 


بعردم من أن هر دو را ييروى 


دوم ألووق ‏ الذدى أنوا 
جذان شاد شد رول ايشان ز من 
ز طاؤس و يليل به هندوسقان 
ببسم بهت شهنا مه و لكمسهة هم 
بدان تا به تاثهر اقبال شان 
اكر يمر طوسى| ز آأدم كرفت 
وسانيد خنمشس به متحنود واد 
مى أز أدم و تا به متصحموف نيو 
نخستين درون نام با زيسب و ذر 


يس أز عهك محمون تا عهك شاه 


أ هرودو لطم ' ساغر " : 


الا 


| فردوسى طوسى - 


يراكندى افواج ييران حو كيو 
رة فتنه بسقى ازين خوش بلاد 


- 


جو باد بهاورىى سواد جسن 


به وونق درأوردمى إقليم را 


كه مى بندة دو م يت از مثنوى 
جهان 


جو قفردوس اراست مر طوس وأ 


وبوواته كويد فال ]د 
شرف داآد مر كلشن كنجه راج 


شدم يدرو 


- 


هر دو در مكعلووى 
كز اقبال اين هر دو شاك سضمنى 
يعد طوطهس زاآد شكر فصان 
به تضمين درين نامه كردم وقم 
به كيقى قبول افقد اين داستان 
بسى كفنت افسانها شكافت 
كه حق ملى دنها و عقباضص داد 
كه بودسست دو ملى غز نين خدد يو 
د يبا جه 


به أوردةام 


مختصر 


٠‏ در نط ر ) يعد ازين بيس ثا ركرفتئك اقصاء ابي بوم و بر المْ) سيزدة بت موجون زبسهم 


51-بي 


كنم ختم2 أ ختم جمله شهان» 
اكر جر تو شايان اين كني راز 
ازين ييمشتر 


بس شاه و شاعر 


بعرد سل يكم مرى صا حبب كلام 
وك جون تو بودى دوين خوش ديار 
به عهدت يكل شاعرى هبجو من 
وزان يس به توفيق يروردكر 
هم آخر وسيد اين هنين كوهر 
به حق خدأو ند كون و مكان 
زدهينى و زمان تا بود بر قرار 
به نام تو ا خسرو نامور 
جو نام تو [قصام عالم تمام 
شهاز كه در ملك هندوسخان 
كرفتتند آقصاء أي بوم و بم 
ازس كو جه هر يكم ناقه رأند 
شاهان معرم بلى در ديار 
ار أكيان 


به انصاف واحسان كر امه مرث رأ" 


به اندوز كفتند 
ازان به كه ملي به ساك هزار 
همه ملكا عالم ثهرزد ‏ جو 


تو كر عحاقاى ملى آبرار كهر 


او 


بدان تا جو ثنامت بعيرد جهان 
شهس بودم2 أي> شاه كردن فرازء 
برآمدء فروشد درسنس بوم و ب 
جنين ذامه از بيهر شاه تمام 
سؤاواو ايى امه سازوار 


ص_ إمحا 


يديد اصفد أ فر 1د افنى 


شاه 
شك از من ينون كوهرم أشكار 
به ب 


تاج - 


2 


تو صاحهب أفسرى 
كه موجود أزو شك زمين و زمان 
بود تا سههر و كواكلمب به كار 
فروزندكه باد اين خجسكه قير | 


بكعهردء شود مونس خاص و عام 


براندنى كام أ» شه كامران 
وز ايشان بجز نام نيعو نمانكد 
همون و نيمو بوك ياد 5 


كه نام تكو بم ملكا جهان 
برارى دص اندرين بارلاةه 
برانى درسين دهر شحاك وار 
به جانس خرد كرجه هر حسرورىم 
جه تلها كه شد خا بهر دواج! 
به هر صبحدم ملكا آسرار كير 


١؟‏ 
جويكا دم دران ملك مصرم شوى ‏ ابه يكارىم شه هردو عالم شوى 
شهان كه ملك جهاى رأ مة أنك دران ملك جوبك زنى مى كدوك 
كروه كزان ملكف أكه شونكد دريى وا# جون بور دهم وونل 
توا اين درونق باغ فالى مبين- 5ك بانى به يوسش است خوشتر ازين 


مه 


كرات ا هست ام هوشمنلد به خاد برين لنيز هستا مبنك 
وواه دو عالم مقاصمه طلمب و شكانة عشق جام طلب 
وسد تا كه هنعام دور وصال- دمادم همىدة به بزم خهال 
بيا ساقيها هم ز جام اميد بده تشذكان (| به شربسمتا نويد 
جنان دردة أمروز ما را شراب 
كه فردا بخهزيم مسستا و خراب 


ذكو دو كيفيت تصنيف و مشققت مصنف 
به نؤزى يك روشندلان روشنى است كه عرض معانى جه مشكل فنى است 
نبانى جه خونابه بايد جشيد > كه للجيد» يكا كوهر أيد يديد 
ز وزنى معانى و لفظ فصيم | به صد فكر يكا نكعته كردن صحيم 
وزان يس سلاست ببايك درو قوافى شايس*ه شايد درو 
جو يك جا فراهم شداين جند جيز ) ببايد درو صلعق | جلدى نهز 
يس آرىكه يى بيهيتا كردى تمام شودى ماي مرد صاحب كلام 
000 به جندين خراض جكر ا ابه دسنتا أورد مرى صاحب هذر 


زبان ددج دل را بسازد كليد ‏ كشد كوهر خويص در منىيزيد]| 


ا من يود - باؤزار- 


بدان تا ازاى ونم كنصي برى 
همآخر كر از حق نيابد قبول 
يكترد د ز(صقص در هدر 
نباشد جؤ افسردكى «واصلصس 


به صك عججز مصسخاج تدحسهن شود 


مه 


خصو صا دردن دور اخر زهان 


كريزند م 


هملاى 


از نام شاعر جنا 


خازى عرص را 
مرا دو جنون ووزكأار خسيس 
اكرجه جهان شد از أبلهان 


نيسست با آبلهان 


و 
2 


هيم كار 


مر 
تسب و وروز وفتم درأن جست وجو 
جو در ييشم أيد حريفم كزين 


همون نكل خوضص دومهان» ذهم 


؟ 


ّ شساخ ملرها ةل كود حوود 
به هزالش كشك همركتجا بوالنضول 
وود ونج أو در هبا سر به سم 
وزان مايه نوميد كرددى دلسس 
جو أن نيز ندهخدء تن مكين شود 
كه كشتذك ازيى فين تهى مردمان 
يعدي كشدمت شان هردو دو مرتبةه 
كريز ند أبلوان 


يعم خو | ند 5 كذاب 9 ديكرى كنا 


جنين 2 افتانى بر كفا ننئهس 


تمى ‏ هم تباشد ( كار أكهان 
بجس_ دم كدر ا درسسن كا روباو 
كه يابم حريفى درين كفت وكو 


ز جام طرب دأنى عشوك دهم 


0 اين يكا 0 كم شماوم قا 


كه با 


زنك 5 طبعسى كذم 


| لعقا 


ذكو دو استنصاف تصنيف و عرض مصنف 


ا خرن ملك كوهرشناس 


أه 


فيه ياشيدةٌ 5وهرىم بيقياس 


يسم سوم مه لمعم معان قوعت 16 عد ميمت لصي دصي صر بي 


*1؟ 
دهىه كوش بر قصة من بنه اكر جاى إنصاف استء ! نصان دن" 
مرا دو جنون خشى سال هنر بيفتاد س_وداى بانفى ‏ به سو 
به نه ووز و شصس ساعت و ينس ما | شروعم نودم به بيكات و كاه 
شمب و روز لخو دل خويشتن هبه أب كردم يس أي حمسن 
نهادم يكم بوسمتان آساس رياحصس بعشتم درو قياس 
كذ كن ارون لعن عن ته 0 انارة فد هد انان و نا 
به رونق شد آأقصار هندوسكعان كلم نو شكنت اندوين بوسقان 
2 خلق نْوِ كبس سا خكم وباط دوين و# بيرداختم 
درو غرفة كردم ده و دو هزاو ‏ جو كلزار هر يكا به وقنت بهار 
بدان تا به هر فرفة ذا في د بيه أنس معانق كزنىد ملزل 
مكبر مههمال به يكا غرفة در درايد ز مردآن صاحب هذر» 
: نؤل معانى دوين خوش وباط زمان دلص آيد اندر نشاط 
عجنب إن كز اقمال أن ميهمان 


قبول دو عالم شود مهزبان 


ذكرج ووورجة وهر يعات وا خطات اين كنات 


شنهدم جو فردوسى تيؤهوضش ابر ايوآن مصحمود شد در فروش 
به منود كلصي ز كوهر سيرد شبص نيز يمل يم أز زر سهرد 
دريل باب طوسى زاشه بيهر أسسنتا - كه كذ كهر به ز يمل زر أسمت 
زو شاه فونى اكمر كاتى اسيت زر مادحصس نهز ا أسنت 


اكر شه به خونريزى أورد زر ابه <ونى دل أورده شاعر كهر 





ع 5000 5-5 لصحم لاما لصي عر للصتسمصست المسيية ١.‏ عيوب عم صوصو ديمس اشاح صمصة م0000 


5 لضاني عفرف , 


وك هم به اميد إكرام شاك 


تمام 


رهى نهز ذو دعوىى لغرزروى 


نسسب نام جمله شاهانى هذى 


اكر يمر طوسى به افسانله د( 
7 كنى كه أكثر درس بو سان 
به دوران من كر جه هر صبع 9 شام 
همىويضت هر .رد ديكا نياز 


هم 0-7 ج. ١‏ سهو ه» فْ١‏ 


دريسن 


قزودم برو زيرة ١و‏ فلفلك 
وليكنى حو | تي ندادم جذان 
حو اي به اندازه بايد مدام 


وكر خود حوائيي بود بيس و كم 
ازان وو جو اين ديكا يرداختم 
جو مردان يكم ديكا يختم به دير 


هر أى قصه كز راويانم وسيك 


حديثٌ كه بشلمهدم از باستان 
د كر أنجه اندر كتشب يافتم 
يراكند»:ه ‏ بس كر قيست كران 
به تحتيق إافسانها م كبن 
حكايات شاهان هندوسغان 


فز 


كن به .مضق طبع بيكاه و كاك 
كه شل مولس ناقلان صبص و شام 


زاسر داد ملكا سنن را توى 






تشتف !| ندو مه ش» يسلمد 
كد وصفا ”د مذهبان بيشتر 
وود ذكر مرغان تو حيد خوان 


ل أميد آلوان خوان كرام 
لمك 
طنيل 


كه 


بازار 


م 


او 


نعمت فروشآان وأر 


مرد صا حب صفا 
بازار لافرفروشان عسات 


كه كيرد 


ازو ذوق صاحبدك 


يد آم أز خوان من مههمان 
ا دهد يضتكان را به كام 
ذ لعمرمت برد لنت : ذوق هم 
حوا تي به انداختم 
كزاود “موق معلى. ‏ شوى...كملة: زر 


و و 
ضمور م : درجش كزير- دف ببث 


اندازة 


كشهد م به نظمشس درون داسعان 
سر أذ 1001 أن نوز كم تافتم 
كشيدم درين سلا هجون تاقدان 


ببركام بيس رنيج در هه سن 
طلب كردم از باخرد دوستان 


همه با تواريشض كردم وجوع 
كشهدم درين سلكا هر يكا كبر 
وكر كوهرس زان كهرها ى ذاب 
كر سس 


: فهض هذر اأبدار 


يس ار أفرينم بعمويد دعا 
جو كردم شه كنجى» ر! يمروى 
هم | أز قوت مخصنان كرام 
جو اين نامةٌ خوض به يايان رسهد 


- 


سلا طهى عاام صباح و مسا 
شهان (أ جو ديدم ارو فتسصباب 
خدايس نيجه دارد أز جشم بد 
ز كو طبع نيوص نكهبان خداست 
صواي كه از جهل 


أموكد أست از حضرت كردكر 


كسس كم كماوك 


روشنى ترد 


ىو 
جو ديدم موافق أصول 9 فروع 
به حجاثل ‏ كه ديدم 500 


جو ديعير كهرها نديدم خوشاب 
وزان يس درينى سلك دادم قرام 
بكاو يد صرأ لين ب قياس 
مرا كواهد أمرز شم از خدا 
به تامش زدم ب تسروى 
اقالهم ْ عالم كر فنتم تمام 
رودم و كقكور سافان ازبضد 
مباركا كرفةقنند اين نامه (أ 
فتوح السلاطيئص كردم خطاب 
كه لازم بود جشم بد رأ حسد 
كه هرجا صواي» به نؤدش خطاست 
خطا كوردش 


كزان اكوم ناخوعن .بغ ليل :ود نهار 


نا خرن ملك >٠ت3‏ 


مكر خوش نو يسان ساحجيث « جو أن 


» 2ه‎ 
٠. 


#١‏ ع 


مختم أن كتاب متضيى نكوهشى نفس 


واميدوارىى از حضرت كردكاد 


عصامى عجلب مرد ناداشتخى 


7 نظا مي كتجرى : 


كه يكا كوية صلسم نكذاشتى 


دريغا همه عبر دادى به بان 
بسر تويه كرددى لطمست از كذاك 
همأخر شعستى هله توبها 
كنون وقت صلم استء» بعذر ز جلف 
زبان وأ فرو بنك ازيى كفنت وكوس 
دل خويصس راراست كردان نحهكست 
برس الى و دوسغى ترا 
جو عمرت زا سى ايد زد در جهل 
به |5 ندامت معاصى بسوز 
درس وه جو مردان رة سىكذر 
ز مشعت كلون بوم كاقوو لاست 
ترا داى ”الشيبنورى» نوين 
بء ييرى بود أدمى وا كمال 
ز > سهود أى برادر مرنىى 
شب و ووز ديدم كه ييهر و جوأن 
هر أن دم كة جون صبصدم مى زثند 
كسم نيسدت أكه ز يايان راك 
رهم مشعل و رهروان لوسفر 
دوس ره من أامشب جو ديدم به راز 
در افسانه كشعم جو كار أكهان 
كفتم افسانها م 


رهروان توشه 


دراز 


يرداختم 


مفففصحيي 


3 


1 


به هزل و به غهبت » به فسق و فساد 
به دروكا ايزد شدىلى عذرخواة 
بهد وحشنت ره صا كردىى رها 
معن خانه بر خويس يعباره تلك 
3 راز در هم دل شب البعجو .»> 
زبان با دل أركة بكردان دوست 
دليل رةه راسات كرددى قفا 
يبه يردة بر رو عصيان بهل 
كه باز أسنتا درهام توبه هنوز 
وزيى كاروان رخت بيرون بير 
. ظلمات تو هش نور خاست 
كه نوميك كمشو ز هوم سييكد 


به بدو دهد نور كامل هلال 


كه در ووشنى به توأ نديد كني 
قدم مىزئنك اندرين كاروان 
دريى راط جندين قدم مىزنلد 


كة در يوش كوة است يا زرف جاه 
شلب تهره و اؤزدها بر كذر 
كه هم شمب درازاسست وهم رة درآأز 
كه أسان شود راة بر هيرهان 
جه اندر حقيقت»2 جه اندر مجاز 
همرهان 2 مركيسىم> ساختخم 


ذ- 


- 


عجرب مجلسس اندرين كوجكلاه 
كه در وى مهيا بود جمله جيز 
بيضوابى اكلون حريفاني من 
شب آخر شدء افسانه كوته كليم 
جو ياران ملول آنك و مطضصيور هم 
ذكر در كام جام افكليم 
خداياء إلهاء جهان داوراء 
هم وان الو يوق شر اخ نوكن 
شهان كه لاف شهى مىزئلن 
به هرجا كه شهنامة در جهان است 
به ممدوح و مادج تو كردنى زوآن 
جو از تست هنيان خلقت دوست 
هر أن وصفف كايد به نقص مجاز 
نعرد ىم كسم وصف يك مشت حاف 
جو جان نهز جؤوى ز قرمان تست 
وليكنى كبجا خاكيان درخور آنى 
درس باب اكىر مردم ساد كهيشس 
سرآنجام كارهص به سامان كشد 
جو آفاز كردم من اين نامةه ورا 
بدان الامايه خم اين ناه هم 
جو اول هبو هست و آخر هموست 


نام أو نامءها 
1-2 


مه هسه 


مرا شد مسر د اثناء وا» 


مم و مطرب و نقل و معشوق نهز 


مدد دو نشاط سحركه كنهم 
ا ان اعون الت اس 


خار حر يفا ن حود بشكنهم 


كراوج واوا" #4 .ان مرواه 
به ددست تو دوويشى و خسروى 
به كوس تو جوبكازنى مى كلنك 
نسب نام بنلولانت همان إسسمت 
كز هببجو دريا و طبي جو كان 
هيه مدح مضلوق توحيكد تست 
حتيقت كشد سر به نقاى باز 
نبودصى كرس زينت از جان ياف 
سخنى جز ثلايت نباشد دوست 
كه حق كنا وض هاه وان 
نهد سر به اقراو تقصهر خويش 
درين بزمكه در به دآامان كشن 
به ناس كه اول زدم لخامه ر! 
كه أسوقة كرددى به نامص قلم 
آفاز و انجام نامصش نكوست 


آم 


/؟ 
كس ول اسن راز دو دل نهاه ‏ همو ا اخرالامر توفهق ‏ داك 
جو اين نام خوش به يايان رسيت كلون لوست شكر يزدان رسيد 
بلى لعست از شكرو آفزون شود يكم قطرة از شكر جيحون شون 
به شكعر خدا كريم و جواد زا هر مو هؤاوان زبانم كشان 
جنان شعر كنتم صباح و مسا كه عالم كرفت اذ ضلهرم صفا 


*(() ا كنون باد مقبول هر خاص و عام] 
ز هفصد فزون راست ينجاة بود 2 كه طيعم(!) ...ل شروعصش شمود 
شك آغاز دو بيست و هفت (؟) 55 ربمع نخستكين ششم شد تمام 
ف 000000 ولت مهكد بخند يد كلء باد وحمت وزيد 


و 


(0).... افسانةٌ خويص كردم تمام ‏ جو فارغ شمدم از رموز كلام 
كنون نوبت يزم خاموشى اسمت< «1) ز ز ةذ ز ز ز ز 011 1 000111 
بها ساقها تازه كن باثنى روح فلهست شمر وقت عي و صبوح 
دواسه جرعه زان ص يه كامم جكان 
كه بربندى از كفت وكويم زبان 


٠. 0-0 


لاي 





سمحي م 


.- .- 5 
تست هذالععقاب فقوحالسلاطين تصنيف مولانا مصامى وحدة| لله عليء 








+ شر هر دو تسغة جار هيحئيسن سادة است - شاين مقيون بدي سان بودة باشى :-- 
(]) كك اين ثام خوش بكردم (؟) يك يكن . ر) صيام ‏ 
1 شب آخر شد و صيم - (0) جو . (1) ز كت و شليدم فر|اموشى اسك 


0 








٠ 


مودى هور هرلتت وركس' يتكلور سأتى . 





فهرسع آأسياء رجال 
سس وا سس 


أدم (عليهالسلام): ه"اء الى 
10 


أرامشه: وهل وو( 


ه *« 


ازر: هك" 


أل سلجوق » سلجوقيان  :‏ “ال, 
“الء قلء (يانوشت 15)ء 5الء 
(يانوشت 19)- 


اماجى (تركا): 09( 


اباجى (مغْل): 290,899 138 
(ابراهيم) ابن ادهم: “اء |(1! 


ابراههم ابن سلطان متحمو نك فؤنوى 
مي وب برو 


ابراهيم ابي سلطان مسعود فؤفوى 
6 


ابن بطوطه : (يا نو شمت >0" )- 


ابوالفتسى وكن الد ينى» شيض : 9ل 
اجمزيزان #ريزيب ا" 
أبوالنجاهد سلطان مصك شاء 


ابى تغلق شاه: ‏ (( 
شود به محصرك شاه ابن تغلق شاء ‏ 


مراجىئئةه 


7-3 


أبو بكر : ط١(»0‏ 


3 
ابوبعر جوو بنبال خرم مغتى 
مباوركف خان : “لم2 #برهةء) ©0ه٠ثة,‏ 
إآهه,2» لاءيوم2) ١٠هتةت2)‏ ي#لأزةء. "ازوةء 
لاثلوء سين 9همته,2 هلهم 6مةء. 
هذه 9ه (-!4! 


ابوبعر خان ١‏ بي سلطان علاءا لذ ين 
خلجى: 9 


هه ده 
ابوبعر صديق (رضى الله عله): اء 
“لا لا" 


ابوطالب (سودواتدارء بهملى): 
9 


585 هه 
احيد (صلى الله عليه و سلم) : 8 
ل, "”الء /الاء "سه 02١و‏ 
احد ابن اياز (وزير محصيد شاه 
ابى تغلق شاة)ء ملكازادةه: 585 
ارم. «ئاسمء # "ام وريم وام 
4 ”,2 لمم إثامء لايل 
احمدن ابن تلبغه: 64" 
أحهمفث جلث: ‏ ( 49 


احنيد جهيتم (قرىيىف)ء ملكا: 
9لء لا١مذ‏ 


احصيد جب (تغلقى ) »2 ملك : اج" 


احصد جب (جلالى /» ملك : ؟اء "ا ء 
|2 ويلء وزأسلاء الل 


احمد حرب (جاندار خاص بهمنى)» 
ملك: إأنوة, 69/7 


أو 
احدد شه (برادر على شه نتهو خلجى 
ظفرخانى)2» ملكف: ‏ "#لمء واس 
لامي 8ل" 898" سوس 95 


احيد قلعخا: ولام, ولاسم, >3 


احمد لاجينى: 9!ا", 89" 1(هء 
بالك" 


1 
اختيارالدين (برادر على شه نتهر 

خلجى ظفر خا نى) » ملى : ودس 
مذى زيانوشت ودمء الى حدم 
ومم, عروسم, ووس, لجسم ووم 


.>> 0 د 


احى : 0< - 
ارسلاى ابن علاءا لدول مسعون : 11 


في 
ارض (مغل): و٠ء”ء‏ /اء", 8ج 


أارشى : سآ 


سلطان جلال ا لد ين فيروز شاه خلجى : 
إالء ؟ا(ر'لء لاكراءم (ةه! 


اؤدرء ملكه: 601ء: 208 


4( + 


العدالد يق انق ملك حتفن تلو 


(علاثى ): واحم 5 

اسك ! لد يى (تغدقى) : جه “,2 "ىا 
”4 

اسفنديار.: 2.9 5(ء. 4لام 


(يانوشت ؟2)5 ولع "ءءء يهه"”"ا» 
نوري " 


ل 
- 


أاسسعيل (برادر شي ابوالفنتم 
ركن الد ين )»2 شوخ : > "ا ([ "ل 


ل نه مه 
اسبعيل (خازن سلطان معزالدينى 
فورى ): | >|- 


اسمعيل مخ (سلطان تناصرالدين 


افغانى): 5إهءإاة.5(4ء5(9. 
(لأنضء "('لزوء لالزومء إثلوةء, "ثزمةء, 
“اكلم ##ث*لومء, تثزوء و*لزة, “*ثكرنؤء 
"مم2 عهلاوهد2) هذه 089 


اشرن الملى : ولي وبرمء /الرمل 


أعظم ملى (يوسف يور بغرا ختراسا ني 
لا "ا "م الى 
(يانوشت "5 )2 986ل 94مء ((م. 


اعظم همايون خواجة جهان ميد 


سست يا): 


ابن عين الدين : (لالوهء, “*لاه, 
“ملام لان 22 هذه 


افراسياب: 89و ه"اء و“اسم, ثرو 
*(8ة ‏ 


افغانى» قوم : ات 


اكدخارن2» سلهيمان شه خلجى : 
09 99" ولا" 


آلب خان ابن سلطان جلال الدين 


خلجى: لول لاالء دل وللء 
مم ”ا جرع الى الى لجر لسر 
.ممثل, ("ث”ا, هون" 

آلب خان ابن قتلغ خان : الا" 
لومم “و0"”", مومء +ون 2 [(«٠ة,‏ 
'الهة2» ”+6 


التقتيش (سلطان شمس الدين): 
#الاء لامء "/9وء, نل ”ل لء إأهولء لاءه(زء 


مولز ؟9هيزرز2 «٠إلء‏ (((ل) "زلء. 
.| أا2 ("ااء "از "ازء ة5"لء. 
!"ل “ال ه*رززرء ط*ززء *#“ازر» 
م*ال, "كالم خيلء هيرل 6ن" 
الراج: (59ه6- 
*لل ا( 
الغ خان» الماس بيكاه: +"( 
إزوةاء "ن 2# **نج١!,‏ برجمروا ةنو( 
ون "ل 88" إلا"ا, "ا #رلا"اء 
#ملارء 84لا"اء (١غم ١‏ 


- "4١ 


الغ خاى» لبي خرد (سلطان 
فياث الديى): ((الء “ازء 99ل 
سر عمرء رسرء لإسل)ء لسر 


الل 


ال يرل وز #يرو(زرز2» ثته5(» 
إنذلزء 54ةلء 59ل «لالء ((ء. 
'لألء ارء (ك#الء اللء +لالء 
ثلا( «لازء زذلء (دلء ثلدذزلء 
قخلء ليم)ل 


0 ل ملم : ا ا«ررمء 
9ل (كلة (إكروةء 6095 
الغ خان» ملف فخرالدين جونا 
(أبوالمتجاهد سلطان ميد شاة ابن 
تغلق شا ): وما *ل, لإلثم, ث*رم*ل, 
خا ول “روثرء نوؤثلء /اوثل, 
#9 1م ممم [إهكل, اليثم ”جل 
ألغر ب ول وملز, لاكرزل 
الماس بيكف» الغ ذخان » ابن 
شهاب ا لد بى خلجى : وثك*زلاء وملا 
هن( (ن'!لء للأنل(ء زة"اء رنو(لء, 
ون ل( 60ل ال إلا"رء "لا"اء 
خريام, مال ء ارم (غرء 7م( 
الماس (تغلقى): ام "مم 
الموتهان (قوم بووة): (+*6 


ا 0 : 061 
غورى): #لاء 0 


ا مهر ا مهرآن : 11" 


امير خسرو دهلوى : 101 2 


(يا نوشت 486(ء2 ا  )‏ 


م4 
آنكر:. 23680 
8 1 75 
اويس (قرنى » رضى الله عنه). +68 


اياز (غلام سلطان مود فزنوى) : 
الع "ل اسم ممم قم لير ( 7 


اياز (كوتوال دهلى): 14891 
أايبكف» قطبالدين (سلطان ): 


#ريام ولام لالاء بم هذل ك2 /الىء, 
مذ قهء ل (زقء "9#,. 'لو,. يمل, 
و 9ؤوء "لهولء اول "ليوز هله 
أ؟+ل2 اهل ||( 


أيكمر سرخة : "لو."لا, لال 8ه( 


برأهيم (حضرت |برأههم علية السلام) : 
-!١‏ 


برق (مثل) : 


برمهم: “الاثاء ولالاء "'زم“اء كم 


١606 "ةا‎ 


برهان الحق والدين غريب» شيم 
الاسلام خواجه: 8ء. لاه" 08608 
ا ليا 2ه 
برها الدين يدر قوامالدينى قتلغ 
خانى: 5 (ي"ء2 9(" 
بشير زيايكر خوا بنا هي سلطان 
محبد شاه علاء ا لين خُلجى ) : 9 


بخو شقان ( سلطانى ناصرا لدينى) 


ايتبر كجهن » مير حاجب: 21١5‏ اث يسافنا ى فاده | له ين لالطو ل 1ه 
20 "4زم 862( 6الزء, 9م22 «-9(» 
إيرانهان: 29 6ه "9لء 98 

ايرج: 78ء 019 بغراخان , علبر: 2,8 815ل 

ايعى : عرولء 49 - بعر ما جهت »2 وأه» 9! || 

بجوو :نالوق [ْ بل افغانى: "9لء, 2599 

: 5 بلال؟ را #وثرء مولا وول 
مساى راول : (يانوشست 77ا)- 

عد ل مفصد ةد 7ه 0 

. , المي 2 0 

بك 'مسة رأول : /الا د | 

ّْ : لم ا 

بد هشيش > صوفى : “!ء."ا, 1 

(يانوشت -)1١«‏ بلبين بزرف: 1١9‏ 

: ش بلبن خرد» (الغ خان, 

بُدهلى» صوفى : (يانوقيت 7.0)_ 0 لجن رد [اخان 

1 0 فهاثالدين): «(لء "ززء 9(لء 

براؤ رقوص از كناسان كجرات): > وثار, .زلء (إيزاء 7ل 5زلء 
“لاخو وى #ولا م كار ولا لاسرم كليمز *لولاء يروز 55|اء. 
لومحم #رم*ر, 7ى*لء 9ه إنز) 548( 69( «<ا(ل, اللء 


لآل "اال #الء إولء, هلالء 
ثلالء “لاز إزؤذلء 'زذلء *خزلء 
14ل "الل 


بلبنى زو: مال «٠ولء)‏ 'اولء 
"25 155 


بلجق : (يانوشت -)١0"“‏ 
بلا خلجى ١١6 ٠‏ 
يلوج : (0 

بلهذاس : 


|١١ 
04 
-)"(“ 2ءل"٠+<( بواههر: (يانوشت‎ 


بوبكعر جور بئبال خرم مفتى مباركف 


خانى: "اءة. ".م2 5.٠ةء2‏ 5ءهء, 
/اءجةء هوه بمزو2 "ثزة, "*لزةء, 
هكلم , لمن هلة, باهم وزأمهء. 
!69 


بوجال دريزى: (لالوةء 'إلانوةء *الاة. 


بورد2» قوم: 
(+اء, ذ(") 


١ه‏ (يانوشات 


بوسعهد: ‏ (9"- 
بوعصام: 8" 
بوعلى (سهفا): (١‏ 
بويزيد: 917" 


54-م_ 


"؟ 


بهاء! لحق والد ين » ها جب خاص 
(مضى ) » حاجب قضيه و ناب حاجب 
خاص (بهمنى)2 قاضى: ((2 ال 


'أثاتةه 2 «١ثرمة,‏ لم2 هونة,2 ”.ا 


بها !٠‏ لد ين كرشاسب : عزم “ل روس 


9و0 اسيل جيم زأوثل, لإاهم, 
1>ي"مم, بعرلزكم, ولام ولام لازم 
1" لم2 (خم”ل 


بهادر (بلبنى) : 199 917( ١14‏ 
بهاد, رشاء) بورة : 1["ء زيانو شت 


*[)ء زيمم هزس”ء 5ا(زي”"م ارس 
"11م ل 


بهرام افغان إنائمب عارض جيش > 
بهمئنى) : (جنت» "'زاهةء, 0609 
٠+دة“اء‏ ة"اء عدثازء ريانوشت 0ى)ء. 


ار عزن يترايز يفيت يرن تير يران 
كب يوا ل يري #شيو ين تت يزيز 2 ليزي 5 
بهرام جوبهن : إ "ا 5706م 
بهرام' خا ى أبنى سلطان فيا ثالد يى 
تغلق: 6دل“"ء رز" #زرمء و(سمء 
بغرن بمزمز يرت ضر 3" 


بهرام شاه ابن سلطان التقمصء 
سلطان معزالدين : دخرلء 7*الوء 
وار ("ل 2 "#جمزء كال ال 


لت 
بهراماشاة ابن علاءالدول مسعوى: 
9 57 


بهرام كبرة: 9 .ل 


بهرام كور : 1 

بهرام (وكهل درعء بهمنى ): 0600ء. 
'(69- 

بهمن ابن اسفنديار: 9 5(ء, 
لازلز إلاهم,2 262 


ر بهبهيكهيسن » وراك نك : أو لاو"لء 
4ه - 


ج دامس 


ب#رن : 
بهروجى (اهل بوروج): 95" 


وخمء لاديس 7خ" 


بهوله: لالا - 


© 
بههلم أبنى واه روأمديو: سم 
#*زثرء "ا 4*"ا, *زملاء, مرمزء 
رارم - روريم 5 


نيدر ريا يبدر): 9( 

بهرم قرة (يا قرط بيرم ): 9لالاء 917 
ملكا: 8091 

بعلا ى : 


يتهوراء رأي»: 
لالام 6لا (4» 


8 9 .هه 


.“ل 
2 
ضتهورا ( تغلقى ) : 


يراؤ رقو أ( كفاسان كجراكت ): 
ز ا .“رار عراسي الى وكا”رى 
ةل *ل, “ةر لاى*ل, وسلى 


١لا‏ للا 


09 


5-6 2 2 
يرتاب ردرديو: يانوشت -)1١90(‏ 


يرارك 


برويز ابن مبارك خان ( شصنة 
ييل» بهمنى) : 9( - 

ين منى : 

ينم يندّيه : بنخرك 

يور ]دهم (ابراهيم بن ادهم): /ء 
1١‏ 

يوراياز (ملكازاد»ة احمث ابن 
اياز): قاذ ”ام ١لسى,‏ (لرس, 


ة"لم, وزيم 8" ثكم إ”“رى 
بال 


"41 


ملك )»ء يوسقا: اي #و الحم ” نيزا يزان 
( يا نوشمت 1 )ء ووم 0908 


لما 
يور ييغوهء شس الدينى : (*زق, 


28١ 9‏ 
يور تغلق ( سلطانى محيد شاه أبن 
تغلق شاء): 00> !اه 


يور دسعان (وسعم ابن زال): 9 
"او يرزلء 59لء 8لاء (يانوشت 


0 لاخاس, ولسمء2 هلمةء, ازمء, 
هكالة, قرة ‏ 

يور زيد قطب الملىف (بهملى): 
موة, لاهة2 '(9ه ‏ 


112 سراج : ةر (يا نو مت 7 5)- 
ل © 
يور شهاب ( سلطان متعيد علاءالديى 


 !>0 : ) خلجى‎ 


0 
يوز عالم: مصعنت ٠‏ 5لا!م: إلاةء, 
لالاهء ملاقء (يانوشت لام)» “63 


يورقلق2» خضر: 95"ء 299ء /9]ل 
يور كجكا: “20 «٠»١اة ‏ 


يور لاجينىء (احمد ابن لاجين): 
وس لالم 7٠ز(م‏ 


نيران (أبن ويسهءء سرلشعر 


1١9 ,9# اكخراسياب):‎ 

تاتار ريا تتار) جاشغورى: ١١"ء‏ 
“,2 5[مء 5"”, ارك يرم 
”لا ثم (إة ‏ 


تاتار خان (مفى) : (*إة» »/ن- 

تاي الدين ابن دهههر (جاندار 
خاص» بهملى ): !001 

تا الدين ابن قلعا (تغلقى): 86/9 

ناي الك يي تابها لعلف »ء متلكسة : +200 
48 


تا الدين يلدوز (سلطان): "لاء 


4+ "هل "إ.لا2) "هيل 5ه٠|مء,‏ 

زق«دل» لاءلز) 4٠ل‏ 9٠*لء‏ «إال, 
1|ا» ١١"‏ 
موه 

ترتاقف (مغل ): |>*ل, "از 
1٠١0 »2!"»)]"‏ 


ترفى (مغل): 17ر2 16وم, زول 
لاقل وو ووغج هؤله قو 


89" !9( 


م؟ 


توكاى شسى: !"(- 
تركى : 
ترمتى عرف جرن خان : لت حك 
ترمذى كولوال: ”اله 


ترمه شيرين : 217 «إوام, “لمم 
6 (يانوشت 96))-ء 


- ١>! 


تغلق ملك » فازى ميلىك» (سشقطان 


- #« 


فيا ثالدين تغلق شاء): 289 
*ر.ى", و(« وى وؤخض, زو 


/اة“اء (يانوشت /ان *)ء ولالرء باخ 


لاما *ل, 4 (يانوشت )ء وال 
عدخ إلى الجر وخر س سر 
مد ومنرء لاملس, موس روس 
>9 

تعلى : ”ها 

تعنتاه (تغلئر ): “ؤ“اء موس 

تكبين : (9“*لء “لزو”*“,, برو“*“, موثل 

تلبغه يور بغد»: (إل“لءم و9/لرم 
سل 

تلبغة ناكورر: 18ر2 /1لرء مال 

تمر (تغلقى) . روس روس مروس, 
048 


و9 2ه 
تمر بوفةه (داذو خواجه قكلغ): 
.ول !؟! ‏ 


ضر تلطى ظفر (خان ) : 2797 099- 


تودر (قوص ازهندوان): 59 
و لا 

تولك : ”7ه ل 

جاشغورى شهاب (الدين) : 
"أذكثلء ةمل 
جانى ملك : 
جلك : 


-("!« 


7 نه 


جلال (الديى) ابى حسام ( الد ين ): 


مزاع يز" 

جلال (الدينى) ابن لالا: ‏ ”«هء. 
#ايهمض م 8١ت‏ ه 

جلال (الدينى) دوهلى: *ا'روم, 
#ان ‏ 

جلال (الديى )» سيد : +14", 019, 


إلاكملم !١لا‏ 


سلطان : 29"؟ء, وللء لا(لء (("ء 
(" 'اء "االاء بلالا "رم له 
9" (#ارء "ملا قهيرلاء ٠هة",‏ 


-)١ 05+ (يانوشت‎ 


جلال (الدين) قدر خان ء قاضى : 


“زموم2» بون2 لامجو هو 6(ة. 
«'الهء. لكلهمء) "628 
جم ( حشرت سلهمان ) : 09 
جمشيد2 جم: 29 5(ء 97 


جارد 


جور بنبال خرم مفتى مباركف خان » 


ابوبير: 


/>»ة ء, 
>"إخ , 
!(9جم, 


««اضنيتير 


ليث + 
إ4, 
 !+>(‏ 


جور نبهال : 


جوز سال : 


جوناء ملى فخرا لين ( سلطانى 


أبوالمجاهكى ‏ محين شاء أبن 


شاه): واسرء 
'(ولل, “روس 
>>" إحجثم, 
لام طلسم 
و*ام, ا“ 
"ال إألأسل, 
*وم2 هزه 
جوهر : 
!66 


جها نسوزء علاءا لدينى فورى : 


*إوهةء 


+)" 


")زةء 
>! ث6 ٠,‏ 


6 06 »> إ>+» 
للم إث*زم, 
“"موض,2» 865هضء, 


ريا نوشمت *ه )6‏ 


(يا نوشت ”+0  )‏ 


تغلق 
لول *لء “لمخم 8خثل, 
وو“ لاوثر,ء 9و”“, 
“!يكم ”جو ثلر,ى 8إمر» 
ملم “ريم “خرثريمى 
يتيرب لير يان ريز يان 
4ا”", إلام, “لاك, 


9*لنء ""اكروء ثثروء (وه, 


5 


جهلو افغان : ")ون ع؛ /اوةع؛ 6هوة, 


*ا(ةء 


-0() 


جهريه ناك : “الال ولاثزء ىاد 


جهتائثى يا جهيتائثى بنتا رال 
رام ديوء محد ومةٌ جهان زا 


'زة“لء "مال 

- جييال» راي: «٠”لء‏ ول 9ل 
-- جيجنلد:؛ رأى : "ل 99م (لاء 
'(9» 95 


ج سلكهم رأ جكور: 99 
جتوى (قوى أزهندوان): 159 


جوبد يو زيم از رايان خرى تملك ): 


(1"م بعلمل 

جور جى : “)الء. 69 

- رن ن لوف 

جهجو ملى ( سيك حجابء بهمنى): 
9 


جهجو مهن : (يا نوست 508)- 
حاتم (طاثى): 29 (09 
حاجب : (يانوشت ١1)ء‏ 19 


حاجى مولا: 10م 04م 


يه 


حجاج (أبنى يوسفه): 609 


حسا م! لد ين ابن آرام شا (مضى ) : 
اكلام 


حسام لد ين ( تغلقى ) : (0» 
02/4 

0 4ه 

حسام الد ين خاني خانان (براؤ) : 
وجلا *ا, 9لآا*ل, "لز "لإلملل, لاأمث*للى 

و - 

حسام الدينى نصرت خان حسام 
دول يدلولى (مفى )2 ملك: «'اهة, 


ر(يانوشت «(ة)ء '"اة2 0060 
حسن (بصرى ) : /ا ل 


حس.ن. (سر آبداوء تغلقى ) : 906 
55م 


حسن ظفرخان (سلطان علاءا لدين 
بهمن شاء) : |'اوهء “اه 59ه, 
لآو كزةء وؤزمو2 (ثزةء. "اكازن, 
#م*زنة , يرن إلعرهمء ("خروء “*كرة, 
6" 2,) كارو اكروؤء 8 ثثمرت, ٠266٠‏ 
(606»» (660 


حسنى ميمندى : 20/4 >1 
حسين ابن توران اخنا زن » بهملى ) : 


. 54 


5 2 2 
حسيس هتههه » كر شاسي (قرى بكا 


- 


ميسرة » بهملى ) : الالوء “الاةء, “رلامء 
9"ام ,م [إمممء ""لكرم, 5لثلوضء الان, 


مكرم, وونة, /لاهوه2) «١لثة,2‏ (!2, 
ه04 - 


حصميد الدين زتغلقى): 104 
حمود أ لد يى ناكورىء قاضى : +*'| | 


حصيد (تغلقى ) » شيخ زأدة: *الزةء. 


09 

حيد ر: ما اا لاوا 
مة*لء 599 

خا تم خان » سنبل : رمس ومى*ل 


خاتم خان (مضى) : ١‏ “زه 
خامش خَاجى » ملى : 2+5 ٠(ا"لء‏ 
ألاء لاللاء 515ل 
5-3 2 سم 
خان اعظم' ني خان ابن قتلغ خان : 


لا لام ١004م‏ “مم 90م ههتة2» 
إ(هة "!١ه‏ *“».ة 


خان جهان (مفى ) : (*ام » "٠‏ 
خان خانان» حسام الدين ( براؤ): 
ولا”“لء, ولا"*ل, هلمم مى*رىء لام 


جلا ل الدين فهروزشاه خلجى : 1 11 


خان شهيد (مصد خان قانى ملى ): 


زلا( لاز ##لارزء ولازلء لالازء 
4لا(اء. ولا( هذزء *لذدمزء درل 
14ل 91 
خداوند زادة جاشنى كهر : ”(- 
خداو ند شه » ملكة  :‏ لا*|ل 


خراسانى سست ياء (اعظم ملى)»ء 
(يوسف يوو يُغرا): ‏ اهم اسم 
وى (يانوشت ملم ووم زوم 
ل ْ 

خربىف: “اء (يانوشات 78)ء 
الام 4لاء (يانوشت )7 


خرم (خواهر نصرت خان): 1/9" 


ملام و9لايم) «8""!- 

ده . 

حرم» مفتى مبارى خان ٠»‏ جور 
بنبال: مراجعه شود به جور بنبال - 

خرمندك: زيانوشت 87)- 
خرميل : "الاء (يانوشت "0)ء 0ط 
خرنك : (يانو قشست اام 4غ ) - 


يانوشت 15لء 4 


4 


خسرو (شاك ايرانى): ##م- 


خسرو خانى (ناصرا لد ين براؤ): 
(اللء "لارء “زوثر, ووثرء إلاثرى 
١إ/ا‏ رع .ار ارم ولارى والا”رى 
وا*ر, (مخ, برمس عرم_م, ودخرى 
اس 


خسرو ملك ابن بهرام ابن علاءالد ول 

خسرو ملك ابن خسرو ملك : 4 ء+ 
0 (#- 

خسرو ملى (خوا هرزادة محمد شاه 
ابى تغلق شاة): لاحي ل 

خضر ابن بهر ام : 
حفر اع قلق ( (سر أ بدار على شه 
نتهو خلجى ظفر خانى ) » 6 [9"”, 
97 

7 مه ١‏ 
مت : ('زوهء) و9ثزهءم (ثال6هء) (2رة». 
09 


اع 7" 


خضر خان ابى سلطان علاءالدينى 
خلجى ٠:‏ ل لاخر لسلس رمس 
«مرسرى جممر*رى امم ”رم لاسر ”رم هون”|ل 


خضر خا ني سرياكف (ناثئب شصلة 
باراءهء بهملى ): >حكالةقء» 2.009 


خضر ( علي | لسلام ) : 50( 


خطاب افغان: لام 


خلاصه رآ[ خريىف مهملة » بهسلى ) : 
/ع 00‏ 

١ خلاجى:.‎ 

ا عزيز.: 6«79ء, /ا١+6ة2‏ 8>ثق, 
>( 


الدينى» وزير بهمنى): 2505 امم 
(لاوةء “*الاةء #لاوء 9ام ‏ 


خواجه جا جى نصير ممالك (تغدقى): 
9060 

خواجه قتلغ 0 إة/ 582 ", 
١1»‏ 


خوارزمهان: 9-<ا2 ((( 
دارا 41 همال 

١5 داراب:‎ 

دولت شه أبن بهرام شاء: 17 


دولت شه بوتهوأارى : از واس 


]١" ©‏ "| د 

دول رافى: ىار لسر لسر 
30 

دينار ظفرخان شحنة ييل » ملى : 
> “”, لع +791 . 

ذهال مبلا: +029 

راكهو: 47خ - نا 


رأام ديو داه وآايان : >٠*الاء‏ 
خر”, عرخرضوى حخ*",ى ”ضر لازا 
و*رثرء, “از "ا “ىر هذل "رول 
لز * ع الى الزو”, ##لاثال 


وامناتهم: 00 5 


واس كالو: ه48 

وجب (شحنة باركاءاء بهمنى ) : 
39 - 

ودوديوء (يرتاب): (299 مول 
(يانوشت 96()ء *لا“لء مروثاء (جم 


وستتم ابن زال: 9و ولام برق 
"ازلء 9الء «*ة(ل, إالء دول 
ر(يانوشت 95(), 59ولء لع“ ررس 


9*”م, وث”لم,ى هلس وررة, /ازمهء 
هلمن 2 كه امه , *اوؤه2» وا 


وضىالديى فتمالملكف افتهار 
جهان » سيذد: ‏ 000 
وضيه ( سلطان رضية الديى بغنت 


سلطانى التشكمش ): يرع سيرث*اار» 
ا*ارء. لاكزازء كار 9الء «٠ير(ل».‏ 


(مل ""( ل 


ركى الدين» ابوالنتم شين : وخ 
خمزير ين #بر يري 5 
التتمس: ‏ 2/9 حاز2ء (”ازل» 


*[")لء “رم ©"( 


وكنالدين قدرخان ابن سلطانى 


جلالالدين خلجى: ‏ 7791 4م(, 
/ا#"ام. (ة# 


ركنالدينى قطبالملىء مُلى: 


8#(”ء "الى 

ونىباؤلءه: "59 

وندهول: "و2 *رمسمل 
ويؤى» بوجلن: إلامء (لامء 
*الاة ‏ 

زولغوتشء كمالالديى: 1870 
زرير: 187 

زكريا (مغل): ووىء لاءلء اهول, 
9 

زلجى: !|" "لز" و("ل 
زو(ملعة ايران): 15 
زيركا: -#ثاء اكير لوث 
مو وول 


زين الحق والدين» شيم الاسلام : 


ام هع (1"ل 
سام: للا "الام 99 70 
سامهاقى: 917 
سبكتكون : ملء *اثرء لخر وس 
(م كلمةء ام 


ستلبه : (يا نومت م | 


هن 


سكليه شادى: ‏ /2950) “ءم, 
/اءه ”7 ه76 
سر بكة » متحموث : 9ع ”اء”, 


ااي د 


سرتهز (قبولء قبولا لاهور): ىلاء 
لممةء وكرو, لإبرو, خمرو, رو 
6" ككرة؟+ء» لاكزوجء, كن 90“ه, 
.مم2 (50- 


سرتيه: (يافوشت )١99‏ 


سردواتدارء نيك ي : الس وعم 
ريز ير يال 700 

سعد ( لكين )» قاضى : ١196111‏ 

سعدالملىكف : 9لام,2) «8م" 
سعدى شيرازى: +لسء #لمل 


سكينك و زيا أستمند ر) أب فيلفوس : 


و لولء اظلء, هيا وو“اء لا(" 

سعنك رخانى ( باربكاء بهمنى)» 
خان اعظم : (*لم) عبرو وثيوء 
“6 , هتجتجء لاهو #رلآوؤ, 295 
99+ ل/اأنهم2) 99هج2 «ولاء (هإ, 
"اها ”ه!4ا ‏ 

-/١80[ سكعدءى:‎ 

سكيدى : (يا نوست -)١65(‏ 


سلجوقهان (آل سلجوق) : 217 
)لاء نك (يانوشلست 15)ء 1لء. 
(يانوشت !9)- 


سلدى: (يانوشت (08)- 
سلم: 80!- 

سلهمان شه اكد خان : /ا"الاء 
0" ولا"ام 8لا (١6ل‏ 148 
سخبل خاتم خان : "اا إكلل, 
حمعثاء ولاخاء مى“ا, [خىل 


سنجر ابن ملك شاة سلجوقى : 
1 


سخجر بدخشانى: 091 
7 
سوواي : 09 0298 


سو مرلاء سو مركان (قوص از سند ه) : 
/- 


سوئرسيهء رام : (2!4»(يانوشت 
(4!)- 

سهدي (أع : الا ١.ى‏ “ا (يانوشت 
٠‏ *”*“ا, 'مى*ل 


سهاوش يا سهاو خس أبن كيكاؤ س : 
0 "46م 


سياتل » وض 


سهد جلال (الدينى). ١1ىمء‏ 99سء 
“الام احلا 


وه 


م هه© 
سيدى موله : هاا 8(١د‏ 
سهرخان رناصرى): 117 


سهر خان نتهو (يهمنى) : 
1-06 


0060 


يك 


ملقب به نظام (سلطان فؤتهن ): 10 


سيف ! لد ين » قاضى : /امة,2 ثملماةء 
9+ 697 
سهف جاوش . لس 5 
سهف عرب (تغلقى): 009 
: خلج 0 الى 
شادى دادرء (نائب وزير سلطانى 
غياثالدين تغلق شاه) ملكا: (8"ء 
(|"ا- 


الى 5 


"آو كم لاهكمراء ٠اهكرء) "١٠9‏ 


شادى سكليه الا “اء )اء /ااء 
1 


بهمنى ) ملىب: 0801 


شاستى خان ( سلطا جلال ا لد يى 
فهروز شاه خاجى )2 فمروز:  2١+50‏ 
/اء>ء 46>" 

شا ستى خانى»2 قرقمار: ولا"اء (8ى"ء 
“47 


شاهو( سهي را ؟): (1"- 


شا همنى اخركة تغلاقى | : #إكاء 
0(" 
شاهينى | سر حر | نك و ساطان 


علاء الدينى خلجى )» ملكا نائب : 
(8'اء لام( “لم 


شكاد عاد «خ9"/, وم ا" 


شرن (الدين ) وارسى عمد #الملكه: 
9" 0609 


ُ شعبانى سر حتردار. !>" ل 


شمس الدينى ابن بجغو ( قرى بىف 
مهمذة » بهملى ): '(ثلة2 669 هله 


شمس (ألد ين / ابن رشيقى ( حاجب 
خاص» بهمتلى ) : 065 - 


شمسس الدينى برادر بهرام ايبه 


شمس الدين التقمص» (سلطان) : 
عرلاء لالم 9و نقء *ليولزء له(ل» 
لاز 6٠ل‏ و٠*لء‏ «٠(لء‏ "ال 
ممزلء وزلء ('لازلء "ال(ألء #زالء 
ة'ازء لثالزء 6ررلء «ازلء "االء 
إ*, «#مررء) ةهثرء 6" 


معز الدين ا 2 1>6» 


/اءا م 88>( 

شرس ملكا : 08 

ثمهاب (الدين) ابن جلال (ا لد يى): 
4م 

شهاب الديى جاشغورى: آ2”ء 
سورعل 


يهاب ا لد ين خلجى برادر سلطانى 


جلال ا لد يى فيروزشاة خلجى : (>"اء 
”ام 5>ؤ ‏ 


00 ار 
فزيزس ب أعمزم 5 

شهاب (الدين) كونربال (سم 
أبداران» بهمتى ) : 0077 - 

شها ب الدينى نصرت خان : 9 ا" 
لا لامع 84لا" 

ب 
شهراللة: 76 


الاسلام : الى ف 0 لكي 2 سين يز ين 5 
شيخ اسمعيل برادر شوخ ا بوالفتم 
وكن الدينى : > "|" , "(١‏ 
شيخ الاسلام خواجه برهان الحق 
شيخ الاسلام زين أ لحق والدينى: 
لا 48> (لاي” ل 
لقي مه" 601" 


شيم بابو صفا: 090 

شيخ زاد: حميد: الزة: 25(9- 

شيم عزالدين : *ا'اة 

شير جالور (سهمالحشمء بهمنى ) : 
661 - 


م 
شير مغل : "آيولارء جه« ثم لاه"ام 
44>" 2ه 


-!!١ شهرويه:‎ 


صالس يايكف خوابعاهى: 1١9‏ 


وكيل در : لاكارلء "م" 


صفا شيخ بابو: 96 

صفد وخان (بهمنى): ('اةء ٠لاوةء‏ 
لاه #لاوةمء دلاوء الاة 
صفدرء قيران : هامء "(١‏ 
صوفى بد هشيش : ٠#‏ 27 يا نوشت 
"اه )ل 

صوفى بدهلى : ١+!‏ 


صوفى خان »2 يورسف صوفى : '(4- 


ضحائي: هل ة'ل. لإاثخازلء ولام 
.ن"", إزن", وزةقء ثكروء /اكروء لل 
5 
فضاكيان: 
ضياء ( الك يى ) | بن فجرور» قمر خان : 
“المج , إآكرؤء) ذاموء لاؤوء 'للأمء, 
“او “رأن8, 98ه 2 حلا 


“ااام 617 


[+ 


ضواءالدينى برنى مولف تاريخ 
فهروز شاهى: (يانوشت 580()- 


طبيب برن : لفد”2 لاولء وول 
«اا (للاء (زلاد 


طغرل (سر لشعر سلطان مسعود 


فزنينى): 108 

طغرل كه ء على : 49 <ا( 
طغرل (مقطع لعهنوتى): 19( 
9ع لاأزالزء) 548( 89ل >م| ‏ 


ٍ؟ 


طغى ناثب شعنة باوكاء . و*ام, 


جه 2» لاوة2 هزه *'ثامه2 >5" 


6 


طهمورث : 


معلادالدينى بهمسنى شاء : 8 همهوةء 2629 


ظفر خانى أبن سلطانى فهاث الدينى 


تغلق شاه : 454 
2 

ركان (سلطانى ابوالمظفر 
علاءالدينى بهمن شاءة)ء حسن: ١!ةء.‏ 
/' لهت لازو وزمو,2 ثزوء “*خرم, 
“لزن 2 ه«كروم, (عروء "كرو «ممرو, 
, إكزرومء,) لاكزوم, كرتن هون 
(زوهعهة2) 6ه 

ظفر خان رستم هند و ستتان » يوسف : 
ون( (ةهء/ وولء لاولء وله 
49ج 'لء "زر “*لالء #برزالرء وسلذه 
اا" 959" ©7660 


ظفر خانى شحنة ييل » ملى ديناو: 
1د 


ظفر خا نهان : 


ظبههر ممالكف صدرالكعرام عصامى 
وكيل دو: /ا "ل "ل 


عان: 


060 


وم 


عالم ملف (تغلقى ) : 0 رو عم 
06 'زوهة,) "امهو ([إه ,2 »4 
/ازهة» (282» 99( 


عالم ملف (علائى): 9(" 
م ب 
عباسهان ١‏ آل عباس /): 278 (١‏ 
عبدالرشيد اب ساطانى + تحمون 
غمؤلنين: 27 10 
ب 
عبد ١‏ لل» ( تغلقى ) : 0+١‏ 
عبدالله خلجى ظفرخانى: 210, 
1م" لاكم, ووؤويسء ؤس 099ل 
طّ 1 
عبداللءة (سر لشكعر مغل ): !(! ل 
عبدالواحد: “0 
عبهد: (9!اء 97!, 99اء, .>" 


عثمان اخوربف (علاثى): 1"6ا(ء 
06 


مكنان كان ابن سلطا فلار الد ين 
خذاجى : 9 
عثمان (رضى الله عنه). 0 ا« 


مزالدينى» شوح : *ا"اة ‏ 


عزالدين عصامى سيه سالار: يكز يرن 
ا 

عؤ(الدين ) يغان خان ٠‏ “رم 
عزيز حمار: !+ة,. لاءة, 8«٠ة»,‏ 


60([+ 


ميالكا: /ا"لء "ال 


ال“ 111 

قضرالملك.: از 88( 
عصامى (مصلف فتوح السلاطين ' : 

", #لء ٠(ء‏ (يانوشت (()ء ول 

14 


عض دالملكء نصير تغلجى: 2071 
0484 


علاء | لول مسعود ابن سالاطانى 
ابراههم غزنين : 11- ْ 

فلاة لدي :امن تلطا ى. .كن ا لذن 
فهروز شا ابى سلطان التقمص» 
سلطا نى: ١م(‏ 3 *الملء لكالء قرلء 
ل الل 


علاء ا لد يى جها نسوز نخورىى: /ا1 - 


/لاء وعء ”يرق ةء 9اه6, (يانوشت 3 ة)ء. 


>1 
علاه الدين » سلطان . : على شه نتهو 
خلجى ظفر خانى ) : 9 


نلا لما 2 
علاء ا لديى محمد شاة خلبجى ' 
بلطان : 4"لء 9لء 2.859 لال 


وا "ام (8'ام 98" 2 «هة"“لء, 
إ>.ام ,2 جإخ*, ‏ بارسرى 
"].,) 5هول, (يا نوشمت 6+؟9)- 


لول 
الى 


علاءالدين (نائب قرى بك ميمنه» 
بهسلى ) : 9 
على ابن سلطان مسعود أ بنى سلطان 
متحمود فزئينى: "لاء 10 

ط ب 
على بن عز يز الله طباطبائى مو لف 
برهان ماثر. (يانوشست 048)- 


على بهكاف ( شهزادءٌ مغل)-: ا٠”ء‏ 
'زوث”ا, كره, ثنه”ل 


على جرغفدى ( تغلقى ) : - 

على حيد ر : 
سّ 

على (رضى الله عنه): /ام #7 


على شاه (سريردةدارهء بهملى ) : 


41 


20: 

على شاه رانه ظفر خانى (علاثى) : 
"ل 95ل (١‏ 

على شه نتهو خلجى ظفرخانى : 
ولالرء ‏ ثلميم, “لايم وذس لالس 
/اىة”مء) 8خ" ويم هلوس, (وم, 
'(وم, وم موس ووس ووس 
لوم مويم, و9وس, (يانوشت 299), 
+»8 - 3 

رو ىو 

على طغرل كص (بلجنى): 2119 

ه/ا د 


12-7 


ين 


على كرشاسبي (سلطان علاءدالدينى 


محند شاه خلجى ) : ."ل ازلء 
/ا"اظا "م ث*لس"ا 
على لاجى : امرةء /اكرةقء 610 
عاد (الدين)» قاضى: ا(لء 
09 


غَما د الفلك (يوملن )4 ملكت هقةو: 


06 » «لة2» ه628 


عمان الماك شاستى خان» (سلطان 
جلالالدينى خاجى) فهروز: إ«اء 


"آله.'ا, ."ام #رهالا, ها لاه( 
14>" 

عمد ةالملك (بهمنى)» شرف (الديى) 
يارسى: 9" » 9 


عمر (وفى| لله عنه): لاء ا( 
عمر (ناثمب وكهل دوء بهملى): 


5973 » 0*6 


عمرانى: 98 


عمر خان (سلطان شهاب الاين عير 
أبى سلطان علاءالدين ميد شاة 
خلجى ) : 21 
عنبر بغرا خان : 


عين الد ينى ماهرو: # لامع ياي 
الام امم 


ولالاء (8لاد 


ون "ا 
09 


مخزكيرن اجزلورن 
61 09و 


عين الملف : 
أن*اء لاأولل, 
.1*9 


عين بن ماهرو: (يانوشت 0")- 
عين ماهرو: (يانوشت "00)- 


فازى ملف تغلق (سلطان فهاث 


الدينى تغلق شاء): لاا “ا 6لاثل, 
9وا”اء همزل (غى“لء "لل , ث*لمثل, 
“رخ*رء جلخل*لء 5غخم*زل, لإام”ام 48 


فهات الدّين بلمن (يلين خُردء لغ 
خان ٠)‏ سلطانى: "الء 95الء حلالء 
(لالاء الال لذلء "مزه 'لذلء 
214 +" 

فياث | لد ين تغلق شا:ة (ملك 
تغلق » ملكف فازى ) » سلطان : 14 *لء 
9*رء 99ل زيرءم 6(" !4 


فهاث | لد ين خلجى (والى كور) : 


برا 5 
فياث الديى محيد فغورى ابن 
سامء سلطا : 848اء !99+ 597 
فهاث | لك ين مصيوق غورى ابن 
فهاث لين محيد ابن سامء سلطان : 
95 لاو >[ 
فتم | لله : 
سيك وضىالديى: 000 
فتص (قلعه دار كلهور ): 
فضر (الد ين ) ابى شعبان : »ولا , 


1>! 


فضرا لدين (ضابط لعهنوتى) : 
قوفي 3 


9 


01 


غير 


فخرالدين كوجى» ملى: 7( 


فخرالدينى ميوة او 5/6 


فخرالملكف عصامى (وزير سلطان 


اإلتتيصس ): #ا"ا لز 8”|م- 
فؤنهن : 50 


»(١ 
117 


2)10 0 00 "1 


معروف به تاريخ فرشته)» 
قاسم : ( دا نومت 65» 1!) 
قريد الصق (والدين كني شكعر): ١‏ 
فويت شان ابن سلطا مله لد يو 
محيد شاه خلبجى : 2 


فريدون رشاةايرانى): 2٠5‏ ولء 
لا 'اء مزل كرقء. “روة, 99ضء, 3هي! ‏ 


محمد 


فرعولى: 098 
فقيل ابن عياض : 
فليس و فلوكس : ريا 
فهروز عمادالملكف شاستى خان 

(سلطان جلالالديى فهروز شاء) 


ا 


شت |() 


خاجى : .لاا 19لء 6ؤ9لء (١"ل,‏ 
+( ”له"ر,) يول قهز لاه'لء, 
14>( 9+( 


فهروز شاك أ بى سلطا التخمصس » 
سلمطانى وكن الدين : 50 » .”|| » 
لكااء كال "تال هعمل 


فهروز كوك جودى : .لا( 1489 


060 


فهلفوس يا فهلقوس : 95 
(يانوشت 2)9 ١9‏ 


قارن دزم زن (يهلوان ازايران): 
(09م2) 5٠١ة,2‏ (!6 


قارونى: *(ة !ل 
افق يمن ) : 0 0 “> ؛, 
1ه مرزتن. "زود “ثلنمء, هثرةء, 
49+ «28 

قاضى عالم ديوائه: 9(«ء ٠ال,‏ 


)"اا ه"لاء (١5‏ 


قان ملف ابن سلطان غهاتث الد ين 
بلبن » محند خان : (/ا(زاء “لالرء 
"مما ل ولالء لالا(زء 4لالزء 9الزلء؟٠‏ 
هالا ”لاا لالز 88ل 595 
قباجه: سلطانى ناصر| لكين : “إلا ء 
١!>+(ل‏ 2 باولا وهل الل "|| 


قبولا ‏ لاهوو» سرتهؤ: (4ل, 9(م, 
(مرج م رم ,2 “إكر86,) تثكلم8, إرق, 
لا"روء. "لت 2859 «ةؤة, (00- 


قبول ( شحنة مندة) : 87 (كمان 


م2 م ها 

قتلغ تين أبن شهاب الديى خلجى 
(برادر سلطان علاءالدين محعبد شاه 
خلجى): ١١7+‏ 

تتلغ خان (براد رزادة سلطان 
علاء ا لد يى محمد شاه خلجى ) : 


9 » هه 

تتلغ خان (اسعاد سلطان ميد / 
ابنى تغلق شا:«)ء. قوا لكين ا بن 
برهان الدينى: "الل هلم, الس 


أكاللء 959ء هلا”رء زيانوشت +7 )2 
إ مايا لالايمء ‏ لاسرم "إلى يروم 
أ اطق (يانو شت 0 )4 >٠تة,‏ (+86» 


"ان » »0 

مم 6 

قتلغ خواجه (مغل): 9 
١8 2» 24‏ 

ققله (تغلقى) : وا “لا هخ 


تعله (علائثى): 799ء "لهم 


قدر خان ابن سلطان جلالالدين 
خلجى» رك نالدينى: :"27 9"" ل 


قدرخان (مغى و بهملى)2 قاضى 


جلال (الدينى): "لاةء "*اهة2 ٠ثرة,‏ 
49+ «.8مة ‏ 

قرقماؤ شاستى خان : ولا “لء لإؤل 
برل 2 


قر مث 


ى: “هد 


قرك بهرم ( بيرم قر»): 9لاسرء 009 


تغلب الديى' ايه ستطان ا 
زياع ولاء لاا م بر هذء ود لإالذمء 
اذى ولى2 «لق2 (وء لو *لروء يمرو, 
ووةء وقء 'أيزلء *لوجلء "وهل نهو( 
إو+لء لا٠+(2  (|(٠١‏ 


قطمب الديى بختيار كاكى أوشى : 4 


قطببالدينى حسنى غورى» 
/' ")ا » 69( «لالء (5١(‏ 


ملكا: 


طب لد يو مدا وكاهاء (مباو - 
خانى ) ابن سلطانى علاء | لد ين 3 
شاه خلجى: سلطان : "ة", ووكل 
وارء وزثررء كواء الالال 


قطب الملكه ابنى زيك (بهمنى): 


م6 لازن 2) “إلأوء, (إلاةنة,2 "لاه, 
0 - 
لط اليلت ( تغلقى ) » ملك ركنى 
الدين : ج |" ك2 (إ“" 
قلتكاهص: !9(ة,2 8(ة2 05 
قلعتا, إاحمد: 9لا" 489" >9 
قلغى مغل : (+>+0 
قمر(داماى سرتهز): 9 هه 


قمر (غلام ملك عالم): ((6(828- 
قملى : 


2 


ليكول 


7 - كابهرو: 


:- كايانيك: 


مرةا, ووس 


قمهزى متصد شه : 
للا,ء الا« 

قو م الدين قتلغ خان اس برهانى 
ألدين (اسكادى سلطانى ين ابنى 
تغلق شاه). ‏ «(لم, ورس, ولرم, 
(ث"ء زمثي”مء هلا”ء (زيانوشت 7+٠‏ ")» 
ا“ لالاكرء ‏ الى للم روم 
6 (يانوشت 99), ٠هوهء2‏ (٠هء‏ 
'ا+ة ,2 ٠ه‏ 1 


قوامالملكف ناشب وزير (بهمئى): 


ه04 

قيرأان (تغلقى ) » صفث و: و*م, 
)/ا")- 

قهران (علائى ): ا ل 5 

قهرابى : ا( 

قيرخانى: ‏ "ره إايروء 6ينء 
لاو 2» "إانت., إن 2 بان 98ه5, 
1+٠.‏ 2)» |[>]8]ا 


قهماز ( أخريف» مجسرة » بهمئى) : 


6077© 
عزة'زء نحن , (لا'لء الا 


65+ للمةء 6/الواة, 


2099 + 4 


> 9س 
كافور مرهتته, نؤاد: 9( 
كافورء ملىف نائلب: ‏ “#ؤلء 
(يانوشت !)2 86للء2 89للء >5" 
(9'لاء 9#" ي#ولزء ور 9ز9, 


7 و'لء 9484 7ا(ل“*“ء (ز“ء2 رثا 
ري الراوب رركي ان ##برير ازيريت 
وخ خ*, وى عور جرم وخرسرى 
(* ,الع #ر,ى ‏ و ببسل عسل 
لا “لل كز ويرثا, ينا, زواء 
5 


و 
كافور مهردأرو وكيل در رتغلقى) 
”ذا هه" 


الو ( خُسر متحند خان قان مُلى » 
رواه: «4لم 
كاموس: 9+ "0# 
كانها: «+لالء2 (لارء ""(ل 
كارس: 9 ولء *دوزرء سيرم 
كبره» بهرام : م ١.‏ 


كبكا (مغل):. لازسرء ولا رس 


(لالاء "لاد 
كبير: ‏ ”)ل 
كتجكاء يوو: >" 2» «8ه ‏ 


كي : كزلا “ا وباكرء ىل ثلزء ثلزمى”ل 


كججهر اهه كو تل : ذأ (يانوشت 
4 1 


كرك كو»: 879( 


ا وأم: “لول *لزوة'اء وول 
ىالا 5ثلىلء لاثللالء "5 


كرى (بلينى): 4#لء 49( 
ل ا 


].--8 


- 

كرى (علاثى): 600 

كشلى خان» بهرام ايبه: الال 
هدى"““, خلزم “لز كعروثا (يانوشيت 1ح" 


لوا ينجت لص يع ل مي في ا اح يز يري 
لم*ام, 6“ “كم, سكرام كل م “الال 


كشمهر , تغلقى ١‏ . فيز 5 
كشمير (داماد بهرام ايبه كشلى 


حان ١.‏ : ”6 "0" د 


ل يى جنيدى وزير التقمش: 


كمال الدين رو لغونص . 00 
ب كنيله, راى ‏ لازم رس ورم 
5-32 

كولى : ر يانوشت (*11 )ل 
..كولهان . "ل 
كهركهودهيه | 014 

كهلة ل را : 009 


كهوكهر (قوصم از ينجاب): "29 
و*ررء كلا"ال, هن" "مار على“ 


كهييرس : 286!/60 0868 


كيخسرو أبن محبث خان قان ملف 
ابى سلطان بلبى : لاذماء كذملء !99 


كيخسرو رشاء ايرانى). 25 5(ء 


يزا | 5 


60(59 0  :وسيكا_.‎ 


كيهو . 
كيقباد ابن بغرا خان ابى سلطان 


(يانوشت 0(9)- 


فلن » لفان بعر لين ” 112 
65+ 9( ««9(.». “65 لم 95(» 


[٠ 58لء‎ 9 


كيتباد (شاةايرانى): 0(» 8" 
ى كاؤس: 2,9 ولء “ذالء ملام 

كيو مرت يا كيومرت ( شاك ايران) : 
0 


كيومرث يا كيومرت) ابن سلطانى 


الدينى: #ورء و«لء لاءلء (٠45‏ 

كر شاسب ابى شها ب الدين خلجى 
(سلطان علاء الدين متحيد شاه خلجى ): 
على: #لارء 5لار, اار, وزلء 
ار تي ا 0 راي ارت برس 0 مز كير كاري 
6*|"ا,ء إثثلاء 8ث”ثراء, و9ثراء عثيراره 
لمر رف ير ل 50 

كرشاسبي» بها | لد ين : 8 
"آلو" جهثلء لييم, لاحء"”/,ى ثم 
6لم, وزل”, لاطلامء يري لبس 
“ل 


ص 0 

كر شاسمي » (قرى بكا مهسرة» بهمنى )» 
و 2 - 
حسين هتهية: (لنة,. الام زم 


09 إإثلونء عكرت وية, إاثرة, 
مكلو تجون, لاوقة2 «أات, (إلإن, 
08 


>" ة” 


مُشتا سي : 6 
> كلوعند: لاثم ومر,/ (خللء 
"لخكاء, 86"لء, ( ع" 
00 كلعون : 89 

كندهرا. #زمء #ززم, وثرمء 
89 

كوبنك» راك: هلاه هلاء لالاء ثلا 
قلا إمء 46 - 

كويال: (69- 
#” كوورر: 9- 

كيهو و9 لوس لأدمء و29ل- 


3 - دن تن 
كهو مرت اب سلطا معزالدينى 
كهتباد» سلطان شمس الدينى: 190» 


ح»*'لء لاه( 8ه(م ل 
لاجيى: -0(١‏ 
لاطونه: (يانوشت االء 58()- 
- لالابيادر: ه١“ىء‏ لاا 8م" 
لالا كرنك: ‏ وخامء امم خلال 


لكهمهة (يا لكهمنية )» واآس: 99- 
ليزأ تسها: 06 
مالديو: (4 


- مان ديو: "لهء 7٠(05ء‏ (يانوشت 
64 


3-3 


.ميارك خانى» جور يثبال ابويعر 


ا مفتى : وة "هم مه 8ه8» 
إمةء لايوهضض2 هه بمرلةء "إلزهةء. 
“زوج كر 2) هلأة,) 26/86 ٠.16‏ 
'(69 

مبا رك خا ن (سلطان تطب الدين 


مداركاشاة ابى سلطا نى علاء لد ين 


1 خاجى ) : وس (إج* 


علاء | لد ين نة | 9١ل‏ 
70 

محجير ايو رجاء: 09 *ل, لاوس 
م9*ء 39**ل, ‏ لا"امء “*الامرل 

نا 

محد أبن بختيار خلجى  :‏ +294 
0) >«( آم 

محنك أبنى بلبنى زر: "ا5اء 1060 


30 
مدمد ابن ساطان محمود فز نين » 
سلطان : (0» “اأاء *ا, ”1 ل 


ميد ابن عالم : ولان2, لام 


لالاوء 4لاوء (يانوشت 4لاة)ء 4ه 


محمد ابى عي نىالدين» (وزيرء 
بهملى) اعظم همايون خواجة جهان 
م2 لانمهة2 إلاه2 “الام ملاوء 
9/ام»)»  2628©«‏ 


0-3 
متححعمدث أبن مودود» سلطان : "ل ء 
0-7 ٍ 


زغراء 


معد زد رٍ ملف ابى قاضى جلال 
(الديى) قدد خان ( بهملى) : 


ه24 


+» 9 


محند شاة خلجى : 89 


محمد خانى قانى ملكا ركان شهيد) 


أبنى سلطان فيا ثكالدينى بلابن : 
ازع "بارع #يررء مازع لالز 
لاز فلار عهذزرء بور بوره 
حذماء 91 


مح عا ابى سلطانى فهاث | لد ين 


تغلق شااء سلطان ابوالمجاهد: 
تر ير ا نر كي يز يام يا 
إكتريرن ير يمرن جتيريرن | ريز جز ير يزان 
لام 94لا" خاي إلام,, ‏ “«رباممى 
”9م هزم وقلنةء2 «٠اة,‏ (ثزوء 
أكام, 


مثامء (يا نوست 014)» 'آلام» 
ولآاّء 
1# ل 


"اءلاء نه_لاء ريانوشت 5٠1)ء‏ 


محعمث شاة خلجى » سلمطان علاء 


الدين : معا, ويثر, 09,, #لا"اء, 
/ا ل “و, 9لا"اأ) (8'!ال 98"!, «ه"لره 
6 كس باس لس ما 


“اللا كرواهء نءلء (يانوشضت 10 

محمد شه ابنى شها ب الديى خلجى 
(برادو سلطان علاء الديى معدن شا » 
خلجى) : ا 5 


محمد شه خلجى ظفر خانى برادر 
شه نتهو خلجى ظفرخانى : 8"اء 
185" #”9م, 85م 588 


محمد شه (مغل '2 قمهزىى : عمو"ا, 
"ل إلالاء/ إ/ا! ل 


متحند ظفرخان أ بى علاء | لكين 


والدنيا بهمن شاه 00+9م2 098 
متحيد (إعلائى .١‏ 08م 
01 على | لله علية واسلم 


(احمد»ء صلعم): 205 8و هزم إزلء لالارء 
"مم ”“زج, هاء “/3, كن لء ا(ي, 59" 


ده نت بي 
محمد نظام ا لحق والدينى» شيع 
الاسلام: 266 8015ل 


مكحموت : (4* 


وو ابن سلمطانى ذهاث | لد ين 
3 سام» سلطانى فهاث الديى : 
“.| 


2 


95+ 97 
متحمود ( تغلقى ) : 03 
50 خان أبن سلطانى غياثت 


الدين تغلق: 8هلء 99م .ه06 


مكود ركان خانان )ابن الدرور 
فيروزشاة خلبجى . /اءا, +ه«"اء, 
3ه ش 


متكمون سو بات : 9 ١01‏ وام /الى 


متحمون ( شحنة خوان » بهمنى) : 
017 


بير 


محدود غزنون (سيف الدول ابو 
القاسم)» سلطان : ((لء» "لء 
4ع م 9ع ررم مر خلإ سر لاسر 
“ل .و" لاي “م كيم كلم وك 
زه2 للنء ”إن إأهء /انق)2 مله, وق 
(لأء لاز قهكء (لاء هفذىه)2 ورإلء 
()») ("ال"اء 295١-9‏ "(1. 


+>(إ» 


5 
متحمون ( قلعداو بدو 84" 


متدمون 
ناكورى). 


مكل و مه جهان وانى جهيغا ثى 


قوال قاضى حميدالدينى 
)0ل 


بلت وا رام ديو: أو *“الء ال 
مخلص الماك نائب باوربكء 
ملىف: ورم جرومر 


طوف" الى علاطا ورك اند ين 
سلطان علاء ا لدين : “رلا #كرلء 
"ل قملء إصزلء ال 


مسعود أبن سلطان متدمود فزنينء 
سلطا نى ناصرالديى: 'الاء ”زلا, برو 
6'» 8((- 
شهاب): لكر ك5 

مسعو ل علاء الدول ابن سلطان 
ابراههم أبن سلطانى مسعونف ابنى 
سلطان متحمود غز نهن : 6+ 19 


(ع#مء ”زوء يرق إن لء+ 48ل(ض, 09" 


إء 


معؤ: (يانوشت (4)- 


!لكتمش » سلطان : إ*الء ا*الء 
وخززل, يلم "1ع "لم كيل 


معزالدينى كهقباد ابى بغرا خانى 
أبى سلطان بلبى » سلطان : عدا 3 


از 4115ل «و9(لء) "ول و5ولء 
إء 24 دهلء هزر 5ه١أء‏ 
)> ل 


سلطان : 4 , 4,489 إلاء #لاء ولاء, 
لآلا ولام إلمء "للم هو "رق 
9 (+[. 

معن : (4 

معين الدينى سجزى ا جمهيرى : 2,4 
15 2 

مغان قوم : إ"الم) 9" هج 

مل الو لا *زللرء الله لا"الء 
4ل 69ل وول إلازلء "لالزء 
عبار ولازرء إلا( لالاز(ء 4لا(ل» 
ال هغذلء (ذلء 5اقلء لاولء 
8ل «١(ال‏ ((لاء لاللاء الز"لء 
#زلاء ٠ة(لء‏ #رو'اء 9ولء 0اولء 
مها ->8", (1الم, "2 زه 
#ما"رء و"اء 9ل لا لاألء 4لأء. 
9ل #لىل, 15لا إغخ"رزا2) 4١(ء,‏ 
وملا 97ل 8و“رء) 99لء «٠لاء‏ 
'لو*ل,ى *زو*رلء عرهثا, نهثا) [ل7» 
»"ل "مل ("”*“, ""”رء ”م نمه 
كوم لال و2 ا" 7 الى 
#الاي”م, يلي" 598" 


9-ي. 


وير 


مغلا: "لي" *“مك"ال 


م( - 


مغخلط: (يانوشت +0) 
مقبل (وزيرء تغلقى)» خواجة جهان . 


(لا"ما "إيهت م شهشضش,م أهشهء2 لاهوةت» 
2+4 


ة “الم إ(إكلوء "ان 


مقبول : 


غورى): “رلا ل/الواد 

ملى احمك جهيتم (قرى بء علاثى): 
841ل #خ# ل 

ملىف اختيارالديى خلجى ظفر 
خانى: "اذل هذى ١‏ يانوشت 36ماء 
/اة "ا ممم 04 


ممم *زوم, 


ملك از دو ١‏ متحمد ابن قاضى جلال 
الدينى قدو خان ): 4+ «828 


ملك تغلق يا فازى ملك ( سلطان 


فيا ثالدينى تغلق شا:): 8ل 
"لىو*اء. 9(”*الء ٠ل”ا,‏ ون" لاو اء 


(يانو شت 0 ١)ء‏ وما *, والباخ, بالاسرء 
4الاء ريانوشت 4ل/ا*): 9اوء ٠ودلء‏ 


إ(ذ*اء "ذم “, كلم" #إن*", واس 
إذم*ا, لام" 68غث”ام) 25090 


ملى خامص خلجى : 0. لاع ١٠|"ل,‏ 
(|("ا ##! ل 


ملك خسرو ابن بهرام ابن 
علاءالدول مسعوف : ل/اآام #؟ؤ! ‏ 


ملف خسرو ابن ملك خسرو: 4 
0 (# 

ملك ديفار ( شحنة ييل » علاثى 
“١‏ إل 


وال 4(" 


ملك زاد5 احمد ابن اياز: اذل 
«ازلم, ه”رم, لإلاسى, ولام لير 
هلم “امع (*يمء اسل 


ملك شيم اا 04م 209 


>1" 
ملى عالم برادر قوام الدين قتلغ 
خانى ( تغلقى ) . 9 كللو"ء 960" 
'(وجهمء *لهمهةء 'ازمء, بإزة,2 /ازة» 

4[ة2» 5/9 


ملك عالم (علاثى): 9( 
(سلطان ابوالمجاود مصحبيد شاءة ابن 


تغلق شاءد). ‏ :وا "در ”مل, 
مذ" 9ل الوؤثاء, وو"ل, لاوثل, 
09 جيم [إه"م, ال0. ليم 
ما" (("- 


ملك فغرالدين كوجى : بي" 


ملف كاقور (ملكف نائب): ه(لء 
زيانوشت ١؟)ء‏ هدهل 2789 «ول, 


(5'ل, *9", ثو"ى, نونل, 9و( 
ا لا 98"ء لا("رء 8(" وز“ 


>" *, لا *,ء "7" اع خم لكر 
و كي لا“*رسرى, ‏ مثسرء سر 
يرن تيريريي ‏ جرس ات (اطيزيرن ‏ برل 
مم*, ومثر, مول زولء ١٠ال»‏ 
(9 ل 


ملك كرشا سب ( سلطان علاء الد ين 
فحن كلاه خلعجى)2» على: بز تر كول 
"ار لا""رء) "لا 9"!رء هثا(» 
ا لا ا له 
ذ*رمر, وخرنو, سثرثل, (ز يرام ارلا 
“امم "ا , اجثيير"ااء لام" م 9( 


ملك مغلص الملى (ناثب باريف» 
تغاقى ) : 6 “لم2 "09 

ملي نانك (١‏ اخريكة متسوةة 
علاثى): إ(»*ء له”*“ل, كوثاء "إي, 
»1 

ملف بانت اهن ( بسر خواند هه 
سلطان علا الذين محيد شاء خلجى ): 
زخلاء "8م"*,2 *ذه(م( 

ملك ثاكين فز 
به ملك كافوو ل 


مراجعه شود 


ملك هندو عنادالملك (يهملى): 
06 » >5؟6, ه628 


مندى افغان : > *]"/, [| "ل 
منعلى: 8/(زء 09( 
ملوجهر: 0( 


منهر زيايكف خوابعاهى» علاثى ) : 
11 


18 


مودو ابن سلطان مسعون فز نهن» 
سلطان : 1 


سول ل أبس عمران (علية السلام) : 
0010 


صبد عراق: 950+ 1١‏ 
مهراسي: (يانوشت 58)- 


تاشر الد يق انوج تملطان تسن 


ص- 


الذين التكمصشس: "(الء2 5"لء2 ة"| ‏ 


ناصرا لد ين أبنى ناهر لد ين أبن 
ساطان التتمش»2 سلطانى  .‏ "لا 
41“ ل» ‏ ةق ل[ (2(6 58( (ذألء  (١"‏ 


ناصرالدين افغان (اسبعيل مم » 


سلمطان : إ]لن» 2,29 ("!ة»2 ((من, 
/ا "ا 2) (إكثلومء "لإكزؤء ”ثرو #ثزنو, 
و*انت, إ*الْثء. *اثروؤدء, (إوؤتن,. *روتج, 
٠لاةه2»‏ 286588 2589 


ناصرا لك يى بغرا خحان أبن سلطانى 
فهاث أ لد يى بلبنى» سلطان : 9 


+9(ء #زلء 98( 
ناصرالدينى (خسرو خان براو): 

عماس ولاسرى ‏ لاسر ولاسرء لعا 

(ى*“لا, *زوةثاء ن8 "ا 89 


ناصرا لدينى سلجوق (خواهرزاد؛ 
سلطانى معزالدين ذفورى): 937 ل 


ناصرالدينى (شاء:) بورة والى_ 
لعهنوتى برادر بهادر (شاك) بورة: 
ل عرس رزيانوشت ١(")ء2‏ ةلال, 
مريب 5 8 


ناصرا لين قباجةء سلطان : لا» 
'(+لا2 "للا 9«١ل2»  |(!"«‏ 


-- ناك جهريه : *اباخل, ولاثكل (4 اد 


. ناكف نايك (سرداور كولهان): 
اخ لسري 


--ناننيو: (يانوشست (لة) 


..- نالك (خريىف ميسرك ) ملى . 


إ(هث”ا, ”الى "”لي*ر, “رهو”ل, 0ه" 
٠‏ نايك (قوص ازهند وسكان ): (5 - 


مو 
يه 


نتهو: 971 


تتهو سهرخان (يهسلى ) : 


نهو علم بك : 


؛ نصجم | لك ين نصير ا لملكف (بهمنى) : 
02068 2 


- 06 


ؤهلاةء لماه 


نراين : (/ة, + /ا 2 »> 2249 /41ة>» 
٠»‏ «255 (209 !209 (يانوشت 
(59)ء "ؤومء 6919 1 


نصر ابن سلطان مصمون فز نين : !11- 


(همزادة عينالدين 


يا" 


51 

نصرالل» 
ماهرو): 
ل١غ‏ ع 7 ىس 

ملك: ٠(20(يانوشت‏ «أه)ء "زه 


20 
نصرك خانى2 شهاب (الديى): 
بإلاسمء الام #لاكم,) (غ"- 


2007 


نصرت خان وزير ممالك (علائى) : 


+ة!, "اؤ'"لء وولاء, ووز'اء بعال 


نصهرا لد ين : 4 

نصهرالدين (براد و ملى فتغرا لى ين 
كوجى): -!!١»>“‏ 

نصهر (الدينى ) تغلجى عضد الملىف 


(نكهباى تضت» بهمنى ) : 60/4 2,59 


ا( زو, «ث“زرنة, هيثرم بلوؤة 


نصهرا لدين (رانة يهلبان) : ١01‏ - 


نصهر 


تصهر (الديى) كيتهو نى : اموس 
2٠+‏ (يانوشت هه" اد 


١‏ الدينى زر كلاه : 90“اء ."ل 


نصهر ممالك » خواجه ها جى : 905- 


اد 5 0 َ 
محمد : 00", 0151" 

نظام الدين امير داد: 26اء /اداء 
االء 8ل9لء 99 

نظامى كلبجةه : ار لالء 
(يانوشت 5" مد“ رزو" ارك 
لأو”ى, إلاأن, 9>!ؤو, 1016 


هل 


ير 


نوا ه*صس, ولامء و”م, بروم, 
02 +058 


نوس ( عليه السلام ) : ""مم 1(" 


را 


لنودو: 80( 

٠ - 0 

نورالد ين (مفى ) ١‏ خوا جه جهان : 
أأء» إه2 (إ('لزه لزن 90(ه,. 
("ةء, !"6 

لوووز: (م ‏ 

١8 29 نوشيهروان:‎ 

تو مسلما تان : إملء+ 4870| 

نيكاي سردواتدار: لولس وعم 
ازكرم لمم ث#ألوسمء 0097 


هارون (الرشيى) عباسى: 1/1١‏ 


فجلى ( مغل ) : هاا ١9!‏ 


هريال رديو): 1 
هرمؤ: 1 

1 هريب: *40نء ريانوشست "47 )- 
هرىايا: (يانوشت 888)- 
هرىهر: (يانوشت 080)- 

و 

هشنكف ( تغلقى ): 70" > ]كمر» 
(كاكرء قلاع سلالم, (يانوشت > !ا “])ء 
و" |2 


مهنى رشا ايران ) : 5 


مااي 60 
-- همهر را "لا وخربر, زلالاء 
“إلى خملا" عم ولا"راء #لا“اء لالالاء 
"9ه 


ل 
هند و ابن وى يولاده (مغل): 
هيم لاه" هم 


هان و عنا نىالملكفء ملك : 668 
+21 5 


هندو» تاتاو جا شغورى : 
ا ل 0 ري 


»"ا١‎ 


ياقوت (امهرآخور شاء و شهزاد:. 


يفرل 


يلدز (يا يلدوز)2 (سلطانى) تاج 


الدين : "الام 948 'اهلزء "ل»[زم. 

"از هلا اهيل لاهلزء» وله 

9و>ل) «٠*(للء‏ الل |( 
يوزمنذى : ”41 


يوسف يوو بغرا (خراسانى سست 


ياء اعظم ملك شحنة ييل » تغلقى ) : 


التكششى): “ثالزاء2 هالء 9"( 
الحممء 17مء 106ا”"ء زايانوشت 106 2)ء 
ياقوت (غلام قاضى عالم ديوانه): 06> ووىء 98 
5 
يبوسف صوفى (صوفى خا ن). 0/ااء 
يحيو : (45 2 
: ل 5 
5 2 يور سفا ظفر خا ى رسكتم هنث : وة!اء 
يزيد. 18 (ة'لاء وة"ا, لانة"'اء 8 ةخاء 59ولء. 
يى لعهى: #روس, بابس برسم "رم #رودر, يو وبل لاولء 
حوخم, ووسلر, لسر ما"اء 9599 84860 
يلجنق : "5ة!,2 ١565‏ يونانيان: "(١‏ 
اه ب ا 


فهر سرت أشنياه أمكنه 


اسسسسمسسسم 


أب بهاع: 5هم, هيم 
أب تاونى : +09 
أب جون ,جمنا): ذررء 9(" 


8 م 
أب جهتورى: 20 (يانوشت 
/الاة )» 4لانوع2» ”اذموه, 697 


اب جهحون : /ا "ا (بىم #رثرو, 
06 


اب راوى: (للء جوزء سوم 
282 - 


سومان +9( 


“لء, كل, ثزمء, #رثزارء 
"لا 9كررا) «٠إلاء)‏ (("اء هو"ا, 
/أة'اء مهد“ !ىه اريم بعري 
لي 5 


قرارت : اث 0 


0 


اب 


أب كوسى : ا(" 5(" 


أب كمنهم : +59 > ( ي'نوشت -09)- 
آب كنف : ١م‏ #اي7#.ء ‏ "لاسر 
ولغرت راي 25 


اب كود أووى: ١‏ ل"اء قثكزةء2 ومن 


آب كهتيب: 6590 


أهرن وارة: "إ3لء لأاوما) 489 


١!" ابرى:‎ 

اجمير: ‏ +لاء ١الاء‏ 9لا 691 

م 

اجين نعقرى: (١١‏ 

اجهم: *ثاز, 9ايالء «ولء (و(» 
+0 


أردون: 'آلء*ل,ء "الي 2 “لومم 


(يانوشت 72307")- 
اركه: “مرة, 488ه- 
أرمنى: 089 09 


22 
أرنكل: «و(ء (ولء (يانوشت 
موس رتس اروس روس سروس 

!"»( 


أزاديور ز نام ملعان) : م 
اساول: 680٠م‏ 

افغانيور: +(”2 "(١‏ 
اكاو: حلام 

اك لكوقف: 61/7 
آكوله: (يانوشت 


00 
الورع: اول امك 77)» 
#ملال, ولا "ةل 


بيت )- 


اليرزكوه: و2 40م 
آلمله: (0 
آمروهه: (يانوشت (9)- 


أتبروهه : لا سل 


لجرك 


بك سراء كوكا: حلا" 
بى كا نع . (!6 

3 

بد»«: 0"5- 


بدهرا: يانوشت > '))- 


اندرىى: 74 بوبرة: (يانوشت >7 ")- 

آنعولة: («-2»0 (يالوشت (+0)- بروام: (١9‏ ((# ل 

ىع 2 لما 

أوده لا“لاء ”الء ة(لء 6"( برم: "كاله 97م 
6 [الء «ولء ]لا نوثرلء 2 
لمع ولام عر اه 

ايرانى: (لء ه“_لاء 5( لك 0 باتو شيع 1017 )ا 
9إ الم >0 بوود»: "اث » "1.ة» 0>.ث5ء؛ لأهوة» 

ايلورة: (يانوشت #داس)- ال 

1 : 

بابل: «٠هة"2‏ إه”"ء 6ن ب اين 

باغ جود: (4- بغدانى: 9(لء/ا'ال؟((ء2» "هخ" 

5 بتركوت : (609- 

باغ سركابرى : ١/ع")-‏ 0 

بعضائة زر و2 790 20100 

بهارا: 9(لء (660"- بل كقاره: اال ١١‏ 

بداؤن : »ا ”| (لء مه( "((» بنجارة بو كهير: : (يانوشست |١"اة)-‏ 
ا بنى (يتعاله  )‏ (- 

2 

بدر:. 5اء (يانوشست !"كا بوتهوار: ‏ !(يرء ه “ا لمم 
لاماىم, 6 لا”ر م ها" [ خم خم" 2 1 
"ام لال لقنس روم عزوم بودنى: +٠”"ء‏ (يانوشت -)6٠+-‏ 
20٠+ 59 298 9"‏ 68(5, بود هن : (يانورشست .)ل 
9؟/اة؟ لالزوهء لامقهء) بيرثوةء 7١ه,‏ 9 
048 هيلا ([>8ه ‏ بو هنى : /ا “امم ”يم ثم 


بهار: (“ل2 هالء 8م 
بهرائم: ه"اء (يانوشت 155)- 
بهروج: طسمء "(لمء ره 
بهوكل يهارى رفهروز كوة): عولء 
/ا>"ا2 8ه 

١١1 بهيلسان:‎ 

بيانه: ا" 

بياء: كلوس2 لاه" 

بيحارة بركر": (08- 

بيدر: (يانوشت -)"0١‏ 

بهرد هول : 19 

بيخ: “لير واوء (يانتوشت 
0 ). +00 1 
بيستون: >(" 

بهنانى: 66( 


يايل: (يانوشت -)١١(‏ 


يقن (در كجرات) : “زه , /ادذا(, 


- 0> 

يتن [يا كهاو يان (د و كوكن)] : 
++ 0297 

يتى (بر ساحل كوكنى): 2599 
ا - 


يرنةة: (9 


10 


يشاور: (يانوشت (ى)- 
يلوا +!60 

ينجاب: "ل #واء 66( 
تال كوته: 8ه 

تاوى» آب . +01 

تبرند»: "“زرء لاثاززء ه""زء >"( 
تبلاوىد: 0+9 

تخاو "هم 

تراينى: ا“لء2 هلاء الام و*لء 
(((- 

69١ تردل:‎ 


و 
ترهمت: ([لء2 16الء للالء +"ا(» 
إلمء لال”اء ليسم !>4 


تغلق ابادى: 
تعذور : 


تليمت : 
هاكاء ال ك7 649 


!|" 
با 5 


“للا “ا ملا"رء ولادرء ”8 !»> 


9  :ههبنلت‎ 


تلنىك» ملك : ( “ل /اّىمم, 89م 
+ور, روىء موىء (يانوشت 9# م)ء 
منسر, ووعرى موسر روس زياتوشت 
سروس روس سروس موسر موسرم 
(يانوشت 98©)ء مه" (يانوشت 
موم), زوم الوررء ولي ول 


96١ 


مو 


نما 
(يانوشت ")2 "ذلىء, قلقم /اأمء, جتور: |“ 99, #زلء 4لالء 
1١1 2605954‏ )ع2 (غ8"١",,‏ لآامىالء اكلم لمث 
. انا ان “ا من*ل 
تلنهه: (يانوشست 9")- 
9 جشضت: 24 (1".- 
تووانى: 9 (لء ا( (”_ء مام 1 
جنجوال: «<9ه 


تهاله: لام 

جند روال يا جندوال: ٠+”ء‏ 97 
تهائيسر:. 10 

جين: 29 2(+٠«‏ "#زل,2 و9((, 
تجوىى : 84"ل, 89خ 0 
جاترال يا هند جاتر الى : فا 5 حجاز: ,('٠<-‏ وكام 
جا نكر يا جاجانكر: (ء 1م حرم عازه (م حمل 
جالور: ("“له مم حوض شمسى : 6( !6" 
جامكهنذى: (259 209 خراسان : +7 "ثرء ريم مزل 
جراتى:. 1( 218 


مه 2 
جود» (باغ): (دلء وام حوارزم: ("ي/ا«*لء لاء(لء»٠|لل‏ 


ضصس ( نس 


جود » كوك : >لا(زا2) 89(» 195 خورنق ( سهرى ) : (+>5 ل 
جون (جمنا)ء أب : 46اخ"اء 5" دارالهحرم ركعبه): ("2 068 
جونه 1 4لا"ال دام كهيوةه: 060 
جها ين ( شهر نو): ؟لاارء (لاله دانترى: +61 
0 دكن : (يانوشت “ال 1ل )ل 
جهنورىء آب: 2877 (يانوشت د كهن : الم ووم زول 
#7 /اة)ء 4لات, ”الذمه,» ا22629 . 5007 
دميكا: [->| - 


1 ب : اال زعرء سزوةء ورج 1 
ل دولت أباقى (ديوكهر): ‏ ١(س,‏ 


جاندكُوم: .مم2 زوه لسرم جرم وعم ووم, ووم 
7-61 


|؟و“", (يانو شرت "19١‏ ريانوشت 
هلا "ا/)ء إلامم,) وم هوةء, ”اوة, 
"الزةء "إ'لزة, لاازةء, 59, (يانوشت 


ذكاة)ء2) وكثلة2, "كرو ثثلرة, (وةء 
4 »> ه484 

دولحر: (6095 

دوهفى: !0/7 

دهلى : »*زا, وىء لاالزء قوز 
"اا ال ('ألء "ذل ة5(لء 
5 لء اال كاز لاثزرء "رز 
كال (إممرلء **كرلء لكر قيال 
+0/(ر) 0ه( باز ولال, »(١!‏ 
#االء لا( إلا(لزء «و2.(9 *لزوزء. 
(>لاء لازا و9(للاء "لال "لا 
9*ز"اء حمر إبيرثاء لابعرثلرء وبرلا 
وج"اء لالالاء ار لزأنممء لاأى(ء 
(9لالء !9( 98« 2 «ه٠“ء‏ و("اء 
ؤو“*اثاء (إسثلء ”ام وى لاخر 
للا “ا لخ" #رل” 2 7لم م ثريا 
ارات اير #ير اير ير لتر يرن رمز يزان 
م 515" خثك“ك/م زنؤي”م, او" 
"0" قويسء أويرء لزيسمء لالس 
09 (لا”ء "امم ”لام (9ي"» 
*ا9و”) (ةء 'احممء) (لمه.ء ((ةء. 
وكالوه لاخلو, ك*ثلمء "اكروهء /اؤمةء, 
084 

دهار: ""اذلء ولاسمرء و9وسم,2 أامومء, 
09 

هارو +9 9م “روسم, 
1000 


كل 


دهورسسلكق: ‏ 9#وا, 998 
ديواليور (ديوياليور): 89> 
9 *ء ‏ إلا "ملالا 9لا ”رم ككس 
ديوكهر (دولت آباد): ها ("هء 
"ل وثرارء ”زر ”رثا وثرارء 
*(لى ل برى "ا همخ"رء خ70#م للترلء 
وإبراي ”.تحر ايراس براي ا ل حرس زكرن 
.ال (لثء, اخ وو**رء لوث 
مو“ وو" نزرسء لم2 لالس 
إعم”م, *زوم, لاور, 8نم"م, 59" 
(نيام, لزلامء ولي حلمم ولاه 
ملام ولام هذيى2 كلام 6ن" 
(هة 2 'لهوة2 *ليمواء2ث) (ة,. *ازةء. 
هأزت2» (ا(ةء لازهةغ2) |2 60(9> 
.ث*لة,) (*لوه,) و “زو لإكلوهة2,) ١‏ لزة, 
(يانوشت 8 ثاة)2 وكلةء ٠.ممء‏ اكزوء 
“مج مه هلاج ءءء (إلأن,) «هقهة, اة, 
لاا م 128 م 19 

ديوهر: 2818 (يانوشت 0(4)- 
راوىء آب: «زلء #ولء سام 
وتوكا: +ع /ع”- 

.0 م سي 22 0 02> 
ونتبهوو ؛ ونتهبور» رتهلبورء ونتهذيور 
هوه 2ه 
(و نتهنبهوو ): ٠»*لم‏ ('ا|أاأ 5ه5"ء. 
(/ا'اء “*زلا"ام بلاال 

روس: 9- 

يو 

روم: *اثاء  ((©‏ 

رء: ألم ((م2 ول 

١١" زركى:‎ 


زلكا: 9 


ساكون يا ساكونه: ‏ "2,72 ملس 
#اثاء  60>‏ 


سامانة: 4لا" عرو !>1 
سعنا ره : +[(6 
ستلكه: ("ة ‏ 


سر (سرأو)ء آب: +19 


سر جو : (يانوشت )١9+‏ 


وكين 2+ وات 
سرساوةء ها نسى : اس 
سوستى :0/9" 
سركا برى» باغ : روفي 5 
سوكييم: 060 


سركهيديج : (يانوشت 0+0)- 


0 "الم /ا'زرء 9لمء, وول 
ولاة» 5'لزهة, /اأهة, ك*كزو, بيرة, 
/الة8ة26» "لان ةقلان,2 إلامة, ىلاهمة, 
وانء ”لمن "“لأم2» ©2086 097 


سمر قالى : "0١‏ 
سنارانع 07م 
سذارى : عولمء, /الا”م, وث”زة ‏ 


سند> آب: "2 “2 ”زوه "زلء 
ذكملر/ 9و9يمالء ٠(اء‏ (('اء 6065 
لأة'لء, «ه«"“", ",م اع ”رايم 
مي 5 


؟ 


سند » 1 قطاع : وس ولاء “لىء "9ه 
4ل *“, ”زري”, 1 

سندهكن: 9م28 009 

سنك ههى : (يانوششت !9"ة» 029)- 

سلكا سو رام : >2 77>[ 

شم -2 

سورتهم, (سورت): (0!- 


سومنارك: 9 هل #ث"لى ”ري 
لاكلء 8“لء و9““, سهيى, زيم اير ااا 


سيك أ بان عرف مهندوىى (يا 
ند ركى ؟ ) : 69١‏ 


سهرى (خوونق ) ٠:‏ للم لام 
سيوم (به يا مجهول): 098- 
سيستاى: 299 (هلا2 700 

سيوانة: (ء و( 

شهرنو رجهاينى): (2907 0#( 
طوس: 291 129 

1١١ عراق:‎ 

1١" عراقينى:‎ 

عرب: #الء برواء 6وزا ‏ 


فؤ نون : ١.لء‏ ((لء**زء "زر مسري 
و“اء لالء لاا (زء لا ميرم هوةه 
زو لاوء لال “و سلء وله (يانوشت 
مل)ء كن لاو وز وو زاء زلاء 
"الا هىء لاىء قحف ار( أل لاو 


94 ,2 899+ (سهل2 '"لهيلء "هو(لء ٠١لء‏ 


/ا>لز2) 9>+ل2 «٠(إل(»‏ 995( 129 
فوو: «<8ة, 2048 87و25 ذقء إلاء 
سملا فلا 9ه لاوء "از  |(«‏ 


و 5 
فراكت>ءاب: 2-327 
فرشورو: "2 ايانوشمت ا!")- 


فهروزكوك (بهوكل يهازى): 2١"‏ 


/اء'لا, ذهه٠.(-‏ 

قراجل: 2"”1595 60917" 

قندهار (قصبة در دكن ): (يانوشت 
00617 )- 3 


9 
قنوى: ه"ء وو (لاء 297 طلوء 
الا 


كابل : 


كتمهر (يا كتمهر : 6 


64 »0[( 9 


» 0> 


0( 


2و 

كت (شهر ديوكير): (يانوشت 
7# )ء زر (يانوشست 0" )ء إلاس, 
*اهةقء 2048 زيانوشت 8و )ء 6/00 


كرشناء روى: (يانوشت -2)89 
(يانوشت 098)- 


كرمان : "!> 

كرى جور : 60 

كوك : ( “ل ورطلاء لالالء الاء 
#ا*الا,ى) #4“”الرء وثالاء) «ثرللاء (# 


ورن ل 


كشنه 


- 


رود : (يانوشت <09)- 


كعبة » دا ورالحرام: ه'اء (إ""ء 48" 


كلانوو: وري اك 

كلكرو: 1078م 

كليان: موس ووس سررمء لازم 
'رهء *رلوء ملم 26599 هولء 
!1 

كنيا: هلاهة2) 62486 

كنيلة: 5لمء امء (يانوشت 
رك ار" 

(١ : كنتى‎ 

كنم زسر زميلى كه دران ذباني 
كنرى كفته مى شون): 1+1 

كويى: 197 

كورق كير 2*9 لمم “*رمم, 
+09» (09 


كوشى افغان يور : 4 
كوك (يا كوف) : 
كوكن : +«لاسرء 099 
كومالهة : اوخء لسع خلال 
كوة على شاأء : >9 


كوهير (به واو مجهول و يا 
معروف): (يانوشت 601)- 


- 6 


كوير: امم خ*م لم امع جقما, 
ل/ا26» 098 هجهلأا) (>؟1ا هوا 


كهرام: "24 هم2 (وء زولء 


/ا"ا!ء !>8 
كهتكيه ( كتتكه ): بررط 5 

لهل ( قن هار د كهن ) : 7 2, 
06 0 


كيتمل: +"الء !"ل "(*[(.ء١‏ 
كمتهون : مز 2 7 ااي 5 


كهلو كهرّى » كو شكا: هه( إآجلم, 
/ا "!ل 3 


كهلى : ول "كلل وول 9نلء, 
6ل 


كهنه,م (كرشنااء آب: +09 
(يانوشت +809) 


ليور ركواليار): (“اء زدء ظسدء 
الع "للع "ار إلى لسري 
تر حرس لمرو الم" 


ا كوجرات: ها2) و" 
لكل الاكلء "م “م # كام الى 
08 "إلى "_7ن!ء,. إلا 'لء "ىل 895ل 
/اى ال 258 "ل ”ا إكلثاء 
ذمعم", وة خا لاوا اا بسق, 
((م, ولامء الام لالاسرءم ملمسء 
باميم) 88“ام,) (وم, "لون,2 «٠(ة»,‏ 
(زت2 إالنء “كلو ثلومء 9 “زوةء, 
إ!>ا + 7«اد 


كلبركه : الا قدمء ااذلىرء 
1:12 


ذخام (90يم, لمن هزة2 إ(ة». 
لالزلوهدء *'زوهء هللو 9الزة, /'ان, 
89ج لعزم بيرم تيعق, /اوؤة, 
(لالهعه2 "الام “الام ##لاه, لالاهء. 
ذلامهء هذمه2ء إذم,. *“لذةهء 691 


كنجه: لل بروسء وووء 6(ؤ- 
كندهيانه: "١‏ 


- 


كنكء أب : ه.*(, ”ا عم لاير 
5 


كوا لهاو: (يانوشيت يي 0" 


كويالكهر: 1١1"‏ 
525 إخاء 1+1 
كوجرات: مراجعه شون به 


5-5-5 


5200-5 أ إلى تنرج, 
4 - 

كور: وو بزل وز لول 

كبنب * أ 65 ء+ ( يانوش.رت 
6 )- 

20 

كمقيربها: (يانوشت 0960) 

لاجور؟ : >»”ا"ا,ء) (8”# 

لاهور يا لهاوو: وخا لالإا, لاه 


9ء إلاء *اياء "هلز 2ه[ز2 كله(ه» 
ار قا (+٠9‏ ((ل "(رل» 


يه 2 
لام 


1 لء 
>1 


*ا "لسرم نث”ام, ورم 


لعهنوتى : (ثاء 98ء 299 ههلء, 


"االء ةل ةل وآازلء إولء 
/االء 09]ء هلا(اء | » مدل 
09+ 9ل !9( رثا "الكل 
“)ز“"ء اال (يانوشت /ز”)ء "رس 
ن*امم, "كم رمم "لامم م 1سا 

لنك: ذه اوطل 

لهاؤر مراجعة شون به لاهور 

ماوى كله : "1 ل 

مازندرآن: 9و "0 ل 

مالوة : +60 !>1 

مانكايوو: ( ل 

١ مدىديذه:‎ 

9 

صري ' >كاق, إللوء. "إكروء لاونء, 


(لا5م2» 9ه 9ه 6097 


2 سر 


مر هتهم » ملك : .”ا , "ا “ركز وث*رلا, 
و«رسر, جخ(7ء لاخى "م 79م «رخرسرى 
“بر وخر لي, وى ”روث 
'(و*ل, نلريسم, كإكرسم, ام وولء, 
/ا»ؤ ‏ 

مصر: “0 

9 

معبر: إ”اء 9#( 96!, 99ذلء, 


(يانوشت 999)ء لاولء دنس وروص 
الال 


40 


2 
ملكانى يا مولتان : م0 يزان إلا 


“اهلا 9هلز ) (زل(ء ”ارلا | 
9أ"الء لكل خثرلء, قثضمزلء «٠ول,‏ 
"(6ا١‏ 2 “ةا نوولء إلالء "لازل» 
#ملالرء. ولالزء 9و( «(لاء 9(ل(ء, 
/ا "م" , ههلاض, زه /اة'اء, 89م( 
مدل درسء ورثء (يانوشت لاس)ء 
وجرن رار يحزان تير ارين ير يرن تيان 
ةا *لم, 2_9 سكيع 7ك “الى 
“للم ع مز م "لام ”لايم 9لا 

"٠ مندلكةقه:‎ 

252708 +ه ل 

مندهول : و06» «9ة, (09» 


(يانوشت (!2)09 2590 096+ 0991 


مولتاى: مراجعه شون به ملغان - 


مهلدرى (مند ركى ؟) »2 سين آ باد 
عرفب: 266 'لالةء2 (/اة ‏ 


همس 


مهو : 9 


هذلء لالم "95" 


مير نهم : 
ناكور : 
نهروالءم: 


/لازلء لا" خ, "ا ث*اء ((هة6 
09 


زه نوشت 080)- 


كه 


هادى بِوّى: (يانوشت “"4()- ألما 5ولء إلالء طلالء #لالء 
لالا(زءم. 9الزم ه8الء «و9و9لء خ9(> 


ها ١د‏ . 3 « « 5 
الل ل يل ليق 04# اول 9١ر2‏ «(ال (("» 


الس كوباو اوم لزلز سرع سرع هرم وزع 
ع زلا #إزير, بوبرإر, وعررء وسيم 
هحناير: (|خ""- موال وول وول لالواز, زو(لء 


09 (5؟"ء *زا م وار ولالء. 


هعيذا 5 ل لشفي . 7 5 
دور: (يانوشت ١‏ 0 ار زلارء 59(« هللاه (لا"رء 


هراكت: ه"اء ١90‏ (زيانوشت /90)- *الا"ر, لالارء هما 16غىرلرء ودر 
2 1 (ورىء بون «روبر, مونل وو 
هر يو زهراك ) : 8< هوا [ه ,2 له" “وى 6(“ 
سدرىف: ولي رعم مرس, إلاسخ, #وس. روسرى ووخرى 
8 ايم 2 تخهج لمم اجيم وهم (ر"ء 
هعمهرى: -65!(١(‏ فير جا يرن بكري ايان كزين 


موي" (زكسم2 "الى “زم ك6 

لايم 6قلامء هلا #رم لاير 9خ" 
هند يا هنك وستان : 8 (زلءلء ايمل (ك6 2) يلاء) 0هلرلء 5هقل, 

.اء ("ا2 "!“اء ه"”*“لء (“اء #ثرى وثسرء, مجلا 9هلاء لالزلا "(1- 

إخرء لا *رى يمام يمرم "رلا لازام ملاء 


هلى بل : (“0مة - 


وإ هلا إلا الا ”ليا #يام هشلا؟ء هند جاترالى يا جاترال : 6 
إلا (مم 2 'لىء *لمء #رذمء هذ 9 هند على وآاهمن : و 

*مو, مم9 , 3+ لاق,ء 8و9و, 99+ لله 0 

ريز لاولزء كيل 9ه( ١زل.‏ هند كند ها لى : ١/ا|‏ - 

١ا١١ا‏ "(لء خ”ا(رلء 5(ل(ل ل"الء. هندولى: ١90‏ 

وإزلء ##لالء لا'الء وزلء لاثرزله 

'(“ما) هرملء إاثرز) 4ثازلزء 69ل يونان : 6( !- 


2 يوه لل به 


برها مآثر تاليف على بن عزيز الله طباطبائى : (يانوشت 88#)- 
يندنامةٌ سعداى: +*”ا.ء 00 

تغلق نامه تاليف امير خسرو دهلوى : (يانوشت 08) - 

خمسة نظامى: !2 9لء +لء إإلء «ولء 829 

سكند رنامة نظامى ٠:‏ 9( 

هينامةٌ تفردوسى: +«لء إلى (لء ال ها ”"زلء "لقء 9١ل‏ 
؛ شهرين و خسرو نظامى: 19- 

قاتوح | لسلاطين تاليف عصامى : عد (يانوشت "2)88 ولزقء 1١!‏ 
قران السعدين تاليف امير خسرو دهلوى: (يانوشت -)1١46‏ 
لهلى و مجفون نظامى: 9(ء 2578 (يانوشت 38058)- 

مخزن اسرار نظامى: 19 

) موارد3دالنصادو: (يانوشت ()- 


هفت ييكر نظا مى : (3- 


ج< وكههو نه 


فهو سمت تواويض و سنيى 


سه م 
سلكا هجرى 

ولادت سلطانى محمود فزنوى : (1ة*اهم 
جلوس سلطان متصودن فزنوى بر تت فزنى: ‏ 10ى"اهم 
لشكرم كشهد نى سلطان مصحمود غؤتوى به 

كشو و بلح : /اىثاج 
ونا سلطان محتوم فزلويئ 

(مدت سلطنت سى واشص سال ): ( كاه 
جلو س سلطان معزالدين فووى بر تت 

فغؤنى : 0ه 

يتتهورا و كو بلك : ففنه 

زيف زن لا 

كذا شتنى سلطان معزالدين غورى قط بالدينى 

١يبك‏ رابيه فرماندهى هند وستان دو كهرام: 0488هم 
فهروزى يافتى سلطان معؤالدينى غورى 

جنجيه د قلوج : 9ه 
لشكر كشيدن ملطان معز ا لدين غووى جانب 

واد ة 0 |+اه 
وفات سلطانى معز ا لك ين غوؤرى 

( مدنت سلطنت سى و دو سال): !اهم 
جلوس سلطا نى قطب الدين ايبكف 5 لاهوو: !1ه 


3--]آ1 


سفك عيسوى 


!ا ( 97م 


١_7 


ا 


ه”|> (ء 


"1-1 ززم 


7 9ء 


(9ام 


“9 إزء 


")> (أء 


!6<" (لء 


ء((٠ه-9‎ 


سوسم 


مر 


م 


1 


19 


لد 


كذلد 


90 


١-١ 


|> ١ 


ا 


در دهلى : 

جلوس سلطانى ناصرأ لد ين أبن سلطانى 
التقيص بر تهت لعهذوتى : 

وفات سلطان ناصرالد ين ابن سلطان التقبض 
ادك ماطته يكاوانى كال 

باعدن ينتطاى التعيكن د بهيلسانى 
واجين تعبرى : 
(مدا ت سلطنذت بهست و شصس سال ): 


التقيش (مد ث سلطنت سه سال و سه ما:) : 


سذكا هجرى سذكا عيسوى 


ءام ه|-9١!ام‏ 


1+1 ه (|-٠الاء‏ 


اه 7 ألم 


(؟ااه ارارم 


اكرام إ!"_ج”!(ء 


رمه !ا *_ ةن( (ءم 


5ه 7_4 اء 


جلوس سلطان معزالدينى بهرام شاه جدادى الاول د سمبرم 
ابن سلطان التتمس : / “11 ه 9ااام 
كشته شدنى رضيه : 1ه +2 زم 


جلوس سلطان علاءالدين والد نيا ابى 
سلطان رك نىالدينى فيروزاشاة أبن 
سلطان التتمش : 

جلو س لقان ناصرالدين أبن سلطان 
ناصرالدين ابن سلطان التتيشس : 


1*9 هم ار 


9“ام (”)- ل (لء 


“1 م الام( زم 


| >65 


ا|ا٠1ذ‎ 


١“ 


|١114 


١١ 


َس 


١ 


|“ 


ف 


كير 


هرد 


0ف 


| 


6١ 


0/ 
ا 
1 
0 


يداد 


1 


|66 


جرر 


بزيزك 


ار 


ه00 


5 5 سذكا هجرى سلكا عيسوى 

عؤ يمت لكان ناصرالدينى أب ناصرالديى 

در حد ود اجه و ملغقان به قصد وفع مغل : 1609م 4 ١آء‏ 
يسر أمدن به حرم سلطان ناصرا لدين ابن 

سلمطانى ناصرالدين : 7 1ه 08 
وفات سلطانى ناصرالديى ابنى سلطان 

ناصرا لك يى : 6ه 1م 

ب 

لشكر كشيدن سلطانى بلبى دو سمرت حتوو: 9ه -57لء 
بركشتن طغرل د لكهنوتى : 9ه (1-ه7 !له 
عابي يمممندا سلطا نى بلبى جا نب لكهذوتى 

به قصى طغرل : 11د الا الا ززم 

7 سٍِ 
زنا 

ابنى سلطا نى بلابنى : 9ه /41(ء 

جلوس سلطان علاءالدين متصد شاه خلجى  :‏ "19 52-06 الء 
د ا ا ل ات 

وفادت سلطان علاءالدين متحبد شاه ١|١اشوال‏ 4 جنورى 

خاجى : هاه ذ"لء 
جلوس سلطان شهاب الدين عمرشاه ابن شوال جنورى 

سلطان علاء الدين محند شاه خلجى : 6 اه ذ!/"لء 
جلوس سلطان قطب الدين ابن سلطانى 

علاءا لدييى مسد شاء خاهجى 

( مدت سلطنت تقريباً جار سال) : 1ه “الم 

بر تضمت دهلى : وهم وزعازء 


/ح باسسم 


0؟ 


ع سلطنت تقريباً 8 سال): 


جلوس سلطان مصد شان ابن تغلق شاء: 


جلوس سلطا يلار اله يننا والدنها روز جمعه وبيع الثانقى 


بهمن ششاة | لسلطان : 
رسيدن سلطان علا )لذ ين والدنيا بهمن شا 
السلطانى دو كلبركه و استتقبال كردن 
اعظم همايون خواجة جهان : 


سذة هجرى 
٠‏ 'الاه 


* "الام 


وى 


لس ما ع 


ذيقعد5 
1 "// م 


سذْكا عيسوى 


+"( ”لم 





هن" *الء 


يعم أكست 
4م *الء 


210-1>»ج"»ج ا +><"ال ا 


فبرورى 
9و امو 


لكر 


ام 


“و6 


04| 


فهر ست أسماء متاصب مملكتى 


يداو 

اخري 

آخريبى اسيان خاص 
آشربكا ميسرة 
آخريىف مهمذهة 
آشبىف 


أمهر شكار 


ترجمان 

ترفا كى 

تنبول دار 

جامدار يها جا مه دار 


جا ندار 

جا شنى كهر 
جاؤذس 
حتردار 

حا جب 
كاحي كامن 


خريطه دار يا خر يطهكشس 
خر ائن كشا 


خوا بعاهى يا يايف 


خوا لى كر 

د بور 
ذريان 
دواأت دأو 
دهل زنى 
رانة ييلبان 
وك 


راوت عرض 


سالار خوان 
سوة مما لاو 

نلو[ بو 

سريرد5 دار 
سرجا ندار 
سر حد دأو 
وى وأ كا 


سر سهاةء سر لشكر 


مزاح 


طلايه قلعىدار نائب وض حيس 
عه وال الس ثري بكب 
عارض جيصس خهر ذائب قررى بكا ميسرة 
علم بى - مفلوو ل نائب قرى بك مهمنه 
عوانى منقطع ناثب وزيم 

وان واز بي ناب وكمل در 
اسه مهرد اج > ا عر 
فراس مهند س ( ماسب ) ذهب 

فراش شاه مير أخور نقيب لشعر جاؤ هش ) 
فود مير آخورشاءر شاهزاد» ‏ تعببان تتشت 

قاضى مهر حاجب نوبتى 

قائى مير دان 2س 

قرىيىك نائب باربىف وكهل د 

قرىيى ل نائب حاجب خاص يعاقى ٠‏ 

كرو بك مله نائب شحنة باركه يزكف 


حامج 


مثكهطمل 
24 


نهو سك خطابات و سهى 


خاتم خان : ووو ون 
خواجة جهانى: وزير اعظم ‏ 
مص/ا- 


صدر جهان : قاضى قضاة - 


ملك ذا ثب : يمشكا و 


اديله 
أذين 
آزاد* 
0-0 
أزرم 


أزرم جو 


فو 2 


أ 


صفوعع معلى 
5 00 
( "ا 26 »١١‏ زن (وحيوان) باروو كه در شهم بحجه داشته 
11لا مغزه تالاب» حوض» استهرء وكوي كه آب دو آنجا 


ايسقانى»ه باشد ‏ 


يهلوا ن تيراندازايرانى كه بنابر مشهور دو مصا لحة 
مخوجهر و افراسهاب تمر از رويان كه نزديف 
به آمل ما زندران بود به مرو خراسان انداخت - 
فضرالدين كركانى كويث : 
. ازان شواننك آرش را كمانكهر 
كه ار وويان به مرو اندا مت يك تير 
(لالء االركمء "0800 روز جمعءد ‏ 


م 


“٠‏ 9لا, 8 زيعب وزيضنت» آيينى» أيهن بندىء أرايش - (أذينى 
“11ل +5 اا( بسكن -أيمن بندى كرد نء» آرايص كردن )- 


؟“الء (5لء (1(ء مردم بي عهيبء اهل كمال» شخص كام كه قطع تعلق 


الال لا( از ماسو ىال» كرد باشدء مردم بيقيك - 

ه“ام, روه شفقت و مهر با فىء» صلم و أشتتى» نرمى و ملا ست » وحملد 
5 شفيق و مهربان » صلم جوء مهر جو - 

مم بسر شترى كة موس أو ريضعه باشد- 

97 ا حتهر و كم قهمست - 


(لء 49*اء 9ه ضرب نرمء تياني» » سهلى - 


أكوش 
أماج 


006 
أل 
» 


ا 


/ 


6 


2 
أواز تر 
آأوازة 


أورودى اك 


ع 


أوند 
أونكف 
أويزكه 
أهرا من 
أهر ان 
هرمن 


صفصعه 
بفزيز 
“9ل (ذمهة 
0ح”) 
قرم 
١|‏ 


مم 


105 


فقن 
حهرآن و يريشان خاطرء سر اسهمةء مضطرب ‏ 


رئيس مطبم شاهىء مبتسم باور هوهانة شاهى ‏ 
ممتازء برجسقهء نامأورء نامور 

شناورى» شذاكردن ‏ 

آكاهى, اطلاع؛ وقوفاء علم2» خبر- 


 شوغأ‎ 


ل 29 الاء ٠‏ ! اء هد فء نشانة كه تير و كلوله برآن زئنكد (”*يكف] مايء 


فال 2756 1١11‏ يك تير ير تاب رأ كو ريذن كه يك هشام | ميل با شى)- 


و“ء /الاء ذلالء به مقدارو مسافت يكا هشانم ميلى» يكا تير 


]/] يرتاب وار 
ال 59 نؤاد» دودمانىء اصل2 خاندان ‏ 
هدام أمر كنندةء حاكمء والى» وهس 
هه آناو 
> !| نغمة شيرينى» سرود با طراوت 
9 ولام شهرت» معروفهت» صيتء آواز- 
فلس زمه محل جنى» جنكف ك5 » جاى كاوزار» مصاف» معركه ‏ 
وك“اء ولام و يسنان - ظرف همجو كاسة و كوزة و امثال أن - 
+1| هر جيز أويخقه» و ويسما ن كه رخت برآن ا ندازند ‏ 
اوم رزمة» جا كاوزار 

رهنمال بديهاء ديو» شيطان - 

م وو وه 
أل لل نولل لال" مو 2 


لغى صنق 
أهن خور ول4م 


أهن وزر نمو |١١‏ 


أهنين جنىف 9(“ء الاهة 


آ بجد تك 

ابر كشيدنى +!! 

آبرار +2,048 .|4 
آبره ١‏ لهاس 
ابطال ‏ 549 

! تماع 'لء 9لا 

1 تجاع لال الال زلااء 
آتراكف رم 


ثبات بنهان لطن 


آ ثهر 41 ! 

اجهو م" 

(حغعراق ‏ "م 

احككار ‏ عا” 

آختر ثنء (9 57( 

آخكر املع يذلل 
لم2 زوه 

أخجه (تركى) 191 .1م 

اخلاطبر امم 


18-64 


00 


معلى 
سردم دلاور و جنكجو - 
تهديد كرد و وعدةٌ انعام و اكرام داد ‏ 
مردم قوى يله 
آلفباء ابتدام درس » دوس - 
ابربرامدنى»ابر سايه افكنى شدن - 
نيعو كارآن : جمع باو , 8 


باطل كردنىء» برا ند اختنن » استيصال - 
ييروى كرد ن» تقليئ كردن » متابعت كردن 
يمروان- 

جمع ترفء تركان- 

قرار و قهام كرفتن بنياد ‏ 

عالى» بلند - 

بدوةء هميان 

سوخته شد ن »> ممجازا تش »> سوزش - 

فله را تعاهىاشعن تابه كرانى فرو ختته شون- 
سكا وا» طالع - 


علم» وآيت 
آتججه2 زر» ريزةٌ زو- 


صفر ا شك - 


إدرار ‏ وم 


إدواككف لا “الء نمم 


آ دهم (عربى) 5“اء 5 "١‏ 


آديانى  (("١"‏ 
أذ فر امه 
إرتحال ‏ .م 
أردى ‏ 1ه 
بهنشست 
ادم مام 


بهرو فتنا دن 


اؤدها 'الوةء “نرج 


آساس ‏ #ولء «ال 
خسر لوعو عرو 


أسدر 

إسعسقا ‏ 9(" 
إستنصاف ١(ل‏ 
أسكواو ‏ “ءلم 


114 
معلى 7 
وظيفكه» رأتبة» روزينة» مقررى» جيرة - 
فهم » معتل » دانه» خرد مندى » فرزانعى» حكست » 
دانائىء بخردى» دا نشيندى » قرا ست - 
اسب و خصوصاً اسبي سهاة ‏ 
جمع دين ١»‏ مذاهب ‏ 
تهز بو» بون تهز دهنلدك5- 
كوج كردن »2 به جايس رفتنى- 


بركوهها و ما5 وروز أردى بهشت است ‏ 


بهشت شدا د - 


ور صووت اصلى -ظاهر شدن اظهار ما فى | لفسمهر 
كردن » ( حُبث) درون خود و[انفرون دأدن- 


نهلكون » كبود وكا 


كنايه از شمشهر ‏ 


بناء بنهاد ‏ 

نام حيوان كه از جفقى خر نر و اسسب ماده يهدأ 
مى شود» > أردو خدجر مى كوييلك - 

نمازاستسقا: ناز كه برا باراى خواستن ادا 
مى كفانك - 

انصاف خواستن » داد طلبهد نى» تمام حق خود كرفتن - 


متحكم » مضبوط- مين » معتديل » قابل اعتياد ‏ 


لخم صندهه 
أسعواو ‏ إهثرءملان 
داشتنى 

| ستتيلا 14 

| سلهم ١+لء‏ #ث*ل, ن(مهء 


, بالا ”ا, !ها 


أشكر بغت ىوه 


اشتردلى ٠١ا”‏ 


آشكر آم »|٠5‏ 
الام 


اشكست خوردن » > امم 
بشكست خوردن 

ء هلاج م 202 

إطلاق “الال و( 

طذناب 57 | 


إعراض جسكنى اوم 


18 


مع 
قابيل اعتماد ينداشتى»2 اعتماد كردى» اعتبار 


أوردن» باورداشكن» تصد يق نمودن - 


نوع از اشر بزرىك و قوى و سرع رنكء اشكر 
ا + 


تامسو يقن لق انزين ناوسنل بن 

اسهى كه ورنعش به زردى و سياهى زندء و مطلق 
أسمبي رأ نيز كويند ‏ 

كوبيدة شدنى>» ضر يمد سخت خوردن» له شدن » 
برهم خوردن - 

يهرى نوو من أست ‏ 

بهاى كرد ى2 تصريص» تشريم 2 توضيصم2 توجهة - 

درازى سخمن ‏ 

كذاره كرفتن» روكردانيدن از جيزى ‏ 


علام مل وبل لاس" ورايات» جمع علم كه به معلى رايت باشد - 

آعلام >4 كوههاء جيع علم كه به معلى كوك باشد ‏ 

آغجر 9“ ولص وام كرى آلوى»» خاك آلودء قبار آلو 

إغرا من برفلا نيدن » بر أ نكيضكن كس را 

آفسار ‏ عرم ويسما ز كه بدان اسب را بسته مى كشلدء» به أردو 


آي را”باكدور» مى كوينك- 


لنت 
آفسر 


آقصاء 


أقطاع 


صفهدة 


ولء "اق, ثرول, 


> /ا؟ 


معلى 


«للء اسل سوه تاي ياد شاهار» ديهيم» كلا 


حرشن داك 
ذا( 


9 
آكل وشرب 'اء”ا 


دغ 


لجا 
| لتزام 


البكة 
| لعقا 


مم 


السك 


آلف 


(الموت) 


درا 


الموتهان 


5 »4»("( 
م م 


"1 


4 


9١م‏ 
و9 


6]/ »!ةم 


014 


- لال" لال.2 /ا؟ا| كنارةهاء دورىهاء حد ود» نواحهى» جمع قصا‎ +٠ 


كرشة ها زمين» خطدهاء يركندهاء جاكيرهاء 
ولايت» ايالت2» صوبهة ‏ 

خور دن و آشاميدن» ور شهاى معمول ‏ 

قاصد» ييكاء واسبس كه در راهها به جهت قاصدان 
كناشتند ‏ 

يناه برد ن» يناهلد5 شد - 

لازم كرفتى2» جمهزى رأ بر خود واجب وضرورى 
كردانيدن ‏ 

باهم 1 


به سكوب نا ل الست 
اشارة باشدبءاية كريمة لست بريكم قالوا بلى: 
أيامن نيستم يرورد؟ وشماج كنتذن بلى - 
كنايه أز قامت و قامت رأسبت ‏ 
و ايست مابين قزوين و كيلان كه حسن بن 
صباح اساعيلى در تصرفس أوردة بود از 
0 بلاند ى أن و لكوت 000 يعلى 


يهروان حسن بن صباح» 0 قوم بورك 
(به هم با به وأو مجهول زدة)- 


9*7 ( 


لغى صغفده معلى 

ألنى ' #لارء. وده يناه و ديوارى باشك كه به وأسطثُ كرفتن قلع و 
مححا فت حود سازند ‏ واجمى را نيز كويند كم 
مرد م بهرون قلعه جا به جا به جهت كر فتن قلعةه» و 
مردم دوون قلعه به واسطةٌ مدا فطليت قلعه تعهينى 
كنند. 

٠ 528 

امرد ام جوآن بم ريش و ساد زنم- 

1 نباو 224 "١9‏ جمع قبر: تود«هاى غلمة , جايها » ىه درأآن غلة 
ريزنخد. به فارسى همجوى واحد استعمال 
مى شود- 

22 به 8 

نهم / انجمن » مجهم مرد مان » مجلس »> محل '» درس جا 
”محفلل صحابة » رض 

انه !"م لنء5و9وءثرة" هند: عدى متجهول از سه تا نه كه به عربى بضع 
ونيف خوانند 

اندوز ٠+ذء/ا”ء‏ ه(؟ يلك و نصيدحدت > حلكايمت و وصهمكتا ‏ 

] ننه *الاء زهلء٠|!‏ مخنف اندوة»: فم » الم مضوونك 2 | قيعت 


انكشت كؤان» انكشت لخخوران - 
؟ نعقيضت لاذالء. 5ه" تدبهر ساخكن 2 حيله ساخدن - سازشس ٠»‏ ل سئهسة - 
( صحاب انكيهت : مردم تد بيركر و د سيسه كار)- 


آوان '|ءلء /2!9 9(.١‏ وقت» هنكام - 


آوباهشص ١ه"‏ مردم عامى» مردم مخخلط و درهم أميضتةه » مرد م 


او 
لغمت صغهة يعاق 
آوتاد 09 ")رمم ميكخها : ع وتد- دو اصطاح صوفيه قسس أذ 
اولياء الله كه به همه عالم جهارتنى مى باشلد 
ودر جهاو ركن عالم نامؤد انك 


أدج *اء مء مم بلندى» وفعت - 

أوهر ‏ ومس برادر يدر كه به عربى عم كويلك» عمو 

آوطان جامه 6خ خيام » خيمهها 

آهرامى 5لا رهنماى بديهاء شمطان» ديو 

اهرمنى ا "'لء, ذس*لء 7م وهنمام بد يهاء شيطان > ديو 

اهل سبل ' اهل طريق : كسانيعه به فرمان خدا و رسول مطيع 
ومنقان باشنكى 7 

اهل شطط "6" اهل فساد» باغىء» ياغى ‏ 

اهل قلم 60298 كتباىء نويسندكان» محسروان دفترء مصعاسبان - 


إهمال ‏ (اءاو(ء فرو كذ شكن كار سستى » كاهلى» د رنىف ‏ 
أيدر “١‏ /اسء زىء /ازء 
معلء مها اينجاء اين سو 

إيدون 'اءةلءا"لء "ة|اينجاء اين جنذس ‏ (آيدون 1١‏ ) 

آيورانى "لء لاسء رز وم مصل شاهىء قصرء كاخ ‏ طاقء صفةء درء عمار كم 
شكل أن محرا بى و هلالى بود باشدء كذايه اؤآ سمان ‏ 

ِ 
بابزنى ‏ ؟الء لايم سيم كباب» سه كه درآن مرغ و بر كباب كالمكى ‏ 
باجى علاة باج كذارء خراي دهنده ‏ 


باختر ‏ (ل20 65/5 مغربء جنانجه خاور مشرق رأ كوينك»2 و بعضى 
|“,, زوه بر ععس اين كفته انني- 


ويك 


لفت صفتهة معلى 
باد "١١‏ غوور» لمورك- 
باد ذلاء 99"لاء 4(ه اسي تندرو و تهز تكا- 
باديا» و/اء, ووخ تق و ا سني تند رو و تهزكام - 
باد كنجى مهو ١‏ قولذي و أماس 0 يشدست آدمى حاصل شده 
خمين " كلد- ( كنج - ميد * يشت )- 
بادها 2 |(" عاقل» فرزانه- (دهات زيركى» فرزانكى » جونت فكير) ‏ 
باو ه4*ل, 69, ٠‏ (إه(لء) هرم درباو 
باردار ولاه رن حاملهة - 
باركس وحم/ وسلم كه بدكان وخوت و إسباب رأ يلدنن- 
باركى عم, لء (وء لالالء 
وملام ”زم أسمي» جارواي» باو بردار خصو صا أسني- 
باركى دار ره نعهباى أسمي» سكيس - 
باركس ؤومم» |١٠١6‏ كر ناه أو بمت » دفعهء ممرتبه» باو 
بار /الالء «لا"ء (09 حصن ء حصارء قلعه» ديوار قلعه ‏ 
بازار شكستنى "(1 رواج ورونق شعسكن- رواج بردن» رونق بردن» 
زود شدنى» رنكا يريدن - 
ئ وه 
بازيجه باز 6م" بازيكعر» لعبت بازء حقه باز 
- 
باستاى ‏ !(ء2(97290» قديمء كهلت يهشينيانى2 متقدمين- به زبانىي درى 
ل ل 
مم4 4 تأر يخ وا كويلد ‏ 
لا 
باطل 659 ضد حق» ناحق - 


1 


مما 4 


لنمى صفتهعل معلى 
بام وا ,684 سقفا خانه - مخفف بامدان كه صبصم و ياك باشد ‏ 


بامدادك مو( "١48‏ وقت طلوع فجر» نزد يكف سييل 5 دم صبس» صبم كا« , 
على الصباح » صبم - 

يامد اد ان يكا " “لاء زوء | علىالصباح» صبص زود- صيم كاهان» سححر كا هان - 

بالف هم“ وازء لم 

ررس سحرس ١‏ أوازء آواز بلندء» فرياد ‏ 

ببر بهانى ذا | حيبةٌ جام»» جا 7 حامة ا 7 
500 و 0 
مى نايد - (جهبه- بكترء زرة)- 


به أردو بئنا كو ينك 

و 

حي لست أشتر خراسانى كه قوى و بزرك و سرح رونك باشد- 

بكرن عرس بىء رزو خرىمندء» دانا عاقل» هوشهار- 

بهس اذه ر نهم ان ين 8 > لم كشي 8 ينو مون 5 > كن أ لخاته - 

بك ره وملء اام هميان » كيس زر و سهمء خريطة كه از جرم و يلاس 
وفهرة سازلد و دوان يول وزو كذارند ‏ 

بد با "ا (ء»غاء”ي!؟! تى » بدن » سهذةء كنارء بغل - 

بو +زءهءةإاءةلازء |5 بار در شستء ثمر» تفع » فثذدة - 

7 1س كمان مى شود كه ” بر» د ر ينجا به معنى ظرف باشد ‏ 


براؤيايراؤ بار خر ماسر عي سر 
إلا“ وا“ زم ”اء طائنة داس 1 وكين كه به فارسى هند و سكان 
سروس عروس ووم أن قوم را خاكروب كويند- 


لفى صفدمة 

7“ ١ برد‎ 

برد (تركى) ولا اال 
بحر 


جم اس 


د زن لخر 
بو مشكن ”ده 
بدك (وه2عاهة ل "١9‏ 


والء لهم 


برك ريز “| 


2 
بر كساتوانى #6 » ذلاء ."ام" 


برك ونوا إ(هءلالزاء ‏ م 


بورنا. لاالء و(” 
بر نيم /اه ”| 


برو ملد “ام هق ل,ء٠(|"م‏ 


برون | مدن 01" 


18-5 


4 


معلى 
غلبه» لفر» بر حريفا دسيت يافتن : فهروزىى- 


بند »2 فلام » كنيزكا ‏ مرف وزن أسير شدة در جلك - 
و! رسهدن و يرسهدنىء أطلاع بهم رساندنى» خبر 
كرفتنى ‏ 


كو جه » مححلة - 
مشغول كار شدن » أغازيدن كار 

ورق درخشت» اسباب معجيشت »> ساز و سامان ‏ 

برداشتن » شكست دادنىء منهزم ساخكنى» هزيمت 
دادنىء يراكند» كردنى- 

فرو ويضتن برى» فصل خزان» يرك ريز ان» فصل 
كه دران برك د رخكان قرو مى ريزد- 

بو شنثسى كه دو دوذ جنكف يوشلند 9 أسمي وأ نهز 
يوشانندك ‏ 

سووسا تك » ا سباب » ساز وسامان» أذوقهء دوذىى» 
رواحت زنى كا نى » أسون 5 حالى » اسباب أسايش ‏ 

جوأن - *بر» ب بالاء ”ناء ب حلقوم ‏ جون يسح ري 
ازين وو ”بر نا » كوينك ‏ 


ريم "9" هه 
أرز فل كه به زبان أودو جاول كويلد ‏ 
باوورء باوداو- برخورداوء كامهاب ‏ 


تركف أطاعيت كردنى» و 51> كس ايستادن » 
ياغى شدن- 


1/1 


لمت صغععلا لو 

7 ولاس “لزه , (58 به كوسهند و آهو كنايهازعاجؤ و زبون- 

و هه 

برهان 0 د ليل » امتددان » حجءت روشى » د ليل قاطع > اثبات ‏ 
برهم 4 "آم بيهم» يك بعد د يك ى ‏ 

بريد ألم مم قاصد» زامه بر» بيك » يادو 

بيقن 01319 خراص دار زكم حوود5- 

بساتيى ١‏ “» ْ جمع بستان : بوستان هاء باغهاء جين ها 


بساط '( مم *إ(وء (48(+0»ة فرش» زمين »2 سطم - 


بسقه كاررى 45م | جنك مغلو به » جحذم كه دروا سيا؟ هر دو فريق 4م 
أميضته و د رهم بيعيد 5 بة ذلجر و شرك وغجهرة 
بسكهز نك - 

بسيعيد نى 14 قتصد 9 أوادة5 كردن > ساخعة وامادة شدن »> كارها 
أواشكة 9 ؟آماد5 كردنى» سامانى كردن »2 ساز 
سفر كردن 

بهم أوم حوش مزه إبه لنت :ند وياؤند) 

بشكست حوردن 05 تير ضريت سبدكضمتك خوردنى”» كو بين 5 شدن - 

تلن 

بطال 0049 دروغكوي» ناجيزء بيكاو 

ا (” نافرما ئنان» أز أطاوت بعرون شد كآن - جمع 
بافى أست ‏ 

بغى ]>1 كردن كشدى 2 نافرمانى» تمرك 


و 5 
يناف بروم, عوس, رو شوو و فوغاى بسهار- بل دبسيار فاكاب شورو 
فوفا- مجارًا سر كشىء» نافرمانى ‏ 
بلك وعم بلعه - 


يفدا 


لضت صغهة معلى 

بلهذاس كير نام حكيى كه در علم هندسه و مساحت ماهر و 
ائيس و جليس سكندر بودة أست ‏ 

بن 4( باغ» زواعمتء2 خرمن- 

بن ١١5‏ معمارء عماوك كم 


بناكوض ‏ 97ل 4للء نرمة كوش كه به طرف وخساره باشد» نيز شتيقه 
ررس رم 1 ؛ويدق كه ]| ابالان كرهن: ذا بى كوه باشدء 
هم يس كوش را كويند 


ص- 


بند.ى هنةء, (إ/ا”م زئندانى» مححبيوسى » حيسى » أسهر - 

باه #رلءسمدس, ”له منزلء» مكان» مقام» قيامة2 جايس كه رخت و 
اسباب درانى كذارند 

بنعه عرلا عه زء مل ل مروساء مرج مخنف يلكاة ست - 

بن 97 بيع و بنياد هر جهمزء اسباب و رخوت خانه و 
دكان و مفؤل- 

بنه كشيد ن 0 أردو زدن» خيمه زدن - كوج كردن - 

ليان لاه دنياد» أساس » بناء ياييه ‏ 

بواب 5 دريانىء» قايوجى - 


بوالفضول #ء؟الاوء!| 1 كنايهازياوةكو ‏ 
و 


و3 4 ١‏ “ءءء 9ق أسبي 5 خصو صا أاسي سر نع ونكا ‏ 


بورة (به واو 272 ل(” 0 قوسم اسيت كة أكون به هذنوستان هر فر خود رأ 


مجهول ) “بوهرةء مى خواند و جبع آن * بواهرء مى آرد- 
ب#وسى زدن |5" اذيت كردن » أزاو دادن » به سكوة أوودن» به إصرار 


خوامهش كردن يا خواستن » فلغلكا دأدن- 


الى صمفهة معلى 
بوق ذاء رعرم نال يؤر از مس كه آن وا نواؤند و أواز مههب !١‏ 
و مكحروة ازان بر مى آيك- 
بوم *إ خزى, ى”زلء »ون (ء 
"٠٠51|‏ زمينى» خاكاء كشوره 
بوم 0ك طائر از جنس جغد وليعن بسهار بزرك و سرو 
إأن",ء (”" ال مى مانن - 
[ْ برح زمين)- 
بو كا فور 1 
مشكف خاستن !(١‏ دو ويص سياأة موى سيمد بر أمدن - 
بهرة >" (» ١)972(3(‏ تصيببء» قسبمثت » حصءة©2» حظ - 
هب خحان 0/7 م حا نه» خان و مان 
بيت مال 49 | بهت الما ل» خزانة حمومى » خزانة ماى » خزانةٌ كه 
همه مسلمائان را دوان حق باشد 
«وجمون (5ه وجور2» يمثل و نظيرء كنايه از حضرت»ء 
بود طند كير 000 
فرهان أن رامى كلك و دران دسككاريها كردة ‏ 
سلف 4 * سبك » د وقار- 
+ سنكئى انه تنكف ظر فى »2 فرو مايكى » بيقيمتى » بد كوهرى» سبىف 


74 ل 


سرى » سيك سارى » بد تبارى» بد ا صلى - 


لغىك صفهية 
وغرض_ -”ا 
يهنا "ا از "زوء باس 


بيكا»: و كع ذول "ال لد” 


بوكرو ءا 
بيكله #جء 5م 


بومار حيز "| 


دار ا 


فى كا ! 09 


يا افشردن 
ياداشتى "| 
ياج |+ة 
ياردم ‏ ؤي( 
ياس 


قلات 


1/9 


معلى 
ل متصد» بدون تاتيل شد نى ب مقصد - 


وقمت شام» وقمت فروبباء2 وقمتا شسبء2 فهر وقمت» 
ب وقمت- درنكا 
شام و صبص» سب و روزء صبم و شام- 
لا 2 
جد 2١‏ مجرد» قطع علاثق كردةء ازاد 
جدا كشتنى» اززاجا خويش اجخبي ان و قرو ريحتاتن - 


ان بيعا 5 أسيت ‏ 


- 


بهدارناكف »2 كس كه ار روس ار و فسؤه أظهار بممارى 


فوراء بيدرنكف- 


ا 


في 


ابت قدم بودن » ايستاد فى نمودن »2 دو مقاومت 
استوارى ورزيدن - يا محعس قرار كر فكتن - 

ايراد» اعتراض» عيب جوثى - 

سال كذشته ‏ ييش أازين - 


00 اح ار ايمس زان د وكلل در ذك» دم أسدمي 
كززن به ا د مجى كو يذن - 


5 ما لما 
د”ء زلء وذاء ديددء ديدهبار» يكبا حصة أز ا هشاء بت حصءُ شبانه 


ياسهم ‏ 160ل|ء."! جواب- 


لضى صفده: 


ياس داشتنى (لء ولام 


ياشنا 6 1ه 
ياشنائى »"'>. "م 


(بر ياشنا مركب 
كذاردن) > ”م 


يالبنف 


'! >."/اء "لومم 


ياو ير يافتن /1| 


يال در كفس 
كشيدنى |١(‏ 


يايكاة م ءلء " (ء ل/الاج 
يا كير “زه 


بايكيه #, #ث زع وملسم 


يخس /ا'اهة 


يرباد يفره 


ثرم 


ب 
2< 
4 


-- 


يرتاب كردي )ا 


44 


معلى 
نكا هد ا شتن - نتعبهبانى و حرا ست كردن >2 ياسداررى 
كردن > ملا حظءه مود نى - 


3 ياشله» عتب- به زبانى اردو”ايزىى» كوينكى ‏ 


تعاقب كردن » دتبال كردن - 


تعاقب كرد نى- اسبي به دنبال كس دوانيدنى- 

رس كه به لجام بسعه اسي كوتل وا يه آى كشنى . 
بهاردو” باك ور كويله 

وروديمء. حق الوووف حق القدم : حق الزحمء » 
كن العيل »لكر جاح و 

تمكن واسقترار كرفحنى2 تاب و طاقت يهدأ كردن 

يلى دو كفس نهادىء يا در كفش كذاشتن» 
كنض يوشيدن - 

رقصان» رقص كنان» وقاصى كذان- 

.قام» محل» أسقانه» درجه» قدر و مرتبهء رتبه» 
بذاء اصل و نسب - طوياءء اصطبل - 

بام بستء يا , بسته» بام بنى» مقيدء كرفققارء أسهر 

مضنف يايكاة- 

ونم د يك" » ألم كشيدةء2 يؤمردةء2 كداخته 

مغغرورء متعبر ل 

غرورء تكبرء نضوات» عتجب - 

نوع از تهر كه أن ر! بسيار دوو توان انداخت- 


(تهر) اندا ختن» (تهر) زدن»2 (تهر رأ) تلد زدن- 


لغف صفههد 
يرجم ام 
بر جذن 

يرخاش 

و 

يردل لكر 
يرد » هزم 


يرسيدن كسم واا به 
العام و خلعت مار 


بعلا ”از زه 


يركتنكد 5 /اءة 
يركفات 4+| 
يركله ١‏ دوم 
يو ند )مم 
يروا ين 
يروانه 9 ولاه 
يرورده' 45م 
يرويز 0 
برويز يق 


14( 


معنى 
نو عع ازدم كو كوهى و نهز أبريشم سيا كه برسر علم 


_"ء 281ء, إن“ حصا كه أز خار 9و ونيا بر كرداكرد باغفها 9 


كشت زا رها سازنك ‏ جوبها ل سرتيز كه 


+لاء 4ل (4 010 جنك و جد ال» خصومت» وفا 


دلاورء جوانمرد» شجاع 2 سخى - 


أهدك)» مقامات مو سوقى - 


جمع برسخارة» فلا مان» خد منت كا رآاى» كنيزان ‏ 


كس را انعام و خلعت دادن- 

بيكارء از كار افتان5» نا جهزء زبون ‏ 

متف يرأ كندة : يريشان و متفرق كرد يد 
جمع ير كله - 


9 نا حيه كو ينك 


مرغ » طائر 

تاب و طاقت» نهرو» سر و برك - 

حعم2 فرمارء إمضاء اجازة 

يرداخته» اراسته» تربيهت دىاد:» دوست كردة- 
منصور و مظفر- عزيز و كرامى - 

ولمعيفه 


وكاء 18لا 


مخز 0م 


/4 


4 


اخزار 


ور اجر 


!>4 


١ل“‏ ٠+(زيم,‏ ”انهم 
١١|‏ 

1 'اء “ل 69( 
عر 


(/ا0 


إلمب 


معفى 
م سه 
جند ستارةٌ كوجكف يعجا جمع شد: كه بعربى ثريا 
كويذك ‏ متجيع ا لكوا كب ثريا 
حاقه زدن لشكر از سوار و يياده ب»ه جهمت كارزار و 
شكار وغيرة- 


مخنف يرى رؤز : د و (وز مرش به أردو يرسوى كويذد 


يريشان , | شؤفته - 


مه ١‏ 
تحص > تجسس > جسسمت و حجو» باز جست » وا هس» 


دوحواست 

تفص ١‏ تجسن كردن »2 باز جست كردن » جست 
وجو نمود ن» وا سكن ء د وخواست كردن - 

خوار و زبون- 

أخرء آخرين ( ووز يسون ح روز آخرء روز قهامت ) - 

مد وا كرمكا كالمثك" ‏ حيز , 1201 
خوا جه سرا 

بلندى» تبهء كوه كوجفء تل 

يارجة يشم - وهر جهز ملسوب به يشم- 

يبول ريزة كو جك كه از مس باشد ‏ 

صبم»2 وقت سحر- زمان يهش از صبم - 

يشمينة دوشت و كلفتء كليم» جا جم - 

يوشصس جشمء لحاف جشم - ملؤاء ممؤكان - 


كنك ترازوء كف منجنيق ‏ فلاخل كه در ملجنيق 
باشد ‏ ألت سنك اندازى ‏ 


7 
يوو أن هم 


دوزضص 


دويهة 
0م 


يه 


> 2 م 


يهلواى 


2 
يياوان 
يهلوى 


م4 


صفتعك 0 

1| فلاخن اندازان (قفلاخنى: آلت سلى إندازى كه 
به ارد و كويهن كوينك ,- 

/ا+جهة قطن كه به اردور روثى كويند- 

/' جه مؤوعة يذد»» كشيت زأو يليه 

54 بريشان و يراكلد: شدن» متفرق كرديدن - 

كر دساكته دوسته مردم» دسخَّةٌ يننجاءهكس- به أردو 
” يجاأسون » كويند ‏ 

روم كلولهٌ ينب حلاجى شد:: لجف 

+ "م 


يناك 255 مامن - 

لا» زةء ثاوء ولاء 91 يسرء قفرزلد - 

لا ((48 ابراهيم بنى ادهم ‏ 

"ل لعاء مسال 117 مذ ر» مع ونت- (يوزش كرى - عذر أورى معذذارت 
خواهى)- ,يوزش كرا - عذ ر خواة) ‏ 

ىه !”ء"لاه يرزوو و قوىء مبارزء دلاوو» جنكى» اسلهه دار 


نكا مردم شجاع و دلهر و مبارز مردم بزركا و 
صاحب حال - 

191 لمشتس .ا راى للح هزر وان ينا 1 

: نكعهبان شهر- تواناء دلاوو ء بزوكف- 
و 

09 هر دو طرف سهذ» و شكم - جمع يهلو 

.و" ززم بهاواتى: شجاعت » بزركى » خسروى» يادشاهى» 
جها ندارى» جهان كشائى ‏ 
با 


06م 


لت 


ي افشا ردن و "ا 9 /الاء 


الشردن "٠258+‏ اثرم 


يهرأ من 


صغدعع 


وم إانة2 |( 


ييرالى - "2.5 9م!؟ 


ببس 


م 


ب سيركشكن 2(!1١96‏ 


وشدن 


يومسرت 


- 


ورم 


لم 


بيش د ست شدانى ا" 


يهغولة 
ديار 


يوان 
بدك 
ييل بلد 


“ال / 


هاء لاق, 19 


معلى 
ايستادن » ايستادئى كرد نى» ا ان كرفتنى2» قهام 
كرفتنى ‏ ثاست قدم بودن - 
اطرافء» كرناكرد ‏ 
أزين رو به ييران ويسه معروف أاسست 
مبروص» مردم برص داوء مردم بد» مردم وذيل 
و خسيس - 
يامال شدنى2 لعدكوب كرديدن»2 زير يا 
كو فثنه شذن - 
مجروعن” مردم برص دار» يك مردم رذيل 
وكسوس - 
يوش د سككلى كردن » سبقتك تمودن - 
خاشاف دران ريزند 
جلكاء رزم» حربء عربدةء مصاف» وفاء تبرد» 
كاوزارء فغزاء يرخاهس» خصومسث » خلان - 


 دشاب تنصل» سر تهر كه از أهن و يولاد‎ !"( 2٠11076" 


رلا 7”5لء»1( 


319 


يبيل بذك شكستى 9ه 


تارف 


© لما 
هيكل » مجسمهه » تد كال - تن » بدن » نمام * جه » كا لبف _ 


وراست اكة در قلعه سازئد 


نثث 


0 9 "ا سرء مهان سرء فرق سر - هر جيز كه در جلف 
كر 


ام 


بو سير كذارند» خود» مغفر- 


لغى صندهد 
تازى ولاء ولاء 19( 
كك لال ارم 


2 
تبع (يا نوشت) +ء”م 
تبهر 8 +26 "ان زء 6الء 


أ(وهة 
تجريد ' #لام 


تدحا د شى كردن ؤذذ »١(605‏ 


9 تكائهى مود نى اسم 


لا 


معلى 5 
عربى 2 أسلي تازى» أسي عربى النسل - 


- 5 لما 
التى از أهن ويولاد كه بدان درخت رأ ببرند و 


جوب وا بشعا فلك - 

مرو يمروان - 

تبمرء نقارة» كوسء» دهل» طبل » أواز نقارة و كوس 
هل كه ميان أن باريك وهر دو سرش يبان 
مى باشد - 

يفده كرون هون وا از وواتواام كران باهعده 
يمر استنى» اصلاح نمودن- 

به يكسو شدى»2 دور شدن» كناركت جسكنى»2 كنارك 
جوثى كردن - 


تحضيض 702892571" برانكيضخن »2 بر فلا نيدن 
0 (به تحفيهض شد ن : به حركت در أمدن »> ذ رهم و بوهم شدان - 
به تحضيض أمد ن : وم و و 0 


تدمنه 1" 


تحدمهد ووم 


تحويل "ا" لء جسوالآء /از(م 


تضت بندء إالاء ل(“ *, ومثل, 


تضته بنكى لاس 
تضت جا "| 
تضته 0 

9. 

تحفس 607 

تد مهم 1م 


ارمةان- جهزى عجيب و غريب- 
سكنود ن > ستنايش2 لي دراي سانا يش كردن - 
توداين» 


تضتةٌ با بندها كه بدان يالل أاسجرى بجستنلد. 
تضتعا ١‏ 

بساط خطرنج - 

وني ديك 25 ا لم كشيئ"ء يز مر دن 5» كداخته ‏ 
هلاف كردنىء به هلا افكيلندن (كس رأ ) - 


لمق صفههد معنى 
تذ كرك *اءاء 9 ل “ل +9 يادداشت » فهرست أاسما 


22 فأورويا رارك قاو 3 


0 5 ا حوب » حو ش » قشنلك > صوافق2 منذناسب» سازكان 
مفغيك مطلب » د لهواق- 


آربا ؛ لء "زمه دوغ خشكا كرد" قرم أز ينهر-. 


ترفاكف ٠خةلء‏ “رم ياس داشتنى شبها- كشوكا »2 قراول - به فتم تام 
قوقانى وهم به ضم آن هر دو دوست استك ‏ 


ترفاكى عراس ياسبانى2 قراول» كشيكا- 
ترك ا" قطعه و يارةٌ كلاد جار ترف در كلاههام دوويشى 


متند اول بون8- 
ترك 9 ممم خُودء مغفرء كلاة آهنى - 
ترككار ‏ 128ل #لء”ع"! جولان كردن» تاخيت أوردنى» هجوم نمودن» 
نشون كشى .. 
تركف تانعل 5,219( سرتايا ‏ ازكلاة سربازيا لشعرى تانعل اسباو- 
فص 1026ل 7!(. 01/61٠‏ تيردان» جعبة تهر» تير كص » كيش - 
ى ‏ 5(ا| ترف. طائنةٌ مشهور در تركستان كه ننؤان ايشان 


به تركف أبن يافث أبن نوح مى رسك تقيض 
تاريكاء روشن- 


ترمعى ‏ وولء ولا( تعاس مطافوع اسه شه و 

ترنك ‏ اريم صد| يسم كه به وقنت تير اند اختن. از كمان بر مى أيد ‏ 
أواز كمان و غهرآن- 

رك ال ردىة سبزى وود لى - 


تزوير “والء ”ا1مء | (ث مكر و فريب كردن » حياةء كرى - 


تشريف 


7 01 


تعريف 


تعليل 


م فا 


اناه 


صفده: معلى 
4زم خرى لا سبب سا ختى2» موجب كردا ندن » سنبهيت ايجاد 
اكردن» باعث ١‏ نكيختسن - 
“0 , 29[ خلعتث - 


لم فريان كردن و نالهدن از بيداد كس - 


9*ل 89 >( "ل تن بهر» إختراع» [بداع ‏ آماد:ه كردن 9 زر تيمب 


م دادن وآأراستن جيزم امانت- 
4 ومن شذا ذختت كردنى» تلسبت - 


١‏ عللت را زائثل كردن 


7( لء 89*ل ولا "الج عوض » بدل: به تع يض - به عوض » بجا )- 


5 18م غلبةء غلبة كرد ى2 جهرك» شونى»2 به جيركى تمام 
00006 دست يافتن ابه جمزس» نافرمانى2» كافر 

ماجرائى2» سركشى ‏ 

- سراييد ى2» سرود كفاتنى‎ ١١4 

4 00 5٠ل١١|(!‏ كرم» تيزء تلدء شتاب» شتابان ‏ 

|" كرمى؛ تهزى - قهر و فضسمب- 

00 كاويدىء باز كاويدى2» حسمت و جو كردن» 
تحتيق تمودن - 

لاس سروم أر به كردن ود كرفتن- يهروبى كسم كردن 
ب دويافت حقيقت - 1 

ا امام إجبارء ضرورتء متجبور كردن» كار فرمودن ‏ 


9إاسم, م *امء مزاج اسي تهز رفتار 2( أاسيب- 


ملاء 7 "لاء [ 8 مكبر و فريب- أرادة وو نهت خود وا أز مكر و فريب 
يو شيك ن - 


4 


لضى صنهها معلى 

تقال هوخا ضوورن2» يهكر 

نذا 

تمى ل" ده هزاو سياةء لشكر دة هزارى» فوح كه مشتمل 
برده هزار كس باشى 

-2 دق 0 له 

تموز 9( » "مم4 مل رت ماندنى افداب ددر 1 سرطان» شد رت 


2 


تتنصيمب “زاج 
نهز تلكف) 20-4 099 
تذكه ١04‏ 


تنك جشم /أء 0م 
توبةٌ نصوح 550 
توتيها 21١‏ زره 


تهديد اكير 
تهال (به هام 

تهانه (بوهاى ‏ 4*رم 
مخلرط هندى) 


تهر اسم 


جنبيدن » حركت كردن كمون كردن > لرزيدن - 


5 كردن » تعين كردنى2» نصب كردن»2 بر يا 
كرد نى» بهرة كردانهدن مركسى و 

اندكاء أسانى» سهل ‏ 

سك زو واسيم ومس - اين مفرس دنعه (تمه) ست - 

فرو مايه » لمهم » رذ يل » بذهل ٠‏ تنك ظرى » خسيس - 

توبة خالص » توبة أستوار كه باز هركز كناك نملك - 

سرقةه كناو 1 نارافي و انا ننس مهن 


ترس » خوف» بهم - 


سهنى » طبق » طشت - 
مركز فوج كه در يولاق و ديهات مملبمحت 
متعين باشد- 


شا 5 تهر» شهتهر خا نه - 


لضف صغده 
تهر ويرتاب .وم ثرح 


تير يرتاب وار مهم 


تهرة لازء ورم رلا 
ْ ا 
تيركاضميرر |( 

تدوزى 9 

تيشه برياى زدن ”لاه 
تهماردارى ‏ مي 

كات ادم 

شاببنت | كاء "الم >7 | 


ثابت وكاب «8لء» 00 8»43 


كابمت سكاانق /4م 


ذابت سن |١(‏ 
كابت كشان “ذل 9وم 


كابت كلام 87ه 


5109 


معلى 


يك أماىء آماجوارء به مقدار مسافت يك هشكم 
اميه 1 

تاريكاء كنايه از مكمدر و خشمنا ب »2 درهم برهم» 
مضطرب »> مغشوص » مختل » سر أسهمة - 

تاويكاو اوسواءه ساعن تدر فون د 


حا 


برهم زدن وضائع كردن كار وبار خود- 

ير سكارى كردن » دايكى كرد نء نعبدا شتن »> يروردن » 
تربهت كردن » يرورش دأدن - 

أاستواوء» دوسسداء مضبوط» بي نقص» ف عيمب» 
ب خال» جيزس كه دران رخلةُ ره نيافته» 
كامل » قائمء برقرا و 

شهسوارء سوار أستانكارء كس كة دو اسمي سوارى 
مهارت داشكه باشد ‏ مرد دلآووو شجاع ‏ 

ذابسنت قدم» قائم» بتكم )» اسكواوء» وأ سم » كس يم له 

صادقالتول» كاست كلام - 

كابت اندازء قور اندازء تيراندازى كه نشانك 
او خطا نعذزد» جالاكف 57 

ماوق الكول» امن اسع العيو د : كنس اله للقن 


لنت صفهة 
قبا 99م 
تر نم الع سام 
سين رامسم 
ثنايا 


019 


وو عرلا 

جادن و م 

جاده ١‏ وعج 
2 


جا مضا نه إ)."لء 9ا 8" 


جامه 4| 

جامه عرزل" دمريخ 
جامسه خانه هوم 
جامه خواب (١‏ 


جامودار مم 


جامة دارى 9خالاء ومس 


459+ 


معلى 
مراجعه شونى به لفظ ساباط و شسباط . 


خاكف نيناكف و زير زمين- 

تيس اذى ونيف كراتنياء ير اوعد 

ستايشهاء اثنيه ‏ تصرف فاوشيان الست كنا قدايا 
بطور جمع كنا مىآارنده 

كاوء كاونر نام برج دوم فلك كه به صورت و تر 
اسرمت كنايهاز امعان 

6 

جا دوكرء ساحرء سحرسازء افسو نكر 

شاهراة» شاهرا: سلوكفء شر يعنت - 

جايس كه اكور را دران لعد زنند تا شهرةٌ أى برآيد 

أبجو سا ختن به وسيلةٌ عمل تضمهر- شراب ساختن - 
ساز كردن » أماده كردن 

بطر نين الوق )لزه ايها زه هلوز بم 
د يها ك دكن بداين معلى مرويم أست - 

رخدت كسترد فى » بسار 

 تعلهح‎ 

شطر نجى » قالين» فرش » جامهانه ‏ 

رخدت خوابء يسكر 


مستحل مم 5م ياد شاهان 9 امرأ و جامه يوشاند» 
جامداو 


جامه يوشا نيدن » منصب جامء يوشا نهد ن» جامدارى- 


لس صفهك 
جا مه فرمودانى ا 
جان أو “لام 
جانداو 5مه 


جان شكارء 


99( 


9 


معلى 
ولعسرمتك دادنى» افر خلعست فرمودن - 


جانورء جان دار 


نكهبان جان يادشادء سلاح دار شاهى ‏ 


شكار كنندةٌ جاى» مهلكاء كشند 28 جان كزا . 


جباه 2 وه” ييشائى ها» جمع جبه ‏ 

ا 4 تن » بدن > جسم - 

جكهم ام يكم از نا مهام هفت د وزع - أت بسهار قوى وبلند- 
دا ل ممم 2 تلهاثى» شلوت» د ووى» اجتناب ‏ 

جروا ثد كم دفترهاء جمع جريد: - 

جرش “لازم زنكقء زنكلة» ذرلى - به أردو أى را كهويال كوينى ‏ 
جرعه 0 عوزء/((ء ا اء”1| قورت» بلع به أردو كوونت كوينك- 

جرم 0 تن 4 جسم د 

جريده ‏ (8ه يعمه و تلها - 

جعد 1١‏ (موم مرغول سر كه به هنكدى جوتى كوينى)- 


و 
جفت زراعت /”٠9‏ 


جا إخررء وعمس 


جلد و (تركى) 15 


جلدى ‏ “رو 
17 


زلفاء كيسو. 
يييم دادنى2 تاب دادن- 
جفت و براه زراعت- 
ييرون كردن كسم را از خان و مان 


انعام» صلة» عطا - 


تهزى وكرمى- 


19 


صغدوك معنى 
5 - و و 
"م تهت كه يران داماد وعروس ورأووبه 5 نشانك 5 
جلوه د هنك - 
48 سليمان عليه السلام ‏ | تدز 3 
١ا6‏ بسيار بازى كالمد:ةء شوخ و دلهر- 
إ(لاء 4م 


يهلوء» كذارء كرد| كرد دركاءء أسكانه» اطراف دو 
سراى - وبه كسر جهم ريسما ز كه به كردن جهار 
يايه بندند وهر جاكه خواهذد ببرند 


«ر ل و1 ل زعزةء إلا مقد م لشعرء هراول- 
9 كزا:2» خطاء تتصهر ‏ 


جذون » ديوانعى - 


/الاء (5 961 مردكارى- 


اكير 


1( اسب كو تل ىه ييمشس سوارىى ياد شاهان 9 امرا 
مى بر اند - 

46 بسهاو سخكغاوك كذنذنده2» يكم از أاسمااى صفات 

9مس نزديعى» و همسا يكى - 

»ل 9/7و جمع جارحهة اعضاء دسمتا و يا و ديكر اعفام 

رس نذه ظاهرا به معني زبونى» عاجؤى» تملق و جا يلوسى» 

والء 7؟" سلام است فهراز زر»» كه زرة تمام از حلقدها بود» و 
جو شن بر حلقه ها و يارلاهالى أهن مشتسل باشد ‏ 

6" كر سلذكى - 


لننت صغهة 
جوكى » بك وأو 

مجهول (هندى) 010 
جولانىء كل "الء لمم 
اجولا تكرى 

ون 4ا"ء 9م 
جوقم 28 


(هلحمد وى) 


جوهر شكسنن 001 


جها ندن » ه|اء0 «٠لء‏ ا( 


جها نيد ى 4/ا(ء زوه 


9؟ 


معلى 


دروويش و قلنذر هندوى- 

نك وتازء دويدن اسي »)اسي دوانى» تكا يو_» » 
دويدن» تاختن ‏ 

(وت جمنذا ‏ 

كشتن و سوزا نهدن قلعكيان زن و فرزنك و خخان و 
مان حود رابه وقى كه تاب مقاوميت مدا صرينى 
نداشته بخواهاد بكعريزند يا جنكاداد» كشت 
كرد لى- 

بد كوهرى ظاهر شدن» د ناثت أشكار شدن - 


أز د سمك ربودنى» بأز داشتتنى- يراندنى» يرش 
دادن - 


حيشس الع وسيم 1 ا"» 091 لشكورء سياتء نوي - 


4/١ جدهفه‎ 


م 


مه 


جموش| أده 


و9 
مردار بو كرفته 


لشكرها - جمع حيس - 


0 


جابى ‏ (ولءه9ءهه" تازيانه» شلاق ‏ 


جابكانى ‏ ممم 
جار بالس 50505 
جارسو فنا "!ا 
جارطاق أفاق "(؟ 


جاشت لام 


جالان > هوشها ران > زيركان - 
مسنة زرا و ماوكا و اوبره 
دنهاس فانى» عالم فا نى - 
جبار كوشة آفاق2 أسمان ‏ 


وسط ووزد 


برا 


لغيت صفددعد معنى 

جاك جاكف .”م أواز ي دري زدن كرزو شسشير و تيرء جكاجاكفء 
جنا جاق - 

جالاك شست 8+ قدراندازء ثاببت كشادء ثابت الداز 


جا لس ول وعم 09" رفتار كس از وو ناز و تكبر خصوصاً در برابر حريف 
كارزار- و جالشكر كس كه بدين طور رفتاركنك ‏ 


جا ا ىلل,ء 917ل لوهم جانب جب - واك جب - 
ء 2 


.. أفتقاب بالالى سر ناهدارنكى - (حجتراعل‎ ١-16 
جك سوج اد‎ 
- جر زك كردن 7 ء 96 حغر أيسقارة كرد نى2 حر بريأ كردن »2 جر كشادن‎ 
جهيد نى تيمر سخيزة5ة كردن»2 بو > كبس جسن '» دمزؤدنل»‎ 
كوشيدن »2 نزاع كردن‎ 
- جراخو ركر دن “لام سهر كردن » كردشن كردن > سهاحت كردن‎ 
ا( ؟(ء» دروغ واست مانندك» طنز سخحرية » لاغ » طعنةٌ‎ » 09 526 
- 4هلم ظر يفا نه‎ ١4! 
جرعدولاب 00م ' كنايه از أسمانى» جرخ كردون- (دولاب : هرجيزى‎ 
كد در دور و كردس باشن)-‎ 
جرع كردون !]م (كنايه ازاسمانى) جرع عرابه يا جرخ أرى كه‎ 
كردش مىكند- (جرح عرابه را به اردو‎ 
؟زى كا يهها مى كويند)‎ 


جرغ عماسم مرغ شكارى» طائرى از جنس شكره- 
و ده 7م - 


جالاكف» جابكفء جسيان » تنكاء خوب و موافق 


9 
جشم رسيدن 0910 كنايه از جشم زخم رسيدن » نظر بد رسيدن» كزندى 


وآزار ازاثر نظر بك وسهدنى ‏ 


جنسيدنى 07 حسييد ن >» جسهيا نيدن » خوأه جمخ_- جسيا نيد ى 
خوأة بهحدست محكم كر فتن - 

س م7 0-355 - 

جذبر الوا مددبيط داثركا» حلقه » ذو١و-‏ 

حنورن. 500 حجيدنى>ء جنيدن- (بجلك - بجليد» ‏ بعيد» 


انتهاب كرد) ‏ 


حنك + [ء 609هه حجذكل » ينجه ‏ 

و 

جنى + (| جنون - 

جنيدنى 2 || جيدن - (مشضاوع - جند)- 


9 
خبردار شوند ‏ طبل زثئندة وا جويكازن 
جوبك زفى ٠٠ل!ء|('ء!(!‏ كنايه از كار سهل- كو نوكران و تخد متكاران و 


بذد لكأن - 
جو إهندى, ام آهىف ‏ 
جيركى 4لء 2006 1١(‏ شجاععتء دلاورىء غلميه»2 فهروز مندى - 
جير كا 4ك /اء 'الاء /الاء 48 شجاع » د لير قوىدل» فالب» مظفر» 5000 


حيرلا د سمت 19>» هلما » 11 لء غالب» قاهرء سركص » قوى د سست » تواناء 


جيرة وار 8+>”" دليرانكء2 فهروزمندائةهء بي باكانهء جسورأ نه - 


دربانى- 

مهدآن » ميدا ن كه دراآان جوكان بازى كنندء» هال ا 

وسجعن اسخواو (مراد أز حبل متيس أسلام و 
قرآن متجيد مى باشىف)- 

دانهها ديمع ا 

خردة- (يكف حبه - قدوى)- 


(95 ال لهلءاا” دربانان- جمع حاجب - 


يردءٌ كه يراس عروس مرتب سازند- 
أواز كه از جند حلق و جند ساز به يعبار برآ يد - 


سرود جمعى2» سرود ىم صوتى وا سازى كه بطور 


دعا محاقظطرت أز حطر ‏ 

نا | مهد.ى» ياس » دل شكستكى - 
سركص »> أسب سر كصس - 

جا م أبريشمى - 


دوسسرت» هم يخشة » هم كار» مقابل » مباوز» دشسن » 


ل لاء (١9‏ 9,9 همسرء هم نبرف- 


لغى صفدك 
حا جب 4 | 

حال كاه ١‏ 

حبل متين ١‏ اه 

و 

حبوب ( !ام يزيم 
حت *رثل, لايم 
حجاب 

حجله ورم 
1008 ور 

حرز (عروء ذمرة 
حرون ‏ ليم 

حرير 5 ةء 97م 
حريف ‏ 504لعهل لل 
حريق 4م 

9 

عرم 


سو خكل»ه شد# - 


)>و”لء ((ة2 (مه أستعوا ون > هوشيارى » ااهىء اند يشه كردن د 


انجامكار و حذر كردن بقدرامكان از خلل 


لم صفدعه 


/ا 49 


معلى 


حصا ر 5ل وام (ؤءلاىء(١‏ | قلعه, احاطهة 


حصن نيلوذرى )606 


حخصون.., > 


م- 


حصن ."لء .ةق ذولء (((ء |ه" قلعهء جاى يناد 


كذايه از ١‏ شما 


استواوء مححكم » مضبوط - 


حضرت ‏ 9لء(93ء(«(ءزة| 
6 إاء 9" 04 حضو ر » دوكاةء» نزد يعى » باركاعء يايتضىت » 


وه 


حقه باز /اوم 


حى كردن "ار 


حم "| 


مه 


حلى بنك "دم 


سيمت 6خ 


حوا شى يران 


حضو ر ياد شاء - 


درج»* يمرا يه ذدان» ع جواهرء ددج زيوو» 
ان 1 اقاران 5 و كوهر و زيور يا عطر 
نهخد» عطردانى» قطىء خصو صا اديس كه درأآن 
جوأ هرات» معا جين » عطر وغهرة نهنك ‏ 

بازىكرء مكار و عيار- (حقه: ظرض باشد با سريوش 
كه اندرون أن جنك طبقه باشد و دومهان هر 
لحظه جيز . ديكر نمايد) ‏ 

متحو كردنى» تراشيدن»2 تتحريرى رابه جمهز» 
خراشيدن تا محو كردد- 

داورء انصاف دهند:ء. فتوول دهند:ء منتى » قاضى» 

55 

م © 

جبه» جام , لباس »> يوشاكف ‏ 


ريفكت 5 آرايشكرء حسن افزا (حلى: زيورها 
از زز و سهم - جمع حليه) - 
فيرت» ننكاء نكهداشت ‏ 


نوكران» خد مت كا راى - 


104 


معنى 
مصالم» جيزهاى كه در يتن طعام حاجت أن 
ييص أيدء ار قبيل فلغل و ميك وغيرة- 


و 
زن سهيكد يوسسدت كه مردمكا هشم و موس سرأوبه 


أحاطة. عذ > تا حية» سر ( مون - 
ز نل 5 


٠ 


6 


9 
*(م ل ج"/*|, 19 مهر » انعشترى» كنزايه أز يادشاهى ‏ 


(|١ل»!؟١ز(ء.٠|"‏ فكر» تردد» تفكر» انديشة طديع.ءت كوا" براه مر 


.ردوب خوا” نا مرذوب» خاحءنى خاطر ددذى غم 


تركا دأدن » ترك كفتين » ترك كردن » 3د سسسك 


لغنى صفهء 
حوائى "|" 
حورا اوم 
حوط "ااه 
حى 1 
خاتم عرس الى لوسرو مسرل 
خارخار 
'إ.”*“ 8( *“ل, 8ه 
خاسكنى  ١١١"‏ 
أز جيزى 


خاف شويند كان ”اا 


خاكدانى 21 (ل2يمو 
خام مس 
خام إ“اء ويمء (الء 


“اله 


خام خوار زوم 


خام د ستان (نم 


كشيدن » صرف نظر كردن أز جهز ‏ - 

آنان كة خاك كارخانة زوكران و خاك رهمكعذرها 
را به آب بشوينى تا ويزة ها زر ازآن بر اولوت 

دنهاء جهان» عالم ‏ 

كمذد ه 

نا يكته, حو دبافقت نشدةء جحامةٌ جرمين » 
و يسما ن بلندء مردم لي تجربة- شراب نووس - 

جرم خوار- أن كه (كوشات) نايضخه بضمورى ‏ 
وحشى:» بي شعور- 

ناتجربه كاران»2 مردمان نايخته كاره مردم تتجربه 


نك يد« 


لغنت صفدهك 


خا م كشهد نى 09+ مز نفد 


خامه زنى “إلى ةا 


خا ميذه “لقم 


خانى 9و 4 ممم 
500 ه50 

و - 1 

حخبيث درونه ٠0‏ 


ختم هإلء لا(0و 
خم شهان .| 4ه 


ختجسته ‏ “ل زمه 
خداع ره 


خداوند ”اه 09 


خدم 89لء عرز مسر 

حى رمث 0 ا 9, 6096 

خد متى 

خدنك ١٠(لء‏ ووس 
(زهةء ر(لاه 


1]:--8 


معنى 

كا وكم نشد ن»٠‏ د ساتياب نشدن مطلابب » ناثل نشد نى 
(ب» )»2 بهم ترسهد >2 صوراءك نبستن كاو- 

به خام كشيدنى»2 به خامينه كشيد .2 نوعم از 
وماتند أن مى كيرنك 

نو يسنك "» مضو و » نقاش »2 شاعره مصنفا.- 

38 خام 9 دباغمت لنشسك « »> جام 00 به 
خا ميذه كسيد ن --: بهم نيلا سبك ا نسان زنك5 


م- 


رادريوست كاو و خر وغيره كرفتن )- 
خانه»ه - 
5007 
بد باطفى» خباثت نفس » بد ذاتى - 
. 
انجام - جيز مهر كردة- خاتم- 
حاتم يا دشاهان - 
مبارك » ميموش » خوب » نيكاء سعيكد ‏ 
قريب دادن - (اهل داع - قريب دهند آن )- 
صاحب تضت ‏ 
جمع خادم : خدام» خادمان» توكران» غلا مان 9 
جا كران - 
تححعمة » يميشكشس »> سلا م » مجن ليو سى ‏ 2 يابوس - 


9 9ع (<01020 تتعفكء ييشعش - 


نام درختة است مححكم أز جنس دوت كز كه 
جوب أن به راستى موصوف بود و أزان تهر و نهزه 


خد يو 


- 


-“ 


٠. 
-- 


خرد و خام 


- 


5100 


م م 


خرطوم 


خرقه يوشان 11م 


خرةا ه 


خرةه 


خر مهر” 


- 


خسيس 


-. 


دشت خش شدن +( 


ههلا 
مفسه معني 
خد لك مى كوينك - مجازا خود تير را همكوينكى ‏ 


*لء م“ وم خداوندء يادشاءد- 
ب توا هر جيزس كه در زشانى و بزركى و درشعى به نهايهءت 


وسيهده باشد- 


مو.89(,. مه آنقاب- 


الم 2200 بزروكف 0 همواو 0 .! تراشيد: ‏ 
و 


وياكار)- 
+050 خيدة بزركف» خيمةٌ بزركف مدور- عمارت بزركا» 


لا لء 1+9 لع( ”ا مخدف خرا" ‏ 


لالع "٠‏ زه احليو صهرةٌ سفيد » بوق »> قرنا- در أردو سعط ك هم مى كو ينك - 


_- 


هووء /اأه جامةٌ ابريشمى ‏ نيز جامة كه از ابريشم و يشم 
مى با فلك - وهم جامةٌ يشمين - 
3 #, لامم مردم دون و قرو م.اية » ناكس - خار و حاشاكف ‏ 


!1( 9""ء((* ناكس »> مردم شرو ماية - 


2 
خرد شد ن » يار يارة شد ن » شكسته شدان - 


خصومست 211"٠[ء+|!|‏ جنك ييكار- وزم- 


- 


خط 


وو الل 047 انوشتة2 حدء دائرك» مسلى - 


خطا كردن 


افق ده 
خط همتك 


اسم 


خلاب 


50 
م ده 


2 2 مه 


ذندبدك 


0 


- 


خنيا كر 


صفهعع 
5>+لاء |٠989‏ 


رمام 


كيل 


7 "اا > (مم 


وخازء “رمم 


م 
اوس 


(رقلء 85" 


(>+ل/ا 
معنى 

لغزيدن» لهز خوردن- 

قها لبا 

خط مرد ا نى »د اثرة هبت» را جوأ شردى» حل ود 
شهاميتء2 جاده جواتبردى» مسلك مردهمى »2 
طرق >ردىى- 

نوع از جيبه و جوشن روا جنكاء يلمه- به اودو 
أن را جلء»ه كويذد- 

جاى حالى» خلوت - 

فل2 زميمنى كلى , أب وخا بهم أميضخة » ز مينى 
لغؤناى كه با دوان بماند وية دشواووى برايد ‏ 

وو 5 

با طلاق» مردابء كلاب به أردو ان را كيججهر و 
دلدل كو يذكد - 

شواب» 2 ادكه 

كناية از أسمان ‏ 

دف كو دكا كن جنبرس وويذينى باشن و جون د سمت 
7 0 5 8 
بير يوست أو زننك صدايس برايد أن رأ د نيبكاه 
نيز كُويند ‏ 


برك 


خوا بعاهى 


|! >1 


م ع ده 
مطرب» مغنى» سرود كو سء وام صكرء سازند» و 
نوارنك:- 


خواب ساحنتة كه برا فريب دادن باشد خواب 
غفلارت - ْ 


يايكى خوابئاهى ‏ 


م 


خوا جكى جهان (لاسى, (إلاوء ونه مخصبب وزاوت- 


خوا ليكم 


إخرممع سايم 


هه 


طباح» مطبخىء باو و جى» سفرة جى > خوان سالار- 


!حلا 


خواهاد» "| ساثل؟» دوويص» كداء2 فقهر 
خود 09 .0ه كلاس أهنينى يئ در روز ورزم سه جهت حفظ سر أذ 


شير د شمن برا سر كذاونك ‏ 

خود خواد مم كس كه هرر جه خشواهد برا خير و فائدةٌ خود خواهد ‏ 
به أردو خودغرض ك5ويند)- درينها مبنى 
برخود خواهى - 


حود امه !| ل(ء «ام”م حود كامء كود سر» خودواع» حود واي»». كبس كى 
هر جه بخواهد با راس ون بكنكد وبا ديعران 
مشوونرت نكذد - 
استمرأرىى - 

خوشاب 1١5‏ هر جيز ا بدار و بيشتر در جواهر مل لعل و ياقوت 


و 


خون (9ل»ءىم"ء /الء كذايه از خويص نزديكاء. هم صل »2 هم نسب » 
09 “ل ووم هم نؤادىء فرزند- 


خون كرفتته وخر”م أجل رسيد:ة 
خون نه خفتن 208 زه ذون ققيل به هدر نرفتى وازقاتل انتقام كرفتن ‏ 
نكر فته شود 


حون وييوند (" 27"( | لخويصس قريببء» كسان كه از يكا تسل و يك نؤان 


60>" باشند- 
خوى - سورمء يما | بروزن م )ء عرق بون كه به أردو يسينا كوينك- 


خيرا لعلام 7 كنايه از كلام الهىء كلام مجيدء قران - 


حير" 
خيرة جشم 
خيل تاش 


حياء 


داداو 
دادو 


دار وكهر 
داس 


داعى 
دال 


دال 


اماد 


“.ما 


صفهك معنى 
74 مء لاهقء (>ا؟ حيرأ نى - تهركى - غبار كه بيش جشم يديد أيد- 


0-8٠ 1‏ حيران و سركشته- تهرة و تاويكا- شوخ > كساتام » 


قرم ب 
م شوح ديك »» بي شرم >2 بي ححها- 
ل (خيل > جماعت - تاه - يارو شريىف » صاحب 


و يكا طائفه باشند - صاحب خيل و سياء- 


”م خيل »2 .“ماعى» كروك» رمة» ف سالك » جو قه - 
3 
؟لء٠زلء٠ه"‏ نام خدان نعالى- عادلء دادكر 
: 530 
ا "لء 07( يرادرء دسر عموء خويشاو ند 
١/ا ١‏ كنايه آاز دهلى ‏ 


أ( إلا لء هلام حاو ممت > وياسات»2 فرماندهى» حكمر ا نى - جنكا و 


يمكارء كير و دارء كر وقرء وعلب و ديدبه- 


/ أل درويدن قله » افزار غ2 كردن كه به أردو 
درانتى و ماكسيا كويخد. - 

رود رء ووس دعا كو 

664 حرن دال- درينجاء هجون حرن دال- (يعنى 
به تعظيم قامت خود وا كم كرى )- 

04 وأة ماينثك5» دلالت كنند:»- 


9]إلء عرولء "لال 
مرا ل كرس ب لم1 شوهر د ختر كس » شو هر - نوشاد- 


/.>]» 


داماد فرزنى +( شوهر د ختر- 
دامان تر +(" داءن آلود»ء كنايه از كناءء كناهمارى - 


و 53 ده 
أردو ”دويقا» و ”أوزهنى» مى كو يند- 
- ده ده 
دامو دى للةقء 016" جانورانى غير دونك 9 درنن5- دام - جانوراآانى غيم 
0 #0 5 #2 
دوند5 4 كياة حورنك شموو أهو ١‏ كوزن - فى 2 


لنا 
جا نوران دونك همججو شير و يلنك_ف و يوز و كرك - 


ش مقداو شهن يك مثقال يا شص وتى- 


دباغضمت 6+>اء 18«( 


ه- 


ياكا كردن يوسستاء دوست كردن و ارا ساتن دوساتك » 


د يسقا نيان 9 ]| أموزكا وان د يسقان» معلمانى معكقمب>»اساتذ 5 مد وسكى ‏ 
د بير (» “ لء 9وأالء اما( و سنك 5"» منش - 
مر 


د حت الول (لء 8خ دخخره دوشيزكا- 


س 2 


كمه ّ كنددك - كناية أز اسمان- 

دد و دامكاه مزاول مسكن دام ود دء» جتكل - 

ف “المء 1( باب- 

درأويزكر ولام جنكىء آمادةٌ جنك » جنكجو - 

9 ليك مرغ باشد رنكين ماننك وت 

درآاندازكر 1ن” بذكو ل و شمن سازس كم ميانى دو كس د شمذى 
يديد أرد- 


لغنتك صنهه 
دوايت !0ل 
َه 

ساس 7“ 

درخصس مم 


درل<ورافتدادنى "لاه 


در ديدن " 


و 
درفووش شدنلن 5 


دوفص ةل كزم 
درف 

اويانن 6(ء 010 
مهار 

در منتور 067 

دونك ' "لم 09 

د ونوشتن ال ملزءومم 
و 

درود مم 99(ءن(9 
رهم بو عا ووة 


د رياب 0 


/ > 


9٠ 


معلى 
عقل و دانصس »2 دانسكن - 


صندوقديه و طبلةٌ كه زيور و جواهر درأن نهنك , 
م ده 


فضل و هئر 


ييرايكدانى» حضه د 


تابس » تابانى » د و خشند كىء د رخشانى .- 


خوش نسمودنى» نيعو نمودن - (دروخور - شايستهء 
شايان» خوب» لاثق » مفاسسب» سؤاوار)- 

بك نظر غاثر ديدنىء» به ديد تحقيق نعاءه كردن» 
(دو جهز ) تعمق كردن - 


كنايه از اظهار كمال شاعرى كردن - 


عام و بهرق روز جنى - 
علم شاهى - يبالخصوص علم فريدونى اسسنت: ك2 أز 
يوست ياو هن ربوك- و يادشاهان ايران بعد 


أز عست قات أ و بر حود شكون كر قكنه 


بودنلد در فرهنكا ناصرى كاويانى (به كاف 


فارسى) أشن شعاد 


و 


در ناسسنةة»» مغفرق و يراكند:, كلام كو منظوم 
نبا شكاد 
ف ير »> تاخير ‏ 


بساط برجيدنى- درهم ييجيدن2 در نورديدن» 
ب نام و نشان كردنى- 


تتحسين - 
م٠‏ 
مخقل.» يريشان » ب نظام» منلتشر ‏ 


در ينجا به معنى جارةٌ كاومن كن » به سوس من القفات 
ٍ- يق - - 
كن ., تهمارمن كن » لوجم جانب من كن - مدد كن - 


»م7 


لمت صفدعد معلى 
دريككلهم ا مرواريد بعد أو لويس يه در صدف تنها ف 0 
وعد الم 5 شاهواعو مرواريد يؤوكا 


دز ول همء (28 ام حصارء قلعهة_ 

دزبلد روم تفحصى + قلغ دكي + حصارى شدن - 

درم ١ل"‏ سلاء”/ء( إن يشه: مذد» أاشنفته» فمكون » متفير» 
؟الاءهة""ء »اه يوريشانى خاطر ‏ 

دست ازكس بردى 6099 برترى داشتنى از كس ء فائُق بودن بر كسم 

دسقان ‏ 1إلء0(ه 2 مكرو حيلكه- 

دستبرد ‏ 0"20/8 40م كنايه از عليه وقدرت وفهروزبى- 

دستيرد نمودن 009 ١١‏ اظهار قوت وقدرت كردن» مغلوب ساختن- زور 

أزمائى كردن - 
دستيندى دست خود با دسمت زن بستنى2 زيردست زن 


كردن ب» زن (يانوشت “""() كرديدنى» دست كود به دسنمتا إنى سيردنى» 


مطبيع و مذقان زنى شدن» دهرو و مريد زنى شدنى- 


دست جولانى (٠١1‏ دسق جون بازى» جو ام سركم كه بدان كو بارنكى- 
ل سشمك داشختنى فالد باز ماندنى أذ كردن كارك“ د سمت كشيدن (أز)» 
ترك كردن 
د سمت دوست 86>" كامل ا لفن » ماهر هذر» نامددكاو» اردان كا مل » 
7 5 2 
هنر مذك عمك5» يرهئر 
ذ سرت كر فتنى 04 امدادو اعانت 9 #ارى كردن 
د ست قهر شد نى 4<" به د سسمتك ذو امد نىء به دست افقادن أسير شدن - 
د ست كهر كردن الور كرفكقار كرد نى» جد و كهرى كردن » توقيفف كردن 


ددست مال شدنى 9 به 3ن بست ماليدى5 شدن »> مغلوب وو شوار و زبون كشتن- 


/اء+/ 


ف ست مسال كردن يورا د وينجا أبرو ويختن »2 ماكب ناموس كردن > م تكعسب 
ونا شدن» ملموث كردن » تجاوز به عصمت نمودن » 
بدكاررى كردن - 

دسست تمودن 87 زور و دلاوروى و سيبكعرى را نايس دادن - 


0 7 
دسكوو هل اللي الا وزسر 


دستياب “ام *رمم دسمت يافتىء» قابو يافتنى ‏ غلمبه يافتى» مغلوب 

شدنى ساخكنى » 6 كردن 

د شله وعس ووسرء دمم خنجر ‏ 

دعاكنتكنى ام و شد ى» كناره كرفتتى» وداع كنتن » يدرود 
كردن - 

دفتركشايانى “١‏ كقاي ازمر ركان وتاويع وانان- 


ذكانى» دركانى 211 11 دوانكاء دينار مسى» يول مسى» سك مسى» اكنون 
در أردو ييسه مى كُويند 


دل أز جيزى صرف نظر أز جميز كردنى»2 تركا دادنى» امتناع 
يردا ختن 09م كردن »2 واكذاردنى» ف سشنمتك أذ جوز له كشيد نى - 
دل از ميل الام دل آذ 52 كسم بر كردانيدنى» تركف عشق 
كس شكستنى كرد نى- 


دل افتادنى 91ل 7(1 2418 دل سرد شدون » بيدل شدن » دهشت خوردن » ال 
ءام شكسته كشكن - 

دلالثت جر وهبرى» راأة نمائثى ‏ 

دلانكعيزر +"الء”ا”م احساسات را به هيجان در أآورنلكع ل 

دمار بر آمدن از (جيز) 9" زير و زبم شد نى» تباة و تاواي شدن » خراب كرد يد ن - 

دمارير [(11208لء+لء كنايهازهلاكت أوودن» دوهلاكت افكندن» تقكل 


أوودن 214 وغارت كردن زير و زبر كردن 
8-9 


14> / 
دمازدها "مره تهزى شسشيرء كنايه از جدال و ققال» دهان آزدو. 
مامه ؤوء 9و4ءهوم نقار»ء طبل- 
دماى ‏ «“لء لم0 ىمندة و جوشنن«ء مست و خشمناكا- 
د منى .از دل مو ( "ا دياوء خانه» ملىء بلان ‏ 
د ميدن به تا كهد راو بقيه كر د به زووه 
دنان ‏ برس فوغا كتند كان - 
2 م و 
اتيك دلاء رحس 2ه دهلل دمدراز كه از جوب و سفال ساككقة و ير سر 
أن كه به منؤلة كاسةٌ يبى باشك يوست كشيده 
با ا نكشت و جوب مى نواؤزنك- ذلبكا- 


و 


دواج لء ق *لء 1م >ه(ل!و! بالايوش كه شاهان مى يو شند- لباس بلند ‏ لحان 


دوال» 8ع ه٠”اء‏ جلا جرم حيوانات» تيندمكا » حرم بارويى يه بدان جيزها 


دواكم ‏ #سسض رمم را بيند ند 

دو جاريا دوجارى مواجه شدن »> مصاد ف شدن » ملاقى شدن »> نا م5 
حوردنى وة !+ أ م وسيدن بر يكاديكر ‏ 

دو جشم انتظار كشيدى» بسهار منتظر بودن - منتظر ديدار 
حجاربودنى "1 ١‏ و ملاقات وود ن »> جشم به رأة بودن - 


دود» ‏ «“لءهو/ء هم خانوادة» دودمان» يسر بزركتر و مهاتر- 


دورباش عروحر, مومء ووه نيز دوشاخه كه با زر و كوهر مرصع كرد5 يبيشا ييشس 
يادشاهان مى برد نك - 


دور ناهيد #ا”ارء رم دور سخارة زهرةء نوبت زهرا» زمان تسلط 9 
حكرا ني زهرة- 


دورنتمى ‏ 9 دو رو»ء» رياكارء كنىم نما جو فروش - 


لضف 


2 
دورويةه 


صفدهد 
/االء "مه 


9 


ملق 
و 
دوووسء رياكارء منافق» دو ونك- دوطرفه- 


و 


دوست كام "ا (» ]ا 


د و سغما نى 9 ا 

دو سهريت /١9‏ 

دوغ 4 

5 مسر سم 
دوكائى #لء ملم 
دولاب 08 

دولت ٠.و[ء‏ “.| 5>/ 


ذوى ١‏ "ءا 

دويسست 19لء 780 (وه 
دوييستكان ١1+‏ 

دها ال" 

دهقاىي2» لقء الا 0ا(لمء 
د هقان بير مرحسء سر بسو عماس 
دهل ' هارءوارس 


كسس كه كاوشى به حسرب مراد دوسكان باشد ‏ 


ييالة شراي كه دوستان يكاديعير را دهنك و باهم 


د ويسعت » ل وصكدك- 

شيوى كه مسعه افن ولاير اووى8 باشله 

أهن د راز 4 د جر حة ر يسمان فاشيت: أن وابه 
أودو تملا نامند ‏ 

دينار مسى » يول مسى » سكةٌ مسى » دالك.» دراردو 
اكنون ييسه مى كويذد ‏ 


جرح- وهر جيز كه سير و دور و كردش كلنى- 
در ينجا كنايه أز اسنان - 


اقبال» مساعدت كردش زمالهء تائهى آسبانى, 
تونهق الهى- مال- ا 

و لا 

دو صدى- 

دو صك- به اردو دودو سو كويلد- 


زيركى»2 جودات فكير- 


كه به ار دو ذهول كويند 


/ ١ > 


دهليز ‏ +9إ.8هلءلااء (مابين درب (دروازة) و خانك)- أسقانة» أسعانة 
د هلوز بحن ددر 915119 

+08ء +2058 097 بخراة شاهى- ييف كاه شافى » سرا يردة شاهى - 
د هليز داشتنى شيمة و خركاةٍ شاهى بر يا كردن » سرأ يرد شاهى 


وبراوردن <دقء 097 


_. 


د رس 


ديار ودمن 5٠ل"‏ 5892709 خانه و ديارء ملك و بلاد» خان 


ذو فون 


وراحله 


راد 


دراستين 


راعى 


بريا كردن - 
فزن <١‏ مانادهم شمسى كه تقريباً به ماك ل مجر مطابق م 


ز مستان » شخناء سراما أنام 7 دران 0 


سرما مى باشد و دو خراسان و تركسقان وغهره 
ن ممم مى د مك - 

ومان 
هلل 9ق (|"/ (ء .ده حرير نازك و تنكا - 


+ ل2 82572954" (00 تايء افسر 
نْ 

ال مم صاحب فنون » ماهر جندين هنر 
2 

0 كو جعاة» منزل» مقام- ستور باوكص - 


(ن9ه لول 0 حكيم2 لانتهمنكد- كريم2 جواتمرد» صاحب 
09, (09ه همت و سكاو ت» شجاع - سفى كو » شاعر ‏ 


(“ا“مء كزو2 ورج وأة واست» جانب واسست ‏ 


ه"اء 0 "الء (0»ء حتيقى2» برحق»2 واقعى ‏ كسس كه باهمه مصردم اذ 
"9 لء 1 للء 9م 92> د و سكتى رفخار نمايك ‏ واست كرداره 


“الاج شبان » حاكم , والى» لكهبان - 
4 9ه" دامن كوة كه به جانب صيدرا باشد 


” 

لف صفدهد معلى 

رامشكر 000/9 ((ء "لات مطرب» مشلىء سرون كو ء سازئدة واتوازئد»- 
وانه ييا رانة 

بيلجان 271 ١100719"‏ شحنة بمل» رئيس و سردار فوج يهل - 


وأو (هندى) (١‏ !/(/2»هموم بهادرء مهباقر 


رأوت مرض | !١‏ عارض جيه » عرض د هند 8 لشكرء سار كنندن0 سيانا- 

راهب ممم عابد ترسايان» يارسا و تاركالونها أز ديى 
0000 

راهوار 9/ تيز وفتارء تند روء باهياء تهزتكا 

21 5/ وأ" 


رايات 4 ن|لء(إ!| نشانها _ لشكرء آعلام لشكر جمع رايت 


رأهيهما '5| راأة ييماء را نورد- 

رايت ال (سرم علم لشكرء نشان لشكر- 

واءزن ‏ 58 توق شروت اقلق :1< كنيل ودرا او اعدو ادها 
مشورات كللد - 

وايكمانى !9 د مايه» ناجيز2 ي قدر و قهست ‏ 

وباط ل عمو زء سااء 


'ا('لزء”(ة حا نه » مسافرخانه» ميهمان خانه» مهمان سراي - 


ولق وان 9(ء امه أنقدر از كرء زمين كه انسان دران جرت دارد» 
5 ل كرة زمين كه آبان است- محجا زا جهان - 

رجا 1 اميد ' 

رحيل ‏ 21215اء!/0 كوي»2 كوج كردن سقطء سقط شدنء» كلايه از 
مردن»2 و شكست لحخوردن و درهم برهم شدن- 


"0 
وخام 


سم «(” 


رخشس 


١‏ خصت 
وؤبأن 
و ستكيز 
رسن 
رشت 


> ١١ 


صفهك معئى 
با نوم از سنكا مرمر كه نرم باشد و رنكض سويد و 
ووان و سرض هم.ديوة و يجتر ين أى سييد أست » 

كنايه از أقغاب 


6“ (وء "روة, خا لصا سرج يا سرع أميضته با سيهدى- أسبي 
ولاء ”)ل لء !ا( و سكم وا رخس أزان ا كويند كه بدين زنك 
بود 5- بالعموم اسبي هر رونك 


97 لهم أجازكء إذن» حكم- 

10 باغبانى ‏ كنايه ازيادشاة 

3لاء مول عرس موس معن كناي از قيامت» مصشرهء بشوو 
00 يسنا نل #نظنا عا قا ورد ةا وا اومن و يناده 


1 ريسيد > ويستن > به أردو 'كاتناء مى كوينى.. 


وطب اللسان ١٠إء‏ 14 رركن تمسجيد كنندةء» سغعايص كذندهء مداح»ء 


وصاف- 


رعايت كردن "لء2 24/١‏ وا" جيزى را نكعهداشتن» طرفندارى نمودنى2» جانب 


داوى كردنىء ماثل شدن- 
,6 نرمى » ملاطفت» شفقت - 
.1 ء ه221 ]عفاق» كرد نهاء كنايه ازغلامان و كنيزان- جمع رقبه. 
ة“اء 9 اء ى3ء 6"( نكعهبان » ياسبان » دربان - 
إلا ل وم نهزلاه 
*ال, وم 3 كُو سوند» كله 5» 31 أسمي- سياة ولشكر و 
جمعهيت مرد مان - 


0 استضوانى كهنهء اسعتهوان يوسهدكء استحوان 


خورده 25 


”ارلا 
لشت صغددك ل 
دروأاق أذنجء لك “ام ييشكاه خانه» تضم كه دو مقدام خاانه سا خته باشند- 


- 


7 1ج | قن يج وود كزايءه أز اما 
و يه 5 

رواق مدود 04 سقف داثره مانقد» كنايه از اسمانى- 

وواك 2لء ("م روحء» جانء اد : 00 أن كه ييوسته در 
20 برا انتقام كشيدن ) - 

ارا ول ءا قوواء در لححظةء در همان لحظئء در دم» در 
همان دم- 

دو بيمى لام "ا" لء "0 ( » تازك روثى» بهبودى » سعان رت» خو شحا لى » خير» 

4( وسيسم, إلاه نيعو ثى » خوبى » نيكى » رونق » خوش بختى - 
ووان به بينى كار بسهار تنك شدن »2 كارد براستضوان وسهدن » 


و 8 5 
رود» ووداب 4ك" يلاء 9 لاء لاو ”, ج6092 نهر بزرف»ء اب بزرف جارى- جوم - 


و 


وودبار ا جويبارء جاي كه دران انهار متعدد جارى باشد» 
نهر بزرك - 

روزبازار ١١‏ رواج و ورونق» كرمى بازارء خواستارى جنس» 
طلبعا رى مقاع» قدردانى» قد شناسى 


روسقاثى «وم, له دهاتى».دهقائى ‏ 
روشنائى ممء ام روشنىء نورك 


ووضه» لا» >| تربت» مؤاو- باغ» سجزة زاو- 


براكى 


9 د معلى 

دوى 2 نام حرف اصلى قافيه كه مدار قافيه برآن باشد - 

7 مو و 

رويينه 0 أززروت ساخته شد:5ء فولادى- (روييذة سم - با سىس 
كه مكل يولاد سهضت بود - 

زاكرفتن 90 ] را بستنى» حائل شد نى» مانع أمدنء از رأ رفتن 
بازداشتنى- 

وهى ازعمى اسلء"(! وندةء فلام- رهرو- 


رياحينى واء«الءه""ء كلها وكهاةهاى خوشبوء كلب كل و بوتة كم 


كير بوى خوص داودء بوتةٌ كه كل خوشبو دارد- 
رياض و7 جع روف باغهاء جسن ها 
ويشخند » استهزاء تمسخرء خند:» نهانى خنديدن» از شوخى 


ويشخندى »(١"‏ '(/ا“زء 5 ”م] خند: زدن زن برمرد- 


٠ 


2 


زأد لاة» »وه خوارء عاجزء خنيفا» ضعيفا» نححيفا- ثالان» 
اندوهناككفء يرغم 


زأارزير 9م أواز حزين و اهسته» كريه و زاوى ينهان» :نالهٌ زير 
لبى» ناله و فرياى به أواز نحيفء» أهستة زاريدن - 

2-0-0 ايعز سم سم دم 

زباله ‏ "(”م شعله ‏ (زبانئه زئان - شعلة ورء مشتعل» زبا نه كش », 


شعله زنان» در حال هيجان ) - 


زال 9 -٠8ءا20‏ كين سال»2 يير فرتوت سويد مور و سالتمورنى: 
ب اين لفظ بيشعر در زئان استعبال مى كلنك ‏ 


2 
زبدك5 و» "ام خلاصه » بركزيد5ة- 


كما 
لغ صفعكد معلى 
ء 2ش 
زدون ”ا “لز سملهمء تن (لء |45٠7‏ عاجزء خوارء»ه ضعيف» كم امحياوه ( زبون كهر 
كشتن ح مسكولى شد ء متسلط شدن »2 حكم فرما 
كرد يد ن)- 
زبونى 0 8((.(99.هه ضعفء ناطاقتىء ناتوانى 


زحست وك |الءلاة” بهمارى » علالت» كسالدت» كسلامةدى » نا خوشى 


مزاي» مرض - 
زبضحجي.. :0108 بيمارء مريض» ناخوش» كساملد ‏ 
زخم 2 “لم 97[م"(0 ضرب» ضربتء حملة - 
خم زدانق. 9557 حملة كردن - 


زر جعفرىء زر مغربى 6 001 زر خالص - دوينجا كنايه از يرتو و شعاع آفتاب ‏ 


زود ار أسب زود ونكاء أسمي 

زودة راندن م كنايه از كوي كرد ى» رحلات كرد ن» مردن - 

2 د روس سروم موسر قريب 

ا أ" فريب دهنك 25 ديله بازء حيله كر - 

زرنم ١‏ مو( تاز»ء نو» زونفى 

00 (15 0117 يوشص أهلى كه در روز جلك برام حنظ بدن 


از صدمةٌ اسلحةٌ دشسن در بر كردىندء كوينى كه 
حضرت داؤد عليه لسلام ايجادش كردة 


به 2 0-3 

زوينه كنس 019 در زمان يمشين كفصش زرين مر يادشاهان وا 
مخصوص بود كلايه از يادشاء عظيم و بزركا- 

زقوم ٠‏ وةإهء ة**اء هونم" درحتق باشدك در 3خ كه خوواك دوزجهان 
خوا هد بود>» نام در حتتى خاردار 9 زهردار كه 


ازو شير سبيد ر نكا بر مى آيد - درعربى زقوم 
1-70 


"3 


لغنت صغدعه معنى 
به أاردو تهو هع كُو ينك 

زلال ‏ ء«ه اا ا 

ل 

زمام 5ه 'لء لاألء 958( مهار شكترء عذان أسسي 


و 2 
مر ةصحو عرمم 


- 


ومله احساسات وادر ضبط و اختيار خود داورندك ‏ 


زمنى يز كس كه أ 00 ندوانن حلمبيد » فرتورتث» دست 
ويا شكسةكء2 ني دست وياء بر جا ماندك5 
زمى لالاء 8للء (9؟ زمين ‏ 


زنك 5 طبع اا 


و نن ك دل» خوشس طبع » بن له سذج > مرد با روح» 


موث سوز نل ك5 


زنهار خواو 09868914141 عهد شكنى2» سسلت عهد- بي ديانتء خائنى» 


زوتر +(6 

زودق 

ك5 !وه 

5 ادا 

زهرة سل ولاء زملء 


١9 


نادرستكار- غدار- (زنهار - عهد' قسم)- 


ييدان شعنىء» سسست عهدى- لي ديانتى' 


به 
محهنفا زود سض- 


(ررء(لء(9 19 كشتى كووكاء سفيلةٌ خرد- 


نا 
بجه - 
إوى١‏ 


© 
جل كمان ‏ 


#اسه 7 
يوسل يراب كه بر جر ادهمى و ساكر حهوانات 
جسهيل 5 باشد- به ا ازا ينا كويند 


2 


زهره 


5 كردن 9 “ل 9م 


ز يجان و كص 011 


زا 


زينهار 
ز ينهار 


ساباط 


)"( ١ 9و],‎ 


| 14 


١.إاء‏ برم, لاج 


5 5م, |0 


.ال ؟!؟"", ١0|‏ 


ولاء إلاء ل (ء 
“امم 


!ه8٠ءل(9*<ءل+١|‎ 


0+١ “امء‎ 


نسل 99م 


/١١/ 


٠ 


محلى 
َه 
كذايه أز همسنت و حو صله » شجاعت و شهامت »> 


جرأت' دليرى - 
سار زهرة ناهيد ‏ 
ايستاد: كرد نى» بريا كردنى- 
زيبا و خوش» زيبندة و نيكوء نهكو و وب - 
ينهان» يوشيد»2 ضعيفاء باريك» نحيفاء زاو 
كلم تاكيد در قعل يا تركاء البقه ‏ 


59086 


. 
٠6 


عميى » كود 

بزرك »2 عظيم » مهيب - 

نهزةٌ كويكاء نيز كويكا كه سر أن دوشاخه 
ياشثت: 


ك 
تزك كوء دشنا نف» دوندكاه در تمامى وحوضش و 


بهاثم و طيور استعمال شسايند اكرجه در شير 
بيشكر استعمال كناك 


ل 


با و خراج- 


و 


رةكذر مسقفاكة د رمهان دو خانه باشد»2 وهكذر» 
مسقف كه محاصرين از بهر قلعه كهرى سازئى» يناه ٠‏ 


8ء 


1م 
لاف 
سان 5 ون +((ل»!ا ١ل(‏ اء ياكئاء ياكا أز عهرب» ياكيزة, صاف 2 مصفاء 
"اء ع”ا/2 ١( 1٠‏ خالصء ناب » يكد ستء» بيغصس - 
ساده خوان م ”الل و48 خوان ياكيزة 


ساد 5 كاخ لاله لء ٠‏ لام كاخ ياكهزة» قصر مصفا ‏ 
ساد كيص +5» (|(» / ٠"‏ (ء ياكيزة كيصء ياكيزة سر شت » واست كيس » بي نفاق» 
+ا(2 7 |4 أن كه به دين حود صادق بود» أمهن »2 صداقت 
شعارء واستباز 
ساو 7م سحل الى 
ساز درأويز حار تهيةٌ جنك 
ساقه مذ موخرة| لجيص» يس قراول» فوج يسين» د نبالهٌ 
لشكر ‏ 
.-. و 
سالار خوآنى "2195 / > ”ل (604 ناظر اشيز خانه» سفرة جى »> خوانى سالاو» بيشكار 
ظ أشيزخانه ‏ 
سبك ”#ء"(ء 10.89.85( ضدكراى- تعتجهل » شتاب» جست» زود » جالاف- 
م 
سبل '(» ( ١‏ واها جمع سبيل - 
سبيل رار طريق » را" 
و 83 
سير بر بناكوص 21!42[00 سهرب» روى در اوردنء» سير برسر حون استوار 
بست "اللء ا(" كرئن براى حنظ سر و روك ازتهر د شمن و امادةٌ 
جنك شدن - 


50 ' (إثلرة امهر لشعرء سيه سالارء كنايه از يادشياة ‏ 


- 


سجوهيعشن ( بك ح صاحب )- 


لمت صفح 

سيه تاش لزه 

ستنا م راك 

سام دسم 

مترون م 

سور 0 009”(ء|زه 
ستو 8 ول كامء كزع 


اكير 


“9 


معاى 


لكام زين كه مزين به طلا م نقره باشدء لكام زوين 

حهيف _- ظلم ‏ ديد و دا نستة» عمذا- 

نازاء نا رايند2»5 عقيم- بي ثمر ‏ 

جانور جارياى > خصوصاً أسسي و آساترو خرء 

ملولء عاجزء درماند5» تزكا آمدةء دلتلكفء» 
بيزارء خسته» ر نجورء ضعيفء سنكين بارء 


ساتيؤ» سكين لا !ا لالء ولا لء*زوقهم جنك » ديكار» كارزار» خصو ممت » سر كشى - 


عاو 4 

سخ » (سخ ١‏ “م 

سكن أوو 1( 

سحن كو | !| 

سكلور 5| 

ون | وا 

بين إلا (0579وم 


لي 
سد رةالمنتبى +5اء (ه”" 


سر ذلاء ذلالء "1 | 


سرامهنكىف “وا 


مصلى » نشان كه از اثر سجود بر يهيشانى مى افتدء 
جا نشهنى - 


خوش » خوباء خوش بخغتء» مقبل - 


شا عر 


سحن » كلام 
كوك حاثل »2 ديوأاوس كه راك يك 9 شد !ا مسك وثك 
كند- هر جيز حاثل و مانع و جدوكهر - 


كنايه از نهايت رفعت و بلندى- 


رئيس» سردارءامهر فعر و خيال- زووو قوت 
ميل و خواهص - برء بالاء فوق - طرف» جانب- 
ده 5 ده و 
اول جيزمء آخر جيزى- مدتء مرور زمان 
زبدك5 »2 كلا صه ‏ 


سر هذك_ف »ء سر لشكر - 


7 ٠ 
لنت صفحعه معلى‎ 
سراآفساو ام طئاب »2 وريسمان » بأد سوء يالهنك ا‎ 
ذه سن‎ 
- سر] نر مهار تعبر كشيد نى عرسم تمرك ورزيدن » سركص و نافرمان شدن‎ 


سر ل / سيذج “ا “ازلء و( لاه د نيا (سبنم ح سه يذج ووزى' منؤزل عاريتى)- 


ص- - 


سر بلك 99م بذد سرء روسن > ويسمان » دوال» ززتجير- اخحياو.؛ 
أكاهى ‏ 

سر به قاثم زدن موا برابر بودن د حذكا - قدر افتادنى جنك 

اخ ير كناي» از شراب» م2 بأى5» صهبا - 


سرد واتدار ء"”2 7917 قلمدان بردار شاهى» سالار تويسندكان و كاتبان ‏ 
سر خوشس 9( مست وا لذو شال - 
سر وسهدن ( يا نو شت (!") به آخر وسيدنء به يايان وسيدى» خاتمه يافتنى» 
لسر وسيونى * 
0 و و 
سرشسكنى 48<!| ا كرد ى» ابتنى كردى» شستشو كردنى» 
شستشو دادن » فسللى كردن - 
سر سيا ولازء لاملء 9ار سالا و لشكر» سر لشكرء سية. سالا و- 
ده 
سركس و8 “زلا ج29 (/ا(لء داواء قوت 9 قذدوتء زوومندك 9 ذى مقدورتء 
(|» ,9 يهلوانى» داوو- 
سركشس ‏ ("" برسر كشيد:- 
سركشس عوزايم(( عشم نافرمان» باغى» ياغى » مغرور- 
سح ب “را زورملتدى» تواناثى» شجاعت » دلاورى» مردا نعى» 
يهلوا نى- 


لضت 
سر كشهد نى 


سر كوب 


سركر فتن 


- 


م كين 
ب مجلس 


سرنهادن 


سر نها دن 
2م 


سروش. 


اح شل 
مر وان 


اس اس 


سرة كردن 


صفدصعم 
15" ا 
'(ء ه."مء (مى“اء 

إ(*اهة 

4لا 
ا" 
"(١‏ 
لا*اء ويمم, ه /ا 
”ل 9 ]مم 
إآل»>ة| 
"لوهم 
(كاء /الاء لاوم 


(؟“» 


معلى 
وحقةن 7 و1وه عسوان .لوووك كردن 2 أمدن» 
فرأرسهدن- تمرد كزيدن»2 تمرك كردنى» باغى 
0 


جيز ل كه سر ا بكوبد سم ز نس » ملا ممست » زجره 
توبي » سر كوبنك5: - بلنديس كه بر قلعبها و خانها 
مشرف باشكء بريى مانندىى بلند كه در برابر 
قلعها براى قلعهكهرى از جوب و سلك و كل 


انكار كردى» يالتناتى كردنى» به طور خيرخواهى 
ملا مك كرد . - 


فضل»2 زيل 3 

رهس مجاس »> سرد أر مجلس »> صدر مجاس - 

يذدرفتى» وضاد ادن » رضايت دادن» واضى شد نى» 
قبول كرد نى- آماده شدنء رو أوردن» رفتنى- 

مردن - 


3 


ذم شينك 3 ييغام أردء. جبر ديل - 


شاح حيو ا نات كه به اردو سيذك كويند ‏ 


5-0 


تداع عداو ‏ كامل عها ره حالص لوو اناي 
يعد سست » صافى» مصفاء ياكاء ياكيزةء بيغش - 


ه؟ا؛ء"!“ا”: 5() معاثذه كرد ى» بازديكد كردى» اندازه كرنفتن » 


"9 


با نظر امتحان ديدنى ‏ فرق كذاش_تختى»2 تمهز 
دادنى» تش_خيص كردى2 دركا كردنى- 


بر أهنك» سو لشكر» سرد ار فوي - 


يرف 


لت صفهك معلى 

وا (979 169 تضت شاهى ‏ 

مه 5 

سريزكف 09س سالار دسقةٌ فوج كه برا خبر اوردن دشسنى يوشس 
بيس لشعر خود رود- سالار يوس قراول- 

عو “ر.ء “رمرم كفل كه به أردو ينها كويند - 

27 ا(ءخويم,ءهلاة مجا ز! عهد شكن » بدعبد2» مردم ناقابل 9 كم 
استعدانى» يست هستء» زبون» يي حوصله ‏ 

مشت كففل 117 داه يانيق قد اوم نامهد 

سستى ‏ 19( 87( خم كسالتء» بهماوىء علالت- 

و هه 

عدت +5107 رنواتق» و هتى © ب جو سلعى - 

سطرلاب " برسم نام الت است كه بدا ارتفاع أفقاب وكواكب 
معلوم كننلك- اين مخف أ سظزلات أسسرت كه 
اصطرلاب هم مى نويسند ‏ 

حو راو يكين ال باسعادرت» فرحندك:, لس ميمون + سعيدل >» 

4>| شرخ» همايون » نهعوفا ل » ميارك 

سفيل ‏ إثره فصيل- در هذد تا اكنون به اصطلاح عام فصيل را 
سفيل مى كوينت - 

سقهم “م لاس ٠9‏ بهمار سقم و نقص دواوند»» ناقص» باعهيب» بن 

“سك براخز كا 

سكانى )0 ساكنان » اهالى» باشند كان - 

سكسكن | 8(م كسيضعن» يار ياره كردن مجارا فرو نشاندن' 
9 
دوركردن- 


سكو نت بسوج 9م أمادةٌ قيام» اقامت كزين 


شار 


اس 


520 


كر فور 


ه80 


ساعد ست هلاه 


م" 
معنى 
نيسدت و نابوك كردىن» تبات كردى» بزور ربودنى» 
حمله كردن »* كر فتن » تسكهر» قابض 9 متصرف 
شدن بر جوز » - 


طريق » أسلوب» وضع - ليسي » تارويود» لباس » 
جامهة - 


مرد جنكى كه در فذوني سيهكارى »> ماهر 9 أسخخانى 
باشد ‏ 


رشتهء تارء وشتة مرواريك - 

راك رفتن» به اصطلاح صوفيه قرب الهى جستن - 

يرندة كوجى كه به حكم خداء تعالول برا 
يكل اع اند عبرا فى كن - ْ 

امال سلاح أله جنىف ‏ 

ثم سكارات كوينك سياكه دو هستلئك سياف رامم 


و سماكا اعزل كه هر دو به ملنزلة دو يا 


إ(ذمء 9(" (9ه افسانه» مشهورء معروف» رسواء بن نامء أ شكارء برملا- 


ماهى- و در فارسى اكثر به معئى أن ماهى 
استعمال مى كنلك كه به اعتقاى بعض قدما دو 
2 زمين است و بر يشت أن ماهى أو . 
است» و بر شاخ أن لاو كرةٌ زمن قرار كرفقه است ‏ 


بان كرمء باد أتنشى ‏ 


ازع الاء هل سر نهؤكاء سر تهرء سر عصاء و سر و نوك هر جهز ‏ 


سلكف موم, 9(5 
لوك 14> هذا 
موقم 1/8 

سليم كذ 
سماكف ّّ 

١ دم‎ 

شع ا 

مي 

سموم 89" .4 
0 

2 هم 

سدقر (تركى) 17" 


1-ب. 


طاثرى است شكارى هدو باز' كوينك كه به سسب 
حراورت ره هند و سان نزيد ‏ 


زارفا 
لغك صفهه معنى 
سذكا ن م مشق 0الء "+٠‏ سذكف محتفء سلف زركص كه بر أى أز زمايس 
ذو كتانق معيار» اس - دليل صدق» نشاى 


قطعى ‏ 
سنكساى بمم سنى تراهس» حجار 
سلكى مهكال ١١1‏ مجسمة مها كالى» بت مها كالى : بم اسيث كة آن رأ 


هند وأن ب برستلةء اندرا دركاء “20 
ياروتى و ياوبتى هم كويند- 


وات "إن ك, كزوا, 9»! دياو أبادى» ماك و يلاد نواحىء اطرا ف - 
سوان جمن 29 طرف جدى » كنار جمن » كرانةٌ جين - اطراف جمن - 
ا لاء (9.ه8(لءة"*ء لاثزة سواوراء با أسيء» بيه يشت أاسبي نشسكتة - 


سواران آب ال ولالاء 9رة كنايء از حبابهاء كذبد هاى أب كه برروى أب 


ظاهر شوفد ‏ 

0 مسرل 19,99" جشنء شادى - 

حورو شوم كل سرخ - 

و م تعليفا دادنى كس را به كاررم2» جبر كرد ن» 
سيخك زدن » ! جباره- 

سوهن كردى (١!‏ سوهان كردن » سايهدن» تيز كردن - 

سها ‏ ءا سناوة ايست خُرد و باويى دو بفات النعش ‏ 

سهم 030 ترس» بهم » خوف - 

سهاست بسهييم |١"‏ آمادة سهاستء سهاست ثناء سهاست زان» 
سهاست كرء ظالم و سفاف ‏ 

ميات +( جلاد » كردن زن- 


سهاة وسييد 900/214( 8<( شرق و غربء كنايه از دنيا و مافهها- شمب وروز- 


لخمف صغدعه 
سيل زد 


ص- 


شاب “كام, “رمم 
شاخ مم 
شاح وظلاىم, "اوم 
شاح إ!>”اء ا|(ره 
شاح دار هو”م 


شاخسار -+وإءكم؟ 
شادباص او" 
شاندنى ‏ "7ك يوم 
شاه 4, ولام 


شبد يز 6» إللاء 9ه 


و 
شب فتادنى 605 


شب كر فاتى 1م 


ل 
٠‏ 


ال 


م0 


” 
فقن 
جوش زدن خون برا انتقام» طلب قصاص كردن 
روح قتيل ' آمادىة | نققام شد نى حون «.قتول - 


سهما ول ولا”زء 9اه نشان و علامت كه خير و شر كسم بدان شنا خئنه شود - 


مجا زا ييشا نى - 


#١ 


مول جوان- 
جام و يياله - 


ت سنك » كذايه أز قلم ‏ 


9 


سرون »> شاخ حيوان كه بك اردو سولمك و به عربى 
تين مى كو ينك - 

فا سرون أن كه به سرش شاع ها بر أمد: باشن ‏ 

جا انبوهى درخعان بسيار شاخ - 

مرد أسودة حال - 

نشانون» نشانيدن ‏ 

دامان؛ نوشاء 

اسب» نام اسوس سهاة ونك كه شيرين به خسرو 
مرو" بود - شب ونكء» سياه ونكف ‏ / 

تسب فرأ رسهدن» به ظلست شب كرفتتار شدان ‏ 

كنار 556 كنار كرفعن* از كاوزار دست 
كشهدن برا أرميدن و شمب بسر بردن- 

نام سلكم سهاك و شفاف و كم.بها- كوهر يدل 


حر 


شيس 7ه" (تلفظش شيس و شيصس هم است) جا نور كو جك 
كه در موس سر و بدن والباس بيدا كردد- 
به اردو ون كويند ‏ 

شنا +2 | سر ماء ز مسعان - 

شعان ‏ همل (مكان بك بعد شقان بينينات بعد سياه 


بسيار فرق أسمت ميان هر دو 
شدنل» /ا/ ل +ه"ء, 9(”اءسالارء سركرد 5 » ناظرء كد خد » رئيس بلديه» ريس 
وم" .ا ”ء *ث*اء ادارودء ناظر با زارء رئيس نطلمبية » » سردار 00 
649لاعنوؤة نائب شاهد ذائب مناب» قائم كا : نائب 
النقص بيك» نما يزك 5 حكو مثتى » ريهس فوج ييل » 
سفهرء ايلجى » صاحب منصب كشورى يا لشكعرى 


- و 


شخص سقهم .”م تى بهمارء 
إبهام كه آن را به أردوانكوثها كويلد- زهكير 
ودر نوانكشت كذنك و به وقت تهراندازى 
ل ا تهر را به سوام كسم 


شست كشاد 17( ازكمان تير انداخة*»ه شدء تهر افقاد آماي تير شد - 


-. 


شستى ‏ "200# 5201(" نشسكخن- (مضارع شستتن -شيلك)- متخذدف نشستن - 


شص خمانة روزكار ل" كذنايه از دنيا بد شه خانه: خراه بزرك مصدور كه 
شص در دآأرد- 


”م7 


لضت صغهه معلى 

شطط “وم ازهة از | ندازه دو كذ شتن» ظلم و جور كردن - (اهل شططح- 
اهل فسادء باغى)- 

2 

شعر 9 قصيك " - 

شعر +50 جامةٌ باريك ابريشسى- بعقم نوشكه اند كه أن 


سهاه ونلكف مى باشدن ‏ 


شغمب 9و“ | الء٠«الء‏ 
"لا لء >.|إ(م شورش » شور» بلوا» فوفاء خروص » فكله و فساد 


شق “م نومة » جيزى 2 يار جيزى » جزء » قسممت» خصة » سهم - 
ع دين ان 0 
شعرلب ‏ “ام تجسم كنذا» ديم تبسم شيرين» با لبخند شهرسسن كار 


كنايه از محبوب و معشوق - 
شكو ك »للع يريم بزركى» مهابت » حشمت »> شانى» شو كلت - جلوة 
كردن با بزركى و جلا لمت 


شكو " 5 الالء "ل 1 (25 0507 ترس > بهم- 

شكال مم شغال» أن وا بيه زبان اردو كمد و كويند- 
شكرف ا عجيب» نيكوء زيباء بزرك- 

شكفت ‏ [(9028160907 حيرت أنكيز» عجيب- تعجب» حيرت 
شان - سم ما( جمع شماء شمايان ‏ 

شوم الء زل٠(‏ يدبك وشت تعر لسارت 


و 


, 
شوم » شوصت 5 "اء (7"ء !|| "21 089 نحوسست »2 بد بخملتى » زشتى - 


شوم د سمت 81 ! بد بغت ء ملتحوس» مد بر- 
و ١‏ 
شو _. 19 شوهر 


شحار كنزن - 


شهتير | 9(" شا تير» تير بزركم كه بر سقف عمارك نهلد- 
شجتيرابي كرو شد "١9*‏ شهتير جا ىم خود رأارها كردء شهتير اززاجاى خود 


وكشت مدهلا شره وياكضكا ل 


شه و استيس ,"20 "» !“ا ل» يادشاه واست كرىدار» شباش كه باهمة مردام از »© 


شهمب 
شيخ 
شيد 


شيد | 


ك1 دوسقى و راستقى وفتار نمايد ‏ 
اه لشيس 
عام :ءامس اتحدره 
0 أفتاب- روشئى» روشنائى ‏ 


الع ل٠“ء‏ لاا اشفتهء ديوانهء متجئون ‏ 


9 
شير كس جود وغ زدن 419 هنرهاى كسس هميحيو عيب وانمودن- 


شيشهكر "| قلب سازء جعل سازء دغابازء بدل فروش » جواهر 
بدل سازندة و فروشلك:- ا 
96 ءه2 وقد را روش » طريقهىء طرزء قاعده ثازء كرشمه- 
كل 
صاحصب ‏ 288 048 مالكء أقاء خداونكد ‏ 
صاحب  ١1:9‏ 18ء لالالءإلاق545(»2 وزير ‏ 
صاحب ضبط 55١‏ صاحب وتق و فتقء صاحب بست و كشاد» صا حب 


حاه 9 عقد» داراأىك عاملوهيمت ‏ 


صاحب كلام +( (1((!إ شاعر' سكن كو ' سضهلور 


صاحب لشكعر .م رهس لشكر؟ سههدار؛ سيه سالار سر لشكر ‏ 


صبوح' صبوحى أ 16 ؛ 09 شراب كه به وقمت صبصم بخو رنن” باد م صبمكاهى - 


صبى 


ده 
مم خرمم كود كق' طفل؟ بججه - 


لمث صفتهلا 
صحن لمم 
© 
صحو 17 
١‏ مد لاغ ١‏ 
كه 
صكر 5 كرا 
صرفةه كوش || 
عكر ١‏ 
ضعو سر ووم 


صفدأر وه" كوايمارة 
لو وا ل 


صفه ركيد 
صفه طاق لجرير 


صغير يفركيرا 


صلا دادن “الا إذاه 
صلا بمت ااو”م, إثرة 


صلابت يذ يرشدن |“اه 

4 2د 

سلب دارم 
000 


/ 9 


معلى 

طبق بزرك - 

هو شيارى؟' هوشياو شدن از مسكى؟ ترك داد.. ن نادانى 
جوانى و عا" و باطل را سقوط عادات و 
اوصاف بشرى م لور نابود كردن عادىاءت 
وأ وصاف بشرى - ضبط و اختهار بر خوا هص 
نفس و ميجان احساسات بشرى ‏ 

كتاب» وساله ‏ 

سنك بؤرىف- نام سلكم در بي تالمقدس كه به 
هوا معلق مافد» 

منفعت جو' بغيل» خسيس - 

أواز قلم كه به وقت نوشتن بر آيد- 

مر كوجكا كم به فاوسى سنعانه و به أردو ممولا 
55 


كنايه از يادشاه' شهزادة؛) فرمانروا! و فرمان 
و 


ايوان خانه دالان ‏ 

شء نشينى تالار الوانىاطاق» شرف وود 

أواز طائر؛ أواز بابل ناله: نال حزين- نالهو 
0 

أوازدادنء» دعوت كردن > طلبيدن - 

سخكتى - سحت شدن - 

با مسعمى و سنكمينى قرار كر فتن - 


اسقخضوان يشت ' مهرةها ىم يشت ؛ نضاع ١‏ حرام مغؤ 


ا 
. 


0 


"(+ 


/ 


نب 
له 


| 


ا 


س_ 


69) 


صوا ب آمدن رم 


و 


/* > 


معلى 
معرب جنك كه سازى إاسث معروف از ألات طرب- 


0 0””“' |[ؤ هنر؛ء قفصاحت و بلاغت' زيب وزينت و شهرينى؛ 


در ربط كلام طرفة إيرادى كردن لفظأ و معنا لفظاً 
مثل ترصيع و تجنيس وغيره و معذا جو أيهام 
وخهال وامثال ان - 


ل 
صواب *ر*؛ وم ايل واست' دوست' ملاسب؛' سازكار' خوص »2 فى خطا 


واسقى' دوستى 

دوسسيت آمدن ' مناسب و سازكار بودن - 

شييور' بوق- جيز ل كه به روز حشر أسرافيل 
خواهد دميد يك بار برا ميرانيدن زتدكن 
و بار ديكير برا زندة كردن هيه مردكان- 


( خررسويسملان بانها م؛ شراب- 


-ه هه 
اوازة' ذكر خير' شهرت' معروفى' معروفيهمت 
كرما'؛ تابستان - 


٠» 


ورك 


و 
خسارت' كزند؛ ضرر خسران - 


ضرورت ‏ 1#( 0"000' بالضرورت' تاكزيرء ناجار' به طور اجبارى' 


صوو لا "(» 00 
صهبا 
صهيدتك 9 00 
ضهنت +( 
ضر 1 

لان ز' ”م 
ضرير ١9‏ 
ضلال ‏ ووس 


ص" 


ضمان *اة|إا' ونيم 


مجبوراً - حاجت' بيجاركى - 
١ -‏ 
نابهنا؛ كور' أعمى - شولم دو سه زن ' شوهر جند زن - 


كمراهى ' كم كرد يدن ' مغلوب شدن ' مردن ' هلاكا 
كرديدن' ضائع شدنى- 00 


فسان دارء ضامن* كفيل - يذ يرفتتارى- يذ يرنك»- 


لس صندمك 
ضمان دادن امم 


طارم 0ه 

طارم سبز ه248 

طاس *(مم ٠‏ 9ن لء (إو_"ء 
4م 

+4  كساط‎ 

طاق ؟ 

طاق امام 


طبل رحيل زدنى ١50‏ 
طهان شدن سم 


طرح دادن 511 


طرح كردن ١("م‏ 


طرفة مين >”// 


12-02 


يرف 


«٠ 


معنى 
وثيقهءدادن ‏ 
طُ 


خانة جوبين ' خانة باند: بالاخائه- داوبست' 
داوبند كزيبد ‏ 

كنايه از فاك 

طبق ' كاسة ' بشقاب' طشت :* سهنى - فارفى 5ء درو 
أب وشراب خووند ‏ 

د نبكاء دهلك »: طبل ا 

فرنى كد در برابر فت أسستء» يكقاء في جفت 2 لبي 
مانزن» د نظير - 

ايوان خانه» ايوان» محراب» عماورت- 

طبل كوج زدن- كناي» از مغلوب شدنى» تسلهم 
شدن » سيرد5 شذان - 

تييدى2» مضطرب شدنى2 «يارام شدن.ء لرزيدن» 
متزلزل شد ن » مر تعش شدن - 

جشم يوشيدن » صرف نظر كردن > فمض عمن كردن » 
مرور كرد 2 بشيدن» عفوكردونء معان 
لمودنى» معذثوو داشتنى- 

سنجهد ن » قهست كردن » برأ بر كردن » تقويم نمودن» 
براورد كردن - 

طرفة ا لعين » برهم زد ني يلك حشم» جشمكا» حجحشمكب 


زدن- 


طناب 


طنبور 


طوبول 


ى ثم 


طهور 
طهر 


زكران 


معنى 

رأه دهينء يكسو شوينى- به طور ى كه لقيبان عرب 

((9>2(ء8ثة,5ة نام 9 القاب يادشاة نام 9 القاب يادشاهان و 
امرا وفيرة كه بر ييشانى كاغث بود - 

فورح كه به شب هنا ظمت شهر و لشكر كنك و دورا 
دور لشكر براى ياس بكتردنى- دراصل طلائع 
بولك جمع طليىيه فار سهان أن را طلا يه كرن 5 بم 
معلى مغفرد استعبال كللد 


حكست » صنعت » اذختراع عويب - حكياك صهنك سا أيه - 


“وز ”م 


وكل, ١‏ 'لامء لأاوأم 


*رمام, بلاج جمع طاسم - ادويةٌ يم أز اجزاه ا|رضى و سماوى 
ساخنته شود- تعويذها ‏ 
"١١‏ شان و تجمل» كر و فرهء أبهت و احتشامء آب و 


تاب2 حود نمائى - 


>"ء “8 “زه إلاة ريسيان» روسن » ويسمان حيمة - 


5 (بشا رث» فر حتء يا كيزة» خوش بو عيش خوش ) - 
باشد و مهواهاى خوش مزة و خوش بو و اكوتناكون 
ممم ياكف» ياكا كنزدكه ‏ 


فملاكف» خنيفء يشيمان» متاسفء خجل - تير 


“ثزةء و “زه مغشوش » مختكل» درهم برهم2» مضطرب» مكدر» 
خشمناكك - 


و4 كل »* خاقف تلاك 


ا#ركرلىا 


لع صفصمة ش معلى 

ظُُ 
“ظريف ‏ 6[(1617 ١1996198‏ زيركء داناء خوش طبع 
ظلم و كلام ولاس ون لاف - 

- 
ماج و*ء ول روم به زبان ارد و هاتهىدانت كو يند - 
يا 1>| جمع عا بن : عبان تب كتند كن 


عبرة كردن !/لء 9/7(+09<011 عبور كردن» كذ شعن ازآب- 


يوس وا ترش روء بن مؤاي» تلن خو- 

عبيد )0 بندكان» فلامان - اين جمع عبد نيست بلكة اسم 
حث ‏ اسب معلى حبق فى 0 جد 

عق 0 ااي 0 

عتهيب ه01 امالةٌ عتاب: خشم' بيد ماغى ' نضون ' كهنه - 

توق 0 5 

مجرل ‏ #ه” شتا بند#» تند خوء تهز مؤاي - 

راق حر نام مقاس از موسهقى كه به وقت جهاشت سرايلد- 

عراقينى  ٠١"‏ عراق عرب و عراق عتجم- 

رأ نك هال و زسء ةزه الت كه دو جلها > قديم براه خراب كردن 

زلاهة حصا رها و قلعدها به كار برد ندى» منجنيق كوجك - 

قوج قلعه كهرى ‏ 

مريده ‏ "| خصو مت » جنك » د شمنى - 


عرصاءكيت ‏ “"ثر( جمع عرصه : مهد ان ها كنايه از قياميت ‏ 


لغنى 


عرس 
2 


عزالت 


يريف 


صفدد معلى 
عرض » عرض ١‏ إل 898( سان قشون »> سان دادنى قشون » دمت دفتر كردن 
سياهى رأادر د فت و شكتن - 
)00 ماواى شير' بهشه ' جلكل - 
!هم معزولى ‏ كنارة كيرى» استعفاء بيكار شدن - 


عشوة 
عش لا كر 
عصا 


كسس كه برام محافظت شهر به شب كشت 


به 1 
“كم 8م" د هم حصه أر جيز - 


لا“ و لااء لإلانةء :لاهن فريمب» يك 9 حيلة - ناز 9 كر شهمة - 


ام 09 فريب دهند5» ديالء سار 

كرا نام س نيكيو خصلت كه حا جب تعمانى بنى 

ولا لهم بازداشتنى خود رأاازكناةء نكاد داشتن ار خوف و 
كناه- 

بزكرار اشيالى خوشبو جيز هاى كه بوم خوش ازان بيايد ‏ 

"/ زء لا لء ن؟( كردانيدنى» بركردانيدنى» بر فشكن » يميعجيد ن » باز 
كرد يدن - 

م الام ديو- غول- (عفريت فن - ديو مانندء» ديوهيكل » 
عظيم ا لجثه , دوست اندام» درشت حخلقت ) 

وو*م عذاب نمودنء عذأب » د ون» مصيبت » مدامت» رن - 

47 شراب» م بانى5» صهبا - 


بم 


لغت صفدهة معنى 

2 و . ده 

عتل كل زغرنا عقل اول» كنايه از جبر ثيل علية السلام - 

م 

عتول 1 جمع عقل : د انص - ملائى» فرشتعان ‏ عقول عشره, 
دى5 فوشتمان - 

ك 

عللت فزا 4م افزايندة مرض» بويمارى را زياد كننكن5» به ر نجورى 
اضافه كذلد: 

علفج ممم » 5ل 2١‏ إزيو, *رنلام خورش ستتوران وغب 54 - أذوقه- 

عنا لو لء | ر نم 9 من متك » عم 9 اندوةء حؤن ' مصبيببت » 
محدذت - 

عذان تازكشكن !وخ اسني راأئدن؛روانه شدذنى"' ووأن كرديدن- 

و 

علوان لال املء9| سونامه » د يجا جه - وجة » سدب » باعصث 

عنيف 620 درشتء» تأك» سكذيز نك 5 » ذف1آله جو - 

عوان فا 118 85 1» ياسبان » مستطنظ؛ قراول» محافظ ‏ ستمكار» شعنجه 

الملل ه27 كنندى5- شاهى يليس» يم أز مامور يى سلطا نى 

ىو ارش وعهت و لمك حكم سلطان عقو برت 
كردن دا قت 

عورت ‏ "#ملارس ل 0089 0لة زن- 

عهث 5" 6[ز» (9ه ضامى »2 كنيل » و كيل » يذ ير ند5 » بر ذ مه خود كيرنده - 

فبار افعندنى ١١0‏ كردكيرى كردن از جمزىء كرد از جهزى ياف 

از جمؤى كردن»2. كرد بردن از جهز لء تهركى رأ دور 


كردن > دود و تمركى و يراكنك" و ملنتشر سا ختكن - 


/االء ("ااء الث 
08 عردم بددل» شضخص جبون »2 ل بزدل» نامرد 


عم 9 


غرتبيدنى 


رب 


فر 


حرف 


صفصهة معنى 
.وه مردم بزرىف» بزركوارء مر ممتتاز و مشهور» تمن 
بر جسكه و نامدارء نامور 
“الى هدس ففلت كار» مسامعء كا ر» تنبل , كاهل » ناآزمودةكار» 


نا تحجربةكاوا شخص بي تجر به » خام» غفافل ‏ 
'الء 'لااء "05 جريمه كردن »2 جريمة2 مصادرةء تاوانىء» به اردو 
جرما نه مى كويند - 


4 رسا بارس الك مملك» ماشو- ب أرةة أن و جهلنى 


مى كوينك- 
«دهء (لءة !(ء شرفه» بالاخانهء مهتابى» اطاق» منزل» تالاو 
هم" يسمة١"(*‏ يروار يعنى خانة تابسعانى بادكيردار كه هر 
طرف أن ينجرة (دريجه) داشته و هوايصس 
يت الو 0 


موه موه 
شوريد 2 خرو شيدى»2 غريدنى» غرش كردن» 
بانك برأوودن» جوش زدن »2 نعرة زدن » ما نلك 


!ا 


هر جيؤ فوقالعادة خوب و يسند يدة) اول دوز 
ماة هلال»2 ماة يكاشبه ‏ 


لا 
رليك فريفته شدن »2 مغرور شدن »> متكبر شدن »2 دارا»ه 


مناعصرت بودن - 
هلم *لال,ءه!"' تاوان زدعء غفرامت زدى5- كنايه|ا: دشمى» و خاصه 
بنك د شمن مغلوب وزبون- 
*#*الزء با ء ”ا“ شوو و فوفاء خروش » هلكا مه 


7م طائفة بزرى از تركمانان كة به قراغز و قرافزلو و 


خرف 


+600 قرأكوزلو هم موسوم بود5 وما سلمطانى سنجر أبن 
ملك شاة سلجوقى يافى شده و عاقبرت اورا 
كر فته در قفس كرد نك 
نوا “9 6(ء 6 ؟ "م با دشس دين جنك كردن مصحاربه كردن» 
بنكيدنى2» جنك رادل فو] د مياوؤان» 
اهل نبرد) ‏ 
موده 
فصة راندن "١‏ خشم راندنى !اتش أن خشم در شكاركاه ريضت)- 
فضبانى ‏ هلام سنكم كه از منجنيق به سو قلعةٌ دشن اندازئد- 
و منجنيق ر] نمز كوينك ‏ 
عل لح زنجيرء بند أهنى» طوق أهنى . 
فمى 7 لم عمين » ممكون - 
وه 5 8 5 
قله وركيراا اواز آننى» أوازي» 4 أز بهلى 9 دماغ بر ايد» 
صداس تودماغى» صدايم كه از سهم ( تار) ساز 
به انعكشت زدن بر مى] يد - 
فوفا لل "ل 1 لل“ شووء خروهص» هذا مه» غرير ‏ حاد ثه2 فكنه و فسان» 
اا" همهد:» أشوب» اغفتشاهشص» يريشانى - 
فوفك نا قور باغة» جاليك' وزفة» وزق» جانورى كه در أب 
و زمونى نمناكا مىماند' لي أردو مينذك كف 
مى كويند - 
فول دعل وام وواء هرأاليه النساى را فريب دادة هلاكا سازد» 
ا" هر انجه از جن و ديو و يرى كه در خرابهها 


و بماباتها و شكاف كرهها ساكن بود وب اشكال 
كو نا كوس متشكعل و مردم وأاز راة واست بيردك- 


م 


لغ صفده: معلى 
م 
فول ساو !ها كيس كه سرش ومدوون سر غول و ديو باشد 
مو" 
غول كاه 9 '؛ 9م ند ماندن غو لان » مسكين وماواسى غولان- 
- ده 
غهبت ١م"‏ إيىن غهاب : غير موجودكى' ضد حضور - 

في 
فارق إ|)؛ هلام جدا كنند25 فرق كذاورند:ء تمجؤ ن هذد 8 , 
فاهى شدنى مم أشكارا شدن» مشهو ور كشكتن '» وسوأ شد ن - 


فتمياب (ء0زسء9»”"ء كشادكى كارهاء كاميابى» ظفرء حسن نتيجه 


الام 1(5 5 


فاته د ويدن !ل (اد"اء فتح رو دادنى كس ورا* فتتم حاصل شد نى كس واء 


كس را 


س ( مس 


20 


2م 


0 


فرا خور 


تراهم 


09 با فتم و ذهيروزى دوجارشدن كس ' فهروزئى 

يافتنى » مظفر شدن - 

2 يديد أمدن سكون در حالات» بيدا شدن سكون 
بعد از حدت و نرمى بعك أز شدرت- 

9عرن؛ (وه جمع قااة : فتذكههاء شر و فسادء بلا 

لام معشوق - 

م1" زه" بلاء ا فمت» فتتذ»انكيزء سكمكير مفكتون2 ديوانه 

إن » 9898| كشايص »2 شادى» طرب 
لب به 

اغَّظ] شرهء فسق» بدارى» شورهشس>» تمرد ‏ 


“ال |“ (4ء شان و شوكت» بزركى» عظمت » وفعسن» بلندى» 
!4 »| زيبائى ', روشنائى, لوو» عقل » خرد- 
١|+‏ شايسكه » لاثق » سؤاوار ‏ 


ا بهم أيندة» علاج يذير» شنايانفكنى ‏ 


١. 


كرف 


قراهم شدن .”ا خاطر جمع شدن » تسلى شد ن »2 بود آ مد ن» حوا س 
بجا شدن »> بهم أمدن - 
قرس 2400086890 > اسني- اسنبي وهم ماديان بر هردو اطلاق 
وهام مى دود - 


ل( صم 


فر سكم ثاة, (09١+"!ل91"م‏ وا”خ مقدار سه مهيل واين معرب فوسنكا أاست- 

فرسلك 2952489 9١[ء‏ مقذار سه مهيل وهر ميل جهار هؤار كزء و هر كز 

١ه‏ بيست و جهار اكشتء وهر انعشت به .٠«قدار‏ 
مورنى دم أسمي شمرد5 مى شك 


!م 
قمر صت (خ“اءم ه8ا>»(2» "| صهمءت » موقع - 


فرقد 1 ال م”ء و هر يك أزان دو سارك (فرقدين ) كه نؤزديكف قطب 
9م است و كرد] كرد قطب مى كردن - مراف از ا سمان - 


فرمان دهليزى "1١١‏ فرمان شاهى ‏ 

فرمايص 099.09 حكم2 فرمان» امر- 

فرو شدن |1 فرو وفتى2 در ذخاف شدن »2 مردن - 
فروماندن ), وا( عاجز شدن > خسكه شدن» شل كرد يدن - 


فرويش ‏ 797: 10م برويز: ملصور و مظفر' عزيز و كرامى ‏ 


فرة برد (1ا ييص بردنى» تجاوز كردىدنى2» سبق بردنى2» سبقت 

١‏ كرفكنى» افؤون شدنء2 غالب أمدن بر كسرء 
غلجة يا فتن - 

فره شدن ؟!! مظفر شد ن > مفصوو كشتقن »2 غالب أمدن» فائق و 

0 برتر كرديدن- 

فره كردن 0( فقتس كرد نء» فيروزى يافتن دركار م2 فتس وو فهروزى 


وأا به و قوع رساندنى ‏ 


]|-7( 


لضي صفهعه 


وم / 


سق 


ذرهى -185010 شان و شوكدء عظمت و جلالء2 جاء و جلال» 


(فريس) (“! 


فزوز» 820 ل|ءوه”م 


و و 


م م 


فسون فير 


فص خاتم كزاي 


2 


فصل 0-ل2ه812(0| 


قصل خوان و مام 
قضول ‏ ممه 
فطهر 4ه 
فقاع السو لءلمه 


فقاع كشادن || 


20 طمطراق» شكو 8 » 56 د بك بيه 
يهام تحسين و أفرين ‏ 
خارج ازعرضء زاثدء زيادى علاوه ‏ 


سواوى 5ه دو عرض نهامدةء سوار كه اسمش د( 
د فاتر جمت نشدة- سوارس كه خاري از عرض باشد ‏ 

أفسون» سححر2» تزويرء حراء - كلمال كه بر|_س» د فع 
جشم زكم و حفظ جيزه! خوا تذد ‏ 

نكينة انعشترى (فص ‏ نكعينه)- 

كلامم كم قصيص و روشى باشد» يارة أز كلام ناممء 
مكدو ب » مراسلة ‏ 

سرود خواى »2 نغمه سراء سرايند:» مغنى » مطرب - 

ياوةكو س2 بيهود«2 لحر 

أرد سرشقه 2 ضلك اامهر 

شربتء شراب غير مسكر- ييالهء كوزةا 


افتهار كردن »> نازيدن » مباهات كردن 


فقاع ترهس ازعطاى كس خريدن إاء +1 كناية از بدكوثى كردن» هتجو كردن 


-. 


فقوهه "اهاج !١(92(‏ 


عالم دين - 


فكار +لاء لا 9191| خستهء أزرد2# زم خورىةء2 مبجروح2) ريش 


قاد رشدن ؟1! 


جراحت'» زخم» درد' اع 


يه 


تهر اند | خكن» تهر | ندازى كردن » تهرلي خطا زدن - 


لضفه صغدع»ه 
قارورة > 'لء !9 
قاف تا قافن ولء ١9(‏ 
قالمب !> ١"‏ 


قائى الس 


قي "نم" 

قبل وف 

قبه ذدى (لولءم(“”“اء 
بز لز مز («حجمزيزا 

قدم 4/7 

قراب 9" 

قرابه 9906| 

قرار .9خ 

و 

قراضه 6" 


7” 


7 

شبك » بطرى - 

هم جهان» تمام د نهاء كراى تا كران' از يكف كرانةٌ 
جبان تا به كران ديكر - 

تن» جسم» بدن» كالبء اليد كالب خشت زئى 
و كالب هر شى ‏ 
ممهز كشت زارء مقوم مؤرعه” - 

جاك كردن »2 يارة دارة كردن »2 دريدن - 

زشتىء ضك حسن - 

جانب”' مجارا جهدت ' سيب : ١‏ أزيسن قبل + أزس 
جهتء أازين سبب )- 

عمارت مدور» كنبد» برج »2 مذاركء كذكرةء طاق» 
مددراب- كلبدهايس كه 2 زينت شهر أز 
مجارا 35 00 3 اسلامء مقر اسلامء 
1 مالبلد» عمد كا يم الى 3 نداندت ٠‏ اسلام )- قب 

كهنكى2 ديرينكى ' زمان قديمازل» ابكى ‏ ابدى» 
سر مهى» جا ود نى - 

نيام خلجرء نيام تيغ - 

شيشه2» صراحى» بالخصوص صراحى و شيشةٌ ص - 


يومههة' روزيفه 


ريزه يار»ء ريزة زرو سهم» خردة زر و سهم- 


لغنقى 


قران بودن 
و كشتن 


قران كردن “لا لء “)زر 004 


قربان (تركى) 017 


هه 


قرص 


قرص بريان وليك 


ه. 


قر طه 


عه 


5 


كر 


ط 
م 
ا 


0 
0 


1 


١ 
+15١ د‎ 


اص »هه 


قضاوقدو 


5 


زفكفق 
معنى 
شدن » متصل شدن جمزس به جهز م - 
متصل يك ديكر قرار كرفتنى» نزد يكف يكا ديكر 
منزل كرد ن»2 قريس شدن» نزديكا شمدن- 


كما ندان » غلاف كمان - 


١وهاء‏ موا 


و 2 
يك قرص نانء2 كرنىةء هر جيز مدور- 
0 
/ لام معبا نب كرته» ييراهنى2» يمر هن ' فمهص - 


57 


ود”ء |2 جيز - 
عك ءات طو يل - در تعيونى مث رت اختلانفن 5000 
بر عرصةٌ ده سالء» سى سال » صى سال و صد و بيسست 


سال وغيرة اطلاق كردة انلك اكلون درايران 
صد سال وأ قرن كويند- 


/لاىء ما"( زمه(م 


ل سالار سلا حدا را ن» سيه سالاو 


به 
دل وسيت" ياى' ه«متشين ' مصا حب ' رفؤوق- متصل » 
نزديكا' قريمب' شبوءة- 


مة>» .ه44 >"( 
ار بهر 2 ححصه '» سهم» | متتهاز انحصارى» حق خصوصى - 


ءوة نوم از جامة ا بريشمى - 


ل 
مم ولا *ةء ٠‏ حكم ' حعم الهى - 
- ل لف 
قضا أن حكم الوهى وا كو يان كه در دق مضلوقاك 
دفعة واقع شده- وقدر أن كه بر طبق حم 
اولين يعنى ” كن » به تد ريص ظهور يذير شود 


ن“الء ٠ومم‏ 


قلب كوةء 
كوة قلب 


قلجعا 5 


كركزفا 


صفدهه معلى 

مل" ته دوها 

6ل ارم عكلياء ضروبت » مشت - 

١‏ قلمب ساز» متقلب» منتحل » فريبلد5- 

>( *, “روم, ر ”زج وسطء د رمهانى» وسطى - فوج ىه در وسط لشكم 
نا تدك 1 

ولد قلمب سار»ء قلمبزن » جعل سازء كبيس كه سك 
جعلى زنك - 

ا سكة قامب زدن؛' سكة جعلى ساخكن ' جعل زدن - 


كوض كه درميان راة كاثل كردد و از عبور و 
“ال (. 89.9 ميد ابي و سطى» ميد ان در مها ن», قطعةٌ مهل ىه 
"!> “اء ]| ”/ء “امم ميان كوه و حنمل يا روداب باشد ‏ 


قلبها ى سره (173768 | ضربات كوب صونيعوء ضربات ل قصور و محكم - 


تلبه باز امم أدم قاجاق2» شخص عست فرييب دهذك"' 
للحيوون” جعل ساو 

تلبى عو م كرك كوى هلاوط ار تناب عا الو و 

قازم )> دوياه مححيطء يم » بحر بحير:ع 

ذلع عد مره بركند نى» استيصال» منقرض كردن »2 ملهد م لمودن» 
بر انداختن ‏ 

لم جعد كردن 010 كنايه أز نوشتنى» رقم كرد ى» تتحرير كرون - 

ناص "م متاع از هر جنس و از هرجا - 

نو لدبي 10 دوك شكم» دود كه به وودةٌ قولونى يديد أيد» 


بدي متعلق يه معار تولون + 


يزكر 


قوى "الاء "ا" لء ( "ال مزه محجا زا برا تاكوكى: بسهاوء خول » عظهم » زياد 
و 

قوى جست 1١(‏ بسهار جسدت2 خهل حجابكف و والاكا2 بسهار 
تردست و ماهر- 

قوى در خور 0510 بسيار لاثق وسزاواوء خيل ضرووو » بسيار بايسكه ‏ 

قور 2104 زفمت» قطران »2 روفلى كه كشتى و جهاز را بدان 
اندايند تا آب به درزها أن در ترود 

كنا 

كا بهن “رم سهرء نقد و جنس كه به وقمت عند نكاح به 2 
ا كنأك (به كابيس سهردن - به عقد نكاح 
دو اوردن» به حبالةٌ نكا در أوردن»2 عروسى 

هه كردن > به نكاح دادنى)- 
07 

كاخ 4فى (ق2 ال تصرء كوشكاء عمارت عالى» بخكا'اس بزوكف و بللمد- 

ارخانه ‏ موس إدار28ولتىء صوغة حكوصت - 

أرخير ‏ 7712/0291 دو فارسى: هنك عروسىء نكاح» ازدواي» كتضداتى ‏ 

٠ و‎ 

كاز كرد عمج كران 0 د كردن )» عمل» إقدام» ونكاه 

تاركرد ارقا 0 كاركردن ( جذان كه كرن در كرداو 9 كردن أواء 
عمل » إقدامء جنك - 

كاس 04م جام» جام شراب ‏ 

الا من !2 هخم مقاع » م«ال' اجناس ‏ اسباب خافه ‏ 

كام 2" , 44, ٠+‏ | مقصو د ' مراند. 


6م + 


لضف صغددمه معلى 
كام ال 6(ةو سقف دهانى» حدق - 
يأ.م» و لاء كلىء لا [لء, (٠١0‏ كام» مقصون » مراد ‏ 


لباب تشتن 17( ريض شد » زحمعى شدن »* متوجر وح ذشتن » وأرة 
يارة كرديدن- 


كبريات ] حمر 6" ”جه 1و ( كو كرد عر 4 نادو 0 نا ياب بود ) كذايه آذ 


السورة نويا 
كبود يوشيدن 9!| جامةٌ نيلى يا لباس ماتمى در بر كردن - 
كتنف (9(ء (5م شانةٌ «.ردم» دوش - 
55 اك /االاء ات تكتعا:» يايتضت (كت ب تدى)- 


كتكهر ريه ها 8س 1 

مخلوط هلدى ) 9-2049 يرجين مصعم أز هوب واخار وغيره- 

كحلى نقاب ١9.١‏ نقاب سرمكي.» نقاب سهاذء كنايه از تاريكعى شبء 
. د :2 

كدحجنا ‏ #«خلء ه20 ++! سردارء يادشاة 


د شن | 1 ثاتة, لاد يزوف خانه)» اقاء صاحب خانه» و تس قرية» 
نوشاه - (كن مف ك واتر يو اناه ادها كن 


كواز 9و و ءا لء /اثرم مردم شبجاع و د لهرء مرن جنكى و دلاوو 

كرت 0 49# 7/ء لا بارء مرتيه» د فعه- 

كردن 0 وس سمج در يارسي درى به معنى كردن 

كرو ام" يك مهل» ثلث (لم) يك فرسنكى - 

0 4 جه السان و «هوانى2 بالخصوص بجا أسميب ٠‏ 


سعور وخر ألاغ - 


صغهة 


1 عمل 


و 


صعى 


"ل 1 ال 00" كي - أبريشم فرومايه- 


الى ة(!؟ 


0 


كزام 2 


8ع ٠.لءعهومر‏ 


“م ها 


كي طبع » بن خو» شر يرا المفس - 

حوش »> شوب - 

برزكرء زواصت كنفدهء 'اشككاأارء زارعء دهقان» 
كشتمأن »2 كشمذى » كشتككاو ‏ 

باز كرد نىء فتس كرد نء رها كردن »2 خلاص دادن- 


باز بودن > كشا د كى » كشود كى » شكنفتكى .2 برومتلدى» 


حاصل » لاوا 


دل الا ,ره مغنف كوشك ١:‏ كاخ » قصرء عماوت عالى» بلماى بلفد ‏ 


"ا “ل /امم, إ ات إزوة أنبوك» بسياو 


9م 


!؟/ 


ل 1( 


ففرا 


! /9 


حرم 


6ل «١شة,‏ 09 


1م 


دو طاس تضقة نوك (طاس يانسه به 50 


فى شدان» بس بودن قايلت 1 إبوادمن ان 
كلى ؛ صلا حبيت 7 كمال ففهان », كمال هئر ‏ 


بلك توا زو 
سندونك 25 به ترأزو كشذد2»5 وزن كنئلى«- 
تزكمداق از هو بار شان 


باشد 


كلاه و دستارى كه شاهان براس عزت و امتهاز 
به كس دهلمك - 


كوشه2» حجر تنك و تاريكا ‏ 


موس سر و أبرو و ريش و بروت را تراشيدن - 


لالخف صخنهءد 
كل» "رلء و برسم 


كله يست "| 
كمركا 5 خاتم سم 


كم كم 6 
كبو حباسم 
570 521 


كمين كردن /اا6 0685| 


و 


كنى ل “ل ق(ء | 


كذايت ل "ام 


كني شينان “امم 


كذداوو “اق 'أ5ةلءذهم 


يغرنا 
معنى 
تؤئهنات همجو كل و بيرق وفيركء خيمه و سايبان 
اذ ابريشم باريى و تنك برا أرايص و زيلت - 
وهم يشه خانه و مى كويذد كه در زبان أردو 
مسهر ى ذا مذد - 
8 3 0 مو 
تزئوين وارايص كرد نء اذين بستى» قبه بستنى ‏ 
وسط آ: نشترى» مهر اذ عكشخرء نقص تين - 
030 3 ين د 
أهسته أهستهء متدرجاء به تدرييم- 
كمين - 
حملة كأند ‏ 
نهو - ار حق تعا لول ددر دوز ازل ذل باب بيدا 
شد ى موجودأات ‏ 
سه كاين دو شود" » ومو اشاوةه اشارة- 
كو شه نشينان - 


يهلواى» شجاع و دلير: كس كه حريفا يذكى خحود 
را كنك و عاجز كرداند- 


كلعيس كناك خ, جو " *, *زارجة معبك و أتشعد كي يار سهان وهم عبداد تا نه يهود ان - 


م 


جام 


كلكر مره 


م ث2 في أ ليا 
كنكر» كنكيرنا» كلكركة حصارء كنكير و شهر » خصوممتا 


كواكب ‏ هيملءلالالء"|! جمع كوكمب» سقارة هال روشن و بزوكف- 


.دمت 
كو س عو م1 هووةل 'اإلاه نقارء طبل » دهل - 


كوس رحيل !7ه 


زدن 
4-ت_ 


كنايم أ مغلوب شدن * تسلهم شدن » سهر ف كا شدن »* 


لغمت صفصه 
كو شف /اء+ل 4(" 
كوكبه ‏ “ام زه 
كوه قلمب "4م 

كه سوه لوسرم 
3 

كه ياية !»+ة 

0 


كهر كورد هيه 011 


امم 


معلى 
كاخ» قصر» عماورت عالى» بذاى يلنك 
(انبوة' جماعت مردم)- كروفرا حشم و خدم- 
كببس كه سنا وك ياسبانى او كند' وب اختمر' يختياء ' 
فرخنده5 طالع ' فرح سر متك - 
بر أمدكيس و قوز كه بر شانة كو هندىى و يشمت 
شر باشد 


كوه كه نرميان راه حائثل كردد وأزعبور ومرور 
باز دأودى ‏ 

مخنف كا«: علاف خشك ' كهياة خشكا 

دامنةكوهء دامنى جبل » قلعةٌ كه بر سر كوة باشد 

قوم وفرقة از ملل هلك كه سياهىييشة بود» أن 
وأاجيوت- 


أهل كهركهود5: كوهركهود" ده است نزديك شورد»ه 


(باهرسههاى وا ذورجه قصبه أيست به طرف جلموب شرفى 
مخاوط هندى) به مسافت تقريباً شصت مهل از دهلى ‏ 

كهان لزءونل االء»»! يادشاهانى» خسروان - كيانى» خسروانى » شاهى - 
كيش ااه تركش - 

كيش لا لء 9*اء مة مذهب» دين 

كيفر م ياداشء» جزاى عمل 

كيف ليد برفوث» بزبان أو دو آن را يسم كو يلد - 

كيك به شلوار خيم مضطرب و سراسهمة شدن» مبعلا أزار و 


وطن كردن 48]ه 


كهمها 


كهميا دار 


51 


"1 


كومها كشتن 0١1١‏ 


كين ١»‏ كيذه 5 لال /الىء «رير( رسم حنكا ‏ (كون خواءهء كهنه خواة - وذكججو) - 


اس 


كديه 
كن شتن 
راز 

كرا زان 


كران 


ها 
»ا 
زيم كثرن 


ل ا( 


|] 


معلى 


تبديل مؤزاي و صورت جوهري اسست بر مؤاج 


واصورت دوهرس ديكعر- 


كيمياكر» كومها سازء هم ك» قلعى و مس وا بيه سهم 


و( تغوير دادنى دانك 


كناية از ناييد كشخن - 


3 


نو حم أ رفغاو أسبي كه قدم 9 يورق» وسضورغ» هم 
مى كوينك2» خرام تيز به مقابل ياشنا و جار نعل 


كه تزكد دوانيدنى اسب باشد- 
او جهرة ' بزوك هيعل ' عظهم | لجده ‏ 
جاموش كه به زبان اردو بههنس كويلك - 
محجا را مرد و غامردى' دلاوو وبزدل- 


صببم ‏ صبم زود- وقت' زمان ‏ 


ول 9هجء*ا١لء‏ (زيم/ لم أوهة تضت شاهى - حكو منت - 


5 
1م 
(ا 
"1١‏ 
(د9ل امم 


19 ا 


أتش يرست - 

كدائى كردن - 

كذ را نيدن 

خوك نر 

خرامان از وو نازو تيضكر' جلوة كذان ‏ 


نامساعد' مشئوم' نامباوك ' ناخجسته ‏ 


+١٠ 


كرد !((6'("92غ18'<"ة يهلوان' زورأور' شجاع' دلاور ‏ 
كرن بان (9 باد كه اكب و رم شعل مدهر و طى به سو _س 


اشفان برد وهوارا تير 9 تاريكف سازى ‏ 


كرن بر آوودن ولا معدوم سا تكن ' لوده مكب 9 نابوك سا ختن ' 
2 9ه امنا ل كرو 


كرن بر كرنى 9م ١‏ 0" كردأ كرن' داثردواو' ا ا إرد كردن 


كردن كس وك ")| (لء ١٠‏ | كردن فرأز' مود بالمك مر تبه ' يهلوان ' مرد بازوو 


وقوى هوعل - 
م 7 2 
كردونى وولء 9رزء٠لاء‏ كزايه أز أسمان - هر أن جيز وه ؛“ردش كند' كأرىى ' 
عوم دو جركه”: عرابه در أردو أن را تاوى' رتهه' 
بهل كويند- 
0 
سوك زدن ل احهيوا كردن ' بعد از كذ شتنى وقت كر كردن 
3 
كرد به تخور أ( موقع اس_تفادن5 كردن ' موقع وا فنه.متك 
كرم زدن 56" ا 
كرشاسبي 2489:118: 008 .بدعالى رسكم: رسكم بن زال بن سام بن نريمان 


كرك م/م د سروم عدو كوك كه برا كرفتن قلعه از سنك و كل و 
جوبا سازانك - 
كركين ‏ ((1ء! جرب دار دارندةٌ مرض قارجى (خارش))"' 


لش صفدصه 


كرم يرسى 97 


قرم كس 009 
كرم مجهرى “الاج 


كرم هذكا مه "ء ؟| 


5 زذلء زوزع سوا 


كرو برقن ارم 


كرون ]ديم 


2 
مم 
ى 7 
0 
هه "زنقء هرم 
)0 
كريوة “م”م, هم | 


يد الال "رام 


يردن (" 


4 
معلى 
كلمات شفقمت آمهز كفتنى' مهربانانه يرسصس 
حال كردن 


غفضب ناك» خشمكين » كنايه از د شمن قوى - 
محديت و نشت بسهاو' لطفا 95 مهربانى بسهاو - 


كرميى محثل ' صمهمى أنجمن » تابانى مجلس ' 
رونق هنكام » لطفا صعجدت ‏ 


شرط- 
قها 
بازمى بردن ' ذفر كردن ' مظفر شدن - 
شرط بسكن ' نذر بساتن - 
ٍ- ربا 
مر هونى' كروى» قول دادة' عهد بسته' يا بلك و مقود- 


- 


كلوله كلولةٌ منجنيق' نوكا تهر' تير كان 
زنبوركى ' كسان فولاد.ى- 

بشت كرو" كماع امود 

مضعف كروهه: تير' نوك تهر- 

بشته ' تل ' كوه كوجك' يه كوجى- 

كز ييمت» ييشعص » باي و خراج- 


جيد *” ' مذتكخب ' يساد يكل 5 - 


يو “رلء “لا (زلء (١‏ جارةء علا » صبر و تحمل - 


لها 
كذرانى كردن » بسر برد ن - 


كز ين “)لم 6( لء ن('ل2(7 (١9‏ يسنديدةء, مذتكخب » نيكو » مقبول - 


ني فنك 


جيدن » انتهاب كردن 


95 
لمن 


+6١ 
صغده معلى‎ 
اتقن كانه حاو‎ 


و 
كل كشتن أززكم > “امم بسيار زخم خوردن »2 ياره ياره شدن أززكم2 قاش 


قاض كرديدنى از جرا حتء خبللى متجروم شدن - 


كنتجد أن “اه ١‏ كذي خانه » كلجينه» خزينةٌ زر و ذوهرء كنؤ ا لفاس - 
كذايه از فتوح السلاطو.نى  -‏ 6 

كنب د كنا 018 جسات و اخيز كذان» جهان», معلق زنان, جرع زنان- 

كُنجشىف اه عصفورء أن راابه زبان اردو جزيا و كورياويه 
زبان دكهنى خان جزى مى كو يلحك - 

كُنجشئّى 1ه ود تصنت لخيه البو 

كلجور +086 خزانهدارء خرا نهجى ‏ 

كلد ة بيهر 9" هء [145| ييرزن بسيار سالخوردةء زال بسيار كبن سال - 

5 ممم كودال» حنفرةء غارء جاى:ء كودء» مغاكا . 

كو ١‏ كواى» شا هن - 

كويال ‏ مله لوؤام اول 

كوش يديم امه كوشمال» تلبية» مجازا ت» سهاست - 

كول 10ويم جعل + كوه امذطان * سركون. كران انكان . ها نوو 
سياوير مشابه به زنبور كه در سركين و نباتاك 
بيدأ مى شود 


الال !لءذيمل2!ة! مردم ننجيب نابت - 


. تنجابت ذا ندا نى» نجابت دودمان» نؤاد كراهى‎ |١ 
- 4م | مكنف ؟5: صبم زود» صبم‎ 


صغفهه 


ةم“ 


معلى 


401 #دازنى د كاسء, 5» مه 


6م 


رودترء دواواثل- 


كوقى زبةهاى مخغلوط هندى) +7(ء2 ”,2 0 كوهسار ‏ 


ادك 


لاثيات 


ع ثبت 


لاجرم 


2- 
ل( جورد 


برك 


لاز "ل (|8و#ما 


وهر عرمعم توبيببا - 
كياعء عأفا» سبؤلا .د 
«راجعه شود به دأر وكير 


نام يسر كودور (و يدر بيؤن) كه ييران (سيهسالار 
افراسيواب' و ددر حدلك بنش كهدمك 9 د سككيمى موك 


ءخر, زم, ”وى زر( دنياء جهان » عالم» كياتى - 


'الء لاءالء ا 6ء 


01 


ورتير 


/ا لاه 


لء للم 


لاش 


/الاهة 


لش أسني /ا/اه0 


ل 


سل كه از رو عجر و نيازء تضرع و انعسارء 
و تدلق و جايلوسى ك5ويذد- 


ناقابيل اعخيادءازيايةٌ إعتبار افتختانة- نامكم » 

ناكزيرء نأجارء بالضرور» للى ضرووروت- 

سذكي أسرت كبود رذكا (كنبد لاجورد - كزايه 
20 5 

نيلكون » ابى ورنكء كبود» نهلى - 

لاشه» اسمب و خر لاغر و زبونى و ضعهف- ههييم» 
2 5 
مره لون 


أدبي لاغر و زبون و ضعهفا- 


لمك صفغصهه معلى 
لاغ +الء!1/2(1لء ظرافت» هزل2» مضصعكهء» شوخى2» خوش مزكى »2 
وخرم فريب شوخى اميزء طعذةٌ ظريفانه ‏ 

لال م كنكء ين صداء ساكتء تاقابيل حرف زدن - 

لجا مم لجاجت» إلصاحء إصرارء إبرامء الكماس اصرار 
أميزء درخواست اه 

لزوم و لواحق وكير ضرو ريات 5 مرو ابت شاعرى» احنياجات 9 
متتعلقا نت شعرى» شرا ثطا شعر و ضمائم قت 

لطمه كير ضربت » سياى > تيا نجه - 

لكت /ا > | بازى- 

و 7 

لعبمت 21 9"ء 3/9, عرو سكاء بازى» ل ازييه- مرو سا وابه» نان أردو 

+00 3 مى كويذك - دقفت باخةن - عا ابكةه بارى 

كرد نى» حيله زد ن »2 كول زدن»2 قريب دأدن - 
لعييه تا ةا ا بازيجه بان باز ىانكيزء 
بازىكرء حيلةكرء فتتندبازء دعابازء كو لزن» 
بريجدة: اه 

لعل مم" ل 959(ء>»ما| لال نرم سرعء حمر 

لوز ينه اه حلوايس كه از مغز بادام و يسته سازنك- 

لو كيد ى ( اا كيج خوردن »2 درشت و ذاهمواو واه رفتى از ضعفف 
و سستتى د سمت واياء يله رفن » تكان خحوردن 5 

م ضع ( لت (س(س د اس 

لولاف 0 كنايه از حد يث قد سى لولاكف لما خاقت الافلاك : 
١أس‏ ييغمبر) كر أفريدن تو منظوو تلبودر» افلاكف 
وا نيا فريدسص ‏ 

5 © 

ليبعوا كثير "0" بسيار كريه كنيد - مراجعه شود به قرآنى حكيم 


*]ق + 


سورة توبه وكوع -1١‏ 


لضف صخده: 
ليها م 40 

للهم وى وعمس 
ماو »21 4>| 
ماء معهينى 1ه( 


- "- 


١ وة‎ 


معلى 
جمع لهم : ناكسان ‏ 
ناكس »2 خسيس »2 خوار2 فرومايء» يست» نا جلس » 
دنى» رذيلء بد تبار» بد اصل » سغفله » 
هرزه2 ناجهز ‏ 


م 


أب 


أب جارى» أب روآان- 


مالك رقاب 'انءملالء إ|>! كنايه أز بأدشاة» رهس » أمهر (رقاب ح جمع 


و 


مالوف 6« ريانلوشيت 


م 


رقبه: كردن هاء غلامان و كنهزان )- 


]ألفت كرفته شدة2) شوكرشك"2) دوستى كردة 


شك 5 » مانوس »2 خو كرد شذكلاه 


مامنى > ", ا اس "زوم ىج جا امنء يناد كاء, ملمجاء داوالامان ‏ 


مان 0 ة"اء ١81‏ جمع م 

مانا 97 هماناء كوياء ظاهراء يندارى» كمان برى» كوثى ‏ 

مانونى ‏ وعم نيالان د اما نوك اتياق) د 

ما و طين »4 أب و كل - 

ماهى م سمكاء و 1 000 أن طحن ات 
كرقعة بو ير تشاع م ل 
أاست - 

مايه 4 دولت» سرمايةه ‏ 

مباهارسي ‏ حسم تفاخر كردنى» نازيدنى2 فضره انفتهارهء ناز 

مبتد مان “وم بد عت كا وان » ودعت كذلد كان 


75سمم 


لغف صفهة 
متضمن ‏ 9|! 
وى شددن 9 
تعس 0' 
مثال 09 
مجانين ‏ " 

|٠>+ را‎ 


محجروح تن ه>“*لء /ا(؟ 


١ 


معجرى *ا | 


إى 


- 


> ١ 2 


مسكعر ‏ (((ء ”م 


69 
معلى 
در ضمن» به شمول - 
ينها شدن » مضفى شدن» روم تشان ندادنى - 
استوارء متعكم - 
كم - 
جمع متجلون : ديوائعان- 
تنهاء يعانه» خالص» يك راسدتء مطلقاً ‏ جداء 
أزاد» قطع علائق كرن:- 
ينها ١‏ اناو 
جا جارى شدن_, جيزى » ر«اكذرء منبع» ملنشاءء 
5 9 م 
سم لجتشمة - ١‏ مجرى نطق - كنايه أز دهان )- 
خفه شدن »2 بسته شدن »> بند كردة شدانى» بازداشته 
احتار كلننة, (جهز (آأ) در كلم نهلى 5» در 
هنكام كرانى بغرو شد 
بي وضو كرد يدن 


مصشر ‏ عذلء "1ل إطاطء "م انجس - مجيع ‏ 


محل كرفتن ١١١١40‏ 


مهن 'زةلء بمرةم 


مصيط 9 إلاء ل " | 


مختار الاه 


مرضتم 116 


كردن 


جمع محنت : ألام» مصائب» آزمايشها ‏ 

بحر دريا 

كُز يك 8» كزين » يسنديد:» ملتب» مقبول» نيعو - 
.نهف 5 كردة شد" مجا زا خاتمه» اتمام 


مدار 
مداو 
س © اس 
م 
مد خل 


92 سمس 


مذدوك 


ء 7( لم 


مدروس 
- و 
مد هوش 


مد يون 


مذاك 


مواتب 
مرآاتب 
م9 
عرية 


مردان مرفد إفذا 


اس نس 


موف سوه 


ء+و9/ 
وخرا| 


عذج 


وم 


عدا 


ف 


نغاق 

اختياردادة شد:ة»2 مضتار » كس كه يسلك و اختيار 
بدو واكذاشته شد است ‏ 

 اكنرد‎ 

( جا دورء دائرة)» مركؤ ‏ مجازا استقامتء قرار- 

جاى د خل » رام د خول » د ستترس » كذ ركا* » كذ رءراة 

د أووندهء بخيل '» خسهس - 

دوب كروم شدة2 فهميلة شنة2 دانسكه2» معلوم” 

معو شد :»> حك كرد»ء از مهان بردة«» أ ياد برد« 
مسوم » نابيد 
“دهصس»)- 

مقروضء» قرضدارء وامدار- 

أبدار املا داز ه.ا حب » خداونكى ‏ أفاات 
در خشندكى )- لغت نويسان دريس لفظ يارسى 
اشتباة كرد و مشتق از ذاب ينداشته معنيشس 


“كنا ختع''» أورد5 اند و اس خطا است ‏ 


22191 41 لوازم و لوا حق شاهى هدجو جترو حشم و خدام وفهرة - 


“لي ؟ 


.4و 


يفا 


جمع مرتبه ا جاةء درجه» رتجه - 
أز د ين اسلام بر كشكه ‏ 
جوأ مرد أن ١د‏ اورت آ شجع شجاعان ‏ 


مرد بي عهب» مود زونك » جا بك » تر ست» زيرف 


مرى صاحب كلام +[ .1[٠‏ ((! مرد ستمن كو م2 سخلورء شاعر 


لغع 
07 

صمرز 

.9 
مرزبانى 


2 و 


سرزوبيوم 


9 م 
مر كرب 


مفههلا 


64 


معلى 


لاخر ولء 99, ان ( ز مين » خاكئكء دياو» سر زمهن >» نا حيه ؛ مملكعست - 


9 "ا 6م !(6» حاكم » جعبرآن » والى2 يادشاءء. فرمان فرماء 


فرمان ووا- 


“الا 09156 سرزمين » ديارء مملعنتء ير و بوم بوم وبر 


“زلو6ء لاذء 4ا(!؟ 


م99 2 
صومت كرأ وكام 


© 
مرمت لمودنى 09> 


2م ء © 


مروح 


4 
مهس 


مروق 


و9 
مزارع 
مز أ مهر 


ى 99 


مزمور 


مسا 


مساحت كردن (١‏ “ء سرعم 


272 س» 
كرات 


7١ 


| 


"ال١‎ 


الام 


4("”//>١ 


عمة", مه ١‏ 


نجه بران سوار شوند» اسسبء» شكرء خير» وغهرة- 


اصلاح دهذد:» مصلم» بهتر كذلك 8 تعمير كذلل 8 

اصلاح كرد نى, ن وينستى كردن 

معطرء جهز م كه ازان رائصة يا بوم خوه مى أيدء 
خوشبوك» رواحت و أسايس داده شدهء نشاط و 
أسايص دهلند»ا 

صاف كرن: شدة» مصفاء شراب يالوده كم دران 
هيم فشس لبوك - 


م9 


فلاح » كشتكار» زراعت كللمد» كشاورز» برزكره زارع- 

جمع مؤمار : نههايس كه أن را مى توازند- 

سرودء سرود روجانتى- به أردو أن رأ بهجن 
كو يلد (مزموروكو» - سرود خوان» فزلهوان» 
خوش الصان- ‏ مزمور خوان2 زندخوان” 
زبور سراأ) 

وقلت شهام»2 وقت غروب» سب 

يممودن زم - مجازا ط كردن مساقت - 

هه 

بهت التضليءه» بيت الطلاء - به اردو يايضمانه 
كو يلك - 

تابل تبولء يذ يرفعه» يذيرا ‏ 


مفلا 


605 


معلى 


لغى 
مستقيم  1282٠168‏ راسدت: ضك كسم (مستقيم كردن ح قراردادن» 


لمر (" 
مسكوو : 
26 
مسكتولى 4ل لء *لير"ء "ردم 
مسلم | 0+9 
26 
ام 
م هه 
/ااهة 


مشك آذفر (مه 
2 


مشكو 6>(ء» 4٠م‏ 


# 2م 
مشو و رت ةم 
الك 


مشوشس الم +زر““, ولاه 


اج دست 


مصاف 9.اءة"| 


-ثض/ 
مصون 6 


و 


مشاقارت "|0" ظق_0 


مقو ما مول 4 
معلموس ” "' 


استقاسمست دادن)- 

استوارء جاودانى» يايدارء مسلسل» يهوسته, 
داثى ‏ 

بوشيدة, يلهال» ينهان كرد » مضفى كردةء نهفت» - 
يرهيزكارء متقى»2 ضد مستء هوشهار - 

مسلطء فالب» 1ه 500 

سهر ل ” شلك # - 

جمع قليل » كروة الدكاء معذود ى جلك 

ظطالم » سالمكير - 

مشى كه بو تهز دارد- 
يرويز بنا كردة» خلوت خانة شيرين» حرم سرا ل 

و > يسم 

صلاح يرسى» كلاش 2 مشوو بت . 

تشويش د اد : شد 5 » مضطر» بر يشان » ير يشان خا طر» 
ير يشان خيال - 

جاى صفازدن- مجازا جلك ٠»‏ مقام جلك 

معنو ظ ء مامون » به سلامت . 

حول و حوه» ملصقاتء متعلقات2, توابع, 
حوالى» .طراف 

كذ شت أنه كذشت» كذ شكهها كشت 


محصم شد :»2 حك كر ن«ء سون # » مشووس)- 


0 


2 - 
مطهرة ‏ 9 ظرفى كه بدآاى طهاوك كلننء آفتابه» | بريق ‏ 
و 5 2 ىم 6ه 
«طيرب ١‏ |( خوشبوء هيز كه ازو بو خوش أيد» «طومب- 
2 0ه 
معاش فرمودن انعام فرمودى2» مقررداشتن2» روزنى كردن 
وكردن 0 وهم ( معاش - زندكانى كردن2 أنحجه بدان 
زنك كانى كنلد) 
82 م 
معبكئ مل “42 "اء (”ء عبادن رن كرد" شرد"اء يرستيهد"ا2 ررستة2 صلم كه اووأ 
لسرم يوسعفن كتلد-. ‏ (معين دج اعجاد 229 جاع 
درستصس )- 
م ممه 
معبر درسم تعبهر كلنزد"» بهان كذلدةٌ تعبهر خواب ‏ 
9- 
معجر رخررء ووم لاوم و رو * متانع » خمار “رن » جادر» داملى- 
به أردو اووفلن وندو رقا 6 زولك 
معلق زدن "١+‏ بند بازى كردنىء معلق خوردن/ يرش كردن» 
جست و اخيز كردن » جست دادن» كلبد كردن» 
كلبد زدنى>2 جرع زد ن »2 رقصيدن - 
معن 0 مرد از عرب كه به فايت سفى و بللكن هيت بود- 
- 2# - 
معو لمت كردن رفم يارى كردن » د ستكهرى كردن - 


ك2 
معهود >( ,(9<-«2|١>-9‏ را وليه حرق مشاهر:» ماهوا له كبري 


> ! يول مقررةء مقر وى به أودو تنضوا» كويلن ‏ 
مغائك ‏ «اورامل ؟( ويم( 992ة“092ه كودال» هفرةء جاكء كود 


و - و - 
مغانى 29 ويم'٠ه‏ جمع مغ : زردشتيان؛ اتش يرسكان 


مغربى ردك آل قلعه كهرى هيجو منجنيق ‏ 

0 ل 2 

مغشوص- "١١‏ ناسرة' فهر خالص ؛ فهر حقهقى - ! جبارى ' زوركى - 
م .6ه 


مغلى 9ل ("٠‏ لي مطرب ' سرود كو »م - 


0 


خا 
مفاتونى 
2 سس 


ورت 


مفردانى 


-09 


مفرشس 


صفههح 

“ا "ا' مثرج 
”م 

“امم ١‏ زمر 
| 

مم 

"4 

9 ((ء "س4 
"١49‏ هو( 
“علمء زوه 
نيم 

09س 
!'لء»*( از[ 
17 

اناه 

برس ار سي 


يور هن انفتادنى اث*اج 


“9 


معلى 
فهر دهاللدة صاحب منصبسم كه ارهش اهل 
لشكر را غهرت دهانيدنى و بر جنىف أمانخ 
سا حتن بودة - 


در فتننه ا نىاخته شده' شهنته ' عاشق - 

فضر' مايةٌ افتضار' ماية ناز 

بند أن فرمان بردار- نوع از سهاههان و سربازان 
هجر يمه تازان كه تلها با حريف جلى كرد نن 

فرش ' بستر' حا مه خواب ‏ 

قبول كنندةٌ فرمان حق' بركزيدة خدا- 
محجازا صاحب اقبال ‏ 

قطرة قطر5 حكا نين 5 شدةء مروق» صاف» ياكهزة ‏ 

( قطع كنندة)ء صاحب ] قطاع» حاكم ولاييتء» والى 
صوبعء رئيس ايالت» صويك داو 

فهر كرد" ش25 مغاوبء» شكست لحتورد - 

مقوم» قهمست كذزد5»؛ دلال» سرح قراو دهند 5 

رد ل" 

( جمع مكرمة) ) نواؤشهاء الطاف» مراهم» عواطف» 
مهر با نيهاء بخششها - 

صاحب كرم » نوازص كزنلد5» بخشصس كلند# ‏ 


نوازش » بخشش »> احسان» سضاوت» فكورت » 
جوا نمردى - 


متلفر» بهزار» ناراضى» مما لف» مغائر - 
درخشان» مزين» اراسته» جواهر نشان» زو نشان ‏ 


متفكر و يريشان شد ن» لني آرام ونا واحت كذاردن» 
مشوش شدن - 


- 


فا 
1 


“*الء .|" 


مء2علموم 


09 لمج 
+>و(» "ا 


اسم 


راف 


معلى 
شراب» بادة» مى ‏ 
آشكارا علانيه (انجمن» عامةالناس» كررة مردم 
شريفا و بزركا)- ْ 
جا ينادء يناة »2 ملجاءء يناء2 يشت ويناكء 
يشتهبان » حامى» تكهيان ‏ 
ينا كاة» يشت و يناهء يشتهبانى» معافظ» حامى ‏ 
أز راه حق بر كرد ندهء ب ديى»2 كافر» فاسق - 


(لازم كرديد:)» وأبسته 


(*ا لال “الام ون (ر حكو ممع > يا دشاهى» عهد حكو متء زمان حعمرا نى - 


(لء"(!؛زة'لاة' ممذ' معاونى'؛ مد د كنلدة' يارىكرا مساعل' 


وهم( ' 4.9 


و 


وعم 


2 7ه 
منتبه شدنى 604 


2 م 


منتجليق 


"مم2 هزه 


مَلذل (هندى) "١١‏ 


2 
ملك« 
2 


منطق 


هه 


رخ خرمم 


/ 


كمك به ' مدد أو 


شير ينه كه خدان تعالىر» به بنى اسراثيل ارزانى 
داشات_ ‏ شهريلى' شير خشت ' بيد خشت ' 
تر تنجبون - 

جمع مندد“ ار ها | يستقادنى خطهب - 

أ مأ” شدن» خبر دار شدن - 

نوعى آر الات قلعه كهرى' نوع از فلاخن بزركف كه 
بر سر جوي قوى تعبيه كذلك و ستكهالم كلان 
دوان نهادة بر ديوار قلعه زنزكى' الت سنكف 
اندازى- 

نوعى ازدهل كه أن درا لي أردو يعهاوج نيز كويلى - 

( كسادى متاع)- بازار؛ به زبان أردو ملذى كويند ‏ 


سكس كفتن ' سن ؛ كغئار- 


موأ جمب 
0 


منهيا ن 
2 كه 
من يزايث 


مو اس 


موأ ليد 


صغدهه: 
ه|؟* وو| 


9 


9ظ" 


١ 


ا 


إ“زل, و“لء .| 


(9 ءا١‎ 


.9م 


2ه ا 


ير 


سم 


1-6 


تراحىي 


معلى 
جا ي-ى كه نظر كنند “ جا نظر “' جالى 


إلى 
شه نشين- روأ رع* صوووات»2 جهرلا- 


دا يذ ى 


ل ٠ف‏ نما 
يول مقروءا» مشا هرك ' مقررى» حقوق - 


حبر د هذد كان » مخبران : رمخهوانى فساد - موانان» 
جا سوسان 3 


مفسى » بافى» يا فى » شورش كللن ١8‏ شور طلب »* 
فتنل» اكيز سو كش »> متمرد» نافرمان ‏ 
جمعر مولود مضخلوقات» أفريدان» فرزندانء 
بجعا ن - 
بيشواأ ىه أتش يرستاى» كشيش >2 كهن »2 يمير مغان ‏ 
.0 8 


(موبك هنك وى - برهسسن > يمشوا» يمت يرسعانى 
>> ص مم دس #. هم ” ِ 
هند ).- «موبكد و موبك هم دوست أسرت - 
محبوب > دوسدمت دإشكته شدل5ة- 
- 0 َه 
بيرأيء داد5» زيور دادة شد5ء» مزينى 2 اراسته» مرصع - 


سهاة» لشكعر- كروة سواران» خصوصاً حشم و خدم 
كه همراة سوارى يادشا: و امهر باشد ‏ 

كسس كك كار به أو سيرك شدة باشد ‏ 

جا ولاددت» وطن - 

ترس و بدم» شكوة» خشم- شان و شوكت» وعمب» 


د بك به - 


جولي كو جك كه در بيلى اأشتر قرو كثلك و بدان 
ويسمان بند لك لد عرف عام ويسمان كه 
بدان جوب بلن ند - 


لغى صفددة 
2 
مهث 4<" !» ٠.إلاء,‏ 
"امء, 699 


م 
مهره جمدن |١"‏ 


مو اين 9" إل ؟1! 


مهلدس- (ء(((» ؟رم 


_ 9 ا 


مهد" وليك 


ميس خمواء مرة] 
يعاد لامي لوم 


مويغ "لو هه 


٠ 
0 


656/١ 


5 ١ 


0+٠ 


و برا لمث 


بفزير 


00 
كهوار:ء2 نلو تضصلتا خوابء» به اردو يلنكاو 


جاريائى كوينلد- اتحت روان كه به اردو يالمى 
كو يلد - 1 
و ىو 

رخت بردنى» ترك كردن »2 اعراض كردن »2 دسسنت 

شييور زدى»2 كرنا زدىء كرنا دميدنى>2 بوق زدن» 
5 راحضار كرد نى- 

مالم علم هلد سه » اندازة كير ند 25 عاام و دانشمذك» 
نو يسذك 5 - مدعا سب - 

جام شراب» يياله م (جند م - هند جام م  )‏ 

آرد بيمذكته » أرد الىكف كرن"ء آرد حوب اسقاف 
كردة و لي سبوس - 

كو سرلك» حضوا فا 4 كويتدله و نواد 

وعدل5», قرارداد وعدكاةء2 زمان وعدة بايعد يكر 
وعده كردن - (ميعاكى بستنى -. عهد بستن » وعدة 
كرد نى)- 

آبر بخارى كه به موسم سرما از زمين مى ذيزد 
واطرافصس را تيرة كرداند>» مه» تهركى همه - 
بء اردو أن را كهر مى كويند - (مه ح كهر) ‏ 
جسم كشند» أن وا به أردو سلائى كو ينث 
( ميل كشيدن ‏ كور كردن) - 

أبكليه سرشت ‏ فلك بليان ‏ به فايت بلند ‏ 


لغى صفعع 
ثاب 06»>لا,ة|4ة 
ناجم ال ولام 
ناحهفاظ ‏ و*ازنم. 98م 
ناحمزث (4| 

ناحيه 1ل ولاق 
ناىاشسمت 4(5و 
ناداشت ا 9م 
ناكا شتى هلاه 

ناو وه 

ناسوا ‏ 1ءههلل, ولم 
ناصائب ‏ «رمس 

ناطق 4|» »4 


ناقه راندنى 4 >(4 


ناته صبر 


نل 
معلى 


تك 
خالص » ممتاز و ارق در نوع دود» فص» وضناء 
بدا 
تجر زيى» تبر كه سواهيانى اززين أويزئد سنا ذل 
ىه جر ان ووفاع باخدر نهزة كوجكا 


نايرههز كارء 50 ب احقياط, ف 
+ ثمرم2 م حها - 


سى » بد كاوء 


ناخوش »2 نامرغوب» نامطلوب» نازيباء ناشايسته_ 


سر ز مين » ديارء كرانةٌ ملك »2 طرفى از ولايت ‏ 


نادانىء2 نابكار» بوك را » ناكاوك + أزدم» ب شرم و 
حها ‏ لجوي. 

بد سر شمت » بد خصال - نادانى» ناوراست كيش > 
تاهنجاو- 


لجاج - بيسيائى» لي شرمى» لم أزرمى» بي اخلامى ‏ 

ااء 

أد ميان يكا 
هر دو آيد)- 


أدم- زبه معلى سفرد و جيع 

د شنام» بد كوثى» بد زبائى - حتير» فروماي»م نالايق ‏ 

نانتوسض :اذا راسم ايان 

كوياى » كويند5» سن أن| كنلد:» صد|ا دو أوولكة- 

كنايه از رحات كردن - 

طاقت صبر و تسل نساندنى» طاقت برد | شسست 
نجودان - 


ناقدان 


ناقلان 
ناكرفنت 
ناد 
نالشعرى 


ناى خورشص 087 


- 


نا نصير 


- 


م سه 
٠.‏ 


ناوود 
نا هيد 


ناي 


نايك (هند 


11 


صفهه معلي 
6 (» 7 ا انتداد كنزد لأن » دى قيقه شناسان» مو شكا فان » 
سرك كنندكان زر و جواهرء محف زنندكان» 
اهل خبرهدء امتدان كنند أن خالص و فش 


.لء)(9(ءيمو", زالاو, يكايكا » نائهان» 0 بغكةّ» قوواء فىالفورء 


عرس اماس ررس ضفل 


٠+خ*اء‏ إن" كس كه لاثق لشكر و جنك و جدال نباشد2» كس كه 
با لشكر و ميدان حنكا كار س نداشكه- 
2 مجازا اهل بيتء» اهل خانه ‏ 


"١908 017‏ حيلهء بهائهء عذر- تلهائى» خلوت- ثام و تنودء 

(لاءهة“ة'الاه أوازهء شهرهء نوعنامى» توقع حرمت از خاق- 
تدبير و سهاست- إناموس 1ه ب جلى 81) - 
ربع ناموس ماتم نشستنى: به كلوت أز بهر ماتم 
وأظهار غم و الم نشستن)- 

جيز د كه بدان نان مى دووند خواه نمكهن باشدء 


خواه ترص» خواه شيرين - نانخورصس نكين رأ 
به اردو سالى كويند ‏ 


» عاجزى ب جارد بينواء فدير» 5 كمبضت » بك بكبرت‎ ١ 
ب يارو مدد5ر‎ 

ووس ولام نبره' جنك و جدال- 

*كرزء عرسم سكعتارة زهرة ‏ 

م بوق' نفهر' سرنا؛ كرنا كه در ووز جلك نوا زنك - 

ى) !"" سر هنك » سردا ر فوج 


لخغص صغدهه 
نبرد لاء 9 (رسم, الا 


نورق هوا > “اج 


نبشمت هه |2 الا( 


ث2 


نخجير )09 


ترا نكشت 7*| 


ا 
تردبان 4 7 ا 


نركس نازنين «"لل, امم 


ترميلم ‏ سرام رس ريرح 
نؤار عرسم 

ىلر 

نزل “و 

2م هس 

زهت زولء*(ةا 

0 4 مسر واس 


7 !م7 
معلى 

نال زدنى» فهر كرد نى» سرودنى2 سراييدن»2 لغيه 
يردا ختن» زمزم كرد ن»2 جهججه زدن - 

جنكء؛ حرب» مصافء وفاء ييكار» رزم» عربك»» 
كاوزارء فَُؤ| ‏ هم نبرد» حر ينا )2 همسر - 

سوار جلكى - 

تحريسر - 

صيك و شدكارء حيوا نات شكارى مثل بز كوهى وأهو 
وكووو خصوصاً بز كوهى كه بر تهز نا كوة رفتن 
قادرو جهيرة بود- (لتم - قلغ كولاء تهز نام كولا ‏ 
جير - دلير» قادر» جيرة)- 

العشيف انبا مستت 

يله ملة هم كويند)ء يلكان » نرد كه به أودو زينه و 
سهوهى 5و ينك - كزايه از سما وت 

كنايه أز جشم ‏ 

ابر وشم» قماشص أبريشم» أبر يشى » ملا ثم » صاف و 
براق- 

ضيافثنت 9 مهما ذى فى ييضشس مههم ان كذارند, 
بيش كص و نعلت كه بر سبيل مهمان نوازى 
براه مهمان جينمد- 

واكوز فى نرمككه - نزهت كأن» جا فرح بخصس» 
جا دلعشاء جك باصفاء سسهر كا لا ياكيزة» 
تفري كان د لعشا ) . 


اصل » نسب » سر نشملت مه 


لضى صغتهع 


4 


معلى 


نْوْ ند +929"لء (قلء بدكرداوء شوارء يسيمء سرتكعون”/ ياوة كوي 


64 


انلدوهكين» غمناك ‏ 


نس ذاه 09" !2 لم(ة4 شجرة » شرك نامه2» شتجرة نسب تاريم اسلانف» 


نسر طائر خرلام 
5ه 
تسرينى “امام 


لسرن ("ا لم لمي 
نسريس عذار 97ل لمم 


نسها ى جه 4ك 


نشا نه 5م 17ل 


1 
ده 
نص | 
نصاب 0 
1 
تصوح 009 


تاريخ دودمانها كر دود مان - 


نسر طائر و نسر واقع ‏ ,نسر واقع صووت فلعى أسست 
مانئك كركس فقرود أيندع )2 

نوعى از كل كه سييكد و خوشبو باشكد ‏ به اردو 
أن را سيوتى كويند) ‏ 

و 

هركه ركيم ممول كل نسرين صبيس ١‏ لطيفا و 
حو شبو دارد- 

فراموشى' غفارت ‏ 

علامدت » عام» بهرق» درجم - شهرة' آوازة مشهور» 


معروف» زامدارء نناهور» بر جستكةه '» سر بللك ‏ 


علم2» بدرق2» يرجم مشهورء رو نامدار» 
ناموو» بو جدسته » سم باأى ' مشخص أشكاو ‏ 
(نيف باريعى كردن در يرسهدن و تحقيق تافايت 
أن دا بدانلد) در اصطلاح نوع از أياك 
قر الى كه دو كر متشابه را تشخيص دهد و واضم 
و مسمتاز كرداند مر كلام ير و صريم و ظاهر- 

سر ماي » سرمايةٌ وسالت - 


مراجعه شود به توب نصوح - 


9 


5 5-5 معلى 

نعال 0 مم جمع نعل- يا افزارء كنش كن2 جام كذاردن 
نعل فكندن | ازياافتادىءاز وفعار و ماندونى ‏ 

نعم 86 جد لعسعاد 

نعست فروشان راز "/1 2 كلايه از شاعران ونازم هالا 

تعيم 2 8+[(9(2(0" بهشت» نعست- 

كك 8 لل ”7 اء للا »8 خوبء خوش» نوعو 


9 > 
نفت' لفظ 5ل ا' ملاس بارود- روغنى كه در لواح شروان از زمين 
مى جوشد» روفن معد نى كه جاه كندة ازآن بر 


مى أوندء بخزين» يرول 


7 > / ” د مون - 

نفرين لاء زه دعاس بك 

3 يريا زملد 8 كريز ند 

فهر .ل 9"ء (4لء»ةء نالك و قريادء» شور و فغان2» كريه و زارىء 
1 ا[ 129 ١‏ شيون ونالص- (لنهرزدن - كريه كردن» 


زال» كردنى» اسفا كردنى)- 


و 
نقصانى 0720926060( ١98‏ كمء كس ء كاسكن »2 كاهش - ( نقصان شدن كم شد ن)- 


نقصاي | بلبى » حمق ؛ كود نى» بي د | نشى » ب عقلى » ناد انى » 
إدراك ينوا كمى رد 


نقل » نكل (*الءعذة(ل2 ”ذال 


كردن 14الء "كال امم ورحات كردن» از جهان رفتنى» رذ نى - 

29 

تل إدءلاءلاهاء جيزى از قسم نسكين و كباب وغهرة كه برسر شراب 
سرس زرو 91(0 يورت 


> لا / 


5-59 معلى 

ويم سر عقو بت » اذهيت» عذاب» درد ذاكى» و نيم - 

م جهل ' لاعلمى» بهخبرى - انكارى ناشنا ختن ‏ منكر ‏ 
زيركى » فطانت» تيز فهمى ‏ كنايه از انسان ‏ 

6؟ سر ز نهر » هللامست » عهمب كر فتن > سرز نش لنمودن - 


*الاء 1 ا لءهة(لء"59 نعرينهء انعشتر' كنايه ازيادشاهى ‏ 


1 بالهدى» افزايصسء بالا و بائد شدن ‏ 
“الاء 9(" سحجد 5 » بند كى »2 طاعست ‏ عبادت أايزد تعالئ ‏ 


1 سر بر رمين نهادن ييضش كس - 


4 4لازء هة" *ء /ارزه مار معصر» وقمت نماز عصر ‏ 


059 | نشان ظاهرى» علامت دو ظاهرء نمود أ ركارء 
ناموس كار» برا نام» نام نهاد 
اا” تاب وتوان» وونق كارء ساز و سامان ‏ 


4 لا لء "| لز 9»" جمع ناحيه. اطراف و كنارة ها ملكا 


11" مهو تازة وسيد:» تورس»2 لوجوان - 

“ل» م؟ء ل هر جيز شيرينى» عسل» ترياكف» يازهرء جيز خوش 
ار مزه و خوشكوارو 

مز ا بورد يدن » بساط بر جيهدن - 

“ل (لاءعويملء سواوةٌ تندووء جابارء ييكاء قاصدء ييغاماور- 

عع 2 ريا روم ييام- 


يهام خطرء احتمال ضرو» نشانة آفت» مهلعه » 
مخاطرة ‏ 


7 


لفق 


- هه -ه 

نوى هلل “ا 1-9ء تازكئى»2 شادابى2» جدتء» ايين تازلاء از سر نو 
1 أراستعى» زيب وزينت تازهء وونق تازة ل 

نهنكف 1+ ”9 /ا > [لء تمساحء جانوو ع اسمت أبن 3 در دوريا به مذؤلءٌُ 
١‏ شمر أسدت- به [ردو مكبر و مكير محجهم هم كويند ‏ 

نه و هفت و جار 5"| نه ليق أسمان و هفنت طبق زمهن و جهار عناصر - 

سهبهمب +( اهمالك نهاب هيجت » ترس » بيهم » و(عرب» عظطميت - 

ده ده 

4 .م بد يد رى - اجد مادرى- 

نها كأانى هإا(لء «٠ه9م‏ جمع نها. أجداد» بزوان ‏ 

نها يس رك دعا آأر رو» تضرعء» الحاح وزارى- 


نهايس كرى 1 7101 ازو وها كرونى أزووت تضرع » لحاح وزارى كردن 
ا زم لم2 ة3 اميه( 1ن( ء كرنم لووول امات توا ناثى2 قدورت 
يسان ((1"2.("/ ١‏ هعتمين ماههاس رومى» مدءت ماندن آفتاب در 

ْ 25 حمل» و باران ماه نيسان- كنايه از 


ابر كوهربارو ل 


نيص 6*ا/ 18( رهرءسم- نوكا سرتهزء هر جهار دندان سرتهز 

نيكهاراا (97|/ نعورا ءءء خوش خصال» نيعوكار» عاقل و زيرك 

نيل لم سينك سوخكه- زنك كبودء أبى رونك 

نيل يوشهدن “+ازءيسدا جام كبون و نكف يا لباس ماتسى در بركردن- 

7 49 مء5قء دليرء شجاع»2 يهلوان- 5-9 كاز مملكىت » ممدذاكت 

1 "ل | 22 وانظم و نشق دهنن»؛ سهاست مدآرء اردان 
و 

واثق ١‏ "(! استواوى كذلىة- وابسته 


لنت 


وأحريون ال (ل١زلء*‏ م“ 


وأزدن 


والء 
0 


صنده 


016 


09 


كر 


و1 > ويل > 1" 


وبال 


إئ 


م 


قََ 


0 
- 


١١ه‎ ١6١ ١م‎ 


إل "|(ء)“""ر( 
|ا ”م 


|5! 


- و 
وج>هفقام | 


- 


وذ يبعت 


9*ام 


وديعت دادن 05م 


ودرأ 
سى ١ه‏ 


ورطهم 


2 


تس 


وو سميرك 


1/١ 


بركلا 


من٠‎ 


/4ا 


م 


ماما 


معلى 
باز خريد . »2 باز بك فد سدنثا أوردنء خلا ص دادن» 
نجات دادن » ازاد كردنى» رهانى دادن- 


بارزدنى» بركردا ندىء افكذدى ىى>اندا ختن » ريضتن - 

شينده » كرفقار عشق » بوكو ن» سركش كن معحبست » 
ديوانةٌ عشق 2 مفتونى » عاشق » عاشق و معشوق ‏ 

]5 9 ناله» شيونى 9 ماتم» أندوة 9 سوكوارىى - 

سختتىء كرا نى» عذاب ‏ 

خانه. منزل 

وسيلءء وسيل معاش »> أجرت» مزن ‏ 

جه معيش مت » معاش » كزرآانى» وسهلة زندكانى ‏ 

526 


سسهردن »> ننو يض كردنى» ب زمذن كذاشتن» 
دفن كردن 


كرداب» جأك يريدي واخمء مازء مهلكه _ 
و ده 
كرداب» جاع لذي 9 خم مازء مهلك » مسحل 


هلا كمكت ‏ 


داغ» نشان » لعه» بد نامى » تهمت » بهقان » اتهام 
جنايت » تقصيرء خطاء كناء ‏ 


مسكنى» منزل» جاى اقامتء ماواء- 


إل *الذ.2. 9 9وه (وعد 8 بذ تهد يد): جشن و9 سورى هلدوان» 


روز جشن هد وأن» روز عهد علد وان - 


لغى صفدصعه 
وفا ولاء /اآىء م95 
وفا سر ررس 


وقر و وقار ”لام 


ولا يوا 


ولي )04 


وير5 لاء لاوقه 
هاتف 9 

7 
هامنى وار 
ها مون 


يريف 


7 
جلكفء كارزارء شور و فوفا - 


وعدة بجااوردى» توقع وأ به وقوع وسانيدن» 


حلام و تمكينى2» اهستكى و برد بارى» بزركى و شان - 


وه 
د وستتى »> محبت » عشق »2 ولايمت» تقرب بند5ٌ نوك 
باخدا تعالول - 


نوع از يرندة خرى كه به تركى و يارسى بلدر جين 
و به عربى سذلوول وب» أردو يودنا كويلك - 


بركز يدىء ياكفاء صافى »2 يم غصء خالص - 
ٍّ 


9 
مخضنيفا هامونى - 


لاع "إلا 4؟ لء *ريا لء وم بها بان » صححراء بأدسه» ىشمت 


صتدرا تورد» بة داشت و بهابان كرد ندنىءء ولكرد - 


هقان 1هلء 9|| بشكاب ‏ كلل كه وت تاكيك و تذبيبه كويلك 
أود! » بل ! #تخفرك] وإ معدا |ء بعذاو] ٠‏ ببينى!» 
بدا !»2 50 باش ! 

هبا ى ؟ا(»٠و‏ /الامء. فبار» كرد » حتهر» خوارء ذليل» ناجيؤء لشي » 

1 ضائعء راثعان» هدر» هيى» بي نكيجه ‏ 

هبو طا “ال ام" فرود أمدنى»2 نؤول كردن » يايجنى أمدن» احوال 
يست شدن - (هبوط ضى شرف أسمت ) 

موا ام 


متهيه (بء هل دلو ط هلد 


ى) 7م ييل ييعر, يدل تن - 


لخمت 


هجوم 


هذا 7 


جم اسم 


هدو 


م 


هر دو زر 
25 202 


هشريو 


هز اهز 


هر 


و "!| 


لا “لا, 86 5لج 


.2,9 ما ”", '( ( وا 


0م أ لء 9"( 
+0 


0 


يريف 


معلى 


كذايه أز بار كثيرء مال 9 اسباب» مال تجا ورت» 


اجناس ورخوت سوداكرى- البوةء البوه 
توما وت تاكبان كله كرة ند ْ 

خم حذان 2 وواق ند اللو 

ضائع ء وايكان ٠‏ ب نقيجء » ضائع شد ن » رأيعانى رفن - 
مباح شدن خون ر يختن 50 كو شس بيذ ذد » - 


5-5 


نكا لفان" اماه 
زر جمع وزر خري- 


شهر هرات 


(١9 (79‏ لرزيدن از خوف» لرزة' تزلزل' هيجان اضطراب: 


زلا ؟(ة 


هج يمست كردن )2 


2 
هفنت خوآان 21 4 


و 


4 


هما 


| 9 


يريشانى ' درهم برهم شدن' د هسك <وردن' 
كر يختنى أز ترسى و بهم- تأراجى : تباهى ‏ 


0ه 
زديانوشت !)[) +( 6048١8531‏ شير د وددة' مرد شجاع و د لير 


بيهود 5" كوثى - 


شز يمك خوردن ' ششسكييه.ءت يافتى ' مغخلوب شدن - 


كيكاؤس رفته بود و در هر منزك ادتم ييضشس 
'مدة با ديوان 9 جا دوآان جلك كردى5 9 غالب 


أمكلك كيكاؤس را رهاثى داد ‏ 
و : 
هفت طبق زممينى ونه طبق اسمان و هار عناصر 


مى ساخكلد - ْ 


“ام 


لغمت صغددة معلى 

هماساس ١(م‏ هم يايه ‏ 

هال زور يعسان' هم مرتبه' مثل همء مساوى' باهم شبيه 
ومايلة 


هميوسقتى !04420182817 وفاقت' مصاحبت' يكانكى' اتصاد' آشنتائى' 


دوستدارى'؛ يارى- 
همسياة ‏ (زه مملوعة مناوين نون "قير الااعيها ل 
هم مغز اس هم خيال : هم فكر' هم عتيل 5‏ 
فيان و "م كيسةٌ دراز سيم و زو كه بر كمر بندند' خريطة ا 


از جرم و يلاس كه طولش اندى از عرض بهشتر 
بود و دوأن سيم و زور كنزن ‏ 


2 
(!:5+6:998 زيركى داناثى' هوض 
هتلكا مه م١‏ ا( متومع ' مجلس ' محفل ؛ انجين ‏ هنكام' زمان ' 
وقدت د 
9 و 


هو زهو م ١‏ 1م00 الا( بانكا بلذك كه به وقمت حملة كردن براوونك؛ 


- 


نعرءٌ جنك عرش ' خروش - 


هوأ روه خوا هش 
هولى (ب> وأو به زبان هندى حشلى وعيد رأ كويند كه ملدوان 
مجهول ‏ هندى ) 0/65 اندوان جشن تودةهاى از سوكات ساكخةه ذدوان 


أت مى زلئلك سرود مى سرايقد' و رنكا سرح 
وزودبهء اب اميضته بر يكاديكر مى ياشند و 
بازى مى كننك ‏ واين جشن هر سال دم ابتدلى 
موسم بها و .مى أفاتد - 

ميجا مو ووز' (!(' 9( جنىف' كارزار' تبرى؛ حرب ؛ مصاربه' مصاف - 


ههون 6 4١‏ +// اسب- شتر تلك رنقار 


ياد كردن "لم' وابوم 


ياد كر ١١١‏ 
ياره +686؛ زوه 
#يارى +(' |٠١02‏ 


”5١ يارىكردى‎ 


9م 


ىو 


طابجيد ن ' قراهم أوودن'؛ كرد أوودن- 


ارمغان' ييشكه ' هدية؛ 2 


تححفه ' سوفا رن ' سوقان » 
خد متى ' ياد بود 


له دست كنلند م ا 


كمكا؛ مدد' مساعدتن- دوستى ‏ 


اعانت' كمكاء مدى' تاثيد' مساعدى؛ معاو نرت ' 


حما يرت - 
يال ! 11:1١!‏ كردن بازو از معاد أرني (مرفق)- (و9» و 
"]> زء ”إلا وخسارة ‏ مججا : 210 
يال ١اه‏ مومس كردن سدور و لخصوصا اسب - 
يا و5 مارم هرزة' بيهودة' كم شن 5ء بيمعنى؛ سركردت آن' سرى ركم' 
ددا ل د ج نايذير' أوا وك- 


ياو«انداختن ام 


ياوه خرأ م 4 | 
ياوة رو هم 


م 


يكاق الا ممه 


أز 5 5 أندا ختن ' سركر دان سا حتن ' 


33 كم كردانيدن ‏ 


اواو كرى: ول كرى؛ به رسو كرن ندع؛ يب مقصد 
كردش كذ1ن ع' اس طرف و أن طوف اسب 
دوانلدكه- 


أوارة كرد 
كمكردة رز" 
يباسباني- زاهل يقاق - يتاقيان ؛ ياسبانان) ‏ 


7 // 


لغنف صفهه معلى 

يعاق كر فتن 04 ياسبانىق كردن ' قراول دادن' كشيكف كشيد نى ' 
مدا فلك كردن 

يتداقى ”اا ميرم ياسبانى' مستختحفظ ' 515 كشيكف؛ محافظ' 
نكهد أروندة ‏ 
بوكلا - 


رارم و 
يرد (تركى) ["[' 11( إذن: ررم 599 أردو' لشعركاء: بنكا:' معسكر' أرد و8 - 
يرولاة ‏ ورسخ ووس'١5و9ه‏ أردواك' لشعر5' بذماة' معسكعر- 


يركف 93'+(|1: 19" فوي' خصوصاً دسقة اآز سواوان كه از لشكر لود 


محا فظان, لشكير ‏ مقن مخ لشكر' قراول- 
ييوصس قراو ل - 

يزك راندن م براه أوردن خبر د شمن بادستة سواروأآن 
ييس رفتن- 

يه آماج 7“ يك تهريرتاب» يك مهشتم (م) ميل - 

يكاتلنه ‏ لاه يعانهء يكعه و تنها 

يك جند 200١‏ (لاه يك من قّ' يك زمان- 


يكرا 288 097 هل اسسب' لخصوصاً اسمب خوب و اصيل' أسيس كه 
9 لهم ر نكس ميان زرده و بوز (نيله مايل به سفيدى) 

باشد 

62 


يكا ى 902ل ء“لاسم, ووه ي مثلء يكانة - يكفء يى يكا- 


يل ل هلاء *الاء 44( يله »2 دلاور» يهلوانى» و نهو» كلكا وو كرازء 
تيلوت آزاد» أازاد5» هحرء بيقيد ‏ 


م 
معنى 

بركت » مباركى» خجعستى »> سعاد رن » مساعدنت » 

خو شبغتى - 
جانور شكارى' يوزه' يوزكا” سك شكارى 7 نوع أز 
يلنك كه به أردو جيغا كويذن» مشتق أذ مصد ر 
يوزيدن كه به معنى حجستا و لوز كردن و 
جستجو م شكار نقوون باد وهم به معلى در 
خاكف غاطيد ن ' و تنتححص و جستجو لمودن ' 
خصوصاً دانه طلبهدنى مرغان از ميان خا 
وغيرة' 5 أزين ما خوذ |[ سيف ”در يورك ٠‏ يعذى 


مودي يور يرنثاف وركس ' يتكلور سلى 


للد 


ا لخلا الس حمر الى 


فو 


6 


طال- 


1 


09 


(علوان) 


١“ 


"١ 


5 


نصحيص غلط جابى 


هزاوران جنيون 
كرم 


همهة 

شرو 
علاء | لن نياء 
ازو 
خريقه 

و نك فى 
سلجرى 


آوشى 
اندر 


نا كرفت 


سرد وآن كاركان 
برد 


-ّ 


قتكدوت 
علادالك نها 
أز 


م الم 


حثذ ينه 


وحاجيي 


ناكرفنت 

فردوسى 

م 

جنند 

شا يست» 

سمر ذو أى أو كان 


« 


بعرد 


و 


9 
ّم ء٠‏ 
١ 4‏ 
6 
وهر 
وم 
27 
لام 


لور 


1 
سس‎ 
9 
4 
»“١ 
+, 


ولد 


9 


-- 


(يا نوشت) 


/ 


178 
(عذوان) 


4 


7 4 


ز مون 

جو ب د سّى 
ماحود 

صرقد5 

”” ساحجو قهان 6 
به فز نين 


اقراق 
جو مرداىن كام 


|| جوموجود 


5) همى حوا سنت 


آ هر منص 


بيراء جه » 


9 


كو بذد 

ع 2 هدس 

مكو دست 

هشقاد 

رمى 

جو بد سكل 

ماخوذ 

رم 

دواج 

” سلجو قهانى نفاق 
زغز نهن 

هندو أن *» 

اكر 

أهران 

”جهو مردان كام '' 
اين دو بهت سهوا مكبرر 


جانبي شد 5 |اسجعةات 


اهرامنش 


عم زر( 


م/م 
أع, 
عر 
١‏ 


(8 


خرن( 
١ >‏ 


هةم( 


١9!” 


"م 
م 


مخر مر 


1 

(عفوان ١6)‏ 
(عذوان) 
4 

و 

١ 


(“ > 


(48لك7 


همان حال 
بر فراشيت 
ببرى 
رضيك» 
قران 
آرشنى 
ياره تا 


يمر !ا منهس 


يال 

سهاو خسن 
زودهص 
كااستت 


عا م 8© 


يلاد او 


ع هه 


صو له 


وسوهى 


همه حال 
برقراحخت 


ببيرد 


رضية 
غران 
آرش 
ياو» تاز 


ييرا منسشس 


يال + 
سها وخ 


3 زودشص 


ميلا مينيت 


ىع . ح6ه 


م 6ه 


سو هو , 
2 سنت 


مرا هته 
ولخ 


كامان 


- 


خم 
بام 
*ا م 
9م 
رمم 
وممم 
0ج" 


وراحر 


ا" 
4" 
4" 
!>" 


(٠ 


(عنوان ) 
(يا نوشت) 


1 » 15م 


|>+ 


(علوانى) 


(يانوشت) 


6 
(يانوشت) 
:2 


(يا نو شمت) 


ولي 


نا دانئى 
2 
مر هله 


متا سو من 


> 2 
أودة 


ىس ع2( 

به سمي 

“قينا فى 

مع 

دور فيبر» 

” جو شير مر د *»2* 


كا قواج 


صهدوم 
نادانى 


س 2 ص©» 


مر هته 
بهمتا سو مولن 


م 
أوده 


مر متهي 
كالماس 
تورالله قبره 
جو... شير مرد 
فواج 
مردان 
”دهم 

بر كشت 
تعبههُ » 
”شهرنو:» اس 
تا اختر 

مانا وايّيت 

همى كرد 


حدأ '' 


م 
لع 
اس 
4 حرسم 
عرسم 
لقره 
وح سم 
و 
و 
عر 
رنفر 
و 
وم 
ل 
وم 
١م‏ 
مر 
رم 


ه !اسم 


مم 


خم + 


17 وازرهد 
9 ألمب 
4 وناو 


(عنوانى) ‏ كردن خضر 


صس_ 


4 انضانف 


ّ سلا ححى 


14 بورمه 


(منوان)2 ١١‏ سوستى 


7 ا نهكا ي 
1 نبشتته برو 
لمر وأارههم 
ار وقمت 


(يا نو ضت) بواهير 
م بانكهزد 


١ >‏ تحعفه»ه 


يى (* ل 


ع كا 


نيشتته بروه 
وأرههم 
وقمت 

بوا هر 

با نكهزى 


توشه 


4م" 


بخرفر 


مام 


»ه 7 "] 


عماسم 


لكر 


0» 1/ 


04 


و00 


و0 
004 
01 
69 


0546 


4| 


4١ 7 


غرال 


+ !ا 


يرلف 


فلما 


فرسقاون احمداياز برابر فرسقانىن اهمه اياز را بر 


جو 


ختم 

ينهه جا 
و! رهد 
آخوان 


بازاويض 


ىج 


007 

ختم 

ينه جا 
وا رهى 
اخوان 


بازاريس 


بسهرم 
أن سر 


عرس 


جودرى 


اسهان و 


وه 


كهتير بها 


> 4 


دواج 


جان يرووا' 


ته #» 


ارش 


صغه ع 


0 


وو 


رار 


م44 


> 7 4؟ 


عر 


ل 


/ >> 


0 


م7 


ور 


وو 


وو 


2186 


غلما 


ربيع الثانى يعم أكسست 


ل١‎ 
00 


متاصب 


نتهب لشكر ( جاؤشس) 


9 
درج 


4 0 


5 


زو 

4 "الء 

مناصب 

نقيب لشعرر هاوس ) 
أرش 

مقاب - مودت: 
الصباح : صبم 

بجر يهان 


و 


مقمعة 
داناء عاقل» 
الم كشونه 
فاتئىةه 
حضرت بارى 


”د 


شست 


2 
حزم 
جمع 

5 
> © 


درج 


دست د اشتتى (از) 


7+١ > 
“١ 
يراك‎ 
7004 


7+” 


سر رهن 
مزكزف 
99و ظ, 


وذا حي 


ل احا 
9م 


:)70[ 


:)"0[ 


:)9([ 


زرلرا 


1 


بيعت 
لضت | 
وى 8 
وو ”ا 
وه م 
8 
وو اسم 
ده 9( 
و 1 
وه 8 
هه ١"‏ 
وو 4١‏ 
وه ١‏ 
و اسم 
وه “ 
إسطر +>(!) 
(سطر () 
(سطر ١‏ ؟) 


289 

خلما 
رهروازة) 
و طرب 
سكت بود 
يس قراول 
ديافنت 
سههكرى »> 
57 
فارسى : هلد 
جمع 
أبكنيه 
ناكاركة 


نسر طائر 


فخرا لملك 


كه از 


صههيم 
زه روازك بزوكا] 
رطب 
سحكست بوى)- 
يس قراول 
يي د يانم 
سههكارى 
عقا 


20 11 


1 11111 1جعط حضة 00هع عأتععد ما عط و1 كسعععة أعمم عط ذه نمو زطه 
5 لاأعتاعصط لمعه قلنوعه عط طعتطيه صتصعنهة 1ه 1تتوؤقتط عطة أقط1 كدة 
قلط 1ه قتدع20130 عصط عط عرعةزم2طاصك غطوتمر عط طاعتطصد دده امتتدء و صر عط 
.1ه طقن 1اع0جم 

755 ا68 ]8273 عطا كه عجره ب,تمسحدعزلط 1ع0مم عنط مم1 مقط نتصيده1 
عطا 1ه لاتالناصعه لقاعم عطا صذ 0ع0 0011م وزونء2 متمطن موترويد كن 
أع7عع5 20 معغ1همم عط ,تسسدئتلكظ 10 ددع صلع]ط علصا نط 04 .وده طتوتاة تتا 
5 ع الوالء لاصصسله لطهة ددع صاععاه مده 1[دم16اعمم صذ م”ئط 5بنه11ه10 لصح 
عأأكة اعتتطاصةء عط ملطقصصيمء لصة صمخغهاتصطز قلط صذ 1نزودعء0يام تروب 
.5 قتط 01 1:1 تسصنمج 

غطة 0م1115أن ققط مطنه مسممتتدماعتط عمروه أعطا 4مأاونيوءم عط مغ 15 16 
ح”صئط تامتأصعمم غمص م06 سعاموط معدن تغط عدمع عزوي وليوك[ جوع أو دنا 
0 2835 00817 8101011-1-111 01 تتمطايات بتقطهاوطة1 .عتتفط خط صعية 
تصنةة] طامعة امعصيعلنع1امطعاعج مص مره 116116 طازيد لعبدمعصمط ازلأقمم عدوط 
25107 عط مغ وسصتكواءم دانوغع0 عطغ 1له عدم 0+)طع0صذا همذ عط مصتمطجر نغ 
عتقطع[153024-1-4 01 «تقمطايتج عغط1 .طحسطو8 صزط©ط-ونيسهوآاقم صذمأاد5 ]ه 
وخطقاعع" 1‏ .غ16 0غ عممومع آعم وستلاع الام طلا عاعدويدر 5اتمروك1 2ه مكنا مع0و صر 
0217 خصيةة]1 دعاك “الاصمروززظ 1ه 6انامكه ع[طغ )2 طموعاماكتط 0ه غة«طءع1[ءه عط 
2 20115221 امنا 10 

ع86© قنط ذاه ,تصيروه1 02 73206 15 حتمتاطعم مص أهمطا م1تطن سدم ل1صرد 515 11 
3ه 5وعطاظ صا ابرعععره عاتدويت أوع ل#«ماعلط عده أمعتطموععمطط نقصة ددز 

عطةا مط أمع هوم لع5هط هل أجع1ا 5لا طعتطجه ده أمخد15اطقتم عط 
عط 1ه 1987جاطانآة غط1 حددها؟ ,171 20ج صهوزون؟2 ,عتطوعلة 01 اتاعتدامرووج12 
قاط ,©1011طنا كولة علطا غخقطا لاعتو ت[عط موحد )1 لطن لكدطمة ,ع6021 12015 
20 )هد 4برع مده عأق2اتامر 20 دده أمع كود تؤرنك بتاعطامضج عرعان] 
+1 .8000 17اع2 أمط ذذ ع052 15ل0ص1 عطا مده عزمرمكء 1أم 5011 اطمقدد عط 1" 
عطة طعنامطالقف .عطاأدكامد 15د ععه دع28م ©5023 رعحطتاعج]1 دز علعصتمطح 
معطا ,ماعشاعط عط نغ كميعوه تممه لأمقطوعمعل ترط عط 8ه ددمت6تتقصمهء [داعصعع 
عدعطة 158[ أقصطنتمنه"1 .عطعغطا مسد مضقط 5عسنروعنة عسمرمد 08 )ا1ه1 فقط عطلمرعه 
0 153102لم0ه ثم .تلزتوعطنئناط م0155 015ط1 عط 1ه تإدرمه عطةا طنز لنطتده1 منج 
5ع علطأ عتزمادع* نغ عاوغللهء عغطا 0ع[طقصه فقط كأصطاتله15اطهممط متنا عطا 
1 » أطووعمم فط 0صة تممه 0526 وللصآ عغطا صذ وستدصتم معد أقطا 
غعاء 11ب قفطا أعممساح دعتطزع عتأطانام عغطا عسواعطا 


من نومعادلا 
8.0 عفعصوء 1اصنك*1" 
1121 
8 .طول 15111 


+41 111ش [1 210585171 «(21411110151 111 .5 


بولوءطاارة علا طذة وأصأعن كد11 صوزومهء2 غه عتنع لقان :نعطاظ مصفصصضع8 .3 
103 ,© ,559 معدم ,1 .1701 ,ع0152 متقص1 عط آله 
. (جدوعع1) 2152:0625 ,أده 1-212 تقاكد ,اسقط 0قتمتصحطد8 .81 .4 


7 107 


51011251 2 نم2 0821 عط معطكاا ‏ .وستصموع1 داتصيود1 طخت عاعبصاع كويب 
دذدط-لبساداه حروأاىرة أه عغنامط عط 10 تصصدة1 عغطعبوءط فط «وأنص م طاموممه 
نط1 2 تتقصسطح8 هط 5ه «تعلصبمء قط رطقط5 سوستطمظ مودو3ز 
عط 2ه التقسصصمء عطة هط قطن عانم صقطوقم عاطودرةء لمة محوطط 
أ© ععققاصم 0ج علهمغ وقلاطعت1 صصح طن11 محغان؟ ذه معتصضح مممطاتامه 
4ه صمغلن5 عط [ه دتدمر 6أكد1 قط لمدأمنو اع وضوطء طاعتطي فده 1 [أعطمم ملل 
عط عكناوكت عناك م1 .4ماع 27و15 عطغ كه لعهعط عط غه #ا[عمستط لمعو1م 
عط هق كلاعوستط كص لصه ه810 وعم وورممعع [أوبومم قط 0عنو646 
16 ]3 طنوءءه10 عط له عدتك]ز 

01537 22204 13570111 أقعطع لامردك1 لمتقطه طقط5 مسقصسطة8 جرودم1]1 
01 11658 رمه ستاك نط1 عط ذه تز«مغعنلط د مأتصع 10 صنختط 0مع2: نتوعصهة لصح 
50 ضة ,لو5هم015 علط غة 0معه1م عنهن ودولازطعنيج ونواع عط [[م ‏ س1 
أه0 5 لطلتلةا 0عاستقبوعة 1اعبس معروبن مطع عفمطا [أو كه معطو )دزووج مطل 
115107 

111 14 015 262100 5 1 طتاق1ه5-سبتطنكدخ8 عط لع[تمسرمةه أصردك1 
-571010 م11 دع228ع17 ل)موعتتمط) ماعن جز لملنروعهةم وقط 116 2#.وطأاطمصة 
عط 0مصن وزتلوطع1 عطة ,قاصمطم) عط ,سأسحمصعمط© عط 4ه مصعنوم طرقه 101015 
4 عتاإأعطعاعدة عط «دمغ نواه أمط ع[طهعل«قدرع" مز عزموط ونط' .كو قلطعن"1 
خظزمة طععط عمط غذ طعتطيه طخت عنيوء عط «مع مكلج غتتط رومعندمه )ز لاعتطبو 
2 نؤهمر 16 ه_ لدج معد _طغوط د5عء«انامد 1211تهونحة 11ج صرمع 0هم1تم 
أطة0672صطط ١5م‏ م عند معطم كصدترم#قلط قط عصمصية غقطغ لمتستفوطه 
مذ م2216 مصرمء 27011 2ه لمعع0011م كعقط عصمت ,لمنسدهم علط غه عمرم مسر 
1ه 61111106ج عطةا ه16 عتدك لواستمصر 15 غتلمعصه عط قصة بعلممط عنط مغ تممص 
عانطا؟ .صمزنووع6ه0م بوط غأممم مه السوأسمؤعقاط ج أمط كز 216 .لصتصد 5 أصيدع1 
طع 0251© 1885 1ل20ة15 ,دعوو رطام أمعرء 18ل م1 ماوع وموتترمؤاقتط عروبلؤن 
عده ولل ,و[1زواعل 0 ععطع«ع2 0ه ولط حز عمتبتصعع لصخ ع[مرم دزو[ 04 كتدهف؟ 
211264ص عاأعدخة آه عصتنآه عغطغا ترط لعموة :تمص بواتمومع عط 0غ أنهو 11لتيو 
عط م8 عامصر 5ز غ1 .بعاعرمين قلط كه 5عقهم عطخ صذ تزازاع 50 غووعع طاغزيب 
-122669 أومصططاج لصح لعطاو1[اط تامصن معصتفصهت عاممط قعنط غعقطة 0مغ6عنتوع» 
.315 [مطء5 مغ عطلآطزد 

عط صقء علعسوه ادع «ماكلط صوزدعع2 نوصح عع اإتعطيت [تكاط تمق مواق 5ز +1 
عط 7 01 لتقصمة عط صز 206 ترصج غم عتللوبد مت غز 40 لعتومصلمء 
لدء:#1اماعط: 8ه لزوممععل راعع لك لصة ع1امصصرزة :1 تمتك مد0عده 15 ممح تاع صمح[ 
8صنلة 6‏ آه كأنهةم]:1مم وموعة116 عط" .فاتوعصمه أوطعمند قصة 5مع 8 انيرو 
5 15 لطند؟آ أقطا لعتدع0 عط اأمصصقيه 11 .ع صتادع ةط عورم ميق وه1)[1هط 
1 آه عنا1[ج؟ 0ع010116 انا عط1' .32 [هطنعةده لصه غدعالوخ «اعأومعمع عه ععمم 
5م 2د 0مطاعمم 5ه غسصومد عغطة عوط لعطمتصتسيتك ,مععمعء0 عصسرمد طنز روز ع[ممط 
5 8175 “مط01اج عطا أقطا ذرمزووع م صصضة عط عوط مكلج 0صه لطع طامع نوعدج 
1223717م عط غأخقطا قماعء2 عص 0‏ .ممتؤواعم1ء0 صعده علط 201 عضن 11د صومة ح 


222 آه 275 عط 601 وستصعته 116 ره ببتتاوعط هديم علنزوبر هط :ع6و272 .2 
طغ9) .45.11 751 أوجامحك- [تأتأطهم8 طغ6 ]5ه عمتصعممط معطا ده قعطعنتصة اصع .13-م 550 
.اه 1350 11537 1349-1435 معط ديوءء2 


1027011 


أصععع0111 فطخ 8ه غمص ,نزنامؤغأقلط جه 15 روغ ت[مصط 3416 15 كج ,عامط عنط"ك” 
05د مطنة مصوغل[ت5 عطا آه غباط ,وتلص1 صذ لعابك طعتنطم دعنامه صوق 
حقطهء عط 5بي2مم 15 .215 «عطعع متعتوعط تغط 1ه مضه 65 11مة صو عومط 
 210-‏ 10110115ه521 ماعط طة ©1151 ممم 35 كط غ51 ع[ 01 236115115 
2020115 طلتتلك د عط [نهخاع0 طذ طأامهة2 عستااعه ,موؤكتلقصنط طنز كعمعنتوم 
عطةا 10 طباه مطحصط 05 للتصسطة]1 مدغ1[ان5 02 مص عط مروعة ونكهص1 4ه 
لإلالمااطع© للطاأخصطعء]11هآ عطغخ 8ه 210016 

دعلا .26011 كتطخ 01 “امطاناح عط لتصصده1 أتنامطة مطتتتممع[ 15 عمنطاهملط 
أطعتلدد عصنهده0511 عط نظ .لعستهوامء56ج عط أمططقه معمتمط عدع مهعم قلط 
00111 لامطاياق عط [ه دعاعتمصيعء او1خصع 1010 مسحموع لعددمناع عط طقهء 5و1أطتامم 
.7 5تقط آ0 م15نا0ه عطا دحندز ,عدعطة أقصة معط ,1128 

5 (.ل[.ش5 1310) .5.82 11 ختددع:5 عطا أاتتمطج قطاء0آ 10ا صصعتمط ,تلصد5آ] 
77 ©2200 531531 طومخ1ة” 3 ,تلصحده]1 طذ»رط- 12210 «اعطاج لصوعع دتط اط رن خطع تامعط 
26 مصعصححط 81 صوغآاد 5‏ صعط1ا .(.12.ه6 1266-1285) «طوطلوظ 22د 1[ن1ك 
110 2ع القططل705) 01 كقوعه غط©ا عطتناعدء آ1عصطو0) 0 وغؤأد5 عط عامهغ) محاطعت"1" 
0 3152 1ناممم عأمطمة عطخ ع0113ترقموعغ 1ه كحدة 50ط135د183 مغ قأطاء02آ1 
طن١ط-12210‏ ,لمختصمه جاعم عط 0غ عدقهمد ١ه‏ قطة 11ت صسصسصتدد نوكته 1ه عط 
كط مد مكدع 10 ع20مد 5ه روكتطو4غتطقططة دععلهط- سوعط «ععطاه عع 111 تصحوة]آ 
هصح ,عموعنز 90 08 عع معطا أدج دمو1نوزعووهج لع طمتضعطء قصة مفصتمط عتنتلتصصد1 
7ع ©25قة 0 أ5 5 مغ عداملة لعطء«وحط ,وكاو طوعع علط حصئط طغتسد عستعلة) 
أ طعنتهة 0م01 تنه [عنكة2 كه للتوطاه عغطا لصوؤه اأمط لأتدمء صحصرد زه عط "1" 
لصه لإع1:2ناه0 قلط 0علصطتاصمك تصيدكآ] عصجدمعز عط" .لأتعجهجد أد5ط5 عط 
3122 0©طاع2ه2 

لطع 137 لز تدعص عدهع عحدصمط كتط لخط داج [أتتحح10آ 306 تط تمصمدذ] 5وعتدعمطة 11 
لضة ل0م:5زمصصة ممم فطخ آله دعمعع0آ عصنتطء نامتك عغطا أندظ .كخروع32 10111 
ضصوأغل[ت5 08 كطمز1غو2امصصة لقص كأصعص سعوعده عط تتصحوك1 لماع ]لطا صم 
7 مممعتراعده قلط لعغطة ختاعمصه) :5085 علط ,نقلطعن1 0 سحصسحط د11 
.1ه عطأا 1 عطاعء كناد أوعتدع غطعتده*ط لصة عه بزععننهة لمدك5ة قط 
أذنتنه مغ 0م0610 ر,وعتتق جح 8ه ©5226 عطا غه 0م1كتاع15ك هدنت مطما لصدد5[آ1 
©م؟ع5 أندظ ‏ ا .3تطوعة متدععد1م تو[امط فطا أزوزم لجر ممع عده1 طروءعه10 عطا 
-2201211 3 2051651155 10 عمتحوع1 نغ لعطأوعل عط رصسوءعه0آ1 عطا مرنه2 عد 1أم ورمعل 
حصمكه عط 8ه لتدمعع: [نقط )21 3 8ه وترقطه ع71خ 12 يستصسده1 علط 1ه أصعددر 
5 عط صعطلالآ1 .ع1128ع2 3[ دطؤزنوعه2 عط دز د5عصتكا ممتادددكل ؟ه 15ادع1نن 
0213© مغصذ عصحقء عط ,عاعدميه علط عدم 1515ممغم مر أعهع011» مغ غتامطة ع صتعامه1 
00 لتصطمحسصطح8 هطا غخد 1جج© 0ه2)6ططءع1[عه أدوط معطا ,متدمط-ل تتحطوظ طغأزب 
5 ققط طذ 158 أ تمعتعتطنا وستمعيدهة1 01 تعمد مغ 0دم1ع2 ععدعع 12د 2 لدج 
عط ,عتوامطعه عصق جح كود عط كعم .طمأنوء1اعه له دطضوز1عتاء" م016 هئام 10 


6ه عط عوط 35511221641 (126ناآم ع0 تطمص) كباالمطعله عط 15 لاصوو1 .1 


14111 15-54 18 نا '1 نا "1 
وذذا 


1 5 411 


وب ناي رون 
14 


رهاظ ,5214لا .5 .4 


3 7[ اذو ء نقدلا ,اتلمتاوع8 11 «ع 'تنتاععرط 1110ل 





5 2 017- 02115117 
8 2585 معتلمط 8ظظآ1 


310١. 9‏ معلرء5 عتستماكة عزون دندن1 عدعل ج31 





0 12297 ان و د20 


.لطآ.ط2 ,.8 مارآ ,.ث.1آ ,1141111 2158111 دذأذ افآ 11 .5 


/13 31 1 ذ 5 - 5 لا 8 ل '1 نا "1 


اا 


1561